વારાં ભાઇ ગુર્દાસજી

પાન - 10


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

એક ઓંકાર, આદિમ ઉર્જા, દૈવી ઉપદેશકની કૃપાથી સાક્ષાત્કાર થયો

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

(રોસ=ગુસ્સો દુધુલીક્કા=નમ્ર. સુરતી=ગોલી. જન્મ દી=જન્મથી. સવાણી=રાણી.)

ਧ੍ਰੂ ਹਸਦਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਕਰਿ ਪਿਆਰੁ ਪਿਉ ਕੁਛੜਿ ਲੀਤਾ ।
dhraoo hasadaa ghar aaeaa kar piaar piau kuchharr leetaa |

છોકરો ધ્રુ હસતો હસતો તેના ઘરે (મહેલ) આવ્યો અને તેના પિતાએ તેને પોતાના ખોળામાં બેસાડી દીધો.

ਬਾਹਹੁ ਪਕੜਿ ਉਠਾਲਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰੋਸੁ ਮਤ੍ਰੇਈ ਕੀਤਾ ।
baahahu pakarr utthaaliaa man vich ros matreee keetaa |

આ જોઈને સાવકી મા ગુસ્સે થઈ ગઈ અને તેનો હાથ પકડીને તેને પિતા (રાજા)ના ખોળામાંથી બહાર ધકેલી દીધો.

ਡੁਡਹੁਲਿਕਾ ਮਾਂ ਪੁਛੈ ਤੂੰ ਸਾਵਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਸੁਰੀਤਾ ।
dduddahulikaa maan puchhai toon saavaanee hai ki sureetaa |

ભયભીત થઈને તેણે તેની માતાને પૂછ્યું કે તે રાણી છે કે દાસી?

ਸਾਵਾਣੀ ਹਾਂ ਜਨਮ ਦੀ ਨਾਮੁ ਨ ਭਗਤੀ ਕਰਮਿ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹੀਤਾ ।
saavaanee haan janam dee naam na bhagatee karam drirrheetaa |

ઓ પુત્ર! (તેણે કહ્યું) હું રાણી જન્મી હતી પરંતુ મેં ભગવાનને યાદ કર્યા નથી અને ભક્તિના કાર્યો કર્યા નથી (અને આ તમારી અને મારી દુર્દશાનું કારણ છે).

ਕਿਸੁ ਉਦਮ ਤੇ ਰਾਜੁ ਮਿਲਿ ਸਤ੍ਰੂ ਤੇ ਸਭਿ ਹੋਵਨਿ ਮੀਤਾ ।
kis udam te raaj mil satraoo te sabh hovan meetaa |

તે પ્રયત્નોથી સામ્રાજ્ય પ્રાપ્ત થઈ શકે (ધ્રુએ પૂછ્યું) અને દુશ્મનો કેવી રીતે મિત્ર બની શકે?

ਪਰਮੇਸਰੁ ਆਰਾਧੀਐ ਜਿਦੂ ਹੋਈਐ ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤਾ ।
paramesar aaraadheeai jidoo hoeeai patit puneetaa |

ભગવાનની પૂજા કરવી જોઈએ અને આ રીતે પાપીઓ પણ પવિત્ર બની જાય છે (માતાએ કહ્યું).

ਬਾਹਰਿ ਚਲਿਆ ਕਰਣਿ ਤਪੁ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਇ ਅਤੀਤਾ ।
baahar chaliaa karan tap man bairaagee hoe ateetaa |

આ સાંભળીને અને તેના મનમાં સંપૂર્ણ રીતે અલિપ્ત થઈને ધ્રુ સખત શિસ્ત લેવા બહાર (જંગલમાં) ગયો.

ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਨਾਉ ਨਿਧਾਨੁ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ।
naarad mun upadesiaa naau nidhaan amio ras peetaa |

રસ્તામાં નારદ ઋષિએ તેમને ભક્તિની તરકીબ શીખવી અને ધ્રુએ ભગવાનના નામના સાગરમાંથી અમૃત પીવડાવ્યું.

ਪਿਛਹੁ ਰਾਜੇ ਸਦਿਆ ਅਬਿਚਲੁ ਰਾਜੁ ਕਰਹੁ ਨਿਤ ਨੀਤਾ ।
pichhahu raaje sadiaa abichal raaj karahu nit neetaa |

(થોડા સમય પછી) રાજા (ઉત્તનપદે)એ તેને પાછો બોલાવ્યો અને તેને (ધ્રુને) હંમેશ માટે શાસન કરવા કહ્યું.

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗ ਜੀਤਾ ।੧।
haar chale guramukh jag jeetaa |1|

જે ગુરમુખો હારતા જણાય છે એટલે કે જેઓ દુષ્ટ વૃત્તિઓથી મોં ફેરવે છે તેઓ જગતને જીતી લે છે.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਘਰਿ ਹਰਣਾਖਸ ਦੈਤ ਦੇ ਕਲਰਿ ਕਵਲੁ ਭਗਤੁ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ।
ghar haranaakhas dait de kalar kaval bhagat prahilaad |

પ્રહલાદ, સંત, રાક્ષસ (રાજા) હરણખના ઘરે જન્મ્યા હતા જેમ કે કમળ ક્ષારયુક્ત (ઉજ્જડ) ભૂમિમાં જન્મે છે.

ਪੜ੍ਹਨ ਪਠਾਇਆ ਚਾਟਸਾਲ ਪਾਂਧੇ ਚਿਤਿ ਹੋਆ ਅਹਿਲਾਦੁ ।
parrhan patthaaeaa chaattasaal paandhe chit hoaa ahilaad |

જ્યારે તેને સેમિનરીમાં મોકલવામાં આવ્યો ત્યારે બ્રાહ્મણ પુરોહિત ખુશ થઈ ગયા (કારણ કે રાજાનો પુત્ર હવે તેનો શિષ્ય હતો).

ਸਿਮਰੈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗਾਵੈ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਾਦੁ ।
simarai man vich raam naam gaavai sabad anaahad naad |

પ્રહલાદ પોતાના હૃદયમાં રામ નામનું સ્મરણ કરશે અને બહારથી પણ ભગવાનની સ્તુતિ કરશે.

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਸਭ ਚਾਟੜੈ ਪਾਂਧੇ ਹੋਇ ਰਹੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ।
bhagat karan sabh chaattarrai paandhe hoe rahe visamaad |

હવે બધા શિષ્યો ભગવાનના ભક્ત બની ગયા, જે તમામ શિક્ષકો માટે ભયંકર અને શરમજનક પરિસ્થિતિ હતી.

ਰਾਜੇ ਪਾਸਿ ਰੂਆਇਆ ਦੋਖੀ ਦੈਤਿ ਵਧਾਇਆ ਵਾਦੁ ।
raaje paas rooaaeaa dokhee dait vadhaaeaa vaad |

પૂજારી (શિક્ષકે) રાજાને જાણ કરી કે ફરિયાદ કરી (કે હે રાજા તમારો પુત્ર ભગવાનનો ભક્ત બની ગયો છે).

ਜਲ ਅਗਨੀ ਵਿਚਿ ਘਤਿਆ ਜਲੈ ਨ ਡੁਬੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ।
jal aganee vich ghatiaa jalai na ddubai gur parasaad |

દુષ્ટ રાક્ષસે ઝઘડો ઉપાડી લીધો. પ્રહલાદને અગ્નિ અને પાણીમાં ફેંકી દેવામાં આવ્યો પરંતુ ગુરુ (ભગવાન)ની કૃપાથી તે ન તો બળી ગયો કે ન તો ડૂબી ગયો.

ਕਢਿ ਖੜਗੁ ਸਦਿ ਪੁਛਿਆ ਕਉਣੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਸਤਾਦੁ ।
kadt kharrag sad puchhiaa kaun su teraa hai usataad |

ગુસ્સે થઈને હિરણ્યકશ્યપુએ તેની બેધારી તલવાર કાઢી અને પ્રહલાદને પૂછ્યું કે તેના ગુરુ (ભગવાન) કોણ છે.

ਥੰਮ੍ਹੁ ਪਾੜਿ ਪਰਗਟਿਆ ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਨਾਦਿ ।
thamhu paarr paragattiaa narasingh roop anoop anaad |

તે જ ક્ષણે ભગવાન ભગવાન માનવ-સિંહના રૂપમાં સ્તંભમાંથી બહાર આવ્યા. તેમનું સ્વરૂપ ભવ્ય અને ભવ્ય હતું.

ਬੇਮੁਖ ਪਕੜਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ।
bemukh pakarr pachhaarrian sant sahaaee aad jugaad |

તે દુષ્ટ રાક્ષસને નીચે ફેંકીને મારી નાખવામાં આવ્યો અને આ રીતે સાબિત થયું કે ભગવાન અનાદિ કાળથી ભક્તો પર કૃપાળુ છે.

ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕਰਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ।੨।
jai jaikaar karan brahamaad |2|

આ જોઈને બ્રહ્મા અને અન્ય દેવતાઓ ભગવાનની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા.

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਅੰਦਰਿ ਬੈਠਾ ਜਗਿ ਕਰਾਵੈ ।
bal raajaa ghar aapanai andar baitthaa jag karaavai |

બલી, રાજા, તેના મહેલમાં યજ્ઞ કરવામાં વ્યસ્ત હતો.

ਬਾਵਨ ਰੂਪੀ ਆਇਆ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਮੁਖਿ ਪਾਠ ਸੁਣਾਵੈ ।
baavan roopee aaeaa chaar ved mukh paatth sunaavai |

બ્રાહ્મણના રૂપમાં એક નીચા કદનો વામન ચારેય વેદોનો પાઠ કરતો ત્યાં આવ્યો.

ਰਾਜੇ ਅੰਦਰਿ ਸਦਿਆ ਮੰਗੁ ਸੁਆਮੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
raaje andar sadiaa mang suaamee jo tudh bhaavai |

રાજાએ તેને અંદર બોલાવ્યા પછી તેને ગમતી વસ્તુ માંગવા કહ્યું.

ਅਛਲੁ ਛਲਣਿ ਤੁਧੁ ਆਇਆ ਸੁਕ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
achhal chhalan tudh aaeaa sukr purohit keh samajhaavai |

તરત જ પુજારી શુક્રાચાર્યએ રાજા (બાલી) ને સમજાવ્યું કે તે (ભિખારી) અવિચારી ભગવાન છે અને તે તેને ભ્રમિત કરવા આવ્યો હતો.

ਕਰੌ ਅਢਾਈ ਧਰਤਿ ਮੰਗਿ ਪਿਛਹੁ ਦੇ ਤ੍ਰਿਹੁ ਲੋਅ ਨ ਮਾਵੈ ।
karau adtaaee dharat mang pichhahu de trihu loa na maavai |

વામન પૃથ્વીના અઢી પગથિયાંની લંબાઈ માંગે છે (જે રાજા દ્વારા આપવામાં આવી હતી).

ਦੁਇ ਕਰਵਾਂ ਕਰਿ ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਲੈ ਮਗਰੁ ਮਿਣਾਵੈ ।
due karavaan kar tin loa bal raajaa lai magar minaavai |

પછી વામનએ તેનું શરીર એટલું વિસ્તર્યું કે હવે તેના માટે ત્રણેય જગત અપૂરતા હતા.

ਬਲਿ ਛਲਿ ਆਪੁ ਛਲਾਇਅਨੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bal chhal aap chhalaaeian hoe deaal milai gal laavai |

આ છેતરપિંડી જાણીને પણ બલિએ પોતાને છેતરવા દીધો, અને આ જોઈને વિષ્ણુએ તેને ભેટી લીધો.

ਦਿਤਾ ਰਾਜੁ ਪਤਾਲ ਦਾ ਹੋਇ ਅਧੀਨੁ ਭਗਤਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ।
ditaa raaj pataal daa hoe adheen bhagat jas gaavai |

જ્યારે તેણે ત્રણ જગતને બે પગલામાં આવરી લીધું, ત્રીજા અડધા પગલા માટે રાજા બાલીએ પોતાની પીઠ ઓફર કરી.

ਹੋਇ ਦਰਵਾਨ ਮਹਾਂ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ।੩।
hoe daravaan mahaan sukh paavai |3|

બાલીને પાર્શ્વજગતનું રાજ્ય આપવામાં આવ્યું હતું જ્યાં તેણે ભગવાનને શરણાગતિ આપીને ભગવાનની પ્રેમાળ ભક્તિમાં પોતાની જાતને રોકી લીધી હતી. વિષ્ણુ બાલીના દ્વારપાલ બનીને પ્રસન્ન થયા.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਅੰਬਰੀਕ ਮੁਹਿ ਵਰਤੁ ਹੈ ਰਾਤਿ ਪਈ ਦੁਰਬਾਸਾ ਆਇਆ ।
anbareek muhi varat hai raat pee durabaasaa aaeaa |

એક સાંજે જ્યારે રાજા અંબરીસ ઉપવાસ કરી રહ્યા હતા ત્યારે ઋષિ દુર્વાસા તેમની મુલાકાતે આવ્યા

ਭੀੜਾ ਓਸੁ ਉਪਾਰਣਾ ਓਹੁ ਉਠਿ ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਨਦੀ ਸਿਧਾਇਆ ।
bheerraa os upaaranaa ohu utth nhaavan nadee sidhaaeaa |

દુર્વાસાની સેવા કરતી વખતે રાજાએ ઉપવાસ તોડવાનો હતો પણ ઋષિ સ્નાન કરવા નદી કિનારે ગયા.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੋਖਿਆ ਓਹੁ ਸਰਾਪੁ ਦੇਣ ਨੋ ਧਾਇਆ ।
charanodak lai pokhiaa ohu saraap den no dhaaeaa |

તિથિના બદલાવના ડરથી (જે તેના ઉપવાસને નિરર્થક માનશે), રાજાએ ઋષિના પગમાં જે પાણી રેડ્યું હતું તે પીને ઉપવાસ તોડી નાખ્યો. જ્યારે ઋષિને ખબર પડી કે રાજાએ પહેલા તેમની સેવા કરી નથી, ત્યારે તે રાજાને શ્રાપ આપવા દોડ્યા.

ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨੁ ਕਾਲ ਰੂਪ ਹੋਇ ਭੀਹਾਵਲੁ ਗਰਬੁ ਗਵਾਇਆ ।
chakr sudarasan kaal roop hoe bheehaaval garab gavaaeaa |

આના પર વિષ્ણુએ દુર્વાસા તરફ જવા માટે ડિસ્કની જેમ તેમના મૃત્યુનો આદેશ આપ્યો અને આ રીતે દુર્વાસાનો અહંકાર દૂર થઈ ગયો.

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਭੰਨਾ ਜੀਉ ਲੈ ਰਖਿ ਨ ਹੰਘਨਿ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ।
baamhan bhanaa jeeo lai rakh na hanghan dev sabaaeaa |

હવે બ્રાહ્મણ દુર્વાસા પોતાનો જીવ બચાવવા ભાગ્યો. દેવી-દેવતાઓ પણ તેને આશ્રય આપી શકતા ન હતા.

ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਸਿਵ ਲੋਕੁ ਤਜਿ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕੁ ਬੈਕੁੰਠ ਤਜਾਇਆ ।
eindr lok siv lok taj braham lok baikuntth tajaaeaa |

તે ઇન્દ્ર, શિવ, બ્રહ્મા અને સ્વર્ગના ધામમાં ટાળવામાં આવ્યો હતો.

ਦੇਵਤਿਆਂ ਭਗਵਾਨੁ ਸਣੁ ਸਿਖਿ ਦੇਇ ਸਭਨਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ।
devatiaan bhagavaan san sikh dee sabhanaan samajhaaeaa |

ભગવાન અને ભગવાને તેને સમજાવ્યું (કે અંબરી સિવાય કોઈ તેને બચાવી શક્યું નહીં).

ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਾਰੀਦਾ ਅੰਬਰੀਕ ਛੁਡਾਇਆ ।
aae peaa saranaagatee maareedaa anbareek chhuddaaeaa |

પછી તેણે અંબરીસ સમક્ષ શરણાગતિ સ્વીકારી અને અંબરીસે મરતા મુનિને બચાવ્યા.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਜਗਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।੪।
bhagat vachhal jag birad sadaaeaa |4|

ભગવાન ભગવાન ભક્તો માટે પરોપકારી તરીકે વિશ્વમાં જાણીતા થયા.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਭਗਤੁ ਵਡਾ ਰਾਜਾ ਜਨਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੀ ।
bhagat vaddaa raajaa janak hai guramukh maaeaa vich udaasee |

રાજા જનક એક મહાન સંત હતા જેઓ માયાથી અલિપ્ત રહ્યા હતા.

ਦੇਵ ਲੋਕ ਨੋ ਚਲਿਆ ਗਣ ਗੰਧਰਬੁ ਸਭਾ ਸੁਖਵਾਸੀ ।
dev lok no chaliaa gan gandharab sabhaa sukhavaasee |

ગાન અને ગંધર્વો (કેલેસ્ટિયલ સંગીતકારો) સાથે તે દેવતાઓના ધામમાં ગયો.

ਜਮਪੁਰਿ ਗਇਆ ਪੁਕਾਰ ਸੁਣਿ ਵਿਲਲਾਵਨਿ ਜੀਅ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ।
jamapur geaa pukaar sun vilalaavan jeea narak nivaasee |

ત્યાંથી, તે, નરકના રહેવાસીઓની બૂમો સાંભળીને, તેમની પાસે ગયો.

ਧਰਮਰਾਇ ਨੋ ਆਖਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੀ ਕਰਿ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ।
dharamaraae no aakhion sabhanaa dee kar band khalaasee |

તેણે મૃત્યુના દેવતા ધરમરાયને તેમના તમામ દુઃખો દૂર કરવા કહ્યું.

ਕਰੇ ਬੇਨਤੀ ਧਰਮਰਾਇ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਠਾਕੁਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।
kare benatee dharamaraae hau sevak tthaakur abinaasee |

આ સાંભળીને, મૃત્યુના દેવે તેને કહ્યું કે તે શાશ્વત ભગવાનનો માત્ર સેવક છે (અને તેના આદેશ વિના તે તેમને મુક્ત કરી શકતો નથી).

ਗਹਿਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਇਕੁ ਨਾਉ ਪਾਪਾ ਨਾਲਿ ਕਰੈ ਨਿਰਜਾਸੀ ।
gahine dharion ik naau paapaa naal karai nirajaasee |

જનકે તેમની ભક્તિનો એક ભાગ અને ભગવાનના નામનું સ્મરણ કર્યું.

ਪਾਸੰਗਿ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਅਤੁਲ ਨ ਤੁਲਾਸੀ ।
paasang paap na pujanee guramukh naau atul na tulaasee |

નરકના બધા પાપો સંતુલનના કાઉન્ટરવેટ જેટલા પણ સમાન ન હતા.

ਨਰਕਹੁ ਛੁਟੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਟੀ ਗਲਹੁੰ ਸਿਲਕ ਜਮ ਫਾਸੀ ।
narakahu chhutte jeea jant kattee galahun silak jam faasee |

વાસ્તવમાં ગુરુમુખ દ્વારા ભગવાનના નામના પાઠ અને સ્મરણના ફળને કોઈ સંતુલન તોલતું નથી.

ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਨਾਵੈ ਦੀ ਦਾਸੀ ।੫।
mukat jugat naavai dee daasee |5|

બધા જીવો નરકમાંથી મુક્ત થયા અને મૃત્યુની ફાંસો કપાઈ ગઈ. મુક્તિ અને તેને પ્રાપ્ત કરવાની યુક્તિ એ ભગવાનના નામના સેવકો છે.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਸੁਖੁ ਰਾਜੇ ਹਰੀਚੰਦ ਘਰਿ ਨਾਰਿ ਸੁ ਤਾਰਾ ਲੋਚਨ ਰਾਣੀ ।
sukh raaje hareechand ghar naar su taaraa lochan raanee |

રાજા હરિચંદને સુંદર આંખોવાળી રાણી હતી, તારા, જેણે પોતાના ઘરને આરામનું ઘર બનાવ્યું હતું.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਗਾਵਦੇ ਰਾਤੀ ਜਾਇ ਸੁਣੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ।
saadhasangat mil gaavade raatee jaae sunai gurabaanee |

રાત્રે તે પવિત્ર મંડળના રૂપમાં તે સ્થાન પર જતી, જ્યાં પવિત્ર સ્તોત્રો સંભળાતી.

ਪਿਛੈ ਰਾਜਾ ਜਾਗਿਆ ਅਧੀ ਰਾਤਿ ਨਿਖੰਡਿ ਵਿਹਾਣੀ ।
pichhai raajaa jaagiaa adhee raat nikhandd vihaanee |

તેણીના ગયા પછી, રાજા મધ્યરાત્રિએ જાગી ગયો અને સમજાયું કે તેણી ગઈ છે.

ਰਾਣੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਰਤਿ ਗਈ ਹੈਰਾਣੀ ।
raanee dis na aavee man vich varat gee hairaanee |

તેને રાણી ક્યાંય ન મળી અને તેનું હૃદય આશ્ચર્યથી ભરાઈ ગયું

ਹੋਰਤੁ ਰਾਤੀ ਉਠਿ ਕੈ ਚਲਿਆ ਪਿਛੈ ਤਰਲ ਜੁਆਣੀ ।
horat raatee utth kai chaliaa pichhai taral juaanee |

આગલી રાત્રે તે યુવાન રાણીની પાછળ ગયો.

ਰਾਣੀ ਪਹੁਤੀ ਸੰਗਤੀ ਰਾਜੇ ਖੜੀ ਖੜਾਉ ਨੀਸਾਣੀ ।
raanee pahutee sangatee raaje kharree kharraau neesaanee |

રાણી પવિત્ર મંડળમાં પહોંચી અને રાજાએ ત્યાંથી તેના એક સેન્ડલ ઉપાડ્યા (જેથી તે રાણીની બેવફાઈ સાબિત કરી શકે).

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜੋੜੀ ਜੁੜੀ ਖੜਾਉ ਪੁਰਾਣੀ ।
saadhasangat aaraadhiaa jorree jurree kharraau puraanee |

જ્યારે જવાની તૈયારીમાં હતી, ત્યારે રાણીએ પવિત્ર મંડળ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું અને એક ચંપલની જોડી બની ગઈ.

ਰਾਜੇ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਇਹੁ ਏਹ ਖੜਾਵ ਹੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।
raaje dditthaa chalit ihu eh kharraav hai choj viddaanee |

રાજાએ આ પરાક્રમને સમર્થન આપ્યું અને સમજાયું કે ત્યાં તેના મેચિંગ સેન્ડલ એક ચમત્કાર છે.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੀ ।੬।
saadhasangat vittahu kurabaanee |6|

હું પવિત્ર મંડળને બલિદાન આપું છું.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਆਇਆ ਸੁਣਿਆ ਬਿਦਰ ਦੇ ਬੋਲੈ ਦੁਰਜੋਧਨੁ ਹੋਇ ਰੁਖਾ ।
aaeaa suniaa bidar de bolai durajodhan hoe rukhaa |

ભગવાન કૃષ્ણની સેવા કરવામાં આવી હતી અને નમ્ર બિદરના ઘરે રોકાયા હતા તે સાંભળીને, દુર્યોધને કટાક્ષ કર્યો.

ਘਰਿ ਅਸਾਡੇ ਛਡਿ ਕੈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਸੁਖਾ ।
ghar asaadde chhadd kai gole de ghar jaeh ki sukhaa |

અમારા ભવ્ય મહેલો છોડીને, સેવકના ઘરે તમને કેટલું સુખ અને આરામ મળ્યો?

ਭੀਖਮੁ ਦੋਣਾ ਕਰਣ ਤਜਿ ਸਭਾ ਸੀਗਾਰ ਵਡੇ ਮਾਨੁਖਾ ।
bheekham donaa karan taj sabhaa seegaar vadde maanukhaa |

તમે ભીખામ, દોહના અને કરણનો પણ ત્યાગ કર્યો કે જેઓ સર્વ દરબારમાં શોભે એવા મહાપુરુષો તરીકે ઓળખાય છે.

ਝੁੰਗੀ ਜਾਇ ਵਲਾਇਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੇ ਜੀਅ ਅੰਦਰਿ ਧੁਖਾ ।
jhungee jaae valaaeion sabhanaa de jeea andar dhukhaa |

તમે ઝૂંપડીમાં રહેતા હતા એ જાણીને અમે બધા દુઃખી થયા છીએ.”

ਹਸਿ ਬੋਲੇ ਭਗਵਾਨ ਜੀ ਸੁਣਿਹੋ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਸਨਮੁਖਾ ।
has bole bhagavaan jee suniho raajaa hoe sanamukhaa |

પછી હસતાં હસતાં ભગવાન કૃષ્ણે રાજાને આગળ આવવા અને ધ્યાનથી સાંભળવા કહ્યું.

ਤੇਰੇ ਭਾਉ ਨ ਦਿਸਈ ਮੇਰੇ ਨਾਹੀ ਅਪਦਾ ਦੁਖਾ ।
tere bhaau na disee mere naahee apadaa dukhaa |

મને તમારામાં પ્રેમ અને ભક્તિ દેખાતી નથી (અને તેથી હું તમારી પાસે આવ્યો નથી).

ਭਾਉ ਜਿਵੇਹਾ ਬਿਦਰ ਦੇ ਹੋਰੀ ਦੇ ਚਿਤਿ ਚਾਉ ਨ ਚੁਖਾ ।
bhaau jivehaa bidar de horee de chit chaau na chukhaa |

બિદરના હૃદયમાં જે પ્રેમ છે તેનો અંશ પણ હું જોતો નથી.

ਗੋਬਿੰਦ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਦਾ ਭੁਖਾ ।੭।
gobind bhaau bhagat daa bhukhaa |7|

પ્રભુને પ્રેમાળ ભક્તિની જરૂર છે અને બીજું કંઈ નહીં.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਅੰਦਰਿ ਸਭਾ ਦੁਸਾਸਣੈ ਮਥੇਵਾਲਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਆਂਦੀ ।
andar sabhaa dusaasanai mathevaal dropatee aandee |

દરોપતિને વાળથી ખેંચીને દુશાસનાય તેને સભામાં લઈ આવ્યો.

ਦੂਤਾ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਨੰਗੀ ਕਰਹੁ ਪੰਚਾਲੀ ਬਾਂਦੀ ।
dootaa no furamaaeaa nangee karahu panchaalee baandee |

તેણે તેના માણસોને આજ્ઞા કરી કે દાસી દ્રોપતિને સાવ નગ્ન કરી નાખો.

ਪੰਜੇ ਪਾਂਡੋ ਵੇਖਦੇ ਅਉਘਟਿ ਰੁਧੀ ਨਾਰਿ ਜਿਨਾ ਦੀ ।
panje paanddo vekhade aaughatt rudhee naar jinaa dee |

પાંચેય પાંડવો કે જેમની તે પત્ની હતી, તેણે આ જોયું.

ਅਖੀ ਮੀਟ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਹਾ ਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਂਦੀ ।
akhee meett dhiaan dhar haa haa krisan karai bilalaandee |

રડતી, તદ્દન નિરાશ અને લાચાર, તેણીએ તેની આંખો બંધ કરી. એકલા હાથે તેણે કૃષ્ણને મદદ માટે વિનંતી કરી.

ਕਪੜ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਓਨੁ ਥਕੇ ਦੂਤ ਨ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੀ ।
kaparr kott usaarion thake doot na paar vasaandee |

નોકરો તેના શરીર પરથી કપડાં ઉતારી રહ્યા હતા, પરંતુ તેની આસપાસ કપડાંના વધુ સ્તરો એક કિલ્લો રચે છે; નોકરો થાકી ગયા પણ કપડાંના થર ક્યારેય પૂરા થતા ન હતા.

ਹਥ ਮਰੋੜਨਿ ਸਿਰੁ ਧੁਣਨਿ ਪਛੋਤਾਨਿ ਕਰਨਿ ਜਾਹਿ ਜਾਂਦੀ ।
hath marorran sir dhunan pachhotaan karan jaeh jaandee |

નોકરો હવે તેમના નિષ્ક્રિય પ્રયાસથી ગુસ્સે અને હતાશ હતા અને લાગ્યું કે તેઓ પોતે શરમ અનુભવે છે.

ਘਰਿ ਆਈ ਠਾਕੁਰ ਮਿਲੇ ਪੈਜ ਰਹੀ ਬੋਲੇ ਸਰਮਾਂਦੀ ।
ghar aaee tthaakur mile paij rahee bole saramaandee |

ઘરે પહોંચ્યા પછી, દ્રોપતિને ભગવાન કૃષ્ણએ પૂછ્યું કે શું તેણીને સભામાં બચાવી લેવામાં આવી છે.

ਨਾਥ ਅਨਾਥਾਂ ਬਾਣਿ ਧੁਰਾਂ ਦੀ ।੮।
naath anaathaan baan dhuraan dee |8|

તેણીએ શરમાતા જવાબ આપ્યો, "બારમાસી સમયથી તમે અનાથોના પિતા તરીકેની તમારી પ્રતિષ્ઠા પર જીવી રહ્યા છો."

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਬਿਪੁ ਸੁਦਾਮਾ ਦਾਲਿਦੀ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਾਏ ।
bip sudaamaa daalidee baal sakhaaee mitr sadaae |

સુદામા, એક ગરીબ બ્રાહ્મણ, બાળપણથી કૃષ્ણના મિત્ર તરીકે જાણીતા હતા.

ਲਾਗੂ ਹੋਈ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਮਿਲਿ ਜਗਦੀਸ ਦਲਿਦ੍ਰ ਗਵਾਏ ।
laagoo hoee baamhanee mil jagadees dalidr gavaae |

તેની બ્રાહ્મણ પત્ની હંમેશા તેને ચિંતિત કરતી કે તે તેની ગરીબી દૂર કરવા ભગવાન કૃષ્ણ પાસે કેમ ન ગયો.

ਚਲਿਆ ਗਣਦਾ ਗਟੀਆਂ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਈਐ ਕਉਣੁ ਮਿਲਾਏ ।
chaliaa ganadaa gatteean kiau kar jaaeeai kaun milaae |

તે મૂંઝવણમાં હતો અને વિચારતો હતો કે તે કેવી રીતે કૃષ્ણ સાથે ફરીથી પરિચય કરાવી શકે, જે તેને ભગવાનને મળવામાં મદદ કરી શકે.

ਪਹੁਤਾ ਨਗਰਿ ਦੁਆਰਕਾ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਿ ਖਲੋਤਾ ਜਾਏ ।
pahutaa nagar duaarakaa singh duaar khalotaa jaae |

તે દુઆરકા શહેરમાં પહોંચ્યો અને મુખ્ય દ્વાર (કૃષ્ણના મહેલના) આગળ ઊભો રહ્યો.

ਦੂਰਹੁ ਦੇਖਿ ਡੰਡਉਤਿ ਕਰਿ ਛਡਿ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਹਰਿ ਜੀ ਆਏ ।
doorahu dekh ddanddaut kar chhadd singhaasan har jee aae |

તેમને દૂરથી જોઈને કૃષ્ણ ભગવાને પ્રણામ કર્યા અને પોતાનું સિંહાસન છોડીને સુદામા પાસે આવ્યા.

ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਰਦਖਣਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਕੇ ਲੈ ਗਲਿ ਲਾਏ ।
pahile de paradakhanaa pairee pai ke lai gal laae |

પહેલા તેમણે સુદામાની આસપાસ પરિક્રમા કરી અને પછી તેમના ચરણ સ્પર્શ કરીને તેમને ભેટી પડ્યા.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੈਰ ਧੋਇ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਉਤੇ ਬੈਠਾਏ ।
charanodak lai pair dhoe singhaasan ute baitthaae |

પગ ધોઈને તેણે તે પાણી લીધું અને સુદામાને સિંહાસન પર બેસાડ્યા.

ਪੁਛੇ ਕੁਸਲੁ ਪਿਆਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ।
puchhe kusal piaar kar gur sevaa dee kathaa sunaae |

પછી કૃષ્ણે પ્રેમપૂર્વક તેમના કલ્યાણ વિશે પૂછ્યું અને તે સમય વિશે વાત કરી જ્યારે તેઓ ગુરુ (સાંદીપનિ)ની સેવામાં સાથે હતા.

ਲੈ ਕੇ ਤੰਦੁਲ ਚਬਿਓਨੁ ਵਿਦਾ ਕਰੇ ਅਗੈ ਪਹੁਚਾਏ ।
lai ke tandul chabion vidaa kare agai pahuchaae |

કૃષ્ણે સુદામાની પત્નીએ મોકલેલા ચોખા માંગ્યા અને જમ્યા પછી પોતાના મિત્ર સુદામાને મળવા બહાર આવ્યા.

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਸਕੁਚਿ ਪਠਾਏ ।੯।
chaar padaarath sakuch patthaae |9|

કૃષ્ણ દ્વારા સુદામાને ચારેય વરદાન (સદાચાર, સંપત્તિ, ઈચ્છાઓની પરિપૂર્ણતા અને મુક્તિ) આપવામાં આવ્યા હોવા છતાં, કૃષ્ણની નમ્રતાએ તેમને સંપૂર્ણપણે અસહાય અનુભવ્યા હતા.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜੈਦੇਉ ਕਰਿ ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਗਾਵੈ ।
prem bhagat jaideo kar geet govind sahaj dhun gaavai |

પ્રેમાળ ભક્તિમાં લીન થઈને, ભક્ત જયદેવ ભગવાન (ગોવિંદ)ના ગીતો ગાશે.

ਲੀਲਾ ਚਲਿਤ ਵਖਾਣਦਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਵੈ ।
leelaa chalit vakhaanadaa antarajaamee tthaakur bhaavai |

તે ભગવાન દ્વારા સિદ્ધ કરેલા ભવ્ય પરાક્રમોનું વર્ણન કરશે અને તેના દ્વારા ખૂબ જ પ્રિય હતો.

ਅਖਰੁ ਇਕੁ ਨ ਆਵੜੈ ਪੁਸਤਕ ਬੰਨ੍ਹਿ ਸੰਧਿਆ ਕਰਿ ਆਵੈ ।
akhar ik na aavarrai pusatak banh sandhiaa kar aavai |

તે (જયદેવ) ના જાણતો હતો અને તેથી તેની ચોપડી બાંધીને સાંજે ઘરે પાછો આવશે.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਘਰਿ ਆਇ ਕੈ ਭਗਤ ਰੂਪਿ ਲਿਖਿ ਲੇਖੁ ਬਣਾਵੈ ।
gun nidhaan ghar aae kai bhagat roop likh lekh banaavai |

ભગવાન, ભક્તના રૂપમાં બધા ગુણોના ભંડાર પોતે તેમના માટે તમામ ગીતો લખ્યા.

ਅਖਰ ਪੜ੍ਹਿ ਪਰਤੀਤਿ ਕਰਿ ਹੋਇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਨ ਅੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ।
akhar parrh parateet kar hoe visamaad na ang samaavai |

એ શબ્દો જોઈને અને વાંચીને જયદેવ ખુશ થઈ જતો.

ਵੇਖੈ ਜਾਇ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਬਿਰਖੁ ਇਕੁ ਆਚਰਜੁ ਸੁਹਾਵੈ ।
vekhai jaae ujaarr vich birakh ik aacharaj suhaavai |

જયદેવે ઊંડા જંગલમાં એક અદ્ભુત વૃક્ષ જોયું.

ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਪੂਰਣੋ ਪਤਿ ਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵੈ ।
geet govind sanpoorano pat pat likhiaa ant na paavai |

દરેક પાંદડા પર ભગવાન ગોવિંદના ગીતો લખેલા હતા. તે આ રહસ્ય સમજી શક્યો નહીં.

ਭਗਤਿ ਹੇਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bhagat het paragaas kar hoe deaal milai gal laavai |

ભક્ત પ્રત્યેના પ્રેમને લીધે ભગવાને તેને રૂબરૂ ભેટી લીધો.

ਸੰਤ ਅਨੰਤ ਨ ਭੇਦੁ ਗਣਾਵੈ ।੧੦।
sant anant na bhed ganaavai |10|

ભગવાન અને સંત વચ્ચે કોઈ પડદો નથી.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਕੰਮ ਕਿਤੇ ਪਿਉ ਚਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਆਖਿ ਸਿਧਾਇਆ ।
kam kite piau chaliaa naamadeo no aakh sidhaaeaa |

નામદેવના પિતાજીને કોઈ કામ માટે બોલાવ્યા તેથી તેમણે નામદેવને બોલાવ્યા.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਦੁਧੁ ਪੀਆਵਣੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ।
tthaakur dee sevaa karee dudh peeaavan keh samajhaaeaa |

તેણે નામદેવને ઠાકુર, ભગવાનની દૂધ સાથે સેવા કરવાનું કહ્યું.

ਨਾਮਦੇਉ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਿ ਕਪਲ ਗਾਇ ਦੁਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਇਆ ।
naamadeo isanaan kar kapal gaae duhi kai lai aaeaa |

નામદેવ સ્નાન કરીને કાળી ચાની ગાયનું દૂધ લઈને આવ્યા.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਤਿਲਕੁ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।
tthaakur no nhaavaal kai charanodak lai tilak charrhaaeaa |

ઠાકુરને સ્નાન કરાવ્યા પછી, તેણે ઠાકુરને ધોવા માટે વપરાતું પાણી પોતાના માથા પર મૂક્યું.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰੈ ਦੁਧੁ ਪੀਅਹੁ ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇਆ ।
hath jorr binatee karai dudh peeahu jee gobind raaeaa |

હવે હાથ જોડીને તેણે ભગવાનને દૂધ પીવડાવવા વિનંતી કરી.

ਨਿਹਚਉ ਕਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਦਰਸੁ ਦਿਖਲਾਇਆ ।
nihchau kar aaraadhiaa hoe deaal daras dikhalaaeaa |

જ્યારે તેણે પ્રાર્થના કરી ત્યારે તેના વિચારોમાં અડગ બનીને, ભગવાન તેની સમક્ષ રૂબરૂમાં દેખાયા.

ਭਰੀ ਕਟੋਰੀ ਨਾਮਦੇਵਿ ਲੈ ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਦੁਧੁ ਪੀਆਇਆ ।
bharee kattoree naamadev lai tthaakur no dudh peeaeaa |

નામદેવે ભગવાનને દૂધનો આખો વાટકો પીવડાવ્યો.

ਗਾਇ ਮੁਈ ਜੀਵਾਲਿਓਨੁ ਨਾਮਦੇਵ ਦਾ ਛਪਰੁ ਛਾਇਆ ।
gaae muee jeevaalion naamadev daa chhapar chhaaeaa |

બીજા એક પ્રસંગે ભગવાને એક મૃત ગાયને જીવિત કરી અને નામદેવની ઝૂંપડીને પણ છાસ કરી.

ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਰਖਿਓਨੁ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਲੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।
fer dehuraa rakhion chaar varan lai pairee paaeaa |

બીજા એક પ્રસંગે, ભગવાને મંદિરને ફેરવ્યું (નામદેવને પ્રવેશની મંજૂરી ન હતી પછી) અને ચારેય જાતિ (વર્ણો) ને નામદેવના ચરણોમાં નમન કર્યા.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਦਾ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ।੧੧।
bhagat janaa daa kare karaaeaa |11|

ભગવાન સંતો દ્વારા જે પણ કરવામાં આવે છે અને ઇચ્છે છે તે પૂર્ણ કરે છે.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣ ਨਾਮਦੇਵ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਆਵੈ ।
darasan dekhan naamadev bhalake utth trilochan aavai |

નામદેવના દર્શન કરવા માટે ત્રિલોચન દરરોજ વહેલા જાગતા.

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਮਿਲਿ ਦੁਇ ਜਣੇ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਚਲਿਤੁ ਸੁਣਾਵੈ ।
bhagat karan mil due jane naamadeo har chalit sunaavai |

તેઓ સાથે મળીને ભગવાન પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરશે અને નામદેવ તેમને ભગવાનની ભવ્ય વાર્તાઓ કહેશે.

ਮੇਰੀ ਭੀ ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਾਂ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ।
meree bhee kar benatee darasan dekhaan je tis bhaavai |

(ત્રિલોચને નામદેવને પૂછ્યું) "કૃપા કરીને મારા માટે પ્રાર્થના કરો જેથી જો ભગવાન સ્વીકારે, તો મને પણ તેમના ધન્ય દર્શનની ઝલક મળી શકે."

ਠਾਕੁਰ ਜੀ ਨੋ ਪੁਛਿਓਸੁ ਦਰਸਨੁ ਕਿਵੈ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur jee no puchhios darasan kivai trilochan paavai |

નામદેવે ઠાકુર ભગવાનને પૂછ્યું કે ત્રિલોચન ભગવાનના દર્શન કેવી રીતે કરી શકે?

ਹਸਿ ਕੈ ਠਾਕੁਰ ਬੋਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
has kai tthaakur boliaa naamadeo no keh samajhaavai |

ભગવાન ભગવાને હસીને નામદેવને સમજાવ્યું;

ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਭੇਟੁ ਸੋ ਤੁਸਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਮੈ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
hath na aavai bhett so tus trilochan mai muhi laavai |

“મારા દ્વારા કોઈ અર્પણની જરૂર નથી. મારા આનંદથી જ હું ત્રિલોચનને મારા દર્શન કરાવીશ.

ਹਉ ਅਧੀਨੁ ਹਾਂ ਭਗਤ ਦੇ ਪਹੁੰਚਿ ਨ ਹੰਘਾਂ ਭਗਤੀ ਦਾਵੈ ।
hau adheen haan bhagat de pahunch na hanghaan bhagatee daavai |

હું ભક્તોના સંપૂર્ણ નિયંત્રણ હેઠળ છું અને તેમના પ્રેમાળ દાવાઓને હું ક્યારેય નકારી શકતો નથી; હું પોતે પણ તેમને સમજી શકતો નથી.

ਹੋਇ ਵਿਚੋਲਾ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੨।
hoe vicholaa aan milaavai |12|

તેમની પ્રેમાળ ભક્તિ વાસ્તવમાં મધ્યસ્થી બને છે અને તેમને મને મળવા કરાવે છે.”

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਪੂਜੈ ਦੇਵਤੇ ਧੰਨਾ ਗਊ ਚਰਾਵਣਿ ਆਵੈ ।
baamhan poojai devate dhanaa gaoo charaavan aavai |

એક બ્રાહ્મણ દેવતાઓની પૂજા કરશે (પથ્થરની મૂર્તિઓના રૂપમાં) જ્યાં ધન્ના તેની ગાયને ચરાવતો હતો.

ਧੰਨੈ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਏਹੁ ਪੂਛੈ ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ।
dhanai dditthaa chalit ehu poochhai baamhan aakh sunaavai |

તેની પૂજા જોઈને ધન્નાએ બ્રાહ્મણને પૂછ્યું કે તે શું કરે છે.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur dee sevaa kare jo ichhai soee fal paavai |

"ઠાકુર (ભગવાન)ની સેવા ઇચ્છિત ફળ આપે છે," બ્રાહ્મણે જવાબ આપ્યો.

ਧੰਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਭਿ ਦੇਹ ਇਕ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
dhanaa karadaa jodarree mai bhi deh ik je tudh bhaavai |

ધન્નાએ વિનંતી કરી, "હે બ્રાહ્મણ, જો તમે સંમત થાઓ તો કૃપા કરીને મને એક આપો."

ਪਥਰੁ ਇਕੁ ਲਪੇਟਿ ਕਰਿ ਦੇ ਧੰਨੈ ਨੋ ਗੈਲ ਛੁਡਾਵੈ ।
pathar ik lapett kar de dhanai no gail chhuddaavai |

બ્રાહ્મણે એક પત્થર ફેરવ્યો, ધન્નાને આપ્યો અને આમ તેનાથી છૂટકારો મેળવ્યો.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਛਾਹਿ ਰੋਟੀ ਲੈ ਭੋਗੁ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।
tthaakur no nhaavaal kai chhaeh rottee lai bhog charrhaavai |

ધન્નાએ ઠાકુરને સ્નાન કરાવ્યું અને તેમને રોટલી અને છાશ આપી.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਮਿਨਤਿ ਕਰੈ ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਵੈ ।
hath jorr minat karai pairee pai pai bahut manaavai |

હાથ જોડીને અને પથ્થરના પગ પર પડીને તેણે તેની સેવા સ્વીકારવા માટે વિનંતી કરી.

ਹਉ ਭੀ ਮੁਹੁ ਨ ਜੁਠਾਲਸਾਂ ਤੂ ਰੁਠਾ ਮੈ ਕਿਹੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।
hau bhee muhu na jutthaalasaan too rutthaa mai kihu na sukhaavai |

ધન્નાએ કહ્યું, "હું પણ ખાઈશ નહીં કારણ કે તમે નારાજ છો તો હું કેવી રીતે ખુશ થઈશ."

ਗੋਸਾਈ ਪਰਤਖਿ ਹੋਇ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਛਾਹਿ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
gosaaee paratakh hoe rottee khaae chhaeh muhi laavai |

(તેમની સાચી અને પ્રેમાળ ભક્તિ જોઈને) ભગવાનને પ્રગટ થવા અને તેની રોટલી અને છાશ ખાવાની ફરજ પડી.

ਭੋਲਾ ਭਾਉ ਗੋਬਿੰਦੁ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੩।
bholaa bhaau gobind milaavai |13|

વાસ્તવમાં ધન્ના જેવી નિર્દોષતા પ્રભુના દર્શન કરાવે છે.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਜਾਇ ਇਕਾਂਤੁ ਬਹੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।
guramukh benee bhagat kar jaae ikaant bahai liv laavai |

સંત બેની, એક ગુરુમુખ, એકાંતમાં બેસતા અને ધ્યાન સમાધિમાં પ્રવેશતા.

ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਧਿਆਤਮੀ ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।
karam karai adhiaatamee horas kisai na alakh lakhaavai |

તે આધ્યાત્મિક પ્રવૃત્તિઓ કરતો અને નમ્રતાથી ક્યારેય કોઈને કહેતો નહિ.

ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਾ ਪੁਛੀਐ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਆਲਾਵੈ ।
ghar aaeaa jaa puchheeai raaj duaar geaa aalaavai |

જ્યારે પૂછવામાં આવ્યું ત્યારે ઘરે પાછા પહોંચતા, તે લોકોને કહેતો કે તે તેના રાજા (પરમ ભગવાન) ના દરવાજે ગયો હતો.

ਘਰਿ ਸਭ ਵਥੂ ਮੰਗੀਅਨਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਝਤ ਲੰਘਾਵੈ ।
ghar sabh vathoo mangeean val chhal kar kai jhat langhaavai |

જ્યારે તેની પત્નીએ કેટલીક ઘરગથ્થુ સામગ્રી માંગી ત્યારે તે તેને ટાળતો અને આ રીતે તેનો સમય આધ્યાત્મિક પ્રવૃત્તિઓ કરવામાં પસાર કરતો.

ਵਡਾ ਸਾਂਗੁ ਵਰਤਦਾ ਓਹ ਇਕ ਮਨਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਧਿਆਵੈ ।
vaddaa saang varatadaa oh ik man paramesar dhiaavai |

એક દિવસ ભગવાનમાં એકાગ્રતાથી ધ્યાન કેન્દ્રિત કરતી વખતે એક વિચિત્ર ચમત્કાર થયો.

ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ਭਗਤ ਦੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਘਰਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।
paij savaarai bhagat dee raajaa hoe kai ghar chal aavai |

ભક્તનો મહિમા જળવાઈ રહે તે માટે ભગવાન પોતે રાજાના રૂપમાં તેમના ઘરે ગયા.

ਦੇਇ ਦਿਲਾਸਾ ਤੁਸਿ ਕੈ ਅਣਗਣਤੀ ਖਰਚੀ ਪਹੁੰਚਾਵੈ ।
dee dilaasaa tus kai anaganatee kharachee pahunchaavai |

ખૂબ આનંદમાં, તેમણે બધાને સાંત્વના આપી અને ખર્ચ માટે પુષ્કળ નાણાં ઉપલબ્ધ કરાવ્યા.

ਓਥਹੁ ਆਇਆ ਭਗਤਿ ਪਾਸਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਹੇਤੁ ਉਪਜਾਵੈ ।
othahu aaeaa bhagat paas hoe deaal het upajaavai |

ત્યાંથી તેઓ તેમના ભક્ત બેની પાસે આવ્યા અને તેમને કરુણાપૂર્વક પ્રેમ કર્યો.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਵੈ ।੧੪।
bhagat janaan jaikaar karaavai |14|

આ રીતે તેઓ તેમના ભક્તો માટે અભિવાદન ગોઠવે છે.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਹੋਇ ਬਿਰਕਤੁ ਬਨਾਰਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਰਾਮਾਨੰਦੁ ਗੁਸਾਈਂ ।
hoe birakat banaarasee rahindaa raamaanand gusaaeen |

બ્રાહ્મણ રામાનંદ દુનિયાથી અળગા થઈને વારાણસી (કાસી)માં રહેતા હતા.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਕੈ ਜਾਂਦਾ ਗੰਗਾ ਨ੍ਹਾਵਣ ਤਾਈਂ ।
amrit vele utth kai jaandaa gangaa nhaavan taaeen |

તે વહેલી સવારે ઉઠીને ગંગામાં સ્નાન કરવા જતા.

ਅਗੋ ਹੀ ਦੇ ਜਾਇ ਕੈ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਕਬੀਰ ਤਿਥਾਈਂ ।
ago hee de jaae kai lamaa piaa kabeer tithaaeen |

એક વખત રામાનંદ પહેલા પણ કબીર ત્યાં ગયા અને રસ્તામાં પડ્યા.

ਪੈਰੀ ਟੁੰਬਿ ਉਠਾਲਿਆ ਬੋਲਹੁ ਰਾਮ ਸਿਖ ਸਮਝਾਈ ।
pairee ttunb utthaaliaa bolahu raam sikh samajhaaee |

રામાનંદે તેમના પગને સ્પર્શ કરીને કબીરને જાગૃત કર્યા અને તેમને સાચા આધ્યાત્મિક ઉપદેશ 'રામ' બોલવાનું કહ્યું.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸੁ ਛੁਹੇ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿੰਮੁ ਮਹਕਾਈ ।
jiau lohaa paaras chhuhe chandan vaas ninm mahakaaee |

જેમ ફિલસૂફના પથ્થરથી લોખંડનો સ્પર્શ થાય છે તે સોનું બની જાય છે અને માર્ગોસા વૃક્ષ (આઝાદિરચતા ઇન્ડિકા) ચંદન દ્વારા સુગંધિત બને છે.

ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰਿ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ।
pasoo paretahu dev kar poore satigur dee vaddiaaee |

અદ્ભુત ગુરુ પ્રાણીઓ અને ભૂતોને પણ દેવદૂતમાં ફેરવે છે.

ਅਚਰਜ ਨੋ ਅਚਰਜੁ ਮਿਲੈ ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮਿਲਾਈ ।
acharaj no acharaj milai visamaadai visamaad milaaee |

અદ્ભુત ગુરુને મળવાથી શિષ્ય અદ્ભુત રીતે મહાન અદ્ભુત ભગવાનમાં ભળી જાય છે.

ਝਰਣਾ ਝਰਦਾ ਨਿਝਰਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਅਘੜ ਘੜਾਈ ।
jharanaa jharadaa nijharahu guramukh baanee agharr gharraaee |

પછી સ્વયંમાંથી એક ફુવારો નીકળે છે અને ગુરુમુખોના શબ્દો સુંદર રૂપ ધારણ કરે છે

ਰਾਮ ਕਬੀਰੈ ਭੇਦੁ ਨ ਭਾਈ ।੧੫।
raam kabeerai bhed na bhaaee |15|

હવે રામ અને કબીર સમાન બની ગયા.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਸੁਣਿ ਪਰਤਾਪੁ ਕਬੀਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਖੁ ਹੋਆ ਸੈਣੁ ਨਾਈ ।
sun parataap kabeer daa doojaa sikh hoaa sain naaee |

કબીરનો મહિમા સાંભળીને સાયણ પણ શિષ્ય બની ગયા.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਰਾਤੀ ਕਰੈ ਭਲਕੈ ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਜਾਈ ।
prem bhagat raatee karai bhalakai raaj duaarai jaaee |

રાત્રે તે પ્રેમાળ ભક્તિમાં ડૂબી જતો અને સવારે તે રાજાના દ્વારે સેવા કરતો.

ਆਏ ਸੰਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਕੀਰਤਨੁ ਹੋਆ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ।
aae sant paraahune keeratan hoaa rain sabaaee |

એક રાત્રે કેટલાક સાધુ તેમની પાસે આવ્યા અને આખી રાત ભગવાનના ગુણગાન ગાવામાં પસાર કરી.

ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ।
chhadd na sakai sant jan raaj duaar na sev kamaaee |

સૈન સંતોનો સંગ છોડી શક્યા નહીં અને પરિણામે બીજા દિવસે સવારે રાજાની સેવા કરી ન હતી.

ਸੈਣ ਰੂਪਿ ਹਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਆਇਆ ਰਾਣੈ ਨੋ ਰੀਝਾਈ ।
sain roop har jaae kai aaeaa raanai no reejhaaee |

ભગવાને પોતે સૌનું રૂપ ધારણ કર્યું. તેણે રાજાની એવી રીતે સેવા કરી કે રાજાને આનંદ થયો.

ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਨੋ ਵਿਦਾ ਕਰਿ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਸਰਮਾਈ ।
saadh janaan no vidaa kar raaj duaar geaa saramaaee |

સંતોને શુભકામના આપતા, સાયણ અચકાતા રાજાના મહેલમાં પહોંચ્યા.

ਰਾਣੈ ਦੂਰਹੁੰ ਸਦਿ ਕੈ ਗਲਹੁੰ ਕਵਾਇ ਖੋਲਿ ਪੈਨ੍ਹਾਈ ।
raanai doorahun sad kai galahun kavaae khol painhaaee |

દૂરથી રાજાએ તેને નજીકમાં બોલાવ્યો. તેણે પોતાનો ઝભ્ભો ઉતાર્યો અને ભગત સાઈને અર્પણ કર્યો.

ਵਸਿ ਕੀਤਾ ਹਉਂ ਤੁਧੁ ਅਜੁ ਬੋਲੈ ਰਾਜਾ ਸੁਣੈ ਲੁਕਾਈ ।
vas keetaa haun tudh aj bolai raajaa sunai lukaaee |

'તમે મારા પર વિજય મેળવ્યો છે', રાજાએ કહ્યું અને તેના શબ્દો બધાએ સાંભળ્યા.

ਪਰਗਟੁ ਕਰੈ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ।੧੬।
paragatt karai bhagat vaddiaaee |16|

ભગવાન પોતે ભક્તની ભવ્યતા પ્રગટ કરે છે.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਜਗਿ ਵਜਿਆ ਚਹੁ ਚਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਿ ਚਮਿਰੇਟਾ ।
bhagat bhagat jag vajiaa chahu chakaan de vich chamirettaa |

ટેનર (રવિદાસ) ચારેય દિશામાં ભગત (સંત) તરીકે પ્રખ્યાત થયા.

ਪਾਣ੍ਹਾ ਗੰਢੈ ਰਾਹ ਵਿਚਿ ਕੁਲਾ ਧਰਮ ਢੋਇ ਢੋਰ ਸਮੇਟਾ ।
paanhaa gandtai raah vich kulaa dharam dtoe dtor samettaa |

તેની કૌટુંબિક પરંપરા અનુસાર તે ચંપલને કોબલ કરી મૃત પ્રાણીઓને લઈ જશે.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਮੈਲੇ ਚੀਥੜੇ ਹੀਰਾ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਪਲੇਟਾ ।
jiau kar maile cheetharre heeraa laal amol palettaa |

આ તેમનો બાહ્ય નિત્યક્રમ હતો પણ વાસ્તવમાં તે ચીંથરાઓમાં લપેટાયેલો રત્ન હતો.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸਦਾ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਸਹੇਟਾ ।
chahu varanaa upadesadaa giaan dhiaan kar bhagat sahettaa |

તે ચારેય વર્ણો (જાતિ) ને પ્રચાર કરશે. તેમના ઉપદેશે તેઓને ભગવાન માટે ધ્યાનની ભક્તિમાં ઉત્સાહિત કર્યા.

ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਆਇਆ ਸੰਗੁ ਮਿਲਿ ਬਾਨਾਰਸ ਕਰਿ ਗੰਗਾ ਥੇਟਾ ।
nhaavan aaeaa sang mil baanaaras kar gangaa thettaa |

એકવાર, લોકોનું એક જૂથ ગંગામાં પવિત્ર ડૂબકી મારવા કાસી (વારાણસી) ગયા.

ਕਢਿ ਕਸੀਰਾ ਸਉਪਿਆ ਰਵਿਦਾਸੈ ਗੰਗਾ ਦੀ ਭੇਟਾ ।
kadt kaseeraa saupiaa ravidaasai gangaa dee bhettaa |

રવિદાસે એક સભ્યને એક ધેલો (અડધો ટુકડો) આપ્યો અને તેને ગંગાને અર્પણ કરવા કહ્યું.

ਲਗਾ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ਦਾ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਅਚਰਜੁ ਅਮੇਟਾ ।
lagaa purab abheech daa dditthaa chalit acharaj amettaa |

અભિજિત નક્ષત્ર (સ્ટાર) નો એક મહાન ઉત્સવ ત્યાં હતો જ્યાં લોકોએ આ અદ્ભુત એપિસોડ જોયો.

ਲਇਆ ਕਸੀਰਾ ਹਥੁ ਕਢਿ ਸੂਤੁ ਇਕੁ ਜਿਉ ਤਾਣਾ ਪੇਟਾ ।
leaa kaseeraa hath kadt soot ik jiau taanaa pettaa |

ગંગાએ, પોતે જ પોતાનો હાથ બહાર કાઢીને તે નજીવી રકમ સ્વીકારી લીધી, ધેલા, અને સાબિત કર્યું કે રવિદાસ ગંગા સાથે તાણ અને બાણ તરીકે એક હતા.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ।੧੭।
bhagat janaan har maan piau bettaa |17|

ભગતો (સંતો) માટે ભગવાન તેમના માતા, પિતા અને પુત્ર બધા એક છે.

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਗੋਤਮ ਨਾਰਿ ਅਹਿਲਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਭਾਣਾ ।
gotam naar ahiliaa tis no dekh indr lobhaanaa |

અહલ્યા ગૌતમની પત્ની હતી. પરંતુ જ્યારે તેણીએ દેવતાઓના રાજા ઇન્ધરને નજર કરી, ત્યારે વાસના તેના પર કાબૂમાં આવી.

ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਇ ਸਰਾਪੁ ਲੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਭਗ ਪਛੋਤਾਣਾ ।
par ghar jaae saraap lai hoe sahas bhag pachhotaanaa |

તે તેમના ઘરમાં પ્રવેશ્યો, હજારો પુડેન્ડમ સાથે હોવાનો શ્રાપ મેળવ્યો અને પસ્તાવો કર્યો.

ਸੁੰਞਾ ਹੋਆ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਲੁਕਿਆ ਸਰਵਰਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।
sunyaa hoaa indr lok lukiaa saravar man saramaanaa |

ઈન્દ્રલોક (ઈન્દ્રનું નિવાસસ્થાન) ઉજ્જડ થઈ ગયું અને પોતાની જાતથી શરમાઈને તે તળાવમાં સંતાઈ ગયો.

ਸਹਸ ਭਗਹੁ ਲੋਇਣ ਸਹਸ ਲੈਂਦੋਈ ਇੰਦ੍ਰ ਪੁਰੀ ਸਿਧਾਣਾ ।
sahas bhagahu loein sahas laindoee indr puree sidhaanaa |

શ્રાપ રદ કરીને જ્યારે તે બધા છિદ્રો આંખો બની ગયા, ત્યારે જ તે તેના નિવાસસ્થાનમાં પાછો ફર્યો.

ਸਤੀ ਸਤਹੁ ਟਲਿ ਸਿਲਾ ਹੋਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੈ ਬਾਝੁ ਪਰਾਣਾ ।
satee satahu ttal silaa hoe nadee kinaarai baajh paraanaa |

અહલ્યા જે પોતાની પવિત્રતામાં અડગ રહી ન શકી તે પથ્થર બનીને નદી કિનારે પડી રહી.

ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਣਿ ਛੁਹੰਦਿਆ ਚਲੀ ਸੁਰਗ ਪੁਰਿ ਬਣੇ ਬਿਬਾਣਾ ।
raghupat charan chhuhandiaa chalee surag pur bane bibaanaa |

રામના (પવિત્ર) ચરણ સ્પર્શ કરીને તેને સ્વર્ગમાં લઈ જવામાં આવી.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਲਿਆਈਅਹੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਪਾਪ ਕਮਾਣਾ ।
bhagat vachhal bhaliaaeeahu patit udhaaran paap kamaanaa |

તેમના પરોપકારને કારણે તેઓ ભક્તો માટે માતા સમાન છે અને પાપીઓના ક્ષમા હોવાથી તેઓ પતન પામેલાઓના ઉદ્ધારક કહેવાય છે.

ਗੁਣ ਨੋ ਗੁਣ ਸਭ ਕੋ ਕਰੈ ਅਉਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਤਿਸੁ ਜਾਣਾ ।
gun no gun sabh ko karai aaugun keete gun tis jaanaa |

સત્કાર્ય હંમેશા સારા સંકેતો દ્વારા પાછું મળે છે, પરંતુ જે ખરાબનું સારું કરે છે તે સદ્ગુણી તરીકે ઓળખાય છે.

ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਕਿਆ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ।੧੮।
abigat gat kiaa aakh vakhaanaa |18|

એ અવ્યક્ત (પ્રભુ)ની મહાનતા હું કેવી રીતે સમજાવું?

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਵਾਟੈ ਮਾਣਸ ਮਾਰਦਾ ਬੈਠਾ ਬਾਲਮੀਕ ਵਟਵਾੜਾ ।
vaattai maanas maaradaa baitthaa baalameek vattavaarraa |

વાલ્મીલ એક હાઇવેમેન વાલ્મિકી હતો જે ત્યાંથી પસાર થતા મુસાફરોને લૂંટતો અને મારી નાખતો.

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਹੋਆ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ ।
pooraa satigur bhettiaa man vich hoaa khinjotaarraa |

પછી તેણે સાચા ગુરુની સેવા કરવાનું શરૂ કર્યું, હવે તેનું મન તેના કામ પ્રત્યે ભિન્ન થઈ ગયું.

ਮਾਰਨ ਨੋ ਲੋਚੈ ਘਣਾ ਕਢਿ ਨ ਹੰਘੈ ਹਥੁ ਉਘਾੜਾ ।
maaran no lochai ghanaa kadt na hanghai hath ughaarraa |

તેનું મન હજુ પણ લોકોને મારવા માટે વિનંતી કરે છે પરંતુ તેના હાથ માનતા ન હતા.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਰਾਖਿਆ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਉਛੇਹਾੜਾ ।
satigur manooaa raakhiaa hoe na aavai uchhehaarraa |

સાચા ગુરુએ તેમનું મન શાંત કર્યું અને મનની બધી ઈચ્છાઓનો અંત આવ્યો.

ਅਉਗੁਣੁ ਸਭ ਪਰਗਾਸਿਅਨੁ ਰੋਜਗਾਰੁ ਹੈ ਏਹੁ ਅਸਾੜਾ ।
aaugun sabh paragaasian rojagaar hai ehu asaarraa |

તેણે ગુરુ સમક્ષ મનની બધી જ ખરાબીઓ ઉજાગર કરી અને કહ્યું, 'હે ભગવાન, આ મારા માટે એક વ્યવસાય છે.'

ਘਰ ਵਿਚਿ ਪੁਛਣ ਘਲਿਆ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਹੈ ਕੋਇ ਅਸਾੜਾ ।
ghar vich puchhan ghaliaa ant kaal hai koe asaarraa |

ગુરુએ તેને ઘરે પૂછપરછ કરવાનું કહ્યું કે પરિવારના કયા સભ્યો મૃત્યુ સમયે તેના દુષ્ટ કાર્યોમાં સહભાગી બનશે.

ਕੋੜਮੜਾ ਚਉਖੰਨੀਐ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਕਰਦੇ ਝਾੜਾ ।
korramarraa chaukhaneeai koe na belee karade jhaarraa |

પરંતુ તેમ છતાં તેમનો પરિવાર તેમના માટે બલિદાન આપવા માટે હંમેશા તૈયાર હતો, તેમાંથી કોઈ પણ જવાબદારી સ્વીકારવા તૈયાર નહોતું.

ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨੁ ਟਪਿ ਨਿਕਥਾ ਉਪਰ ਵਾੜਾ ।
sach drirraae udhaarian ttap nikathaa upar vaarraa |

પાછા ફર્યા પછી, ગુરુએ તેમના હૃદયમાં સત્યનો ઉપદેશ મૂક્યો અને તેમને મુક્ત કર્યા. એક જ છલાંગથી તે સંસારની જાળમાંથી મુક્ત થઈ ગયો.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਪ ਪਹਾੜਾ ।੧੯।
guramukh langhe paap pahaarraa |19|

ગુરુમુખ બનીને વ્યક્તિ પાપના પહાડોને પાર કરવા સક્ષમ બને છે.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਪਤਿਤੁ ਅਜਾਮਲ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਜਾਇ ਕਲਾਵਤਣੀ ਦੇ ਰਹਿਆ ।
patit ajaamal paap kar jaae kalaavatanee de rahiaa |

અજામિલ, પડી ગયેલો પાપી એક વેશ્યા સાથે રહેતો હતો.

ਗੁਰੁ ਤੇ ਬੇਮੁਖੁ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦਹਿਆ ।
gur te bemukh hoe kai paap kamaavai duramat dahiaa |

તે ધર્મત્યાગી બન્યો. તે દુષ્ટ કાર્યોના જાળામાં ફસાઈ ગયો હતો.

ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਫਿਰਦਾ ਵਹਿਆ ।
birathaa janam gavaaeaa bhavajal andar firadaa vahiaa |

તેમનું જીવન નિરર્થક કાર્યોમાં વેડફાઈ ગયું અને ભયાનક સંસારના સમુદ્રમાં ફેંકી દેવામાં આવ્યું.

ਛਿਅ ਪੁਤ ਜਾਏ ਵੇਸੁਆ ਪਾਪਾ ਦੇ ਫਲ ਇਛੇ ਲਹਿਆ ।
chhia put jaae vesuaa paapaa de fal ichhe lahiaa |

વેશ્યા સાથે રહીને તે છ પુત્રોનો પિતા બન્યો. તેણીના ખરાબ કાર્યોના પરિણામે તેઓ બધા ખતરનાક લૂંટારા બની ગયા.

ਪੁਤੁ ਉਪੰਨਾਂ ਸਤਵਾਂ ਨਾਉ ਧਰਣ ਨੋ ਚਿਤਿ ਉਮਹਿਆ ।
put upanaan satavaan naau dharan no chit umahiaa |

સાતમા પુત્રનો જન્મ થયો અને તેણે બાળક માટે નામ રાખવાનું શરૂ કર્યું.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਨਰਾਇਣੁ ਕਹਿਆ ।
guroo duaarai jaae kai guramukh naau naraaein kahiaa |

તેમણે ગુરુની મુલાકાત લીધી જેમણે તેમના પુત્રનું નામ નારાયણ (ભગવાનનું નામ) રાખ્યું.

ਅੰਤਕਾਲ ਜਮਦੂਤ ਵੇਖਿ ਪੁਤ ਨਰਾਇਣੁ ਬੋਲੈ ਛਹਿਆ ।
antakaal jamadoot vekh put naraaein bolai chhahiaa |

જીવનના અંતમાં, મૃત્યુના દૂતોને જોઈને અજામિલ નારાયણ માટે રડ્યો.

ਜਮ ਗਣ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਗਇਆ ਸੁਰਗ ਜਮੁ ਡੰਡੁ ਨ ਸਹਿਆ ।
jam gan maare har janaan geaa surag jam ddandd na sahiaa |

ભગવાનના નામે મૃત્યુના સંદેશવાહકોને તેમની રાહ પર લઈ જવા માટે બનાવ્યા. અજામિલ સ્વર્ગમાં ગયો અને મૃત્યુના સંદેશવાહકોના ક્લબ તરફથી માર સહન ન કર્યો.

ਨਾਇ ਲਏ ਦੁਖੁ ਡੇਰਾ ਢਹਿਆ ।੨੦।
naae le dukh dderaa dtahiaa |20|

પ્રભુના નામના ઉચ્ચારણથી સર્વ દુ:ખ દૂર થાય છે.

ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21

ਗਨਿਕਾ ਪਾਪਣਿ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ਪਰੋਤਾ ।
ganikaa paapan hoe kai paapaan daa gal haar parotaa |

ગંકા એક પાપી વેશ્યા હતી જેણે તેના ગળામાં દુષ્કર્મોનો હાર પહેર્યો હતો.

ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਆਚਾਣਚਕ ਗਨਿਕਾ ਵਾੜੇ ਆਇ ਖਲੋਤਾ ।
mahaan purakh aachaanachak ganikaa vaarre aae khalotaa |

એકવાર એક મહાન માણસ ત્યાંથી પસાર થઈ રહ્યો હતો જે તેના આંગણામાં રોકાયો.

ਦੁਰਮਤਿ ਦੇਖਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਹਥਹੁ ਉਸ ਨੋ ਦਿਤੋਨੁ ਤੋਤਾ ।
duramat dekh deaal hoe hathahu us no diton totaa |

તેણીની ખરાબ દુર્દશા જોઈને તે દયાળુ બન્યો અને તેણીને એક ખાસ પોપટની ઓફર કરી.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਖੇਲਿ ਗਇਆ ਦੇ ਵਣਜੁ ਸਓਤਾ ।
raam naam upades kar khel geaa de vanaj sotaa |

તેણે તેણીને પોપટને રામ નામનું પુનરાવર્તન કરવાનું શીખવવાનું કહ્યું. તેણીને આ ફળદાયી વેપાર સમજાવીને તે ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો.

ਲਿਵ ਲਗੀ ਤਿਸੁ ਤੋਤਿਅਹੁ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਾਏ ਕਰੈ ਅਸੋਤਾ ।
liv lagee tis totiahu nit parrhaae karai asotaa |

દરરોજ અને દરરોજ, સંપૂર્ણ એકાગ્રતા સાથે, તે પોપટને રામ કહેતા શીખવતા.

ਪਤਿਤੁ ਉਧਾਰਣੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੁਰਮਤਿ ਪਾਪ ਕਲੇਵਰੁ ਧੋਤਾ ।
patit udhaaran raam naam duramat paap kalevar dhotaa |

ભગવાનનું નામ જ પતન પામેલાઓને મુક્ત કરનાર છે. તે તેના દુષ્ટ ડહાપણ અને કાર્યોને ધોઈ નાખે છે.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਤੋੜਿ ਨਰਕੈ ਵਿਚਿ ਨ ਖਾਧੁ ਸੁ ਗੋਤਾ ।
ant kaal jam jaal torr narakai vich na khaadh su gotaa |

મૃત્યુ સમયે, તે યમની ફાંસો કાપી નાખે છે - મૃત્યુના દૂત તેણીને નરકના સમુદ્રમાં ડૂબવું પડ્યું ન હતું.

ਗਈ ਬੈਕੁੰਠਿ ਬਿਬਾਣਿ ਚੜ੍ਹਿ ਨਾਉਂ ਰਸਾਇਣੁ ਛੋਤਿ ਅਛੋਤਾ ।
gee baikuntth bibaan charrh naaun rasaaein chhot achhotaa |

(ભગવાનના) નામના અમૃતને લીધે તે સંપૂર્ણપણે પાપોથી મુક્ત થઈ ગઈ અને તેને સ્વર્ગમાં લઈ જવામાં આવી.

ਥਾਉਂ ਨਿਥਾਵੇਂ ਮਾਣੁ ਮਣੋਤਾ ।੨੧।
thaaun nithaaven maan manotaa |21|

(પ્રભુનું) નામ આશ્રય વિનાનું છેલ્લું આશ્રય છે.

ਪਉੜੀ ੨੨
paurree 22

ਆਈ ਪਾਪਣਿ ਪੂਤਨਾ ਦੁਹੀ ਥਣੀ ਵਿਹੁ ਲਾਇ ਵਹੇਲੀ ।
aaee paapan pootanaa duhee thanee vihu laae vahelee |

અપ્રતિષ્ઠિત પુતનાએ તેના બંને ચાંદ પર ઝેર લગાવી દીધું.

ਆਇ ਬੈਠੀ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚਿ ਨੇਹੁੰ ਲਾਇ ਨਵਹਾਣਿ ਨਵੇਲੀ ।
aae baitthee paravaar vich nehun laae navahaan navelee |

તેણી (નંદના) પરિવારમાં આવી અને પરિવાર પ્રત્યેનો નવો પ્રેમ વ્યક્ત કરવા લાગ્યો.

ਕੁਛੜਿ ਲਏ ਗੋਵਿੰਦ ਰਾਇ ਕਰਿ ਚੇਟਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਮਹੇਲੀ ।
kuchharr le govind raae kar chettak chaturang mahelee |

તેણીની ચાલાક છેતરપિંડી દ્વારા, તેણીએ કૃષ્ણને તેના ખોળામાં ઉપાડ્યો.

ਮੋਹਣੁ ਮੰਮੇ ਪਾਇਓਨੁ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ਗਰਬ ਗਹੇਲੀ ।
mohan mame paaeion baahar aaee garab gahelee |

ખૂબ ગર્વ સાથે તેણીએ કૃષ્ણના મોંમાં તેના સ્તનનો ચાંદ દબાવ્યો અને બહાર આવી.

ਦੇਹ ਵਧਾਇ ਉਚਾਇਅਨੁ ਤਿਹ ਚਰਿਆਰਿ ਨਾਰਿ ਅਠਿਖੇਲੀ ।
deh vadhaae uchaaeian tih chariaar naar atthikhelee |

હવે તેણીએ તેના શરીરને ઘણી હદ સુધી વિસ્તૃત કર્યું.

ਤਿਹੁੰ ਲੋਆਂ ਦਾ ਭਾਰੁ ਦੇ ਚੰਬੜਿਆ ਗਲਿ ਹੋਇ ਦੁਹੇਲੀ ।
tihun loaan daa bhaar de chanbarriaa gal hoe duhelee |

કૃષ્ણ પણ ત્રણેય જગતનું સંપૂર્ણ વજન બનીને તેના ગળામાં અટકી ગયા.

ਖਾਇ ਪਛਾੜ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗਿ ਜਾਇ ਪਈ ਉਜਾੜਿ ਧਕੇਲੀ ।
khaae pachhaarr pahaarr vaang jaae pee ujaarr dhakelee |

બેભાન થઈને, પર્વતની જેમ તે જંગલમાં પડી ગઈ.

ਕੀਤੀ ਮਾਊ ਤੁਲਿ ਸਹੇਲੀ ।੨੨।
keetee maaoo tul sahelee |22|

કૃષ્ણે તેને અંતે મુક્ત કરી અને તેને તેની માતાના મિત્ર સમાન દરજ્જો આપ્યો.

ਪਉੜੀ ੨੩
paurree 23

ਜਾਇ ਸੁਤਾ ਪਰਭਾਸ ਵਿਚਿ ਗੋਡੇ ਉਤੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ ।
jaae sutaa parabhaas vich godde ute pair pasaare |

પ્રભાસના પવિત્ર સ્થાન પર, કૃષ્ણ તેમના ઘૂંટણ પર પગ મૂકીને સુતા હતા.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਪਦਮੁ ਹੈ ਝਿਲਮਿਲ ਝਲਕੇ ਵਾਂਗੀ ਤਾਰੇ ।
charan kaval vich padam hai jhilamil jhalake vaangee taare |

તેના પગમાં કમળનું ચિન્હ તારાની જેમ પ્રકાશિત હતું.

ਬਧਕੁ ਆਇਆ ਭਾਲਦਾ ਮਿਰਗੈ ਜਾਣਿ ਬਾਣੁ ਲੈ ਮਾਰੇ ।
badhak aaeaa bhaaladaa miragai jaan baan lai maare |

એક શિકારી આવ્યો અને તેને હરણની આંખ સમજીને તીર માર્યું.

ਦਰਸਨ ਡਿਠੋਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰੇ ।
darasan dditthos jaae kai karan palaav kare pukaare |

જેમ જેમ તે નજીક આવ્યો, તેને સમજાયું કે તે કૃષ્ણ છે. તે દુ:ખથી ભરપૂર બન્યો અને ક્ષમા માંગી.

ਗਲਿ ਵਿਚਿ ਲੀਤਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਅਵਗੁਣੁ ਕੀਤਾ ਹਰਿ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ।
gal vich leetaa krisan jee avagun keetaa har na chitaare |

કૃષ્ણે તેના ખોટા કૃત્યની અવગણના કરી અને તેને ભેટી પડી.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤੋਖਿਆ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ।
kar kirapaa santokhiaa patit udhaaran birad beechaare |

કૃપાપૂર્વક કૃષ્ણે તેને દ્રઢતાથી ભરપૂર રહેવા કહ્યું અને ખોટું કરનારને આશ્રય આપ્યો.

ਭਲੇ ਭਲੇ ਕਰਿ ਮੰਨੀਅਨਿ ਬੁਰਿਆਂ ਦੇ ਹਰਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ।
bhale bhale kar maneean buriaan de har kaaj savaare |

સારાને દરેક વ્યક્તિ સારું કહે છે, પરંતુ દુષ્ટ લોકોના કાર્યો ભગવાન દ્વારા જ યોગ્ય છે.

ਪਾਪ ਕਰੇਂਦੇ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ।੨੩।੧੦।
paap karende patit udhaare |23|10|

તેણે ઘણા પાપી પાપીઓને મુક્ત કર્યા છે.