ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു
യഥാർത്ഥ ഗുരു യഥാർത്ഥ ചക്രവർത്തിയാണ്, ഗുരുമുഖന്മാരുടെ വഴി സന്തോഷത്തിൻ്റെ വഴിയാണ്.
മനസ്സിനെ കേന്ദ്രീകരിച്ച്, മന്മുഖർ, മോശം ബുദ്ധിയാൽ നിയന്ത്രിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുകയും ദ്വൈതയുടെ വേദനാജനകമായ പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഗുരുമുഖന്മാർ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഫലം കൈവരിക്കുകയും സ്നേഹപൂർവ്വം ഭക്തിയോടെ ഗുരുമുഖങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു.
അസത്യത്തിൻ്റെയും ദുഷ്ടന്മാരുടെയും കൂട്ടത്തിൽ, മന്സൂഖുകളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകളുടെ ഫലം ഒരു വിഷമുള്ള വള്ളിച്ചെടി പോലെ വളരുന്നു.
ഈഗോ നഷ്ടപ്പെട്ട് കാലിൽ വീഴുന്നത് ഗുരുമുഖന്മാർ പിന്തുടരുന്ന പ്രണയത്തിൻ്റെ പുതിയ പാതയാണ്.
മൻമുഖൻ സ്വയം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുകയും ഗുരുവിൽ നിന്നും ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്നും അകന്നുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു.
സത്യത്തിൻ്റെയും അസത്യത്തിൻ്റെയും കളി സിംഹത്തിൻ്റെയും ആടിൻ്റെയും (അസാധ്യമായ) യോഗത്തിന് സമാനമാണ്.
ഗുരുമുഖന് സത്യത്തിൻ്റെ ആനന്ദഫലം ലഭിക്കുന്നു, മൻമുഖന് അസത്യത്തിൻ്റെ കയ്പേറിയ ഫലം ലഭിക്കുന്നു.
ഗുർമുഖ് സത്യത്തിൻ്റെയും സംതൃപ്തിയുടെയും വൃക്ഷമാണ്, ദുഷ്ടൻ ദ്വിത്വത്തിൻ്റെ അസ്ഥിരമായ തണലാണ്.
ഗുർമുഖ് സത്യവും മൻമുഖും പോലെ ഉറച്ചതാണ്, മനസ്സ് അധിഷ്ഠിതമായത് എപ്പോഴും മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിഴൽ പോലെയാണ്.
ഗുർമുഖ് മാമ്പഴത്തോട്ടങ്ങളിൽ വസിക്കുന്ന രാപ്പാടിയെപ്പോലെയാണ്, എന്നാൽ മന്മുഖ് കാടുകളിൽ ഒരിടത്ത് നിന്ന് അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന കാക്കയെപ്പോലെയാണ്.
യഥാർത്ഥ തണലായ വചനത്തിൽ ലയിക്കാൻ ബോധത്തെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്ന ഗുർമന്തർ യഥാർത്ഥ പൂന്തോട്ടമാണ് വിശുദ്ധ സഭ.
ദുഷ്ടന്മാരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് ഒരു കാട്ടുവിഷമുള്ള വള്ളിച്ചെടിയെപ്പോലെയാണ്, അതിനെ വളർത്താൻ മൻമുഖൻ പല തന്ത്രങ്ങളും കളിക്കുന്നു.
കുടുംബപ്പേര് ഇല്ലാത്ത ഒരു വേശ്യയുടെ മകനെപ്പോലെയാണ് അവൻ.
ഇരുവശത്തും മധുരഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കുകയും ആനന്ദങ്ങൾ നേടുകയും ചെയ്യുന്ന രണ്ട് കുടുംബങ്ങളുടെ വിവാഹം പോലെയാണ് ഗുർമുഖുകൾ.
മാതാവിൻ്റെയും പിതാവിൻ്റെയും സംയോജനത്തിൽ ജനിച്ച മകൻ മാതാപിതാക്കൾക്ക് സന്തോഷം നൽകുന്നതുപോലെയാണ് അവർ, കാരണം പിതാവിൻ്റെ വംശവും കുടുംബവും വർദ്ധിക്കുന്നു.
ഒരു കുട്ടിയുടെ ജനനസമയത്ത് ക്ലാരിയോണറ്റുകൾ കളിക്കുകയും കുടുംബത്തിൻ്റെ കൂടുതൽ വികസനത്തിൽ ആഘോഷങ്ങൾ ക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അമ്മയുടെയും അച്ഛൻ്റെയും വീടുകളിൽ സന്തോഷത്തിൻ്റെ ഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കുകയും സേവകർക്ക് ധാരാളം സമ്മാനങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഒരു വേശ്യയുടെ മകൻ, എല്ലാവരോടും സൗഹൃദം പുലർത്തുന്ന, പിതാവിൻ്റെ പേരില്ല, അവൻ പേരില്ലാത്തവനായി അറിയപ്പെടുന്നു.
ഗുരുമുഖന്മാരുടെ കുടുംബം പരമഹതികളെപ്പോലെയാണ് (ജലത്തിൽ നിന്ന് പാൽ, അതായത് അസത്യത്തിൽ നിന്ന് സത്യം അരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയുന്ന ഉയർന്ന ക്രമത്തിൻ്റെ ഹംസങ്ങൾ) മനസ്സാധിഷ്ഠിത കുടുംബം മറ്റുള്ളവരെ കൊല്ലുന്ന കപട ക്രെയിനുകൾ പോലെയാണ്.
സത്യത്തിൽ നിന്ന് സത്യവും അസത്യത്തിൽ നിന്ന് അവളും ജനിക്കുന്നു.
വിശുദ്ധ സഭയുടെ രൂപത്തിലുള്ള മാനസസരോവർ (തടാകം) അതിൽ അമൂല്യമായ നിരവധി മാണിക്യങ്ങളും മുത്തുകളും ആഭരണങ്ങളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.
ഗുർമുഖുകളും തങ്ങളുടെ ബോധം വചനത്തിൽ ലയിപ്പിച്ച് സുസ്ഥിരമായി തുടരുന്ന ഉയർന്ന ക്രമത്തിലുള്ള ഹംസങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ പെട്ടവരാണ്.
അവരുടെ അറിവിൻ്റെയും ധ്യാനത്തിൻ്റെയും ശക്തി കാരണം, ഗുർമുഖുകൾ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് പാൽ അരിച്ചെടുക്കുന്നു (അതായത്, അസത്യത്തിൽ നിന്ന് സത്യം).
സത്യത്തെ സ്തുതിക്കുന്നതിലൂടെ, ഗുരുമുഖങ്ങൾ സമാനതകളില്ലാത്തവരായി മാറുന്നു, അവരുടെ മഹത്വം ആർക്കും അളക്കാൻ കഴിയില്ല.
മന്മുഖൻ, മനസ്സാധിഷ്ഠിതൻ, സൃഷ്ടികളെ നിശബ്ദമായി കഴുത്തു ഞെരിച്ച് തിന്നുന്ന കൊക്ക് പോലെയാണ്.
അത് ഒരു കുളത്തിനരികിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് അതിലെ ജീവികൾ ഒരു ബഹളവും കരച്ചിലും സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
സത്യം ശ്രേഷ്ഠമാണ്, എന്നാൽ അസത്യം താഴ്ന്ന അടിമയാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുർമുഖിന് ശുഭകരമായ സ്വഭാവങ്ങളുണ്ട്, എല്ലാ നല്ല അടയാളങ്ങളും അവനെ അലങ്കരിക്കുന്നു.
മന്മുഖൻ, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള, തെറ്റായ അടയാളങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്നു, എല്ലാ മോശം സ്വഭാവങ്ങളും കൂടാതെ, എല്ലാ വഞ്ചനാപരമായ തന്ത്രങ്ങളും അവനിൽ ഉണ്ട്.
സത്യം സ്വർണ്ണമാണ്, അസത്യം ഗ്ലാസ് പോലെയാണ്. സ്ഫടികത്തിന് സ്വർണ്ണമായി വില നിശ്ചയിക്കാനാവില്ല.
സത്യം സ്ഥിരമായി ഭാരമുള്ളതും അസത്യം പ്രകാശവുമാണ്; ഇതിൽ ഒട്ടും സംശയമില്ല.
സത്യം വജ്രവും ഒരു ചരടിൽ ഒതുക്കാനാവാത്ത കള്ളക്കല്ലുമാണ്.
സത്യം ദാനമാണ്, എന്നാൽ അസത്യം യാചകനാണ്; ഒരു കള്ളനെയും പണക്കാരനെയും പോലെ അല്ലെങ്കിൽ അവർ ഒരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടാത്ത രാവും പകലും.
സത്യം തികഞ്ഞതാണ്, അസത്യം പരാജിതനായ ഒരു ചൂതാട്ടക്കാരൻ തൂണിൽ നിന്ന് പോസ്റ്റിലേക്ക് ഓടുന്നു.
ഗുർമുഖുകളുടെ രൂപത്തിലുള്ള സത്യം ഒരിക്കലും മങ്ങാത്ത മനോഹരമായ ഒരു ഭ്രാന്തൻ നിറമാണ്.
മനസ്സിൻ്റെ നിറം, മൻമുഖം, കുങ്കുമപ്പൂവിൻ്റെ നിറം പോലെയാണ്, അത് പെട്ടെന്ന് മങ്ങുന്നു.
അസത്യം, സത്യത്തിനെതിരായി, കസ്തൂരിരംഗത്തിന് വിപരീതമായ വെളുത്തുള്ളി പോലെയാണ്. ആദ്യത്തേതിൻ്റെ ഗന്ധത്തിൽ മൂക്ക് അകന്നുപോകുമ്പോൾ രണ്ടാമത്തേതിൻ്റെ സുഗന്ധം മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ളതാണ്.
അസത്യവും സത്യവും യഥാക്രമം കയ്പേറിയതും മധുരമുള്ളതുമായ കായ്കൾ കായ്ക്കുന്ന മണൽ പ്രദേശത്തെ കാട്ടുചെടിയായ അക്ക് പോലെയാണ്.
സത്യവും അസത്യവും ബാങ്കറും കള്ളനും പോലെയാണ്; കള്ളൻ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കറങ്ങുമ്പോൾ ബാങ്കർ സുഖമായി ഉറങ്ങുന്നു.
ബാങ്കർ കള്ളനെ പിടിക്കുകയും കോടതിയിൽ അവനെ കൂടുതൽ ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സത്യം ആത്യന്തികമായി അസത്യത്തിന് ചുറ്റും ചങ്ങലകൾ ഇടുന്നു.
സത്യം തലയെ തലപ്പാവ് പോലെ അലങ്കരിക്കുന്നു, എന്നാൽ അസത്യം വൃത്തികെട്ട സ്ഥലത്ത് അവശേഷിക്കുന്ന അരക്കെട്ട് പോലെയാണ്.
സത്യം ശക്തനായ സിംഹമാണ്, അസത്യം നികൃഷ്ടമായ മാനിനെപ്പോലെയാണ്.
സത്യത്തിൻ്റെ ഇടപാടുകൾ നേട്ടങ്ങൾ കൊണ്ടുവരുന്നു, എന്നാൽ വ്യാജ വ്യാപാരം നഷ്ടമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കൊണ്ടുവരുന്നില്ല.
സത്യം ശുദ്ധമായത് കൈയ്യടി നേടുന്നു, പക്ഷേ ഒരു നാണയം പോലെ അസത്യം പ്രചരിക്കുന്നില്ല.
ചന്ദ്രനില്ലാത്ത രാത്രിയിൽ, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് നക്ഷത്രങ്ങൾ അവിടെ (ആകാശത്തിൽ) അവശേഷിക്കും, പക്ഷേ പ്രകാശത്തിൻ്റെ ദൗർലഭ്യം നിലനിൽക്കുകയും ഇരുണ്ട ഇരുട്ട് നിലനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സൂര്യൻ ഉദിക്കുന്നതോടെ എട്ട് ദിക്കുകളിലും ഇരുട്ട് നീങ്ങുന്നു.
കള്ളക്കച്ചവടവും സത്യവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കുടവും കല്ലും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന് സമാനമാണ്.
സത്യത്തോടുള്ള അസത്യം യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്കുള്ള സ്വപ്നത്തിന് തുല്യമാണ്.
അസത്യം ആകാശത്തിലെ സാങ്കൽപ്പിക നഗരം പോലെയാണ്, സത്യം പ്രത്യക്ഷമായ ലോകം പോലെയാണ്.
അസത്യം നദിയിലെ മനുഷ്യരുടെ നിഴൽ പോലെയാണ്, അവിടെ മരങ്ങളുടെയും നക്ഷത്രങ്ങളുടെയും ചിത്രം വിപരീതമാണ്.
പുക മൂടൽമഞ്ഞ് സൃഷ്ടിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഈ ഇരുട്ട് മഴമേഘങ്ങൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന ഇരുട്ടിനോട് സാമ്യമുള്ളതല്ല.
പഞ്ചസാരയുടെ സ്മരണ മധുരം നൽകാത്തതിനാൽ, വിളക്കില്ലാതെ ഇരുട്ടിനെ അകറ്റാൻ കഴിയില്ല.
പേപ്പറിൽ അച്ചടിച്ച ആയുധങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് യോദ്ധാവിന് ഒരിക്കലും പോരാടാനാവില്ല.
സത്യത്തിൻ്റെയും അസത്യത്തിൻ്റെയും പ്രവൃത്തികൾ അങ്ങനെയാണ്.
സത്യം പാലിലെ റെനെറ്റാണ്, എന്നാൽ അസത്യം ചീത്ത വിനാഗിരി പോലെയാണ്.
സത്യം വായിലൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് പോലെയാണ്, എന്നാൽ അസത്യം മൂക്കിൽ ഒരു ധാന്യം പോയത് പോലെ വേദനാജനകമാണ്.
ഫലത്തിൽ നിന്ന് വൃക്ഷവും നോം മരത്തിൽ നിന്ന് ഫലവും ഉണ്ടാകുന്നു; എന്നാൽ ഷെല്ലക്ക് മരത്തെ ആക്രമിക്കുകയാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തേത് നശിപ്പിക്കപ്പെടും (അതുപോലെ വ്യാജം വ്യക്തിയെ നശിപ്പിക്കുന്നു).
നൂറുകണക്കിന് വർഷങ്ങളായി, തീ മരത്തിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഒരു ചെറിയ തീപ്പൊരിയാൽ പ്രകോപിതനായി, അത് റീയെ നശിപ്പിക്കുന്നു (അതുപോലെ മനസ്സിൽ എപ്പോഴും അവശേഷിക്കുന്ന അസത്യം, ആത്യന്തികമായി മനുഷ്യനെ നശിപ്പിക്കുന്നു).
സത്യം മരുന്നാണ്, എന്നാൽ അസത്യം ഗുരുവിൻ്റെ രൂപത്തിൽ വൈദ്യനില്ലാത്ത മനുഷ്യരെ ബാധിക്കുന്ന ഒരു രോഗമാണ്.
സത്യം കൂട്ടുകാരനും അസത്യം ഒരു വഞ്ചകനുമാണ്, ഗുർമുഖിനെ കഷ്ടപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ല (കാരണം അവർ എപ്പോഴും സത്യത്തിൻ്റെ ആനന്ദത്തിൽ വസിക്കുന്നു).
അസത്യം നശിക്കുന്നു, സത്യം എപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കുന്നതാണ്.
അസത്യം ഒരു വ്യാജ ആയുധമാണ്, എന്നാൽ സത്യം ഇരുമ്പ് കവചം പോലെ സംരക്ഷകനാണ്.
ശത്രുവിനെപ്പോലെ, അസത്യം എപ്പോഴും പതിയിരിപ്പിലാണ്, എന്നാൽ സത്യം, ഒരു സുഹൃത്തിനെപ്പോലെ സഹായിക്കാനും പിന്തുണയ്ക്കാനും എപ്പോഴും തയ്യാറാണ്.
സത്യം യഥാർത്ഥത്തിൽ ധീരനായ ഒരു യോദ്ധാവാണ്, അവൻ സത്യസന്ധരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, അതേസമയം അവൾ അവളെ മാത്രം കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
നല്ല സ്ഥലങ്ങളിൽ, സത്യം ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നു, പക്ഷേ തെറ്റായ സ്ഥലങ്ങളിൽ, അസത്യം എപ്പോഴും കുലുങ്ങുകയും വിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അസത്യത്തെ പിടികൂടിയ സത്യം അതിനെ തകർത്തു എന്നതിന് നാല് ദിശകളും മൂന്ന് ലോകങ്ങളും സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു.
വഞ്ചനാപരമായ അസത്യം എല്ലായ്പ്പോഴും രോഗബാധിതമാണ്, സത്യം എല്ലായ്പ്പോഴും ഹൃദ്യവും ഹൃദ്യവുമാണ്.
സത്യം സ്വീകരിക്കുന്നയാൾ എപ്പോഴും സത്യവാനായും അസത്യത്തെ പിന്തുടരുന്നവരെ ഒരു നിരയായും കണക്കാക്കുന്നു.
സത്യം സൂര്യപ്രകാശവും അസത്യം ഒന്നും കാണാത്ത മൂങ്ങയുമാണ്.
സത്യത്തിൻ്റെ സുഗന്ധം മുഴുവൻ സസ്യജാലങ്ങളിലും വ്യാപിക്കുന്നു, പക്ഷേ മുളയുടെ രൂപത്തിലുള്ള അസത്യം ചെരിപ്പിനെ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
അഹങ്കാരിയായ സിൽക്ക് പരുത്തി വൃക്ഷം ഫലശൂന്യമാകുന്നത് എന്നെന്നേക്കുമായി വേദനിക്കുന്നിടത്ത് സത്യം ഒരു ഫലവൃക്ഷത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്നു.
സിൽവൻ മാസത്തിൽ എല്ലാ വനങ്ങളും പച്ചയായി മാറും, പക്ഷേ മണൽ പ്രദേശത്തെ കാട്ടുചെടിയായ അക്ക്, ഒട്ടക-മുള്ള് ജാവ്ഡ് എന്നിവ വരണ്ടതായിരിക്കും.
മാനസസരോവറിൽ മാണിക്യങ്ങളും മുത്തുകളും ഉണ്ടെങ്കിലും ഉള്ളിൽ ശൂന്യമായ ശംഖ് കൈകൾ കൊണ്ട് അമർത്തുന്നു.
സത്യം ഗംഗാജലം പോലെ ശുദ്ധമാണ്, എന്നാൽ അസത്യത്തിൻ്റെ വീഞ്ഞ്, മറഞ്ഞിരുന്നാലും, അതിൻ്റെ ദുർഗന്ധം പ്രകടമാക്കുന്നു.
സത്യം സത്യമാണ്, അസത്യം അസത്യമായി തുടരുന്നു.
സത്യവും അസത്യവും തമ്മിൽ തർക്കവും കലഹവുമുണ്ടായി അവർ നീതിയുടെ ഡയസിൽ എത്തി.
യഥാർത്ഥ നീതിയുടെ വിതരണക്കാരൻ അവരെ അവിടെ ചർച്ച ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
ജ്ഞാനിയായ മധ്യസ്ഥർ സത്യം സത്യമാണെന്നും അസത്യം അവളാണെന്നും നിഗമനം ചെയ്തു.
സത്യം വിജയിക്കുകയും അസത്യം നഷ്ടപ്പെടുകയും അസത്യമെന്ന് മുദ്രകുത്തപ്പെടുകയും ചെയ്തു, നഗരം മുഴുവൻ പരേഡ് നടത്തി.
സത്യസന്ധതയെ അഭിനന്ദിച്ചു, പക്ഷേ അസത്യത്തിന് അപവാദം സംഭവിച്ചു.
സത്യം കടപ്പാട്, അസത്യം കടക്കാരൻ എന്ന് ഒരു കടലാസിൽ എഴുതിയതാണ് ഇത്.
സ്വയം വഞ്ചിക്കപ്പെടാൻ അനുവദിക്കുന്നവൻ ഒരിക്കലും വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയില്ല, മറ്റുള്ളവരെ വഞ്ചിക്കുന്നവൻ സ്വയം വഞ്ചിക്കപ്പെടും.
ഏതൊരു അപൂർവവും സത്യം വാങ്ങുന്നവനാണ്.
സത്യം ഉണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ അസത്യം ഉറങ്ങുന്നതിനാൽ, സത്യത്തെ ആ കർത്താവായ ദൈവം സ്നേഹിക്കുന്നു.
സത്യ കർത്താവ് സത്യത്തെ കാവൽക്കാരനായി നിയമിക്കുകയും അതിനെ സത്യത്തിൻ്റെ ഭണ്ഡാരത്തിൽ ഇരുത്തുകയും ചെയ്തു.
സത്യമാണ് വഴികാട്ടി, അസത്യം ഇരുട്ടാണ് ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ കാട്ടിൽ മനുഷ്യനെ അലയാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.
സത്യത്തെ സേനാനായകനായി നിയമിച്ചുകൊണ്ട്, യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ആളുകളെ നീതിയുടെ പാതയിൽ കൊണ്ടുപോകാൻ കഴിവുള്ളവനാക്കി.
ലോകസമുദ്രം കടന്ന് ആളുകളെ എത്തിക്കാൻ, സത്യം ഗുരുവായി, ആളുകളെ വിശുദ്ധ സഭയായി പാത്രത്തിൽ എത്തിച്ചു.
കാമം, ക്രോധം, അത്യാഗ്രഹം, അഹങ്കാരം, അഹങ്കാരം എന്നിവയെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് പിടിച്ച് കൊന്നു.
തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ ലഭിച്ചവർ (ലോകസമുദ്രം) കടന്നിരിക്കുന്നു.
തൻ്റെ യജമാനൻ്റെ ഉപ്പയോട് സത്യസന്ധത പുലർത്തുകയും യുദ്ധക്കളത്തിൽ അവനുവേണ്ടി പോരാടുകയും ചെയ്യുന്നവൻ സത്യമാണ്.
ആയുധം കൊണ്ട് ശത്രുവിൻ്റെ തലയറുക്കുന്നവൻ യോദ്ധാക്കളുടെ ഇടയിൽ ധീരനായി അറിയപ്പെടുന്നു.
അവൻ്റെ ദുഃഖിതയായ സ്ത്രീ വരവും ശാപവും നൽകാൻ കഴിവുള്ള സതിയായി സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
പുത്രന്മാരും പൗത്രന്മാരും പ്രശംസിക്കപ്പെടുകയും കുടുംബം മുഴുവൻ ഉന്നതരാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ആപത്ഘട്ടത്തിൽ യുദ്ധം ചെയ്തു മരിക്കുകയും അമൃതയുദ്ധത്തിൽ വചനം പാരായണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നവനാണ് യഥാർത്ഥ യോദ്ധാവ്.
വിശുദ്ധ സഭയിൽ പോയി തൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കി, അവൻ തൻ്റെ അഹംഭാവം തുടച്ചുനീക്കുന്നു.
യുദ്ധത്തിൽ പോരാടി മരിക്കുന്നതും ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം നിലനിർത്തുന്നതും ഗുർമുഖുകളുടെ മഹത്തായ പാതയാണ്.
നിങ്ങളുടെ പൂർണ്ണ വിശ്വാസം ആരിലാണ് നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥ ഗുരു എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്.
വിശുദ്ധ സഭയുടെ രൂപത്തിലുള്ള നഗരം സത്യവും അചഞ്ചലവുമാണ്, കാരണം അതിൽ അഞ്ച് പ്രധാനികളും (ഗുണങ്ങൾ) വസിക്കുന്നു.
സത്യം, സംതൃപ്തി, അനുകമ്പ, ധർമ്മം, ലജ്ജ എന്നിവ എല്ലാ നിയന്ത്രണത്തിനും പ്രാപ്തമാണ്.
ഇവിടെ, ഗുരുമുഖന്മാർ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പരിശീലിക്കുകയും ആട്ടുകൊറ്റൻ, ദാനം, വുദു എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഇവിടെ ആളുകൾ മധുരമായി സംസാരിക്കുകയും വിനയത്തോടെ നടക്കുകയും ദാനധർമ്മങ്ങൾ നൽകുകയും ഗുരുഭക്തിയിലൂടെ ജ്ഞാനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവർ ഈ ലോകത്തും പരലോകത്തും ഒരു ഉത്കണ്ഠയിൽ നിന്നും മുക്തരായി തുടരുന്നു, അവർക്ക് വേണ്ടി, സത്യത്തിൻ്റെ ഡ്രംസ്
വാക്ക് തകരുന്നു. ഇഹലോകത്ത് നിന്ന് പോകുന്നതിനെ സത്യമായി അംഗീകരിച്ച അതിഥികൾ വിരളമാണ്.
അഹംഭാവം വെടിഞ്ഞവർക്കുള്ള ത്യാഗമാണ് ഞാൻ.
അസത്യം - കൊള്ളക്കാരുടെ ഗ്രാമം, അവിടെ അഞ്ച് ദുഷ്ട നിയമങ്ങൾ വസിക്കുന്നു.
കാമം, കോപം, തർക്കം, അത്യാഗ്രഹം, അഭിനിവേശം, വഞ്ചന, അഹംഭാവം എന്നിവയാണ് ഈ കൊറിയറുകൾ.
ദുഷ്ട കമ്പനികളുടെ ഈ ഗ്രാമത്തിൽ വലിക്കുകയും തള്ളുകയും പാപപൂർണമായ പെരുമാറ്റവും എപ്പോഴും പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
മറ്റുള്ളവരുടെ സമ്പത്തിനോടും പരദൂഷണത്തോടും സ്ത്രീയോടുമുള്ള ആസക്തി ഇവിടെ എപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നു
ആശയക്കുഴപ്പങ്ങളും കോലാഹലങ്ങളും എപ്പോഴുമുണ്ട്, ആളുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ഭരണകൂടത്തിൻ്റെയും മരണത്തിൻ്റെയും ശിക്ഷയ്ക്ക് വിധേയരാകുന്നു.
ഈ ഗ്രാമവാസികൾ ഇരുലോകത്തും എപ്പോഴും നാണംകെട്ടവരും നരകത്തിൽ പരന്നൊഴുകുന്നവരുമാണ്.
തീയുടെ ഫലം തീപ്പൊരികൾ മാത്രമാണ്.
സത്യം തികച്ചും ശുദ്ധമായതിനാൽ, കണ്ണിൽ പോയ ഒരു കഷണം വൈക്കോൽ അവിടെ പിടിക്കാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ അസത്യം അതിൽ കലരില്ല.
രാത്രി മുഴുവൻ കഷ്ടപ്പാടിൽ കഴിയുകയാണ്.
ഭക്ഷണത്തിലെ ഈച്ചയും (ശരീരത്താൽ) ഛർദ്ദിക്കപ്പെടുന്നു.
ഒരു ലോഡ് പരുത്തിയിലെ ഒരു തീപ്പൊരി അതിന് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കുന്നു, കൂടാതെ മുഴുവൻ കത്തിച്ചാൽ അത് ചാരമായി മാറുന്നു.
പാലിലെ വിനാഗിരി അതിൻ്റെ രുചി നശിപ്പിക്കുകയും നിറം മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.
അല്പം വിഷം രുചിച്ചാൽ പോലും ചക്രവർത്തിമാരെ ഞൊടിയിടയിൽ കൊല്ലുന്നു.
പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് സത്യം അസത്യത്തിൽ കലരുന്നത്?
ഗുർമുഖിൻ്റെ രൂപത്തിലുള്ള സത്യം എന്നും വേർപിരിയാതെ തുടരുന്നു, അസത്യത്തിന് അതിൽ യാതൊരു സ്വാധീനവുമില്ല.
ചന്ദനമരത്തിന് ചുറ്റും പാമ്പുകളുണ്ടെങ്കിലും വിഷം ബാധിക്കുകയോ സുഗന്ധം കുറയുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
കല്ലുകൾക്കിടയിൽ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ല് കുടികൊള്ളുന്നു, പക്ഷേ എട്ട് ലോഹങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടിയാലും അത് കേടാകില്ല.
മലിനജലം ഗംഗയിൽ കലരുന്നത് അതിനെ മലിനമാക്കാൻ കഴിയില്ല.
കടലുകൾ ഒരിക്കലും തീകൊണ്ട് കത്തിക്കില്ല, വായുവിന് പർവതങ്ങളെ കുലുക്കാനാവില്ല.
അമ്പിന് ഒരിക്കലും ആകാശത്തെ തൊടാൻ കഴിയില്ല, വെടിവെച്ചയാൾ പിന്നീട് പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു.
അസത്യം ആത്യന്തികമായി തെറ്റാണ്.
സത്യത്തോടുള്ള ആദരവ് എല്ലായ്പ്പോഴും യഥാർത്ഥമാണ്, അസത്യം എല്ലായ്പ്പോഴും വ്യാജമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു.
അസത്യത്തെ ബഹുമാനിക്കുന്നതും കൃത്രിമമാണ്, എന്നാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം സത്യത്തിന് നൽകിയത് തികഞ്ഞതാണ്.
ഒരു നിരയുടെ ശക്തിയും വ്യാജമാണ്, സത്യത്തിൻ്റെ ഭക്തിയുള്ള അഹം പോലും ആഴമേറിയതും ഗുരുത്വാകർഷണം നിറഞ്ഞതുമാണ്.
കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അസത്യം തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നില്ല, എന്നാൽ സത്യം എപ്പോഴും അവൻ്റെ കോടതിയെ അലങ്കരിക്കുന്നു.
സത്യത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ, എല്ലായ്പ്പോഴും കൃതജ്ഞതയുടെ ഒരു വികാരമുണ്ട്, പക്ഷേ അസത്യം ഒരിക്കലും സംതൃപ്തി അനുഭവിക്കുന്നില്ല.
സത്യത്തിൻ്റെ നടത്തം ആനയെപ്പോലെയാണ്, എന്നാൽ അസത്യം ആടുകളെപ്പോലെ വിചിത്രമായി നീങ്ങുന്നു.
കസ്തൂരി, വെളുത്തുള്ളി എന്നിവയുടെ മൂല്യം തുല്യമായി നിലനിർത്താൻ കഴിയില്ല, റാഡിഷ്, വെറ്റില എന്നിവയുടെ ഉദ്ഭവത്തിൻ്റെ കാര്യവും ഇതുതന്നെയാണ്.
വിഷം വിതയ്ക്കുന്നവന് വെണ്ണയും പഞ്ചസാരയും (ചാർട്ട്) ചേർത്ത അപ്പം ചതച്ചുണ്ടാക്കിയ രുചികരമായ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കഴിയില്ല.
സത്യത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം ഭ്രാന്തൻ പോലെയാണ്, അത് ചുട്ടുതിളക്കുന്ന ചൂട് വഹിക്കുന്നു, പക്ഷേ ചായം വേഗത്തിലാക്കുന്നു.
അസത്യത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം ചണത്തിൻ്റെ തൊലി കളഞ്ഞ ശേഷം വളച്ചൊടിച്ച് അതിൻ്റെ കയറുകൾ തയ്യാറാക്കുന്നതുപോലെയാണ്.
ചന്ദനം പരോപകാരിയായതിനാൽ പഴങ്ങൾ ഉള്ളതോ ഇല്ലാത്തതോ ആയ എല്ലാ വൃക്ഷങ്ങളെയും സുഗന്ധമാക്കുന്നു.
മുള തിന്മ നിറഞ്ഞതിനാൽ, സ്വന്തം അഹംഭാവത്തിൽ വിള്ളൽ വീഴ്ത്തുകയും തീപിടിത്തം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുമ്പോൾ അതിൻ്റെ മറ്റ് അയൽ മരങ്ങളെയും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അമൃത് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കുന്നു, മാരകമായ വിഷം ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ കൊല്ലുന്നു.
കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യം അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ, അതേ കോടതിയിൽ അസത്യം ശിക്ഷിക്കപ്പെടും.
ഒരാൾ വിതച്ചത് കൊയ്യുന്നു.