ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു
(കമാനൻ=വാദങ്ങൾ. ജോഹായ്=തക്കെ. ദോഹൻ=ദ്രോഹി, തെമ്മാടി. ചോഹേ=കോപം. പൊഹൈ=പറ്റിനിൽക്കാൻ.)
ലക്ഷക്കണക്കിന് ആഗ്രഹങ്ങളുടെ രൂപത്തിലുള്ള ആവേശകരമായ പ്രേരണകൾ പല രൂപങ്ങളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാം.
ലക്ഷക്കണക്കിന് ശത്രുക്കൾ കോപത്തോടെ ഉറ്റുനോക്കിയേക്കാം; ലക്ഷക്കണക്കിന് മാമോണുകളിലെ പ്രലോഭനങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും വഞ്ചിച്ചേക്കാം;
സദ്ഗുണമുള്ളതായി നടിക്കുന്ന മായയും മോഹവും കോടിക്കണക്കിന് വഴികളിൽ (ലോകത്തെ) അലങ്കരിക്കാം;
ലക്ഷക്കണക്കിന് ഭൂതങ്ങളെ കൊന്നതിൻ്റെ അഹങ്കാരം നിറഞ്ഞ അഹംഭാവം ഒരു ഗുർസിഖിനെ സ്പർശിച്ചേക്കാം;
എന്നാൽ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം കേൾക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖിനോട്,
അവയ്ക്കെല്ലാം കുറഞ്ഞത് ബാധിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ലക്ഷക്കണക്കിന് കമരാപ്പുകളുടെ ലക്ഷക്കണക്കിന് മാന്ത്രിക സ്ത്രീകൾ (സ്ത്രീകൾ വളരെ സുന്ദരികളായിരിക്കേണ്ട കിഴക്കൻ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു സംസ്ഥാനം);
അലങ്കാരപ്പണികളിൽ പ്രാവീണ്യമുള്ള ഷിലിയാൽദ്വി: പി (ആധുനിക ശ്രീലങ്ക) യിലെ ഏറ്റവും മികച്ച വനിത വിഭാഗം (പദ്നിനി);
ഇന്ദ്രലോകത്തിൻ്റെ പരിശുദ്ധ നിംഫുകൾ (വേദ ദൈവമായ ഇന്ദ്രൻ്റെ വാസസ്ഥലം),
ലക്ഷങ്ങളിൽ പറുദീസയുടെയും ഫെയറികളുടെയും മണിക്കൂറുകൾ;
ലൈംഗിക കലകളിൽ പ്രാവീണ്യമുള്ള ലക്ഷക്കണക്കിന് പെൺകുട്ടികൾക്കും തൊടാൻ കഴിയില്ല
മഹത്തായ വിശുദ്ധ സഭയിൽ വസിക്കുന്ന ഗുർമുഖ്.
യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന ഒരു ലക്ഷക്കണക്കിന് ദുര്യോധനൻമാരും കന്മാരും ലക്ഷക്കണക്കിന് അസുരന്മാരും ഉണ്ടായിരിക്കാം;
ലക്ഷക്കണക്കിന് രാവണന്മാരും കുംഭകരന്മാരും മറ്റ് ദുഷ്ടന്മാരും ഉണ്ടായിരിക്കാം;
ലക്ഷക്കണക്കിന് പാദു രാമന്മാരും സഹസ്രബാഹുക്കളും പരസ്പരം അഹംഭാവത്തിൽ കലഹിച്ചേക്കാം;
ഹിരണ്യകശിപുവിനെപ്പോലെയും ഗർജ്ജിക്കുന്ന മനുഷ്യ-സിംഹ നരസിംഹന്മാരെപ്പോലെയും പലരും അവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കാം;
ലക്ഷക്കണക്കിന് ശത്രുതകളും ശത്രുതകളും ഉള്ള ലക്ഷക്കണക്കിന് കോപാകുലരായ ആളുകൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കാം.
അവർക്കെല്ലാം വിശുദ്ധ സഭയിൽ ഒത്തുകൂടുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർക്ക് ഒരു ദോഷവും വരുത്താൻ കഴിയില്ല.
ലക്ഷക്കണക്കിന് പൊന്നും രൂപയും ലക്ഷക്കണക്കിന് സ്റ്റോർ ഹൗസുകളും;
അമൂല്യമായ മുത്തുകൾ, മാണിക്യങ്ങൾ, വജ്രങ്ങൾ;
ലക്ഷക്കണക്കിന് രാജ്യങ്ങളും രാജ്യങ്ങളും ആയിരക്കണക്കിന് പരഗണകളും (ജില്ലകൾ);
റിദ്ധികൾ, സിദ്ധികൾ (അത്ഭുത ശക്തികൾ), പരിത്യാഗങ്ങൾ, ആസ്വാദനങ്ങൾ, ആഭരണങ്ങൾ. അലങ്കാരങ്ങൾ;
കാന്തധേനസ്, ആഗ്രഹം നിറയ്ക്കുന്ന പശുക്കൾ, ആഗ്രഹം നിറയ്ക്കുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് മരങ്ങൾ (പാരിജാതങ്ങൾ), അതിമനോഹരമായ രത്നങ്ങൾ;
ജീവിതത്തിൻ്റെ നാല് ആദർശങ്ങളും (ധർമ്മം, അർത്ഥം, കാം, മോക്സ്);
ലക്ഷക്കണക്കിന് ആകർഷകമായ ഫലങ്ങളും മറ്റ് പ്രലോഭനങ്ങളും വിശുദ്ധ സഭയിൽ മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഗുരുവിൻ്റെ ആ സിഖിനെ തൊടാൻ പോലും കഴിയില്ല.
അച്ഛനും മകനും അമ്മയും മകളും സഹോദരിയും സഹോദരനുമുണ്ട്.
ഭാര്യയും ഭർത്താവും പരസ്പരം ഹൃദയം കൊണ്ട് വളരെയധികം സ്നേഹിക്കുന്നു.
ആനന്ദം നൽകുന്ന മനോഹരമായ കൊട്ടാരങ്ങൾ, ആർട്ട് ഗാലറികൾ, പൂന്തോട്ടങ്ങൾ, പൂക്കൾ എന്നിവയെല്ലാം മനോഹരമാണ്.
ഒട്ടനവധി ശബ്ദങ്ങളും നിറങ്ങളും പൂക്കളും രൂപങ്ങളും ആളുകളെ ആസ്വാദനങ്ങളിൽ വഞ്ചിക്കുന്നു.
ദശലക്ഷക്കണക്കിന് തരം വ്യാമോഹങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് പലമടങ്ങ് അവകാശവാദങ്ങളുണ്ട് (പരസ്പരം).
പരിശുദ്ധ സഭയെ അലങ്കരിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർക്ക്, ഇവയെല്ലാം പോലും ഒരു തരത്തിലും ബാധിക്കുകയില്ല.
എല്ലാ വാമകളും (ജാതികളും) പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുന്നില്ല, അഹംഭാവത്തിൽ പരസ്പരം കലഹിക്കുന്നു;
ഒരു കാട്ടിൽ രണ്ട് സിംഹങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ അവ പരസ്പരം ശക്തമായി ഗർജ്ജിക്കുന്നു.
അവരെല്ലാം ശാഠ്യത്തോടെ പരസ്പരം പോരടിക്കുന്ന ലഹരിപിടിച്ച ആനകളെപ്പോലെയാണ്.
ശക്തരായ രാജാക്കന്മാർ വലിയ പ്രദേശങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കുകയും പരസ്പരം പോരടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഒരു രാജ്യത്ത് രണ്ട് ചക്രവർത്തിമാർ പരസ്പരം യുദ്ധം ചെയ്യും.
ഗുസ്തിക്കാരുടെ അഹംഭാവത്താൽ നയിക്കപ്പെടുകയും നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
എന്നാൽ വിശുദ്ധ സഭയിൽ വസിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാരെ അഹന്തയ്ക്ക് സ്പർശിക്കാനാവില്ല.
ഗോരഖ് ഒരു സെലിബേറ്റ് ആണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു, എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അധ്യാപകനായ മച്ചന്ദർ (മത്സ്യേന്ദ്രൻ) ഒരു വെർച്വൽ ഗൃഹനാഥനെപ്പോലെയാണ് ജീവിച്ചത്.
ശുക്രാചാരിയും തൻ്റെ ദുഷിച്ച മന്ത്രത്തിൻ്റെ പേരിൽ കളങ്കപ്പെട്ടു.
ലക്ഷമൻ തൻ്റെ വിശപ്പും ദാഹവും അച്ചടക്കമാക്കി, ഈ അക്കൗണ്ടിൽ അഭിമാനിച്ചു.
ഹനുമാൻ (കുരങ്ങൻ ദൈവം) വളരെ ശക്തനാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ മനസ്സ് തികച്ചും അസ്ഥിരമായിരുന്നു.
ദുരാത്മാക്കളുമായുള്ള സഹവാസം കാരണം ഭൈരവനും ദുഷ്ടബുദ്ധി നിലനിർത്തി.
തങ്ങളുടെ അഹംഭാവം ഇല്ലാതാക്കിയ ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർ (യഥാർത്ഥത്തിൽ) സദ്ഗുണമുള്ള വ്യക്തികളായി വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നു.
ഹരിചന്ദ്രൻ സത്യത്തിൽ ഉറച്ചുനിന്നു, ചന്തസ്ഥലത്ത് സ്വയം വിറ്റു.
(വിഷ്ണുവിനാൽ) വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടെങ്കിലും, ബാലി രാജാവ് സത്യം നിരീക്ഷിക്കുകയും പാതാളത്തിലേക്ക് പോവുകയും ചെയ്തു.
കർണ്ണനും ദാനധർമ്മങ്ങൾക്കായി സ്വർണ്ണം നൽകുമായിരുന്നു, പക്ഷേ അയാൾക്ക് പശ്ചാത്തപിക്കേണ്ടി വന്നു (കാരണം ഇന്ദ്രൻ തൻ്റെ കവചവും കമ്മലും ആവശ്യപ്പെട്ടു, അത് അവൻ പെട്ടെന്ന് നൽകുകയും അവൻ്റെ ശക്തികൾ നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു).
സത്യവാനായ യുധിഷ്ഠർ, യമപുത്രൻ, തൻ്റെ ഒരു നുണ കാരണം നരകത്തിൽ പോകേണ്ടി വന്നു.
അനേകം പ്രശസ്തർ, സത്യസന്ധരും സംതൃപ്തരുമായ ആളുകൾ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചു, എന്നാൽ അവരെല്ലാം അവരുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ അഭിമാനിക്കുന്നവരാണ്.
ഇത്രയും വിനയാന്വിതനായ ഒരാൾ ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ആണ്, ഇതെല്ലാം അവൻ്റെ ഒരു ട്രൈക്കോമിന് തുല്യമല്ല.
ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലീങ്ങളും രണ്ട് വ്യത്യസ്ത വഴികൾ (ജീവിതം) ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.
മുസ്ലീങ്ങൾ അവരുടെ മസഹബുകൾ (വിഭാഗങ്ങൾ) എണ്ണുകയും ഹിന്ദുക്കൾ അവരുടെ വർണ്ണങ്ങൾ (ജാതികൾ) കണക്കാക്കുകയും യഥാക്രമം പിരെന്നും ഗുരുക്കളെന്നും വിളിക്കുന്നു.
കാപട്യത്തിലൂടെയും കാപട്യത്തിലൂടെയും അവർ ആളുകളെ തങ്ങളുടെ അനുയായികളാക്കി (സിഖുകാരും മൂർത്തികളും) അവർ ഉപദേശം നൽകുന്നു.
രാമനേയും രഹത്തേയും ആരാധിക്കുന്ന അവർ അഹംഭാവത്തിൽ അഹങ്കാരികളായി തുടരുന്നു.
മക്ക, ഗംഗ, ബനാറസ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രത്യേകം തീർത്ഥാടനത്തിനും ആരാധനയ്ക്കും പോകുന്നു.
അവർ റോസകൾ, വ്രതങ്ങൾ (വ്രതങ്ങൾ), നമസ്കാരം, പ്രണാമം (മുസ്ലിം, ഹിന്ദു ആരാധനാ രീതി) എന്നിവ ആചരിക്കുന്നു.
അവരെല്ലാം തൻ്റെ അഹംബോധത്തെ ഇല്ലാതാക്കിയ ഒരു ഗം സിഖിൻ്റെ ഒരു ട്രൈക്കോമിന് പോലും തുല്യരല്ല.
ആറ് തത്ത്വചിന്തകളും പതിനാല് വംശങ്ങളും (സൂഫികളുടെ) ഉണ്ട്.
വീട്ടുകാരും റൈഡറുകളും കാലാൾപ്പടയാളികളും ലോകത്തെ സർക്കിളുകളിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു.
പത്ത് പേരുകൾ നിലനിറുത്തിക്കൊണ്ട്, സന്യാസി വിഭാഗങ്ങൾ പരസ്പരം തർക്കിക്കുന്നു.
യോഗികളായ റാവലുകളും പന്ത്രണ്ട് വിഭാഗങ്ങളായി പിരിഞ്ഞ് അഹങ്കാരത്തോടെ ഭ്രാന്തനായി അലഞ്ഞു.
അവശേഷിക്കുന്നത് ജൈനർക്ക് കൃപയാണ്, അവരുടെ മലിനീകരണം ഒരിക്കലും നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല.
ആ മഹാനായ ആദിമ ഭഗവാനുമായി ഇണങ്ങിച്ചേർന്ന ആ ഗുർസിഖിൻ്റെ ഒരു ട്രൈക്കോമിന് അവരെല്ലാം തുല്യരല്ല.
സുന്നികൾ, സിയാസ്, റഫാസ്റ്റുകൾ എന്നിങ്ങനെ ആകർഷകമായ വിഭാഗങ്ങളുള്ള നിരവധി ആളുകൾ അവിടെയുണ്ട്.
അനേകം കപടവിശ്വാസികൾ നിരീശ്വരവാദികളായിത്തീരുകയും മിഥ്യാധാരണകളാൽ വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
യേശുവിൻ്റെയും മോശയുടെയും അനുയായികളും സ്വന്തം അഹങ്കാരത്തിൽ കുഴഞ്ഞവരുണ്ട്.
ചിലർ കറുത്ത വസ്ത്രധാരികളും കോവരി കുലകൾ ധരിച്ച ഡെർവിഷുകളുമാണ്
അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും സഞ്ചരിക്കുന്ന അവരുടെ കൈകൾക്കു ചുറ്റും.
അവരെല്ലാവരും ഗുരുവിൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് സ്വയം വിറ്റുപോയ ഒരു ട്രൈക്കോമിന് പോലും തുല്യരല്ല.
പാരായണം, തപസ്സ്, ഖണ്ഡനം, ഭക്തി, സ്ഥിരോത്സാഹം, ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം മുതലായ കർമ്മങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നു.
ആത്മീയതയ്ക്കായി, ഉപവാസങ്ങൾ, ആചരണങ്ങൾ, തീർത്ഥാടനങ്ങൾ എന്നിവ നടത്തുന്നു.
ദേവീദേവന്മാരെ ആരാധിക്കുന്നതിനായി ഒരാൾ ക്ഷേത്രങ്ങളിലേക്ക് ചായുന്നു.
ഹോമയാഗങ്ങളും പല തരത്തിലുള്ള ദാനധർമ്മങ്ങളും കൂടാതെ, വേദ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
അത്തരം മതപരവും ആചാരപരവുമായ ഭ്രമങ്ങളിലും ഭയത്തിലും സംശയത്തിലും കുടുങ്ങിപ്പോകുന്നത് പരിവർത്തനത്തിലേക്ക് മാത്രമേ നയിക്കൂ.
കഠിനമായ ലോകസമുദ്രം കടന്നുപോകുന്ന വിശുദ്ധ സഭായോഗമാണ് ഗുരുമുഖങ്ങളുടെ ആനന്ദഫലം.
സൂര്യോദയം മുതൽ സൂര്യാസ്തമയം വരെ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന അത്തരം നിരവധി രാജാക്കന്മാരുണ്ട്.
അവർക്ക് കോടിക്കണക്കിന് മൂല്യമുള്ള സമ്പത്തും ആസ്വദിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ആഡംബരങ്ങളുമുണ്ട്.
മനുഷ്യരുടെയും ദേവന്മാരുടെയും ഈ രാജാക്കന്മാരെല്ലാം അവരുടെ അഹംഭാവത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ശിവൻ്റെ വസതിയിൽ നിന്ന് ഉയർന്ന് അവർ ബ്രഹ്മാവിൻ്റെയും വൈകുണ്ഠത്തിൻ്റെയും വാസസ്ഥലം, സ്വർഗം എന്നിവയിൽ എത്തുന്നു.
മറ്റനേകം ദീർഘായുസ്സുകളും തഴച്ചുവളർന്നു,
എന്നാൽ ഗുർമുഖുകളുടെ ആനന്ദഫലം അപ്രാപ്യവും മികച്ചതിനെക്കാൾ മികച്ചതുമാണ്.
സമാനതകളില്ലാത്ത സൗന്ദര്യമുള്ള ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വൈവിധ്യമാർന്ന ജീവികൾ ഈ ലോകത്ത് ഉണ്ട്.
അതുപോലെ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വൈബ്രേഷനുകളും ഡയലോഗുകളും അവയുടെ നിരന്തരമായ സംഗീതവും അവിടെയുണ്ട്.
അനേകം സുഗന്ധങ്ങൾ കലർത്തി ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ശുദ്ധമായ സത്തകൾ തയ്യാറാക്കപ്പെടുന്നു.
അതുപോലെ പാചകക്കാരുടെ വീടുകളിൽ മുപ്പത്തിയാറ് തരം സ്വാദിഷ്ടമായ വിഭവങ്ങൾ ഉണ്ട്.
പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്തിയ സ്ത്രീകളെ പട്ടുവസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.
എന്നാൽ ഗുരുമുഖങ്ങളുമായുള്ള സഹവാസം അപ്രാപ്യമായ ഒരു ആനന്ദഫലമാണ്.
ധാരാളം പ്രായോഗിക കലകൾ, ആത്മീയ ജ്ഞാനം, ജ്ഞാന വചനങ്ങൾ, കഴിവുകൾ എന്നിവയുടെ വ്യാപ്തി (ദിവസം വരെ).
അധികാരങ്ങൾ, വിവേചനാധികാരങ്ങൾ, പ്രഭാഷണങ്ങൾ, ശാരീരിക സേവനങ്ങൾ എന്നിവയുടെ അഭാവം അറിയപ്പെടുന്നു.
ധാരാളം ബുദ്ധിയും ബോധവും കഴിവുകളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവും ലഭ്യമാണ്.
അതുപോലെ അറിവുകളും ധ്യാനങ്ങളും അനുസ്മരണങ്ങളും സ്തുതികളും ആയിരക്കണക്കിന് ഉണ്ട്.
ഇതെല്ലാം ഉണ്ടായിട്ട് അഹങ്കാരത്തോടെ പെരുമാറുന്ന ഒരാൾക്ക് ഭഗവാൻ്റെ വാതിൽക്കൽ സ്ഥാനം ലഭിക്കില്ല.
ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ ഗുരുമുഖൻ വരുന്നതിൻ്റെ ആനന്ദഫലം അപ്രാപ്യമാണ്.
സത്യം, സംതൃപ്തി, അനുകമ്പ, ധർമ്മം, ലക്ഷക്കണക്കിന് മൂല്യമുള്ള സമ്പത്ത് എന്നിവ കൂടിച്ചേർന്നാൽ;
ഭൂമി, ആകാശം, വെള്ളം, വായു, അത്യധികം തിളക്കമുള്ള ചൂട് എന്നിവയുണ്ടെങ്കിൽ;
ക്ഷമയുടെയും ക്ഷമയുടെയും എണ്ണമറ്റ എളിമകളുടെയും സംയോജനം മഹത്വത്തെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്നുവെങ്കിൽ;
സമാധാനം, സമചിത്തത, നല്ല പ്രവൃത്തികൾ എന്നിവ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിക്ക് പ്രചോദനമാണെങ്കിൽ;
സന്തോഷം വർധിപ്പിക്കാൻ എല്ലാവരും ചേർന്നാൽ പോലും അവർക്ക് അടുക്കാൻ കഴിയില്ല
ഗുരുമുഖന്മാരുടെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി വികാരത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ ആനന്ദഫലത്തിൻ്റെ ഒരു കഷണം.
ലക്ഷക്കണക്കിന് യോഗികൾ ഒരുമിച്ച് ധ്യാനത്തിലിരുന്നാൽ;
ലക്ഷക്കണക്കിന് സാധുക്കൾ ആസനങ്ങളുടെ ധ്യാനത്തിൽ ശാന്തമായ മയക്കത്തിലേക്ക് പോയാൽ;
ലക്ഷക്കണക്കിന് ശേഷനാഗങ്ങൾ ഭഗവാനെ സ്മരിക്കുകയും സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ;
ലക്ഷക്കണക്കിന് മഹാത്മാക്കൾ സന്തോഷത്തോടെ അവനെ അഭിനന്ദിക്കുന്നുവെങ്കിൽ;
ലക്ഷക്കണക്കിന് ഭക്തർ അവൻ്റെ മഹത്വം സ്തുതിക്കുകയും അവൻ്റെ നാമം പാരായണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ,
എന്നിട്ടും അവർക്കെല്ലാം ഒരു ഗുർമുഖിൻ്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഒരു നിമിഷം താങ്ങാൻ കഴിയില്ല.
ഏറ്റവും അത്ഭുതകരമായ അത്ഭുതം പോലും സ്നേഹനിർഭരമായ ആനന്ദത്തിൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞതാകുന്നു.
പ്രണയത്തിനുമുമ്പ്, വിസ്മയവും സ്വയം വിസ്മയം നിറഞ്ഞതായി അനുഭവപ്പെടുന്നു.
സ്നേഹം ആശ്ചര്യത്തെ പോലും ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തുന്നു.
അവ്യക്തമായ, അവ്യക്തമായ, ആ അദൃശ്യനായ ഭഗവാനെ ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയില്ല.
അവൻ എല്ലാ വിവരണങ്ങൾക്കും അതീതനാണ്, നെറ്റി നേറ്റി എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു, ഇത് അല്ല, ഇതല്ല.
ഗുരുമുഖങ്ങളുടെ ആനന്ദഫലം സ്നേഹത്തിൻ്റെ ആനന്ദമാണ്, അത് അവനെ അത്ഭുതകരവും അതിശയകരവും എന്ന് പറയാൻ ഇടയാക്കുന്നു!
ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഒരു സ്പന്ദനം പരത്തി, എല്ലാ പ്രപഞ്ചങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു.
ലക്ഷക്കണക്കിന് പ്രപഞ്ചങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവയെ തൻ്റെ ഓരോ ട്രൈക്കോമിലും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.
ആ മുർദ്രി; മുർ അസുരൻ്റെ കൊലയാളി, അതീന്ദ്രിയമായ ബ്രഹ്മം തികഞ്ഞ ഗുരു ബ്രഹ്മമാണ്.
അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിൽ ഗുരു ശിഷ്യനാകുകയും ശിഷ്യൻ ഗുരുവായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു, അവർ ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു, അതായത് ഗുരുവും ശിഷ്യനും പരസ്പരം കീഴടങ്ങി.
രൂപമില്ലാത്തവൻ്റെ വചനം വസിക്കുന്ന സത്യത്തിൻ്റെ വാസസ്ഥലമാണ് വിശുദ്ധ സഭ.
ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് സ്നേഹപൂർവകമായ ആനന്ദം പകർന്നുകൊണ്ട്, ഈ വിശുദ്ധ സഭ അവരുടെ അഹംഭാവത്തെ തുടച്ചുനീക്കുന്നു.
ഗുരു നാനാക്ക് യഥാർത്ഥ ഗുരുവും ദൈവം തന്നെയാണ്.
ഈ ഗുരുവിൻ്റെ അവയവത്തിൽ നിന്നാണ് ഗുരു അംഗദ് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ജ്വാല അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ (ഗുരു അംഗദിൻ്റെ) ജ്വാലയിൽ ലയിച്ചു.
ഗുരു അംഗദിൽ നിന്ന് ഗുരു പദവി ലഭിച്ച സർവ്വജ്ഞനായ ഗുരു അമർ ദാസ് ഉയർന്നുവന്നു.
അമർ ദാസിൽ നിന്നാണ് അമൃതിൻ്റെ പാത്രമായ ഗുരു രാംദാസ് ഉണ്ടായത്.
രാംദാസിൽ നിന്ന് ഗുരുവിൻ്റെ വാക്കിൻ്റെ തോഴനായ ഗുരു അർജൻ ദേവ് ഉണ്ടായി.
ഗുരു അർജനിൽ നിന്ന് ഗുരു ഹർഗോബിന്ദും ഗുരുവും ദൈവവും ഒന്നായി ഉയർന്നു.
വിശുദ്ധ സഭയിലെ ഗുരുമുഖന്മാർ സ്നേഹപൂർവകമായ ആനന്ദത്തിൻ്റെ ആനന്ദഫലം മുഖാമുഖം വന്നു.
ഈ ലോകത്ത് ഒന്നും ഗുരുവിനും ദൈവത്തിനും പുറത്തല്ല.