Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Chruthaigh Ekankar, an Lors gan aon duine, gurmukh (chun an domhan a shaoradh).
Is léir go bhfuil Oankar ag glacadh leis na foirmeacha.
Trí shíneadh (agus teaglaim) de na cúig eilimint a cruthaíodh an domhan seo.
Gineadh na ceithre mhianaigh saoil agus na ceithre óráidí ( para, pasyanti, madhyama, vaikhari).
Tá a chuid cleasa siamsa dorochtana agus gan teorainn; ní féidir a gcuid foircneacha a bhaint amach.
Is é ainm an chruthaitheora sin Fírinne agus tá sé tumtha riamh san Fhírinne.
Bíonn anamacha ag fánaíocht gan toradh sna hochtó is ceithre lakh de speiceas saoil.
Tá an corp daonna annamh faighte mar gheall ar ghníomhartha dea-mhéin.
Ag bogadh ar aghaidh ar chonair is mó atá dírithe ar an nGúrú, tá an ego caillte ag an duine féin.
Tá smacht an phobail naofa tar éis titim ag cosa (an Ghúrú).
Ghlac na Gurmukhs le hainm an Tiarna, an charthanacht, an ablution agus iompar fírinneach go seasta.
Tá an fear tar éis a Chonaic a chumasc sa Bhriathar agus ghlac sé le toil an Tiarna.
Tá Gurmukh a mhúineann an Gúrú go maith oilte agus eolach.
Tuigeann sé go bhfuil sé tagtha go dtí comhthionól an tsaoil seo mar aoi.
Itheann agus ólann sé an rud a bhronnann an Tiarna air.
Níl Gurmukh sotalach agus mothaíonn sé sásta leis an sonas a thugann an Tiarna.
Ní ghlactar ach leis an aoi sin i gcúirt an Tiarna a chónaigh anseo mar aoi maith.
Bogann sé as seo go ciúin agus cuireann sé iontais ar an gcomhthionól ar fad (mar go mbraitheann daoine eile an-deacair an saol seo a fhágáil).
Tá aithne ag Gurmukh ar an saol seo mar áit scíthe ar feadh cúpla lá.
Anseo le cabhair ó shaibhreas achtaítear go leor cineálacha spóirt agus feats.
Sa domhan seo, do na gurmukhs bíonn báisteach gan ghá neachtar ag stealladh.
Ar an bhfliúit (an tséis nach bhfuil buailte) téann siad ar aghaidh ag baint suilt as taitneamh an chomhthionóil.
Canann daoine dea-oilte agus eolach bearta ceoil Majh agus Malhar anseo .i. baineann siad taitneamh as an láthair.
Cailleann siad a ego agus rialaíonn siad a n-intinn.
Agus an Briathar á machnamh aige, aithníonn an Gurmukh an fhírinne.
Slí bheatha, ar an mbealach stop i dteach ósta.
Ansin bhog sé ar aghaidh ar an gcosán dúradh.
Ní raibh éad air le duine ar bith agus ní raibh aon rud infatuated aige.
Níor fhiafraigh sé caste (aitheantas) aon duine a bhí ag fáil bháis ná bhraith sé aon sult ag finné na searmanais pósta etc.
Ghlac sé go sona le bronntanais an Tiarna agus níor fhan ocras ná tart air.
Fanann aghaidh Lotus an gurmukh i gcónaí faoi bhláth mar gheall ar mheabhrú leanúnach an Tiarna.
Soilsítear lampaí in oíche na féile divali;
Tá réaltaí éagsúla le feiceáil sa spéir;
Sna gairdíní tá na bláthanna ann a spíontar go roghnach;
Feictear freisin na hoilithrigh a théann chuig ionaid oilithreachta.
Chonacthas na gnáthóga samhailfhadú ag teacht i réim agus ag imeacht.
Tá siad seo ar fad momentary, ach cothaíonn na gurmukhs le cabhair an Word bronntanas na torthaí pléisiúir.
Na gurmukh a bhfuil glactha go maith le teagasc an Ghúrú ar a n-intinn a chur in iúl.
Tá siad tar éis a thuiscint go bhfuil an domhan cosúil le teach tuismitheora; caithfidh duine imeacht lá amháin as seo agus mar sin baineadh a n-amhras ar fad.
Tá siad neamhcheangailte i measc dóchais agus tá siad fós freagrach as an eolas.
Scaipeann siad teachtaireacht an Bhriathar de réir iompar an phobail naofa.
Tá an smaoineamh gur seirbhísigh do sheirbhísigh an Tiarna iad fréamhaithe go domhain in eagna na gurmukhs.
Bíodh siad áit ar bith sa tír nó thar lear cuimhníonn siad ar Dhia le gach ionanálú agus easanálú anála.
Mar a tharlaíonn i mbád gach seans go gcasann a lán daoine nach bhfuil aithne acu ar a chéile, mar an gcéanna buaileann créatúir an domhain lena chéile.
Tá an domhan cosúil le rialú ríocht agus taitneamh a bhaint as pléisiúir i aisling.
Anseo tá sonas agus fulaingt mar scáth an chrainn.
Anseo i ndáiríre tá sé tar éis an malady ego a mheath nach bhfuil sé féin a thabhairt faoi deara.
Ag éirí gurmukh, sroicheann an duine aonair fiú amháin a bheith sa bhaile amháin aontas (leis an Tiarna).
Thug an Gúrú le tuiscint dó nach féidir cinniúint a sheachaint (mar sin ba cheart do dhuine gan a bheith buartha leanúint ar aghaidh ag déanamh a shaothair).
D'fhoghlaim Gurmukhs teicníc na beatha sa phobal naofa.
Bhain siad taitneamh go comhfhiosach as taitneamh a bhaint as séasúr an earraigh den saol.
Tá siad elated cosúil leis an uisce de shéasúr na báistí (Savan) ach fós tá siad (gurmukhs) a rinne uisce dóchas agus mianta dul síos agus síos.
Is iontach an rud é bualadh le daoine den sórt sin.
Tá bealach na gurmukhs acu gan aon cheo agus glactar leis i gcúirt an Tiarna.
Tá cruinniú trí eagna an Ghúrú saor ó bhacainn, fíor agus aoibhinn.
Is beannaithe breith gurmukh agus a theacht chun an tsaoil seo.
De réir eagna an Ghúrú scriosann sé a ego agus cuireann sé na gníomhartha (fíorúil) i gcrích.
Oibríonn sé faoi rialú a ghrá don obair agus deabhóid ghrámhar, agus faigheann sé torthaí pléisiúir (an tsaoil).
Teagasc dorochtana an Ghúrú a ghlacann sé ina chroí.
Is é a nádúr dúchasach é bratach na forbearance agus an dharma ard a choimeád.
Cromann sé roimh thoil an Tiarna agus ní fhulaingíonn sé aon eagla ná brón.
Tá a fhios ag Gurmukhs (go han-mhaith) gur deis annamh é breith an duine.
Sin é an fáth go gcothaíonn siad grá don phobal naofa agus go mbaineann siad taitneamh as gach sult.
Labhraíonn siad tar éis a gcomhfhiosacht a chumasc sa Bhriathar.
Éiríonn siad gan chorp agus iad ina gcónaí sa chorp agus aithníonn siad an fhírinne.
Níl a leithéid nó an aincheist sin acu agus níl aithne acu ach ar aon Tiarna amháin.
Tá a fhios acu ina gcroí croí laistigh d’achar gairid go mbeidh an domhan seo chun bheith ina dhumha (de thalamh) agus mar sin ní fhorbraíonn siad aon cheangal leis.
Is annamh a thagann gurmukh carthanach a fhreastalaíonn ar dhaoine eile.
Tréigeann an Gurmukh ego agus faigheann sé toradh an aoibhnis.
Is é an gurmukh amháin a insíonn scéal an Fhocail (mór) do na deisceabail (an Ghúrú) agus ní éilíonn sé go n-insíonn sé rud éigin mar a chuid féin.
Ag machnamh go domhain ar an bhFocal, cleachtann gurmukh an fhírinne ina shaol,
Is maith leis an fhírinne, a chónaíonn ina chroí chomh maith le cainte.
Ní hamháin go n-eascraíonn gurmukh den sórt sin a shaol féin ach cuireann sé an domhan ar fad trasna.
Cailleann an Gurmukh a ego agus aithníonn sé é féin.
Téann an Gurmukh isteach ina nádúr dúchasach trí fhírinne agus sásamh.
Is é an Gurmukh amháin a bhaineann taitneamh as fíor-thaitneamhachtaí na forbearance, dharma agus compassion.
Tuigeann Gurmukhs go han-mhaith tábhacht na bhfocal ar dtús, agus go dtí sin labhraíonn siad amach iad.
Cé go bhfuil siad cumhachtach, measann na gurmukhs iad féin i gcónaí lag agus humhal.
Toisc go bhfuil na gurmukhs dea-bhéasach, faigheann siad ómós i gcúirt an Tiarna.
Ag caitheamh an tsaoil seo go rathúil téann gurmukh chuig an saol eile.
Is ann san fhíorchúirt (an tighearna) a gheibheann sé a áit dhílis.
Is grá é repas an gurmukh agus ní bhíonn suairceas ar a shuaimhneas.
Tá croí suaimhneach ag Gurmukh agus fanann sé seasmhach fiú amháin agus é ag dul in olcas.
Labhraíonn sé fírinne agus maith an mhaith.
Ní thugtar ach gurmukhs go cúirt an Tiarna agus ní thagann siad chun an domhain ach amháin nuair a sheolann an Tiarna iad.
Comhlíonann Gurmukh an dorách agus mar sin tugtar sadhu air.
Tá eagna den sórt sin ag Gurmukh, atá inniúil ar uisce a scaradh ó bhainne. Sin é an fáth a dtugtar ciallmhar air.
Is deabhóid ghrámhar é deabhóid gurmukh.
Ós rud é go bhfaigheann na gurmukhs eolas diaga, tugtar cinn eolach orthu (jnanis).
Tá an eagna stampáilte go hiomlán ag na Gurmukhs agus marcáilte ag an bhFocal.
Ag dreapadh an staighre le meas, baineann an gurmukh taitneamh as aoibhnis grá an Tiarna beloved.
Faightear ainm fíor an Tiarna cruthaitheoir ó na gurmukhs,
I measc na gurmukhs cuimhnítear ar Focal Oankar.
I measc na gurmukhs déantar machnamh ar an bhfocal agus déantar an Chonaic a chumasc ann,
Ag maireachtáil saol fíor na gurmukhs, tá an fhírinne i gcrích sa saol.
Is é Gurmukh doras na saoirse trína dtéann duine isteach go huathoibríoch ina nádúr dúchasach (an duine diaga).
Faightear bonn ainm (an Tiarna) ó na gurmukhs agus ní dhéanann duine aithrí sa deireadh.
Is cloch na fealsúna é teagmháil a dhéanamh le cloch an fhealsaimh i bhfoirm gurmukh féin.
Trí radharc a fháil ar an gurmukh amháin, éiríonn gach paisin olc do-bhaint leis.
Má dhéantar machnamh ar an Tiarna i measc na gurmukhs cailleann an duine déachas.
I gcuideachta na gurmukhs ní fheictear saibhreas agus áilleacht fhisiceach daoine eile agus ní dhéantar dochar do dhroim.
I gcuideachta gurmukhs ní dhéantar ach ainm neachtar i bhfoirm Word a chur chun cinn agus faightear an bunúsach.
I gcuideachta gurmukhs éiríonn an jiva (féin) sásta faoi dheireadh agus ní bhíonn sé ag caoineadh agus ag caoineadh.
Mar dhuine eolach, tugann an gurmukh eolas don domhan.
Ag cailleadh a ego, íonaíonn na gurmukhs a gcuid féin istigh.
Glacann na Gurmukhs an fhírinne agus an sásamh agus ní ghlacann siad le lust agus fearg.
Níl naimhdeas agus freasúra ar bith ag na Gurmukhs i gcoinne aon duine.
Ag seanmóireacht do na ceithre vearnais ar fad, cumasctar gurmukhs in equipoise.
Is é Blest máthair gurmukh a rugadh dó agus is é an gurmukh an ceann is fearr i measc na laochra.
Molann Gurmukh an Tiarna iontach san fhoirm.
Tá fíor-ríocht mholtaí Dé ag na Gurmukhs.
Tá armúr na fírinne ag Gurmukhanna a bhronn an Tiarna orthu.
Do gurmukhs amháin a ullmhaíodh an mhórbhealaigh álainn na fírinne.
Ní féidir a n-eagna a shaibhriú agus bíonn imní ar dhuine dul i ngleic leis.
Tá Gurmukh aireach ar fud an domhain ach ní mar sin atá i dtreo an Tiarna.
Tá Gurmukh foirfe; ní féidir é a mheá ar scála ar bith.
Tagann gach focal le gurmukh chun bheith fíor agus foirfe agus ní féidir aon rud a rá faoi.
Tá eagna na gurmukhs seasmhach agus ní dhéantar é a dhíchobhsú fiú má dhéantar amhlaidh.
Tá grá na gurmukhs fíor-luachmhar agus ní féidir é a cheannach ar aon chostas.
Tá bealach gurmukh soiléir agus ar leith; ní féidir le haon duine é a chomhchuimsiú agus a scaipeadh.
Tá na focail gurmukhs seasta; in éineacht leo quaffs neachtar amháin ag scriosadh paisin agus mianta collaí.
Trí phléisiúir-torthaí a bhaint amach, fuair gurmukhs na torthaí go léir.
Ag cur orthu dath álainn an Tiarna bhain siad taitneamh as na dathanna go léir.
Cumasc sa cumhráin (devotion) a dhéanann siad gach duine cumhra.
Tá siad tar éis a bheith sáithithe le gliondar an neachtair agus anois mothaíonn siad amhail is go raibh an blas ar fad orthu.
Nuair a chumasc siad a gcomhfhios sa Bhriathar tá siad tar éis éirí mar cheann leis an tséis nár baineadh amach.
Anois déantar iad a chobhsú ina gcuid féin istigh agus ní iontas ar a n-intinn anois sna deich dtreo go léir.