Un Oankar, yr egni cysefin, a sylweddolwyd trwy ras y pregetbwr dwyfol
Creodd Ekankar, y Lors heb ei hail, gurmukh (i ryddhau'r byd).
Bod Oankar gan dybio ffurflenni wedi dod yn amlwg.
Trwy estyniad (a chyfuniad) o'r pum elfen mae'r byd hwn wedi'i greu.
Mae pedwar mwynglawdd bywyd a phedair araith (para, pasyanti, madhyama, vaikhari) wedi'u cynhyrchu.
Mae ei orchestion o ddifyrion yn anhygyrch a diderfyn; mae eu eithafion yn anghyraeddadwy.
Enw'r creawdwr hwnnw yw Gwirionedd ac mae'n cael ei drochi byth yn y Gwirionedd.
Mae eneidiau'n crwydro'n ddi-ffrwyth yn yr wyth deg pedwar lakh o rywogaethau bywyd.
Mae'r corff dynol prin wedi'i gael oherwydd gweithredoedd rhinweddol.
Gan symud ar y llwybr mwyaf o'r Guru gogwyddo, mae'r hunan wedi colli'r ego.
Mae cynnal disgyblaeth y gynulleidfa sanctaidd wedi dod i ddisgyn wrth draed (y Guru).
Mae Gurmukhs wedi mabwysiadu enw'r Arglwydd, yr elusen, y gorthrymder a'r ymddygiad geirwir yn ddiysgog.
Mae'r dyn wedi uno ei ymwybyddiaeth yn y Gair ac wedi derbyn ewyllys yr Arglwydd.
Mae'r Gurmukh a addysgir gan y Guru wedi'i hyfforddi'n dda ac yn wybodus.
Y mae yn deall ei fod wedi dyfod i gymanfa y byd hwn fel gwestai.
Mae'n bwyta ac yn yfed yr hyn a roddwyd gan yr Arglwydd.
Nid yw Gurmukh yn drahaus ac mae'n teimlo'n hapus yn y hapusrwydd a roddir gan yr Arglwydd.
Dim ond y gwestai hwnnw sy'n cael ei dderbyn yn llys yr Arglwydd sydd wedi byw yma fel gwestai da.
Mae'n symud o'r fan hon yn ddistaw ac yn gwneud i'r cynulliad cyfan ryfeddu (gan fod eraill yn teimlo'n anodd iawn gadael y byd hwn).
Mae Gurmukh yn adnabod y byd hwn fel man gorffwys am ychydig ddyddiau.
Yma, gyda chymorth cyfoeth, gweithredir llawer o fathau o chwaraeon a campau.
Yn yr union fyd hwn, i'r gurmukhs mae glaw di-baid o neithdar yn parhau i arllwys.
Ar dôn ffliwt (yr alaw heb ei tharo) maent yn mynd ymlaen i fwynhau hyfrydwch y gwasanaeth.
Mae personau gwybodus a hyfforddedig yn canu mesurau cerddorol Majh a Malhar yma hy maent yn mwynhau'r presennol.
Maen nhw'n colli eu hego ac yn rheoli eu meddyliau.
Gan fyfyrio ar y Gair, mae'r Gurmukh yn nodi'r gwir.
Fforddfarer, ar y ffordd stopio mewn tafarn.
Yna symud ymlaen ar y llwybr a ddywedwyd.
Ni chafodd genfigen wrth neb ac ni chafodd ei gythruddo gan neb.
Ni ofynnodd i gast (hunaniaeth) unrhyw un oedd yn marw ac ni theimlai unrhyw hyfrydwch yn dyst i’r seremonïau priodas ac ati.
Derbyniodd roddion yr Arglwydd yn hapus ac ni pharhaodd byth yn newynog nac yn sychedig.
Mae wyneb lotws y gurmukh bob amser yn ei flodau oherwydd coffa parhaus yr Arglwydd.
Mae lampau'n cael eu goleuo yn nos gwyl divali;
Mae ser o wahanol amrywiaeth yn ymddangos yn yr awyr;
Yn y gerddi mae'r blodau yno Sy'n cael eu tynnu'n ddetholus;
Gwelir hefyd y pererinion yn mynd i ganolfannau pererindod.
Mae'r cynefinoedd dychmygol wedi'u gweld yn dod i fodolaeth ac yn diflannu.
Mae'r rhain i gyd yn rhai ennyd, ond mae'r gurmukhiaid gyda chymorth y Gair yn maethu rhodd y ffrwythau pleser.
Mae'r gurmukh sydd wedi derbyn yn dda gyda dysgeidiaeth y Guru wedi cael eu meddyliau'n oleuedig.
Maent wedi deall bod y byd yn debyg i gartref rhieni; rhaid i un fynd un diwrnod oddi yma ac felly mae eu holl amheuon wedi eu dileu.
Maent yn ddigyswllt yng nghanol gobeithion ac yn parhau i fod yn gyfrifol am y wybodaeth.
Maent yn lledaenu neges y Gair yn unol ag ymddygiad y gynulleidfa sanctaidd.
Mae'r syniad eu bod yn weision i weision yr Arglwydd wedi gwreiddio'n ddwfn yn noethineb y gurmukhiaid.
Boed yn unrhyw le yn y wlad neu dramor maent yn cofio Duw gyda phob anadliad ac allanadlu anadl.
Megis mewn cwch y mae llawer o bersonau anadnabyddus i'w gilydd yn cyfarfod, yr un modd y mae creaduriaid y byd yn cyfarfod a'u gilydd.
Mae'r byd yn gyfryw fel pe bai'n rheoli teyrnas ac yn mwynhau pleserau mewn breuddwyd.
Yma mae hapusrwydd a dioddefiadau fel cysgod y goeden.
Yma mewn gwirionedd mae wedi dinistrio'r anhwylder o ego nad yw wedi gwneud ei hun i gael ei sylwi.
Gan ddod yn gurmukh, mae bod yn unigolyn hyd yn oed yn eich cartref yn ennill undeb (gyda'r Arglwydd).
Mae'r Guru wedi gwneud iddo ddeall na ellir osgoi tynged (felly dylai un heb boeni barhau i wneud ei waith).
Mae Gurmukhs wedi dysgu techneg bywyd yn y gynulleidfa sanctaidd.
Maent yn ymwybodol wedi mwynhau hyfrydwch tymor y gwanwyn bywyd.
Maent yn ymhyfrydu fel dŵr y tymor glawog (Savan) ond yn dal i fod (gurmukhs) wedi gwneud i ddŵr o obeithion a chwantau fynd i lawr ac i lawr.
Mae cyfarfod â phersonau o'r fath yn hyfryd iawn.
Maent yn ffordd o gurmukhs yn amddifad o gors ac yn cael ei dderbyn yn y llys yr Arglwydd.
Mae cyfarfod trwy ddoethineb y Guru yn rhydd o rwystrau, yn wir ac yn hyfryd.
Blest yw genedigaeth gurmukh a'i ddyfodiad i'r byd hwn.
Yn unol â doethineb y Guru mae'n dileu ei ego ac yn cyflawni'r gweithredoedd (rhinweddol).
Mae'n gweithio dan reolaeth ei gariad at waith a defosiwn cariadus, ac yn derbyn ffrwyth pleser (bywyd).
Dysgeidiaeth anhygyrch y Guru y mae'n ei mabwysiadu yn ei galon.
Ei natur gynhenid yw cadw baner goddefgarwch a dharma yn uchel.
Mae'n plygu o flaen ewyllys yr Arglwydd ac nid yw byth yn dioddef unrhyw ofn na thristwch.
Mae Gurmukhs yn gwybod (yn dda iawn) bod genedigaeth ddynol yn gyfle prin.
Dyna pam y maent yn meithrin cariad at gynulleidfa sanctaidd ac yn mwynhau pob hyfrydwch.
Siaradant ar ol uno eu hymwybyddiaeth yn y Gair.
Maen nhw'n mynd yn ddi-gyrff wrth fyw yn y corff ac yn adnabod y gwir.
Nid oes ganddynt hyn na'r cyfyng-gyngor hwnnw ac nid adwaenant ond un Arglwydd.
Maent yn gwybod yn eu calonnau y bydd y byd hwn o fewn cyfnod byr yn dod yn dwmpath (o bridd) ac felly nid ydynt yn datblygu unrhyw ymlyniad ag ef.
Anaml y daw gurmukh caredig sy'n gwasanaethu eraill.
Mae'r Gurmukh yn cefnu ar yr ego ac yn derbyn ffrwyth hyfrydwch.
Dim ond y gurmukh sy'n adrodd stori (mawredd) y Gair i'r disgyblion (y Guru) ac nid yw byth yn honni ei fod yn dweud rhywbeth fel ei un ei hun.
Wrth fyfyrio'n ddwfn ar y Gair, mae gurmukh yn ymarfer gwirionedd yn ei fywyd,
Mae'n hoffi'r gwirionedd, sy'n preswylio yn ei galon yn ogystal â lleferydd.
Mae gurmukh o'r fath nid yn unig yn sbriwsio ei fywyd ei hun ond yn hytrach yn cyfleu'r byd i gyd.
Y Gurmukh yn colli ei ego ac yn adnabod ei hunan.
Mae'r Gurmukh yn mynd i mewn i'w natur gynhenid trwy wirionedd a bodlonrwydd.
Mae'r Gurmukh yn unig yn mwynhau pleserau gwirioneddol goddefgarwch, dharma a thosturi.
Mae Gurmukhs yn deall pwysigrwydd y geiriau yn gyntaf, a dim ond wedyn maen nhw'n eu siarad.
Er eu bod yn bwerus, mae'r gurmukhs bob amser yn ystyried eu hunain yn wan ac yn ostyngedig.
Gan fod y gurmukhiaid yn gwrtais, maent yn derbyn parch yn llys yr Arglwydd.
Mae gwario'r bywyd hwn yn ffrwythlon gurmukh yn mynd i'r byd arall.
Yno yn y gwir lys (o arglwydd) y caiff ei wir le.
Repast o gurmukh yw cariad ac mae ei hyfrydwch yn amddifad o flirtatiousness.
Mae gan Gurmukh galon dawel ac mae'n parhau'n ddiysgog hyd yn oed mewn cyfnodau o hwyl.
mae yn llefaru gwirionedd a da am y da.
Dim ond gurmukhiaid sy'n cael eu galw i lys yr Arglwydd ac maen nhw'n dod i'r byd dim ond pan fydd yr Arglwydd yn eu hanfon.
Mae Gurmukh yn cyflawni'r anhydrin ac felly fe'i gelwir yn sadhu.
Mae gan Gurmukh y fath ddoethineb, sy'n gymwys i wahanu dŵr oddi wrth laeth. Dyma pam y gelwir ef yn ddoeth.
Defosiwn cariadus yw defosiwn gurmukh.
Gan fod y gurmukhiaid yn ennill gwybodaeth ddwyfol, fe'u gelwir yn rhai gwybodus (jnanis).
Mae doethineb y Gurmukhiaid wedi'i stampio'n llawn a'i farcio gan y Gair.
Gan ddringo'r grisiau o barch mawr, mae'r gurmukh yn mwynhau hyfrydwch cariad yr Arglwydd annwyl.
Derbynnir gwir enw Arglwydd y creawdwr gan y gurmukhs,
Yng nghanol y gurmukhs mae Gair Oankar yn cael ei gofio.
Ynghanol y gurmukhs mae'r gair yn cael ei fyfyrio ac mae'r ymwybyddiaeth yn cael ei uno ynddo,
Gan fyw bywyd gwir y gurmukhs, mae'r gwir yn cael ei gyflawni mewn bywyd.
Gurmukh yw'r drws rhyddhad hwnnw lle mae rhywun yn mynd i mewn i'w natur gynhenid yn awtomatig (yr hunan dwyfol).
Mae sylfaen enw (yr Arglwydd) wedi'i gyrraedd gan gurmukhiaid ac nid yw un yn edifarhau yn y diwedd.
Mae cyffwrdd â charreg yr athronydd ar ffurf gurmukh ei hun yn dod yn garreg athronwyr.
Erbyn cipolwg yn unig ar y gurmukh, mae pob nwyd drwg yn dod yn anghyffyrddadwy.
Wrth fyfyrio ar yr Arglwydd yng nghanol y gurmukhiaid mae rhywun yn colli deuoliaeth.
Yng nghwmni'r gurmukhiaid ni welir cyfoeth a harddwch corfforol eraill ac nid yw'n ymrwymo'n ôl.
Yng nghwmni gurmukhiaid dim ond enw neithdar ar ffurf Word sy'n cael ei gorddi ac mae'r hanfod yn cael ei gaffael.
Yng nghwmni gurmukhs mae'r jiva (hunan) o'r diwedd yn dod yn hapus ac nid yw'n wylo ac yn wylo.
Fel person gwybodus, mae'r gurmukh yn rhoi gwybodaeth i'r byd.
Gan golli eu ego, mae'r gurmukhiaid yn puro eu hunain mewnol.
Mae Gurmukhiaid yn mabwysiadu gwirionedd a bodlonrwydd ac nid ydynt yn ymroi i chwant a dicter.
Nid oes gan Gurmukhiaid elyniaeth a gwrthwynebiad i unrhyw un.
Wrth bregethu i bob un o'r pedwar varna, mae gurmukhs yn uno mewn equipoise.
Blest yw mam gurmukh sydd wedi rhoi genedigaeth iddo a'r gurmukh yw'r gorau ymhlith rhyfelwyr.
Mae Gurmukh yn canmol yr Arglwydd rhyfeddol yn y ffurf.
Mae gan Gurmukhiaid wir deyrnas mawl i Dduw.
Mae gan Gurmukhiaid arfwisg o wirionedd y maent wedi'u rhoi gan yr Arglwydd.
Ar gyfer gurmukhs dim ond priffordd hardd y gwirionedd sydd wedi'i pharatoi.
Mae eu doethineb yn annirnadwy ac mae mynd ato yn mynd yn ddryslyd.
Mae Gurmukh yn ddiofal yn y byd ond nid felly tuag at yr Arglwydd.
Mae Gurmukh yn berffaith; ni ellir ei bwyso ar unrhyw raddfa.
Daw pob gair gan gurmukh i fod yn wir ac yn berffaith ac ni ellir dweud dim amdano.
Mae doethineb gurmukhs yn un sefydlog ac nid yw'n mynd yn ansefydlog hyd yn oed os gwneir hynny.
Mae cariad gurmukhs yn amhrisiadwy ac ni ellir ei brynu am unrhyw gost.
Mae ffordd gurmukh yn glir ac yn wahanol; nis gellir ei gynwys a'i wasgaru gan neb.
Mae geiriau gurmukhs yn ddiysgog; ynghyd â hwy un quaffs neithdar trwy ddileu nwydau a chwantau cnawdol.
Trwy ennill pleser-ffrwyth gurmukhs wedi derbyn yr holl ffrwythau.
Gan wisgo lliw hardd yr Arglwydd maent wedi mwynhau hyfrydwch yr holl liwiau.
Cyfuno yn y persawr (o defosiwn) maent yn gwneud pawb yn persawrus.
Maent wedi satiated gyda hyfrydwch o neithdar ac yn awr maent yn teimlo fel pe baent wedi cael yr holl flas.
Gan uno eu hymwybyddiaeth yn y Gair y maent wedi dyfod yn un â'r alaw heb ei tharo.
Erbyn hyn maent yn cael eu sefydlogi yn eu hunan fewnol ac nid yw eu meddwl bellach yn rhyfeddu i bob un o'r deg cyfeiriad.