Un Oankar, yr egni cysefin, a sylweddolwyd trwy ras y rhaglaw dwyfol
Vaar Pedwar
Roedd Oankar yn trawsnewid yn ffurfiau i greu aer, dŵr a thân.
Yna gwahanu daear ac awyr Taflodd ddwy fflam o haul a lleuad rhyngddynt.
Creu ymhellach bedwar mwnglawdd bywyd Creodd bedwar ugain pedwar lac o rywogaethau a'u cyliau anifeiliaid.
Ym mhob rhywogaeth ymhellach genir myrdd o greaduriaid.
Yn eu plith i gyd, yr enedigaeth ddynol yw'r un prin. Dylai un, yn yr union Enedigaeth hon, ryddhau ei hun trwy ildio o flaen y Guru.
Rhaid myned i gynnulleidfa sanctaidd ; dylid uno'r ymwybyddiaeth yng ngair y Guru a meithrin defosiwn cariadus yn unig, dylai rhywun ymrwymo i ddilyn y llwybr a ddangosir gan y Guru.
Mae'r dyn trwy ddod yn anhunanol yn dod yn annwyl i'r Guru.
Y ddaear yw'r mwyaf gostyngedig sy'n osgoi ego yn gadarn ac yn gyson.
Wedi'i wreiddio'n ddwfn mewn dewrder, dharma a bodlonrwydd mae'n parhau i fod yn dawel dan draed.
Gan gyffwrdd â thraed sanctaidd y saint, mae'n werth hanner ceiniog yn gynharach erbyn hyn.
Yng nglaw cariad mae'r ddaear yn ymlonyddu gan hyfrydwch.
Dim ond y gostyngedig sy'n cael ei addurno â gogoniant a'r ddaear, gan ddryllio cwpan cariad yr Arglwydd.
Ymhlith fflora amrywiol, chwaeth melys a chwerw, a lliwiau ar y ddaear, mae un yn medi beth bynnag mae rhywun yn ei hau.
Mae Gurmukhiaid (yn eu gostyngeiddrwydd fel y ddaear) yn cael ffrwyth hyfrydwch.
Mae'r corff dynol fel lludw ond ynddo mae'r tafod yn gymeradwy (am ei fanteision).
Mae'r llygaid yn gweld ffurfiau a lliwiau a'r clustiau'n gofalu am y synau - cerddorol ac fel arall.
Trwyn yw cartref arogl ac felly mae'r pum negesydd hyn (o'r corff) yn parhau i fwynhau'r pleserau hyn (ac yn dod yn ofer).
Ymhlith y rhain i gyd, mae'r traed yn cael eu gosod ar y lefel isaf ac maen nhw'n gwrthod ego yn ffodus.
Mae'r gwir Guru trwy roi triniaeth yn cael gwared ar anhwylder ego.
Mae gwir ddisgyblion y Guru yn cyffwrdd â'r traed ac yn plygu ac yn cadw at gyfarwyddiadau'r Guru.
Yr hwn sy'n dod yn ostyngedig ac yn farw i bob dymuniad yw'r gwir ddisgybl.
Mae'r bys lleiaf yn cael ei barchu a'i addurno trwy wneud iddo wisgo'r fodrwy.
Mae'r gostyngiad o'r cwmwl yn fach ond yr un peth ond mae mynd i mewn i geg plisgyn yn troi'n berl.
Mae planhigyn saffrwm (Messua ferria) yn un bach ond mae'r un peth yn addurno'r talcen ar ffurf marc cysegredig.
Mae carreg yr athronydd yn fach ond yn trawsnewid aloi o wyth deg metel yn aur.
Ym mhen neidr fechan erys yr em y mae pobl yn ei weld mewn rhyfeddod.
O fercwri yn cael ei baratoi elixir sy'n amhrisiadwy.
Nid yw'r rhai sy'n osgoi ego byth yn caniatáu iddynt gael eu sylwi.
Mae'n fater sy'n werth ei ystyried pa mor boeth yw tân a dŵr oer.
Mae'r tân yn baeddu'r adeilad gan ei fwg a dŵr yn ei lanhau. Mae'r ffaith hon yn gofyn am arweiniad Guru.
Yn y teulu a llinach y tân yn lamp, ac i ddŵr yn perthyn i deulu mwy o lotus.
Mae hyn yn hysbys ar draws y byd bod gwyfyn yn caru tân (ac yn cael ei losgi) a gwenyn du yn caru lotus (ac yn gorffwys ynddo).
Mae fflam y tân yn codi ac fel egotist yn ymddwyn yn ddieflig.
Mae dŵr yn mynd tuag at lefel isel ac mae ganddo rinweddau anhunanol.
Mae'r Guru yn ei garu sy'n parhau i fod yn ostyngedig ei natur.
Pam madder yw'r lliw cyflym a safflwr dros dro.
Mae gwreiddiau madder yn ymledu yn y ddaear, mae'n cael ei ddwyn allan yn gyntaf a'i roi yn y pwll a'i dorri â phla pren.
Yna caiff ei falu i felin drom.
Mae'n dioddef ymhellach y boen o gael ei ferwi a'i addurno mewn dŵr ac yna dim ond (gyda lliw cyflym) mae'n addurno dillad yr annwyl.
Daw'r safflwr i fyny o ran uchaf y chwyn drain Carthamus tinctoria ac mae'n cynhyrchu ei liw dwfn.
Gan ychwanegu tarten ynddo, mae'r dillad yn cael eu lliwio ac maen nhw'n parhau i gael eu lliwio am ychydig ddyddiau yn unig.
Mae'r isel anedig yn ennill o'r diwedd a'r uchel i fyny bondigrybwyll yn cael ei drechu.
Mae morgrugyn bach yn dod yn bhringi (math o wenynen suo) trwy gadw cwmni iddo.
Yn ôl pob tebyg, mae'r pry cop yn edrych yn fach ond mae'n dod ag edafedd allan ac yn llyncu (can metr o) edafedd.
Mae gwenyn mêl yn fach ond mae ei mêl melys yn cael ei werthu gan fasnachwyr.
Nid yw mwydyn sidan yn un bach ond mae'r dillad a wneir gan ei ffibr yn cael eu gwisgo a'u cynnig ar achlysuron priodas a seremonïau eraill.
Mae Yogis yn rhoi'r bêl hud fach yn eu ceg yn dod yn anweledig ac yn mynd i'r mannau pellennig heb eu canfod.
Mae brenhinoedd ac ymerawdwyr yn gwisgo llinynnau o berlau bach a gemau.
Ymhellach, mae'r ceuled yn cael ei wneud trwy gymysgu ychydig bach o geuled i laeth (ac felly mae menyn yn cael ei gael).
Mae glaswellt yn cael ei sathru dan draed ac eto nid yw'r peth tlawd byth yn cwyno.
Mae'r fuwch tra'n bwyta glaswellt yn aros yn anhunanol ac yn rhoi llaeth i'r tlawd.
O laeth mae ceuled yn cael ei wneud ac yna o fenyn ceuled a llaeth menyn blasus ac ati yn cael eu paratoi.
Gyda'r menyn hwnnw (ghee) homs, yajnas a defodau cymdeithasol a chrefyddol eraill yn cael eu perfformio.
Dharma ar ffurf tarw mytholegol yn amyneddgar yn dwyn a baich y ddaear.
Mae pob llo yn cynhyrchu miloedd o loi ym mhob gwlad.
Mae gan un llafn o laswellt estyniad anfeidrol hy daw gostyngeiddrwydd yn sylfaen i'r holl fyd.
Eginodd hadau sesame bach ac arhosodd yn isel ac ni chrybwyllwyd ei hun yn unman.
Pan ddaeth i'r cwmni o flodau, ei fod yn gynharach yn amddifad o persawr yn awr yn dod yn persawrus.
Pan alongwith blodau ei falu yn malwr, daeth yn olew persawr.
Gwnaeth Duw, purwr y rhai amhur, y fath orchest ryfeddol nes i'r olew persawrus hwnnw roi pleser i'r brenin wrth ei anfon ar ei ben.
Pan gafodd ei llosgi yn y lamp daeth i gael ei hadnabod fel kuldipak, lamp y llinach yn gyffredinol yn goleuo i gwblhau defodau olaf dyn.
O lamp yn dod yn colyrium mae'n uno yn y llygaid.
Daeth yn wych ond ni adawodd i'w hun gael ei alw felly.
Cymysgwyd yr hedyn cotwm â llwch.
O'r union hedyn hwnnw daeth y planhigyn o gotwm i'r amlwg a gwenodd y peli yn ddirwystr.
Cafodd y cotwm ei ginio gan y peiriant ginio ac ar ôl ei gardio.
Gan wneud rholiau a nyddu, gwnaed yr edau ohono.
Yna trwy ei ystof a waft fe'i gwewyd a'i wneud i ddioddef cael ei liwio mewn crochan berwedig.
Torrodd y siswrn ef ac fe'i pwythwyd gyda chymorth nodwydd ac edau.
Felly daeth yn frethyn, yn fodd i guddio eraill yn noethni.
Mae hedyn y promgranad yn ymdoddi i lwch trwy droi'n llwch.
Mae'r un peth yn dod yn wyrdd wedi'i addurno gan flodau o liw coch dwfn.
Ar goeden, mae miloedd o ffrwythau'n tyfu, gyda phob ffrwyth yn fwy blasus nag un arall.
Ym mhob ffrwyth mae miloedd o hadau a gynhyrchir gan un hedyn.
Gan nad oes prinder ffrwythau ar y goeden honno, nid yw'r gurmukh byth ar ei golled i sylweddoli hyfrydwch ffrwyth neithdar.
Gyda pluo'r ffrwyth mae'r goeden dro ar ôl tro, gan dorri'n chwerthin yn dwyn mwy o ffrwythau.
Felly mae'r Guru mawr yn dysgu ffordd gostyngeiddrwydd.
Mae'r llwch o dywod lle mae gweddillion aur yn gymysg yn cael ei gadw mewn cemegyn.
Yna ar ôl golchi mae'r gronynnau aur yn cael eu tynnu ohono sy'n pwyso o filigramau i gramau a mwy.
Yna ei roi yn y crucible mae'n cael ei doddi ac er mawr lawenydd i'r gof aur, yn cael ei drawsnewid yn lympiau.
Mae'n gwneud dail allan ohono ac mae defnyddio cemegau yn ei olchi'n hapus.
Yna, wedi'i drawsnewid yn aur pur, mae'n dod yn heini ac yn deilwng o'r prawf trwy garreg gyffwrdd.
Nawr yn y mintys, mae wedi'i fowldio'n ddarn arian ac mae'n parhau'n hapus ar yr einion hyd yn oed o dan strôc morthwyl.
Yna, gan ddod yn muhar pur, darn arian aur, mae'n cael ei adneuo i'r trysorlys hy yr aur a oedd yn y gronynnau llwch oherwydd ei ostyngeiddrwydd, yn y pen draw yn troi allan i fod yn ddarn arian y trysordy.
Wrth gymysgu â llwch daw'r hedyn pabi yn un â llwch.
Gan ddod yn blanhigyn pabi hyfryd mae'n blodeuo gyda blodau amrywiol.
Mae ei blagur blodau yn cystadlu â'i gilydd i edrych yn hardd.
Yn gyntaf mae pabi yn dioddef ar ddraenen hir ond wedyn mae troi'n grwn yn cymryd siâp canopi.
O gael ei sleisio mae'n diferu ei sudd o liw gwaed.
Yna yn y partïon, gan ddod yn gwpan cariad, mae'n dod yn achos ymuno â bhog, mwynhad, â'r ioga.
Daw ei gaethion i bartïon i'w sipian.
Mae llawn sudd (cane siwgr) yn flasus ac a yw'n siarad ai peidio, yn y ddau gyflwr, mae'n felys.
Nid yw'n gwrando ar yr hyn a ddywedir ac nid yw'n gweld yr hyn sy'n weladwy, hy yn y maes cansen siwgr ni all un wrando ar y llall ac nid yw person yn weladwy ynddo.
Pan fydd nodau cansen siwgr yn cael eu rhoi yn y ddaear ar ffurf hadau, maen nhw'n egino.
O un cansen tyfwch lawer o blanhigyn, pob un yn hyfryd o'r top i'r gwaelod.
Mae'n cael ei falu rhwng dau rholer silindrog oherwydd ei sudd melys.
Mae pobl deilwng yn ei ddefnyddio ar ddiwrnodau addawol tra bod y drygionus hefyd yn ei ddefnyddio (trwy baratoi gwin ac ati ohono) ac yn cael ei ddifetha.
Mae'r rhai sy'n meithrin natur cansen siwgr hy nad ydynt yn colli melyster er mewn perygl, yn wir yn bersonau diysgog.
Mae diferyn hyfryd o gwmwl yn disgyn o'r awyr ac yn lliniaru ei ego yn mynd i geg cragen yn y môr.
Mae'r gragen, ar unwaith, yn cau ei geg yn plymio i lawr ac yn cuddio ei hun yn yr isfyd.
Cyn gynted ag y bydd y sipian yn cymryd y diferyn yn ei geg, mae'n mynd ac yn ei guddio yn y twll (gyda chynhaliaeth carreg ac ati).
Mae'r deifiwr yn ei ddal ac mae hefyd yn caniatáu ei hun i gael ei ddal ar gyfer gwerthu synnwyr anhunanol.
Wedi'i reoli gan yr ymdeimlad o garedigrwydd mae'n cael ei dorri ei hun ar garreg.
Gan wybod yn dda neu yn ddiarwybod ei fod yn rhoi anrheg am ddim ac nid yw byth yn edifarhau.
Mae unrhyw un prin yn cael bywyd mor fendithiol.
Gyda darn diemwnt o ddril mae'r darn o ddiamwnt yn cael ei dorri'n raddol hy gyda darn diemwnt Gair y Guru mae'r diemwnt meddwl yn cael ei drywanu.
Gyda'r edau (o gariad) mae llinyn hardd o ddiamwntau yn cael ei baratoi.
Yn y gynulleidfa sanctaidd, gan uno ymwybyddiaeth yn y Gair ac osgoi ego, mae'r meddwl wedi'i dawelu.
Gan orchfygu'r meddwl, dylai rhywun ei ildio (cyn y Guru) a mabwysiadu rhinweddau gurmukhiaid, y Guru gogwyddo.
Dylai ddisgyn ar draed seintiau oherwydd nid yw hyd yn oed y fuwch sy'n rhoi dymuniadau (Kamadhenu) yn hafal i lwch traed seintiau.
Nid yw'r weithred hon yn ddim byd ond llyfu'r garreg ddi-chwaeth er bod myrdd o flasau melys yn ceisio.
Prin yw'r Sikhiaid sy'n gwrando ar (ac yn derbyn) dysgeidiaeth y Guru.
Wrth wrando ar ddysgeidiaeth y Guru, mae'r Sikhiaid yn dod yn ddoeth yn fewnol er ei fod yn edrych yn syml.
Mae'n ofalus iawn yn cadw ei ymwybyddiaeth yn gyfarwydd â'r Gair ac yn gwrando ar ddim byd ond geiriau Guru.
Mae'n gweld y gwir Guru a heb gwmni'r saint mae'n teimlo ei hun yn ddall ac yn fyddar.
Gair y Guru y mae'n ei dderbyn yw Vahiguru, yr Arglwydd rhyfeddol, ac mae'n parhau i gael ei drochi'n dawel mewn hyfrydwch.
Y mae'n ymgrymu ar ei draed ac yn mynd yn ostyngedig fel llwch, gan ddryllio neithdar traed (yr Arglwydd).
Mae'n parhau i fod yn gysylltiedig fel gwenynen ddu yn nhraed lotws (y Guru) ac felly mae byw yn y byd hwn cefnfor yn parhau i fod heb ei arogl (gan ei ddŵr a'i lwch).
Ei fywyd ef yw un a ryddhawyd yn ystod bywyd ar y ddaear hy mae'n jivanmukt'.
Wrth baratoi chwisg hyd yn oed gwallt eich pen (y gurmukh) dylai rhywun ei chwifio ar draed y saint hy dylai fod yn hynod o ostyngedig.
Gan ymdrochi yn y man pererindod, dylai olchi traed y Guru â dagrau cariad.
O du, efallai y bydd ei wallt yn troi'n llwyd ond yna o ystyried ei amser i fynd (o'r byd hwn) dylai goleddu yn ei galon symbol (cariad) yr Arglwydd.
Pan fydd un, sy'n syrthio wrth draed y Guru, yn troi'n llwch ei hun, hy yn dileu ego yn llwyr o'i feddwl, mae'r gwir Guru hefyd yn ei fendithio a'i orfodi.
Dylai fynd yn alarch a gadael doethineb du y frân a dylai ei hun berfformio a chael eraill i gyflawni gweithredoedd amhrisiadwy tebyg i berlau.
Mae dysgeidiaeth y Guru yn gynnil hyd yn oed na'r gwallt ei hun; dylai'r Sikhiaid eu dilyn bob amser.
Mae Sikhiaid y Guru yn mynd ar draws cefnfor y byd yn rhinwedd eu cwpan yn llawn cariad.
Ffig yw'r cosmos ar gyfer y pryfyn sy'n byw ynddo.
Ond ar goeden tyfwch filiynau o ffrwythau sy'n lluosi ymhellach mewn niferoedd di-rif.
Mae yna fyrdd o goed mewn gerddi ac yn yr un modd mae miliynau o erddi yn y byd.
Mae miliynau o bydysawdau yno yn un gwallt bach Duw.
Os yw'r Duw caredig hwnnw'n cawodydd Ei ras, dim ond yna gall gurmukh fwynhau hyfrydwch y gynulleidfa sanctaidd.
Dim ond wedyn syrthio ar ei draed a dod yn llwch, gall yr un gostyngedig fowldio ei hun yn ôl Ewyllys dwyfol (hukam) yr Arglwydd.
Dim ond pan fydd ego yn cael ei ddileu, mae'r ffaith hon yn cael ei gwireddu a'i nodi.
Yn aros yn anweledig am ddau ddiwrnod, trydydd dydd gwelir y lleuad mewn maint bach.
I fod i addurno talcen Mahesa, mae pobl yn ymgrymu iddo dro ar ôl tro.
Pan fydd wedi cyrraedd pob un o'r un ar bymtheg o gamau hy ar y noson leuad lawn mae'n dechrau lleihau ac eto yn cyrraedd safle'r diwrnod cyntaf. Mae pobl nawr yn ymgrymu o'i flaen.
Mae neithdar yn cael ei ysgeintio gan ei belydrau ac mae'n dyfrhau pob coeden a chae sychedig.
Heddwch, bodlonrwydd ac oerni, y tlysau amhrisiadwy hyn a roddir ganddo.
Mewn tywyllwch, mae'n lledaenu golau ac yn darparu llinyn myfyrdod i'r chacor, y betrisen coesgoch.
Dim ond trwy ddileu ei ego mae'n dod yn em amhrisiadwy.
Trwy ddod yn ostyngedig yn unig, gallai Dhru weld yr Arglwydd.
Cofleidiodd Duw, a oedd yn annwyl i'r ffyddloniaid, ef hefyd a chafodd Dhruv di-fai y gogoniant uchaf.
Yn y byd marwol hwn cafodd ryddhad ac yna rhoddwyd lle sefydlog yn yr awyr iddo.
Mae'r lleuad, yr haul a'r tri deg tair crores o angylion yn amgylchynu ac yn troi o'i gwmpas.
Mae ei wychder wedi'i ddisgrifio'n glir yn y Vedas a'r Puranas.
Mae hanes yr Arglwydd annisgrifiadwy hwnnw yn hynod gyfriniol, annisgrifiadwy a thu hwnt i bob meddwl.
Dim ond gurmukhiaid all gael cipolwg arno.