Thuig Oankaar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Tá aithne mhaith ar na lovers Lana agus Majanu i ngach cearn den domhan.
Cantar sár-amhrán Sorath agus Bija i ngach treo.
Tá grá Sassi agus Punnü, cé gur castes éagsúla, a labhraítear i ngach áit.
Tá clú agus cáil ar Sohni a bhíodh ag snámh ar abhainn Chenab sa ht chun bualadh le Mahival.
Tá cáil ar Ranjha agus Hir as an ngrá a bhí acu dá chéile.
Ach is fearr ar fad an grá a iompraíonn na deisceabail a nGúrú. Canann siad é ag uair ambrosial na maidine.
Ní seachnaíonn lucht itheacháin codlaidín codlaidín agus suíonn siad síos le chéile lena ithe.
Gabhann geallghlacadóirí páirt sa spraoi agus cailleann siad a ngeallta.
Ní thréigean gadaithe an gadaíocht agus faigheann siad pionós nuair a ghabhtar iad.
Ní fhanann lucht an uilc as teach na mban droch-cháile cé go ndíolann siad a gcuid éadaigh chun soláthar dóibh.
Déanann peacaigh peaca agus éalú chun pionós a sheachaint.
Ach contrárdha dhóibh sin uile, is breá le Sikhí an Ghúrú, (a bhfuil a chomhluadar i bhfad ó bheith díobhálach) grá dá nGúrú, agus saorann sé as a bpeacaí go léir iad.
Faigheann an bheach dhubh bás agus í ag baint sult as an cumhráin sa ghairdín.
Dónn an leamhán é féin ar an lasair gan eagla ach leanann sé ar aghaidh ag féachaint ar aghaidh na lasair go deireanach.
Faoi léigear ag séis, téann na fianna ar fánaíocht sna foraoisí.
Bíonn an t-iasc féin ró-chumhachtach ag blas na teanga.
As an lust dá baineannach, gabhtar an eilifint fhireann agus bíonn fulaingt air don chuid eile den saol.
Mar an gcéanna, is breá le Sikhs an Ghúrú a gcuid Gúrú agus déanann siad iad féin a chobhsú ina bhfírinne féin.
Is breá leis an ghealach cos-dearg (chakor) an ghealach agus mar sin ag stánadh uirthi gan fiú a radharc a chailleadh.
Is breá le Ruddy sheldrake (chakavi) an ghrian, agus i solas na gréine, mothaíonn elated a chuid beloved.
Is breá le Lotus uisce agus taispeánann sé a aghaidh faoi bhláth.
Bíonn éin bháistí agus peacocks ag gríosadh freisin nuair a fheiceann siad na scamaill.
Is breá le bean chéile a fear céile agus tugann máthair aire don mhac.
Mar an gcéanna is breá leis an Sikh Gúrú agus téann an grá seo leis go dtí an deireadh.
Tá cairdeas áilleachta agus lust ar eolas ar fud an domhain.
Agus tá sé seo an-phraiticiúil go bhfuil ocras agus blas comhlántach.
Meascann saint agus rachmas lena chéile freisin agus fanann siad meallta.
Do dhuine dozing, is pléisiúr é fiú cliabhán beag pas a fháil ar an oíche.
Sa aisling, taitneamh as gach dath imeachtaí.
Mar an gcéanna, tá scéal grá na Sikh agus an Ghúrú do-thuairiscithe
Ní thógann an eala Mansarovar suas ach péarlaí agus seoda.
Iompraíonn an crann nightingale agus mango grá dá chéile, agus dá bhrí sin canann sé air.
Is breá leis an sandal fásra iomlán, agus cibé duine atá in aice leis, bíonn sé cumhra.
Ag baint le cloch an fhealsaimh gealaíonn an t-iarann mar ór.
Éiríonn fiú na sruthanna truaillithe, ag bualadh leis na Ganges, naofa.
Is amhlaidh freisin an grá idir an Sikh agus an Gúrú, agus do Sikh, is earra nach bhfuil luachmhar é seo.
Tá trí chineál caidrimh ann - ar dtús iad sin athair, máthair, deirfiúr, deartháir agus a sliocht agus comhghuaillíochtaí;
Dara, athair na máthar, máthair na máthar, deirfiúracha na máthar, deartháireacha na máthar;
Sa tríú háit, athair céile, máthair chéile, deartháir céile, agus deirfiúr-i-dlí.
Dóibh, tá óir, airgead, diamaint, agus coiréil bailithe.
Ach is daor ná cách an grá atá ag Sikhs an Ghúrú don Ghúrú,
Agus, is é seo an caidreamh a thugann sonas.
Déanann an trádálaí trádáil agus tuilleann sé brabúis chomh maith le caillteanas.
Cothaíonn an feirmeoir agus dá bhrí sin méaduithe nó laghduithe.
Freastalaíonn an seirbhíseach agus faigheann sé buille sa chatha.
Tá torthaí an rialaithe, ina gcónaí mar yogi, ina gcónaí ar fud an domhain, foraoise
Agus is amhlaidh go mbíonn an fear gafa i ngréasán yama i ndeireadh na dála, ie téann sé ar imirce.
Ach tá an oiread sin grá idir an Sikh agus a Ghúrú nach n-fhulaingítear caillteanas choíche.
Níl na súile sásta le radharcanna agus taispeántais a fheiceáil;
Ní bhíonn na cluasa sásta le moladh nó milleán a chloisteáil, le caoineadh ná le lúcháir;
Ní bhíonn an teanga sásta le hithe a thugann sásamh agus sult;
Níl an tsrón sásta le boladh maith nó olc;
Níl aon duine sásta lena shaolré, agus cuireann gach duine siamsaíocht ar fáil do dhóchas bréagach.
Ach tá na Sikhs sásta leis an nGúrú agus is é an grá agus an-áthas atá ar a gcuid féin.
Is mallacht an ceann nach bows os comhair an Ghúrú agus nach dteagmháil lena chosa.
Is mallaithe na súile a fheiceann bean chéile in ionad an Gúrú a fheiceáil.
Tá mallacht (freisin) ar na cluasa sin nach n-éisteann le seanmóir an Ghúrú agus nach díríonn air'
Is mallacht an teanga sin a • dhéanann mantras seachas focal an Ghúrú a aithris
Gan seirbhís, mallaithe atá na cinn, agus na cosa, agus gan úsáid tá gníomhais eile.
Tá an grá (fíor) idir an Sikh agus an Gúrú agus tá an-áthas ar foscadh an Ghúrú.
Grá aon duine ach an Gúrú; tá gach grá eile bréagach.
Ná bainigí sult ar bith eile seachas a chuid, mar bheadh sé nimhiúil.
Ná bíodh áthas oraibh le hamhránaíocht aon duine eile, óir ní bheadh aon sonas le héisteacht leis.
Gach gníomh nach bhfuil i gcomhréir le teagasc an Ghúrú, is olc iad, agus bíonn drochthorthaí orthu.
Siúil ach ar bhealach Gúrú fíor, mar ar gach bealach eile, tá gadaithe a cheat agus a robáil.
Is é an grá atá ag Sikhs an Ghúrú don Ghúrú ná a n-anam a chumasc leis an bhFírinne.
Tá súil eile (seachas dóchas an Tiarna) scriosta; conas a d’fhéadfaí iad a chur i gcrích.
Is éard is infatuations eile ann ná mealladh a thugann (fear) ar seachrán ar deireadh thiar.
Is éard atá i gceist le gníomhartha eile ná mealltaí trína gcothaíonn an duine demerits agus a fhulaingíonn.
Is slí mhaireachtála bhréagach í cuideachta braistint na heilidiúlachta; agus conas a d'fhéadfadh sé an saol peacach a ní.
Is geall mícheart é an diamhaireacht a fhágann go gcaillfidh duine (cath) an tsaoil.
Tugann an grá idir na Sikhs agus an Gúrú na daoine fiúntais níos dlúithe agus déanann siad ceann amháin (sangat).
De réir mar a shábhálann crapadh na géaga an turtar, sábhálann fís ambrosial an Ghúrú na Sikh ó aigéan an domhain.
Cosúil le eala a bhfuil eolas idirdhealaitheach aige (faoi uisce a scagadh ó bhainne), cuireann an fhís seo de Ghúrú eagna ar fáil faoi na nithe inite agus na neamh-ite.
Cosúil le craein Sibéire a choinníonn a sliocht i gcuimhne, tugann an Gúrú aire i gcónaí de na deisceabail, agus (trína chumhachtaí spioradálta) déanann sé an dofheicthe a thuar.
Toisc nach roinneann an mháthair pléisiúir a mic, níl aon éileamh ag an nGúrú ar an Sikh ach oiread.
Tá an fíor-Ghúrú cineálta agus (uaireanta) déanann sé tástáil ar na Sikhs freisin.
Mar gheall ar an ngrá idir an Gúrú agus an Sikh, tá an dara ceann luachmhar mar lann féir déanta ar fiú milliún (bonn) é.
Breathnú ar an lasair (den lampa), mar an leamhan ag meascadh leis an lasair agus
Gabhann fianna a choinsias sa Bhriathar binn, mar an gcéanna in abhainn an phobail naofa,
Éiríonn na Sikh ina n-iasc agus ag glacadh le slí eagna an Ghúrú, taitneamh as an saol.
Trí bheith mar bheach dhubh de chosa lotus (an Tiarna), caitheann an Sikh a oíche go heacstatach.
Ní dhéanann sé dearmad riamh ar theagasc an Ghúrú agus déanann sé arís é mar a dhéanann an t-éan báistí i aimsir na báistí.
Tá an grá idir an Gúrú agus an deisceabal sa chaoi is nach dtaitníonn ciall na déachta leo.
Ná iarr ar bhronntóir óna gcaithfidh tú achomharc a dhéanamh chuig duine eile
Fostú ní baincéir brusque a dhéanamh afterwords tú aithrí.
Ná déan seirbhís do mháistir a fhágfaidh pionós an bháis ort.
Ná téigh i dteagmháil le dochtúir nach féidir leis an bród a leigheas.
Cad é an úsáid a bhaineann le folcadh an chomhlachta ag áiteanna na n-oilithreacht mura bhfuil an salachar claonta olc glanta.
Tugann an grá idir an Gúrú agus na deisceabail sonas agus compord.
Más máistir airm a bhfuil ceithre roinn (eilifint, carbad, capall agus coisithe), tír agus saibhreas;
Má bhíonn mealladh aige ar dhaoine eile mar gheall ar sealbhú míorúiltí trí ridhis agus siddhis;
Más beo saol fada lán de cháilíochtaí agus eolais
Agus má tá a dhóthain cumhachtach chun aire a thabhairt do dhuine ar bith fós faoi aincheist,
Ní féidir leis foscadh a bheith aige i gcúirt an Tiarna.
Mar gheall ar an ngrá dá Ghúrú, éiríonn fiú gnáthghearrthóir féir Sikh inghlactha.
Tá an tiúchan ach amháin ar Ghúrú déthoiseach ar fad.
Is é an t-eolas ach amháin an t-eolas ar an bhfocal Gúrú, caoin in vain.
Tá adhradh ach amháin na cosa Gúrú ar fad bréagach agus féiniúlacht.
Ach amháin glacadh le teagasc an Ghúrú, tá gach modh eile neamhiomlán.
Ach amháin an cruinniú sa chomhthionól naofa, tá gach comhthionól eile leochaileach.
Tá a fhios ag na Sikhs go bhfuil grá acu dá Gúrú chun cluiche (an tsaoil) a bhuachan.
D’fhéadfadh go mbeadh na milliúin eagna, comhfhiosacht, cáilíochtaí, machnaimh, onóracha, japs,
Pinsean, coinneachtaí, folcadh in ionaid oilithreachta, karmas, ióga dharmas,
Cuireann taitneamhachtaí aithris ar na scrioptúr naofa chun creidiúna dó.
Ach fós, más mian le duine den sórt sin atá á rialú ag ego go dtabharfaidh daoine eile faoi deara é,
Chuaigh sé ar seachrán agus ní féidir leis an Tiarna (agus a chruthú) a fheiceáil.
Má bhíonn an grá i réim idir an Gúrú agus an deisceabal, imíonn an tuiscint ar ego (san aer tanaí).
Seasann Sikh an Ghúrú, agus é ag titim ag cosa (Gúrú) agus a chuid ego agus mianta meabhracha air.
Gabhann sé uisce, déanann sé lucht leanúna an phobail, meileann plúr (don laitín) agus déanann sé gach jab láimhe.
Glanann sé agus scaipeann sé na leatháin agus ní bhíonn aon ghruaim air agus é ag cur tine sa teallach.
Glacann sé leis an sásamh mar a dhéanann duine marbh.
Faigheann sé a leithéid de thoradh maireachtála in aice leis an nGúrú, mar a fhaigheann an crann síoda-cadáis trí bheith in aice leis an gcrann sandal .i. bíonn sé cumhra freisin.
Déanann na Sikhs grámhar don Ghúrú a n-eagna iomlán.
Is mór an toradh a bheidh ar an tseirbhís don Ghúrú; ar féidir leo a luach a thuiscint.
As measc na dathanna iontacha (den saol) feiceann sé an ceann is iontach.
Tá blas na seirbhíse chomh uamhnach agus atá an milis don duine balbh.
Is mór an t-éacht é (a Dhé) go bhfuil an cumhráin ann sna crainn.
Tá an tseirbhís fíorluachmhar agus neamh-inchomparáide; Maireann aon tearc an dámh neamhsheasmhach seo.
Níl a fhios ag Dia amháin, an t-uileeolaí, rúndiamhair na seirbhíse.
Níl a fhios ag aon duine an rúndiamhair conas a chlaochlaíonn crainn eile go sandal i gcomhar le sandal.
Ó lampa soilsithe an lampa agus tá sé comhionann.
Ní féidir le duine ar bith an t-uisce sin a mheascann in uisce a aithint.
Casann an aintín beag ina bhringiinsect; ní féidir le haon duine a insint faoi.
Fágann an nathair a slough agus is éacht iontach é seo arís.
Mar an gcéanna, is iontach an grá idir an Gúrú agus an deisceabal.
Cónaíonn an cumhrán sna bláthanna ach níl a fhios ag aon duine conas a tharlaíonn sé ansin.
Tá blas na dtorthaí éagsúil, cé go n-uiscíonn an t-uisce céanna iad.
Fanann im sa bhainne ach ní thuigeann aon duine an rúndiamhair seo.
Sna gurmukhs, tarlaíonn réadú féiniúlachta barántúla mar gheall ar a smacht.
Chun seo go léir, cuireann an gurmukh modh an ghrá do Ghúrú i bhfeidhm,
Sangati agus iomann an Ghúrú, Gurbani
Ní féidir leis na leamhain iad féin a choinneáil siar nuair a fheiceann siad lasair lasrach an lampa.
Tógtar an t-iasc as uisce ach fós ní thugann sé suas a ghrá don uisce.
Agus é ag éisteacht le buille druma an sealgair, casann an fia i dtreo an fhuaim,
Agus básann an bheach dubh ag dul isteach sa bhláth chun taitneamh a bhaint as an cumhráin.
Mar an gcéanna, baineann na gurmukhs taitneamh as aoibhnis an ghrá agus saorann siad iad féin ó na ngéibheann go léir.
Beannaítear do shliocht teaghlaigh an Ghúrú agus na Sikhs a thuigeann an duine féin tar éis eagna an Ghúrú.