Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Le brag amháin, chruthaigh agus scaipeadh an Oankar iliomad foirmeacha.
Leathnaigh sé A chuid féin i bhfoirm aeir, uisce, tine, talamh agus spéir etc.
Chruthaigh sé uisce, talamh, crainn, sléibhte agus go leor pobail bitheolaíocha.
Tá an cruthaitheoir uachtarach sin é féin doroinnte agus is féidir leis na milliúin cruinne a chruthú le buaic súl amháin.
Nuair a bhíonn teorainneacha a chruthaithe gan aithne, conas is féidir fairsinge an Chruthaitheora sin a aithint?
Níl deireadh dá chuid foircneacha; tá siad gan teorainn.
Cé chomh fairsing is féidir é a rá? Is iontach an t-uafás an Mhóir.
Deirim an méid atá cloiste agam go ndeirtear gurb é Sé an té is mó do mhór-shluagh.
Cónaíonn crores na cruinne ina trihome.
Níorbh fhéidir aon cheann a chur i gcomparáid leis an té a chruthaigh agus a scaipeadh gach rud le brag amháin.
Tá sé thar ráitis uile na Vedas agus na Katebas. Tá a scéal do-sheachanta thar gach tuairisc.
Conas a d'fhéadfadh a dhinimiceas neamhléiritheach a fheiceáil agus a thuiscint?
Ag cruthú an jiva (féin) Rinne sé a chorp agus thug cruth maith ar a bhéal, a shrón, a shúile agus a chluasa.
Go grástúil bhronn sé lámha agus cosa, cluasa agus comhfhios chun éisteacht leis an Bhriathar agus súil chun maitheas a fheiceáil.
Chun slí bheatha agus oibreacha eile a thuilleamh, d'insileadh sé an bheatha isteach sa chorp.
Bhronn sé teicnící éagsúla comhshamhlaithe ceoil, dathanna, boladh agus cumhráin.
Le haghaidh éadaí agus ithe Thug sé eagna, cumhacht, deabhóid, agus eagna idirdhealaitheach agus próiseas machnaimh.
Ní féidir rúndiamhra an Bheartair sin a thuiscint; coinníonn an Deontóir grámhar sin leis an iliomad buanna.
Thar gach cuntas, tá sé gan teorainn agus unfathomable.
Trí na cúig eilimintí a mheascadh ó cheithre mhianaigh (saol) (uibheacha, féatas, allas, fásra) cruthaíodh an domhan ar fad.
Agus na hochtó is ceithre speiceas lakhs den saol á gcruthú, tá éacht an tras-imirce curtha i gcrích iontu.
I ngach ceann de na speicis tá go leor créatúr táirgthe.
Tá gach duine freagrach (as a ngníomhartha) agus tá eascaire cinniúint ar a mhullach.
Déantar gach anáil agus gríos a chomhaireamh. Rúndiamhair na scríbhinní agus níorbh fhéidir an Scríbhneoir sin a aithint ag aon duine.
É féin do-airithe, Tá sé thar gach eascaire.
Tá faitíos ar an talamh agus ar an spéir ach ní bhíonn aon tacaíocht acu, agus, go gcothaíonn an Tiarna iad faoi mheáchan na n-eagla.
Aer, uisce agus tine a choinneáil ar eagla (smacht). Mheasc sé iad go léir (agus chruthaigh sé an domhan).
Ag cur an domhain in uisce Bhunaigh sé an spéir gan tacaíocht ó aon fhearais.
Choinnigh sé tine san adhmad agus nuair a bhí na crainn á lódáil le bláthanna agus torthaí rinne siad brí.
Aer (saol) a choinneáil sna naoi ndoras go léir Rinne sé an ghrian agus an ghealach chun bogadh ar eagla (smacht).
Tá an Tiarna gan smál sin thar gach eagla.
Ní féidir le haon duine an Tiarna is airde sin a bhaint amach ach na lakhs spéire a chur suas.
Tá sé níos airde ná an líon is airde; Níl aon áit (ar leith) aige, áit chónaithe, ainm ná tuirse ar bith.
Má théann duine íseal comhionann leis na milliúin domhan Ísiltír fiú amháin ansin ní féidir leis a fheiceáil Eisean.
Ní féidir fiú clúdaigh na gceithre threo go léir - thuaidh, thoir, theas, thiar, a shárú.
Ní féidir a fairsinge a bhaint amach; Sé ag wink amháin de chuid súl is féidir a chruthú agus dissolute (an cosmos ar fad).
Mar adorns an cumhráin an bláth, tá an Tiarna i láthair freisin i ngach áit.
Maidir le lá agus mí an chruthaithe, níor innis an Cruthaitheoir faic do dhuine ar bith.
An Té Neamhfhoirmiúil a raibh cónaí air ina chuid féin níor thug sé faoi deara d'aon duine a fhoirm do-airithe a fheiceáil.
Is é féin a chruthaigh go léir agus é féin (do shaibhreas na gcréatúr) a ainm ina gcroí.
Bogaim os comhair an Tiarna tosaigh sin, atá ann san am i láthair, a fhanfaidh sa todhchaí agus a bhí ar dtús freisin.
Tá sé thar thús, thar deireadh agus tá sé gan teorainn; ach ní chuireann sé é féin faoi deara riamh.
Chruthaigh sé an domhan agus comhchuimsíonn Féin é ann féin.
Ina aon trichome amháin tá sé tar éis cróraí cruinne a chomhchuimsiú.
Cad is féidir a rá faoina fhairsinge, a áit chónaithe agus fairsinge a áite?
Tá an abairt amháin aige fiú thar gach teorainn agus ní féidir leis na milliúin aibhneacha eolais a mheasúnú a dhéanamh.
Tá an chonsaitheoir sin den domhan dorochtana; tá a thús agus a chríoch do-airithe.
A bheith chomh mór sin cá bhfuil sé i bhfolach é féin?
Chun é seo a fháil amach, tá na déithe, na fir agus go leor nath ag díriú air riamh.
Ina uacht leanann lakhs d'aibhneacha domhain agus dothuigthe (na beatha) ag sileadh.
Ní féidir tús agus deireadh na sruthanna saoil sin a thuiscint.
Tá siad gan teorainn, dorochtana agus do-airithe ach fós gluaiseann siad go léir sa Tiarna Mór. Ní fios dóibh méid an Tiarna do-airithe agus neamhtheoranta sin.
Aibhneacha a bhfuil an iliomad tonnta ag bualadh leis an aigéan éiríonn aon leis.
San aigéan sin tá lakhs d'ábhair luachmhara seoda, rud atá thar a bheith costasach.
Is íobairt mé don Tiarna Cruthaitheoir sin.
Ba chóir moladh a thabhairt don Tiarna buanseasmhach sin a chruthaigh an cruthú ildaite.
Tá sé ina bhronntóir slí bheatha do gach duine agus bronntóir carthanachta gan iarraidh.
Níl aon duine cosúil le haon duine agus tá an jiva (cruthaitheach) maith nó olc de réir an chóimheas a bhaineann le haimsiúlacht atá ann.
A bheith tarchéimnitheach, Tá sé scoite ó gach rud agus a bheith foirfe Brahm. Bíonn sé i gcónaí le gach duine.
Tá sé thar caste agus siombailí etc. ach taobh le taobh Téann sé trasna ar cheann agus ar fad.
Tá sé in aer, in uisce agus i dtine .i. Tá sé i gcumhacht na n-eilimintí seo.
Chruthaigh an Oankar a chruthaigh na foirmeacha eitilt darb ainm maya.
Chaill sé go mór na trí shaol, ceithre áit chónaithe déag, uisce, dromchla agus an domhan Íseal.
Gach na deich incarnations, seachas Brahma, Visnu, Mahesa, rinne sé chun rince sa bazar i bhfoirm an domhain.
Rinneadh na celibates, na cinn chaste, na daoine sásta, siddhas agus naths go léir chun dul ar seachrán ar chosáin na sectanna éagsúla.
Insileadh Maya lust, fearg, freasúra, saint, infatuation, agus mealladh i ngach rud agus chuir orthu introids.
Lán le ego tá siad log ón taobh istigh ach ní ghlacann aon duine leis féin neamhfhoirfe (mothaíonn siad go léir gurb iad an beart iomlán agus rud ar bith níos lú ná é).
Tá an chúis atá leis seo go léir ceilte ag an Tiarna Cruthaitheoir Féin.
Tá sé (an Tiarna) impire na n-impire a bhfuil a riail cobhsaí agus a ríocht go mór.
Cé chomh mór is atá a ríchathaoir, a phálás agus an chúirt.
Conas ba cheart moladh a thabhairt dó agus conas a d'aithneodh fairsinge a stór agus a chríche?
Cé chomh mór agus a mhórgacht agus cé mhéad saighdiúir agus arm atá ina sheirbhís?
Tá gach rud faoina ordú chomh eagraithe agus cumhachtach sin nach bhfuil aon mhíchúram ann.
Ní iarrann sé ar aon duine é seo a shocrú.
Fiú amháin tar éis lakhs de Vedas a léamh, níor thuig Brahma siolla (paramatama)
Déanann Siva machnamh trí lakhs de mhodhanna (staidiúir) ach fós féin níorbh fhéidir léi foirm, dath agus cruth (an Tiarna) a aithint.
Rinne Visnu é féin a ioncarnáil trí lakhs créatúir ach ní raibh sé in ann fiú beagán den Tiarna sin a aithint.
D’aithris agus chuimhnigh Seusanag (an nathair mhiotasach) ar ainm nua an Tiarna go leor ach ní raibh mórán eolais aige air fós.
Bhí taithí éagsúil ag go leor daoine fadsaoil ar an saol, ach níor thuig siad go léir ná go leor fealsamh Sabda, an Brahma.
Bhí gach duine gafa i mbronntanais an Tiarna sin agus tá dearmad déanta ar an mbronntóir sin.
Ghlac an Tiarna neamhfhoirmeálta cruth agus bhunaigh sé i bhfoirm Gúrú rinne sé gach duine machnamh a dhéanamh ar an Tiarna (anseo tá an leid i dtreo Gúrú Nanak).
Ghlac sé le deisceabail ó na ceithre vearnais go léir agus bhunaigh sé áit chónaithe na fírinne i bhfoirm an phobail naofa.
Mhínigh sé mórgacht an fhocail sin den Ghúrú thar na Vedas agus na Katebas.
Cuireadh iad siúd a rinne na scórtha olc anois chun machnamh a dhéanamh ar an Tiarna.
Coinníodh iad scoite i measc na Bealtaine agus tugadh orthu tuiscint a fháil ar thábhacht an ainm naofa, na carthanachta agus an tséimhithe sin.
Ag bailiú an dá sheic déag le chéile, d'ullmhaigh sé cosán ard gurmukhs.
Tar éis an chosáin (nó an t-ordú) sin agus an staighre onóra a chur suas tá siad go léir cobhsaithe ina bhfírinne féin.
Ní Tar éis an cosán a bheith gurmukh fear léamh ar an mbealach mícheart na neamhchinnteachta.
Tar éis an fíor Gúrú a fheiceáil, ní fheiceann duine saol, bás, teacht agus imeacht.
Agus é ag éisteacht le saol an fhíorGhúrú, téann sé i dtaithí ar an tséis nach bhfuil bainte amach aige.
Ag teacht chuig foscadh an Ghúrú fíréanta anois glacann an duine isteach sa chomhthionól naofa cobhsaithe.
Comhlíonann sé é féin i aoibhnis na gcos Lotus.
Fanann na Gurmukhs exhilarated tar éis quaffing na deacair a ól cupán an ghrá.
Ag glacadh leis an smacht sa phobal naofa, tá cupán dofhulaingthe an ghrá ar meisce agus mairfidh.
Ansin faigheann an duine atá ag titim ar a chosa agus ag seachaint ego bás i ndáil leis na hábhair imní saolta go léir.
Saortha sa saol é an té a fhaigheann bás de maya agus a chónaíonn suas i ngrá Dé.
Nuair a chumasc sé a Chonaic i Word agus quaffing an neachtar itheann sé suas a ego.
Arna spreagadh ag an tséis nach bhfuil bainte amach aige leanann sé i gcónaí ag stealladh an fhocail neachtar.
Anois tá sé ina chúis leis na cúiseanna go léir cheana féin ach ní dhéanann sé aon rud díobhálach do dhaoine eile fós.
Sábhálann a leithéid de dhuine na peacaigh agus cuireann sé foscadh ar fáil dóibh siúd gan foscadh.
Glacann na gurmukhs breith san uacht dhiaga, fanann siad san uacht dhiaga agus bogann siad san uacht dhiaga.
I smacht agus i ngrá an phobail naofa cuireann siad spéis sa Tiarna Dia freisin.
Agus iad scoite amach mar Lotus san uisce fanann siad ar shiúl ó thimthriall na ndóchas agus na ndíomá.
Fanann siad go daingean cosúil le diamaint idir an casúr agus an inneoin agus maireann siad a saol fréamhaithe go domhain in eagna an Ghúrú (gurmati).
Imbibe siad altrúchas ina gcroí i gcónaí agus i réimse na trócaire leánn siad mar céir.
De réir mar a mheascann ceithre mhír suas i mbetel agus go ndéantar ceann díobh, mar an gcéanna déantar na gurmukhs a choigeartú le gach ceann díobh.
Siad, i bhfoirm lampa ag éirí wick agus ola, sruthán iad féin (le haghaidh soilsiú daoine eile).
Tá crores airíonna cosúil le fírinne, sásamh, trua, dharma, lucre ann ach ní raibh a fhios ag aon duine cén deireadh (torthaí pléisiúir).
Deirtear go bhfuil ceithre idéal agus b'fhéidir go n-iolraítear iad faoi lakhs, fiú ansin ní ionann iad agus nóiméad amháin de thorthaí pléisiúir.
Ní hionann Riddhis, Siddhis agus lakhs de seoda agus a chodán beag amháin.
Nuair a fheiceann tú intimacy Word agus an Chonaic, tá go leor teaglaim de fealsúnachtaí agus meditations ionadh.
Cuirtear go leor modhanna eolais, machnaimh agus cuimhneacháin amach;
Ach an chéim shuaimhneach a bhaint amach, is iontach an sásamh a bhaineann le cupán grá an Tiarna a bhain na gurmukhs amach.
Ag an gcéim seo, cuirtear intleacht, eagna agus na milliúin íonachta le chéile.
Tá na milliúin deasghnátha aithrise, aithrí, leanúnachais, ofrálacha dóite agus cróite obráid ann.
Is iomaí troscadh, rialacha, rialuithe, gníomhaíochtaí ach is snáithe lag iad go léir.
Is ionaid oilithreachta, comórthaí comórtha iad go leor acu, agus na milliúin gníomhartha dea-cháiliúla, carthanachtaí agus altrúchas.
Tá na milliúin cineálacha adhartha déithe agus bandéithe, teaglaim, detractions, boons, mallachtaí ann.
Is iomaí fealsúnacht, vearnais, neamh-varnas agus go leor daoine nach mbíonn aon bhac orthu faoi na brandaí (gan ghá) de lakhs adhartha agus obláidí.
Is modhanna iompair phoiblí, buanna, tréigean, indulgence agus gléasanna cumhdaigh eile iad go leor;
Ach is ceardaíocht cheardaíochta iad seo go léir nach bhfuil fágtha ón bhfírinne; ní féidir leo teagmháil a dhéanamh leis.
Níos airde ná an fhírinne tá maireachtáil fhírinneach.
Is é an fíor-Ghúrú (Dia) an t-impire fíor agus is é an pobal naofa ríchathaoir fíor is aoibhinn.
Miontas chomh fíor sin is ea an Fíorfhocal ina mbuaileann castes éagsúla sa mhiotail leis an nGúrú, cloch an fhealsaimh, agus déantar óir (gurmukhs).
Ní fheidhmíonn ann ach an fhíor-Uacht Dhiaga mar is é ord na fírinne amháin bronntóir áthais agus áthais.
Ní fheidhmíonn ann ach an fhíor-Uacht Dhiaga mar is é ord na fírinne amháin bronntóir áthais agus áthais.
Ann sin, go moch ar maidin tá moladh na fírinne fíor agus is den fhírinne amháin é.
Tá creideamh na nGurmukhs fíor, is fíor an teagasc, (cosúil le sagairt eile) ní bhíonn siad buailte le avarice.
Fanann Gurmukhs scoite i measc go leor dóchais agus imríonn siad cluiche na fírinne i gcónaí.
Déantar Gúrú ar na gurmukhs sin agus déantar an Gúrú ina dheisceabal.
Diúltaíonn Gurmukh an ego agus is maith leis toil Dé.
Éiríonn sé ina dheannach agus ag titim faoi na cosa dó agus tuilleann sé onóir i gcúirt an Tiarna.
Gluaiseann sé i gcónaí san am i láthair .i. ní thugann sé neamhaird de chásanna comhaimseartha agus glacann sé taobh le taobh le cibé rud is dóigh a tharlóidh.
Cibé rud a dhéanann cruthaitheoir na gcúiseanna go léir, glactar leis go buíoch.
Fanann sé sásta le toil an Tiarna agus measann sé é féin mar aoi ar domhan.
Fanann sé suaimhneach i ngrá an Tiarna agus téann sé faoi íobairt chun éachtaí an chruthaitheora.
Ag maireachtáil ar fud an domhain tá sé fós scoite agus saor.
Ba chóir go bhfanfadh duine de réir toil an Tiarna trí bheith ina sheirbhíseach géilliúil.
Tá gach duine ina thoil agus caithfidh gach duine teas an oird diaga a iompróidh.
Ba chóir don duine abhainn a dhéanamh dá chroí agus ligean d’uisce na huirísleachta sreabhadh isteach inti.
Ag fágáil na ngníomhaíochtaí saolta ba chóir go suífeadh duine ar ríchathaoir an phobail naofa.
Cumasc Chonaic sa Word, ba chóir ceann a fháil ar an ornáid fearlessness ullmhaithe.
Ba chóir go bhfanfadh duine fíor sa chreideamh agus sa sásamh; ba cheart leanúint le hidirbheart na buíochais agus ba chóir go bhfanfadh duine ar shiúl ó thabhairt agus tabhairt saolta.
Ní báthann duine den sórt sin in uisce (de maya) agus ní dóitear sa tine (dúil).
Ní fhanann cineáltas, gean, grá paiseanta agus boladh faoi cheilt, fiú má tá siad i bhfolach agus dá gcuid féin le feiceáil.
Déanann Sandal an fásra iomlán cumhra agus ní thugann sé féin faoi deara riamh é (ach fós cuireann daoine é sin ar an eolas).
Buaileann aibhneacha agus sruthanna leis na Ganges agus éiríonn siad glan gan aon fhógra.
Is é an diamant a ghearrann an diamant agus is cosúil go bhfuil an diamant gearrthóra glactha aige leis an diamant eile ina chroí (mar an gcéanna tugann an Gúrú a ghearrann aigne an deisceabail áit dó ina chroí féin).
Éiríonn deisceabal an Ghúrú ina sadhu sa phobal naofa amhail is go n-éiríonn duine ina chloch fealsúnaí tar éis dó teagmháil a dhéanamh le cloch an fhealsaimh.
Le teagasc seasta an Ghúrú, éiríonn meon an tSíc suaimhneach agus éiríonn Dia gean i dtreo an díomhaoinithe.
Is toradh pléisiúir do na gurmukhs é radharc a fháil ar an Tiarna do-airithe.