وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 15


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي جو احساس خدائي بزرگ جي فضل سان ٿيو

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਕੂੜੇ ਬਾਦਿਸਾਹ ਦੁਨੀਆਵੇ ।
satigur sachaa paatisaahu koorre baadisaah duneeaave |

سچو گرو (خدا) سچو شهنشاهه آهي. دنيا جون ٻيون سڀ قسمون جعلي آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਾਥਾ ਨਾਥੁ ਹੈ ਹੋਇ ਨਉਂ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਨਿਥਾਵੇ ।
satigur naathaa naath hai hoe naun naath anaath nithaave |

سچو گرو رب جو رب آهي؛ نو ناٿ (تپاس يوگي جي حڪمن جا ميمبر ۽ سربراه) بي پناهه آهن ۽ بغير ڪنهن ماسٽر جي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੁ ਦਾਤਾਰੁ ਹੈ ਹੋਰੁ ਦਾਤੇ ਫਿਰਦੇ ਪਾਛਾਵੇ ।
satigur sach daataar hai hor daate firade paachhaave |

سچو گرو سچو عطا ڪندڙ آهي. ٻيا ڊونر صرف هن جي پٺيان هلن ٿا.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਰਤੂਤਿ ਨਿਨਾਵਨਿ ਨਾਵੇ ।
satigur karataa purakh hai kar karatoot ninaavan naave |

سچو گرو خالق آهي ۽ اڻڄاتل ماڻهن کي (نام) ڏئي مشهور ڪري ٿو.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਹੈ ਹੋਰੁ ਸਾਹ ਅਵੇਸਾਹ ਉਚਾਵੇ ।
satigur sachaa saahu hai hor saah avesaah uchaave |

سچو گرو حقيقي بينڪر آهي. ٻين اميرن جي ڳالهه تي اعتبار نه ٿو ڪري سگهجي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਵੈਦੁ ਹੈ ਹੋਰੁ ਵੈਦੁ ਸਭ ਕੈਦ ਕੂੜਾਵੇ ।
satigur sachaa vaid hai hor vaid sabh kaid koorraave |

سچو گرو سچو طبيب آهي. ٻيا پاڻ لڏپلاڻ جي ڪوڙي غلاميءَ ۾ قيد آهن.

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਿ ਨਿਗੋਸਾਵੈ ।੧।
vin satigur sabh nigosaavai |1|

سچي گرو کان سواءِ اهي سڀئي رهنما قوت کان سواءِ آهن.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੀਰਥੁ ਜਾਣੀਐ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਸਰਣੀ ਆਏ ।
satigur teerath jaaneeai atthasatth teerath saranee aae |

سچو گرو اُهو زيارت گاهه آهي، جنهن جي پناهه ۾ هندن جا اٺيتاليهه ياترا آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਉ ਅਭੇਉ ਹੈ ਹੋਰੁ ਦੇਵ ਗੁਰੁ ਸੇਵ ਤਰਾਏ ।
satigur deo abheo hai hor dev gur sev taraae |

ٻچن کان بالاتر هجڻ ڪري، سچو گرو عظيم خدا آهي ۽ ٻيا ديوتا ان جي خدمت ڪرڻ سان ئي عالمي سمنڊ پار ڪن ٿا.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਲਖ ਪਾਰਸ ਪਾ ਖਾਕੁ ਸੁਹਾਏ ।
satigur paaras parasiaai lakh paaras paa khaak suhaae |

سچو گرو اُهو فلسفي جو پٿر آهي جنهن جي پيرن جي مٽي لکين فيلسوفن جي پٿرن کي سينگاري ٿي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਰਿਜਾਤੁ ਪਾਰਜਾਤ ਲਖ ਸਫਲ ਧਿਆਏ ।
satigur pooraa paarijaat paarajaat lakh safal dhiaae |

سچو گرو اُهو مڪمل خواهش پوري ڪرڻ وارو وڻ آهي، جنهن تي لکين خواهشون پوريون ڪندڙ وڻن جو غور ڪيو وڃي ٿو.

ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਸਿਖ ਸੁਣਾਏ ।
sukh saagar satigur purakh ratan padaarath sikh sunaae |

سچو گرو نعمتن جو سمنڊ آهي، مختلف واعظن جي صورت ۾ موتي ورهائي ٿو.

ਚਿੰਤਾਮਣਿ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣ ਚਿੰਤਾਮਣੀ ਅਚਿੰਤ ਕਰਾਏ ।
chintaaman satigur charan chintaamanee achint karaae |

سچي گرو جا پير اُها خواهش پوري ڪندڙ شاندار جواهر (چنتامني) آهن، جيڪي بيشمار جواهريءَ کي پريشانين کان آزاد ڪن ٿا.

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭਿ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ।੨।
vin satigur sabh doojai bhaae |2|

سچي گرو (خدا) کان سواءِ ٻيو سڀ ديوتا آهي (جيڪو هڪ کي منتقلي جي چڪر ۾ هلندو آهي).

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੂਨਿ ਵਿਚਿ ਉਤਮੁ ਜੂਨਿ ਸੁ ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ।
lakh chauraaseeh joon vich utam joon su maanas dehee |

84 لک نسلن مان، انساني زندگي تمام بهترين آهي.

ਅਖੀ ਦੇਖੈ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਜਿਹਬਾ ਬੋਲੇ ਬਚਨ ਬਿਦੇਹੀ ।
akhee dekhai nadar kar jihabaa bole bachan bidehee |

انسان پنهنجي اکين سان ڏسي ٿو ۽ پنهنجي زبان سان خدا جي واکاڻ ڪري ٿو.

ਕੰਨੀ ਸੁਣਦਾ ਸੁਰਤਿ ਕਰਿ ਵਾਸ ਲਏ ਨਕਿ ਸਾਸ ਸਨੇਹੀ ।
kanee sunadaa surat kar vaas le nak saas sanehee |

ڪنن سان هو ڌيان سان ٻڌندو آهي ۽ پنهنجي نڪ مان پيار سان بوندو آهي.

ਹਥੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਪੈਰੀ ਚਲਣੁ ਜੋਤਿ ਇਵੇਹੀ ।
hathee kirat kamaavanee pairee chalan jot ivehee |

هٿن سان روزي ڪمائي ٿو ۽ پيرن جي زور سان هلي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਮਨਮੁਖ ਮੂਰਤਿ ਮਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ।
guramukh janam sakaarathaa manamukh moorat mat kinehee |

هن ذات ۾، گرومخ جي زندگي ڪامياب آهي، پر منمک جي سوچ، ذهن تي ٻڌل ڪيئن آهي؟ انسان جي سوچ بڇڙي آهي.

ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਦੀ ਮਨਿ ਆਸ ਧਰੇਹੀ ।
karataa purakh visaar kai maanas dee man aas dharehee |

انسان، رب کي وساري انسانن تي پنهنجون اميدون پوريون ڪندو رهي ٿو.

ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਬੁਰੀ ਬੁਰੇਹੀ ।੩।
pasoo paretahu buree burehee |3|

هن جو جسم جانورن ۽ ڀوتن کان به بدتر آهي.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਹਿਬੁ ਛਡਿ ਕੈ ਮਨਮੁਖੁ ਹੋਇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਬੰਦਾ ।
satigur saahib chhadd kai manamukh hoe bande daa bandaa |

من مُخ، ذهن تي دارومدار، سچي گرو رب کي ڇڏي، انسان جو غلام بڻجي وڃي ٿو.

ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ਹੋਇ ਕੈ ਨਿਤ ਉਠਿ ਜਾਇ ਸਲਾਮ ਕਰੰਦਾ ।
hukamee bandaa hoe kai nit utth jaae salaam karandaa |

ماڻهوءَ جو ڪمال ڇوڪرو بڻجي روز کيس سلام ڪرڻ لاءِ ويندو هو.

ਆਠ ਪਹਰ ਹਥ ਜੋੜਿ ਕੈ ਹੋਇ ਹਜੂਰੀ ਖੜਾ ਰਹੰਦਾ ।
aatth pahar hath jorr kai hoe hajooree kharraa rahandaa |

هو چوويهه ڪلاڪ (اٺ پٺاڻ) هٿ ٻڌي پنهنجي مالڪ جي اڳيان بيٺو آهي.

ਨੀਦ ਨ ਭੁਖ ਨ ਸੁਖ ਤਿਸੁ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਿਆ ਰਹੈ ਡਰੰਦਾ ।
need na bhukh na sukh tis soolee charrhiaa rahai ddarandaa |

ننڊ، بک ۽ لذت هن کي نه آهي ۽ ايترو ڊڄي ٿو ڄڻ ته قربان ٿي ويو هجي.

ਪਾਣੀ ਪਾਲਾ ਧੁਪ ਛਾਉ ਸਿਰ ਉਤੈ ਝਲਿ ਦੁਖ ਸਹੰਦਾ ।
paanee paalaa dhup chhaau sir utai jhal dukh sahandaa |

برسات، سردي، سج جي روشنيءَ، ڇانوَ ۾ هو بيشمار تڪليفن مان گذري ٿو.

ਆਤਸਬਾਜੀ ਸਾਰੁ ਵੇਖਿ ਰਣ ਵਿਚਿ ਘਾਇਲੁ ਹੋਇ ਮਰੰਦਾ ।
aatasabaajee saar vekh ran vich ghaaeil hoe marandaa |

اهو ئي ماڻهو (زندگيءَ جي) ميدان ۾ لوهه جي چنگارن کي آتشبازي سمجهي موتمار زخمي ڪري ٿو.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਜੂਨਿ ਭਵੰਦਾ ।੪।
gur poore vin joon bhavandaa |4|

ڪامل گرو جي (پناه) کان سواءِ، هو نسلن ۾ گهمي ٿو.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਨਾਥਾਂ ਨਾਥੁ ਨ ਸੇਵਨੀ ਹੋਇ ਅਨਾਥੁ ਗੁਰੂ ਬਹੁ ਚੇਲੇ ।
naathaan naath na sevanee hoe anaath guroo bahu chele |

لارڊز جي رب (خدا) جي خدمت نه ڪندي، ڪيترائي رب (ناٿ) گرو بڻجي ماڻهن کي پنهنجو شاگرد بڻائيندا آهن.

ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਬਿਭੂਤਿ ਲਾਇ ਖਿੰਥਾ ਖਪਰੁ ਡੰਡਾ ਹੇਲੇ ।
kan parraae bibhoot laae khinthaa khapar ddanddaa hele |

اهي ڪن ڦاٽي پيا ۽ پنهنجي جسم تي راڪ وجهي بهار جا پيالا ۽ عملو کڻي وڃن ٿا.

ਘਰਿ ਘਰਿ ਟੁਕਰ ਮੰਗਦੇ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਵਾਜਾਇਨਿ ਭੇਲੇ ।
ghar ghar ttukar mangade singee naad vaajaaein bhele |

در در در وڃي ماني گهرن ٿا ۽ ڳائي وڄائين ٿا، هڪ خاص ساز جيڪو سڱن مان ٺهيل آهي.

ਭੁਗਤਿ ਪਿਆਲਾ ਵੰਡੀਐ ਸਿਧਿ ਸਾਧਿਕ ਸਿਵਰਾਤੀ ਮੇਲੇ ।
bhugat piaalaa vanddeeai sidh saadhik sivaraatee mele |

سيواراتري جي ميلي تي گڏ ٿي هڪ ٻئي سان کاڌو ۽ پيئڻ جو پيالو حصيداري ڪندا آهن.

ਬਾਰਹ ਪੰਥ ਚਲਾਇਦੇ ਬਾਰਹ ਵਾਟੀ ਖਰੇ ਦੁਹੇਲੇ ।
baarah panth chalaaeide baarah vaattee khare duhele |

اهي ٻارهن فرقن مان هڪ (يوگين) جي پيروي ڪندا آهن ۽ انهن ٻارهن طريقن تي هلندا آهن يعني لڏپلاڻ ڪندا آهن.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਨ ਸਿਝਨੀ ਬਾਜੀਗਰ ਕਰਿ ਬਾਜੀ ਖੇਲੇ ।
vin gur sabad na sijhanee baajeegar kar baajee khele |

گروءَ جي ڪلام کان سواءِ ڪو به آزاد نٿو ٿئي ۽ سڀ اُتي اُڏامڻ وانگر ڊوڙن ٿا.

ਅੰਨ੍ਹੈ ਅੰਨ੍ਹਾ ਖੂਹੀ ਠੇਲੇ ।੫।
anhai anhaa khoohee tthele |5|

اهڙيءَ طرح انڌو انڌي کي کوهه ۾ ڌڪي ڇڏيندو آهي.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਸਚੁ ਦਾਤਾਰੁ ਵਿਸਾਰ ਕੈ ਮੰਗਤਿਆਂ ਨੋ ਮੰਗਣ ਜਾਹੀ ।
sach daataar visaar kai mangatiaan no mangan jaahee |

سچي مالڪ کي وساري، ماڻهو فقيرن اڳيان هٿ ونڊائين ٿا.

ਢਾਢੀ ਵਾਰਾਂ ਗਾਂਵਦੇ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ ਜੋਧ ਸਾਲਾਹੀ ।
dtaadtee vaaraan gaanvade vair virodh jodh saalaahee |

بارڊ بهادرن سان لاڳاپيل بهادر ڪارنامن جا گيت ڳائيندا آهن ۽ ويڙهاڪن جي دشمني ۽ دشمني جي تعريف ڪندا آهن.

ਨਾਈ ਗਾਵਨਿ ਸੱਦੜੇ ਕਰਿ ਕਰਤੂਤਿ ਮੁਏ ਬਦਰਾਹੀ ।
naaee gaavan sadarre kar karatoot mue badaraahee |

حجام به انهن جي ساراهه ڳائيندا آهن جيڪي بڇڙا ڪم ڪندي ۽ بڇڙا ڪم ڪندي مري ويا آهن.

ਪੜਦੇ ਭਟ ਕਵਿਤ ਕਰਿ ਕੂੜ ਕੁਸਤੁ ਮੁਖਹੁ ਆਲਾਹੀ ।
parrade bhatt kavit kar koorr kusat mukhahu aalaahee |

حمد ڪرڻ وارا ڪوڙو بادشاهن لاءِ شعر پڙهن ٿا ۽ ڪوڙ ڳالهائين ٿا.

ਹੋਇ ਅਸਿਰਿਤ ਪੁਰੋਹਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਰੀਤੈ ਵਿਰਤਿ ਮੰਗਾਹੀ ।
hoe asirit purohitaa preet pareetai virat mangaahee |

پادرين پهريان پناهه گهرن ٿا پر پوءِ ماني ۽ مکڻ جي دعويٰ ڪن ٿا يعني ماڻهن کي رسم جي ڄار ۾ ڦاسائين ٿا.

ਛੁਰੀਆ ਮਾਰਨਿ ਪੰਖੀਏ ਹਟਿ ਹਟਿ ਮੰਗਦੇ ਭਿਖ ਭਵਾਹੀ ।
chhureea maaran pankhee hatt hatt mangade bhikh bhavaahee |

ڪن فرقن سان واسطو رکندڙ ماڻهو مٿي تي پنن جا وار ڪري جسم کي چاقو سان ڇڪيندا آهن ۽ هڪ دڪان کان ٻئي دڪان تائين بهک گهرندا آهن.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਰੋਵਨਿ ਧਾਹੀ ।੬।
gur poore vin rovan dhaahee |6|

پر ڪامل گرو کان سواءِ، اهي سڀ روئي روئي روئي روئي.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਕੀਤੇ ਨੋ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ।
karataa purakh na chetio keete no karataa kar jaanai |

اي انسان تو خالق کي ياد نه ڪيو آهي ۽ مخلوق کي پنهنجو خالق مڃي ورتو آهي.

ਨਾਰਿ ਭਤਾਰਿ ਪਿਆਰੁ ਕਰਿ ਪੁਤੁ ਪੋਤਾ ਪਿਉ ਦਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ।
naar bhataar piaar kar put potaa piau daad vakhaanai |

زال يا مڙس ۾ مشغول ٿيڻ سان توهان وڌيڪ پٽ، پوٽي، پيء ۽ ڏاڏي جا رشتا ٺاهيا آهن.

ਧੀਆ ਭੈਣਾ ਮਾਣੁ ਕਰਿ ਤੁਸਨਿ ਰੁਸਨਿ ਸਾਕ ਬਬਾਣੈ ।
dheea bhainaa maan kar tusan rusan saak babaanai |

ڌيئرون ۽ ڀينرون فخر سان خوش يا ناراض ٿي وڃن ٿيون ۽ اهو ئي حال سڀني مائٽن جو آهي.

ਸਾਹੁਰ ਪੀਹਰੁ ਨਾਨਕੇ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ਧਿਙਾਣੈ ।
saahur peehar naanake paravaarai saadhaar dhingaanai |

ٻيا سڀ رشتا جيئن ته سسر جو گهر، ماءُ جو گهر، ماميءَ جو گهر ۽ خاندان جا ٻيا رشتا ناپاڪ آهن.

ਚਜ ਅਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ਵਿਚਿ ਪੰਚਾ ਅੰਦਰਿ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੈ ।
chaj achaar veechaar vich panchaa andar pat paravaanai |

جيڪڏهن اخلاق ۽ سوچ مهذب هجي ته سماج جي اعليٰ درجي کان اڳ عزت ملي ٿي.

ਅੰਤ ਕਾਲ ਜਮ ਜਾਲ ਵਿਚਿ ਸਾਥੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ਸਿਞਾਣੈ ।
ant kaal jam jaal vich saathee koe na hoe siyaanai |

تنهن هوندي به، آخر ۾، جڏهن موت جي ڄار ۾ پکڙيل آهي، ڪو به ساٿي ان شخص جو نوٽيس نٿو وٺي.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਜਾਇ ਜਮਾਣੈ ।੭।
gur poore vin jaae jamaanai |7|

ڪامل گرو جي فضل کان بيزار، سڀ ماڻهو موت کان ڊڄن ٿا.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਛਡਿ ਕੂੜੇ ਸਾਹੁ ਕੂੜੇ ਵਣਜਾਰੇ ।
satigur saahu athaahu chhadd koorre saahu koorre vanajaare |

لامحدود سچي گرو کان سواءِ ٻيا سڀ بئنڪر ۽ واپاري ڪوڙا آهن.

ਸਉਦਾਗਰ ਸਉਦਾਗਰੀ ਘੋੜੇ ਵਣਜ ਕਰਨਿ ਅਤਿ ਭਾਰੇ ।
saudaagar saudaagaree ghorre vanaj karan at bhaare |

واپاري گهوڙن جو گهڻو واپار ڪندا آهن.

ਰਤਨਾ ਪਰਖ ਜਵਾਹਰੀ ਹੀਰੇ ਮਾਣਕ ਵਣਜ ਪਸਾਰੇ ।
ratanaa parakh javaaharee heere maanak vanaj pasaare |

زيور زيورن جي جانچ ڪندا آهن ۽ هيرن ۽ ياقوت ذريعي پنهنجو ڪاروبار پکيڙيندا آهن.

ਹੋਇ ਸਰਾਫ ਬਜਾਜ ਬਹੁ ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਕਪੜੁ ਭਾਰੇ ।
hoe saraaf bajaaj bahu sueinaa rupaa kaparr bhaare |

سون جا سوداگر سون جو سودا ڪن ٿا ۽ نقدي ۽ ڪپڙي جو سودا ڪن ٿا.

ਕਿਰਸਾਣੀ ਕਿਰਸਾਣ ਕਰਿ ਬੀਜ ਲੁਣਨਿ ਬੋਹਲ ਵਿਸਥਾਰੇ ।
kirasaanee kirasaan kar beej lunan bohal visathaare |

هاري پوک جو ڪم ڪن ٿا ۽ ٻج پوکين ٿا ۽ پوءِ ان کي ڪٽي ان جو وڏو ڍير بڻائين ٿا.

ਲਾਹਾ ਤੋਟਾ ਵਰੁ ਸਰਾਪੁ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਵਿਚਾਰੇ ।
laahaa tottaa var saraap kar sanjog vijog vichaare |

ان سڄي ڌنڌي ۾ نفعو، نقصان، وفا، علاج، ملاقات، جدائي هٿ سان هلي ٿي.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਦੁਖੁ ਸੈਂਸਾਰੇ ।੮।
gur poore vin dukh sainsaare |8|

ڪامل گرو کان سواءِ هن دنيا ۾ مصيبت کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ناهي.

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਸਤਿਗੁਰੁ ਵੈਦੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਰੋਗੀ ਵੈਦੁ ਨ ਰੋਗੁ ਮਿਟਾਵੈ ।
satigur vaid na sevio rogee vaid na rog mittaavai |

سچي گرو (خدا) جي روپ ۾ حقيقي طبيب ڪڏهن به خدمت نه ڪئي وئي آهي. پوءِ جيڪو طبيب پاڻ بيمار آهي، سو ٻين جي مرض کي ڪيئن دور ڪندو؟

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਚਿ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਦੁਬਿਧਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਧ੍ਰੋਹੁ ਵਧਾਵੈ ।
kaam krodh vich lobh mohu dubidhaa kar kar dhrohu vadhaavai |

هي دنياوي طبيب، جيڪي پاڻ ۾ ڪمال، غضب، لالچ، لالچ ۾ مگن آهن، ماڻهن کي دوکو ڏين ٿا ۽ انهن جي مرضن ۾ واڌارو ڪن ٿا.

ਆਧਿ ਬਿਆਧਿ ਉਪਾਧਿ ਵਿਚਿ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।
aadh biaadh upaadh vich mar mar jamai dukh vihaavai |

اهڙيءَ طرح انهن بيمارين ۾ مبتلا انسان لڏ پلاڻ ڪندو رهي ٿو ۽ تڪليفن ۾ پورو رهي ٿو.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਵੈ ।
aavai jaae bhavaaeeai bhavajal andar paar na paavai |

هو اچڻ ۽ وڃڻ سان گمراهه ٿي وڃي ٿو ۽ سمنڊ پار وڃڻ کان قاصر ٿي وڃي ٿو.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਤਾਮਸੁ ਤਿਸਨਾ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ।
aasaa manasaa mohanee taamas tisanaa saant na aavai |

اميدون ۽ خواهشون هميشه هن جي ذهن کي متوجه ڪنديون آهن ۽ برائي جي طرف رهنمائي ڪندي هو ڪڏهن به سڪون حاصل نٿو ڪري.

ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਪਾਇ ਕਿਉ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਅਗਿ ਬੁਝਾਵੈ ।
baladee andar tel paae kiau man moorakh ag bujhaavai |

ڪو منٺار ان تي تيل وجهي باهه ڪيئن ٿو وسائي؟

ਗੁਰੁ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਕਉਣੁ ਛੁਡਾਵੈ ।੯।
gur poore vin kaun chhuddaavai |9|

ڪامل گروءَ کان سواءِ ڪير ان غلاميءَ مان انسان کي آزاد ڪري سگهي ٿو؟

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੀਰਥੁ ਛਡਿ ਕੈ ਅਠਿਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਵਣ ਜਾਹੀ ।
satigur teerath chhadd kai atthisatth teerath naavan jaahee |

سچي گرو (خدا) جي روپ ۾ زيارت جي مرڪز کي ڇڏي، ماڻهو 68 مقدس هنڌن تي غسل ڪرڻ لاء ويندا آهن.

ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ਕੈ ਜਿਉ ਜਲ ਜੰਤਾਂ ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਖਾਹੀ ।
bagul samaadh lagaae kai jiau jal jantaan ghutt ghutt khaahee |

ڪرين وانگر، اهي پنهنجون اکيون ٽرنس ۾ بند رکندا آهن پر اهي ننڍڙن جاندارن کي پڪڙي، انهن کي زور سان دٻائي ڇڏيندا آهن ۽ کائي ويندا آهن.

ਹਸਤੀ ਨੀਰਿ ਨਵਾਲੀਅਨਿ ਬਾਹਰਿ ਨਿਕਲਿ ਖੇਹ ਉਡਾਹੀ ।
hasatee neer navaaleean baahar nikal kheh uddaahee |

هاٿيءَ کي پاڻيءَ ۾ غسل ڏنو ويندو آهي، پر پاڻيءَ مان نڪرندي وري سندس جسم تي مٽي پکڙجي ويندي آهي.

ਨਦੀ ਨ ਡੁਬੈ ਤੂੰਬੜੀ ਤੀਰਥੁ ਵਿਸੁ ਨਿਵਾਰੈ ਨਾਹੀ ।
nadee na ddubai toonbarree teerath vis nivaarai naahee |

ڪولوسنٿ پاڻيءَ ۾ نه ٻوڙيندو آهي ۽ ڪيترين ئي زيارتن تي غسل به ان جو زهر وڃڻ نه ڏيندا آهن.

ਪਥਰੁ ਨੀਰ ਪਖਾਲੀਐ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰੁ ਨ ਭਿਜੈ ਗਾਹੀ ।
pathar neer pakhaaleeai chit katthor na bhijai gaahee |

پٿر کي پاڻيءَ ۾ وجهڻ سان اڳي وانگر سخت رهي ٿو ۽ ان ۾ پاڻي نه ٿو اچي.

ਮਨਮੁਖ ਭਰਮ ਨ ਉਤਰੈ ਭੰਭਲਭੂਸੇ ਖਾਇ ਭਵਾਹੀ ।
manamukh bharam na utarai bhanbhalabhoose khaae bhavaahee |

من موهيندڙ ذهن جا وهم ۽ شڪ ڪڏهن به ختم نه ٿيندا آهن ۽ هو هميشه شڪ ۾ ڀٽڪندو رهندو آهي.

ਗੁਰੁ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਹੀ ।੧੦।
gur poore vin paar na paahee |10|

ڪامل گروءَ کان سواءِ ڪو به دنيا-سمنڊ جي پار نٿو وڃي سگهي.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਰਸੁ ਪਰਹਰੈ ਪਥਰੁ ਪਾਰਸੁ ਢੂੰਢਣ ਜਾਏ ।
satigur paaras paraharai pathar paaras dtoondtan jaae |

سچي گرو جي روپ ۾ فلسفي جي پٿر کي ڇڏي، ماڻهو مادي فلسفي جي پٿر کي ڳوليندا آهن.

ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਇਕ ਧਾਤੁ ਕਰਿ ਲੁਕਦਾ ਫਿਰੈ ਨ ਪ੍ਰਗਟੀ ਆਏ ।
asatt dhaat ik dhaat kar lukadaa firai na pragattee aae |

سچو گرو جيڪو اٺن ڌاتو کي سون ۾ تبديل ڪري سگهي ٿو حقيقت ۾ پاڻ کي لڪائي ٿو ۽ ڌيان نه ٿو ڏئي.

ਲੈ ਵਣਵਾਸੁ ਉਦਾਸੁ ਹੋਇ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ।
lai vanavaas udaas hoe maaeaadhaaree bharam bhulaae |

ممنون ماڻهو کيس جنگلن ۾ ڳولي ٿو ۽ ڪيترن ئي وهمن ۾ مايوس ٿي وڃي ٿو.

ਹਥੀ ਕਾਲਖ ਛੁਥਿਆ ਅੰਦਰਿ ਕਾਲਖ ਲੋਭ ਲੁਭਾਏ ।
hathee kaalakh chhuthiaa andar kaalakh lobh lubhaae |

دولت جو لمس ماڻهوءَ جي ٻاهران ڪاريگري ڪري ٿو ۽ ذهن به ان سان بدبودار ٿئي ٿو.

ਰਾਜ ਡੰਡੁ ਤਿਸੁ ਪਕੜਿਆ ਜਮ ਪੁਰਿ ਭੀ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹਾਏ ।
raaj ddandd tis pakarriaa jam pur bhee jam ddandd sahaae |

دولت تي قبضو ڪرڻ هڪ شخص کي هتي سرڪاري سزا ۽ موت جي مالڪ طرفان سزا ڏيڻ جو ذميوار بڻائي ٿو.

ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕੁਦਾਇ ਹਰਾਏ ।
manamukh janam akaarathaa doojai bhaae kudaae haraae |

فضول ذهن جي پيدائش آهي پر مبني؛ هو ٻهراڙيءَ ۾ مشغول ٿي غلط پاسو کيڏي ٿو ۽ زندگي جي راند کي وڃائي ٿو.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ।੧੧।
gur poore vin bharam na jaae |11|

ڪامل گرو کان سواءِ وهم ختم نٿو ٿي سگهي.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਪਾਰਿਜਾਤੁ ਗੁਰੁ ਛਡਿ ਕੈ ਮੰਗਨਿ ਕਲਪ ਤਰੋਂ ਫਲ ਕਚੇ ।
paarijaat gur chhadd kai mangan kalap taron fal kache |

گرو جي روپ ۾ خواهش پوري ڪرڻ واري وڻ کي ڇڏي، ماڻهو روايتي خواهش پوري ڪرڻ واري وڻ (ڪلپتارو/پارجات) جا خام ميوا حاصل ڪرڻ چاهيندا آهن.

ਪਾਰਜਾਤੁ ਲਖ ਸੁਰਗੁ ਸਣੁ ਆਵਾ ਗਵਣੁ ਭਵਣ ਵਿਚਿ ਪਚੇ ।
paarajaat lakh surag san aavaa gavan bhavan vich pache |

لڏپلاڻ جي چڪر ۾ لکين پرجيات سميت آسمان به فنا ٿي رهيا آهن.

ਮਰਦੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਾਮਨਾ ਦਿਤਿ ਭੁਗਤਿ ਵਿਚਿ ਰਚਿ ਵਿਰਚੇ ।
marade kar kar kaamanaa dit bhugat vich rach virache |

خواهشن تي ضابطو رکندڙ ماڻهو فنا ٿي رهيا آهن ۽ رب جي ڏنل نعمتن مان لطف اندوز ٿيڻ ۾ مصروف آهن.

ਤਾਰੇ ਹੋਇ ਅਗਾਸ ਚੜਿ ਓੜਕਿ ਤੁਟਿ ਤੁਟਿ ਥਾਨ ਹਲਚੇ ।
taare hoe agaas charr orrak tutt tutt thaan halache |

نيڪ عملن جو انسان آسمان ۾ ستارن جي صورت ۾ قائم ٿئي ٿو ۽ نيڪين جا نتيجا ختم ٿيڻ کان پوءِ وري ڪرندڙ تارا بڻجي وڃن ٿا.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਹੋਏ ਕੇਤੜੇ ਕੇਤੜਿਆਂ ਦੇ ਹੋਏ ਬਚੇ ।
maan piau hoe ketarre ketarriaan de hoe bache |

وري لڏپلاڻ ذريعي اهي ماءُ ۽ پيءُ بڻجي وڃن ٿا ۽ ڪيترائي ٻار پيدا ٿين ٿا.

ਪਾਪ ਪੁੰਨੁ ਬੀਉ ਬੀਜਦੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਫਲ ਅੰਦਰਿ ਚਹਮਚੇ ।
paap pun beeo beejade dukh sukh fal andar chahamache |

اڳتي هلي برائيون ۽ نيڪيون، خوشين ۽ ڏکن ۾ غرق رهنديون آهن.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਹਰਿ ਨ ਪਰਚੇ ।੧੨।
gur poore vin har na parache |12|

ڪامل گرو کان سواءِ، خدا کي خوش نه ٿو ڪري سگهجي.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਸੁਖੁ ਸਾਗਰੁ ਗੁਰੁ ਛਡਿ ਕੈ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਭੰਭਲਭੂਸੇ ।
sukh saagar gur chhadd kai bhavajal andar bhanbhalabhoose |

گروءَ کي ڇڏي خوشيءَ جي بحر کي ڇڏي، ماڻهوءَ دغابازيءَ ۽ ٺڳيءَ جي عالمي سمنڊ ۾ اُڏامي ٿو.

ਲਹਰੀ ਨਾਲਿ ਪਛਾੜੀਅਨਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨੀ ਅੰਦਰਿ ਲੂਸੇ ।
laharee naal pachhaarreean haumai aganee andar loose |

دنيا-سمنڊ جي موجن جي لڙڪن ۽ انا جي باهه باطن کي مسلسل ساڙي رهي آهي.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਜਮਦੂਤਾਂ ਦੇ ਧਕੇ ਧੂਸੇ ।
jam dar badhe maareean jamadootaan de dhake dhoose |

موت جي دروازي تي ٽنگيل ۽ ماريل، موت جي قاصد جون ڪٽون وصول ڪري ٿو.

ਗੋਇਲਿ ਵਾਸਾ ਚਾਰਿ ਦਿਨ ਨਾਉ ਧਰਾਇਨਿ ਈਸੇ ਮੂਸੇ ।
goeil vaasaa chaar din naau dharaaein eese moose |

ٿي سگهي ٿو ڪنهن پنهنجو نالو مسيح يا موسيٰ جي نالي تي رکيو هجي، پر هن دنيا ۾ سڀني کي ٿورن ڏينهن رهڻو آهي.

ਘਟਿ ਨ ਕੋਇ ਅਖਾਇਦਾ ਆਪੋ ਧਾਪੀ ਹੈਰਤ ਹੂਸੇ ।
ghatt na koe akhaaeidaa aapo dhaapee hairat hoose |

هتي ڪو به پاڻ کي ڪنهن کان گهٽ نه ٿو سمجهي ۽ سڀيئي خود غرضيءَ جي ڊوڙ ۾ رڌل آهن ته جيئن پاڻ کي آخرڪار حيران ٿي وڃن.

ਸਾਇਰ ਦੇ ਮਰਜੀਵੜੇ ਕਰਨਿ ਮਜੂਰੀ ਖੇਚਲ ਖੂਸੇ ।
saaeir de marajeevarre karan majooree khechal khoose |

جيڪي گروءَ جي روپ ۾ موجود لذت جي سمنڊ جا گوناگون آهن، اهي فقط (روحاني نظم جي) محنت ۾ خوش رهن ٿا.

ਗੁਰੁ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਡਾਂਗ ਡੰਗੂਸੇ ।੧੩।
gur poore vin ddaang ddangoose |13|

سچي گروءَ کان سواءِ، سڀ هميشه لاڳاپن ۾ هوندا آهن.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਚਿੰਤਾਮਣਿ ਗੁਰੁ ਛਡਿ ਕੈ ਚਿੰਤਾਮਣਿ ਚਿੰਤਾ ਨ ਗਵਾਏ ।
chintaaman gur chhadd kai chintaaman chintaa na gavaae |

روايتي خواهش کي پورو ڪندڙ شاندار جوا ( چنتامني) پريشاني کي ختم نٿو ڪري سگهي جيڪڏهن ڪو گرو، چنتامني کي پوکي نٿو سگهي.

ਚਿਤਵਣੀਆ ਲਖ ਰਾਤਿ ਦਿਹੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ।
chitavaneea lakh raat dihu traas na trisanaa agan bujhaae |

ڪيتريون ئي اميدون ۽ مايوسيون انسان کي ڏينهون ڏينهن خوفزده ڪن ٿيون ۽ خواهشن جي باهه اها ڪڏهن به نه بجھندي آهي.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਅਗਲਾ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਅੰਗਿ ਹੰਢਾਏ ।
sueinaa rupaa agalaa maanak motee ang handtaae |

گهڻا سون، دولت، ياقوت ۽ موتي انسان کي لڳل آهن.

ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਪੈਨ੍ਹ ਕੇ ਚੋਆ ਚੰਦਨ ਮਹਿ ਮਹਕਾਏ ।
paatt pattanbar painh ke choaa chandan meh mahakaae |

ريشمي ڪپڙا پائڻ، صندل وغيره جي خوشبوءِ چوڌاري پکڙيل آهي.

ਹਾਥੀ ਘੋੜੇ ਪਾਖਰੇ ਮਹਲ ਬਗੀਚੇ ਸੁਫਲ ਫਲਾਏ ।
haathee ghorre paakhare mahal bageeche sufal falaae |

ماڻهو هاٿي، گهوڙا، محلات ۽ ميون سان ڀريل باغ رکي ٿو.

ਸੁੰਦਰਿ ਨਾਰੀ ਸੇਜ ਸੁਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਧੋਹਿ ਲਪਟਾਏ ।
sundar naaree sej sukh maaeaa mohi dhohi lapattaae |

سهڻي عورتن سان گڏ لذت واري بستري تي به هو ڪيترن ئي فريبن ۽ وسوسن ۾ مبتلا رهي ٿو.

ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਜਿਉ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਏ ।
baladee andar tel jiau aasaa manasaa dukh vihaae |

اهي سڀ باهه جو ٻارڻ آهن ۽ انسان اميدن ۽ خواهشن جي تڪليفن ۾ زندگي گذاري ٿو

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਏ ।੧੪।
gur poore vin jam pur jaae |14|

هن کي ياما (موت ديوتا) جي گهر تائين پهچڻو آهي جيڪڏهن هو مڪمل گرو کان سواء رهي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਲਖ ਤੀਰਥ ਲਖ ਦੇਵਤੇ ਪਾਰਸ ਲਖ ਰਸਾਇਣੁ ਜਾਣੈ ।
lakh teerath lakh devate paaras lakh rasaaein jaanai |

لکين زيارت جا مرڪز آهن ۽ ائين ئي ديوتائن، فلسفين جا پٿر ۽ ڪيميائي مادا آهن.

ਲਖ ਚਿੰਤਾਮਣਿ ਪਾਰਜਾਤ ਕਾਮਧੇਨੁ ਲਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਆਣੈ ।
lakh chintaaman paarajaat kaamadhen lakh amrit aanai |

ڪروڙين چنتامني آهن، خواهش پوري ڪرڻ وارا وڻ ۽ گاهه آهن، ۽ امرت به ڪروڙين جي تعداد ۾ آهن.

ਰਤਨਾ ਸਣੁ ਸਾਇਰ ਘਣੇ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਸੋਭਾ ਸੁਲਤਾਣੈ ।
ratanaa san saaeir ghane ridh sidh nidh sobhaa sulataanai |

موتين سان گڏ سمنڊ، معجزاتي طاقتون ۽ دلپسند قسمون پڻ آهن.

ਲਖ ਪਦਾਰਥ ਲਖ ਫਲ ਲਖ ਨਿਧਾਨੁ ਅੰਦਰਿ ਫੁਰਮਾਣੈ ।
lakh padaarath lakh fal lakh nidhaan andar furamaanai |

سامان، ميوا ۽ دڪان جيڪي آرڊر ڏيڻ لاءِ موجود آهن انهن جو تعداد به لکن ۾ آهي.

ਲਖ ਸਾਹ ਪਾਤਿਸਾਹ ਲਖ ਲਖ ਨਾਥ ਅਵਤਾਰੁ ਸੁਹਾਣੈ ।
lakh saah paatisaah lakh lakh naath avataar suhaanai |

بئنڪر، شهنشاهه، ناٿ ۽ اوتار به هزارن جي تعداد ۾ آهن.

ਦਾਨੈ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਦਾਤੈ ਕਉਣੁ ਸੁਮਾਰੁ ਵਖਾਣੈ ।
daanai keemat naa pavai daatai kaun sumaar vakhaanai |

جڏهن عطا ڪيل خيرات جو اندازو نه ٿو لڳائي سگهجي ته پوءِ ڀلائي جي حد ڪيئن بيان ڪري سگهجي.

ਕੁਦਰਤਿ ਕਾਦਰ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣੈ ।੧੫।
kudarat kaadar no kurabaanai |15|

هيءَ سڄي مخلوق انهيءَ خالق تي قربان آهي.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਰਤਨਾ ਦੇਖੈ ਸਭੁ ਕੋ ਰਤਨ ਪਾਰਖੂ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ।
ratanaa dekhai sabh ko ratan paarakhoo viralaa koee |

زيور ته سڀ ڏسندا آهن، پر زيور ڪو نادر آهي، جيڪو زيور جي جانچ ڪري.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਸਭ ਕੋ ਸੁਣੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸਮਝੈ ਵਿਰਲੋਈ ।
raag naad sabh ko sunai sabad surat samajhai viraloee |

راڳ ۽ تال ته سڀ ٻڌن ٿا پر لفظ شعور جي اسرار کي ڪو نادر سمجهي ٿو.

ਗੁਰਸਿਖ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥਾ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਮਾਲ ਪਰੋਈ ।
gurasikh ratan padaarathaa saadhasangat mil maal paroee |

گروءَ جا سک موتي آهن، جن کي گڏهه جي صورت ۾ گلن ۾ وڄايو ويندو آهي.

ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿਆ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਮਿਲਿ ਪਰਚਾ ਹੋਈ ।
heerai heeraa bedhiaa sabad surat mil parachaa hoee |

صرف سندس شعور ڪلام ۾ ضم ٿي وڃي ٿو، جنهن جي ذهن ۾ هيرا، گروءَ جي ڪلام جي هيرن سان ڪٽيل رهي ٿو.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਸਿਞਾਣੈ ਸੋਈ ।
paarabraham pooran braham gur govind siyaanai soee |

حقيقت اها آهي ته ماورائي برهم پريم برهم آهي ۽ گرو خدا آهي، صرف گرو مُخ جي سڃاڻپ آهي، گرو تي ٻڌل هڪ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਹਜਿ ਘਰੁ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਜਾਣੁ ਜਣੋਈ ।
guramukh sukh fal sahaj ghar piram piaalaa jaan janoee |

لذت جا ميوا حاصل ڪرڻ لاءِ اندر جي علم جي گهر ۾ صرف گرومخ داخل ٿين ٿا ۽ صرف اهي ئي محبت جي پيالي جي لذت کي ڄاڻن ٿا ۽ ٻين کي به ڄاڻن ٿا.

ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੁ ਹੋਈ ।੧੬।
gur chelaa chelaa gur hoee |16|

پوءِ گرو ۽ شاگرد هڪجهڙا ٿي ويندا آهن.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਹੋਇ ਅਮੋਲੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਏ ।
maanas janam amol hai hoe amol saadhasang paae |

انساني زندگي انمول آهي ۽ پيدا ٿيڻ سان ئي انسان کي مقدس جماعت جي صحبت ملي ٿي.

ਅਖੀ ਦੁਇ ਨਿਰਮੋਲਕਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਰਸ ਧਿਆਨ ਲਿਵ ਲਾਏ ।
akhee due niramolakaa satigur daras dhiaan liv laae |

ٻئي اکيون انمول آهن جيڪي سچي گرو کي ڏسن ٿيون ۽ گرو تي توجهه ڏئي ان ۾ غرق رهن ٿيون.

ਮਸਤਕੁ ਸੀਸੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਚਰਣ ਸਰਣਿ ਗੁਰੁ ਧੂੜਿ ਸੁਹਾਏ ।
masatak sees amol hai charan saran gur dhoorr suhaae |

پيشاني به انمول آهي جيڪا گرو جي پيرن جي پناهه ۾ رهي پاڻ کي گرو جي مٽيءَ سان سينگاري ٿي.

ਜਿਹਬਾ ਸ੍ਰਵਣ ਅਮੋਲਕਾ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸੁਣਿ ਸਮਝਿ ਸੁਣਾਏ ।
jihabaa sravan amolakaa sabad surat sun samajh sunaae |

زبان ۽ ڪن به انمول آهن، جن کي غور سان سمجهڻ ۽ ٻڌڻ سان ٻيا ماڻهو به سمجهن ٿا ۽ ٻڌن ٿا.

ਹਸਤ ਚਰਣ ਨਿਰਮੋਲਕਾ ਗੁਰਮੁਖ ਮਾਰਗਿ ਸੇਵ ਕਮਾਏ ।
hasat charan niramolakaa guramukh maarag sev kamaae |

هٿ ۽ پير به انمول آهن، جيڪي گرومخف ٿيڻ جي راهه تي هلن ٿا ۽ خدمت به ڪن ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਦਾ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰੁ ਉਪਦੇਸੁ ਵਸਾਏ ।
guramukh ridaa amol hai andar gur upades vasaae |

انمول آهي گرومخ جي دل جنهن ۾ گرو جي تعليم رهي ٿي.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੈ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਏ ।੧੭।
pat paravaanai tol tulaae |17|

جيڪو به اهڙن گروهن جي برابر ٿئي ٿو، سو رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਕਰਿ ਨਿਮਿਆ ਚਿਤ੍ਰ ਚਲਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਬਣਾਇਆ ।
rakat bind kar nimiaa chitr chalitr bachitr banaaeaa |

ماءُ جي رت ۽ پيءُ جي نطفيءَ مان انساني جسم پيدا ٿيو ۽ رب پاڪ اهو شاندار ڪارنامو سرانجام ڏنو.

ਗਰਭ ਕੁੰਡ ਵਿਚਿ ਰਖਿਆ ਜੀਉ ਪਾਇ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ਸੁਹਾਇਆ ।
garabh kundd vich rakhiaa jeeo paae tan saaj suhaaeaa |

هن انساني جسم کي پيٽ جي کوهه ۾ رکيو ويو. پوءِ ان ۾ زندگي سمايل هئي ۽ ان جي عظمت کي وڌيڪ وڌايو ويو.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਦੇ ਨਕੁ ਕੰਨ ਹਥ ਪੈਰ ਦੰਦ ਵਾਲ ਗਣਾਇਆ ।
muhu akhee de nak kan hath pair dand vaal ganaaeaa |

وات، اکيون، نڪ، ڪن، هٿ، ڏند، وار وغيره ان کي چڱيءَ طرح عطا ڪيا ويا.

ਦਿਸਟਿ ਸਬਦ ਗਤਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵੈ ਰਾਗ ਰੰਗ ਰਸ ਪਰਸ ਲੁਭਾਇਆ ।
disatt sabad gat surat livai raag rang ras paras lubhaaeaa |

انسان کي ڏسڻ، ڳالهائڻ، ٻڌڻ جي قوت ۽ ڪلام ۾ ضم ٿيڻ جو شعور ڏنو ويو. سندس ڪن، اکيون، زبان ۽ چمڙيءَ لاءِ صورت، خوشي، بو وغيره پيدا ڪيا ويا.

ਉਤਮੁ ਕੁਲੁ ਉਤਮੁ ਜਨਮੁ ਰੋਮ ਰੋਮ ਗਣਿ ਅੰਗ ਸਬਾਇਆ ।
autam kul utam janam rom rom gan ang sabaaeaa |

بهترين خاندان (انسان جو) ۽ ان ۾ جنم ڏيڻ سان، رب خدا سڀني عضون کي شڪل ڏني.

ਬਾਲਬੁਧਿ ਮੁਹਿ ਦੁਧਿ ਦੇ ਕਰਿ ਮਲ ਮੂਤ੍ਰ ਸੂਤ੍ਰ ਵਿਚਿ ਆਇਆ ।
baalabudh muhi dudh de kar mal mootr sootr vich aaeaa |

ننڍپڻ ۾، ماءُ کير وات ۾ وجهي ٿي ۽ (ٻار کي) رفع حاجت ڪري ٿي.

ਹੋਇ ਸਿਆਣਾ ਸਮਝਿਆ ਕਰਤਾ ਛਡਿ ਕੀਤੇ ਲਪਟਾਇਆ ।
hoe siaanaa samajhiaa karataa chhadd keete lapattaaeaa |

جڏهن وڏو ٿيندو آهي ته (انسان) خالق کي ڇڏي پنهنجي مخلوق ۾ مشغول ٿي ويندو آهي.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਮੋਹਿਆ ਮਾਇਆ ।੧੮।
gur poore vin mohiaa maaeaa |18|

ڪامل گروءَ کان سواءِ، انسان مايا جي ڄار ۾ جڪڙجي وڃي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਮਨਮੁਖ ਮਾਣਸ ਦੇਹ ਤੇ ਪਸੂ ਪਰੇਤ ਅਚੇਤ ਚੰਗੇਰੇ ।
manamukh maanas deh te pasoo paret achet changere |

جانورن ۽ ڀوتن کي چئبو آهي ته عقل کان سواءِ آهن، من موهن جي دماغ کان بهتر آهن.

ਹੋਇ ਸੁਚੇਤ ਅਚੇਤ ਹੋਇ ਮਾਣਸੁ ਮਾਣਸ ਦੇ ਵਲਿ ਹੇਰੇ ।
hoe suchet achet hoe maanas maanas de val here |

عقلمند هجڻ جي باوجود به انسان بيوقوف ٿي وڃي ٿو ۽ (پنهنجي خود غرضيءَ لاءِ) ماڻهن ڏانهن ڏسندو رهي ٿو.

ਪਸੂ ਨ ਮੰਗੈ ਪਸੂ ਤੇ ਪੰਖੇਰੂ ਪੰਖੇਰੂ ਘੇਰੇ ।
pasoo na mangai pasoo te pankheroo pankheroo ghere |

جانورن کان جانور ۽ پکين کان پکي ڪڏهن به ڪجهه نه پڇندا آهن.

ਚਉਰਾਸੀਹ ਲਖ ਜੂਨਿ ਵਿਚਿ ਉਤਮ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਭਲੇਰੇ ।
chauraaseeh lakh joon vich utam maanas joon bhalere |

زندگيءَ جي 84 لک قسمن مان، انساني زندگي سڀ کان سٺي آهي.

ਉਤਮ ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਕਰਿ ਜਨਮੁ ਮਰਣ ਭਵਜਲੁ ਲਖ ਫੇਰੇ ।
autam man bach karam kar janam maran bhavajal lakh fere |

عقل، گفتار ۽ عمل جي خوبين سان به انسان زندگيءَ ۽ موت جي سمنڊ ۾ لڏ پلاڻ ڪندو رهي ٿو.

ਰਾਜਾ ਪਰਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਸੁਖ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਭਲੇ ਭਲੇਰੇ ।
raajaa parajaa hoe kai sukh vich dukh hoe bhale bhalere |

چاهي بادشاهه هجي يا عوام، ڀلي ماڻهو به لذت کان ڊڄن ٿا.

ਕੁਤਾ ਰਾਜ ਬਹਾਲੀਐ ਚਕੀ ਚਟਣ ਜਾਇ ਅਨ੍ਹੇਰੇ ।
kutaa raaj bahaaleeai chakee chattan jaae anhere |

ڪتو، جيتوڻيڪ تخت تي ويٺو آهي، پنهنجي بنيادي فطرت موجب اونداهي جي زوال ۾ اٽي کي چاڙهيندو آهي.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਗਰਭ ਵਸੇਰੇ ।੧੯।
gur poore vin garabh vasere |19|

ڪامل گرو جي بغير ڪنهن کي رحم جي گهر ۾ رهڻو پوندو آهي يعني لڏپلاڻ ڪڏهن به ختم نه ٿيندي آهي.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਵਣਿ ਵਣਿ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਚੰਦਨੁ ਬਾਝੁ ਨ ਚੰਦਨੁ ਹੋਈ ।
van van vaas vanaasapat chandan baajh na chandan hoee |

ٻيلا ٻوٽن سان ڀريل آهن، پر صندل جي ڪاٺ کان سواءِ ان ۾ صندل جي خوشبو نه ايندي آهي.

ਪਰਬਤਿ ਪਰਬਤਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸ ਬਾਝੁ ਨ ਕੰਚਨੁ ਸੋਈ ।
parabat parabat asatt dhaat paaras baajh na kanchan soee |

معدنيات هر جبل تي موجود آهن پر فلسفي جي پٿر کان سواءِ اهي سون ۾ تبديل نٿا ٿين.

ਚਾਰਿ ਵਰਣਿ ਛਿਅ ਦਰਸਨਾ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਸਾਧੁ ਨ ਕੋਈ ।
chaar varan chhia darasanaa saadhasangat vin saadh na koee |

چئن ورهين ۽ ڇهن فلسفن جو عالم ڪو به سنتن جي صحبت کان سواءِ (سچو) ساڌو ٿي نٿو سگهي.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਾਣੋਈ ।
gur upades aves kar guramukh saadhasangat jaanoee |

گرو جي تعليمات طرفان چارج ڪيو ويو آهي، گرومخس بزرگن جي صحبت جي اهميت کي سمجهندا آهن.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਅਪਿਉ ਪਿਓਈ ।
sabad surat liv leen hoe piram piaalaa apiau pioee |

پوءِ، اهي شعور حاصل ڪري ڪلام سان ملائي، پياري عقيدت جي امرت جو پيالو ڀريندا آهن.

ਮਨਿ ਉਨਮਨਿ ਤਨਿ ਦੁਬਲੇ ਦੇਹ ਬਿਦੇਹ ਸਨੇਹ ਸਥੋਈ ।
man unaman tan dubale deh bideh saneh sathoee |

ذهن هاڻي روحاني احساس (توريا) جي اعليٰ ترين منزل تي پهچي ٿو ۽ نرمل بڻجي رب جي محبت ۾ مستحڪم ٿئي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਲਖ ਲਖੋਈ ।੨੦।
guramukh sukh fal alakh lakhoee |20|

اُن لذت جو ميوو حاصل ڪرڻ وارا گرومک جيڪي غائب رب کي ڏسندا آهن.

ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਮਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਕਰਨਿ ਉਦਾਸੀ ।
guramukh sukh fal saadhasang maaeaa andar karan udaasee |

اوليائن جي صحبت ۾ گمن جي خوشي حاصل ٿئي ٿي. اهي مايا کان لاتعلق رهندا آهن جيتوڻيڪ اهي ان ۾ رهن ٿا.

ਜਿਉ ਜਲ ਅੰਦਰਿ ਕਵਲੁ ਹੈ ਸੂਰਜ ਧ੍ਯਾਨੁ ਅਗਾਸੁ ਨਿਵਾਸੀ ।
jiau jal andar kaval hai sooraj dhayaan agaas nivaasee |

جيئن هڪ ڪنول، جيڪو پاڻيءَ ۾ رهي ٿو ۽ پوءِ به پنهنجي نظر سج ڏانهن رکي ٿو، تيئن گرومخس هميشه پنهنجي شعور کي رب سان ڳنڍي رکندا آهن.

ਚੰਦਨੁ ਸਪੀਂ ਵੇੜਿਆ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਸੁਗੰਧਿ ਵਿਗਾਸੀ ।
chandan sapeen verriaa seetal saant sugandh vigaasee |

صندل جو ڪاٺ نانگن سان جڙيل رهي ٿو پر پوءِ به اها ٿڌڪار ۽ امن پيدا ڪندڙ خوشبوءِ چوڌاري ڦهلائي ٿي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਹਜਿ ਬਿਲਾਸੀ ।
saadhasangat sansaar vich sabad surat liv sahaj bilaasee |

دنيا ۾ رهندڙ گرو مُخ، سنتن جي صحبت جي ذريعي شعور کي ڪلام سان ڳنڍيندا رهن ٿا.

ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਭੋਗ ਭੁਗਤਿ ਜਿਣਿ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਅਛਲ ਅਬਿਨਾਸੀ ।
jog jugat bhog bhugat jin jeevan mukat achhal abinaasee |

اهي يوگا ۽ ڀوگ جي ٽيڪنڪ کي فتح ڪري زندگي ۾ آزاد ٿي وڃن ٿا، ناقابل قبول ۽ ناقابل تباهي.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।
paarabraham pooran braham gur paramesar aas niraasee |

جيئن ماورائي برهم مڪمل برهم آهي، تيئن گرو جيڪو اميدن ۽ خواهشن کان لاتعلق آهي، سو به خدا کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ناهي.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਅਬਿਗਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।੨੧।੧੫। ਪੰਦ੍ਰਾਂ ।
akath kathaa abigat paragaasee |21|15| pandraan |

(گروءَ جي معرفت) اُها ناقابلِ بيان ڪهاڻي ۽ رب جي اڻپوري روشني (دنيا کي) معلوم ٿئي ٿي.