وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 35

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧

paurree 1

ਕੁਤਾ ਰਾਜਿ ਬਹਾਲੀਐ ਫਿਰਿ ਚਕੀ ਚਟੈ ।

kutaa raaj bahaaleeai fir chakee chattai |

جيڪڏهن ڪتو به تخت تي ويهندو ته به اٽي جي چکی کي چاڙهيندو.

ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਲੀਐ ਵਿਹੁ ਮੁਖਹੁ ਸਟੈ ।

sapai dudh peeaaleeai vihu mukhahu sattai |

جيڪڏهن نانگ کير تي به کارايو وڃي ته ان جي وات مان زهر نڪرندو.

ਪਥਰੁ ਪਾਣੀ ਰਖੀਐ ਮਨਿ ਹਠੁ ਨ ਘਟੈ ।

pathar paanee rakheeai man hatth na ghattai |

پٿر کي پاڻيءَ ۾ رکبو ته به ان جي سختي نرم نه ٿيندي.

ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਪਰਿਹਰੈ ਖਰੁ ਖੇਹ ਪਲਟੈ ।

choaa chandan pariharai khar kheh palattai |

عطر ۽ صندل جي خوشبوءِ کي رد ڪري، گدو پنهنجي جسم کي مٽيءَ ۾ لتاڙي ٿو.

ਤਿਉ ਨਿੰਦਕ ਪਰ ਨਿੰਦਹੂ ਹਥਿ ਮੂਲਿ ਨ ਹਟੈ ।

tiau nindak par nindahoo hath mool na hattai |

ساڳيءَ طرح غيبت ڪرڻ وارو به (پنهنجي عادت) غيبت نه ٿو ڇڏي

ਆਪਣ ਹਥੀਂ ਆਪਣੀ ਜੜ ਆਪਿ ਉਪਟੈ ।੧।

aapan hatheen aapanee jarr aap upattai |1|

۽ هن جي وجود کي تباهه ڪرڻ لاءِ پاڻ ئي اُڇلائي ڇڏي ٿو.

ਪਉੜੀ ੨

paurree 2

ਕਾਉਂ ਕਪੂਰ ਨ ਚਖਈ ਦੁਰਗੰਧਿ ਸੁਖਾਵੈ ।

kaaun kapoor na chakhee duragandh sukhaavai |

ڪانءُ ڪڏھن ڪَفور نه کڻندو آھي. چوڌاري گندگي رکڻ پسند ڪندو آهي.

ਹਾਥੀ ਨੀਰਿ ਨ੍ਹਵਾਲੀਐ ਸਿਰਿ ਛਾਰੁ ਉਡਾਵੈ ।

haathee neer nhavaaleeai sir chhaar uddaavai |

هاٿي به پاڻي ۾ غسل ڪري پنهنجي مٿي تي مٽي وجهي ٿو.

ਤੁੰਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਿੰਜੀਐ ਕਉੜਤੁ ਨ ਜਾਵੈ ।

tunme amrit sinjeeai kaurrat na jaavai |

ڪولوسينٿ (ٽمما) جيتوڻيڪ امرت سان سيراب ڪيو وڃي ته ان جي تلخيءَ کان جدا نه ٿئي.

ਸਿਮਲੁ ਰੁਖੁ ਸਰੇਵੀਐ ਫਲੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।

simal rukh sareveeai fal hath na aavai |

ريشمي ڪپهه جي وڻ کي (پاڻيءَ ۽ مٽيءَ وغيره سان) چڱيءَ طرح پوکيو وڃي ته به ان مان ڪو ميوو نٿو ملي.

ਨਿੰਦਕੁ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਸਤਿਸੰਗ ਨ ਭਾਵੈ ।

nindak naam vihooniaa satisang na bhaavai |

غيبت ڪرڻ وارا رب جي نيم کان بيزار هجڻ ڪري، مقدس جماعت کي پسند نٿا ڪن.

ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਸਾਥੁ ਮੁਹਾਵੈ ।੨।

anhaa aagoo je theeai sabh saath muhaavai |2|

جيڪڏهن ليڊر انڌو آهي، ته سڄي ڪمپني (سندس قيمتي شيون) ڦري ويندي.

ਪਉੜੀ ੩

paurree 3

ਲਸਣੁ ਲੁਕਾਇਆ ਨਾ ਲੁਕੈ ਬਹਿ ਖਾਜੈ ਕੂਣੈ ।

lasan lukaaeaa naa lukai beh khaajai koonai |

لوسن جي بوءَ کي لڪائي نه ٿو سگهجي، جيتوڻيڪ ان کي ڪنهن ڏورانهين ڪنڊ ۾ کائي وڃي.

ਕਾਲਾ ਕੰਬਲੁ ਉਜਲਾ ਕਿਉਂ ਹੋਇ ਸਬੂਣੈ ।

kaalaa kanbal ujalaa kiaun hoe saboonai |

نه صابڻ ڪيترو به استعمال ڪيو وڃي، ڪاري چادر کي اڇي ۾ تبديل ڪري سگهي ٿو.

ਡੇਮੂ ਖਖਰ ਜੋ ਛੁਹੈ ਦਿਸੈ ਮੁਹਿ ਸੂਣੈ ।

ddemoo khakhar jo chhuhai disai muhi soonai |

جيڪو به زهريلي ڪتن جي ڇت کي ڇهندو، تنهن جو منهن سوجهرو ٿيندو.

ਕਿਤੈ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਈ ਲਾਵਣੁ ਬਿਨੁ ਲੂਣੈ ।

kitai kam na aavee laavan bin loonai |

لوڻ کان سواءِ پکا ٿيل سبزي بلڪل بيڪار آهي.

ਨਿੰਦਕਿ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਵਿਹੂਣੈ ।

nindak naam visaariaa gur giaan vihoonai |

سچي گرو جي ڄاڻ کان سواء، گستاخ رب جي نالي کي نظرانداز ڪيو آهي.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਨਾ ਲਹੈ ਦੁਖੀਆ ਸਿਰੁ ਝੂਣੈ ।੩।

halat palat sukh naa lahai dukheea sir jhoonai |3|

هن کي نه هتي خوشي ملي ٿي ۽ نه اتي ۽ هميشه روئي ٿو ۽ توبهه ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੪

paurree 4

ਡਾਇਣੁ ਮਾਣਸ ਖਾਵਣੀ ਪੁਤੁ ਬੁਰਾ ਨ ਮੰਗੈ ।

ddaaein maanas khaavanee put buraa na mangai |

جادوگر انسان کائيندڙ آهي پر هوءَ به پنهنجي پٽ لاءِ غلط فڪر نه ڪندي آهي.

ਵਡਾ ਵਿਕਰਮੀ ਆਖੀਐ ਧੀ ਭੈਣਹੁ ਸੰਗੈ ।

vaddaa vikaramee aakheeai dhee bhainahu sangai |

ايستائين جو سڀ کان وڌيڪ ويڙهاڪ ماڻهو جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو، هو پنهنجي ڌيء ۽ ڀيڻ جي اڳيان پڻ شرمسار ٿئي ٿو.

ਰਾਜੇ ਧ੍ਰੋਹੁ ਕਮਾਂਵਦੇ ਰੈਬਾਰ ਸੁਰੰਗੈ ।

raaje dhrohu kamaanvade raibaar surangai |

بادشاهن، هڪ ٻئي لاءِ غدار، سفيرن کي ڪو به نقصان نه پهچايو (۽ هو آرام سان رهن).

ਬਜਰ ਪਾਪ ਨ ਉਤਰਨਿ ਜਾਇ ਕੀਚਨਿ ਗੰਗੈ ।

bajar paap na utaran jaae keechan gangai |

گنگا (مذهبي هنڌن) تي ڪيل گناهه گجگوڙ وانگر سخت آهن ۽ ڪڏهن به ختم نه ٿيندا آهن.

ਥਰਹਰ ਕੰਬੈ ਨਰਕੁ ਜਮੁ ਸੁਣਿ ਨਿੰਦਕ ਨੰਗੈ ।

tharahar kanbai narak jam sun nindak nangai |

بدمعاش جي ننگي معنيٰ ٻڌي، جهنم جو يما به لڄي ٿو.

ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਨ ਕਿਸੈ ਦੀ ਗੁਰ ਨਿੰਦ ਕੁਢੰਗੈ ।੪।

nindaa bhalee na kisai dee gur nind kudtangai |4|

ڪنهن جي غيبت خراب آهي، پر گروءَ جي بي عزتي ڪرڻ بدترين (زندگيءَ جو طريقو) آهي.

ਪਉੜੀ ੫

paurree 5

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਹਰਣਾਖਸੈ ਵੇਖਹੁ ਫਲੁ ਵਟੈ ।

nindaa kar haranaakhasai vekhahu fal vattai |

Hirtyakyapu خدا جي باري ۾ ناپسنديده ڳالهايو ۽ نتيجو اهو نڪتو ته هو آخرڪار مارجي ويو.

ਲੰਕ ਲੁਟਾਈ ਰਾਵਣੈ ਮਸਤਕਿ ਦਸ ਕਟੈ ।

lank luttaaee raavanai masatak das kattai |

راون به ان ئي سبب سان لنڪا کي لٽيو ۽ سندس ڏهه مٿو ماريا ويا.

ਕੰਸੁ ਗਇਆ ਸਣ ਲਸਕਰੈ ਸਭ ਦੈਤ ਸੰਘਟੈ ।

kans geaa san lasakarai sabh dait sanghattai |

ڪنس پنهنجي پوري لشڪر سميت مارجي ويو ۽ هن جا سڀ ڀوت ناس ٿي ويا.

ਵੰਸੁ ਗਵਾਇਆ ਕੈਰਵਾਂ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਫਟੈ ।

vans gavaaeaa kairavaan khoohan lakh fattai |

ڪورو پنهنجي خاندان کي وڃائي ڇڏيو ۽ انهن جي هزارين فوج کي تباهه ڪيو.

ਦੰਤ ਬਕਤ੍ਰ ਸਿਸਪਾਲ ਦੇ ਦੰਦ ਹੋਏ ਖਟੈ ।

dant bakatr sisapaal de dand hoe khattai |

ان ئي سبب جي ڪري دانت وڪٽر ۽ سيپل کي زبردست شڪست آئي.

ਨਿੰਦਾ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਿਓ ਇਉ ਵੇਦ ਉਘਟੈ ।

nindaa koe na sijhio iau ved ughattai |

ويداس پڻ بيان ڪري ٿو ته ڪا به ڪاميابي پٺڀرائي سان ممڪن ناهي

ਦੁਰਬਾਸੇ ਨੇ ਸਰਾਪ ਦੇ ਯਾਦਵ ਸਭਿ ਤਟੈ ।੫।

durabaase ne saraap de yaadav sabh tattai |5|

. (هن بدمعاشي جي ڪري) Durvasà. يادن تي لعنت ڪئي ۽ انهن سڀني کي شڪست ڏني.

ਪਉੜੀ ੬

paurree 6

ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਗੁੰਦੀਅਨਿ ਗੰਜੀ ਗੁਰੜਾਵੈ ।

sabhanaan de sir gundeean ganjee gurarraavai |

سڀني جا وار ڪپڙا پاتل آهن پر گنجي عورت گوڏن ڀر.

ਕੰਨਿ ਤਨਉੜੇ ਕਾਮਣੀ ਬੂੜੀ ਬਰਿੜਾਵੈ ।

kan tnaurre kaamanee boorree barirraavai |

سهڻي عورت ڪمائي ته ڪپڙا پائي ٿي، پر ڪن کان سواءِ رڙ ڪري ٿي.

ਨਥਾਂ ਨਕਿ ਨਵੇਲੀਆਂ ਨਕਟੀ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।

nathaan nak naveleean nakattee na sukhaavai |

نيون شاديون ٿيل ڇوڪريون نڪ ۾ انگوزي پائڻ لڳن ٿيون پر نڪ جي نالن کي بي آرامي محسوس ٿئي ٿي (نڪ جي انگوزي نه پائڻ جي ڪري).

ਕਜਲ ਅਖੀਂ ਹਰਣਾਖੀਆਂ ਕਾਣੀ ਕੁਰਲਾਵੈ ।

kajal akheen haranaakheean kaanee kuralaavai |

هرن اکين واريون عورتون ڪولهيءَ ۾ وجھن ٿيون پر هڪڙي اکيون روئڻ لڳيون.

ਸਭਨਾਂ ਚਾਲ ਸੁਹਾਵਣੀ ਲੰਗੜੀ ਲੰਗੜਾਵੈ ।

sabhanaan chaal suhaavanee langarree langarraavai |

سڀني کي وڻندڙ چال آهي پر لنگڙا.

ਗਣਤ ਗਣੈ ਗੁਰਦੇਵ ਦੀ ਤਿਸੁ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।੬।

ganat ganai guradev dee tis dukh vihaavai |6|

جيڪي ماڻهو گروءَ جي بدمعاشي ڪن ٿا، سي پنهنجي زندگي ڏکن ۾ گذارين ٿا.

ਪਉੜੀ ੭

paurree 7

ਅਪਤੁ ਕਰੀਰੁ ਨ ਮਉਲੀਐ ਦੇ ਦੋਸੁ ਬਸੰਤੈ ।

apat kareer na mauleeai de dos basantai |

پنن کان سواءِ جهنگلي ڪيپر ڪرين سائو نه ڄمندو آهي پر اهو بهار جي موسم کي ملامت ڪري ٿو.

ਸੰਢਿ ਸਪੁਤੀ ਨ ਥੀਐ ਕਣਤਾਵੈ ਕੰਤੈ ।

sandt saputee na theeai kanataavai kantai |

بنجر عورتون ٻار ته نه ٿيون پالي پر مڙس تي الزام هڻي ٿي.

ਕਲਰਿ ਖੇਤੁ ਨ ਜੰਮਈ ਘਣਹਰੁ ਵਰਸੰਤੈ ।

kalar khet na jamee ghanahar varasantai |

ڪڪرن جي برسات الڪائن واري زمين کي اُڀاري ۽ پيداوار نٿي ڏئي سگهي.

ਪੰਗਾ ਪਿਛੈ ਚੰਗਿਆਂ ਅਵਗੁਣ ਗੁਣਵੰਤੈ ।

pangaa pichhai changiaan avagun gunavantai |

نيڪ ماڻهن کي بدڪار ماڻهن جي صحبت ۾ بڇڙايون ۽ شرمندگيون ملن ٿيون.

ਸਾਇਰੁ ਵਿਚਿ ਘੰਘੂਟਿਆਂ ਬਹੁ ਰਤਨ ਅਨੰਤੈ ।

saaeir vich ghanghoottiaan bahu ratan anantai |

بحر ۾، خول مان به ڪيترائي موتي ملن ٿا، يعني چڱن سان وابستگي سٺا نتيجا ڏئي ٿي.

ਜਨਮ ਗਵਾਇ ਅਕਾਰਥਾ ਗੁਰੁ ਗਣਤ ਗਣੰਤੈ ।੭।

janam gavaae akaarathaa gur ganat ganantai |7|

گروءَ جي بي عزتي ڪرڻ سان، سڄي زندگي اجائي گذري ٿي.

ਪਉੜੀ ੮

paurree 8

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਪਰਬਤਾਂ ਅਸਮਾਨ ਖਹੰਦੇ ।

naa tis bhaare parabataan asamaan khahande |

آسمان کي ڇهڻ وارا جبل به (ڪفر کان وڌيڪ) وزن وارا نه آهن.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਕੋਟ ਗੜ੍ਹ ਘਰ ਬਾਰ ਦਿਸੰਦੇ ।

naa tis bhaare kott garrh ghar baar disande |

ظاهري قلعا به ايترو وزني نه آهن جيترو هو (ناڪار ماڻهو) آهي.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਸਾਇਰਾਂ ਨਦ ਵਾਹ ਵਹੰਦੇ ।

naa tis bhaare saaeiraan nad vaah vahande |

اهي سمنڊ، جن ۾ نديون ملن ٿيون، اهي به ايترا ڳرا نه آهن، جيترو هو.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਤਰੁਵਰਾਂ ਫਲ ਸੁਫਲ ਫਲੰਦੇ ।

naa tis bhaare taruvaraan fal sufal falande |

ميوي سان ڀريل وڻ به ايترو ڳرا نه آهن جيترو هو آهي

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਅਣਗਣਤ ਫਿਰੰਦੇ ।

naa tis bhaare jeea jant anaganat firande |

۽ نه ئي اهي بيشمار مخلوق هن وانگر ڳري آهن.

ਭਾਰੇ ਭੁਈਂ ਅਕਿਰਤਘਣ ਮੰਦੀ ਹੂ ਮੰਦੇ ।੮।

bhaare bhueen akirataghan mandee hoo mande |8|

حقيقت ۾ بي شڪر ماڻهو زمين تي بار آهي ۽ هو برائين جو بڇڙو آهي.

ਪਉੜੀ ੯

paurree 9

ਮਦ ਵਿਚਿ ਰਿਧਾ ਪਾਇ ਕੈ ਕੁਤੇ ਦਾ ਮਾਸੁ ।

mad vich ridhaa paae kai kute daa maas |

ڪتي جو گوشت شراب ۾ پکا، ان جي بدبوءَ سان گڏ، انساني کوپڙي ۾ رکيو ويندو هو.

ਧਰਿਆ ਮਾਣਸ ਖੋਪਰੀ ਤਿਸੁ ਮੰਦੀ ਵਾਸੁ ।

dhariaa maanas khoparee tis mandee vaas |

اهو رت سان ڀريل ڪپڙي سان ڍڪيل هو.

ਰਤੂ ਭਰਿਆ ਕਪੜਾ ਕਰਿ ਕਜਣੁ ਤਾਸੁ ।

ratoo bhariaa kaparraa kar kajan taas |

اهڙيءَ طرح ڍڪڻ واري عورت (چي:ٿان) پنهنجي خواهش کي پورو ڪرڻ کان پوءِ اهو پيالو کڻي وڃي رهي هئي.

ਢਕਿ ਲੈ ਚਲੀ ਚੂਹੜੀ ਕਰਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੁ ।

dtak lai chalee chooharree kar bhog bilaas |

جي باري ۾ پڇيو وڃي (گھڻي ڍڪيل مواد)

ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੁਛਿਆ ਲਾਹੇ ਵਿਸਵਾਸੁ ।

aakh sunaae puchhiaa laahe visavaas |

هن اهو چئي شڪ کي صاف ڪيو ته هن گوشت کي لڪائڻ لاءِ ڍڪيو هو

ਨਦਰੀ ਪਵੈ ਅਕਿਰਤਘਣੁ ਮਤੁ ਹੋਇ ਵਿਣਾਸੁ ।੯।

nadaree pavai akirataghan mat hoe vinaas |9|

اهو هڪ ناشڪر جي نظر کان ان جي آلودگي کان بچڻ لاء.

ਪਉੜੀ ੧੦

paurree 10

ਚੋਰੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਸਾਹ ਦੈ ਘਰ ਅੰਦਰਿ ਵੜਿਆ ।

chor geaa ghar saah dai ghar andar varriaa |

هڪ امير جي گهر ۾ چور داخل ٿيو.

ਕੁਛਾ ਕੂਣੈ ਭਾਲਦਾ ਚਉਬਾਰੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ।

kuchhaa koonai bhaaladaa chaubaare charrhiaa |

چئن ڪنڊن کي غور سان ڏسندو هو مٿئين ڪمري ۾ آيو.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹਿ ਅਗਲਾਈ ਅੜਿਆ ।

sueinaa rupaa pandd banh agalaaee arriaa |

هن پئسا ۽ سون گڏ ڪري هڪ بنڊل ۾ بند ڪيو. پر پوءِ به سندس لالچ کيس دير ڪئي.

ਲੋਭ ਲਹਰਿ ਹਲਕਾਇਆ ਲੂਣ ਹਾਂਡਾ ਫੜਿਆ ।

lobh lahar halakaaeaa loon haanddaa farriaa |

لالچ ۾ بيقرار ٿي هن لوڻ جو برتن پڪڙي ورتو.

ਚੁਖਕੁ ਲੈ ਕੇ ਚਖਿਆ ਤਿਸੁ ਕਖੁ ਨ ਖੜਿਆ ।

chukhak lai ke chakhiaa tis kakh na kharriaa |

ان مان ٿورو ڪڍيائين ۽ چکيو؛ هو هر شيءِ اتي ڇڏي ٻاهر آيو.

ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਧੜੁ ਧੰਮੜ ਧੜਿਆ ।੧੦।

loon haraamee gunahagaar dharr dhamarr dharriaa |10|

ان چور کي به خبر هئي، ته بي شڪر ماڻهو (رب جي درٻار ۾) ڍول وانگر کٽيو ويندو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੧

paurree 11

ਖਾਧੇ ਲੂਣ ਗੁਲਾਮ ਹੋਇ ਪੀਹਿ ਪਾਣੀ ਢੋਵੈ ।

khaadhe loon gulaam hoe peehi paanee dtovai |

(ماڻهو جو) لوڻ کائي، نوڪر بڻجي پاڻي کڻي ٿو ۽ اناج کي پيس ٿو.

ਲੂਣ ਖਾਇ ਕਰਿ ਚਾਕਰੀ ਰਣਿ ਟੁਕ ਟੁਕ ਹੋਵੈ ।

loon khaae kar chaakaree ran ttuk ttuk hovai |

اهڙو وفادار، جنگ جي ميدان ۾ ماسٽر لاء ٽڪر ٽڪر ماريو وڃي ٿو.

ਲੂਣ ਖਾਇ ਧੀ ਪੁਤੁ ਹੋਇ ਸਭ ਲਜਾ ਧੋਵੈ ।

loon khaae dhee put hoe sabh lajaa dhovai |

وفادار پٽ ۽ ڌيئر خاندان جي سڀني شرمندگي کي ڌوء.

ਲੂਣੁ ਵਣੋਟਾ ਖਾਇ ਕੈ ਹਥ ਜੋੜਿ ਖੜੋਵੈ ।

loon vanottaa khaae kai hath jorr kharrovai |

لوڻ کائڻ وارو نوڪر هميشه هٿ جوڙي بيٺو آهي.

ਵਾਟ ਵਟਾਊ ਲੂਣੁ ਖਾਇ ਗੁਣੁ ਕੰਠਿ ਪਰੋਵੈ ।

vaatt vattaaoo loon khaae gun kantth parovai |

لنگهندڙ ان ماڻهوءَ جي تعريف ڪندو آهي، جنهن جو لوڻ کاڌو هجي.

ਲੂਣਹਰਾਮੀ ਗੁਨਹਗਾਰ ਮਰਿ ਜਨਮੁ ਵਿਗੋਵੈ ।੧੧।

loonaharaamee gunahagaar mar janam vigovai |11|

پر بي شڪر ماڻهو گناهه ڪري ٿو ۽ پنهنجي زندگي بيڪار وڃائي ٿو ۽ مري ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੨

paurree 12

ਜਿਉ ਮਿਰਯਾਦਾ ਹਿੰਦੂਆਂ ਗਊ ਮਾਸੁ ਅਖਾਜੁ ।

jiau mirayaadaa hindooaan gaoo maas akhaaj |

جيئن هندو ضابطه اخلاق ۾ ڳئون جو گوشت حرام آهي.

ਮੁਸਲਮਾਣਾਂ ਸੂਅਰਹੁ ਸਉਗੰਦ ਵਿਆਜੁ ।

musalamaanaan sooarahu saugand viaaj |

مسلمان سور جو گوشت ۽ پئسن تي سود جي خلاف عهد ڪن ٿا.

ਸਹੁਰਾ ਘਰਿ ਜਾਵਾਈਐ ਪਾਣੀ ਮਦਰਾਜੁ ।

sahuraa ghar jaavaaeeai paanee madaraaj |

پيءُ لاءِ ته پٽ جي گهر جو پاڻي به شراب وانگر حرام آهي.

ਸਹਾ ਨ ਖਾਈ ਚੂਹੜਾ ਮਾਇਆ ਮੁਹਤਾਜੁ ।

sahaa na khaaee chooharraa maaeaa muhataaj |

صاف ڪندڙ خرگوش نه کائي ٿو، جيتوڻيڪ هو پئسو ڏکيو آهي.

ਜਿਉ ਮਿਠੈ ਮਖੀ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਹੋਇ ਅਕਾਜੁ ।

jiau mitthai makhee marai tis hoe akaaj |

جيئن مئل مکڻ مٺي جو ذائقو خراب ڪري ڇڏيندي آهي ۽ مٺي زهر ٿيڻ ڪري بيڪار ٿي ويندي آهي.

ਤਿਉ ਧਰਮਸਾਲ ਦੀ ਝਾਕ ਹੈ ਵਿਹੁ ਖੰਡੂ ਪਾਜੁ ।੧੨।

tiau dharamasaal dee jhaak hai vihu khanddoo paaj |12|

ساڳيءَ طرح مذهبي ماڳن جي ڪمائي تي نظر وجهڻ به شگر ملائي زهر کائڻ برابر آهي.

ਪਉੜੀ ੧੩

paurree 13

ਖਰਾ ਦੁਹੇਲਾ ਜਗ ਵਿਚਿ ਜਿਸ ਅੰਦਰਿ ਝਾਕੁ ।

kharaa duhelaa jag vich jis andar jhaak |

هو هميشه غمگين آهي جنهن جي ذهن ۾ ترس آهي.

ਸੋਇਨੇ ਨੋ ਹਥੁ ਪਾਇਦਾ ਹੁਇ ਵੰਞੈ ਖਾਕੁ ।

soeine no hath paaeidaa hue vanyai khaak |

هو سون کي ڇهندو آهي ۽ اهو مٽيءَ جي ڍڳي ۾ بدلجي ويندو آهي.

ਇਠ ਮਿਤ ਪੁਤ ਭਾਇਰਾ ਵਿਹਰਨਿ ਸਭ ਸਾਕੁ ।

eitth mit put bhaaeiraa viharan sabh saak |

پيارا دوست، پٽ، ڀائر ۽ ٻيا سڀ مائٽ ساڻس بيزار ٿي ويا.

ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸਰਾਪੁ ਹੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਪਾਕੁ ।

sog vijog saraap hai duramat naapaak |

اهڙي بڇڙي سوچ رکندڙ ماڻهوءَ کي ڪڏهن ملڻ ۽ جدائي جي لعنت پوي ٿي يعني لڏ پلاڻ جي تڪليفن کي منهن ڏيڻو پوي ٿو.

ਵਤੈ ਮੁਤੜਿ ਰੰਨ ਜਿਉ ਦਰਿ ਮਿਲੈ ਤਲਾਕੁ ।

vatai mutarr ran jiau dar milai talaak |

هو هڪ ڇڏيل عورت وانگر ڀڄندو آهي ۽ (لوڊ جي) دروازي کان بيٺو آهي.

ਦੁਖੁ ਭੁਖੁ ਦਾਲਿਦ ਘਣਾ ਦੋਜਕ ਅਉਤਾਕੁ ।੧੩।

dukh bhukh daalid ghanaa dojak aautaak |13|

هن کي تڪليف، بک، سخت غربت ملي ٿي ۽ (جسماني) موت کان پوءِ دوزخ ۾ پهچي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੪

paurree 14

ਵਿਗੜੈ ਚਾਟਾ ਦੁਧ ਦਾ ਕਾਂਜੀ ਦੀ ਚੁਖੈ ।

vigarrai chaattaa dudh daa kaanjee dee chukhai |

کير جو پورو ٿانو سرڪي جي هڪ قطري سان خراب ٿي ويندو آهي.

ਸਹਸ ਮਣਾ ਰੂਈ ਜਲੈ ਚਿਣਗਾਰੀ ਧੁਖੈ ।

sahas manaa rooee jalai chinagaaree dhukhai |

ڪپهه جا هزار مڻ هڪ چنگاري سان سڙي ويندا آهن.

ਬੂਰੁ ਵਿਣਾਹੇ ਪਾਣੀਐ ਖਉ ਲਾਖਹੁ ਰੁਖੈ ।

boor vinaahe paaneeai khau laakhahu rukhai |

واٽر گسمر پاڻي کي خراب ڪري ٿو ۽ شيلڪ وڻ جي تباهي جو سبب بڻجي ٿو.

ਜਿਉ ਉਦਮਾਦੀ ਅਤੀਸਾਰੁ ਖਈ ਰੋਗੁ ਮਨੁਖੈ ।

jiau udamaadee ateesaar khee rog manukhai |

چريو ماڻهو اسهال جي ڪري مري ويندو آهي ۽ عام ماڻهو تپ دق (استعمال) ڪري تباهه ٿي ويندو آهي.

ਜਿਉ ਜਾਲਿ ਪੰਖੇਰੂ ਫਾਸਦੇ ਚੁਗਣ ਦੀ ਭੁਖੈ ।

jiau jaal pankheroo faasade chugan dee bhukhai |

جيئن پکي ٻج جي لالچ ۾ ڄار ۾ ڦاسن ٿا،

ਤਿਉ ਅਜਰੁ ਝਾਕ ਭੰਡਾਰ ਦੀ ਵਿਆਪੇ ਵੇਮੁਖੈ ।੧੪।

tiau ajar jhaak bhanddaar dee viaape vemukhai |14|

مرتد جي دل ۾ ناقابل برداشت (مذهبي ڪمائيءَ) جي ذخيري جي تمنا رهي ٿي.

ਪਉੜੀ ੧੫

paurree 15

ਅਉਚਰੁ ਝਾਕ ਭੰਡਾਰ ਦੀ ਚੁਖੁ ਲਗੈ ਚਖੀ ।

aauchar jhaak bhanddaar dee chukh lagai chakhee |

ذخيري جي مال جي طلب ڪرڻ (سکن لاءِ) ناجائز آهي.

ਹੋਇ ਦੁਕੁਧਾ ਨਿਕਲੈ ਭੋਜਨੁ ਮਿਲਿ ਮਖੀ ।

hoe dukudhaa nikalai bhojan mil makhee |

پر جن کي اهڙي خواهش هجي، انهن کي مال واپس ڪرڻو پوندو، جيئن کاڌي سان اندر هليو ويندڙ مکڻ جسم مان الٽي ڪري ٻاهر نڪري وڃي.

ਰਾਤਿ ਸੁਖਾਲਾ ਕਿਉ ਸਵੈ ਤਿਣੁ ਅੰਦਰਿ ਅਖੀ ।

raat sukhaalaa kiau savai tin andar akhee |

هو ڪيئن آرام سان سمهي سگهي ٿو جنهن جي اکين ۾ گھاس جا ڦڙا آهن.

ਕਖਾ ਦਬੀ ਅਗਿ ਜਿਉ ਓਹੁ ਰਹੈ ਨ ਰਖੀ ।

kakhaa dabee ag jiau ohu rahai na rakhee |

جيئن سڪل گاهه هيٺ باهه کي دٻائي نٿو سگهجي، تيئن،

ਝਾਕ ਝਕਾਈਐ ਝਾਕਵਾਲੁ ਕਰਿ ਭਖ ਅਭਖੀ ।

jhaak jhakaaeeai jhaakavaal kar bhakh abhakhee |

غار ۾ ڦاٿل ماڻهوءَ جي خواهشن تي ضابطو نٿو اچي ۽ ان لاءِ کائڻ لائق بڻجي وڃي ٿو.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਲਖੀ ।੧੫।

gur parasaadee ubare gur sikhaa lakhee |15|

گروءَ جا سک ڪروڙين آهن، پر فقط اهي ئي آهن جن کي رب جي رحمت حاصل ٿئي ٿي، اهي دنيا جي سمنڊ کان پار ٿين ٿا.

ਪਉੜੀ ੧੬

paurree 16

ਜਿਉ ਘੁਣ ਖਾਧੀ ਲਕੜੀ ਵਿਣੁ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀ ।

jiau ghun khaadhee lakarree vin taan nitaanee |

اُهو (مرتد) ٿلهو ۽ بي طاقت ٿي ويندو آهي جيئن ڪاٺ جي کاڄي.

ਜਾਣੁ ਡਰਾਵਾ ਖੇਤ ਵਿਚਿ ਨਿਰਜੀਤੁ ਪਰਾਣੀ ।

jaan ddaraavaa khet vich nirajeet paraanee |

هو (پکين) کي خوفزده ڪرڻ لاءِ ميدان ۾ رکيل بي جان خوفناڪ ٻوٽي وانگر آهي.

ਜਿਉ ਧੂਅਰੁ ਝੜੁਵਾਲ ਦੀ ਕਿਉ ਵਰਸੈ ਪਾਣੀ ।

jiau dhooar jharruvaal dee kiau varasai paanee |

دونھون جي بادلن مان ڪھڙيءَ طرح برسات وسڻ لڳي.

ਜਿਉ ਥਣ ਗਲ ਵਿਚਿ ਬਕਰੀ ਦੁਹਿ ਦੁਧੁ ਨ ਆਣੀ ।

jiau than gal vich bakaree duhi dudh na aanee |

جيئن ڳچيءَ ۾ ٻڪريءَ جو ٿلهو کير نه ٿو ڏئي سگهي، تيئن مذهبي ڪمائيءَ جو چور به انهيءَ ئي لالچ ۾ اُلڪي ڦري ٿو.

ਝਾਕੇ ਅੰਦਰਿ ਝਾਕਵਾਲੁ ਤਿਸ ਕਿਆ ਨੀਸਾਣੀ ।

jhaake andar jhaakavaal tis kiaa neesaanee |

اهڙي انسان جو صحيح نشان ڇا آهي.

ਜਿਉ ਚਮੁ ਚਟੈ ਗਾਇ ਮਹਿ ਉਹ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ।੧੬।

jiau cham chattai gaae meh uh bharam bhulaanee |16|

اھڙو ماڻھو گمراھ رھندو آھي اُن ڳئون وانگر، جيڪو پنھنجي مئل اولاد کي جيئرو سمجھي ان کي چاٽڻ لڳندو آھي.

ਪਉੜੀ ੧੭

paurree 17

ਗੁਛਾ ਹੋਇ ਧ੍ਰਿਕਾਨੂਆ ਕਿਉ ਵੁੜੀਐ ਦਾਖੈ ।

guchhaa hoe dhrikaanooaa kiau vurreeai daakhai |

موهن جي وڻ جي ٻڪري کي انگور سان ڇو ڀيٽيو وڃي.

ਅਕੈ ਕੇਰੀ ਖਖੜੀ ਕੋਈ ਅੰਬੁ ਨ ਆਖੈ ।

akai keree khakharree koee anb na aakhai |

اَکَ ٻيرَ کي ڪو نه سڏيندو آهي، مَن.

ਗਹਣੇ ਜਿਉ ਜਰਪੋਸ ਦੇ ਨਹੀ ਸੋਇਨਾ ਸਾਖੈ ।

gahane jiau jarapos de nahee soeinaa saakhai |

تحفا زيور سون جي زيورن وانگر نه آهن.

ਫਟਕ ਨ ਪੁਜਨਿ ਹੀਰਿਆ ਓਇ ਭਰੇ ਬਿਆਖੈ ।

fattak na pujan heeriaa oe bhare biaakhai |

ڪرسٽل هيرن جي برابر نه هوندا آهن ڇاڪاڻ ته هيرا قيمتي هوندا آهن.

ਧਉਲੇ ਦਿਸਨਿ ਛਾਹਿ ਦੁਧੁ ਸਾਦਹੁ ਗੁਣ ਗਾਖੈ ।

dhaule disan chhaeh dudh saadahu gun gaakhai |

مکڻ کير ۽ کير ٻئي اڇا هوندا آهن پر مختلف معيار ۽ ذائقي جا

ਤਿਉ ਸਾਧ ਅਸਾਧ ਪਰਖੀਅਨਿ ਕਰਤੂਤਿ ਸੁ ਭਾਖੈ ।੧੭।

tiau saadh asaadh parakheean karatoot su bhaakhai |17|

ساڳيءَ طرح پاڪ ۽ ناپاڪ انهن جي صفتن ۽ ڪمن جي ڪري الڳ الڳ آهن.

ਪਉੜੀ ੧੮

paurree 18

ਸਾਵੇ ਪੀਲੇ ਪਾਨ ਹਹਿ ਓਇ ਵੇਲਹੁ ਤੁਟੇ ।

saave peele paan heh oe velahu tutte |

پنن جا پن جڏهن شاخ مان ڪڍجن ٿا ته سائو ۽ پيلو رنگ جا ٿين ٿا.

ਚਿਤਮਿਤਾਲੇ ਫੋਫਲੇ ਫਲ ਬਿਰਖਹੁੰ ਛੁਟੇ ।

chitamitaale fofale fal birakhahun chhutte |

پني گنج رنگ حاصل ڪرڻ واري سوپاري کي وڻ مان ڪڍيو ويندو آهي.

ਕਥ ਹੁਰੇਹੀ ਭੂਸਲੀ ਦੇ ਚਾਵਲ ਚੁਟੇ ।

kath hurehee bhoosalee de chaaval chutte |

ڪيچو ناسي رنگ جو ۽ هلڪو ٿيندو آهي ۽ ان ۾ هڪ چُنچو استعمال ڪيو ويندو آهي.

ਚੂਨਾ ਦਿਸੈ ਉਜਲਾ ਦਹਿ ਪਥਰੁ ਕੁਟੇ ।

choonaa disai ujalaa deh pathar kutte |

ليمو اڇو ٿيندو آهي ۽ ساڙيو ويندو آهي.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇ ਮਿਲਿ ਰੰਗੁ ਚੀਚ ਵਹੁਟੇ ।

aap gavaae samaae mil rang cheech vahutte |

جڏهن پنهنجي انا وڃائي ويهندا آهن (ملندا آهن) اهي هڪجهڙائي سان ڳاڙهي رنگ جا ٿي ويندا آهن.

ਤਿਉ ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਵਿਚਿ ਸਾਧ ਹਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਹ ਜੁਟੇ ।੧੮।

tiau chahu varanaa vich saadh han guramukh muh jutte |18|

ساڳيءَ طرح سنت به آهن، جيڪي چئن ورهين جي قابليت کي اپنائي، پاڻ ۾ پيار ۾ رهن ٿا، گومُخن وانگر، گروءَ جي طرف متوجهه.

ਪਉੜੀ ੧੯

paurree 19

ਚਾਕਰ ਸਭ ਸਦਾਇਂਦੇ ਸਾਹਿਬ ਦਰਬਾਰੇ ।

chaakar sabh sadaaeinde saahib darabaare |

شهنشاهه جي درٻار ۾ سڀ نوڪر سڏجن ٿا.

ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਕਰਨਿ ਜੁਹਾਰੀਆ ਸਭ ਸੈ ਹਥੀਆਰੇ ।

niv niv karan juhaareea sabh sai hatheeaare |

چڱي طرح هٿياربند، اهي تمام عاجزي سان ڪنڌ ڪن ٿا.

ਮਜਲਸ ਬਹਿ ਬਾਫਾਇਂਦੇ ਬੋਲ ਬੋਲਨਿ ਭਾਰੇ ।

majalas beh baafaaeinde bol bolan bhaare |

سماجي ۽ ثقافتي گڏجاڻين ۾ اهي وڏائي ۽ وڏائي ڪندا آهن.

ਗਲੀਏ ਤੁਰੇ ਨਚਾਇਂਦੇ ਗਜਗਾਹ ਸਵਾਰੇ ।

galee ture nachaaeinde gajagaah savaare |

انهن جا هاٿي سينگاريل آهن ۽ گهٽين ۽ بازارن ۾ اهي گهوڙن سان گڏ رقص ڪن ٿا.

ਰਣ ਵਿਚਿ ਪਇਆਂ ਜਾਣੀਅਨਿ ਜੋਧ ਭਜਣਹਾਰੇ ।

ran vich peaan jaaneean jodh bhajanahaare |

پر جنگ جي ميدان ۾ ئي خبر پوندي آهي ته ڪير بهادر ويڙهاڪ آهي ۽ ڪير پنهنجي پيرن تي بيهڻو آهي.

ਤਿਉ ਸਾਂਗਿ ਸਿਞਾਪਨਿ ਸਨਮੁਖਾਂ ਬੇਮੁਖ ਹਤਿਆਰੇ ।੧੯।

tiau saang siyaapan sanamukhaan bemukh hatiaare |19|

ساڳيا مرتد آهن، قاتل جيڪي رب جي ويجھو ويساهه رکندا آهن، پر آخرڪار سڃاڻپ ٿي ويا آهن.

ਪਉੜੀ ੨੦

paurree 20

ਜੇ ਮਾਂ ਹੋਵੈ ਜਾਰਨੀ ਕਿਉ ਪੁਤੁ ਪਤਾਰੇ ।

je maan hovai jaaranee kiau put pataare |

جيڪڏهن ماءُ زناڪار آهي ته پٽ ان کي خراب ڇو ٿو ڳالهائي.

ਗਾਈ ਮਾਣਕੁ ਨਿਗਲਿਆ ਪੇਟੁ ਪਾੜਿ ਨ ਮਾਰੇ ।

gaaee maanak nigaliaa pett paarr na maare |

جيڪڏهن ڳئون ڳئون ڳهي وڃي ته ان کي ڪڍڻ لاءِ ڪو به ان جو پيٽ نه ڦاڙيندو.

ਜੇ ਪਿਰੁ ਬਹੁ ਘਰੁ ਹੰਢਣਾ ਸਤੁ ਰਖੈ ਨਾਰੇ ।

je pir bahu ghar handtanaa sat rakhai naare |

جيڪڏهن مڙس ڪيترن ئي گهرن ۾ (غير اخلاقي) لطف اندوز ٿئي ٿو، ته زال کي پنهنجي عصمت جي حفاظت ڪرڻ گهرجي.

ਅਮਰੁ ਚਲਾਵੈ ਚੰਮ ਦੇ ਚਾਕਰ ਵੇਚਾਰੇ ।

amar chalaavai cham de chaakar vechaare |

جيڪڏهن بادشاهه آمرانه طاقت جو استعمال ڪندو آهي ته نوڪر سندس اڳيان بي وس هوندا آهن.

ਜੇ ਮਦੁ ਪੀਤਾ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਲੋਇ ਲੁਝਣਿ ਸਾਰੇ ।

je mad peetaa baamhanee loe lujhan saare |

جيڪڏهن هڪ برهمڻ عورت شرابي آهي، سڀ شرم محسوس ڪن ٿا ۽ هن جي منهن ڏانهن نه ڏسندا آهن.

ਜੇ ਗੁਰ ਸਾਂਗਿ ਵਰਤਦਾ ਸਿਖੁ ਸਿਦਕੁ ਨ ਹਾਰੇ ।੨੦।

je gur saang varatadaa sikh sidak na haare |20|

جيڪڏهن گرو هڪ شرم انجام ڏئي ٿو، سکن کي پنهنجي برداشت نه ڇڏڻ گهرجي.

ਪਉੜੀ ੨੧

paurree 21

ਧਰਤੀ ਉਪਰਿ ਕੋਟ ਗੜ ਭੁਇਚਾਲ ਕਮੰਦੇ ।

dharatee upar kott garr bhueichaal kamande |

زلزلي دوران ڌرتيءَ تي لکين قلعا سڙي ويا

ਝਖੜਿ ਆਏ ਤਰੁਵਰਾ ਸਰਬਤ ਹਲੰਦੇ ।

jhakharr aae taruvaraa sarabat halande |

طوفان دوران، سڀ وڻ ٽٽي پوندا آهن.

ਡਵਿ ਲਗੈ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਸਭ ਘਾਹ ਜਲੰਦੇ ।

ddav lagai ujaarr vich sabh ghaah jalande |

باهه لڳڻ سان ٻيلن ۾ موجود هر قسم جا گاهه سڙي ويندا آهن.

ਹੜ ਆਏ ਕਿਨਿ ਥੰਮੀਅਨਿ ਦਰੀਆਉ ਵਹੰਦੇ ।

harr aae kin thameean dareeaau vahande |

جيڪو وهندڙ درياهه ۾ ٻوڏ کي روڪي سگهي.

ਅੰਬਰਿ ਪਾਟੇ ਥਿਗਲੀ ਕੂੜਿਆਰ ਕਰੰਦੇ ।

anbar paatte thigalee koorriaar karande |

ڦاٽل آسمان کي ڪپڙي وانگر سلائڻ جو ڏکيو ۽ بيوقوفي ڪم رڳو گپ شپ ڪرڻ وارا ئي ڪري سگهن ٿا.

ਸਾਂਗੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਬਤੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਬੰਦੇ ।੨੧।

saangai andar saabate se virale bande |21|

ناياب ماڻهو آهن جيڪي شام جي دوران مڪمل طور تي تيار آهن.

ਪਉੜੀ ੨੨

paurree 22

ਜੇ ਮਾਉ ਪੁਤੈ ਵਿਸੁ ਦੇ ਤਿਸ ਤੇ ਕਿਸੁ ਪਿਆਰਾ ।

je maau putai vis de tis te kis piaaraa |

جيڪڏهن ماءُ پٽ کي زهر ڏئي ته پوءِ اهو پٽ ٻيو ڪير ٿي سگهي ٿو.

ਜੇ ਘਰੁ ਭੰਨੈ ਪਾਹਰੂ ਕਉਣੁ ਰਖਣਹਾਰਾ ।

je ghar bhanai paaharoo kaun rakhanahaaraa |

جيڪڏهن چوڪيدار گهر جو در کڙڪائي ته پوءِ ٻيو ڪير ٿي سگهي ٿو محافظ.

ਬੇੜਾ ਡੋਬੈ ਪਾਤਣੀ ਕਿਉ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ।

berraa ddobai paatanee kiau paar utaaraa |

جيڪڏهن ٻيڙيءَ جو مالڪ ٻيڙيءَ کي ٻُڏي، ته ڪيئن پار پوي.

ਆਗੂ ਲੈ ਉਝੜਿ ਪਵੈ ਕਿਸੁ ਕਰੈ ਪੁਕਾਰਾ ।

aagoo lai ujharr pavai kis karai pukaaraa |

جيڪڏهن ليڊر ئي عوام کي گمراهه ڪري ته پوءِ ٻيو ڪير سڏائي سگهي ٿو مدد لاءِ.

ਜੇ ਕਰਿ ਖੇਤੈ ਖਾਇ ਵਾੜਿ ਕੋ ਲਹੈ ਨ ਸਾਰਾ ।

je kar khetai khaae vaarr ko lahai na saaraa |

۽ جيڪڏهن بچاءَ واري باهه فصلن کي کائڻ شروع ڪري ڇڏي ته ٻيو ڪير سنڀاليندو.

ਜੇ ਗੁਰ ਭਰਮਾਏ ਸਾਂਗੁ ਕਰਿ ਕਿਆ ਸਿਖੁ ਵਿਚਾਰਾ ।੨੨।

je gur bharamaae saang kar kiaa sikh vichaaraa |22|

ساڳيءَ طرح، جيڪڏهن گرو هڪ سک کي شرم ذريعي گمراهه ڪري ٿو، ته هڪ غريب سک ڇا ڪري سگهي ٿو.

ਪਉੜੀ ੨੩

paurree 23

ਜਲ ਵਿਚਿ ਕਾਗਦ ਲੂਣ ਜਿਉ ਘਿਅ ਚੋਪੜਿ ਪਾਏ ।

jal vich kaagad loon jiau ghia choparr paae |

مکڻ کي ڪاغذ ۽ لوڻ تي لاڳو ڪري انهن کي پاڻي ۾ وجهي سگهجي ٿو (انهن کي ڦهلائڻ ۾ گهڻو وقت لڳندو).

ਦੀਵੇ ਵਟੀ ਤੇਲੁ ਦੇ ਸਭ ਰਾਤਿ ਜਲਾਏ ।

deeve vattee tel de sabh raat jalaae |

تيل جي مدد سان ڏيئا جي بتي سڄي رات جلندي رهي ٿي.

ਵਾਇ ਮੰਡਲ ਜਿਉ ਡੋਰ ਫੜਿ ਗੁਡੀ ਓਡਾਏ ।

vaae manddal jiau ddor farr guddee oddaae |

تار کي پڪڙي، پتنگ کي آسمان ۾ اڏامڻ لڳي.

ਮੁਹ ਵਿਚਿ ਗਰੜ ਦੁਗਾਰੁ ਪਾਇ ਜਿਉ ਸਪੁ ਲੜਾਏ ।

muh vich gararr dugaar paae jiau sap larraae |

وات ۾ ٻوٽي رکڻ سان، ڪنهن کي نانگ کائي سگهي ٿو.

ਰਾਜਾ ਫਿਰੈ ਫਕੀਰੁ ਹੋਇ ਸੁਣਿ ਦੁਖਿ ਮਿਟਾਏ ।

raajaa firai fakeer hoe sun dukh mittaae |

بادشاهه جيڪڏهن فقير جي روپ ۾ ٻاهر نڪرندو هو ته هو ماڻهن جا ڏک ٻڌندو هو ۽ انهن کي دور ڪندو هو.

ਸਾਂਗੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਬਤਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰੂ ਸਹਾਏ ।੨੩।੩੫। ਪੈਂਤੀਹ ।

saangai andar saabataa jis guroo sahaae |23|35| painteeh |

اهڙي ڪاميابيءَ ۾ فقط اهو ئي امتحان پاس ڪري ٿو، جنهن کي گرو جي مدد ملي ٿي.