Einn Oankar, frumorkan, varð að veruleika fyrir náð guðdómlegs kennara
Ef hundur situr í hásætinu mun hann (eins og) sleikja mjölkvörnina.
Ef snákur er fóðraður á mjólk jafnvel þá mun hann hella eitri úr munni sínum.
Ef steinn er geymdur í vatni, þá mýkist ekki harka hans.
Asninn afneitar ilmvatninu og sandelviðarilminum og veltir líkama sínum í rykinu.
Að sama skapi hættir bakmælandi aldrei (vana sínum) að baktala
Og rífur sig upp með rótum til að eyðileggja tilveru sína.
Kráka tekur aldrei upp kamfóru; það finnst gaman að hafa rusl í kring.
Fíllinn baðaður í vatni setur ryk á höfuðið.
Ristilinn (tumma), jafnvel þótt hann sé vökvaður með nektar, skilur ekki við beiskju hans.
Jafnvel þótt silki-bómullartrénu sé vel þjónað (með vatni og áburði o.s.frv.), fæst enginn ávöxtur af því.
Þeir sem baktalar eru, sem eru lausir við neim Drottins, líkar ekki við hinn heilaga söfnuð.
Ef leiðtoginn er blindur verður allt fyrirtækið rænt (verðmætum þeirra).
Það er ekki hægt að leyna lykt af hvítlauk þótt hann sé borðaður í afskekktu horni.
Engin sápa hversu mikið er borið á, getur breytt svörtu teppinu í hvítt.
Hver sem mun snerta bý eitraðra geitunga mun finna andlit hans bólgið.
Soðna grænmetið án salts er algjörlega gagnslaust.
Án vitneskju hins sanna gúrú hefur baktalandi vanrækt nafn Drottins.
Hann öðlast hamingju hvorki hér né þar og harmar alltaf og iðrast.
Nornin er mannæta en hún íhugar heldur ekki rangt fyrir son sinn.
Jafnvel þekktur sem illvígasti maðurinn, skammast hann sín líka fyrir dóttur sinni og systur.
Konungarnir, sviknir hver við annan, skaða sendiherrana ekkert (og þeir búa þægilega).
Syndirnar sem drýgðar eru í Ganges (trúarlegu stöðum) eru eins harðar og þrumufleygur og hverfa aldrei út.
Yama helvítis nötrar líka þegar hann hlustar á nakta illsku rógberans.
Að baktala hvern sem er er slæmt en svívirðing gúrúsins er versta (lífsmátinn).
Hirrtyakyapu talaði illa um Guð og niðurstaðan er ljóst að hann var að lokum drepinn.
Ravan fékk einnig Lanka rænt af sömu ástæðu og tíu höfuð hans drepin.
Kans var drepinn ásamt fullum her sínum og allir hans djöflar fórust.
Kauravas misstu ættarveldið sitt og eyðilögðu mýgrút af her sínum.
Af sömu ástæðu urðu Dantavaktr og Siupál ósigur.
Veda-bókin útskýrir líka að enginn árangur er mögulegur með því að baktala
. (Vegna þessarar svívirðingar) Durvasà. bölvaði Yadays og sigraði þá alla.
Hár allra eru klædd en sköllótta konan muldrar.
Hin fallega kona ber launin en sú eyrnalausa nöldrar.
Nýgiftu stelpurnar nota nefhringi en neflausum finnst óþægilegt (fyrir að geta ekki verið með nefhring).
Dýraeygðu dömurnar settu í collyrium en eineygðu kveina og gráta.
Allir hafa ánægjulegt göngulag en haltir haltrar.
Þeir sem rægja gúrúinn eyða lífi sínu í sorgum.
Lauflausa villikappan Karin grænkar ekki en kennir vorvertíðinni um.
Ófrjóu konurnar fæða ekki barnið en hún kennir manninum sínum um.
Rigning skýjanna getur ekki látið basískt svið vaxa og framleiða.
Verðlaunafólk fær illsku og vandræði í félagsskap illvígra manna.
Í sjónum fær maður margar perlur jafnvel úr skeljunum, þ.e. sambandið við hið góða skilar góðum árangri.
Með því að rægja gúrúinn, líður allt lífið til einskis.
Himin-snerta fjöllin eru heldur ekki þyngri (en vanþakklát manneskja).
Hinir sýnilegu vígi eru heldur ekki eins þungbær og hann (vanþakkláti manneskjan) er;
Þau höf sem fljótin renna saman í eru heldur ekki eins þung og hann;
Trén sem eru hlaðin ávöxtum eru heldur ekki eins þung og hann
Og ekki eru þessar óteljandi verur jafn þungar og hann.
Í raun er hinn vanþakkláti maður byrði á jörðinni og hann er illur illsku.
Kjöt hunds sem eldað var í víninu var, ásamt vondri lykt þess, geymt í höfuðkúpunni.
Það var þakið blóðlituðum klútnum.
Með því að hylja, bar hræætakonan (chi:than) skálina, eftir að hafa sefað girnd sína.
Þegar spurt var um (viðurstyggilegt hulið efni)
Hún tók af tvímæli með því að segja að hún hefði hulið kjötið til að fela sig
Það frá augum vanþakkláts manns til að forðast mengun þess.
Þjófur kom inn í hús ríks manns.
Hann horfði vandlega á hornin fjögur og kom í efri herbergið.
Hann safnaði saman peningunum og gullinu og batt í búnt; en þó tafði ágirnd hans.
Hann varð óþolinmóður af græðgi og náði í saltpott.
Dálítið af því tók hann fram og smakkaði; hann skildi þar eftir hvern hlut og kom út.
Sá þjófur vissi líka, að vanþakklátur maður er barinn eins og tromma (í Drottins hirði).
Eftir að hafa borðað salt (af manneskju), sækir maður, sem verður þjónn, vatn og malar kornið.
Svo trúr, á vígvellinum verður drepinn stykki til stykki fyrir meistarann.
Hinir trúföstu synir og dætur þvo alla skömm fjölskyldunnar.
Saltneytandinn stendur alltaf með krosslagðar hendur.
Vegfarandinn lofar þann sem hefur borðað salt sitt.
En vanþakkláti maðurinn drýgir syndir og hann týnir lífi sínu til einskis og deyr.
Þar sem kúakjöt er bannað í siðareglum hindúa;
Músalmenn heita gegn svínakjöti og vöxtum af peningum;
Því að tengdaföður er jafnvel vatnið í tengdahúsinu bannað eins og vínið.
Skannamaðurinn etur ekki kanínu, þó hann sé harður af peningum;
Þar sem dauð flugan gerir bragðið af sætu slæmt og sætan sem verður eitruð verður gagnslaus,
Á svipaðan hátt er það eins og að borða sykurhúðað eitur að horfa á tekjur hins trúarlega stað.
Hann er alltaf sorgmæddur sem hefur þrá í huganum.
Hann snertir gullið og það breytist í mold.
Kæru vinir, synir, bræður og allir aðrir ættingjar verða óánægðir með hann.
Slíkur illmenni verður alltaf fyrir bölvuninni að hittast og aðskilnað, þ.e. hann verður fyrir þjáningum flutnings.
Hann reikar eins og yfirgefin kona og stendur skilinn við dyrnar (af Lod).
Hann fær neyð, hungur, mikla fátækt og nær helvíti eftir (líkamlega) dauðann.
Fullur potturinn af mjólk spillist með dropa af ediki.
Þúsund bómullarhaugarnir eru brenndir af einum neista.
Vatnsgosið spillir vatni og skeljakurinn verður ástæðan fyrir eyðileggingu trésins.
Brjálaði maðurinn er annaður af niðurgangi og hinn almenni maður er eytt af berklum (neyslu).
Þegar fuglarnir flækjast í netinu vegna frægræðgi sinnar,
Þráin eftir því að geyma óþolandi (að vinna sér inn frá trúarlegum stað) er viðvarandi í hjarta fráhvarfsins.
Það er óviðeigandi að þrá efni í verslun (fyrir Sikhs).
En þeir sem hafa slíka löngun, verða að skila efninu, þar sem flugan sem fer inn með mat er æld út af líkamanum.
Hvernig gat hann sofið rólegur sem er með grasstöngina í auganu.
Þar sem ekki er hægt að halda eldinum inni undir þurru grasinu, á sama hátt,
Ekki er hægt að stjórna löngun hellamannsmannsins og fyrir hann verður hið óæta ætur.
Sikhar Guru eru milljónir en aðeins þeir sem öðlast náð Drottins komast yfir heimshafið).
Hann (fráhvarfsmaðurinn) verður veikburða og máttlaus eins og viðurinn sem er étinn við rjúpuna.
Hann er svipaður lífvana fuglahræðanum sem settur er upp á akrinum til að hræða (fuglana).
Hvernig úr reykskýjum gæti rigning átt sér stað.
Eins og speni geitar á hálsi getur ekki gefið mjólk, þá reikar sá sem grípur trúarlega afla á trúarlegum stað hingað og þangað í þrá þess sama.
Hvert er nákvæmlega merki slíks manns.
Slíkur maður er áfram blekktur eins og kýrin sem heldur áfram að sleikja hana, sem telur dauða afkvæmi hennar á lífi
Hvers vegna ætti að bera saman bunka perlutrésins við vínber.
Enginn kallar akk ber, mangó.
Gjafaskraut er ekki eins og gullskraut.
Kristallar eru ekki jafnir demöntum vegna þess að demantarnir eru dýrari.
Smjörmjólk og mjólk eru bæði hvít en af mismunandi gæðum og bragði
Á sama hátt eru heilagir og óheilagir aðgreindir með eiginleikum sínum og athöfnum.
Betelblöðin þegar þau eru tínd af greininni eru græn og gul á litinn.
Betelhnetan sem fær bökusköllóttan lit er tínd af trénu.
Catechuið er brúnt að lit og ljós og örlítið af honum er notað.
Kalkið er hvítt og er brennt og þeytt.
Þegar þeir missa egóið (þau hittast) verða þeir jafnt rauðir á litinn.
Sömuleiðis lifa dýrlingarnir, sem tileinka sér hæfileika hinna fjögurra varna, í gagnkvæmri ást eins og gmmukhs, gúrúinn stilltur.
Í hirð keisarans eru allir þekktir sem þjónar.
Vel vopnaðir hneigja þeir sig auðmjúklegast.
Í félags- og menningarsamkomunum státa þeir sig og stæra sig.
Þeir láta skreyta fílana sína og á götum og basarum reika þeir með hestana sína dansandi.
En aðeins á vígvellinum er vitað hver er hugrakkur bardagamaður og hver á að taka á hæla hans.
Svipaðir eru fráhvarfarnir, morðingjarnir sem dulbúnir eru sem nánir Drottni eru í kring, en eru að lokum auðkenndir.
Ef móðirin er hórkona hvers vegna ætti sonur að tala illa um hana.
Ef kýr gleypir gimstein, þá rífur enginn magann á henni til að ná honum út.
Ef eiginmaðurinn nýtur (siðlaust) í mörgum húsum, ætti konan að varðveita skírlífið.
Ef konungur fer með einræðisvald, eru þjónarnir hjálparlausir fyrir honum.
Ef brahmin kona er drukkin, skammast sín allir og líta ekki upp í andlitið á henni.
Ef sérfræðingurinn framkvæmir sýndarmennsku ætti sikhinn ekki að gefa upp umburðarlyndi sitt.
Í jarðskjálftanum hrista og molna milljónir virka á jörðinni
Í storminum sveiflast öll trén.
Við bruna brennur alls kyns gras í skógunum.
Hver getur hindrað flóð í rennandi ánni.
Það erfiða og heimskulega verkefni að sauma himininn sem rifið var eins og dúk gætu aðeins kunnáttumenn í slúðri gert.
Sjaldgæft er fólk sem er alveg í stakk búið á meðan á sýndarmennsku stendur.
Ef móðir gefur syni eitur, hverjum gæti hann þá verið kærari.
Ef vörðurinn brýtur upp húsið, hver gæti þá verið verndari.
Ef bátsmaðurinn lætur bátinn sökkva, hvernig gæti maður komist yfir.
Ef leiðtoginn sjálfur lætur fólkið fara afvega, hvern annar gæti verið kallaður til hjálpar.
Og ef verndargirðingin byrjar að éta uppskeruna, hver annar mun sjá um akrana.
Á sama hátt, ef sérfræðingur blekkja Sikh í gegnum sýndarmennsku, hvað gæti fátækur Sikh gert.
Með smjöri á pappírinn og salti má setja þau í vatn (þeir munu taka lengri tíma að leysast upp).
Með hjálp olíu heldur vekur lampans áfram að loga alla nóttina.
Með því að grípa í strenginn var hægt að láta flugdrekann fljúga um himininn.
Með því að hafa jurt í munninum gæti maður orðið bitinn af höggormi.
Ef konungur fer út í gervi einskonar gæti hann hlustað á þjáningar fólks og fjarlægt þær.
Í slíku afreki stenst aðeins hann prófið sem nýtur hjálp frá sérfræðingur.