Isang Oankar, ang pangunahing enerhiya, na natanto sa pamamagitan ng biyaya ng banal na preceptor
Kung ang isang aso ay nakaupo sa trono kahit na ito ay (gustong) dilaan ang gilingan ng harina.
Kung ang isang ahas ay pinakain ng gatas kahit na ito ay magbubuhos ng lason mula sa kanyang bibig.
Kung ang isang bato ay itinatago sa tubig kahit na ang katigasan nito ay hindi lumambot.
Itinatakwil ng asno ang pabango at halimuyak ng sandalwood, iginugulong ng asno ang katawan nito sa alabok.
Katulad nito, ang maninira ay hindi kailanman sumusuko (sa kanyang ugali ng) paninirang-puri
At binunot ang kanyang sarili upang sirain ang kanyang pag-iral.
Ang uwak ay hindi kailanman kumukuha ng alkampor; mahilig itong magkaroon ng basura sa paligid.
Ang elepante na naliligo pa sa tubig ay naglalagay ng alikabok sa ulo nito.
Ang colocynth (tumma) kahit na pinatubigan ng nektar ay hindi humihiwalay sa kapaitan nito.
Kahit na ang silk-cotton tree ay maayos na inihain (na may tubig at pataba atbp.), walang bunga na nakukuha mula dito.
Ang mga maninirang-puri na wala sa neim ng Panginoon, ay hindi nagustuhan ang banal na kongregasyon.
Kung ang pinuno ay bulag, ang buong kumpanya ay tiyak na manakawan ng (kanilang mga mahahalagang bagay).
Hindi maitatago ang amoy ng bawang kahit ito ay kainin sa malayong sulok.
Walang sabon kung gaano karami ang inilapat, maaaring gawing puti ang itim na kumot.
Ang sinumang hihipo sa pugad ng mga makamandag na putakti ay masusumpungang namamaga ang kanyang mukha.
Ang lutong gulay na walang asin ay ganap na walang silbi.
Nang walang kaalaman sa tunay na Guru, pinabayaan ng manlilibak ang pangalan ng Panginoon.
Hindi siya nakakakuha ng kaligayahan kahit dito o doon at palaging nananaghoy at nagsisi.
Man eater ang bruha pero hindi rin siya nag-iisip ng mali para sa kanyang anak.
Kahit na kilala bilang ang pinakamasamang tao, nahihiya din siya sa kanyang anak at kapatid na babae.
Ang mga hari, na nagtataksil sa isa't isa, ay hindi naglalagay ng pinsala sa mga amabassador (at sila ay namumuhay nang maginhawa).
Ang mga kasalanang nagawa sa Ganges (ang mga relihiyosong lugar) ay kasingtigas ng kidlat at hindi naglalaho.
Nakikinig sa hubad na kahalayan ng maninirang-puri, nanginginig din si Yama ng impiyerno.
Ang paninirang-puri ng sinuman ay masama ngunit ang paninira sa Guru ay ang pinakamasama (paraan ng pamumuhay).
Si Hirrtyakyapu ay nagsalita nang masama tungkol sa Diyos at ang resulta na nakuha ay malinaw na siya ay napatay sa kalaunan.
Ravan din para sa parehong dahilan nakuha Lanka dambong at ang kanyang sampung ulo slayed.
Si Kans ay pinatay kasama ang kanyang buong hukbo at ang kanyang lahat ng mga demonyo ay namatay.
Nawala ng mga Kaurava ang kanilang dinastiya at nawasak ang kanilang laksa-laksang hukbo.
Sa parehong dahilan, sina Dantavaktr at Siupál ay nakakuha ng matinding pagkatalo.
Ang Vedas ay nagsasaad din na walang tagumpay na posible sa pamamagitan ng back-biting
. (Dahil sa paninira na ito) Durvasà. sinumpa si Yadays at tinalo silang lahat.
Ang mga buhok ng lahat ay nakabihis ngunit ang kalbong ginang ay bumubulong.
Ang magandang babae ay nagsusuot ng kinikita ngunit ang walang tenga ay nagbubulung-bulungan.
Ang mga bagong kasal na babae ay nagsusuot ng singsing sa ilong ngunit ang mga walang ilong ay hindi komportable (dahil sa hindi pagsusuot ng singsing sa ilong).
Ang mga babaeng mata ng usa ay inilagay sa collyrium ngunit ang isang mata ay humahagulgol at umiiyak.
Lahat ay may kaaya-ayang lakad ngunit ang pilay ay napipiya.
Yaong mga naninirang-puri sa Guru, ginugugol ang kanilang buhay sa kalungkutan.
Ang walang dahon na ligaw na caper na si Karin ay hindi lumalaki ngunit sinisisi nito ang panahon ng tagsibol.
Ang mga babaeng baog ay hindi nagdadala ng anak ngunit sinisisi niya ang kanyang asawa.
Ang mga pag-ulan ng mga ulap ay hindi maaaring gumawa ng alkaline field na lumago at makagawa.
Ang mga karapat-dapat na tao ay nakakakuha ng kasamaan at kahihiyan sa piling ng mga masasamang tao.
Sa karagatan, ang isa ay nakakakuha ng maraming perlas kahit na mula sa mga shell, ibig sabihin, ang kaugnayan sa mabuti ay nagbubunga ng magagandang resulta.
Ang paninirang-puri sa Guru, ang buong buhay ay lumilipas nang walang kabuluhan.
Ang mga bundok na nakakaantig sa langit ay hindi gaanong timbang (kaysa sa taong walang utang na loob).
Ang nakikitang mga kuta ay hindi rin kasing bigat niya (ang taong walang utang na loob);
Ang mga karagatan kung saan magsanib ang mga ilog ay hindi rin kasingbigat niya;
Ang mga punong puno ng prutas ay hindi rin kasing bigat niya
At hindi rin ang hindi mabilang na mga nilalang na iyon ay kasingbigat niya.
Sa katunayan ang taong walang utang na loob ay pasanin sa lupa at siya ay kasamaan ng kasamaan.
Ang karne ng aso na niluto sa alak, kasama ang mabahong amoy nito, ay itinago sa bungo ng tao.
Tinakpan ito ng telang may bahid ng dugo.
Nagtatakpan ng ganito, ang babaeng scavenger (chi:than) matapos pawiin ang kanyang pagnanasa ay dala ang mangkok na iyon.
Kapag tinanong tungkol sa (kasuklam-suklam na sakop na materyal)
Inalis niya ang pagdududa sa pagsasabing tinakpan niya ang karne upang itago
Ito mula sa paningin ng isang walang utang na loob na tao upang maiwasan ang polusyon nito.
Isang magnanakaw ang pumasok sa bahay ng isang mayamang tao.
Matamang pinagmamasdan ang apat na sulok na dumating siya sa silid sa itaas.
Inipon niya ang pera at ginto at itinali sa isang bigkis; ngunit naantala pa rin siya ng kanyang kasakiman.
Naiinip sa kasakiman ay nahawakan niya ang isang palayok ng asin.
Kaunti nito ay inilabas niya at tinikman; iniwan niya ang lahat ng bagay doon at lumabas, lumabas.
Alam din ng magnanakaw na iyon, na ang taong walang utang na loob ay binubugbog na parang tambol (sa korte ng Panginoon).
Pagkakain ng asin (ng isang tao), ang taong nagiging alipin ay nag-iigib ng tubig at naggigiling ng mais.
Tulad ng isang tapat, sa larangan ng digmaan ay makakakuha ng pumatay piraso sa piraso para sa master.
Ang tapat na mga anak na lalaki at babae ay naghuhugas ng lahat ng kahihiyan ng pamilya.
Ang tagapaglingkod na kumakain ng asin ay laging nakatayo na nakatiklop ang mga kamay.
Ang nagdaraan ay nagpupuri sa taong nakakain ng asin.
Ngunit ang taong walang utang na loob ay nakagawa ng mga kasalanan at nawala ang kanyang buhay sa walang kabuluhan at namatay.
Dahil ang karne ng baka ay ipinagbabawal sa Hindu code of conduct;
Nangako ang mga Musalman laban sa baboy at interes sa pera;
Para sa biyenan, maging ang tubig ng bahay ng manugang ay ipinagbabawal na parang alak;
Ang scanvenger ay hindi kumakain ng kuneho, kahit na siya ay mahirap sa pera;
Habang ang patay na langaw ay nagpapasama sa lasa ng matamis at ang matamis na nakakalason ay nagiging walang silbi,
Katulad ng pagtutok ng isang tao sa pagkakakitaan ng relihiyosong lugar ay tulad ng pagkain ng lason na pinahiran ng asukal.
Siya ay laging nalulungkot na may pananabik sa kanyang isipan.
Hinawakan niya ang ginto at iyon ay naging bukol ng lupa.
Ang mga mahal na kaibigan, anak, kapatid, at lahat ng iba pang kamag-anak ay hindi nasisiyahan sa kanya.
Ang gayong masamang pag-iisip na tao ay nagdurusa sa sumpa ng pagkikita at paghihiwalay ie siya ay dumaranas ng mga paghihirap ng transmigrasyon.
Siya ay gumagala tulad ng isang inabandunang babae at nakatayong hiwalay sa pintuan (ng Lod).
Siya ay nakakakuha ng pagkabalisa, gutom, labis na kahirapan at umabot sa impiyerno pagkatapos ng (katawan) na kamatayan.
Ang buong palayok ng gatas ay nasisira ng isang patak ng suka.
Ang libong bunton ng bulak ay sinusunog ng isang kislap.
Ang water gossamer ay sumisira ng tubig at ang shellac ang nagiging dahilan ng pagkasira ng puno.
Ang taong baliw ay minahan ng pagtatae at ang karaniwang tao ay sinisira ng tuberculosis (consumption).
Habang ang mga ibon ay nahuhuli sa lambat dahil sa kanilang kasakiman sa mga buto,
Ang pagnanais para sa pag-iimbak ng hindi matitiis (kumita mula sa relihiyosong lugar) ay nananatili sa puso ng tumalikod.
Ang pagnanasa para sa materyal ng tindahan (para sa mga Sikh) ay hindi wasto.
Ngunit ang mga may ganoong pagnanais, ay kailangang ibalik ang materyal, dahil ang langaw na pumasok sa loob na may pagkain ay isinusuka ng katawan.
Paano siya nakakatulog ng matiwasay na may talim ng damo sa kanyang mata.
Dahil ang apoy ay hindi maaaring panatilihing pinindot sa ilalim ng tuyong damo, gayundin,
Ang cravings ng caving tao ay hindi makontrol at para sa kanya ang hindi nakakain ay nagiging nakakain.
Ang mga Sikh ng Guru ay milyun-milyon ngunit ang mga nakakamit lamang ng biyaya ng Panginoon ang makakarating sa karagatan ng mundo).
Siya (ang tumalikod) ay nagiging mahina at walang kapangyarihan gaya ng kahoy na kinakain ng weevil.
Siya ay katulad ng walang buhay na panakot na inilagay sa bukid upang takutin (ang mga ibon).
Kung paanong sa mga ulap ng usok ay maaaring maganap ang ulan.
Kung paanong ang utong ng kambing sa leeg ay hindi makapagbibigay ng gatas, gayundin ang mang-aagaw ng relihiyosong kita sa isang lugar na relihiyoso ay gumagala-gala sa paghahangad ng pareho.
Ano ang eksaktong marka ng gayong tao.
Ang gayong tao ay nananatiling nalinlang tulad ng baka na iyon na isinasaalang-alang ang patay na mga supling nito na buhay ay nagpapatuloy sa pagdila dito
Bakit dapat ihambing ang bungkos ng puno ng butil sa ubas.
Walang tumatawag sa akk berries, mangga.
Ang mga palamuting regalo ay hindi tulad ng mga gintong palamuti.
Ang mga kristal ay hindi katumbas ng mga diamante dahil ang mga diamante ay mas mahal.
Ang gatas ng mantikilya at gatas ay parehong puti ngunit magkaiba ang kalidad at lasa
Katulad nito, ang mga banal at hindi banal ay nakikilala sa pamamagitan ng kanilang mga katangian at gawain.
Kulay berde at dilaw ang dahon ng hitso kapag pinunit sa sanga.
Ang betel nut na kumukuha ng pie na kalbo na kulay ay pinuputol mula sa puno.
Ang catechu ay kayumanggi ang kulay at magaan at isang kurot nito ay ginagamit.
Ang kalamansi ay puti at sinusunog at ginugulo.
Kapag nawala ang kanilang ego (nagkikita sila) pare-pareho silang nagiging kulay pula.
Gayundin ang mga santo, na nagpapatibay ng mga kuwalipikasyon ng apat na varna, namumuhay sa kapwa pag-ibig tulad ng mga gmmukh, ang nakatuon sa Guru.
Sa korte ng emperador lahat ay kilala bilang mga lingkod.
Armado nang maayos, sila ay yumuyuko nang buong pagpapakumbaba.
Sa mga sosyal at kultural na pagtitipon sila ay nagyayabang at nagyayabang.
Pinalamutian nila ang kanilang mga elepante at sa mga lansangan at palengke sila ay gumagala kasama ang kanilang mga kabayo na sumasayaw.
Ngunit sa larangan lamang ng labanan ay malalaman kung sino ang isang magiting na mandirigma at kung sino ang dadalhin sa kanyang mga takong.
Katulad din ang mga apostata, ang mga mamamatay-tao na nagkunwaring malapit sa Panginoon ay nananatili sa paligid, ngunit sa huli ay nakilala.
Kung ang ina ay mangangalunya bakit dapat pagsalitaan siya ng anak ng masama.
Kung ang isang hiyas ay nilamon ng baka, walang sinumang pumupunit sa tiyan nito upang mailabas ito.
Kung ang asawang lalaki ay nasisiyahan (sa imoral na paraan) sa maraming bahay, dapat pangalagaan ng asawang babae ang kanyang kalinisang-puri.
Kung ang hari ay gumamit ng diktatoryal na kapangyarihan, ang mga lingkod ay walang magawa sa harap niya.
Kung ang isang brahmin na babae ay lasing, lahat ay nahihiya at hindi tumitingin sa kanyang mukha.
Kung ang Guru ay nagsasagawa ng isang pagkukunwari, hindi dapat isuko ng Sikh ang kanyang pagtitimpi.
Sa panahon ng lindol, milyun-milyong kuta sa lupa ang yumanig at gumuho
Sa panahon ng bagyo, ang lahat ng mga puno ay nag-iiba.
Sa panahon ng sunog, nasusunog ang lahat ng uri ng damo sa kagubatan.
Sino ang maaaring makahadlang sa baha sa umaagos na ilog.
Ang mahirap at hangal na gawain ng pagtahi ng punit na langit na parang tela ay magagawa lamang ng mga dalubhasa sa tsismis.
Bihira ang mga taong nananatiling ganap na nakahanda sa panahon ng sham.
Kung ang isang ina ay nagbigay ng lason sa anak kung gayon kanino pa ang anak na iyon ay mas mahal.
Kung buksan ng bantay ang bahay, kung gayon, sino pa ang maaaring maging tagapagtanggol.
Kung ipapalubog ng boatman ang bangka, paano makakatawid.
Kung ang pinuno mismo ang nagpapaligaw sa mga tao, sino pa ang matatawagan para humingi ng tulong.
At kung ang bakod na nagtatanggol ay magsisimulang kainin ang mga pananim sino pa ang mag-aalaga sa mga bukid.
Katulad nito, kung nilinlang ng Guru ang isang Sikh sa pamamagitan ng isang pakunwaring, kung ano ang magagawa ng isang mahirap na Sikh.
Paglalagay ng mantikilya sa papel at asin maaari silang ilagay sa tubig (magtatagal sila ng mas mahabang oras upang matunaw).
Sa tulong ng langis, ang mitsa ng lampara ay patuloy na nagniningas sa buong gabi.
Ang paghawak sa tali, ang saranggola ay maaaring gawin upang lumipad sa kalangitan.
Sa pamamagitan ng paglalagay ng damo sa bibig, maaaring makagat ng ahas.
Kung ang hari ay lalabas sa anyo ng isang faquire, maaari niyang pakinggan ang mga paghihirap ng mga tao at alisin ang mga ito.
Sa ganoong gawa lamang siya ang pumasa sa pagsubok na tinutulungan ng Guru.