वारां भाई गुरदास जी

पान - 35


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक ओंकार, आदिम ऊर्जा, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली

ਪਉੜੀ ੧
पउड़ी १

ਕੁਤਾ ਰਾਜਿ ਬਹਾਲੀਐ ਫਿਰਿ ਚਕੀ ਚਟੈ ।
कुता राजि बहालीऐ फिरि चकी चटै ।

सिंहासनावर कुत्रा बसला तरी तो पिठाची चक्की चाटतो.

ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਲੀਐ ਵਿਹੁ ਮੁਖਹੁ ਸਟੈ ।
सपै दुधु पीआलीऐ विहु मुखहु सटै ।

सापाला दूध पाजले तरी तोंडातून विष बाहेर पडते.

ਪਥਰੁ ਪਾਣੀ ਰਖੀਐ ਮਨਿ ਹਠੁ ਨ ਘਟੈ ।
पथरु पाणी रखीऐ मनि हठु न घटै ।

दगड पाण्यात ठेवला तरी त्याचा कडकपणा मऊ होत नाही.

ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਪਰਿਹਰੈ ਖਰੁ ਖੇਹ ਪਲਟੈ ।
चोआ चंदनु परिहरै खरु खेह पलटै ।

अत्तर आणि चंदन-सुगंधाचा त्याग करून गाढव आपले शरीर धुळीत लोळते.

ਤਿਉ ਨਿੰਦਕ ਪਰ ਨਿੰਦਹੂ ਹਥਿ ਮੂਲਿ ਨ ਹਟੈ ।
तिउ निंदक पर निंदहू हथि मूलि न हटै ।

त्याचप्रमाणे पाठीमागून टीका करणारा कधीही (त्याची सवय) सोडत नाही

ਆਪਣ ਹਥੀਂ ਆਪਣੀ ਜੜ ਆਪਿ ਉਪਟੈ ।੧।
आपण हथीं आपणी जड़ आपि उपटै ।१।

आणि स्वतःचे अस्तित्व नष्ट करण्यासाठी स्वतःच उपटून टाकतो.

ਪਉੜੀ ੨
पउड़ी २

ਕਾਉਂ ਕਪੂਰ ਨ ਚਖਈ ਦੁਰਗੰਧਿ ਸੁਖਾਵੈ ।
काउं कपूर न चखई दुरगंधि सुखावै ।

कावळा कधी कापूर उचलत नाही; त्याला आजूबाजूला कचरा करायला आवडते.

ਹਾਥੀ ਨੀਰਿ ਨ੍ਹਵਾਲੀਐ ਸਿਰਿ ਛਾਰੁ ਉਡਾਵੈ ।
हाथी नीरि न्हवालीऐ सिरि छारु उडावै ।

पाण्यात अंघोळ करणारा हत्तीही डोक्यावर धूळ घालतो.

ਤੁੰਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਿੰਜੀਐ ਕਉੜਤੁ ਨ ਜਾਵੈ ।
तुंमे अंम्रित सिंजीऐ कउड़तु न जावै ।

कोलोसिंथ (तुम्मा) जरी अमृताने सिंचन केले तरीही त्याचा कडूपणा कमी होत नाही.

ਸਿਮਲੁ ਰੁਖੁ ਸਰੇਵੀਐ ਫਲੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।
सिमलु रुखु सरेवीऐ फलु हथि न आवै ।

रेशीम-कापसाच्या झाडाला (पाणी व खत वगैरे घालून) उत्तम सेवा दिली तरी त्यातून फळ मिळत नाही.

ਨਿੰਦਕੁ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਸਤਿਸੰਗ ਨ ਭਾਵੈ ।
निंदकु नाम विहूणिआ सतिसंग न भावै ।

निंदा करणाऱ्यांना प्रभूच्या नीमापासून वंचित राहणे, पवित्र मंडळीला आवडत नाही.

ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਸਾਥੁ ਮੁਹਾਵੈ ।੨।
अंन्हा आगू जे थीऐ सभु साथु मुहावै ।२।

जर नेता आंधळा असेल तर संपूर्ण कंपनी (त्यांच्या मौल्यवान वस्तू) लुटल्या जातील.

ਪਉੜੀ ੩
पउड़ी ३

ਲਸਣੁ ਲੁਕਾਇਆ ਨਾ ਲੁਕੈ ਬਹਿ ਖਾਜੈ ਕੂਣੈ ।
लसणु लुकाइआ ना लुकै बहि खाजै कूणै ।

लसणाचा वास दूरच्या कोपऱ्यात खाल्ला तरी लपून राहत नाही.

ਕਾਲਾ ਕੰਬਲੁ ਉਜਲਾ ਕਿਉਂ ਹੋਇ ਸਬੂਣੈ ।
काला कंबलु उजला किउं होइ सबूणै ।

कितीही साबण लावला तरी काळ्या ब्लँकेटला पांढरे करता येईल.

ਡੇਮੂ ਖਖਰ ਜੋ ਛੁਹੈ ਦਿਸੈ ਮੁਹਿ ਸੂਣੈ ।
डेमू खखर जो छुहै दिसै मुहि सूणै ।

जो कोणी विषारी कातळाच्या पोळ्याला स्पर्श करेल त्याचा चेहरा सुजलेला दिसेल.

ਕਿਤੈ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਈ ਲਾਵਣੁ ਬਿਨੁ ਲੂਣੈ ।
कितै कंमि न आवई लावणु बिनु लूणै ।

मीठ नसलेली शिजवलेली भाजी पूर्णपणे निरुपयोगी आहे.

ਨਿੰਦਕਿ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਵਿਹੂਣੈ ।
निंदकि नाम विसारिआ गुर गिआनु विहूणै ।

खऱ्या गुरूच्या ज्ञानाशिवाय परोपकाराने परमेश्वराच्या नामाची उपेक्षा केली आहे.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਨਾ ਲਹੈ ਦੁਖੀਆ ਸਿਰੁ ਝੂਣੈ ।੩।
हलति पलति सुखु ना लहै दुखीआ सिरु झूणै ।३।

त्याला इकडे किंवा तिकडे सुख मिळत नाही आणि तो नेहमी शोक करतो आणि पश्चात्ताप करतो.

ਪਉੜੀ ੪
पउड़ी ४

ਡਾਇਣੁ ਮਾਣਸ ਖਾਵਣੀ ਪੁਤੁ ਬੁਰਾ ਨ ਮੰਗੈ ।
डाइणु माणस खावणी पुतु बुरा न मंगै ।

जादूटोणा मनुष्य भक्षक आहे पण ती आपल्या मुलासाठी चुकीचा विचार करत नाही.

ਵਡਾ ਵਿਕਰਮੀ ਆਖੀਐ ਧੀ ਭੈਣਹੁ ਸੰਗੈ ।
वडा विकरमी आखीऐ धी भैणहु संगै ।

सर्वात दुष्ट माणूस म्हणून ओळखला जाणारा, त्याला आपल्या मुली आणि बहिणीपुढेही लाज वाटते.

ਰਾਜੇ ਧ੍ਰੋਹੁ ਕਮਾਂਵਦੇ ਰੈਬਾਰ ਸੁਰੰਗੈ ।
राजे ध्रोहु कमांवदे रैबार सुरंगै ।

राजे, एकमेकांसाठी विश्वासघात करणारे, राजदूतांना कोणतीही हानी पोहोचवत नाहीत (आणि ते आरामात राहतात).

ਬਜਰ ਪਾਪ ਨ ਉਤਰਨਿ ਜਾਇ ਕੀਚਨਿ ਗੰਗੈ ।
बजर पाप न उतरनि जाइ कीचनि गंगै ।

गंगा (धार्मिक स्थळे) येथे केलेली पापे विजांच्या कडकडाटासारखी आहेत आणि ती कधीच मिटत नाहीत.

ਥਰਹਰ ਕੰਬੈ ਨਰਕੁ ਜਮੁ ਸੁਣਿ ਨਿੰਦਕ ਨੰਗੈ ।
थरहर कंबै नरकु जमु सुणि निंदक नंगै ।

निंदा करणाऱ्याची नग्नता ऐकून नरकाचा यमही थरथर कापतो.

ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਨ ਕਿਸੈ ਦੀ ਗੁਰ ਨਿੰਦ ਕੁਢੰਗੈ ।੪।
निंदा भली न किसै दी गुर निंद कुढंगै ।४।

कोणाचीही निंदा करणे वाईट आहे पण गुरूची निंदा करणे ही सर्वात वाईट (जीवनपद्धती) आहे.

ਪਉੜੀ ੫
पउड़ी ५

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਹਰਣਾਖਸੈ ਵੇਖਹੁ ਫਲੁ ਵਟੈ ।
निंदा करि हरणाखसै वेखहु फलु वटै ।

हिर्त्यक्यपू देवाबद्दल प्रतिकूल बोलले आणि त्याचा परिणाम स्पष्ट झाला की शेवटी तो मारला गेला.

ਲੰਕ ਲੁਟਾਈ ਰਾਵਣੈ ਮਸਤਕਿ ਦਸ ਕਟੈ ।
लंक लुटाई रावणै मसतकि दस कटै ।

रावणानेही याच कारणासाठी लंका लुटली आणि त्याची दहा डोकी मारली.

ਕੰਸੁ ਗਇਆ ਸਣ ਲਸਕਰੈ ਸਭ ਦੈਤ ਸੰਘਟੈ ।
कंसु गइआ सण लसकरै सभ दैत संघटै ।

कंस त्याच्या संपूर्ण सैन्यासह मारला गेला आणि त्याचे सर्व राक्षस नष्ट झाले.

ਵੰਸੁ ਗਵਾਇਆ ਕੈਰਵਾਂ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਫਟੈ ।
वंसु गवाइआ कैरवां खूहणि लख फटै ।

कौरवांनी त्यांचा वंश गमावला आणि त्यांच्या असंख्य सैन्याचा नाश केला.

ਦੰਤ ਬਕਤ੍ਰ ਸਿਸਪਾਲ ਦੇ ਦੰਦ ਹੋਏ ਖਟੈ ।
दंत बकत्र सिसपाल दे दंद होए खटै ।

याच कारणास्तव दंतवक्त्र आणि शिउपाल यांचा दारुण पराभव झाला.

ਨਿੰਦਾ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਿਓ ਇਉ ਵੇਦ ਉਘਟੈ ।
निंदा कोइ न सिझिओ इउ वेद उघटै ।

वेदांमध्ये असेही स्पष्ट केले आहे की पाठीमागून कोणतेही यश शक्य नाही

ਦੁਰਬਾਸੇ ਨੇ ਸਰਾਪ ਦੇ ਯਾਦਵ ਸਭਿ ਤਟੈ ।੫।
दुरबासे ने सराप दे यादव सभि तटै ।५।

. (या अपमानामुळे) दुर्वासा. यादवांना शाप दिला आणि सर्वांचा पराभव केला.

ਪਉੜੀ ੬
पउड़ी ६

ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਗੁੰਦੀਅਨਿ ਗੰਜੀ ਗੁਰੜਾਵੈ ।
सभनां दे सिर गुंदीअनि गंजी गुरड़ावै ।

सर्वांचे केस विणलेले आहेत पण टक्कल बाई बडबडत आहे.

ਕੰਨਿ ਤਨਉੜੇ ਕਾਮਣੀ ਬੂੜੀ ਬਰਿੜਾਵੈ ।
कंनि तनउड़े कामणी बूड़ी बरिड़ावै ।

सुंदर स्त्री कमाई घालते पण कान नसलेली बडबड करते.

ਨਥਾਂ ਨਕਿ ਨਵੇਲੀਆਂ ਨਕਟੀ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।
नथां नकि नवेलीआं नकटी न सुखावै ।

नवविवाहित मुली नाकात अंगठी घालतात पण नाक नसलेल्यांना अस्वस्थ वाटते (नोज रिंग घालता येत नसल्यामुळे).

ਕਜਲ ਅਖੀਂ ਹਰਣਾਖੀਆਂ ਕਾਣੀ ਕੁਰਲਾਵੈ ।
कजल अखीं हरणाखीआं काणी कुरलावै ।

हरीण-डोळ्यांच्या स्त्रिया कॉलरियममध्ये ठेवतात परंतु एक डोळा रडतात आणि रडतात.

ਸਭਨਾਂ ਚਾਲ ਸੁਹਾਵਣੀ ਲੰਗੜੀ ਲੰਗੜਾਵੈ ।
सभनां चाल सुहावणी लंगड़ी लंगड़ावै ।

सर्वांची चाल सुखकारक असते पण पांगळे असतात.

ਗਣਤ ਗਣੈ ਗੁਰਦੇਵ ਦੀ ਤਿਸੁ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।੬।
गणत गणै गुरदेव दी तिसु दुखि विहावै ।६।

जे गुरूंची निंदा करतात ते आपले जीवन दुःखात घालवतात.

ਪਉੜੀ ੭
पउड़ी ७

ਅਪਤੁ ਕਰੀਰੁ ਨ ਮਉਲੀਐ ਦੇ ਦੋਸੁ ਬਸੰਤੈ ।
अपतु करीरु न मउलीऐ दे दोसु बसंतै ।

पानहीन जंगली केपर करिन हिरवे होत नाही परंतु ते वसंत ऋतुला दोष देते.

ਸੰਢਿ ਸਪੁਤੀ ਨ ਥੀਐ ਕਣਤਾਵੈ ਕੰਤੈ ।
संढि सपुती न थीऐ कणतावै कंतै ।

वांझ स्त्रियांना मूल होत नाही पण ती आपल्या पतीला दोष देते.

ਕਲਰਿ ਖੇਤੁ ਨ ਜੰਮਈ ਘਣਹਰੁ ਵਰਸੰਤੈ ।
कलरि खेतु न जंमई घणहरु वरसंतै ।

ढगांचा पाऊस अल्कधर्मी शेतात वाढ आणि उत्पादन करू शकत नाही.

ਪੰਗਾ ਪਿਛੈ ਚੰਗਿਆਂ ਅਵਗੁਣ ਗੁਣਵੰਤੈ ।
पंगा पिछै चंगिआं अवगुण गुणवंतै ।

गुणवान लोकांना दुष्ट लोकांच्या सहवासात वाईट आणि लाजिरवाणेपणा प्राप्त होतो.

ਸਾਇਰੁ ਵਿਚਿ ਘੰਘੂਟਿਆਂ ਬਹੁ ਰਤਨ ਅਨੰਤੈ ।
साइरु विचि घंघूटिआं बहु रतन अनंतै ।

महासागरात शंखातूनही अनेक मोती मिळतात, म्हणजेच सत्कर्माच्या सहवासाने चांगले फळ मिळते.

ਜਨਮ ਗਵਾਇ ਅਕਾਰਥਾ ਗੁਰੁ ਗਣਤ ਗਣੰਤੈ ।੭।
जनम गवाइ अकारथा गुरु गणत गणंतै ।७।

गुरूंची निंदा केल्याने संपूर्ण आयुष्य व्यर्थ जाते.

ਪਉੜੀ ੮
पउड़ी ८

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਪਰਬਤਾਂ ਅਸਮਾਨ ਖਹੰਦੇ ।
ना तिसु भारे परबतां असमान खहंदे ।

आकाशाला स्पर्श करणारे पर्वत देखील (कृतघ्न माणसापेक्षा) जास्त वजनाचे नसतात.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਕੋਟ ਗੜ੍ਹ ਘਰ ਬਾਰ ਦਿਸੰਦੇ ।
ना तिसु भारे कोट गढ़ घर बार दिसंदे ।

दिसणारे किल्लेही त्याच्या (कृतघ्न माणसाच्या)इतके वजनदार नसतात;

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਸਾਇਰਾਂ ਨਦ ਵਾਹ ਵਹੰਦੇ ।
ना तिसु भारे साइरां नद वाह वहंदे ।

ज्या महासागरात नद्या विलीन होतील ते महासागरही त्याच्याइतके जड नाहीत;

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਤਰੁਵਰਾਂ ਫਲ ਸੁਫਲ ਫਲੰਦੇ ।
ना तिसु भारे तरुवरां फल सुफल फलंदे ।

फळांनी भरलेली झाडेही त्याच्याइतकी जड नाहीत

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਰੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਅਣਗਣਤ ਫਿਰੰਦੇ ।
ना तिसु भारे जीअ जंत अणगणत फिरंदे ।

आणि ते असंख्य प्राणी त्याच्याइतके जड नाहीत.

ਭਾਰੇ ਭੁਈਂ ਅਕਿਰਤਘਣ ਮੰਦੀ ਹੂ ਮੰਦੇ ।੮।
भारे भुईं अकिरतघण मंदी हू मंदे ।८।

किंबहुना कृतघ्न माणूस पृथ्वीवरचा भार असतो आणि तो दुष्टांचा दुष्ट असतो.

ਪਉੜੀ ੯
पउड़ी ९

ਮਦ ਵਿਚਿ ਰਿਧਾ ਪਾਇ ਕੈ ਕੁਤੇ ਦਾ ਮਾਸੁ ।
मद विचि रिधा पाइ कै कुते दा मासु ।

वाईनमध्ये शिजवलेले कुत्र्याचे मांस त्याच्या दुर्गंधीसह मानवी कवटीत ठेवले जात असे.

ਧਰਿਆ ਮਾਣਸ ਖੋਪਰੀ ਤਿਸੁ ਮੰਦੀ ਵਾਸੁ ।
धरिआ माणस खोपरी तिसु मंदी वासु ।

ते रक्ताने माखलेल्या कपड्याने झाकलेले होते.

ਰਤੂ ਭਰਿਆ ਕਪੜਾ ਕਰਿ ਕਜਣੁ ਤਾਸੁ ।
रतू भरिआ कपड़ा करि कजणु तासु ।

असे झाकून, सफाई कामगार स्त्री (चि:थन) आपली वासना शांत करून तो वाडगा घेऊन जात होती.

ਢਕਿ ਲੈ ਚਲੀ ਚੂਹੜੀ ਕਰਿ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸੁ ।
ढकि लै चली चूहड़ी करि भोग बिलासु ।

(घृणास्पद झाकलेली सामग्री) बद्दल विचारल्यावर

ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੁਛਿਆ ਲਾਹੇ ਵਿਸਵਾਸੁ ।
आखि सुणाए पुछिआ लाहे विसवासु ।

तिने लपवण्यासाठी मांस झाकून ठेवल्याचे सांगून शंका दूर केली

ਨਦਰੀ ਪਵੈ ਅਕਿਰਤਘਣੁ ਮਤੁ ਹੋਇ ਵਿਣਾਸੁ ।੯।
नदरी पवै अकिरतघणु मतु होइ विणासु ।९।

कृतघ्न माणसाच्या नजरेतून त्याचे प्रदूषण टाळण्यासाठी.

ਪਉੜੀ ੧੦
पउड़ी १०

ਚੋਰੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਸਾਹ ਦੈ ਘਰ ਅੰਦਰਿ ਵੜਿਆ ।
चोरु गइआ घरि साह दै घर अंदरि वड़िआ ।

एका श्रीमंत व्यक्तीच्या घरात चोर घुसला.

ਕੁਛਾ ਕੂਣੈ ਭਾਲਦਾ ਚਉਬਾਰੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ।
कुछा कूणै भालदा चउबारे चढ़िआ ।

चारही कोपरे काळजीपूर्वक बघत तो वरच्या खोलीत आला.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹਿ ਅਗਲਾਈ ਅੜਿਆ ।
सुइना रुपा पंड बंन्हि अगलाई अड़िआ ।

त्याने पैसे आणि सोने एकत्र केले आणि एका बंडलमध्ये बांधले; पण तरीही त्याच्या लोभामुळे त्याला उशीर झाला.

ਲੋਭ ਲਹਰਿ ਹਲਕਾਇਆ ਲੂਣ ਹਾਂਡਾ ਫੜਿਆ ।
लोभ लहरि हलकाइआ लूण हांडा फड़िआ ।

लोभापायी अधीर होऊन त्याने मीठाचे भांडे धरले.

ਚੁਖਕੁ ਲੈ ਕੇ ਚਖਿਆ ਤਿਸੁ ਕਖੁ ਨ ਖੜਿਆ ।
चुखकु लै के चखिआ तिसु कखु न खड़िआ ।

त्याचा थोडासा भाग त्याने काढून चाखला; तो सर्व काही तिथेच सोडून बाहेर आला.

ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਧੜੁ ਧੰਮੜ ਧੜਿਆ ।੧੦।
लूण हरामी गुनहगारु धड़ु धंमड़ धड़िआ ।१०।

त्या चोराला हेही माहीत होते की, कृतघ्न माणसाला (परमेश्वराच्या दरबारात) ढोल सारखे मारले जाते.

ਪਉੜੀ ੧੧
पउड़ी ११

ਖਾਧੇ ਲੂਣ ਗੁਲਾਮ ਹੋਇ ਪੀਹਿ ਪਾਣੀ ਢੋਵੈ ।
खाधे लूण गुलाम होइ पीहि पाणी ढोवै ।

(एखाद्या व्यक्तीचे) मीठ खाल्ल्यानंतर, नोकर बनलेला माणूस पाणी आणतो आणि कणीस दळतो.

ਲੂਣ ਖਾਇ ਕਰਿ ਚਾਕਰੀ ਰਣਿ ਟੁਕ ਟੁਕ ਹੋਵੈ ।
लूण खाइ करि चाकरी रणि टुक टुक होवै ।

असा विश्वासू, रणांगणात धन्यासाठी तुकड्या तुकड्यांत मारला जातो.

ਲੂਣ ਖਾਇ ਧੀ ਪੁਤੁ ਹੋਇ ਸਭ ਲਜਾ ਧੋਵੈ ।
लूण खाइ धी पुतु होइ सभ लजा धोवै ।

विश्वासू मुलगे आणि मुली कुटुंबातील सर्व लाज धुतात.

ਲੂਣੁ ਵਣੋਟਾ ਖਾਇ ਕੈ ਹਥ ਜੋੜਿ ਖੜੋਵੈ ।
लूणु वणोटा खाइ कै हथ जोड़ि खड़ोवै ।

मीठ खाणारा सेवक नेहमी हात जोडून उभा असतो.

ਵਾਟ ਵਟਾਊ ਲੂਣੁ ਖਾਇ ਗੁਣੁ ਕੰਠਿ ਪਰੋਵੈ ।
वाट वटाऊ लूणु खाइ गुणु कंठि परोवै ।

ज्याचे मीठ खाल्ले आहे त्या व्यक्तीचे स्तवन करणारे मार्गस्थ.

ਲੂਣਹਰਾਮੀ ਗੁਨਹਗਾਰ ਮਰਿ ਜਨਮੁ ਵਿਗੋਵੈ ।੧੧।
लूणहरामी गुनहगार मरि जनमु विगोवै ।११।

परंतु कृतघ्न मनुष्य पाप करतो आणि तो आपले जीवन व्यर्थ गमावून मरतो.

ਪਉੜੀ ੧੨
पउड़ी १२

ਜਿਉ ਮਿਰਯਾਦਾ ਹਿੰਦੂਆਂ ਗਊ ਮਾਸੁ ਅਖਾਜੁ ।
जिउ मिरयादा हिंदूआं गऊ मासु अखाजु ।

हिंदू आचारसंहितेत गायीचे मांस निषिद्ध आहे;

ਮੁਸਲਮਾਣਾਂ ਸੂਅਰਹੁ ਸਉਗੰਦ ਵਿਆਜੁ ।
मुसलमाणां सूअरहु सउगंद विआजु ।

मुस्लिम डुकराचे मांस आणि पैशावरील व्याज विरुद्ध प्रतिज्ञा करतात;

ਸਹੁਰਾ ਘਰਿ ਜਾਵਾਈਐ ਪਾਣੀ ਮਦਰਾਜੁ ।
सहुरा घरि जावाईऐ पाणी मदराजु ।

सासरच्यांसाठी तर सुनेच्या घरचं पाणीही दारूसारखं निषिद्ध आहे;

ਸਹਾ ਨ ਖਾਈ ਚੂਹੜਾ ਮਾਇਆ ਮੁਹਤਾਜੁ ।
सहा न खाई चूहड़ा माइआ मुहताजु ।

स्कॅनव्हेंजर ससा खात नाही, जरी तो पैसा कठीण असला तरी;

ਜਿਉ ਮਿਠੈ ਮਖੀ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਹੋਇ ਅਕਾਜੁ ।
जिउ मिठै मखी मरै तिसु होइ अकाजु ।

मेलेली माशी जशी गोडाची चव खराब करते आणि गोड विषारी बनते.

ਤਿਉ ਧਰਮਸਾਲ ਦੀ ਝਾਕ ਹੈ ਵਿਹੁ ਖੰਡੂ ਪਾਜੁ ।੧੨।
तिउ धरमसाल दी झाक है विहु खंडू पाजु ।१२।

त्याचप्रमाणे धार्मिक स्थळाच्या कमाईवर डोळा लावणे म्हणजे साखरेचे लेपित विष खाण्यासारखे आहे.

ਪਉੜੀ ੧੩
पउड़ी १३

ਖਰਾ ਦੁਹੇਲਾ ਜਗ ਵਿਚਿ ਜਿਸ ਅੰਦਰਿ ਝਾਕੁ ।
खरा दुहेला जग विचि जिस अंदरि झाकु ।

ज्याच्या मनात तळमळ असते तो सदैव दुःखी असतो.

ਸੋਇਨੇ ਨੋ ਹਥੁ ਪਾਇਦਾ ਹੁਇ ਵੰਞੈ ਖਾਕੁ ।
सोइने नो हथु पाइदा हुइ वंञै खाकु ।

तो सोन्याला स्पर्श करतो आणि ते मातीच्या ढिगाऱ्यात बदलते.

ਇਠ ਮਿਤ ਪੁਤ ਭਾਇਰਾ ਵਿਹਰਨਿ ਸਭ ਸਾਕੁ ।
इठ मित पुत भाइरा विहरनि सभ साकु ।

प्रिय मित्र, मुलगे, भाऊ आणि इतर सर्व नातेवाईक त्याच्यावर दुःखी होतात.

ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸਰਾਪੁ ਹੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਪਾਕੁ ।
सोगु विजोगु सरापु है दुरमति नापाकु ।

अशा दुष्ट मनाच्या माणसाला भेट आणि वियोगाचा शाप सदैव भोगावा लागतो म्हणजेच स्थलांतराचे दुःख भोगावे लागते.

ਵਤੈ ਮੁਤੜਿ ਰੰਨ ਜਿਉ ਦਰਿ ਮਿਲੈ ਤਲਾਕੁ ।
वतै मुतड़ि रंन जिउ दरि मिलै तलाकु ।

तो सोडलेल्या स्त्रीसारखा भटकतो आणि (लोडच्या) दारातून घटस्फोट घेऊन उभा आहे.

ਦੁਖੁ ਭੁਖੁ ਦਾਲਿਦ ਘਣਾ ਦੋਜਕ ਅਉਤਾਕੁ ।੧੩।
दुखु भुखु दालिद घणा दोजक अउताकु ।१३।

त्याला दुःख, भूक, प्रचंड दारिद्र्य मिळते आणि (शारीरिक) मृत्यूनंतर तो नरकात पोहोचतो.

ਪਉੜੀ ੧੪
पउड़ी १४

ਵਿਗੜੈ ਚਾਟਾ ਦੁਧ ਦਾ ਕਾਂਜੀ ਦੀ ਚੁਖੈ ।
विगड़ै चाटा दुध दा कांजी दी चुखै ।

व्हिनेगरच्या थेंबाने दुधाचे पूर्ण भांडे खराब होते.

ਸਹਸ ਮਣਾ ਰੂਈ ਜਲੈ ਚਿਣਗਾਰੀ ਧੁਖੈ ।
सहस मणा रूई जलै चिणगारी धुखै ।

एका ठिणगीने हजारो मण कापूस जळून खाक झाला आहे.

ਬੂਰੁ ਵਿਣਾਹੇ ਪਾਣੀਐ ਖਉ ਲਾਖਹੁ ਰੁਖੈ ।
बूरु विणाहे पाणीऐ खउ लाखहु रुखै ।

वॉटर गॉसमर पाणी खराब करते आणि शेलॅक झाडाच्या नाशाचे कारण बनते.

ਜਿਉ ਉਦਮਾਦੀ ਅਤੀਸਾਰੁ ਖਈ ਰੋਗੁ ਮਨੁਖੈ ।
जिउ उदमादी अतीसारु खई रोगु मनुखै ।

वेडा माणूस अतिसाराने खणला जातो आणि सामान्य माणसाचा क्षयरोगाने (सेवन) नाश होतो.

ਜਿਉ ਜਾਲਿ ਪੰਖੇਰੂ ਫਾਸਦੇ ਚੁਗਣ ਦੀ ਭੁਖੈ ।
जिउ जालि पंखेरू फासदे चुगण दी भुखै ।

बियांच्या लोभापोटी पक्षी जसे जाळ्यात अडकतात,

ਤਿਉ ਅਜਰੁ ਝਾਕ ਭੰਡਾਰ ਦੀ ਵਿਆਪੇ ਵੇਮੁਖੈ ।੧੪।
तिउ अजरु झाक भंडार दी विआपे वेमुखै ।१४।

असह्य (धार्मिक स्थळातून कमाई) साठवण्याची इच्छा धर्मत्यागीच्या हृदयात कायम असते.

ਪਉੜੀ ੧੫
पउड़ी १५

ਅਉਚਰੁ ਝਾਕ ਭੰਡਾਰ ਦੀ ਚੁਖੁ ਲਗੈ ਚਖੀ ।
अउचरु झाक भंडार दी चुखु लगै चखी ।

भांडाराच्या साहित्याची (शिखांसाठी) लालसा करणे अयोग्य आहे.

ਹੋਇ ਦੁਕੁਧਾ ਨਿਕਲੈ ਭੋਜਨੁ ਮਿਲਿ ਮਖੀ ।
होइ दुकुधा निकलै भोजनु मिलि मखी ।

परंतु ज्यांना अशी इच्छा आहे त्यांना ते साहित्य परत करावे लागते, कारण अन्नासोबत आत गेलेली माशी शरीरातून उलटी होते.

ਰਾਤਿ ਸੁਖਾਲਾ ਕਿਉ ਸਵੈ ਤਿਣੁ ਅੰਦਰਿ ਅਖੀ ।
राति सुखाला किउ सवै तिणु अंदरि अखी ।

ज्याच्या डोळ्यात घास आहे तो शांतपणे कसा झोपेल.

ਕਖਾ ਦਬੀ ਅਗਿ ਜਿਉ ਓਹੁ ਰਹੈ ਨ ਰਖੀ ।
कखा दबी अगि जिउ ओहु रहै न रखी ।

कोरड्या गवताखाली आग दाबून ठेवता येत नाही, त्याचप्रमाणे,

ਝਾਕ ਝਕਾਈਐ ਝਾਕਵਾਲੁ ਕਰਿ ਭਖ ਅਭਖੀ ।
झाक झकाईऐ झाकवालु करि भख अभखी ।

गुहेत बसलेल्या व्यक्तीच्या लालसेवर नियंत्रण ठेवता येत नाही आणि त्याच्यासाठी अखाद्य पदार्थ खाण्यायोग्य बनतात.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਲਖੀ ।੧੫।
गुर परसादी उबरे गुर सिखा लखी ।१५।

गुरूंचे शिख लाखो आहेत पण ज्यांना भगवंताची कृपा प्राप्त होते तेच विश्वसागर पार करतात.

ਪਉੜੀ ੧੬
पउड़ी १६

ਜਿਉ ਘੁਣ ਖਾਧੀ ਲਕੜੀ ਵਿਣੁ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀ ।
जिउ घुण खाधी लकड़ी विणु ताणि निताणी ।

तो (धर्मत्यागी) भुंगा खाल्लेल्या लाकडासारखा दुर्बल आणि शक्तिहीन होतो.

ਜਾਣੁ ਡਰਾਵਾ ਖੇਤ ਵਿਚਿ ਨਿਰਜੀਤੁ ਪਰਾਣੀ ।
जाणु डरावा खेत विचि निरजीतु पराणी ।

तो (पक्ष्यांना) घाबरवण्यासाठी शेतात उभ्या केलेल्या जीवहीन स्कायक्रोसारखाच आहे.

ਜਿਉ ਧੂਅਰੁ ਝੜੁਵਾਲ ਦੀ ਕਿਉ ਵਰਸੈ ਪਾਣੀ ।
जिउ धूअरु झड़ुवाल दी किउ वरसै पाणी ।

धुराच्या ढगांमधून पाऊस कसा पडू शकतो.

ਜਿਉ ਥਣ ਗਲ ਵਿਚਿ ਬਕਰੀ ਦੁਹਿ ਦੁਧੁ ਨ ਆਣੀ ।
जिउ थण गल विचि बकरी दुहि दुधु न आणी ।

जसे गळ्यातील शेळीचे टीप दूध देऊ शकत नाही, त्याचप्रमाणे धार्मिक स्थळाची कमाई हिसकावून घेणारेही याच हव्यासापोटी इकडे तिकडे फिरत असतात.

ਝਾਕੇ ਅੰਦਰਿ ਝਾਕਵਾਲੁ ਤਿਸ ਕਿਆ ਨੀਸਾਣੀ ।
झाके अंदरि झाकवालु तिस किआ नीसाणी ।

अशा माणसाची नेमकी खूण काय असते.

ਜਿਉ ਚਮੁ ਚਟੈ ਗਾਇ ਮਹਿ ਉਹ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ।੧੬।
जिउ चमु चटै गाइ महि उह भरमि भुलाणी ।१६।

असा माणूस त्या गायीसारखा भ्रमात राहतो जी आपल्या मेलेल्या संततीला जिवंत समजून चाटत राहते.

ਪਉੜੀ ੧੭
पउड़ी १७

ਗੁਛਾ ਹੋਇ ਧ੍ਰਿਕਾਨੂਆ ਕਿਉ ਵੁੜੀਐ ਦਾਖੈ ।
गुछा होइ ध्रिकानूआ किउ वुड़ीऐ दाखै ।

मणीच्या झाडाच्या घडाची तुलना द्राक्षांशी का करावी.

ਅਕੈ ਕੇਰੀ ਖਖੜੀ ਕੋਈ ਅੰਬੁ ਨ ਆਖੈ ।
अकै केरी खखड़ी कोई अंबु न आखै ।

अक्क बेरी, आंबा यांना कोणी म्हणत नाही.

ਗਹਣੇ ਜਿਉ ਜਰਪੋਸ ਦੇ ਨਹੀ ਸੋਇਨਾ ਸਾਖੈ ।
गहणे जिउ जरपोस दे नही सोइना साखै ।

भेटवस्तूंचे दागिने सोन्याच्या दागिन्यांसारखे नसतात.

ਫਟਕ ਨ ਪੁਜਨਿ ਹੀਰਿਆ ਓਇ ਭਰੇ ਬਿਆਖੈ ।
फटक न पुजनि हीरिआ ओइ भरे बिआखै ।

क्रिस्टल्स हिऱ्यांइतके नसतात कारण हिरे महाग असतात.

ਧਉਲੇ ਦਿਸਨਿ ਛਾਹਿ ਦੁਧੁ ਸਾਦਹੁ ਗੁਣ ਗਾਖੈ ।
धउले दिसनि छाहि दुधु सादहु गुण गाखै ।

बटर मिल्क आणि दूध हे दोन्ही पांढरे पण वेगळ्या दर्जाचे आणि चवीचे असतात

ਤਿਉ ਸਾਧ ਅਸਾਧ ਪਰਖੀਅਨਿ ਕਰਤੂਤਿ ਸੁ ਭਾਖੈ ।੧੭।
तिउ साध असाध परखीअनि करतूति सु भाखै ।१७।

त्याचप्रमाणे, पवित्र आणि अपवित्र त्यांच्या गुणधर्म आणि क्रियाकलापांद्वारे वेगळे केले जातात.

ਪਉੜੀ ੧੮
पउड़ी १८

ਸਾਵੇ ਪੀਲੇ ਪਾਨ ਹਹਿ ਓਇ ਵੇਲਹੁ ਤੁਟੇ ।
सावे पीले पान हहि ओइ वेलहु तुटे ।

सुपारीची पाने फांदीतून तोडल्यावर हिरवी आणि पिवळी रंगाची असतात.

ਚਿਤਮਿਤਾਲੇ ਫੋਫਲੇ ਫਲ ਬਿਰਖਹੁੰ ਛੁਟੇ ।
चितमिताले फोफले फल बिरखहुं छुटे ।

पाई टक्कल पडणारी सुपारी झाडावरून तोडली जाते.

ਕਥ ਹੁਰੇਹੀ ਭੂਸਲੀ ਦੇ ਚਾਵਲ ਚੁਟੇ ।
कथ हुरेही भूसली दे चावल चुटे ।

कॅचू हा तपकिरी रंगाचा आणि हलका असतो आणि त्यातील चिमूटभर वापरतात.

ਚੂਨਾ ਦਿਸੈ ਉਜਲਾ ਦਹਿ ਪਥਰੁ ਕੁਟੇ ।
चूना दिसै उजला दहि पथरु कुटे ।

चुना पांढरा असतो आणि तो जाळला जातो आणि फटके मारला जातो.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇ ਮਿਲਿ ਰੰਗੁ ਚੀਚ ਵਹੁਟੇ ।
आपु गवाइ समाइ मिलि रंगु चीच वहुटे ।

त्यांचा अहंकार गमावल्यावर (ते भेटतात) ते एकसारखे लाल रंगाचे बनतात.

ਤਿਉ ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਵਿਚਿ ਸਾਧ ਹਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਹ ਜੁਟੇ ।੧੮।
तिउ चहु वरना विचि साध हनि गुरमुखि मुह जुटे ।१८।

त्याचप्रमाणे चार वर्णांची पात्रता अंगीकारणारे संत हे गुरुमुखांप्रमाणे परस्पर प्रेमाने राहतात.

ਪਉੜੀ ੧੯
पउड़ी १९

ਚਾਕਰ ਸਭ ਸਦਾਇਂਦੇ ਸਾਹਿਬ ਦਰਬਾਰੇ ।
चाकर सभ सदाइंदे साहिब दरबारे ।

सम्राटाच्या दरबारात सर्व नोकर म्हणून ओळखले जातात.

ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਕਰਨਿ ਜੁਹਾਰੀਆ ਸਭ ਸੈ ਹਥੀਆਰੇ ।
निवि निवि करनि जुहारीआ सभ सै हथीआरे ।

चांगले सशस्त्र, ते सर्वात नम्रपणे वाकतात.

ਮਜਲਸ ਬਹਿ ਬਾਫਾਇਂਦੇ ਬੋਲ ਬੋਲਨਿ ਭਾਰੇ ।
मजलस बहि बाफाइंदे बोल बोलनि भारे ।

सामाजिक आणि सांस्कृतिक मेळाव्यात ते फुशारकी मारतात.

ਗਲੀਏ ਤੁਰੇ ਨਚਾਇਂਦੇ ਗਜਗਾਹ ਸਵਾਰੇ ।
गलीए तुरे नचाइंदे गजगाह सवारे ।

त्यांचे हत्ती सजवलेले असतात आणि रस्त्यावर आणि बाजारात ते घोडे नाचवत फिरत असतात.

ਰਣ ਵਿਚਿ ਪਇਆਂ ਜਾਣੀਅਨਿ ਜੋਧ ਭਜਣਹਾਰੇ ।
रण विचि पइआं जाणीअनि जोध भजणहारे ।

पण शूर योद्धा कोण आहे आणि कोणाला टेकवायचे आहे हे फक्त रणांगणातच कळते.

ਤਿਉ ਸਾਂਗਿ ਸਿਞਾਪਨਿ ਸਨਮੁਖਾਂ ਬੇਮੁਖ ਹਤਿਆਰੇ ।੧੯।
तिउ सांगि सिञापनि सनमुखां बेमुख हतिआरे ।१९।

असेच धर्मत्यागी आहेत, प्रभूच्या जवळचे वेश धारण करणारे मारेकरी आजूबाजूला राहतात, परंतु शेवटी ओळखले जातात.

ਪਉੜੀ ੨੦
पउड़ी २०

ਜੇ ਮਾਂ ਹੋਵੈ ਜਾਰਨੀ ਕਿਉ ਪੁਤੁ ਪਤਾਰੇ ।
जे मां होवै जारनी किउ पुतु पतारे ।

आई जर व्यभिचारी असेल तर मुलाने तिच्याबद्दल वाईट का बोलावे?

ਗਾਈ ਮਾਣਕੁ ਨਿਗਲਿਆ ਪੇਟੁ ਪਾੜਿ ਨ ਮਾਰੇ ।
गाई माणकु निगलिआ पेटु पाड़ि न मारे ।

एखादे रत्न गायीने गिळले तर ते बाहेर काढण्यासाठी कोणीही पोट फाडत नाही.

ਜੇ ਪਿਰੁ ਬਹੁ ਘਰੁ ਹੰਢਣਾ ਸਤੁ ਰਖੈ ਨਾਰੇ ।
जे पिरु बहु घरु हंढणा सतु रखै नारे ।

जर पती अनेक घरांमध्ये (अनैतिक) आनंद घेत असेल तर पत्नीने तिचे पावित्र्य जपले पाहिजे.

ਅਮਰੁ ਚਲਾਵੈ ਚੰਮ ਦੇ ਚਾਕਰ ਵੇਚਾਰੇ ।
अमरु चलावै चंम दे चाकर वेचारे ।

जर राजा हुकूमशाही अधिकार वापरत असेल तर नोकर त्याच्यापुढे असहाय्य असतात.

ਜੇ ਮਦੁ ਪੀਤਾ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਲੋਇ ਲੁਝਣਿ ਸਾਰੇ ।
जे मदु पीता बाम्हणी लोइ लुझणि सारे ।

जर ब्राह्मण स्त्री मद्यधुंद अवस्थेत असेल तर सर्वांना लाज वाटते आणि तिच्या चेहऱ्याकडे पाहत नाही.

ਜੇ ਗੁਰ ਸਾਂਗਿ ਵਰਤਦਾ ਸਿਖੁ ਸਿਦਕੁ ਨ ਹਾਰੇ ।੨੦।
जे गुर सांगि वरतदा सिखु सिदकु न हारे ।२०।

जर गुरू शम करत असेल तर शिखांनी आपली सहनशीलता सोडू नये.

ਪਉੜੀ ੨੧
पउड़ी २१

ਧਰਤੀ ਉਪਰਿ ਕੋਟ ਗੜ ਭੁਇਚਾਲ ਕਮੰਦੇ ।
धरती उपरि कोट गड़ भुइचाल कमंदे ।

भूकंपाच्या वेळी पृथ्वीवरील लाखो किल्ले हादरतात आणि कोसळतात

ਝਖੜਿ ਆਏ ਤਰੁਵਰਾ ਸਰਬਤ ਹਲੰਦੇ ।
झखड़ि आए तरुवरा सरबत हलंदे ।

वादळाच्या वेळी सर्व झाडे उन्मळून पडतात.

ਡਵਿ ਲਗੈ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਸਭ ਘਾਹ ਜਲੰਦੇ ।
डवि लगै उजाड़ि विचि सभ घाह जलंदे ।

आगीमध्ये जंगलातील सर्व प्रकारचे गवत जळून जाते.

ਹੜ ਆਏ ਕਿਨਿ ਥੰਮੀਅਨਿ ਦਰੀਆਉ ਵਹੰਦੇ ।
हड़ आए किनि थंमीअनि दरीआउ वहंदे ।

वाहत्या नदीत पूर येण्यास कोण अडथळा आणू शकतो.

ਅੰਬਰਿ ਪਾਟੇ ਥਿਗਲੀ ਕੂੜਿਆਰ ਕਰੰਦੇ ।
अंबरि पाटे थिगली कूड़िआर करंदे ।

कापडासारखे फाटलेले आभाळ शिवण्याचे अवघड आणि मूर्खपणाचे काम फक्त गप्पांमध्ये पारंगत लोकच करू शकतात.

ਸਾਂਗੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਬਤੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਬੰਦੇ ।੨੧।
सांगै अंदरि साबते से विरले बंदे ।२१।

क्वचितच अशी माणसे आहेत जी शॅम दरम्यान पूर्णपणे शांत राहतात.

ਪਉੜੀ ੨੨
पउड़ी २२

ਜੇ ਮਾਉ ਪੁਤੈ ਵਿਸੁ ਦੇ ਤਿਸ ਤੇ ਕਿਸੁ ਪਿਆਰਾ ।
जे माउ पुतै विसु दे तिस ते किसु पिआरा ।

जर एखाद्या आईने मुलाला विष दिले तर तो मुलगा आणखी कोणाला प्रिय असेल.

ਜੇ ਘਰੁ ਭੰਨੈ ਪਾਹਰੂ ਕਉਣੁ ਰਖਣਹਾਰਾ ।
जे घरु भंनै पाहरू कउणु रखणहारा ।

चौकीदाराने घर फोडले, तर दुसरा कोण संरक्षक असेल.

ਬੇੜਾ ਡੋਬੈ ਪਾਤਣੀ ਕਿਉ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ।
बेड़ा डोबै पातणी किउ पारि उतारा ।

बोटीवाल्यांनी बोट बुडवायला लावली तर पार कसे जायचे.

ਆਗੂ ਲੈ ਉਝੜਿ ਪਵੈ ਕਿਸੁ ਕਰੈ ਪੁਕਾਰਾ ।
आगू लै उझड़ि पवै किसु करै पुकारा ।

नेत्यानेच जनतेला भरकटायला लावले तर मदतीसाठी कोणाला बोलावता येईल.

ਜੇ ਕਰਿ ਖੇਤੈ ਖਾਇ ਵਾੜਿ ਕੋ ਲਹੈ ਨ ਸਾਰਾ ।
जे करि खेतै खाइ वाड़ि को लहै न सारा ।

आणि जर संरक्षक कुंपण पिके खाऊ लागले तर शेताची काळजी कोण घेणार.

ਜੇ ਗੁਰ ਭਰਮਾਏ ਸਾਂਗੁ ਕਰਿ ਕਿਆ ਸਿਖੁ ਵਿਚਾਰਾ ।੨੨।
जे गुर भरमाए सांगु करि किआ सिखु विचारा ।२२।

त्याचप्रमाणे जर गुरूने एखाद्या शीखला शमद्वारे भ्रमित केले तर गरीब शीख काय करू शकेल.

ਪਉੜੀ ੨੩
पउड़ी २३

ਜਲ ਵਿਚਿ ਕਾਗਦ ਲੂਣ ਜਿਉ ਘਿਅ ਚੋਪੜਿ ਪਾਏ ।
जल विचि कागद लूण जिउ घिअ चोपड़ि पाए ।

कागदावर लोणी आणि मीठ लावून ते पाण्यात टाकता येते (त्यांना विरघळायला जास्त वेळ लागेल).

ਦੀਵੇ ਵਟੀ ਤੇਲੁ ਦੇ ਸਭ ਰਾਤਿ ਜਲਾਏ ।
दीवे वटी तेलु दे सभ राति जलाए ।

तेलाच्या साहाय्याने दिव्याची वात रात्रभर जळत राहते.

ਵਾਇ ਮੰਡਲ ਜਿਉ ਡੋਰ ਫੜਿ ਗੁਡੀ ਓਡਾਏ ।
वाइ मंडल जिउ डोर फड़ि गुडी ओडाए ।

तार पकडून पतंगाला आकाशात उडवता येत असे.

ਮੁਹ ਵਿਚਿ ਗਰੜ ਦੁਗਾਰੁ ਪਾਇ ਜਿਉ ਸਪੁ ਲੜਾਏ ।
मुह विचि गरड़ दुगारु पाइ जिउ सपु लड़ाए ।

तोंडात जडीबुटी ठेवल्याने साप चावला जाऊ शकतो.

ਰਾਜਾ ਫਿਰੈ ਫਕੀਰੁ ਹੋਇ ਸੁਣਿ ਦੁਖਿ ਮਿਟਾਏ ।
राजा फिरै फकीरु होइ सुणि दुखि मिटाए ।

राजा जर फकीरच्या वेषात निघाला तर तो लोकांचे दुःख ऐकून ते दूर करू शकत असे.

ਸਾਂਗੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਬਤਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰੂ ਸਹਾਏ ।੨੩।੩੫। ਪੈਂਤੀਹ ।
सांगै अंदरि साबता जिसु गुरू सहाए ।२३।३५। पैंतीह ।

अशा पराक्रमात तोच परीक्षेत उत्तीर्ण होतो ज्याला गुरूंची मदत होते.