वारां भाई गुरदास जी

पान - 12


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक ओंकार, आदिम उर्जा, जर दैवी गुरू कृपेने जाणवली

ਪਉੜੀ ੧
पउड़ी १

(बहिता=बसतो. इथा=इष्ट पदार्थ. अभिरिता=प्रिय. सरिता=सृष्टी. पाणिथा=दूर असणे.)

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਜਾਇ ਜਿਨਾ ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਡਿਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां जाइ जिना गुर दरसनु डिठा ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान आहे जे गुरूंचे दर्शन घेण्यासाठी जातात.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪੈਰੀ ਪੈ ਗੁਰ ਸਭਾ ਬਹਿਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां पैरी पै गुर सभा बहिठा ।

मी त्या गुरुशिखांना बलिदान देतो जे चरणस्पर्श करून गुरूंच्या सभेत बसतात.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰਮਤਿ ਬੋਲ ਬੋਲਦੇ ਮਿਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां गुरमति बोल बोलदे मिठा ।

गोड बोलणाऱ्या गुरुशिखांसाठी मी बलिदान आहे.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪੁਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਗੁਰਭਾਈ ਇਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां पुत्र मित्र गुरभाई इठा ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान आहे जे आपल्या मुला-मित्रांपेक्षा आपल्या सहकारी शिष्यांना प्राधान्य देतात.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਜਾਣਨਿ ਅਭਿਰਿਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां गुर सेवा जाणनि अभिरिठा ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान आहे ज्यांना गुरूंची सेवा आवडते.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਆਪਿ ਤਰੇ ਤਾਰੇਨਿ ਸਰਿਠਾ ।
बलिहारी तिन्हां गुरसिखां आपि तरे तारेनि सरिठा ।

मी त्या गुरुशिखांना बलिदान देतो जे ओलांडतात आणि इतर प्राण्यांनाही पोहायला लावतात.

ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਲਿਆ ਪਾਪ ਪਣਿਠਾ ।੧।
गुरसिख मिलिआ पाप पणिठा ।१।

अशा गुरुशिखांना भेटल्याने सर्व पापे दूर होतात.

ਪਉੜੀ ੨
पउड़ी २

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਪਿਛਲ ਰਾਤੀ ਉਠਿ ਬਹੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां पिछल राती उठि बहंदे ।

रात्रीच्या शेवटच्या पाऊण तासात उठणाऱ्या गुरुशिखांसाठी मी अर्पण करतो.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਲੈ ਸਰਿ ਨਾਵੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां अंम्रितु वेलै सरि नावंदे ।

मी त्या गुरुशिखांना बलिदान देतो जे अमृतमय वेळेस उठतात आणि पवित्र कुंडात स्नान करतात.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਗੁਰ ਜਾਪੁ ਜਪੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां होइ इक मनि गुर जापु जपंदे ।

मी त्या गुरुशिखांना बलिदान देतो जे भगवंताचे स्मरण एका भक्तीने करतात.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਜਾਇ ਜੁੜੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां साधसंगति चलि जाइ जुड़ंदे ।

मी त्या गुरुशिखांनाही बलिदान देतो जे पवित्र मंडळीत जाऊन बसतात.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਿਤਿ ਗਾਇ ਸੁਣੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां गुरबाणी निति गाइ सुणंदे ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान आहे जे दररोज गुरबानी गातात आणि ऐकतात.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਮੇਲੀ ਕਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां मनि मेली करि मेलि मिलंदे ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान आहे जे इतरांना मनापासून भेटतात.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰੰਦੇ ।
कुरबाणी तिन्हां गुरसिखां भाइ भगति गुरपुरब करंदे ।

जे गुरु जयंती पूर्ण भक्तिभावाने साजरी करतात त्या गुरुशिखांसाठी मी बलिदान आहे.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਫਲੁ ਸੁਫਲ ਫਲੰਦੇ ।੨।
गुर सेवा फलु सुफल फलंदे ।२।

असे शीख गुरूंच्या सेवेने धन्य होतात आणि पुढे यशस्वीपणे प्रगती करतात.

ਪਉੜੀ ੩
पउड़ी ३

ਹਉ ਤਿਸ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਜੁ ਹੋਇ ਨਿਤਾਣਾ ।
हउ तिस विटहु वारिआ होदै ताणि जु होइ निताणा ।

जो स्वत:ला पराक्रमी समजतो त्याला मी बलिदान देतो.

ਹਉ ਤਿਸ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਹੋਦੈ ਮਾਣਿ ਜੁ ਰਹੈ ਨਿਮਾਣਾ ।
हउ तिस विटहु वारिआ होदै माणि जु रहै निमाणा ।

जो महान होऊन स्वतःला नम्र समजतो त्याला मी बलिदान देतो.

ਹਉ ਤਿਸ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਛੋਡਿ ਸਿਆਣਪ ਹੋਇ ਇਆਣਾ ।
हउ तिस विटहु वारिआ छोडि सिआणप होइ इआणा ।

जो सर्व चतुराईचा त्याग करून बालसमान होतो त्याला मी बलिदान देतो

ਹਉ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਖਸਮੈ ਦਾ ਭਾਵੈ ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ।
हउ तिसु विटहु वारिआ खसमै दा भावै जिसु भाणा ।

ज्याला सद्गुरूची इच्छा आवडते त्याच्यासाठी मी बलिदान आहे.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਦੇਖਿ ਲੁਭਾਣਾ ।
हउ तिसु विटहु वारिआ गुरमुखि मारगु देखि लुभाणा ।

जो गुरुमुख बनून गुरूंच्या मार्गावर जाण्याची इच्छा करतो त्याला मी बलिदान देतो.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਜੁਗਤਿ ਮਿਹਮਾਣਾ ।
हउ तिसु विटहु वारिआ चलणु जाणि जुगति मिहमाणा ।

जो स्वत:ला या जगात पाहुणा समजतो आणि येथून निघून जाण्यास तयार असतो त्याला मी बलिदान देतो.

ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਣਾ ।੩।
दीन दुनी दरगह परवाणा ।३।

अशी व्यक्ती इथे आणि परलोकात मान्य आहे.

ਪਉੜੀ ੪
पउड़ी ४

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਗਰੀਬੀ ਆਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ गुरमति रिदै गरीबी आवै ।

गुरुच्या ज्ञानातून, गुरुमताद्वारे नम्रता जोपासणाऱ्या त्याच्यावर माझे मनापासून प्रेम आहे.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ਦੇ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ पर नारी दे नेड़ि न जावै ।

जो दुसऱ्याच्या बायकोच्या जवळ जात नाही त्याच्यावर माझे मनापासून प्रेम आहे.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਪਰ ਦਰਬੈ ਨੋ ਹਥੁ ਨ ਲਾਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ पर दरबै नो हथु न लावै ।

जो दुसऱ्याच्या संपत्तीला स्पर्श करत नाही त्याच्यावर माझे मनापासून प्रेम आहे.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣਿ ਆਪੁ ਹਟਾਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ पर निंदा सुणि आपु हटावै ।

मी त्याच्यावर मनापासून प्रेम करतो जो इतरांच्या निंदा करण्याबद्दल उदासीन होऊन स्वतःला अलिप्त करतो.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਮਾਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ सतिगुर दा उपदेसु कमावै ।

जो खऱ्या गुरूंची शिकवण ऐकून प्रत्यक्ष जीवनात आचरणात आणतो त्याच्यावर माझे मनापासून प्रेम आहे.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ਥੋੜਾ ਸਵੈ ਥੋੜਾ ਹੀ ਖਾਵੈ ।
हउ तिसु घोलि घुमाइआ थोड़ा सवै थोड़ा ही खावै ।

मी त्याच्यावर मनापासून प्रेम करतो जो थोडे झोपतो आणि थोडे खातो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ।੪।
गुरमुखि सोई सहजि समावै ।४।

असा गुरुमुख स्वतःला समंजसपणात सामावून घेतो.

ਪਉੜੀ ੫
पउड़ी ५

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ गुर परमेसरु एको जाणै ।

जो गुरु आणि देव यांना एक मानतो त्याचे चार तुकडे व्हायला मी तयार आहे.

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਅੰਦਰਿ ਆਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ दूजा भाउ न अंदरि आणै ।

जो द्वैतभाव आपल्यात येऊ देत नाही त्याच्यासाठी मी चार तुकडे करायला तयार आहे.

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਅਉਗੁਣੁ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਪਰਵਾਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ अउगुणु कीते गुण परवाणै ।

ज्याला वाईट समजेल त्याचे चार तुकडे व्हायला मी तयार आहे.

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ मंदा किसै न आखि वखाणै ।

जो कधीही कोणाबद्दल वाईट बोलत नाही त्याच्यासाठी मी चार तुकडे करायला तयार आहे.

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਆਪੁ ਠਗਾਏ ਲੋਕਾ ਭਾਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ आपु ठगाए लोका भाणै ।

जो इतरांच्या फायद्यासाठी नुकसान सहन करण्यास तयार आहे त्याच्यासाठी मी चार तुकडे करायला तयार आहे.

ਹਉ ਤਿਸ ਦੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਪਰਉਪਕਾਰ ਕਰੈ ਰੰਗ ਮਾਣੈ ।
हउ तिस दै चउ खंनीऐ परउपकार करै रंग माणै ।

ज्याला परोपकाराची कृत्ये करायला आवडते त्याच्यासाठी मी चार तुकडे करायला तयार आहे.

ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚਿ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਾ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੈ ।
लउबाली दरगाह विचि माणु निमाणा माणु निमाणै ।

(निष्ठा=) बेफिकीर लोकांच्या (अकालपुरुषाच्या) तीर्थस्थानी, नम्र अभिमानी असतात आणि अभिमानी नम्र असतात (म्हणतात), (जसे "भेखारी ते राजु करवाई राजा ते भेखारी").

ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਿਞਾਣੈ ।੫।
गुर पूरा गुर सबदु सिञाणै ।५।

असा नम्र माणूस गुरूचे वचन समजून घेतो, तो स्वतःच परिपूर्ण गुरू बनतो.

ਪਉੜੀ ੬
पउड़ी ६

गुरू पुराण (आहे, ar) जो गुरुचे वचन शिकवतो (=विश्वास ठेवतो) (तो द्वि पुराण आहे. यथा:- "जिन जात सो तिशी जेहा"

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां सतिगुर नो मिलि आपु गवाइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान असू दे ज्यांनी खऱ्या गुरूला भेटून आपला अहंकार गमावला आहे.

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕਰਨਿ ਉਦਾਸੀ ਅੰਦਰਿ ਮਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां करनि उदासी अंदरि माइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी आहुती असू दे जे मायेत राहूनही मायेपासून अलिप्त राहतात.

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां गुरमति गुर चरणी चितु लाइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान होवो जे गुरुमतानुसार आपले चित्त गुरूंच्या चरणी एकाग्र करतात.

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰ ਸਿਖ ਦੇ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਲਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां गुर सिख दे गुरसिख मिलाइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान असू दे जे गुरूंची शिकवण देऊन दुसऱ्या शिष्याला गुरू भेटतात.

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਬਾਹਰਿ ਜਾਂਦਾ ਵਰਜਿ ਰਹਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां बाहरि जांदा वरजि रहाइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान असू दे, ज्यांनी बाहेर जाणाऱ्या मनाला विरोध केला आणि बांधले.

ਹਉ ਸਦਕੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਇਆ ।
हउ सदके तिन्हां गुरसिखां आसा विचि निरासु वलाइआ ।

मी त्या गुरुशिखांसाठी बलिदान होवो जे आशा आणि इच्छांमध्ये जगतात.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਉਪਦੇਸ ਦਿੜ੍ਹਾਇਆ ।੬।
सतिगुर दा उपदेस दिढ़ाइआ ।६।

त्यांच्यापासून अलिप्त राहा आणि खऱ्या गुरूची शिकवण स्थिरपणे शिका.

ਪਉੜੀ ੭
पउड़ी ७

ਬ੍ਰਹਮਾ ਵਡਾ ਅਖਾਇਦਾ ਨਾਭਿ ਕਵਲ ਦੀ ਨਾਲਿ ਸਮਾਣਾ ।
ब्रहमा वडा अखाइदा नाभि कवल दी नालि समाणा ।

स्वत:ला महान म्हणवून ब्रह्मदेव नौसैनिक कमळात प्रवेश केला (विष्णूचा शेवट जाणून घेण्यासाठी).

ਆਵਾ ਗਵਣੁ ਅਨੇਕ ਜੁਗ ਓੜਕ ਵਿਚਿ ਹੋਆ ਹੈਰਾਣਾ ।
आवा गवणु अनेक जुग ओड़क विचि होआ हैराणा ।

अनेक युगे ते स्थलांतराच्या चक्रात भटकले आणि शेवटी स्तब्ध झाले.

ਓੜਕੁ ਕੀਤੁਸੁ ਆਪਣਾ ਆਪ ਗਣਾਇਐ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ।
ओड़कु कीतुसु आपणा आप गणाइऐ भरमि भुलाणा ।

त्यांनी कोणतीही कसर सोडली नाही पण स्वतःच्या तथाकथित मोठेपणात भरकटत राहिले.

ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਵਖਾਣਦਾ ਚਤੁਰਮੁਖੀ ਹੋਇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ।
चारे वेद वखाणदा चतुरमुखी होइ खरा सिआणा ।

तो चतुर्मुखी व ज्ञानी होऊन चार वेदांचे पठण करील.

ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਸਮਝਾਇਦਾ ਵੇਖਿ ਸੁਰਸਤੀ ਰੂਪ ਲੋਭਾਣਾ ।
लोकां नो समझाइदा वेखि सुरसती रूप लोभाणा ।

तो लोकांना अनेक गोष्टी समजावत असे पण स्वतःच्या कन्येचे, सरस्वतीचे सौंदर्य पाहून ते मोहित झाले.

ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਗਵਾਇ ਕੈ ਗਰਬੁ ਗਰੂਰੀ ਕਰਿ ਪਛੁਤਾਣਾ ।
चारे वेद गवाइ कै गरबु गरूरी करि पछुताणा ।

त्याने आपले चार वेदांचे ज्ञान निरर्थक केले. तो गर्विष्ठ झाल्यामुळे त्याला शेवटी पश्चात्ताप करावा लागला.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਨੇਤ ਨੇਤ ਵਖਾਣਾ ।੭।
अकथ कथा नेत नेत वखाणा ।७।

किंबहुना परमेश्वर अक्षम्य आहे; वेदांमध्येही त्याचे वर्णन नेति नेति, (हे नाही, हे नाही) असे केले आहे.

ਪਉੜੀ ੮
पउड़ी ८

ਬਿਸਨ ਲਏ ਅਵਤਾਰ ਦਸ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ ਜੋਧ ਸੰਘਾਰੇ ।
बिसन लए अवतार दस वैर विरोध जोध संघारे ।

विष्णूने दहा वेळा अवतार घेतला आणि त्याच्या विरोधी योद्धांचा नाश केला.

ਮਛ ਕਛ ਵੈਰਾਹ ਰੂਪਿ ਹੋਇ ਨਰਸਿੰਘੁ ਬਾਵਨ ਬਉਧਾਰੇ ।
मछ कछ वैराह रूपि होइ नरसिंघु बावन बउधारे ।

मासे, कासव, डुक्कर, मनुष्य-सिंह, बटू आणि बुद्ध इत्यादी रूपात अवतार झाले आहेत.

ਪਰਸਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਕਿਸਨੁ ਹੋਇ ਕਿਲਕਿ ਕਲੰਕੀ ਅਤਿ ਅਹੰਕਾਰੇ ।
परसरामु रामु किसनु होइ किलकि कलंकी अति अहंकारे ।

परशुराम, राम, किसन आणि कल्कीचा अत्यंत अभिमानी अवतार फुलला आहे.

ਖਤ੍ਰੀ ਮਾਰਿ ਇਕੀਹ ਵਾਰ ਰਾਮਾਇਣ ਕਰਿ ਭਾਰਥ ਭਾਰੇ ।
खत्री मारि इकीह वार रामाइण करि भारथ भारे ।

राम हा रामायणाचा नायक होता आणि किसन महाभारतातला.

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਨ ਸਾਧਿਓ ਲੋਭੁ ਮੋਹ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਮਾਰੇ ।
काम करोधु न साधिओ लोभु मोह अहंकारु न मारे ।

पण वासना आणि क्रोध उदात्त झाले नाहीत आणि लोभ, मोह आणि अहंकार टाळले नाहीत.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨ ਭੇਟਿਆ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਹਲੰਗ ਨ ਸਾਰੇ ।
सतिगुर पुरखु न भेटिआ साधसंगति सहलंग न सारे ।

कोणीही खऱ्या गुरूचे (देव) स्मरण केले नाही आणि पवित्र मंडळीत कोणीही स्वतःला लाभले नाही.

ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਕਾਰਿ ਵਿਕਾਰੇ ।੮।
हउमै अंदरि कारि विकारे ।८।

दुष्ट प्रवृत्तीने भरलेले असल्याने सर्वांनी उद्धटपणे वागले.

ਪਉੜੀ ੯
पउड़ी ९

ਮਹਾਦੇਉ ਅਉਧੂਤੁ ਹੋਇ ਤਾਮਸ ਅੰਦਰਿ ਜੋਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ।
महादेउ अउधूतु होइ तामस अंदरि जोगु न जाणै ।

महादेव हा उच्च दर्जाचा तपस्वी असला तरी अज्ञानाने भरलेला असल्याने त्यांना योगही ओळखता आला नाही.

ਭੈਰੋ ਭੂਤ ਕੁਸੂਤ ਵਿਚਿ ਖੇਤ੍ਰਪਾਲ ਬੇਤਾਲ ਧਿਙਾਣੈ ।
भैरो भूत कुसूत विचि खेत्रपाल बेताल धिङाणै ।

त्याने फक्त भैरव, भूत, क्षेत्रपाल आणि बैटल (सर्व घातक आत्मे) यांना अधीन केले.

ਅਕੁ ਧਤੂਰਾ ਖਾਵਣਾ ਰਾਤੀ ਵਾਸਾ ਮੜ੍ਹੀ ਮਸਾਣੈ ।
अकु धतूरा खावणा राती वासा मढ़ी मसाणै ।

तो अक्क (वालुकामय प्रदेशातील वन्य वनस्पती – कॅलोट्रोपिस प्रोसेरा) आणि दातुरा खात असे आणि रात्री स्मशानभूमीत राहत असे.

ਪੈਨੈ ਹਾਥੀ ਸੀਹ ਖਲ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ਕਰੈ ਹੈਰਾਣੈ ।
पैनै हाथी सीह खल डउरू वाइ करै हैराणै ।

तो सिंह किंवा हत्तीची कातडी धारण करायचा आणि डमरू (ताबोर) वाजवून लोकांना अस्वस्थ करायचा.

ਨਾਥਾ ਨਾਥੁ ਸਦਾਇਦਾ ਹੋਇ ਅਨਾਥੁ ਨ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ।
नाथा नाथु सदाइदा होइ अनाथु न हरि रंगु माणै ।

ते नाथांचे नाथ (योगी) म्हणून ओळखले जात होते परंतु त्यांनी कधीही निपुण (अनाथ) किंवा नम्र बनले नाही.

ਸਿਰਠਿ ਸੰਘਾਰੈ ਤਾਮਸੀ ਜੋਗੁ ਨ ਭੋਗੁ ਨ ਜੁਗਤਿ ਪਛਾਣੈ ।
सिरठि संघारै तामसी जोगु न भोगु न जुगति पछाणै ।

जगाचा विनाश करणे हे त्याचे मुख्य कार्य होते. त्याला उपभोग आणि त्यागाचे तंत्र समजणार नाही (योग).

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਾਧ ਸੰਗਾਣੈ ।੯।
गुरमुखि सुख फलु साध संगाणै ।९।

गुरुमुख गुरुमुख होऊन पवित्र मंडळीत राहून आनंदाचे फळ मिळते.

ਪਉੜੀ ੧੦
पउड़ी १०

ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇੰਦ੍ਰ ਦੀ ਇੰਦ੍ਰਪੁਰੀ ਵਿਚਿ ਰਾਜੁ ਕਮਾਵੈ ।
वडी आरजा इंद्र दी इंद्रपुरी विचि राजु कमावै ।

इंद्राचे वय मोठे आहे; त्याने इंद्रपुरीवर राज्य केले.

ਚਉਦਹ ਇੰਦ੍ਰ ਵਿਣਾਸੁ ਕਾਲਿ ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਾ ਇਕੁ ਦਿਵਸੁ ਵਿਹਾਵੈ ।
चउदह इंद्र विणासु कालि ब्रहमे दा इकु दिवसु विहावै ।

जेव्हा चौदा इंद्र पूर्ण होतात, तेव्हा ब्रह्माचा एक दिवस जातो, म्हणजे ब्रह्मदेवाच्या चौदा इंद्रांच्या शासनाच्या एका दिवसात.

ਧੰਧੇ ਹੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਮਰੈ ਲੋਮਸ ਦਾ ਇਕੁ ਰੋਮ ਛਿਜਾਵੈ ।
धंधे ही ब्रहमा मरै लोमस दा इकु रोम छिजावै ।

लोमस ऋषींचे एक केस गळून पडल्याने एका ब्रह्मदेवाने आपले जीवन संपवल्याचे समजते (असंख्य केसांप्रमाणेच ब्रह्म देखील अनेक आहेत असा अंदाज बांधता येतो).

ਸੇਸ ਮਹੇਸ ਵਖਾਣੀਅਨਿ ਚਿਰੰਜੀਵ ਹੋਇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ।
सेस महेस वखाणीअनि चिरंजीव होइ सांति न आवै ।

सेसनग आणि महेसा हे देखील चिरंतन राहतील असे मानले जाते परंतु कोणालाही शांती मिळाली नाही.

ਜੋਗ ਭੋਗ ਜਪ ਤਪ ਘਣੇ ਲੋਕ ਵੇਦ ਸਿਮਰਣੁ ਨ ਸੁਹਾਵੈ ।
जोग भोग जप तप घणे लोक वेद सिमरणु न सुहावै ।

योगाभ्यास, हेडोनिझम, पठण, तपस्वी, सामान्य रूढी कर्म इत्यादींचा ढोंगीपणा देवाला आवडत नाही.

ਆਪੁ ਗਣਾਏ ਨ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ।੧੦।
आपु गणाए न सहजि समावै ।१०।

जो आपला अहंकार आपल्याजवळ ठेवतो तो समंजसपणात विलीन होऊ शकत नाही.

ਪਉੜੀ ੧੧
पउड़ी ११

ਨਾਰਦੁ ਮੁਨੀ ਅਖਾਇਦਾ ਅਗਮੁ ਜਾਣਿ ਨ ਧੀਰਜੁ ਆਣੈ ।
नारदु मुनी अखाइदा अगमु जाणि न धीरजु आणै ।

वेद आणि शास्त्रांमध्ये पारंगत असूनही नारद ऋषींना सहनशीलता नव्हती.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮਸਲਤਿ ਮਜਲਸੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਚੁਗਲੀ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।
सुणि सुणि मसलति मजलसै करि करि चुगली आखि वखाणै ।

ते एका सभेचे संभाषण ऐकायचे आणि दुसऱ्या संमेलनात त्याबद्दल बोलायचे.

ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸਨਕਾਦਿਕਾ ਬਾਲ ਸੁਭਾਉ ਨਵਿਰਤੀ ਹਾਣੈ ।
बाल बुधि सनकादिका बाल सुभाउ नविरती हाणै ।

सनाक्स वगैरे. तसेच बालशहाणपणाची नेहमी आठवण करून दिली आणि त्यांच्या अस्वस्थ स्वभावामुळे ते कधीही समाधान मिळवू शकले नाहीत आणि त्यांना नेहमीच नुकसान सहन करावे लागले.

ਜਾਇ ਬੈਕੁੰਠਿ ਕਰੋਧੁ ਕਰਿ ਦੇਇ ਸਰਾਪੁ ਜੈਇ ਬਿਜੈ ਧਿਙਾਣੈ ।
जाइ बैकुंठि करोधु करि देइ सरापु जैइ बिजै धिङाणै ।

ते स्वर्गात गेले आणि त्यांनी जय आणि विजय या द्वारपालांना शाप दिला. शेवटी त्यांना पश्चाताप करावा लागला.

ਅਹੰਮੇਉ ਸੁਕਦੇਉ ਕਰਿ ਗਰਭ ਵਾਸਿ ਹਉਮੈ ਹੈਰਾਣੈ ।
अहंमेउ सुकदेउ करि गरभ वासि हउमै हैराणै ।

त्याच्या अहंकारामुळे सुकदेवानेही दीर्घकाळ (बारा वर्षे) आईच्या उदरात दुःख भोगले.

ਚੰਦੁ ਸੂਰਜ ਅਉਲੰਗ ਭਰੈ ਉਦੈ ਅਸਤ ਵਿਚਿ ਆਵਣ ਜਾਣੈ ।
चंदु सूरज अउलंग भरै उदै असत विचि आवण जाणै ।

सूर्य आणि चंद्र देखील दोषांनी भरलेले, उगवण्याच्या आणि मावळण्याच्या चक्रात गुंतलेले आहेत.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਵਿਚਿ ਗਰਬੁ ਗੁਮਾਣੈ ।੧੧।
सिव सकती विचि गरबु गुमाणै ।११।

मायेत मग्न असलेले ते सर्व अहंकाराने त्रस्त आहेत.

ਪਉੜੀ ੧੨
पउड़ी १२

ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀਆ ਜਤ ਸਤ ਜੁਗਤਿ ਸੰਤੋਖ ਨ ਜਾਤੀ ।
जती सती संतोखीआ जत सत जुगति संतोख न जाती ।

तथाकथित ब्रह्मचारी, पुण्यवान आणि समाधानी यांनाही समाधान, ब्रह्मचर्य आणि इतर सद्गुणांचे खरे तंत्र समजलेले नाही.

ਸਿਧ ਨਾਥੁ ਬਹੁ ਪੰਥ ਕਰਿ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਕਰਨਿ ਕਰਮਾਤੀ ।
सिध नाथु बहु पंथ करि हउमै विचि करनि करमाती ।

अहंकाराने नियंत्रित केलेले आणि अनेक पंथांमध्ये विभागलेले सिद्ध आणि नाथ चमत्कारी पराक्रम दाखवत इकडे तिकडे फिरत असतात.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚਿ ਖਹਿ ਖਹਿ ਮਰਦੇ ਭਰਮਿ ਭਰਾਤੀ ।
चारि वरन संसार विचि खहि खहि मरदे भरमि भराती ।

भ्रमात भरकटणारे जगातील चारही वर्ण एकमेकांशी भिडत आहेत.

ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਵਰਤਿਆ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਉਚਾਟ ਜਮਾਤੀ ।
छिअ दरसन होइ वरतिआ बारह वाट उचाट जमाती ।

सहा शास्त्रांच्या आश्रयाने योगींनी बारा मार्गांचा अवलंब करून जगाविषयी उदासीन होऊन आपल्या जबाबदाऱ्यांपासून दूर गेले आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਨ ਅਵਰਨ ਹੋਇ ਰੰਗ ਸੁਰੰਗ ਤੰਬੋਲ ਸੁਵਾਤੀ ।
गुरमुखि वरन अवरन होइ रंग सुरंग तंबोल सुवाती ।

गुरुमुख, जो वर्ण आणि त्याच्या पुढील संप्रदायांच्या पलीकडे आहे, तो सुपारीच्या पानांसारखा आहे, जो विविध रंगांमधून सर्व गुणांचा एक स्थिर रंग (लाल) ग्रहण करतो.

ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਵਿਚਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਸਨੁ ਸੁਝ ਸੁਝਾਤੀ ।
छिअ रुति बारह माह विचि गुरमुखि दरसनु सुझ सुझाती ।

सहा ऋतू आणि बारा महिन्यांत जेव्हा गुरुमुखाचे दर्शन घडते, तेव्हा तो ज्ञानाच्या सूर्याप्रमाणे सर्वांना प्रकाश देतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਿਰਮ ਪਿਰਾਤੀ ।੧੨।
गुरमुखि सुख फलु पिरम पिराती ।१२।

गुरुमुखांसाठी आनंददायी फळ म्हणजे त्याचे परमेश्वरावरील प्रेम.

ਪਉੜੀ ੧੩
पउड़ी १३

ਪੰਜ ਤਤ ਪਰਵਾਣੁ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਧਰਤੀ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ।
पंज तत परवाणु करि धरमसाल धरती मनि भाणी ।

पाच तत्वांच्या तर्कशुद्ध संयोगामुळे पृथ्वीच्या रूपात धर्माचे हे सुंदर निवासस्थान निर्माण झाले आहे.

ਪਾਣੀ ਅੰਦਰਿ ਧਰਤਿ ਧਰਿ ਧਰਤੀ ਅੰਦਰਿ ਧਰਿਆ ਪਾਣੀ ।
पाणी अंदरि धरति धरि धरती अंदरि धरिआ पाणी ।

पृथ्वी पाण्यात ठेवली जाते आणि पुन्हा पृथ्वीवर पाणी ठेवले जाते.

ਸਿਰ ਤਲਵਾਏ ਰੁਖ ਹੋਇ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤ ਨਿਵਾਸੁ ਬਿਬਾਣੀ ।
सिर तलवाए रुख होइ निहचलु चित निवासु बिबाणी ।

त्यांचे डोके खालच्या बाजूस असणे म्हणजे पृथ्वीवर रुजलेली झाडे त्यावर वाढतात आणि खोल जंगलात राहतात.

ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਸੁਫਲ ਫਲਿ ਵਟ ਵਗਾਇ ਸਿਰਠਿ ਵਰਸਾਣੀ ।
परउपकारी सुफल फलि वट वगाइ सिरठि वरसाणी ।

ही झाडे देखील परोपकारी आहेत जी दगड मारल्यावर पृथ्वीवरील प्राण्यांसाठी फळ देतात.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਚੰਦਨੁ ਹੋਇ ਵਾਸੁ ਮਹਿਕਾਣੀ ।
चंदन वासु वणासपति चंदनु होइ वासु महिकाणी ।

चंदनाच्या सुगंधाने संपूर्ण वनस्पती सुगंधित होते.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਾਣੀ ।
सबद सुरति लिव साधसंगि गुरमुखि सुख फल अंम्रित वाणी ।

गुरुमुखांच्या पवित्र सहवासात चैतन्य शब्दात विलीन होते आणि मनुष्याला अमृत वाणीने आनंदाचे फळ प्राप्त होते.

ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਤਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ।੧੩।
अबिगति गति अति अकथ कहाणी ।१३।

अव्यक्त ही अव्यक्त परमेश्वराची कथा आहे; त्याची गतिमानता कळत नाही.

ਪਉੜੀ ੧੪
पउड़ी १४

ਧ੍ਰੂ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਭਭੀਖਣੋ ਅੰਬਰੀਕੁ ਬਲਿ ਜਨਕੁ ਵਖਾਣਾ ।
ध्रू प्रहिलादु भभीखणो अंबरीकु बलि जनकु वखाणा ।

ध्रु, प्रल्हाद, विभीषण, अंबरीस, बळी, जनक हे नामवंत व्यक्तिमत्त्व.

ਰਾਜ ਕੁਆਰ ਹੋਇ ਰਾਜਸੀ ਆਸਾ ਬੰਧੀ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ।
राज कुआर होइ राजसी आसा बंधी चोज विडाणा ।

ते सर्व राजपुत्र होते, आणि त्यामुळे आशा-आकांक्षांचा राजस खेळ त्यांच्या अंगावर कायम होता.

ਧ੍ਰੂ ਮਤਰੇਈ ਚੰਡਿਆ ਪੀਉ ਫੜਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਰਞਾਣਾ ।
ध्रू मतरेई चंडिआ पीउ फड़ि प्रहिलादु रञाणा ।

ध्रुला त्याच्या सावत्र आईने मारहाण केली आणि प्रल्हादला त्याच्या वडिलांनी त्रास दिला.

ਭੇਦੁ ਭਭੀਖਣੁ ਲੰਕ ਲੈ ਅੰਬਰੀਕੁ ਲੈ ਚਕ੍ਰੁ ਲੁਭਾਣਾ ।
भेदु भभीखणु लंक लै अंबरीकु लै चक्रु लुभाणा ।

घरातील रहस्ये सांगून विभिषणाने लंका मिळवली आणि अंबरीस आपला रक्षक म्हणून सुदर्शन चक्र पाहून आनंदित झाला (अंब्रिसला दुर्वासाच्या शापापासून वाचवण्यासाठी, विष्णूने त्याचे चक्र पाठवले होते).

ਪੈਰ ਕੜਾਹੈ ਜਨਕ ਦਾ ਕਰਿ ਪਾਖੰਡੁ ਧਰਮ ਧਿਙਤਾਣਾ ।
पैर कड़ाहै जनक दा करि पाखंडु धरम धिङताणा ।

जनकाने एक पाय मऊ पलंगात आणि दुसरा उकळत्या कढईत ठेवून आपली हठयोगाची शक्ती दाखवली आणि खरा धर्म उतरवला.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਵਿਗੁਚਣਾ ਦਰਗਹ ਪਾਏ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਾ ।
आपु गवाइ विगुचणा दरगह पाए माणु निमाणा ।

अहंकाराचा त्याग करून भगवंताला वश झालेला मनुष्य भगवंताच्या दरबारात आदरणीय आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ।੧੪।
गुरमुखि सुख फलु पति परवाणा ।१४।

केवळ गुरुमुखांनाच आनंदाचे फळ मिळाले आहे आणि तेच (इथे आणि पुढे) स्वीकारले जाते.

ਪਉੜੀ ੧੫
पउड़ी १५

ਕਲਜੁਗਿ ਨਾਮਾ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਗਾਇ ਜਿਵਾਈ ।
कलजुगि नामा भगतु होइ फेरि देहुरा गाइ जिवाई ।

कलियुगात नामदेव नावाच्या भक्ताने मंदिर फिरवले आणि मृत गाय जिवंत केली.

ਭਗਤੁ ਕਬੀਰੁ ਵਖਾਣੀਐ ਬੰਦੀਖਾਨੇ ਤੇ ਉਠਿ ਜਾਈ ।
भगतु कबीरु वखाणीऐ बंदीखाने ते उठि जाई ।

कबीर त्याला आवडेल तेव्हा तुरुंगातून बाहेर जायचे असे म्हणतात.

ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਉਧਾਰਿਆ ਸਧਨਾ ਜਾਤਿ ਅਜਾਤਿ ਕਸਾਈ ।
धंना जटु उधारिआ सधना जाति अजाति कसाई ।

धन्ना, जाट (शेतकरी) आणि साधना एका ज्ञात निम्न जातीच्या कसाईत जन्माला आले ते जगाच्या महासागरातून पार पडले.

ਜਨੁ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਾਰੁ ਹੋਇ ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਵਿਚਿ ਕਰਿ ਵਡਿਆਈ ।
जनु रविदासु चमारु होइ चहु वरना विचि करि वडिआई ।

रविदास हा परमेश्वराचा भक्त मानून चारही वर्ण त्यांची स्तुती करतात.

ਬੇਣਿ ਹੋਆ ਅਧਿਆਤਮੀ ਸੈਣੁ ਨੀਚੁ ਕੁਲੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਈ ।
बेणि होआ अधिआतमी सैणु नीचु कुलु अंदरि नाई ।

बेनी, संत एक अध्यात्मवादी होते आणि तथाकथित न्हाव्या जातीत जन्मलेले सैन हे (भगवानाचे) भक्त होते.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਸਮਾਈ ।
पैरी पै पा खाक होइ गुरसिखां विचि वडी समाई ।

पाया पडणे आणि पायाची धूळ होणे हे गुरूंच्या शिखांसाठी महान समाधि आहे (त्यांच्या जातीचा विचार करू नये).

ਅਲਖੁ ਲਖਾਇ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈ ।੧੫।
अलखु लखाइ न अलखु लखाई ।१५।

भक्त जरी अगोचर परमेश्वराचे दर्शन घेत असले तरी ते कोणालाच प्रकट करत नाहीत.

ਪਉੜੀ ੧੬
पउड़ी १६

ਸਤਿਜੁਗੁ ਉਤਮੁ ਆਖੀਐ ਇਕੁ ਫੇੜੈ ਸਭ ਦੇਸੁ ਦੁਹੇਲਾ ।
सतिजुगु उतमु आखीऐ इकु फेड़ै सभ देसु दुहेला ।

सत्ययुग श्रेष्ठ असे म्हटले जाते पण त्यात एकाने पाप केले आणि त्याचा फटका संपूर्ण देशाला बसला.

ਤ੍ਰੇਤੈ ਨਗਰੀ ਪੀੜੀਐ ਦੁਆਪੁਰਿ ਵੰਸੁ ਵਿਧੁੰਸੁ ਕੁਵੇਲਾ ।
त्रेतै नगरी पीड़ीऐ दुआपुरि वंसु विधुंसु कुवेला ।

त्रेतामध्ये, एखाद्याने चुकीचे कृत्य केले आणि त्याचे परिणाम संपूर्ण शहराला भोगावे लागतील. दुआपरमध्ये एका व्यक्तीच्या पापी कृत्याने संपूर्ण कुटुंबाला त्रास दिला.

ਕਲਿਜੁਗਿ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਹੈ ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਇਕੇਲਾ ।
कलिजुगि सचु निआउ है जो बीजै सो लुणै इकेला ।

कलियुगाचा न्याय खरा आहे कारण त्यात वाईट बिया पेरणारा तोच कापतो.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ।
पारब्रहमु पूरनु ब्रहमु सबदि सुरति सतिगुरू गुर चेला ।

ब्रह्म हे परिपूर्ण शब्दब्रह्म आहे आणि जो शिष्य आपल्या चेतनेला शब्दब्रह्मात विलीन करतो तोच खरा गुरु आणि खरा गुरू (देव) असतो.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ।
नामु दानु इसनानु द्रिड़ साधसंगति मिलि अंम्रित वेला ।

पवित्र मंडळीत भगवंताचे नामस्मरण केल्याने सद्ब्रह्म, गुरूची प्राप्ती होते.

ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਨਿਵ ਚਲਣੁ ਹਥਹੁ ਦੇਣਾ ਸਹਿਜ ਸੁਹੇਲਾ ।
मिठा बोलणु निव चलणु हथहु देणा सहिज सुहेला ।

सौम्य बोलणारा, नम्र आणि आपल्या हातांनी देणारा समंजसपणे फिरतो आणि आनंदी राहतो.

ਗੁਰਮੁਖ ਸੁਖ ਫਲ ਨੇਹੁ ਨਵੇਲਾ ।੧੬।
गुरमुख सुख फल नेहु नवेला ।१६।

परमेश्वराच्या भक्तीची नित्य नवीन प्रीती गुरुमुखांना आनंदी ठेवते.

ਪਉੜੀ ੧੭
पउड़ी १७

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਕਰਿ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਅਨੂਪ ਦਿਖਾਇਆ ।
निरंकारु आकारु करि जोति सरूपु अनूप दिखाइआ ।

निराकार परमेश्वराला प्रकाशाच्या रूपात (गुरु नानक आणि इतर गुरूंमध्ये) दर्शन दिले गेले आहे.

ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਅਗੋਚਰਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ।
वेद कतेब अगोचरा वाहिगुरू गुर सबदु सुणाइआ ।

गुरूंनी शब्द-गुरूचे वाहिगुरु म्हणून पठण केले जे वेद आणि काटेबास (सेमेटिक धर्मग्रंथ) यांच्या पलीकडे आहेत.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਚਾਰਿ ਮਜਹਬਾ ਚਰਣ ਕਵਲ ਸਰਣਾਗਤਿ ਆਇਆ ।
चारि वरन चारि मजहबा चरण कवल सरणागति आइआ ।

म्हणून चारही वर्ण आणि चारही सेमीटिक धर्मांनी गुरूंच्या चरणकमळांचा आश्रय घेतला आहे.

ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿ ਅਪਰਸ ਜਗਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਇਕੁ ਧਾਤੁ ਕਰਾਇਆ ।
पारसि परसि अपरस जगि असट धातु इकु धातु कराइआ ।

तत्त्वज्ञानाच्या दगडाच्या रूपातील गुरुंनी त्यांना स्पर्श केला तेव्हा आठ धातूंचे ते मिश्र धातु एका धातूमध्ये (शिख धर्माच्या रूपात सोने) मध्ये बदलले.

ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਅਸਾਧੁ ਮਿਟਾਇਆ ।
पैरी पाइ निवाइ कै हउमै रोगु असाधु मिटाइआ ।

गुरूंनी त्यांना त्यांच्या चरणी स्थान देऊन त्यांचा अहंकाराचा असाध्य रोग दूर केला.

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਚਲਾਇਆ ।
हुकमि रजाई चलणा गुरमुखि गाडी राहु चलाइआ ।

गुरुमुखांसाठी त्यांनी देवाच्या इच्छेचा राजमार्ग मोकळा केला.

ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ।੧੭।
पूरे पूरा थाटु बणाइआ ।१७।

परिपूर्ण (गुरु) परिपूर्ण व्यवस्था केली.

ਪਉੜੀ ੧੮
पउड़ी १८

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਹੁ ਬਾਹਰੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਜਗ ਵਿਚਿ ਆਏ ।
जंमणु मरणहु बाहरे परउपकारी जग विचि आए ।

स्थलांतराच्या पलीकडे असल्याने परमार्थी या जगात आले.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡਿ ਵਸਾਏ ।
भाउ भगति उपदेसु करि साधसंगति सच खंडि वसाए ।

प्रेमळ भक्तीचा उपदेश करून, ते पवित्र मंडळीद्वारे सत्याच्या निवासस्थानी राहतात.

ਮਾਨਸਰੋਵਰਿ ਪਰਮ ਹੰਸ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ।
मानसरोवरि परम हंस गुरमुखि सबद सुरति लिव लाए ।

गुरुमुख हे सर्वोत्कृष्ट हंस (परमहाईन्स) असल्याने त्यांची चेतना शब्द, ब्रह्म मध्ये विलीन ठेवतात.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਅਫਲ ਸਫਲ ਚੰਦਨ ਮਹਕਾਏ ।
चंदन वासु वणासपति अफल सफल चंदन महकाए ।

ते चंदनासारखे आहेत, जे फलदायी आणि निष्फळ वनस्पती सुगंधित करतात.

ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਬੋਹਿਥੈ ਹੋਇ ਪਰਵਾਰ ਸਧਾਰ ਲੰਘਾਏ ।
भवजल अंदरि बोहिथै होइ परवार सधार लंघाए ।

विश्व समुद्रात ते त्या पात्रासारखे आहेत जे संपूर्ण कुटुंबाला आरामात घेऊन जाते.

ਲਹਰਿ ਤਰੰਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਰਹਾਏ ।
लहरि तरंगु न विआपई माइआ विचि उदासु रहाए ।

सांसारिक घटनांच्या लहरींमध्ये ते अविभक्त आणि अलिप्त राहतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ।੧੮।
गुरमुखि सुख फलु सहजि समाए ।१८।

समरसात लीन राहणे हे गुरुमुखांना आनंद देणारे फळ आहे.

ਪਉੜੀ ੧੯
पउड़ी १९

ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰਸਿਖੁ ਧੰਨੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਕਰਾਇਆ ।
धंनु गुरू गुरसिखु धंनु आदि पुरखु आदेसु कराइआ ।

आशीर्वाद म्हणजे शिष्य तसेच गुरु ज्याने शिष्याला आद्य परमेश्वरापुढे प्रार्थना करायला लावली.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਧੰਨ ਦਿਸਟਿ ਗੁਰ ਧਿਆਨੁ ਧਰਾਇਆ ।
सतिगुर दरसनु धंनु है धंन दिसटि गुर धिआनु धराइआ ।

खऱ्या गुरूचे दर्शन धन्य आहे आणि ते दर्शनही धन्य आहे जे गुरूवर एकाग्र झालेले मन डोकावते.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੁ ਧੰਨੁ ਸੁਰਤਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸੁਣਾਇਆ ।
धंनु धंनु सतिगुर सबदु धंनु सुरति गुर गिआनु सुणाइआ ।

खऱ्या गुरूंचे वचन आणि ती ध्यानशक्ती देखील धन्य आहे ज्याने मनाला गुरूंनी दिलेले खरे ज्ञान टिकवून ठेवले आहे.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਗੁਰ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਮਸਤਕੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਇਆ ।
चरण कवल गुर धंनु धंनु धंनु मसतकु गुर चरणी लाइआ ।

गुरूंच्या चरणांवर विराजमान असलेल्या कपाळासह गुरूंचे चरणकमळ धन्य आहेत.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਹੈ ਧੰਨੁ ਰਿਦਾ ਗੁਰ ਮੰਤ੍ਰੁ ਵਸਾਇਆ ।
धंनु धंनु गुर उपदेसु है धंनु रिदा गुर मंत्रु वसाइआ ।

गुरुची शिकवण ही शुभ आहे आणि ते हृदय धन्य आहे ज्यामध्ये गुरु मंताचा वास आहे.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਚਰਣਾਮਤੋ ਧੰਨੁ ਮੁਹਤੁ ਜਿਤੁ ਅਪਿਓ ਪੀਆਇਆ ।
धंनु धंनु गुरु चरणामतो धंनु मुहतु जितु अपिओ पीआइआ ।

गुरूंचे पाय धुणे हे शुभ आहे आणि ते शहाणपण देखील धन्य आहे ज्याने त्याचे महत्त्व समजून ते दुर्मिळ अमृत चाखले आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਫਲੁ ਅਜਰੁ ਜਰਾਇਆ ।੧੯।
गुरमुखि सुखु फलु अजरु जराइआ ।१९।

अशा प्रकारे, गुरुच्या दर्शनाच्या फळाचा अखंड आनंद गुरुमुखांनी सहन केला आहे.

ਪਉੜੀ ੨੦
पउड़ी २०

ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗੁ ਸੋਭਾ ਲਹਰਿ ਤਰੰਗ ਅਤੋਲੇ ।
सुख सागरु है साधसंगु सोभा लहरि तरंग अतोले ।

पवित्र मंडळी हा आनंदाचा सागर आहे ज्यामध्ये परमेश्वराच्या स्तुतीच्या लाटा त्याला शोभतात.

ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਹੀਰਿਆ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਅਮੋਲੇ ।
माणक मोती हीरिआ गुर उपदेसु अवेसु अमोले ।

या महासागरात गुरूंच्या शिकवणीच्या रूपात असंख्य माणिक हिरे आणि मोती आहेत.

ਰਾਗ ਰਤਨ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀ ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਅਗਮ ਅਲੋਲੇ ।
राग रतन अनहद धुनी सबदि सुरति लिव अगम अलोले ।

इथली संगीतमयता एखाद्या रत्नासारखी आहे आणि आपल्या चेतनेला अप्रचलित शब्दाच्या लयीत विलीन करत आहे, श्रोते ते लक्षपूर्वक ऐकतात.

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਸਭ ਗੋਲੀਆਂ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਗੋਇਲ ਗੋਲੇ ।
रिधि सिधि निधि सभ गोलीआं चारि पदारथ गोइल गोले ।

येथे चमत्कारिक शक्ती अधीन आहेत आणि जीवनाचे चार आदर्श (धर्म, अर्थ, काम आणि मोक्ष) सेवक आहेत आणि क्षणभंगुर असल्याने या टप्प्यावर पोहोचलेल्या लोकांचे लक्ष वेधून घेत नाही.

ਲਖ ਲਖ ਚੰਦ ਚਰਾਗਚੀ ਲਖ ਲਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਚਨਿ ਝੋਲੇ ।
लख लख चंद चरागची लख लख अंम्रित पीचनि झोले ।

असंख्य म्हणजे इथे दिवे म्हणून काम करतात आणि असंख्य माणसे आनंदाने अमृत पावत असतात.

ਕਾਮਧੇਨੁ ਲਖ ਪਾਰਿਜਾਤ ਜੰਗਲ ਅੰਦਰਿ ਚਰਨਿ ਅਡੋਲੇ ।
कामधेनु लख पारिजात जंगल अंदरि चरनि अडोले ।

इच्छा पूर्ण करणाऱ्या असंख्य गायी इच्छा पूर्ण करणाऱ्या वृक्षांच्या जंगलात आनंदाने पाहत आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਬੋਲ ਅਬੋਲੇ ।੨੦।੧੨। ਬਾਰਾਂ ।
गुरमुखि सुख फलु बोल अबोले ।२०।१२। बारां ।

किंबहुना गुरुमुखांचे सुख फळ अपरिहार्य असते.