وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 5


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਵਾਰ ੫ ।
vaar 5 |

وار پنج

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸਾਧਸੰਗੁ ਹੋਰਤੁ ਸੰਗਿ ਕੁਸੰਗਿ ਨ ਰਚੈ ।
guramukh hovai saadhasang horat sang kusang na rachai |

جيڪو شخص مقدس جماعت ۾ گرومخ جو درجو حاصل ڪري چڪو آهي اهو ڪنهن به خراب صحبت سان نه ٿو ملي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲੜਾ ਬਾਰਹ ਪੰਥ ਨ ਖੇਚਲ ਖਚੈ ।
guramukh panth suhelarraa baarah panth na khechal khachai |

گرومخ جي زندگي (زندگي) سادي ۽ خوشگوار آهي. هو پاڻ کي ٻارهن فرقن (يوگين جي) جي خدشن سان نه ٿو ڇڪي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਨ ਅਵਰਨ ਹੋਇ ਰੰਗ ਸੁਰੰਗੁ ਤੰਬੋਲ ਪਰਚੈ ।
guramukh varan avaran hoe rang surang tanbol parachai |

گرو مُخ ذاتن، رنگن کان اڳتي وڌن ٿا ۽ برابريءَ سان ائين هلن ٿا، جيئن ڳاڙهي رنگ جي پنن جي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣਾ ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਪਰਸਣ ਨ ਸਰਚੈ ।
guramukh darasan dekhanaa chhia darasan parasan na sarachai |

گرومخ گرو جي اسڪول کي ڏسندا آهن ۽ ڇهن اسڪولن (هندستاني روايت جي) ۾ ڪو به يقين نه رکندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲੁਭਾਇ ਨ ਪਚੈ ।
guramukh nihachal mat hai doojai bhaae lubhaae na pachai |

گرومخن وٽ ثابت قدم عقل آهي ۽ پاڻ کي دوئي جي باهه ۾ ضايع نٿا ڪن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਣਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਨ ਹਚੈ ।
guramukh sabad kamaavanaa pairee pai raharaas na hachai |

گرو مُخ (گرو) لفظ جي مشق ڪندا آهن ۽ پيرن کي ڇهڻ جي مشق کي ڪڏهن به نه ڇڏيندا آهن، يعني اهي ڪڏهن به عاجزي کي نه ڇڏيندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਚਹਮਚੈ ।੧।
guramukh bhaae bhagat chahamachai |1|

گرو مُخش محبت جي عقيدت سان ڀريل آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਣਾ ਇਕੁ ਮਨ ਹੋਇ ਨ ਹੋਇ ਦੁਚਿਤਾ ।
guramukh ik araadhanaa ik man hoe na hoe duchitaa |

گرومخ اڪيلائيءَ سان رب جي عبادت ڪندا آهن ۽ شڪ ۾ نه رهندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਜੀਵਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਤਾਮਸ ਪਿਤਾ ।
guramukh aap gavaaeaa jeevan mukat na taamas pitaa |

انا کي ڇڏڻ سان اهي آزاد ٿي ويندا آهن ۽ اونداهي (جهالت) کي پنهنجي دل ۾ رهڻ نه ڏيندا آهن.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਸਣੁ ਦੂਤਾ ਵਿਖੜਾ ਗੜੁ ਜਿਤਾ ।
gur upades aves kar san dootaa vikharraa garr jitaa |

گرو جي تعليمات ۾ لپي، اهي پنجن برائين سميت (جسم جو) قلعو فتح ڪن ٿا.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕੁ ਹੋਇ ਪਾਹੁਨੜਾ ਜਗਿ ਹੋਇ ਅਥਿਤਾ ।
pairee pai paa khaak hoe paahunarraa jag hoe athitaa |

پيرن تي بيهن ٿا، مٽيءَ وانگر ٿي وڃن ٿا، پاڻ کي دنيا ۾ مهمان سمجهن ٿا ۽ دنيا جي عزت ڪن ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਗੁਰਸਿਖ ਮਾ ਪਿਉ ਭਾਈ ਮਿਤਾ ।
guramukh sevaa gurasikhaa gurasikh maa piau bhaaee mitaa |

گرو مُخ سکن جي خدمت ڪن ٿا انهن کي پنهنجو والدين، ڀاءُ ۽ دوست سمجهي.

ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਮਨੁ ਸਿਤਾ ।
duramat dubidhaa door kar guramat sabad surat man sitaa |

بدگماني ۽ بدگمانيءَ کي ڇڏي، پنهنجي شعور کي گروءَ جي ڪلام ۽ تعليمات ۾ ملائي ڇڏيندا آهن.

ਛਡਿ ਕੁਫਕੜੁ ਕੂੜੁ ਕੁਧਿਤਾ ।੨।
chhadd kufakarr koorr kudhitaa |2|

اهي فضول دليل، ڪوڙ ۽ خراب ڪمن کي هڪ طرف رکي ڇڏيندا آهن.

ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਵਰਨ ਵਿਚਿ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਕੁਲ ਧਰਮ ਧਰੰਦੇ ।
apane apane varan vich chaar varan kul dharam dharande |

پنھنجن ورھن ۾ (چارن ورھن جا) سڀ ماڻھو پنھنجي ذات ۽ قبيلي جي روايتن کي سنڀاليندا آھن.

ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਛਿਅ ਸਾਸਤ੍ਰਾ ਗੁਰ ਗੁਰਮਤਿ ਖਟੁ ਕਰਮ ਕਰੰਦੇ ।
chhia darasan chhia saasatraa gur guramat khatt karam karande |

ڇهن درسگاهن جي ڪتابن ۾ مڃڻ وارا ڇهن فرضن کي پنهنجي پنهنجي روحاني مرشد جي حڪمت مطابق سرانجام ڏيندا آهن.

ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਸਾਹਿਬੈ ਚਾਕਰ ਜਾਇ ਜੁਹਾਰ ਜੁੜੰਦੇ ।
apane apane saahibai chaakar jaae juhaar jurrande |

نوڪر وڃي پنهنجي مالڪن کي سلام ڪن.

ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਵਣਜ ਵਿਚਿ ਵਾਪਾਰੀ ਵਾਪਾਰ ਮਚੰਦੇ ।
apane apane vanaj vich vaapaaree vaapaar machande |

واپاري پنهنجي خاص شين ۾ گهڻو واپار ڪندا آهن.

ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿਚਿ ਬੀਉ ਸਭੈ ਕਿਰਸਾਣਿ ਬੀਜੰਦੇ ।
apane apane khet vich beeo sabhai kirasaan beejande |

سڀ هاري پنهنجي مختلف زمينن ۾ مختلف ٻج پوکيندا آهن.

ਕਾਰੀਗਰਿ ਕਾਰੀਗਰਾ ਕਾਰਿਖਾਨੇ ਵਿਚਿ ਜਾਇ ਮਿਲੰਦੇ ।
kaareegar kaareegaraa kaarikhaane vich jaae milande |

ميڪيڪل ورڪشاپ ۾ پنهنجن ساٿي ميڪنڪس سان ملن ٿا.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਜੰਦੇ ।੩।
saadhasangat gurasikh pujande |3|

ساڳيءَ طرح گروءَ جا سک، پاڻ کي پاڪ ذات جي صحبت سان وابسته ڪن ٿا.

ਅਮਲੀ ਰਚਨਿ ਅਮਲੀਆ ਸੋਫੀ ਸੋਫੀ ਮੇਲੁ ਕਰੰਦੇ ।
amalee rachan amaleea sofee sofee mel karande |

نشيءَ جو نشئيءَ سان ميلاپ ٿئي ٿو ۽ پرهيز ڪرڻ وارن کي پرهيز ڪرڻ وارن سان.

ਜੂਆਰੀ ਜੂਆਰੀਆ ਵੇਕਰਮੀ ਵੇਕਰਮ ਰਚੰਦੇ ।
jooaaree jooaareea vekaramee vekaram rachande |

جوا جوارين سان ملندو آهي ۽ بدمعاش سان بدمعاش.

ਚੋਰਾ ਚੋਰਾ ਪਿਰਹੜੀ ਠਗ ਠਗ ਮਿਲਿ ਦੇਸ ਠਗੰਦੇ ।
choraa choraa piraharree tthag tthag mil des tthagande |

چورن ۽ ڌاڙيلن جي وچ ۾ پيار تمام گهڻو آهي، جيڪي گڏ ٿي، ملڪ کي ڌوڪو ڏين ٿا.

ਮਸਕਰਿਆ ਮਿਲਿ ਮਸਕਰੇ ਚੁਗਲਾ ਚੁਗਲ ਉਮਾਹਿ ਮਿਲੰਦੇ ।
masakariaa mil masakare chugalaa chugal umaeh milande |

مسڪينن جوش سان ملن ٿا ۽ ائين ئي پٺاڻن سان به ملن ٿا.

ਮਨਤਾਰੂ ਮਨਤਾਰੂਆਂ ਤਾਰੂ ਤਾਰੂ ਤਾਰ ਤਰੰਦੇ ।
manataaroo manataarooaan taaroo taaroo taar tarande |

ترڻ لاءِ اڻڄاتل ساڳين ماڻهن سان ملن ٿا ۽ ترڻ وارن سان ملڻ سان ترڻ وارا وڃو ۽ پار ڪريو.

ਦੁਖਿਆਰੇ ਦੁਖਿਆਰਿਆਂ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਅਪਣੇ ਦੁਖ ਰੁਵੰਦੇ ।
dukhiaare dukhiaariaan mil mil apane dukh ruvande |

ڏکايل ڏکايل ماڻهن سان ملن ٿا ۽ سندن ڏک ۾ شريڪ ٿين ٿا.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰਸਿਖੁ ਵਸੰਦੇ ।੪।
saadhasangat gurasikh vasande |4|

ساڳيءَ طرح، گروءَ جا سک به پاڪ جماعت ۾ خوشي محسوس ڪندا آهن.

ਕੋਈ ਪੰਡਿਤੁ ਜੋਤਿਕੀ ਕੋ ਪਾਧਾ ਕੋ ਵੈਦੁ ਸਦਾਏ ।
koee panddit jotikee ko paadhaa ko vaid sadaae |

ڪنهن کي پنڊت، ڪنهن کي نجومي، ڪنهن کي پادري ۽ ڪنهن کي طبيب.

ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਰਾਉ ਕੋ ਕੋ ਮਹਤਾ ਚਉਧਰੀ ਅਖਾਏ ।
koee raajaa raau ko ko mahataa chaudharee akhaae |

ڪنهن کي بادشاهه، سترپ، سردار ۽ چوڌري چئبو آهي.

ਕੋਈ ਬਜਾਜੁ ਸਰਾਫੁ ਕੋ ਕੋ ਜਉਹਰੀ ਜੜਾਉ ਜੜਾਏ ।
koee bajaaj saraaf ko ko jauharee jarraau jarraae |

ڪنهن کي ڍڳي، ڪنهن کي سونار ۽ ڪنهن کي زيور.

ਪਾਸਾਰੀ ਪਰਚੂਨੀਆ ਕੋਈ ਦਲਾਲੀ ਕਿਰਸਿ ਕਮਾਏ ।
paasaaree parachooneea koee dalaalee kiras kamaae |

ڪو ماڻهو دوا ساز، پرچون فروش ۽ ايجنٽ هجڻ جي ذريعي ڪمائي رهيو آهي.

ਜਾਤਿ ਸਨਾਤ ਸਹੰਸ ਲਖ ਕਿਰਤਿ ਵਿਰਤਿ ਕਰਿ ਨਾਉ ਗਣਾਏ ।
jaat sanaat sahans lakh kirat virat kar naau ganaae |

(سڏيو) گهٽ ڄاول لکين آهن جن جا نالا سندن پيشو بيان ڪن ٿا.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰਸਿਖਿ ਮਿਲਿ ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ।
saadhasangat gurasikh mil aasaa vich niraas valaae |

گروءَ جو سک، پاڪ جماعت ۾ رهي، خوشين ۾ رهندي، خواهشن کان لاتعلق رهي ٿو.

ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।੫।
sabad surat liv alakh lakhaae |5|

هو پنهنجي شعور کي ڪلام (سباد) ۾ ضم ڪري عظيم رب کي ڏسي ٿو.

ਜਤੀ ਸਤੀ ਚਿਰੁ ਜੀਵਣੇ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਨਾਥ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ।
jatee satee chir jeevane saadhik sidh naath gur chele |

ڪيتريون ئي مشھور، سچائيءَ جا پيروڪار، لافاني، سڌن، ناٿ، ۽ استاد ۽ سيکارڻ وارا آھن.

ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਰਿਖੀਸੁਰਾ ਭੈਰਉ ਖੇਤ੍ਰਪਾਲ ਬਹੁ ਮੇਲੇ ।
devee dev rikheesuraa bhairau khetrapaal bahu mele |

ڪيترائي ديوتائن، ديوتائن، رِيس، ڀائرو ۽ علائقن جا محافظ آهن.

ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਅਪਛਰਾ ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਚਲਿਤ ਬਹੁ ਖੇਲੇ ।
gan gandharab apachharaa kinar jachh chalit bahu khele |

ڪيتريون ئي گانڌيون (ڀوتيون)، گانڌارون (آسماني ڳائڻا)، اپسرا ۽ ڪنار آهن، جيڪي مختلف انداز ۾ ڪم ڪن ٿا.

ਰਾਖਸ ਦਾਨੋਂ ਦੈਤ ਲਖ ਅੰਦਰਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਦੁਹੇਲੇ ।
raakhas daanon dait lakh andar doojaa bhaau duhele |

ديوتا سان ڀريل، ڪيترائي راڪساس، راکشس ۽ ديوتا آهن.

ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਸ ਕੇਲੇ ।
haumai andar sabh ko guramukh saadhasangat ras kele |

سڀئي انا جي ڪنٽرول ۾ آهن ۽ گرومخ مقدس جماعت ۾ خوشي حاصل ڪن ٿا.

ਇਕ ਮਨ ਇਕੁ ਅਰਾਧਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੁਹੇਲੇ ।
eik man ik araadhanaa guramat aap gavaae suhele |

اتي هنن، گرو جي حڪمت کي قبول ڪري، پنهنجي خودي کي ختم ڪيو.

ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਪਏ ਸਿਰਿ ਤੇਲੇ ।੬।
chalan jaan pe sir tele |6|

(هندستان ۾ شادي ڪرڻ وقت ڇوڪري پنهنجي وارن ۾ تيل لڳائي ٿي ۽ چڱيءَ طرح سمجهي ٿي ته هاڻي هوءَ پنهنجي ماءُ پيءُ جو گهر ڇڏي وڃڻ واري آهي) اهڙيءَ طرح گرو مُخ به سدائين مٿن تي تيل لڳائي هن دنيا مان وڃڻ لاءِ تيار ٿي ويندا آهن.

ਜਤ ਸਤ ਸੰਜਮ ਹੋਮ ਜਗ ਜਪੁ ਤਪੁ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਬਹੁਤੇਰੇ ।
jat sat sanjam hom jag jap tap daan pun bahutere |

منافقت وڏي پئماني تي تسلسل، جليل قربانين، دعوتن، توفيقن ۽ تحفن جي عمل ۾ داخل ٿي.

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਪਾਖੰਡ ਬਹੁ ਤੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਅਗਲੇਰੇ ।
ridh sidh nidh paakhandd bahu tantr mantr naattak agalere |

ترڪيبون ۽ منتر آخرڪار منافقانه ڊراما بڻجي ويندا آهن.

ਵੀਰਾਰਾਧਣ ਜੋਗਣੀ ਮੜ੍ਹੀ ਮਸਾਣ ਵਿਡਾਣ ਘਨੇਰੇ ।
veeraaraadhan joganee marrhee masaan viddaan ghanere |

ٻاويهه هيروز جي پوڄا، اٺن يوگين جي قبرستانن ۽ دفن ڪرڻ جي جڳهن جي، وڏي تباهيءَ جو سبب بڻجي ٿي.

ਪੂਰਕ ਕੁੰਭਕ ਰੇਚਕਾ ਨਿਵਲੀ ਕਰਮ ਭੁਇਅੰਗਮ ਘੇਰੇ ।
poorak kunbhak rechakaa nivalee karam bhueiangam ghere |

ماڻهو ساهه کڻڻ جي مشقن، سانس جي معطلي، نڪ ڇڏڻ، نيلر فيٽ ۽ ڪنڊليني کي سڌو ڪرڻ جي ناگن جي طاقت سان جنون آهن.

ਸਿਧਾਸਣ ਪਰਚੇ ਘਣੇ ਹਠ ਨਿਗ੍ਰਹ ਕਉਤਕ ਲਖ ਹੇਰੇ ।
sidhaasan parache ghane hatth nigrah kautak lakh here |

ڪيترائي پاڻ کي سڌن ۾ ويهڻ لاءِ ڪم ڪندا آهن ۽ اهڙيءَ طرح اسان انهن کي بيشمار معجزا ڳوليندي ڏٺو آهي.

ਪਾਰਸ ਮਣੀ ਰਸਾਇਣਾ ਕਰਾਮਾਤ ਕਾਲਖ ਆਨ੍ਹੇਰੇ ।
paaras manee rasaaeinaa karaamaat kaalakh aanhere |

فلاسفر جي پٿر تي يقين، ناگن جي مٿي ۾ زيور ۽ زندگي جو معجزو امرت کي امر ڪري ڇڏڻ جهالت جي اونداهي کان سواءِ ٻيو ڪجهه ناهي.

ਪੂਜਾ ਵਰਤ ਉਪਾਰਣੇ ਵਰ ਸਰਾਪ ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਲਵੇਰੇ ।
poojaa varat upaarane var saraap siv sakat lavere |

ماڻهو ديوتائن جي بتن جي پوڄا ۾، روزو رکڻ، چوڻ ۽ نعمتون ۽ لعنتون ڏيڻ ۾ مصروف آهن.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਣੁ ਥਾਉ ਨ ਪਾਇਨਿ ਭਲੇ ਭਲੇਰੇ ।
saadhasangat gur sabad vin thaau na paaein bhale bhalere |

پر سنتن جي پاڪ جماعت ۽ گروسباد جي تلاوت کان سواءِ تمام سٺو ماڻهو به قبول نه ٿو ڪري سگهي.

ਕੂੜ ਇਕ ਗੰਢੀ ਸਉ ਫੇਰੇ ।੭।
koorr ik gandtee sau fere |7|

وهم پرست پاڻ کي ڪوڙ جي سؤ ڳنڍن سان جڪڙيندا آهن.

ਸਉਣ ਸਗੁਨ ਵੀਚਾਰਣੇ ਨਉ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਰਹ ਰਾਸਿ ਵੀਚਾਰਾ ।
saun sagun veechaarane nau grih baarah raas veechaaraa |

زندگي شگون جي روشني ۾ رهبري ڪئي، نو سيارو، ٻارهن نشانين جي زڪوڪ؛

ਕਾਮਣ ਟੂਣੇ ਅਉਸੀਆ ਕਣਸੋਈ ਪਾਸਾਰ ਪਸਾਰਾ ।
kaaman ttoone aauseea kanasoee paasaar pasaaraa |

ترڪيبون، لڪير ۽ آواز جي ذريعي جادو جي تقسيم سڀ بيڪار آهي.

ਗਦਹੁ ਕੁਤੇ ਬਿਲੀਆ ਇਲ ਮਲਾਲੀ ਗਿਦੜ ਛਾਰਾ ।
gadahu kute bileea il malaalee gidarr chhaaraa |

گڏهه، ڪتن، ٻليون، پتنگ، ڪاري پکين ۽ گيدڙن جا روئڻ اسان جي زندگين تي ضابطو نٿا آڻي سگهن.

ਨਾਰਿ ਪੁਰਖੁ ਪਾਣੀ ਅਗਨਿ ਛਿਕ ਪਦ ਹਿਡਕੀ ਵਰਤਾਰਾ ।
naar purakh paanee agan chhik pad hiddakee varataaraa |

بيواهه، ننگي سر مڙس، پاڻي، باهه، ڇڻڻ، ٽٽڻ واري هوا، هچڪيون ملڻ مان نيڪي يا بدشگوني ڪڍڻ واعدو آهي.

ਥਿਤਿ ਵਾਰ ਭਦ੍ਰਾ ਭਰਮ ਦਿਸਾਸੂਲ ਸਹਸਾ ਸੈਸਾਰਾ ।
thit vaar bhadraa bharam disaasool sahasaa saisaaraa |

قمري ۽ هفتي جا ڏينهن، خوش قسمت-بدقسمتي جا لمحا ۽ ڪنهن خاص طرف وڃڻ يا نه وڃڻ

ਵਲਛਲ ਕਰਿ ਵਿਸਵਾਸ ਲਖ ਬਹੁ ਚੁਖੀ ਕਿਉ ਰਵੈ ਭਤਾਰਾ ।
valachhal kar visavaas lakh bahu chukhee kiau ravai bhataaraa |

جيڪڏهن ڪا عورت طوائف وانگر ورتاءُ ڪري ۽ هر ڪم سڀني کي خوش ڪرڻ لاءِ ڪري، ته هوءَ پنهنجي مڙس جي محبت ڪيئن ٿي ڪري سگهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਰ ਉਤਾਰਾ ।੮।
guramukh sukh fal paar utaaraa |8|

اهي گرومخ جيڪي سڀني وهم و گمان کي رد ڪري پنهنجي رب وٽ خوشيون ماڻين ٿا ۽ دنيا جي سمنڊ کان پار ٿي وڃن ٿا.

ਨਦੀਆ ਨਾਲੇ ਵਾਹੜੇ ਗੰਗਿ ਸੰਗਿ ਗੰਗੋਦਕ ਹੋਈ ।
nadeea naale vaaharre gang sang gangodak hoee |

نديون ۽ ننڍڙا وهڪرا جيڪي گنگا نديءَ ۾ ملن ٿا سي مقدس ندي (گنگا) بڻجي وڃن ٿا.

ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਇਕ ਧਾਤੁ ਹੋਇ ਪਾਰਸ ਪਰਸੈ ਕੰਚਨੁ ਸੋਈ ।
asatt dhaat ik dhaat hoe paaras parasai kanchan soee |

فلسفي جي پٿر (پارس) جي ڇهڻ سان سڀ مليل نوري ڌات سون ۾ تبديل ٿي وڃن ٿا.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਅਫਲ ਸਫਲ ਕਰ ਚੰਦਨੁ ਗੋਈ ।
chandan vaas vanaasapat afal safal kar chandan goee |

ٻوٽي جيڪا ميوو پيدا ڪندڙ هجي يا بي ميوا هجي، ان ۾ صندل جي خوشبو سمائي چندن بڻجي ويندي آهي.

ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਕਰਿ ਸੁਝੈ ਸੁਝ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ।
chhia rut baarah maah kar sujhai sujh na doojaa koee |

ڇهن موسمن ۽ ٻارهن مهينن ۾ سج کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ڪونهي.

ਚਾਰਿ ਵਰਨਿ ਛਿਅ ਦਰਸਨਾ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਭਵੈ ਸਭੁ ਲੋਈ ।
chaar varan chhia darasanaa baarah vaatt bhavai sabh loee |

هن دنيا ۾ چار ورنا، فلاسافي جا ڇهه اسڪول ۽ يوگين جا ٻارهن فرقا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਸਨੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗਿ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਈ ।
guramukh darasan saadhasang guramukh maarag dubidhaa khoee |

پر گرومڪن جي راهه تي هلڻ سان مٿين فرقن جا سڀ شڪ ختم ٿي وڃن ٿا.

ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਨਿ ਓਈ ।੯।
eik man ik araadhan oee |9|

اهي (گرمخ) هاڻي مستحڪم ذهن سان هڪ (رب) کي پوڄيندا آهن.

ਨਾਨਕ ਦਾਦਕ ਸਾਹੁਰੈ ਵਿਰਤੀਸੁਰ ਲਗਾਇਤ ਹੋਏ ।
naanak daadak saahurai virateesur lagaaeit hoe |

ڏاڏي، ڏاڏي ۽ ڏاڏي جي گهر ۾ ڪيترائي پادري ۽ نوڪر هوندا آهن.

ਜੰਮਣਿ ਭਦਣਿ ਮੰਗਣੈ ਮਰਣੈ ਪਰਣੇ ਕਰਦੇ ਢੋਏ ।
jaman bhadan manganai maranai parane karade dtoe |

اهي جنم ڏينهن، منڊن (منڊن) جي رسمن، شادي، شادي ۽ موت تي پيغام کڻندا آهن.

ਰੀਤੀ ਰੂੜੀ ਕੁਲ ਧਰਮ ਚਜੁ ਅਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ਵਿਖੋਏ ।
reetee roorree kul dharam chaj achaar veechaar vikhoe |

اهي خانداني فرضن ۽ رسمن لاءِ ڪم ڪندي نظر اچن ٿا.

ਕਰਿ ਕਰਤੂਤਿ ਕੁਸੂਤ ਵਿਚਿ ਪਾਇ ਦੁਲੀਚੇ ਗੈਣ ਚੰਦੋਏ ।
kar karatoot kusoot vich paae duleeche gain chandoe |

اهڙن موقعن تي جيئن مقدس ڌاڳي جي رسمن تي، اهي ڪيترن ئي چالن جي ذريعي ماسٽر کي خوشيء سان خرچ ڪن ٿا ۽ کيس ٻڌائي ٿو ته سندس شهرت آسمان تائين پهچي ٿي.

ਜੋਧ ਜਠੇਰੇ ਮੰਨੀਅਨਿ ਸਤੀਆਂ ਸਉਤ ਟੋਭੜੀ ਟੋਏ ।
jodh jatthere maneean sateean saut ttobharree ttoe |

انهن جي لالچ ۾ ماڻهو وياڪل هيرو، ڏاڏي، ستين، فوت ٿيل همراهن، ٽانڪن ۽ ڍڳن جي پوڄا ڪن ٿا، پر اهو سڀ ڪجهه بي سود آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਣੁ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਨਿ ਦਈ ਵਿਗੋਏ ।
saadhasangat gur sabad vin mar mar jaman dee vigoe |

اهي جيڪي مقدس جماعت ۽ گرو جي ڪلام مان لطف اندوز نٿا ٿين، اهي مري وڃن ٿا ۽ ٻيهر پيدا ٿين ٿا ۽ خدا کان انڪار ڪن ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੀਰੇ ਹਾਰਿ ਪਰੋਏ ।੧੦।
guramukh heere haar paroe |10|

اهو گروءَ جو پيروڪار آهي، يعني گرو مُخ، جيڪو (خدا جو نالو سندس) هيرن جو هار پائي ٿو.

ਲਸਕਰ ਅੰਦਰਿ ਲਾਡੁਲੇ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਜਾਏ ਸਾਹਜਾਦੇ ।
lasakar andar laaddule paatisaahaa jaae saahajaade |

شهنشاهه جي لشڪر ۾ پيارا شهزادا به هلندا آهن.

ਪਾਤਿਸਾਹ ਅਗੈ ਚੜਨਿ ਪਿਛੈ ਸਭ ਉਮਰਾਉ ਪਿਆਦੇ ।
paatisaah agai charran pichhai sabh umaraau piaade |

شهنشاهه اڳواڻي ڪري ٿو ۽ سفيد ۽ پيادل فوج پٺيان.

ਬਣਿ ਬਣਿ ਆਵਣਿ ਤਾਇਫੇ ਓਇ ਸਹਜਾਦੇ ਸਾਦ ਮੁਰਾਦੇ ।
ban ban aavan taaeife oe sahajaade saad muraade |

درٻار سٺا ڪپڙا پائي سڀني جي سامهون اچن ٿا پر شهزادا سادا ۽ سڌا رهن ٿا.

ਖਿਜਮਤਿਗਾਰ ਵਡੀਰੀਅਨਿ ਦਰਗਹ ਹੋਨਿ ਖੁਆਰ ਕੁਵਾਦੇ ।
khijamatigaar vaddeereean daragah hon khuaar kuvaade |

بادشاهن جا (سچا) نوڪر تاڙيون وڄائيندا آهن پر درٻار ۾ بي عزتي ٿيندي آهي.

ਅੱਗੈ ਢੋਈ ਸੇ ਲਹਨਿ ਸੇਵਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਰ ਕੁਸਾਦੇ ।
agai dtoee se lahan sevaa andar kaar kusaade |

(رب جي) درٻار ۾ انهن کي ئي پناهه ملي ٿي، جيڪي (خدمت ۾) رهجي وڃن ٿا.

ਪਾਤਿਸਾਹਾਂ ਪਤਿਸਾਹੁ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੇ ।
paatisaahaan patisaahu so guramukh varatai gur parasaade |

رب جي مهربانيءَ سان اهڙا گرومخف بادشاهن جا بادشاهه ٿين ٿا.

ਸਾਹ ਸੁਹੇਲੇ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੇ ।੧੧।
saah suhele aad jugaade |11|

اهڙا ماڻهو ئي سدا خوش ۽ مطمئن رهن ٿا.

ਤਾਰੇ ਲਖ ਅਨ੍ਹੇਰ ਵਿਚਿ ਚੜ੍ਹਿਐ ਸੁਝਿ ਨ ਸੁਝੈ ਕੋਈ ।
taare lakh anher vich charrhiaai sujh na sujhai koee |

اونداهيءَ ۾ تارا موجود آهن پر سج اڀرڻ سان ڪو به نظر نٿو اچي.

ਸੀਹਿ ਬੁਕੇ ਮਿਰਗਾਵਲੀ ਭੰਨੀ ਜਾਇ ਨ ਆਇ ਖੜੋਈ ।
seehi buke miragaavalee bhanee jaae na aae kharroee |

شينهن جي گجگوڙ کان اڳ، هرڻ جا ڌڻ پنھنجا ڪنڌ کڻي ويندا آھن.

ਬਿਸੀਅਰ ਗਰੜੈ ਡਿਠਿਆ ਖੁਡੀ ਵੜਿਦੇ ਲਖ ਪਲੋਈ ।
biseear gararrai dditthiaa khuddee varride lakh paloee |

وڏي گدڙ (گرور) کي ڏسي نانگ پنهنجي سوراخن ۾ ڪري پيو.

ਪੰਖੇਰੂ ਸਾਹਬਾਜ ਦੇਖਿ ਢੁਕਿ ਨ ਹੰਘਨਿ ਮਿਲੈ ਨ ਢੋਈ ।
pankheroo saahabaaj dekh dtuk na hanghan milai na dtoee |

پکي پکڙيل ٿڙ کي ڏسندي ئي اُڏامندا آهن ۽ لڪڻ جي جاءِ نه ملندي آهي.

ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਈ ।
chaar veechaar sansaar vich saadhasangat mil duramat khoee |

هن عمل ۽ فڪر جي دنيا ۾، مقدس جماعت ۾ هڪ برائي ذهن کي ڇڏي ٿو.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ਮਵਾਸਾ ਗੋਈ ।
satigur sachaa paatisaahu dubidhaa maar mavaasaa goee |

سچو گرو سچو راجا آهي، جيڪو خرابي کي ختم ڪري ٿو، ۽، برائي جي جذبي کي لڪائي يا ختم ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਜਾਣੁ ਜਣੋਈ ।੧੨।
guramukh jaataa jaan janoee |12|

گرومخ پنهنجي علم کي ٻين جي وچ ۾ ورهايو (۽ اهي خود غرض ماڻهو نه آهن).

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਚਲਾਇਆ ।
satigur sachaa paatisaahu guramukh gaaddee raahu chalaaeaa |

سچو گرو، حقيقي شهنشاهه، گرو-انداز (گرمخ) کي (آزاديءَ جي) وڏي رستي تي رکيو آهي.

ਪੰਜਿ ਦੂਤਿ ਕਰਿ ਭੂਤ ਵਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਮਿਟਾਇਆ ।
panj doot kar bhoot vas duramat doojaa bhaau mittaaeaa |

هو موتمار گناهن کي روڪي ٿو، پنجن بڇڙن خواهشن ۽ دوئي جي احساس کي.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵਿ ਚਲਣਾ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਨੇੜਿ ਨ ਆਇਆ ।
sabad surat liv chalanaa jam jaagaatee nerr na aaeaa |

گرومخ پنهنجي دل ۽ دماغ کي سبدا (لفظ) سان ملائي پنهنجي زندگي گذاريندا آهن ۽ ان ڪري موت، ٽيڪس گڏ ڪرڻ وارو انهن جي ويجهو نٿو اچي.

ਬੇਮੁਖਿ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਕਰਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਵਸਾਇਆ ।
bemukh baarah vaatt kar saadhasangat sach khandd vasaaeaa |

گرو مرتد کي ٻارهن فرقن (يوگين جي) ۾ ورهايو هو، ۽ سنتن جي مقدس جماعت کي سچ جي ڊومين (سچند) ۾ بيٺو هو.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਭਉ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦੇ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ।
bhaau bhagat bhau mantru de naam daan isanaan drirraaeaa |

نام جي جادوءَ سان، گرومخزن محبت، عقيدت، خوف، خيرات ۽ وضوءَ کي جنم ڏنو آهي.

ਜਿਉ ਜਲ ਅੰਦਰਿ ਕਮਲ ਹੈ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਰਹਾਇਆ ।
jiau jal andar kamal hai maaeaa vich udaas rahaaeaa |

گرومخ پاڻ کي دنيا جي بڇڙائيءَ کان ائين بيزار رکندا آهن جيئن ڪنول پاڻيءَ ۾ اٽڪيل رهي.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।੧੩।
aap gavaae na aap ganaaeaa |13|

گرومخ پنهنجي انفراديت کي ختم ڪري ڇڏيندا آهن ۽ پنهنجو پاڻ کي زور ڏيڻ جو ارادو نه ڪندا آهن.

ਰਾਜਾ ਪਰਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਚਾਕਰ ਕੂਕਰ ਦੇਸਿ ਦੁਹਾਈ ।
raajaa parajaa hoe kai chaakar kookar des duhaaee |

بادشاهه جي تابع ٿيڻ سان، ماڻهو نوڪر جي حيثيت ۾ حڪمن جي تعميل لاءِ ملڪن ۾ گهمي ڦري ويندا آهن.

ਜੰਮਦਿਆ ਰੁਣਿਝੁੰਝਣਾ ਨਾਨਕ ਦਾਦਕ ਹੋਇ ਵਧਾਈ ।
jamadiaa runijhunjhanaa naanak daadak hoe vadhaaee |

ٻار جي ڄمڻ تي نانيءَ ۽ ڏاڏين جي گهرن ۾ خوشين جا گيت ڳايا ويندا آهن.

ਵੀਵਾਹਾ ਨੋ ਸਿਠਣੀਆ ਦੁਹੀ ਵਲੀ ਦੁਇ ਤੂਰ ਵਜਾਈ ।
veevaahaa no sitthaneea duhee valee due toor vajaaee |

شاديءَ جي موقعن تي عورتون نرالي ٻولي ۾ گيت ڳائينديون آهن ۽ ڪنوار ۽ ڪنوار جي (پر گرومخن ۾ ائين نه هوندو آهي).

ਰੋਵਣੁ ਪਿਟਣੁ ਮੁਇਆ ਨੋ ਵੈਣੁ ਅਲਾਹਣਿ ਧੁਮ ਧੁਮਾਈ ।
rovan pittan mueaa no vain alaahan dhum dhumaaee |

مرڻ وارن لاءِ روئڻ ۽ روئڻ وارا آهن.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।
saadhasangat sach sohilaa guramukh saadhasangat liv laaee |

پر اهڙين موقعن تي گرومخف (گرو مرشد) سنتن جي سنگت ۾ سهيلا پڙهندا آهن.

ਬੇਦ ਕਤੇਬਹੁ ਬਾਹਰਾ ਜੰਮਣਿ ਮਰਣਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹਾਈ ।
bed katebahu baaharaa jaman maran alipat rahaaee |

سک (گرمک) هندن ۽ مسلمانن جي مقدس ڪتابن يعني ويد ۽ ڪتب کان اڳتي نڪري ٿو ۽ نه ڄمڻ تي خوش ٿئي ٿو ۽ نه ئي موت تي ماتم ڪري ٿو.

ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਈ ।੧੪।
aasaa vich niraas valaaee |14|

خواهشن جي وچ ۾ هو انهن کان آزاد رهي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲੜਾ ਮਨਮੁਖ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਫਿਰੰਦੇ ।
guramukh panth suhelarraa manamukh baarah vaatt firande |

گروءَ تي مبني سادو ۽ سڌي رستي تي هلن ٿا ۽ ذهن تي مبني (منمخ) ٻارهن طريقن (يوگين جا ٻارهن فرقا) تي گمراهه ٿين ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇਦਾ ਮਨਮੁਖ ਭਵਜਲ ਵਿਚਿ ਡੁਬੰਦੇ ।
guramukh paar langhaaeidaa manamukh bhavajal vich ddubande |

گورمک پار ٿي ويندا آهن، جڏهن ته منٺار دنيا جي سمنڊ ۾ غرق ٿي ويندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਰਿ ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮਰੰਦੇ ।
guramukh jeevan mukat kar manamukh fir fir janam marande |

گرومخ جي زندگي آزاديءَ جو مقدس ٽانڪ آهي ۽ انسان لڏپلاڻ ڪري زندگي ۽ موت جي تڪليفن کي برداشت ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖ ਫਲੁ ਦੁਖ ਲਹੰਦੇ ।
guramukh sukh fal paaeide manamukh dukh fal dukh lahande |

گرو مُخ رب جي درٻار ۾ آرام سان آهي پر منمک کي موت جي ديوتا يما جي لٺ (ڏک) برداشت ڪرڻي پوندي آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਗਹ ਸੁਰਖ ਰੂ ਮਨਮੁਖਿ ਜਮ ਪੁਰਿ ਡੰਡੁ ਸਹੰਦੇ ।
guramukh daragah surakh roo manamukh jam pur ddandd sahande |

گرو مُخ رب جي درٻار ۾ آرام سان آهي پر منمک کي موت جي ديوتا يما جي لٺ (ڏک) برداشت ڪرڻي پوندي آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਜਲੰਦੇ ।
guramukh aap gavaaeaa manamukh haumai agan jalande |

گرو مُخ انا کي ڇڏي ڏئي ٿو، جڏهن ته من مُخ پاڻ کي انا جي باهه ۾ مسلسل ساڙي ٿو.

ਬੰਦੀ ਅੰਦਰਿ ਵਿਰਲੇ ਬੰਦੇ ।੧੫।
bandee andar virale bande |15|

ڪي ٿورا ماڻهو آهن جيڪي مايا جي حدن ۾ هئڻ جي باوجود به سندس مراقبي ۾ غرق آهن.

ਪੇਵਕੜੈ ਘਰਿ ਲਾਡੁਲੀ ਮਾਊ ਪੀਊ ਖਰੀ ਪਿਆਰੀ ।
pevakarrai ghar laaddulee maaoo peeaoo kharee piaaree |

پنهنجي ماءُ جي گهر ۾ ڇوڪريءَ کي ماءُ پيءُ جو تمام گهڻو پيار ۽ پيار هوندو آهي.

ਵਿਚਿ ਭਿਰਾਵਾਂ ਭੈਨੜੀ ਨਾਨਕ ਦਾਦਕ ਸਪਰਵਾਰੀ ।
vich bhiraavaan bhainarree naanak daadak saparavaaree |

ڀائرن ۾ هوءَ هڪ ڀيڻ آهي ۽ خوشيءَ سان ماءُ ۽ ڏاڏي جي خاندانن ۾ رهي ٿي.

ਲਖਾਂ ਖਰਚ ਵਿਆਹੀਐ ਗਹਣੇ ਦਾਜੁ ਸਾਜੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ।
lakhaan kharach viaaheeai gahane daaj saaj at bhaaree |

پوءِ زيور ۽ ڏاج وغيره ڏئي ۽ لکين رپيا خرچ ڪري ان جي شادي ڪرائي وڃي ٿي.

ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਮੰਨੀਐ ਸਣਖਤੀ ਪਰਵਾਰ ਸਧਾਰੀ ।
saahurarrai ghar maneeai sanakhatee paravaar sadhaaree |

هن جي سسر جي گهر ۾ هن کي لقب سان شادي شده زال طور قبول ڪيو ويو آهي.

ਸੁਖ ਮਾਣੈ ਪਿਰੁ ਸੇਜੜੀ ਛਤੀਹ ਭੋਜਨ ਸਦਾ ਸੀਗਾਰੀ ।
sukh maanai pir sejarree chhateeh bhojan sadaa seegaaree |

هوءَ پنهنجي مڙس سان مزو وٺي ٿي، مختلف قسم جا طعام کائي ٿي ۽ هميشه بستري تي سمهي رهي ٿي.

ਲੋਕ ਵੇਦ ਗੁਣੁ ਗਿਆਨ ਵਿਚਿ ਅਰਧ ਸਰੀਰੀ ਮੋਖ ਦੁਆਰੀ ।
lok ved gun giaan vich aradh sareeree mokh duaaree |

عارضي ۽ روحاني نقطه نظر کان، عورت مرد جو اڌ جسم آهي ۽ نجات جي دروازي ڏانهن مدد ڪري ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਨਿਹਚਉ ਨਾਰੀ ।੧੬।
guramukh sukh fal nihchau naaree |16|

هوءَ يقينن نيڪين لاءِ خوشي آڻي ٿي.

ਜਿਉ ਬਹੁ ਮਿਤੀ ਵੇਸੁਆ ਸਭਿ ਕੁਲਖਣ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ।
jiau bahu mitee vesuaa sabh kulakhan paap kamaavai |

هڪ طوائف جنهن وٽ ڪيترائي عاشق آهن، هر قسم جا گناهه ڪن ٿا.

ਲੋਕਹੁ ਦੇਸਹੁ ਬਾਹਰੀ ਤਿਹੁ ਪਖਾਂ ਨੋ ਅਉਲੰਗੁ ਲਾਵੈ ।
lokahu desahu baaharee tihu pakhaan no aaulang laavai |

پنهنجي قوم ۽ ملڪ مان بيزار ٿي، هوءَ ٽنهي طرفن، يعني پنهنجي پيءُ جي ماءُ ۽ سسر جي خاندان جي بي عزتي ڪري ٿي.

ਡੁਬੀ ਡੋਬੈ ਹੋਰਨਾ ਮਹੁਰਾ ਮਿਠਾ ਹੋਇ ਪਚਾਵੈ ।
ddubee ddobai horanaa mahuraa mitthaa hoe pachaavai |

پاڻ کي برباد ڪري، ٻين کي برباد ڪري، پوءِ به زهر پيئي ۽ هضم ڪري ٿي.

ਘੰਡਾ ਹੇੜਾ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਦੀਪਕ ਹੋਇ ਪਤੰਗ ਜਲਾਵੈ ।
ghanddaa herraa mirag jiau deepak hoe patang jalaavai |

هوءَ ان موسيقيءَ جي پائپ وانگر آهي، جيڪا هرڻ کي لالچائي ٿي، يا چراغ جيڪا جيت کي ساڙي ٿي.

ਦੁਹੀ ਸਰਾਈ ਜਰਦ ਰੂ ਪਥਰ ਬੇੜੀ ਪੂਰ ਡੁਬਾਵੈ ।
duhee saraaee jarad roo pathar berree poor ddubaavai |

گناهن جي ڪري ٻنهي جهانن ۾ هن جو چهرو پيلي رهي ٿو، ڇاڪاڻ ته هوءَ پٿر جي ٻيڙيءَ وانگر هلندي آهي، جيڪا مسافرن کي ٻوڙائي ڇڏيندي آهي.

ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਅਠ ਖੰਡ ਹੋਇ ਦੁਸਟਾ ਸੰਗਤਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵੈ ।
manamukh man atth khandd hoe dusattaa sangat bharam bhulaavai |

ائين ئي مرتد (منمخ) جو ذهن آهي، جيڪو منتشر ۽ بدڪارن جي صحبت ۾ وهم ۽ گمراھيءَ ۾ ڦاٿل آهي.

ਵੇਸੁਆ ਪੁਤੁ ਨਿਨਾਉ ਸਦਾਵੈ ।੧੭।
vesuaa put ninaau sadaavai |17|

۽ ساڳيءَ طرح درباريءَ جو پٽ جنهن جي پيءُ جو نالو ڪونهي، مرتد به ڪنهن جي ملڪيت ناهي.

ਸੁਧਿ ਨ ਹੋਵੈ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਬਾਲਕ ਲੀਲਾ ਵਿਚਿ ਵਿਹਾਵੈ ।
sudh na hovai baal budh baalak leelaa vich vihaavai |

ٻار جي عقل کي ڪنهن به شيءِ جي پرواهه نه هوندي آهي ۽ هو پنهنجو وقت خوشيءَ جي ڪمن ۾ گذاريندو آهي.

ਭਰ ਜੋਬਨਿ ਭਰਮਾਈਐ ਪਰ ਤਨ ਧਨ ਪਰ ਨਿੰਦ ਲੁਭਾਵੈ ।
bhar joban bharamaaeeai par tan dhan par nind lubhaavai |

جوانيءَ جي ڏينهن ۾، هو ٻين جي جسم، دولت ۽ غيبت جي طرف متوجه ٿيندو آهي.

ਬਿਰਧਿ ਹੋਆ ਜੰਜਾਲ ਵਿਚਿ ਮਹਾ ਜਾਲੁ ਪਰਵਾਰੁ ਫਹਾਵੈ ।
biradh hoaa janjaal vich mahaa jaal paravaar fahaavai |

وڏي ڄمار ۾ هو خانداني معاملن جي وڏي ڄار ۾ ڦاٿل آهي.

ਬਲ ਹੀਣਾ ਮਤਿ ਹੀਣੁ ਹੋਇ ਨਾਉ ਬਹਤਰਿਆ ਬਰੜਾਵੈ ।
bal heenaa mat heen hoe naau bahatariaa bararraavai |

ٻاهتر سالن جي ڄمار ۾ هو ڪمزور ۽ بي عقل ٿي وڃي ٿو ۽ ننڊ ۾ گونجي ٿو.

ਅੰਨ੍ਹਾ ਬੋਲਾ ਪਿੰਗਲਾ ਤਨੁ ਥਕਾ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸੁ ਧਾਵੈ ।
anhaa bolaa pingalaa tan thakaa man dah dis dhaavai |

آخرڪار هو انڌو، ٻوڙو ۽ منڊا ٿي وڃي ٿو ۽ جيتوڻيڪ جسم ٿڪجي پوي ٿو، تڏهن به سندس ذهن ڏهن طرفن ۾ ڊوڙي ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਣੁ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੂਨਿ ਭਵਾਵੈ ।
saadhasangat gur sabad vin lakh chauraaseeh joon bhavaavai |

پاڪ جماعت کان سواءِ ۽ گرو جي ڪلام کان بيزار ٿي، هو زندگيءَ جي لامحدود قسمن ۾ منتقل ٿي وڃي ٿو.

ਅਉਸਰੁ ਚੁਕਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।੧੮।
aausar chukaa hath na aavai |18|

وڃايل وقت ٻيهر حاصل نٿو ڪري سگهجي.

ਹੰਸੁ ਨ ਛੱਡੈ ਮਾਨਸਰ ਬਗੁਲਾ ਬਹੁ ਛਪੜ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ।
hans na chhaddai maanasar bagulaa bahu chhaparr fir aavai |

سوان ڪڏهن به مانساروور، مقدس ٽانڪي کي نه ڇڏيندو آهي، پر ڪرين هميشه 4irty تلاء تي اچي ٿو.

ਕੋਇਲ ਬੋਲੈ ਅੰਬ ਵਣਿ ਵਣਿ ਵਣਿ ਕਾਉ ਕੁਥਾਉ ਸੁਖਾਵੈ ।
koeil bolai anb van van van kaau kuthaau sukhaavai |

رات جو انب جي باغن ۾ ڳائي ٿو، پر ڪانءَ کي ٻيلي ۾ ڪنهن ناپاڪ جاءِ تي آرام محسوس ٿئي ٿو.

ਵਗ ਨ ਹੋਵਨਿ ਕੁਤੀਆਂ ਗਾਈਂ ਗੋਰਸੁ ਵੰਸੁ ਵਧਾਵੈ ।
vag na hovan kuteean gaaeen goras vans vadhaavai |

ڪتن جو ڪوبه گروپ ناهي. (جهڙوڪ ڳئون) ۽ ڳئون صرف کير ڏين ٿيون ۽ نسب وڌائين ٿيون.

ਸਫਲ ਬਿਰਖ ਨਿਹਚਲ ਮਤੀ ਨਿਹਫਲ ਮਾਣਸ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ।
safal birakh nihachal matee nihafal maanas dah dis dhaavai |

ميون سان ڀريل وڻ هڪ جاءِ تي بيهي رهي ٿو، جڏهن ته بيڪار ماڻهو هميشه اُن طرف ڊوڙي ٿو.

ਅਗਿ ਤਤੀ ਜਲੁ ਸੀਅਲਾ ਸਿਰੁ ਉਚਾ ਨੀਵਾਂ ਦਿਖਲਾਵੈ ।
ag tatee jal seealaa sir uchaa neevaan dikhalaavai |

باھ (انا جي) گرميءَ سان ڀريل آهي ۽ پنهنجو مٿو مٿي رکي ٿي پر پاڻي ٿڌو هجڻ ڪري هميشه هيٺ لهي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਨਮੁਖੁ ਮੂਰਖਿ ਆਪੁ ਗਣਾਵੈ ।
guramukh aap gavaaeaa manamukh moorakh aap ganaavai |

گرو مُخ پنهنجي روح کي انا جي مرڪز کان ڌار ڪري ٿو پر انسان، بيوقوف هميشه پاڻ کي شمار ڪري ٿو (سڀني کان مٿي).

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਹਰਾਵੈ ।੧੯।
doojaa bhaau kudaau haraavai |19|

دوئي جو احساس هجڻ سٺو عمل نه آهي، ۽ هڪ هميشه شڪست ڏني آهي.

ਗਜ ਮ੍ਰਿਗ ਮੀਨ ਪਤੰਗ ਅਲਿ ਇਕਤੁ ਇਕਤੁ ਰੋਗਿ ਪਚੰਦੇ ।
gaj mrig meen patang al ikat ikat rog pachande |

هاٿي، هرڻ، مڇي، ماٺ ۽ ڪارا ماکيءَ کي هڪ هڪ بيماري آهي، يعني ڪشش، آواز، لذت، سهڻي صورت ۽ خوشبوءِ، ۽ انهن کي کائي وڃي ٿو.

ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ਪੰਜਿ ਰੋਗ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੁਸੂਤ ਕਰੰਦੇ ।
maanas dehee panj rog panje doot kusoot karande |

پر انسان کي پنج ئي بيماريون آهن ۽ اهي پنج ئي هن جي زندگيءَ ۾ انتشار پيدا ڪن ٿا.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਡਾਇਣੀ ਹਰਖ ਸੋਗ ਬਹੁ ਰੋਗ ਵਧੰਦੇ ।
aasaa manasaa ddaaeinee harakh sog bahu rog vadhande |

اميدن ۽ تمنائن جي صورت ۾ جادوگريون ۽ خوشيون ۽ غم بيمارين کي وڌيڪ وڌائين ٿا.

ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗਿ ਭੰਭਲਭੂਸੇ ਖਾਇ ਭਵੰਦੇ ।
manamukh doojai bhaae lag bhanbhalabhoose khaae bhavande |

ٻهراڙيءَ تي ضابطو رکي، گمراهه ڪندڙ انسان اُتي ڊوڙي ٿو.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਸਾਹ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਚਲੰਦੇ ।
satigur sachaa paatasaah guramukh gaaddee raahu chalande |

سچو گرو سچو بادشاهه آهي ۽ گرومخ هن جي ڏنل شاهراهه تي هلن ٿا.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਚਲਣਾ ਭਜਿ ਗਏ ਠਗ ਚੋਰ ਡਰੰਦੇ ।
saadhasangat mil chalanaa bhaj ge tthag chor ddarande |

مقدس جماعت سان گڏ ۽ گڏ هلڻ،

ਲੈ ਲਾਹਾ ਨਿਜਿ ਘਰਿ ਨਿਬਹੰਦੇ ।੨੦।
lai laahaa nij ghar nibahande |20|

چور ۽ ڌاڙيل مال جي لالچ جي صورت ۾ ڀڄي ويندا آهن.

ਬੇੜੀ ਚਾੜਿ ਲੰਘਾਇਦਾ ਬਾਹਲੇ ਪੂਰ ਮਾਣਸ ਮੋਹਾਣਾ ।
berree chaarr langhaaeidaa baahale poor maanas mohaanaa |

رڳو ھڪڙو ماڻھو گھڻن ماڻھن کي پار ڪري ٿو.

ਆਗੂ ਇਕੁ ਨਿਬਾਹਿਦਾ ਲਸਕਰ ਸੰਗ ਸਾਹ ਸੁਲਤਾਣਾ ।
aagoo ik nibaahidaa lasakar sang saah sulataanaa |

سامراجي فوج جو هڪ ڪمانڊر سڄو ڪم سرانجام ڏئي ٿو.

ਫਿਰੈ ਮਹਲੈ ਪਾਹਰੂ ਹੋਇ ਨਿਚਿੰਦ ਸਵਨਿ ਪਰਧਾਣਾ ।
firai mahalai paaharoo hoe nichind savan paradhaanaa |

محلي ۾ صرف هڪ چوڪيدار جي ڪري، سڀ امير ماڻهو بنا ڪنهن پريشانيءَ جي ننڊ ڪن ٿا.

ਲਾੜਾ ਇਕੁ ਵੀਵਾਹੀਐ ਬਾਹਲੇ ਜਾਞੀਂ ਕਰਿ ਮਿਹਮਾਣਾ ।
laarraa ik veevaaheeai baahale jaayeen kar mihamaanaa |

شاديءَ ۾ مهمان گهڻا هوندا آهن پر شادي هڪ شخص جي ٿيندي آهي.

ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਇਕੁ ਮੁਲਕ ਵਿਚਿ ਹੋਰੁ ਪ੍ਰਜਾ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣਾ ।
paatisaahu ik mulak vich hor prajaa hindoo musalamaanaa |

ملڪ ۾ شهنشاهه هڪڙو هوندو آهي ۽ باقي هندو ۽ مسلمان جي روپ ۾ عوام هوندو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਾ ।
satigur sachaa paatisaahu saadhasangat gur sabad neesaanaa |

اهڙي طرح سچو گرو شهنشاهه هڪ آهي ۽ مقدس جماعت ۽ گرو لفظ سباد سندس سڃاڻپ جا نشان آهن.

ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਣੈ ਤਿਨ ਕੁਰਬਾਣਾ ।੨੧।੫।
satigur paranai tin kurabaanaa |21|5|

مان پنهنجو پاڻ کي انهن تي قربان ڪريان ٿو جيڪي سچي گرو جي پناهه ڳوليندا آهن.