هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فرمانبرداري جي فضل سان محسوس ڪيو
اُهو بي روپ رب، جيڪو ڪنهن به لنگر کان سواءِ آهي ۽ ناقابلِ ادراڪ آهي، تنهن پنهنجو پاڻ کي مڪمل طور تي ڪنهن کي به ظاهر نه ڪيو آهي.
بي حسيءَ مان هن پنهنجو روپ اختيار ڪيو ۽ اونڪر بڻجي ويو
هن لامحدود عجيب شڪل ٺاهي.
سچي نالي (ndm) جي روپ ۾ ۽ خالق ٿيڻ سان، هو پنهنجي وقار جو محافظ طور سڃاتو وڃي ٿو.
ٽن طرفي مايا ذريعي هو سڀني کي پالي ٿو.
هو ڪائنات جو خالق آهي ۽ ان جي تقدير کي بيان ڪري ٿو.
هو سڀني جو بنياد آهي، بي مثال هڪ.
ڪنهن به تاريخ، ڏينهن ۽ مهيني (تخليق جو) ڪڏهن به ظاهر نه ڪيو آهي.
جيتوڻيڪ ويد ۽ ٻيا صحيفا سندس خيالن جي مڪمل وضاحت نه ڪري سگهيا آهن.
ڪير بغير ڪنهن پروپس، ۽ عادت کان بي قابو ٿي رويي جي نمونن کي پيدا ڪيو آهي؟
سوان ڪيئن آسمان جي بلندين تي پهچي ٿو؟
حيرت انگيز پرن جو راز آهي جنهن سوان کي اهڙين بلندين تي اڏايو.
دھرو غير متحرڪ تاري جي صورت ۾ آسمان تي ڪيئن چڙھيو؟
اهو هڪ راز آهي ته هڪ عاجزي کان بچڻ واري انا زندگي ۾ عزت ڪيئن حاصل ڪري ٿي.
صرف گرومُخ جنهن رب تي غور ڪيو آهي، اهو سندس درٻار ۾ قبول ٿيندو آهي.
هن کي سڃاڻڻ لاءِ، ماڻهن گهڻيون ڪوششون ڪيون، پر هن جي وجود کي سڃاڻي نه سگهيا.
جيڪي سندس حدن کي ڄاڻڻ لاءِ ٻاهر ويا سي ڪڏهن به واپس نه ٿا اچن.
هن کي سڃاڻڻ لاءِ، ڪروڙين ماڻهو وهم ۾ پئجي ويا آهن.
اُهو پرديسي رب وڏو عجائب آهي جنهن جو اسرار رڳو ٻڌڻ سان سمجهي نه ٿو سگهجي.
سندس موج، ڇانو وغيره لامحدود آهن.
اڻڄاتل رب، جنهن پنهنجي هڪ وائبريشن ذريعي سڀني کي پيدا ڪيو آهي، اهو محسوس نٿو ڪري سگهجي.
مان قربان آهيان ان خالق تي، جنهن جي مايا هي تخليق آهي.
گرو مون کي سمجھايو آهي ته خدا اڪيلو پنهنجي ذات جي باري ۾ ڄاڻي ٿو (ٻيو ڪو به هن کي نٿو ڄاڻي سگهي).
سچو خالق سچ جي طور تي هڪ ۽ سڀني تي پکڙيل آهي.
هن حقيقت مان هوا پيدا ڪئي ۽ (هوا جي صورت ۾) سڀني ۾ رهي ٿي
هوا مان پاڻي پيدا ٿيو جيڪو هميشه عاجز رهندو يعني اهو. هميشه هيٺان وارڊ منتقل ڪري ٿو.
زمين پاڻيءَ تي ترڻ لاءِ هڪ ڍير وانگر ٺهيل آهي.
پاڻيءَ مان باهه نڪتي جيڪا سڄي ٻوٽي ۾ پکڙجي وئي.
انهيءَ باهه (گرميءَ) جي ڪري ئي وڻ ٿي ويا. ميون سان ڀريل
اهڙيءَ طرح هوا، پاڻي ۽ باهه انهيءَ پرائيم ايول رب جي حڪم هيٺ ضم ٿي ويا
۽ اهڙيءَ طرح تخليق جي هن راند کي ترتيب ڏنو ويو.
وهڪري عظيم آهي 'حقيقت اها آهي ته اها ان سچي (خدا) کي پسند آهي.
هوا ڪيتري وسيع آهي، جيڪا چئن طرفن کان هلي ٿي.
صندل ۾ خوشبو رکيل آهي، جيڪا ٻين وڻن کي به خوشبودار بڻائي ٿي.
بانس پنهنجي ئي رگڙ سان سڙي ٿو ۽ پنهنجو ئي گهر تباهه ڪري ٿو.
سيوا ۽ سڪتي جي سنگت ۾ جسم جا روپ ظاهر ٿي ويا آهن.
ڪوئل ۽ ڪانءَ جي وچ ۾ فرق سندن آواز ٻڌڻ سان ٿئي ٿو.
هن چار حياتيون پيدا ڪيون ۽ انهن کي قابل ذڪر تقرير ۽ انصاف سان تحفا سانس ڏني.
هن A جي پنجن مجموعي قسمن کي قبول ڪيو (ذيلي) اڻ سڌريل ڪلام ۽ اهڙيءَ طرح ڍول جي تاڙ تي هن سڀني تي پنهنجي بالادستي جو اعلان ڪيو.
موسيقي، راڳ، گفتگو ۽ علم انسان کي باشعور بڻائي ٿو.
جسم جي نون دروازن کي نظم و ضبط ڪرڻ سان هڪ کي ساڌو سڏيو ويندو آهي.
دنياوي وهم و گمان کان پري ٿي هو پنهنجي اندر ۾ مستحڪم ٿي ٿو.
ان کان اڳ، هو هٿ يوگا جي مختلف مشقن کان پوءِ ڊوڙندو هو،
جيئن ته ريچڪ، پورڪ، ڪمبڪ، ٽراڪ، نيولرند ڀجارگ آسن.
هن سانس جي مختلف عملن جهڙوڪ ire'، pirigala ۽ susumna جي مشق ڪئي.
هن سندن ڪيچ ۽ چاچڙي جي حالت کي ڀرپور ڪيو.
اهڙي پراسرار راند جي ذريعي هو پاڻ کي سامان ۾ قائم ڪري ٿو.
دماغ مان ڏهه آڱريون ٻاهر نڪرڻ واري سانس جو تعلق اهم هوا سان آهي، مشق مڪمل ٿي وئي آهي.
ناقابلِ ادراڪ سوهام (آئون هو آهيان) سمايل آهي.
هن وسعت جي حالت ۾، هميشه ونگ جي cascade جو نادر مشروب quaffed آهي.
اڻڄاتل راڳ ۾ جذب ٿيڻ سان هڪ پراسرار آواز ٻڌڻ ۾ اچي ٿو.
خاموش دعا جي ذريعي، هڪ سج ۾ ملندو آهي (رب)
۽ انهي مڪمل ذهني سڪون ۾ انا پرستي ختم ٿي ويندي آهي.
گرومخ پيار جي پيالي مان پيئندا آهن ۽ پاڻ کي پنهنجي حقيقي نفس ۾ قائم ڪندا آهن.
گرو سان ملڻ، سک کي مڪمل مڪمل حاصل ٿئي ٿو.
جيئن ڪنهن ٻئي ڏيئا جي شعله مان چراغ جلجي ٿو.
جيئن صندل جي خوشبو سڄي ٻوٽي کي خوشبودار بڻائي ٿي
جيئن پاڻيءَ سان ملندڙ پاڻيءَ کي ترويوي (ٽن ندين جو سنگم- گتيگا؛ جمنا ۽ سرسوتي) جو درجو ملي ٿو.
جيئن هوا ملڻ کان پوءِ اهم هوا اڻ سڌريل راڳ بڻجي ويندي آهي.
جيئن هڪ هيرو ٻئي هيرن سان سوراخ ڪري هار ۾ ڳنڍجي وڃي ٿو.
هڪ پٿر فلسفي جو پٿر بڻجي پنهنجو ڪارنامو سرانجام ڏئي ٿو
جيئن آسمان ۾ هڪ انيل پکي جنم وٺي پنهنجي پيءُ جي ڪم کي اڳتي وڌائيندو آهي.
اهڙيءَ طرح گرو سکن کي رب سان ملائي کيس سازگار بڻائي ٿو.
ڪيڏو نه عظيم آهي هن جي هڪ وائبريشن جنهن سڄي دنيا جي وسعت پيدا ڪئي آهي!
سندس وزني ٿلهو ڪيڏو نه وڏو آهي جو سڄي مخلوق کي پالي ڇڏيو آهي!
هن ڪروڙين ڪائنات پيدا ڪري پنهنجي قوت بيان جي چوڌاري پکڙيل آهي.
لکين زمينون ۽ آسمان هو بغير ڪنهن سهاري جي لٽڪندو رهيو.
لکين قسم جا هوا، پاڻي ۽ باهه هن پيدا ڪئي.
هن چاليهه لک نسلن جي راند کيڏي.
ڪنهن به قسم جي مخلوقات جي ڪا به پڇاڙي نه آهي.
هن سڀني جي پيشانيءَ تي لکت اُڪريل آهي ته جيئن اهي سڀ رب جي ياد ڪن، جيڪو لکت کان ٻاهر آهي.
سچي گرو (شاگردن کي) سچو نالو پڙهيو آهي.
گرومورتي، گرو جو ڪلام اصل مقصد آهي جنهن تي غور ڪيو وڃي.
مقدس جماعت هڪ اهڙي پناهه گاهه آهي جتي سچائي جڳهه کي سينگاري ٿي.
سچي انصاف جي عدالت ۾، رب جو حڪم غالب آهي.
گرومڪن جو ڳوٺ (آباد) سچ آهي، جنهن کي لفظ (سبد) سان عادت ڪيو ويو آهي.
اُتي انا ختم ٿي ويندي آهي ۽ اُتي عاجزي جي ڇانو ملي ويندي آهي.
گرو (گرومتي) جي حڪمت ذريعي ناقابل برداشت سچ دل ۾ داخل ڪيو ويو آهي.
مان ان تي قربان آهيان، جيڪو رب جي رضا سان پيار ڪري ٿو.
گرومخ ان رب جي مرضي کي سچ سمجهي قبول ڪندا آهن ۽ هو سندس مرضي سان پيار ڪندا آهن.
سچي گرو جي پيرن تي سجدو ڪري، انهن پنهنجي انا جو احساس ختم ڪيو.
شاگرد جي حيثيت ۾، اهي گرو کي راضي ڪن ٿا ۽ گم جي دل خوش ٿي وڃي ٿي.
گرو مُخ اڻ ڄاتل رب کي پاڻ ئي سڃاڻي ٿو.
گرو جي سک کي ڪابه لالچ نه آهي ۽ هو پنهنجي هٿن جي محنت سان پنهنجي روزي ڪمائي ٿو.
پنهنجي شعور کي لفظ ۾ ضم ڪري، هو رب جي حڪمن تي عمل ڪري ٿو.
دنياوي وهم کان ٻاهر نڪري هو پنهنجي حقيقي نفس ۾ رهي ٿو.
اهڙيءَ طرح، گرومخ خوشيءَ جي ميوي کي حاصل ڪري پاڻ ۾ سمائجي ويندا آهن.
گرومخ هڪ گرو (نانڪ) ۽ هڪ شاگرد (گرو انگد) جي باري ۾ چڱي طرح ڄاڻندا هئا.
گروءَ جو سچو سک بنجڻ سان، هي شاگرد عملي طور پاڻ کي بعد ۾ ملائي ويو.
سچو گرو ۽ شاگرد هڪجهڙا هئا (روح ۾) ۽ سندن ڪلام به هڪ هو.
اهو ماضي ۽ مستقبل جو عجب آهي ته انهن (ٻئي) سچائي سان پيار ڪيو.
اهي سڀني حسابن کان ٻاهر هئا ۽ ذليل ماڻهن جي عزت هئا.
انهن لاءِ امرت ۽ زهر هڪجهڙا هئا ۽ اهي لڏپلاڻ جي چڪر مان آزاد ٿي ويا هئا.
خاص فضيلت جي نموني جي طور تي رڪارڊ ڪيو ويو آهي، انهن کي انتهائي معزز ماڻهن طور سڃاتو وڃي ٿو.
عجيب حقيقت اها آهي ته گروءَ جو سک گرو ٿيو.
گرومخ پيار جو ناقابل برداشت پيالو پيئندا آهن ڪنارن تي ڀريل ۽ سڀني جي موجودگي ۾؛
پکڙيل پالڻهار اهي ناقابلِ ادراڪ محسوس ڪندا آهن.
جيڪو سڀني جي دلين ۾ رهجي ويو آهي، سو انهن جي دلين ۾ رهجي ويو آهي.
هنن جي پياري ٻڪريءَ جيان ميوي سان ڀري پئي آهي، جيئن انگور جو ٻج ميويدار انگور بڻجي وڃي ٿو.
چندن بڻجي، اهي هڪ ۽ سڀني کي ٿڌو مهيا ڪن ٿا.
انهن جي ٿڌ چندن، چنڊ ۽ ڪپور جي ٿڌڙي آهي.
سج (راجس) کي چنڊ (ستو) سان ڳنڍي ان جي گرمي کي گهٽائي ٿو.
ڪنول جي پيرن جي مٽي پنهنجي پيشانيءَ تي رکي
۽ اچو ته خالق کي سڀني سببن جو بنيادي سبب سمجهون.
جڏهن سندن دل ۾ (علم جو) شعلو چمڪي ٿو ته اڻڄاتل راڳ گونجي ٿو.
رب جي هڪ وائبريشن جي طاقت سڀني حدن کي پار ڪري ٿي.
Oankft جو عجب ۽ طاقت ناقابل بيان آهي.
سندس ساٿ سان ئي لکين نديون وهن ٿيون، جيڪي زندگيءَ جو پاڻي کڻي وڃن ٿيون.
هن جي تخليق ۾، گرومخ انمول هيرن ۽ ياقوت طور سڃاتل آهن
۽ اهي گرومتي ۾ ثابت قدم رهن ٿا ۽ رب جي درٻار ۾ عزت سان قبول ٿين ٿا.
گرومڪن جو رستو سڌو ۽ صاف آهي ۽ اهي سچ جي عڪاسي ڪن ٿا.
ڪيترائي شاعر سندس ڪلام جي اسرار کي ڄاڻڻ جي خواهش رکن ٿا.
گومڙ جي پيرن جي مٽيءَ کي امرت وانگر ڳنڍي ڇڏيو آهي.
هي ڪهاڻي پڻ ناقابل بيان آهي.
مان ان خالق تي قربان آهيان، جنهن جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي.
ڪو ڪيئن ٻڌائي سگهي ٿو ته هن جي عمر ڪيتري آهي؟
مان رب جي قدرت جي ڪهڙي خبر ڏيان، جيڪي عاجز جي عزت وڌائين ٿيون.
زمين ۽ آسمان جا بيشمار هن جي هڪ ذرو برابر به نه آهن.
ڪروڙين ڪائنات سندس قدرت کي ڏسي حيران ٿي ويا آهن.
هو بادشاهن جو بادشاهه آهي ۽ سندس حڪم پڌرو آهي.
سندس هڪ قطري ۾ ڪروڙين سمنڊ سمايل آهن.
سندس باري ۾ وضاحتون ۽ تشريحون نامڪمل (۽ جعلي) آهن ڇو ته سندس ڪهاڻي ناقابل بيان آهي.
گرومخس چڱيءَ طرح ڄاڻن ٿا ته ڪيئن هلڻو آهي رب جي حڪم مطابق.
گرو مُخ اُن ڪميونٽي (پنٿ) کي مقرر ڪيو آهي، جيڪو رب جي رضا ۾ هلي ٿو.
مطمئن ٿيڻ ۽ ايمان سان سچا ٿي اهي شڪرگذاري سان رب جو شڪر ڪن ٿا.
گرومخ هن جي عجيب راند کي سمجهندا آهن.
اُهي معصوم ٻارن وانگر هلن ٿا ۽ پرائيويٽ رب جي تعريف ڪن ٿا.
اهي پنهنجي شعور کي مقدس جماعت ۾ ضم ڪن ٿا ۽ سچائي سان پيار ڪن ٿا.
لفظ جي سڃاڻپ ڪندي اهي آزاد ٿي ويندا آهن ۽
انهن جي انا جي احساس کي وڃائڻ سان، اهي پنهنجي اندر جو احساس ڪن ٿا.
گروءَ جي تحرڪ غير واضح ۽ ناقابلِ فهم آهي.
اهو ايترو ته اونهو ۽ عمدو آهي جو ان جي وسعت معلوم نه ٿي سگهي.
جيئن هر هڪ قطري مان ڪيتريون ئي ٻرندڙ نديون بڻجي وڃن ٿيون،
اهڙيءَ طرح گرومخن جي سدا اُڀرندڙ شان به بيڪار ٿي وڃي ٿي.
هن جا ڪنارا ويجهو ۽ پري نه ٿا ڄاڻي سگهن ۽ هو لامحدود طريقن سان سينگاريل آهي.
رب جي درٻار ۾ داخل ٿيڻ کان پوءِ اچڻ ۽ وڃڻ بند ٿي وڃي ٿو يعني لڏ پلاڻ جي غلاميءَ مان آزاد ٿي وڃي ٿو.
سچو گرو مڪمل طور تي بي پرواهه آهي پر هو بي طاقت ماڻهن جي طاقت آهي.
برڪت وارو آهي سچو گرو، جنهن کي ڏسي سڀ حيران ٿي ويا
مقدس جماعت سچائي جي جاءِ آهي، جتي گرومُخ اچي رهائش اختيار ڪندا آهن.
گرومخس عظيم ۽ طاقتور سچو نالو (رب جو) پوڄيندا آهن.
اتي مهارت سان پنهنجي اندر جي شعلا (علم جي) کي وڌائين ٿا.
سڄي ڪائنات کي ڏسي مون ڏٺو آهي ته سندس عظمت کي ڪو به پهچي نٿو سگهي.
جيڪو پاڪ جماعت جي پناهه ۾ آيو آهي ان کي هاڻي موت جو خوف نه رهيو آهي.
ايستائين جو خوفناڪ گناهه به ختم ٿي وڃن ٿا ۽ ماڻهو دوزخ ۾ وڃڻ کان بچي وڃي ٿو.
جهڙيءَ طرح چانور ڀونءِ مان نڪرندو آهي، اهڙيءَ طرح جيڪو به پاڪ جماعت ۾ ويندو هو آزاد ٿي ويندو آهي.
اتي هڪجهڙائي سچ غالب آهي ۽ ڪوڙ گهڻو پوئتي رهجي ويو آهي.
براوو گم جي سکن لاءِ جن پنهنجون زندگيون بهتر ڪيون آهن.
گرو جي سکن جو صحيح رهڻ اهو آهي ته اهي گرو سان پيار ڪن ٿا.
گرومخس رب جو نالو هر ساهه ۽ هر لقميءَ سان ياد ڪندا آهن.
اُهي وڏائيءَ جي ڪري مايا جي وچ ۾ لاتعلق رهن ٿا.
گرومُخ پاڻ کي ٻانهن جو ٻانهو سمجهن ٿا ۽ خدمت ئي سندن سچو اخلاق آهي.
لفظ تي غور ڪندي، اهي اميدن ڏانهن غير جانبدار رهندا آهن.
ذهن جي ضد کان پاسو ڪري، گرومخ سڪون ۾ رهن ٿا.
گرومخن جو روشن خيال ڪيترن ئي زوال کي بچائي ٿو.
اُهي گرو مُخش آهن جن کي سچو گرو مليو آهي.
ڪلام تي عمل ڪندي، انهن پنهنجي سموري خاندان کي آزاد ڪيو آهي.
گرومخن وٽ خدا جي مرضي آهي ۽ اهي سچ جي مطابق ڪم ڪن ٿا.
انا کي ڇڏي، انهن کي آزاديءَ جو دروازو ملي ٿو.
گرومخن ذهن کي پرهيزگاري جو اصول سمجهايو آهي.
گرومخن جو بنياد سچ آهي ۽ اهي (آخر ۾) سچ ۾ جذب ٿي ويندا آهن.
گورمک عوام جي راءِ کان نه ڊڄندا آهن
۽ اهڙيءَ طرح اُهي اُن غير محسوس رب جو تصور ڪندا آهن.
فيلسوف جي پٿر کي گرومخ جي صورت ۾ ڇهڻ سان سموريون اٺون ڌاتو سون ۾ بدلجي وڃن ٿيون يعني سڀ ماڻهو خالص ٿي وڃن ٿا.
صندل جي خوشبوءَ وانگر سڀني وڻن ۾ وهن ٿا، يعني هڪڙيءَ کي پنهنجو ڪن ٿا.
اُهي گنگا نديءَ وانگر آهن، جنهن ۾ سڀ نديون ۽ وهڪرا ملن ٿا ۽ جوش سان ڀرپور ٿي وڃن ٿا.
گرو مُخ مناسموار جا سوان آهن، جيڪي ٻين لالچن کان بيزار نه ٿيندا آهن.
گروءَ جا سک پرمھاريسا، اعليٰ درجي جا ھنس آھن
تنهن ڪري عام ماڻهن سان گڏ نه وڃو ۽ انهن جي نظر آسانيء سان دستياب ناهي.
گروءَ جي پناهه ۾ رهجي ويل نام نهاد اڇوت به معزز ٿي وڃن ٿا.
پاڪ جي صحبت، سچائي جي حڪومت قائم ڪري ٿي.