वारां भाई गुरदास जी
पृष्ठ - 22
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
ਨਿਰਾਧਾਰ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
निराधार निरंकारु न अलखु लखाइआ ।
ਹੋਆ ਏਕੰਕਾਰੁ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ।
होआ एकंकारु आपु उपाइआ ।
ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਚਲਿਤੁ ਰਚਾਇਆ ।
ओअंकारि अकारु चलितु रचाइआ ।
ਸਚੁ ਨਾਉ ਕਰਤਾਰੁ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।
सचु नाउ करतारु बिरदु सदाइआ ।
ਸਚਾ ਪਰਵਦਗਾਰੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ।
सचा परवदगारु त्रै गुण माइआ ।
ਸਿਰਠੀ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇਆ ।
सिरठी सिरजणहारु लेखु लिखाइआ ।
ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ਨ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਇਆ ।
सभसै दे आधारु न तोलि तुलाइआ ।
ਲਖਿਆ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ਨ ਮਾਹੁ ਜਣਾਇਆ ।
लखिआ थिति न वारु न माहु जणाइआ ।
ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਵੀਚਾਰੁ ਨ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ।੧।
वेद कतेब वीचारु न आखि सुणाइआ ।१।
ਨਿਰਾਲੰਬੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਬਾਣੁ ਚਲਾਇਆ ।
निरालंबु निरबाणु बाणु चलाइआ ।
ਉਡੈ ਹੰਸ ਉਚਾਣ ਕਿਨਿ ਪਹੁਚਾਇਆ ।
उडै हंस उचाण किनि पहुचाइआ ।
ਖੰਭੀ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੁ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇਆ ।
खंभी चोज विडाणु आणि मिलाइआ ।
ਧ੍ਰੂ ਚੜਿਆ ਅਸਮਾਣਿ ਨ ਟਲੈ ਟਲਾਇਆ ।
ध्रू चड़िआ असमाणि न टलै टलाइआ ।
ਮਿਲੈ ਨਿਮਾਣੈ ਮਾਣੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।
मिलै निमाणै माणु आपु गवाइआ ।
ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਇਆ ।੨।
दरगह पति परवाणु गुरमुखि धिआइआ ।२।
ਓੜਕੁ ਓੜਕੁ ਭਾਲਿ ਨ ਓੜਕੁ ਪਾਇਆ ।
ओड़कु ओड़कु भालि न ओड़कु पाइआ ।
ਓੜਕੁ ਭਾਲਣਿ ਗਏ ਸਿ ਫੇਰ ਨ ਆਇਆ ।
ओड़कु भालणि गए सि फेर न आइआ ।
ਓੜਕੁ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ।
ओड़कु लख करोड़ि भरमि भुलाइआ ।
ਆਦੁ ਵਡਾ ਵਿਸਮਾਦੁ ਨ ਅੰਤੁ ਸੁਣਾਇਆ ।
आदु वडा विसमादु न अंतु सुणाइआ ।
ਹਾਥਿ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਲਹਰੀ ਛਾਇਆ ।
हाथि न पारावारु लहरी छाइआ ।
ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
इकु कवाउ पसाउ न अलखु लखाइआ ।
ਕਾਦਰੁ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੁਦਰਤਿ ਮਾਇਆ ।
कादरु नो कुरबाणु कुदरति माइआ ।
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪੁ ਗੁਰਿ ਸਮਝਾਇਆ ।੩।
आपे जाणै आपु गुरि समझाइआ ।३।
ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਿਹਾਰੁ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ।
सचा सिरजणिहारु सचि समाइआ ।
ਸਚਹੁ ਪਉਣੁ ਉਪਾਇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਛਾਇਆ ।
सचहु पउणु उपाइ घटि घटि छाइआ ।
ਪਵਣਹੁ ਪਾਣੀ ਸਾਜਿ ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਇਆ ।
पवणहु पाणी साजि सीसु निवाइआ ।
ਤੁਲਹਾ ਧਰਤਿ ਬਣਾਇ ਨੀਰ ਤਰਾਇਆ ।
तुलहा धरति बणाइ नीर तराइआ ।
ਨੀਰਹੁ ਉਪਜੀ ਅਗਿ ਵਣਖੰਡੁ ਛਾਇਆ ।
नीरहु उपजी अगि वणखंडु छाइआ ।
ਅਗੀ ਹੋਦੀ ਬਿਰਖੁ ਸੁਫਲ ਫਲਾਇਆ ।
अगी होदी बिरखु सुफल फलाइआ ।
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ।
पउणु पाणी बैसंतरु मेलि मिलाइआ ।
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ।੪।
आदि पुरखु आदेसु खेलु रचाइआ ।४।
ਕੇਵਡੁ ਆਖਾ ਸਚੁ ਸਚੇ ਭਾਇਆ ।
केवडु आखा सचु सचे भाइआ ।
ਕੇਵਡੁ ਹੋਆ ਪਉਣੁ ਫਿਰੈ ਚਉਵਾਇਆ ।
केवडु होआ पउणु फिरै चउवाइआ ।
ਚੰਦਣ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਬਿਰਖ ਬੋਹਾਇਆ ।
चंदण वासु निवासु बिरख बोहाइआ ।
ਖਹਿ ਖਹਿ ਵੰਸੁ ਗਵਾਇ ਵਾਂਸੁ ਜਲਾਇਆ ।
खहि खहि वंसु गवाइ वांसु जलाइआ ।
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਸਹਲੰਗੁ ਅੰਗੁ ਜਣਾਇਆ ।
सिव सकती सहलंगु अंगु जणाइआ ।
ਕੋਇਲ ਕਾਉ ਨਿਆਉ ਬਚਨ ਸੁਣਾਇਆ ।
कोइल काउ निआउ बचन सुणाइआ ।
ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਚਾਰਿ ਸਾਹ ਗਣਾਇਆ ।
खाणी बाणी चारि साह गणाइआ ।
ਪੰਜਿ ਸਬਦ ਪਰਵਾਣੁ ਨੀਸਾਣੁ ਬਜਾਇਆ ।੫।
पंजि सबद परवाणु नीसाणु बजाइआ ।५।
ਰਾਗ ਨਾਦ ਸੰਬਾਦ ਗਿਆਨੁ ਚੇਤਾਇਆ ।
राग नाद संबाद गिआनु चेताइआ ।
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਸਾਧਿ ਸਾਧੁ ਸਦਾਇਆ ।
नउ दरवाजे साधि साधु सदाइआ ।
ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਇਆ ।
वीह इकीह उलंघि निज घरि आइआ ।
ਪੂਰਕ ਕੁੰਭਕ ਰੇਚਕ ਤ੍ਰਾਟਕ ਧਾਇਆ ।
पूरक कुंभक रेचक त्राटक धाइआ ।
ਨਿਉਲੀ ਕਰਮ ਭੁਯੰਗੁ ਆਸਣ ਲਾਇਆ ।
निउली करम भुयंगु आसण लाइआ ।
ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਝਾਗ ਸੁਖਮਨਿ ਛਾਇਆ ।
इड़ा पिंगुला झाग सुखमनि छाइआ ।
ਖੇਚਰ ਭੂਚਰ ਚਾਚਰ ਸਾਧਿ ਸਧਾਇਆ ।
खेचर भूचर चाचर साधि सधाइआ ।
ਸਾਧ ਅਗੋਚਰ ਖੇਲੁ ਉਨਮਨਿ ਆਇਆ ।੬।
साध अगोचर खेलु उनमनि आइआ ।६।
ਤ੍ਰੈ ਸਤੁ ਅੰਗੁਲ ਲੈ ਮਨੁ ਪਵਣੁ ਮਿਲਾਇਆ ।
त्रै सतु अंगुल लै मनु पवणु मिलाइआ ।
ਸੋਹੰ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਅਲਖ ਲਖਾਇਆ ।
सोहं सहजि सुभाइ अलख लखाइआ ।
ਨਿਝਰਿ ਧਾਰਿ ਚੁਆਇ ਅਪਿਉ ਪੀਆਇਆ ।
निझरि धारि चुआइ अपिउ पीआइआ ।
ਅਨਹਦ ਧੁਨਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਨਾਦ ਵਜਾਇਆ ।
अनहद धुनि लिव लाइ नाद वजाइआ ।
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਜਪਾਇ ਸੁੰਨ ਸਮਾਇਆ ।
अजपा जापु जपाइ सुंन समाइआ ।
ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਇ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।
सुंनि समाधि समाइ आपु गवाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਿਰਮੁ ਚਖਾਇ ਨਿਜ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ।
गुरमुखि पिरमु चखाइ निज घरु छाइआ ।
ਗੁਰਸਿਖਿ ਸੰਧਿ ਮਿਲਾਇ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।੭।
गुरसिखि संधि मिलाइ पूरा पाइआ ।७।
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ।
जोती जोति जगाइ दीवा बालिआ ।
ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਵਣਸਪਤਿ ਫਾਲਿਆ ।
चंदन वासु निवासु वणसपति फालिआ ।
ਸਲਲੈ ਸਲਲਿ ਸੰਜੋਗੁ ਤ੍ਰਿਬੇਣੀ ਚਾਲਿਆ ।
सललै सललि संजोगु त्रिबेणी चालिआ ।
ਪਵਣੈ ਪਵਣੁ ਸਮਾਇ ਅਨਹਦੁ ਭਾਲਿਆ ।
पवणै पवणु समाइ अनहदु भालिआ ।
ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿ ਪਰੋਇ ਦਿਖਾਲਿਆ ।
हीरै हीरा बेधि परोइ दिखालिआ ।
ਪਥਰੁ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਪਾਰਸੁ ਪਾਲਿਆ ।
पथरु पारसु होइ पारसु पालिआ ।
ਅਨਲ ਪੰਖਿ ਪੁਤੁ ਹੋਇ ਪਿਤਾ ਸਮ੍ਹਾਲਿਆ ।
अनल पंखि पुतु होइ पिता सम्हालिआ ।
ਬ੍ਰਹਮੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਮਿਲਾਇ ਸਹਜਿ ਸੁਖਾਲਿਆ ।੮।
ब्रहमै ब्रहमु मिलाइ सहजि सुखालिआ ।८।
ਕੇਵਡੁ ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਕਰਾਇਆ ।
केवडु इकु कवाउ पसाउ कराइआ ।
ਕੇਵਡੁ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਇਆ ।
केवडु कंडा तोलु तोलि तुलाइआ ।
ਕਰਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਕਰੋੜਿ ਕਵਾਉ ਵਧਾਇਆ ।
करि ब्रहमंड करोड़ि कवाउ वधाइआ ।
ਲਖ ਲਖ ਧਰਤਿ ਅਗਾਸਿ ਅਧਰ ਧਰਾਇਆ ।
लख लख धरति अगासि अधर धराइआ ।
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਲਖ ਉਪਾਇਆ ।
पउणु पाणी बैसंतरु लख उपाइआ ।
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੋਨਿ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ।
लख चउरासीह जोनि खेलु रचाइआ ।
ਜੋਨਿ ਜੋਨਿ ਜੀਅ ਜੰਤ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ।
जोनि जोनि जीअ जंत अंतु न पाइआ ।
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇ ਅਲੇਖੁ ਧਿਆਇਆ ।੯।
सिरि सिरि लेखु लिखाइ अलेखु धिआइआ ।९।
ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਨਾਉ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ।
सतिगुर सचा नाउ आखि सुणाइआ ।
ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸਚੁ ਥਾਉ ਧਿਆਨੁ ਧਰਾਇਆ ।
गुर मूरति सचु थाउ धिआनु धराइआ ।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਸਰਾਉ ਸਚਿ ਸੁਹਾਇਆ ।
साधसंगति असराउ सचि सुहाइआ ।
ਦਰਗਹ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਇਆ ।
दरगह सचु निआउ हुकमु चलाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਗਿਰਾਉ ਸਬਦ ਵਸਾਇਆ ।
गुरमुखि सचु गिराउ सबद वसाइआ ।
ਮਿਟਿਆ ਗਰਬੁ ਗੁਆਉ ਗਰੀਬੀ ਛਾਇਆ ।
मिटिआ गरबु गुआउ गरीबी छाइआ ।
ਗੁਰਮਤਿ ਸਚੁ ਹਿਆਉ ਅਜਰੁ ਜਰਾਇਆ ।
गुरमति सचु हिआउ अजरु जराइआ ।
ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ਸੁ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।੧੦।
तिसु बलिहारै जाउ सु भाणा भाइआ ।१०।
ਸਚੀ ਖਸਮ ਰਜਾਇ ਭਾਣਾ ਭਾਵਣਾ ।
सची खसम रजाइ भाणा भावणा ।
ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਆਪੁ ਗਵਾਵਣਾ ।
सतिगुर पैरी पाइ आपु गवावणा ।
ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਪਰਚਾਇ ਮਨੁ ਪਤੀਆਵਣਾ ।
गुर चेला परचाइ मनु पतीआवणा ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਨ ਅਲਖ ਲਖਾਵਣਾ ।
गुरमुखि सहजि सुभाइ न अलख लखावणा ।
ਗੁਰਸਿਖ ਤਿਲ ਨ ਤਮਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣਾ ।
गुरसिख तिल न तमाइ कार कमावणा ।
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵਣਾ ।
सबद सुरति लिव लाइ हुकमु मनावणा ।
ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਲੰਘਾਇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਵਣਾ ।
वीह इकीह लंघाइ निज घरि जावणा ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਪਾਇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਾ ।੧੧।
गुरमुखि सुख फल पाइ सहजि समावणा ।११।
ਇਕੁ ਗੁਰੂ ਇਕੁ ਸਿਖੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ।
इकु गुरू इकु सिखु गुरमुखि जाणिआ ।
ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਗੁਰ ਸਿਖੁ ਸਚਿ ਸਮਾਣਿਆ ।
गुर चेला गुर सिखु सचि समाणिआ ।
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਬਦੁ ਵਖਾਣਿਆ ।
सो सतिगुर सो सिखु सबदु वखाणिआ ।
ਅਚਰਜ ਭੂਰ ਭਵਿਖ ਸਚੁ ਸੁਹਾਣਿਆ ।
अचरज भूर भविख सचु सुहाणिआ ।
ਲੇਖੁ ਅਲੇਖੁ ਅਲਿਖੁ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਿਆ ।
लेखु अलेखु अलिखु माणु निमाणिआ ।
ਸਮਸਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਿਖੁ ਨ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ।
समसरि अंम्रितु विखु न आवण जाणिआ ।
ਨੀਸਾਣਾ ਹੋਇ ਲਿਖੁ ਹਦ ਨੀਸਾਣਿਆ ।
नीसाणा होइ लिखु हद नीसाणिआ ।
ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਗੁਰ ਸਿਖੁ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣਿਆ ।੧੨।
गुरसिखहु गुर सिखु होइ हैराणिआ ।१२।
ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪੂਰਿ ਅਪਿਓ ਪੀਆਵਣਾ ।
पिरम पिआला पूरि अपिओ पीआवणा ।
ਮਹਰਮੁ ਹਕੁ ਹਜੂਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਾ ।
महरमु हकु हजूरि अलखु लखावणा ।
ਘਟ ਅਵਘਟ ਭਰਪੂਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਵਣਾ ।
घट अवघट भरपूरि रिदै समावणा ।
ਬੀਅਹੁ ਹੋਇ ਅੰਗੂਰੁ ਸੁਫਲਿ ਸਮਾਵਣਾ ।
बीअहु होइ अंगूरु सुफलि समावणा ।
ਬਾਵਨ ਹੋਇ ਠਰੂਰ ਮਹਿ ਮਹਿਕਾਵਣਾ ।
बावन होइ ठरूर महि महिकावणा ।
ਚੰਦਨ ਚੰਦ ਕਪੂਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਾ ।
चंदन चंद कपूर मेलि मिलावणा ।
ਸਸੀਅਰ ਅੰਦਰਿ ਸੂਰ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਵਣਾ ।
ससीअर अंदरि सूर तपति बुझावणा ।
ਚਰਣ ਕਵਲ ਦੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਵਣਾ ।
चरण कवल दी धूरि मसतकि लावणा ।
ਕਾਰਣ ਲਖ ਅੰਕੂਰ ਕਰਣੁ ਕਰਾਵਣਾ ।
कारण लख अंकूर करणु करावणा ।
ਵਜਨਿ ਅਨਹਦ ਤੂਰ ਜੋਤਿ ਜਗਾਵਣਾ ।੧੩।
वजनि अनहद तूर जोति जगावणा ।१३।
ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਅਤੋਲੁ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੀਐ ।
इकु कवाउ अतोलु कुदरति जाणीऐ ।
ਓਅੰਕਾਰੁ ਅਬੋਲੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀਐ ।
ओअंकारु अबोलु चोज विडाणीऐ ।
ਲਖ ਦਰੀਆਵ ਅਲੋਲੁ ਪਾਣੀ ਆਣੀਐ ।
लख दरीआव अलोलु पाणी आणीऐ ।
ਹੀਰੇ ਲਾਲ ਅਮੋਲੁ ਗੁਰਸਿਖ ਜਾਣੀਐ ।
हीरे लाल अमोलु गुरसिख जाणीऐ ।
ਗੁਰਮਤਿ ਅਚਲ ਅਡੋਲ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੀਐ ।
गुरमति अचल अडोल पति परवाणीऐ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਨਿਰੋਲੁ ਸਚੁ ਸੁਹਾਣੀਐ ।
गुरमुखि पंथु निरोलु सचु सुहाणीऐ ।
ਸਾਇਰ ਲਖ ਢੰਢੋਲ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੀਐ ।
साइर लख ढंढोल सबदु नीसाणीऐ ।
ਚਰਣ ਕਵਲ ਰਜ ਘੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਾਣੀਐ ।
चरण कवल रज घोलि अंम्रित वाणीऐ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੀਤਾ ਰਜਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀਐ ।੧੪।
गुरमुखि पीता रजि अकथ कहाणीऐ ।१४।
ਕਾਦਰੁ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀਐ ।
कादरु नो कुरबाणु कीम न जाणीऐ ।
ਕੇਵਡੁ ਵਡਾ ਹਾਣੁ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ।
केवडु वडा हाणु आखि वखाणीऐ ।
ਕੇਵਡੁ ਆਖਾ ਤਾਣੁ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੀਐ ।
केवडु आखा ताणु माणु निमाणीऐ ।
ਲਖ ਜਿਮੀ ਅਸਮਾਣੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤੁਲਾਣੀਐ ।
लख जिमी असमाणु तिलु न तुलाणीऐ ।
ਕੁਦਰਤਿ ਲਖ ਜਹਾਨੁ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣੀਐ ।
कुदरति लख जहानु होइ हैराणीऐ ।
ਸੁਲਤਾਨਾ ਸੁਲਤਾਨ ਹੁਕਮੁ ਨੀਸਾਣੀਐ ।
सुलताना सुलतान हुकमु नीसाणीऐ ।
ਲਖ ਸਾਇਰ ਨੈਸਾਣ ਬੂੰਦ ਸਮਾਣੀਐ ।
लख साइर नैसाण बूंद समाणीऐ ।
ਕੂੜ ਅਖਾਣ ਵਖਾਣ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀਐ ।੧੫।
कूड़ अखाण वखाण अकथ कहाणीऐ ।१५।
ਚਲਣੁ ਹੁਕਮੁ ਰਜਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ।
चलणु हुकमु रजाइ गुरमुखि जाणिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥਿ ਚਲਾਇ ਚਲਣੁ ਭਾਣਿਆ ।
गुरमुखि पंथि चलाइ चलणु भाणिआ ।
ਸਿਦਕੁ ਸਬੂਰੀ ਪਾਇ ਕਰਿ ਸੁਕਰਾਣਿਆ ।
सिदकु सबूरी पाइ करि सुकराणिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ।
गुरमुखि अलखु लखाइ चोज विडाणिआ ।
ਵਰਤਣ ਬਾਲ ਸੁਭਾਇ ਆਦਿ ਵਖਾਣਿਆ ।
वरतण बाल सुभाइ आदि वखाणिआ ।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਸਚੁ ਸੁਹਾਣਿਆ ।
साधसंगति लिव लाइ सचु सुहाणिआ ।
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇ ਸਬਦੁ ਸਿਞਾਣਿਆ ।
जीवन मुकति कराइ सबदु सिञाणिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ।੧੬।
गुरमुखि आपु गवाइ आपु पछाणिआ ।१६।
ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਸਗਾਹ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ।
अबिगति गति असगाह आखि वखाणीऐ ।
ਗਹਰਿ ਗੰਭੀਰ ਅਥਾਹ ਹਾਥਿ ਨ ਆਣੀਐ ।
गहरि गंभीर अथाह हाथि न आणीऐ ।
ਬੂੰਦ ਲਖ ਪਰਵਾਹ ਹੁਲੜਵਾਣੀਐ ।
बूंद लख परवाह हुलड़वाणीऐ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀਐ ।
गुरमुखि सिफति सलाह अकथ कहाणीऐ ।
ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਰਾਹੁ ਬਿਅੰਤੁ ਸੁਹਾਣੀਐ ।
पारावारु न राहु बिअंतु सुहाणीऐ ।
ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਨ ਆਵਣ ਜਾਣੀਐ ।
लउबाली दरगाह न आवण जाणीऐ ।
ਵਡਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਤਾਣੁ ਨਿਤਾਣੀਐ ।
वडा वेपरवाहु ताणु निताणीऐ ।
ਸਤਿਗੁਰ ਸਚੇ ਵਾਹੁ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣੀਐ ।੧੭।
सतिगुर सचे वाहु होइ हैराणीऐ ।१७।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਈਐ ।
साधसंगति सच खंडु गुरमुखि जाईऐ ।
ਸਚੁ ਨਾਉ ਬਲਵੰਡੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਈਐ ।
सचु नाउ बलवंडु गुरमुखि धिआईऐ ।
ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਰਚੰਡੁ ਜੁਗਤਿ ਜਗਾਈਐ ।
परम जोति परचंडु जुगति जगाईऐ ।
ਸੋਧਿ ਡਿਠਾ ਬ੍ਰਹਮੰਡੁ ਲਵੈ ਨ ਲਾਈਐ ।
सोधि डिठा ब्रहमंडु लवै न लाईऐ ।
ਤਿਸੁ ਨਾਹੀ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਰਣਿ ਸਮਾਈਐ ।
तिसु नाही जम डंडु सरणि समाईऐ ।
ਘੋਰ ਪਾਪ ਕਰਿ ਖੰਡੁ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਐ ।
घोर पाप करि खंडु नरकि न पाईऐ ।
ਚਾਵਲ ਅੰਦਰਿ ਵੰਡੁ ਉਬਰਿ ਜਾਈਐ ।
चावल अंदरि वंडु उबरि जाईऐ ।
ਸਚਹੁ ਸਚੁ ਅਖੰਡੁ ਕੂੜੁ ਛੁਡਾਈਐ ।੧੮।
सचहु सचु अखंडु कूड़ु छुडाईऐ ।१८।
ਗੁਰਸਿਖਾ ਸਾਬਾਸ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ।
गुरसिखा साबास जनमु सवारिआ ।
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਰਹਰਾਸਿ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰਿਆ ।
गुरसिखां रहरासि गुरू पिआरिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨਾਉ ਚਿਤਾਰਿਆ ।
गुरमुखि सासि गिरासि नाउ चितारिआ ।
ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ।
माइआ विचि उदासु गरबु निवारिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਸੇਵ ਸੁਚਾਰਿਆ ।
गुरमुखि दासनि दास सेव सुचारिआ ।
ਵਰਤਨਿ ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ।
वरतनि आस निरास सबदु वीचारिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ਮਨ ਹਠ ਮਾਰਿਆ ।
गुरमुखि सहजि निवासु मन हठ मारिआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਪਰਗਾਸੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਿਆ ।੧੯।
गुरमुखि मनि परगासु पतित उधारिआ ।१९।
ਗੁਰਸਿਖਾ ਜੈਕਾਰੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਇਆ ।
गुरसिखा जैकारु सतिगुर पाइआ ।
ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ।
परवारै साधारु सबदु कमाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਆਚਾਰੁ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।
गुरमुखि सचु आचारु भाणा भाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ਆਪ ਗਵਾਇਆ ।
गुरमुखि मोख दुआरु आप गवाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਮਨੁ ਸਮਝਾਇਆ ।
गुरमुखि परउपकार मनु समझाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਆਧਾਰੁ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ।
गुरमुखि सचु आधारु सचि समाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਾ ਲੋਕਾਰੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਾਇਆ ।
गुरमुखा लोकारु लेपु न लाइआ ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।੨੦।
गुरमुखि एकंकारु अलखु लखाइआ ।२०।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਸੀਅਰ ਜੋਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਰਸਣਾ ।
गुरमुखि ससीअर जोति अंम्रित वरसणा ।
ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਇਕ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਣਾ ।
असट धातु इक धातु पारसु परसणा ।
ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਬਿਰਖ ਸੁਦਰਸਣਾ ।
चंदन वासु निवासु बिरख सुदरसणा ।
ਗੰਗ ਤਰੰਗ ਮਿਲਾਪੁ ਨਦੀਆਂ ਸਰਸਣਾ ।
गंग तरंग मिलापु नदीआं सरसणा ।
ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਹੰਸ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਰਸਣਾ ।
मानसरोवर हंस न त्रिसना तरसणा ।
ਪਰਮ ਹੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਦਰਸ ਅਦਰਸਣਾ ।
परम हंस गुरसिख दरस अदरसणा ।
ਚਰਣ ਸਰਣ ਗੁਰਦੇਵ ਪਰਸ ਅਪਰਸਣਾ ।
चरण सरण गुरदेव परस अपरसणा ।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡੁ ਅਮਰ ਨ ਮਰਸਣਾ ।੨੧।੨੨। ਬਾਈ ।
साधसंगति सच खंडु अमर न मरसणा ।२१।२२। बाई ।