وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 31

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧

paurree 1

ਸਾਇਰ ਵਿਚਹੁ ਨਿਕਲੈ ਕਾਲਕੂਟੁ ਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਾਣੀ ।

saaeir vichahu nikalai kaalakoott tai amrit vaanee |

موتمار زهر ۽ امرت ٻئي سمنڊ مان ڪڍيا ويا.

ਉਤ ਖਾਧੈ ਮਰਿ ਮੁਕੀਐ ਉਤੁ ਖਾਧੈ ਹੋਇ ਅਮਰੁ ਪਰਾਣੀ ।

aut khaadhai mar mukeeai ut khaadhai hoe amar paraanee |

زهر کائڻ سان هڪڙو مري وڃي ٿو ۽ ٻيو زهر وٺڻ سان انسان فاني ٿي وڃي ٿو.

ਵਿਸੁ ਵਸੈ ਮੁਹਿ ਸਪ ਦੈ ਗਰੜ ਦੁਗਾਰਿ ਅਮਿਅ ਰਸ ਜਾਣੀ ।

vis vasai muhi sap dai gararr dugaar amia ras jaanee |

زهر نانگ جي وات ۾ رهي ٿو ۽ نيري جيئي (سانپ کي کائڻ) مان نڪتل زيور کي زندگي بخش امرت سڏيو وڃي ٿو.

ਕਾਉ ਨ ਭਾਵੈ ਬੋਲਿਆ ਕੋਇਲ ਬੋਲੀ ਸਭਨਾਂ ਭਾਣੀ ।

kaau na bhaavai boliaa koeil bolee sabhanaan bhaanee |

ڪانءَ جو آواز ناپسند هوندو آهي پر شبلي جو آواز سڀني کي پيارو هوندو آهي.

ਬੁਰਬੋਲਾ ਨ ਸੁਖਾਵਈ ਮਿਠਬੋਲਾ ਜਗਿ ਮਿਤੁ ਵਿਡਾਣੀ ।

burabolaa na sukhaavee mitthabolaa jag mit viddaanee |

خراب ڳالهائيندڙ کي پسند نه ڪيو ويندو آهي پر مٺي زبان جي ساراهه سڄي دنيا ۾ ٿيندي آهي.

ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੈਸਾਰ ਵਿਚਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਵਿਕਾਰ ਨਿਸਾਣੀ ।

buraa bhalaa saisaar vich praupakaar vikaar nisaanee |

بڇڙا ۽ چڱا ماڻهو هڪ ئي دنيا ۾ رهن ٿا پر انهن ۾ فرق آهي انهن جي نيڪي ۽ بدڪار عملن جي.

ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਗਤਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ।੧।

gun avagun gat aakh vakhaanee |1|

اسان هتي فضيلت ۽ خرابين جي پوزيشن کي ظاهر ڪيو آهي.

ਪਉੜੀ ੨

paurree 2

ਸੁਝਹੁ ਸੁਝਨਿ ਤਿਨਿ ਲੋਅ ਅੰਨ੍ਹੇ ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝੈ ।

sujhahu sujhan tin loa anhe ghughoo sujh na sujhai |

سج جي روشنيءَ سان ٽيئي جهان نظر اچن ٿا پر انڌو ۽ اُلو سج کي نٿو ڏسي سگهي.

ਚਕਵੀ ਸੂਰਜ ਹੇਤੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਮਿਲੈ ਵਿਰਤੰਤੁ ਸੁ ਬੁਝੈ ।

chakavee sooraj het hai kant milai viratant su bujhai |

عورت ريڊي شيلڊريڪ سج سان پيار ڪندي آهي، ۽ محبوب سان ملاقات ڪندي، اهي هڪ ٻئي جي پيار ڪهاڻي ٻڌائي ۽ ٻڌندا آهن.

ਰਾਤਿ ਅਨ੍ਹੇਰਾ ਪੰਖੀਆਂ ਚਕਵੀ ਚਿਤੁ ਅਨ੍ਹੇਰਿ ਨ ਰੁਝੈ ।

raat anheraa pankheean chakavee chit anher na rujhai |

ٻين سڀني پکين لاءِ رات اونداهي آهي (۽ اهي سمهن ٿا) پر ريڊي شيلڊريڪ جي ذهن کي ان اونداهي ۾ آرام ناهي (هن جو ذهن ڪڏهن به سج ڏانهن متوجه هوندو آهي).

ਬਿੰਬ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਦੇਖਿ ਭਰਤਾ ਜਾਣਿ ਸੁਜਾਣਿ ਸਮੁਝੈ ।

binb andar pratibinb dekh bharataa jaan sujaan samujhai |

عقلمند عورت پنهنجي مڙس کي پاڻي ۾ پاڇو ڏسي به سڃاڻي ٿي.

ਦੇਖਿ ਪਛਾਵਾ ਪਵੇ ਖੂਹਿ ਡੁਬਿ ਮਰੈ ਸੀਹੁ ਲੋਇਨ ਲੁਝੈ ।

dekh pachhaavaa pave khoohi ddub marai seehu loein lujhai |

پر بيوقوف شينهن، کوهه ۾ پنهنجو پاڇو ڏسي ان ۾ ٽپو ڏئي مري وڃي ٿو ۽ پوءِ پنهنجين اکين کي ملامت ڪري ٿو.

ਖੋਜੀ ਖੋਜੈ ਖੋਜੁ ਲੈ ਵਾਦੀ ਵਾਦੁ ਕਰੇਂਦੜ ਖੁਝੈ ।

khojee khojai khoj lai vaadee vaad karendarr khujhai |

محقق مٿين بيان جي واردات کي دريافت ڪري ٿو پر تڪرار ڪندڙ گمراهه ٿي ويو آهي

ਗੋਰਸੁ ਗਾਈਂ ਹਸਤਿਨਿ ਦੁਝੈ ।੨।

goras gaaeen hasatin dujhai |2|

۽ اميد رکي ٿو ته ڳئون کير هڪ مادي هاٿي کان (جيڪو حقيقت ۾ ناممڪن آهي).

ਪਉੜੀ ੩

paurree 3

ਸਾਵਣ ਵਣ ਹਰੀਆਵਲੇ ਵੁਠੇ ਸੁਕੈ ਅਕੁ ਜਵਾਹਾ ।

saavan van hareeaavale vutthe sukai ak javaahaa |

سياڻن جي مهيني ۾ ٻيلا سائي ٿي ويندا آهن پر اُک، سٽي واري علائقي جو هڪ جهنگلي ٻوٽو، ۽ اُٺ جو ڪنارو سڪي ويندو آهي.

ਚੇਤਿ ਵਣਸਪਤਿ ਮਉਲੀਐ ਅਪਤ ਕਰੀਰ ਨ ਕਰੈ ਉਸਾਹਾ ।

chet vanasapat mauleeai apat kareer na karai usaahaa |

چتر جي مهيني ۾، ٻوٽا ڦٽي ويندا آهن پر پنن کان سواءِ ڪارت (هڪ جهنگلي ڪيپر) بلڪل بي پرواهه رهي ٿو.

ਸੁਫਲ ਫਲੰਦੇ ਬਿਰਖ ਸਭ ਸਿੰਮਲੁ ਅਫਲੁ ਰਹੈ ਅਵਿਸਾਹਾ ।

sufal falande birakh sabh sinmal afal rahai avisaahaa |

سڀ وڻ ميون سان ڀريا پيا آهن پر ريشمي ڪپهه جو وڻ ميوو کان خالي رهي ٿو.

ਚੰਨਣ ਵਾਸੁ ਵਣਾਸਪਤਿ ਵਾਂਸ ਨਿਵਾਸਿ ਨ ਉਭੇ ਸਾਹਾ ।

chanan vaas vanaasapat vaans nivaas na ubhe saahaa |

صندل جي ڪاٺيءَ سان ساري ٻوٽي خوشبودار ٿئي ٿي پر بانس تي ڪو به اثر نه ٿو ٿئي ۽ روئڻ ۽ رڙيون ڪرڻ لڳي ٿو.

ਸੰਖੁ ਸਮੁੰਦਹੁ ਸਖਣਾ ਦੁਖਿਆਰਾ ਰੋਵੈ ਦੇ ਧਾਹਾ ।

sankh samundahu sakhanaa dukhiaaraa rovai de dhaahaa |

سمنڊ ۾ هجڻ جي باوجود به شنخ خالي رهي ٿو ۽ ڦوڪجڻ تي روئي ٿو.

ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੀ ਗੰਗ ਵਿਚਿ ਝੀਗੈ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਇ ਭਿਛਾਹਾ ।

bagul samaadhee gang vich jheegai chun chun khaae bhichhaahaa |

گنگا نديءَ جي ڪنڌيءَ تي ڪنڌ ڌوڻيندي نظر اچي ٿي، جيئن ڪو فقير مڇيءَ کي کڻي کائي ٿو.

ਸਾਥ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮਿਲਦਾ ਫਾਹਾ ।੩।

saath vichhune miladaa faahaa |3|

سٺي صحبت کان ڌار ٿيڻ فرد جي لاءِ نڪمو آڻيندو آهي.

ਪਉੜੀ ੪

paurree 4

ਆਪਿ ਭਲਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਲਾ ਭਲਾ ਭਲਾ ਸਭਨਾ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ।

aap bhalaa sabh jag bhalaa bhalaa bhalaa sabhanaa kar dekhai |

انسان جو سٺو دماغ دنيا ۾ هر ڪنهن کي سٺو ڳولي ٿو. هڪ شريف ماڻهو سڀني کي نرم نظر اچي ٿو.

ਆਪਿ ਬੁਰਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬੁਰਾ ਸਭ ਕੋ ਬੁਰਾ ਬੁਰੇ ਦੇ ਲੇਖੈ ।

aap buraa sabh jag buraa sabh ko buraa bure de lekhai |

جيڪڏهن ڪو پاڻ خراب آهي ته ان لاءِ سڄي دنيا خراب آهي ۽ ان جي حساب سان سڀ ڪجهه خراب آهي. رب ڪرشنا مدد ڪئي

ਕਿਸਨੁ ਸਹਾਈ ਪਾਂਡਵਾ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਤੂਤਿ ਵਿਸੇਖੈ ।

kisan sahaaee paanddavaa bhaae bhagat karatoot visekhai |

پنڊس ڇاڪاڻ ته انهن ۾ عقيدت ۽ اخلاق جو ڀرپور جذبو هو.

ਵੈਰ ਭਾਉ ਚਿਤਿ ਕੈਰਵਾਂ ਗਣਤੀ ਗਣਨਿ ਅੰਦਰਿ ਕਾਲੇਖੈ ।

vair bhaau chit kairavaan ganatee ganan andar kaalekhai |

ڪورين جي دل ۾ دشمني هئي ۽ هو هميشه شين جي اونداهي طرف حساب ڪندا هئا.

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਪਰਵੰਨਿਆ ਭਾਲਣ ਗਏ ਨ ਦਿਸਟਿ ਸਰੇਖੈ ।

bhalaa buraa paravaniaa bhaalan ge na disatt sarekhai |

ٻه شهزادا هڪ نيڪ ۽ بدڪار کي ڳولڻ لاءِ ٻاهر نڪتا، پر سندن خيال مختلف هئا.

ਬੁਰਾਨ ਕੋਈ ਜੁਧਿਸਟਰੈ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋ ਭਲਾ ਨ ਭੇਖੈ ।

buraan koee judhisattarai durajodhan ko bhalaa na bhekhai |

يُودِشَر لاءِ ڪو به بڇڙو نه هو ۽ درِيوڌن کي به ڪو سٺو ماڻهو نه مليو.

ਕਰਵੈ ਹੋਇ ਸੁ ਟੋਟੀ ਰੇਖੈ ।੪।

karavai hoe su ttottee rekhai |4|

برتن ۾ جيڪا به شيءِ (مٺي يا تلخ) هوندي آهي، اها تڏهن معلوم ٿيندي آهي، جڏهن اُها ٻوٽي مان نڪرندي آهي.

ਪਉੜੀ ੫

paurree 5

ਸੂਰਜੁ ਘਰਿ ਅਵਤਾਰੁ ਲੈ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰਣਿ ਜਾਇ ਬਹਿਠਾ ।

sooraj ghar avataar lai dharam veechaaran jaae bahitthaa |

سن جي خاندان ۾ ڄائو، هن (ڌرناراج) انصاف جي خدمت ڪندڙ جي تخت کي سينگاريو.

ਮੂਰਤਿ ਇਕਾ ਨਾਉ ਦੁਇ ਧਰਮਰਾਇ ਜਮ ਦੇਖਿ ਸਰਿਠਾ ।

moorat ikaa naau due dharamaraae jam dekh saritthaa |

هو هڪ آهي پر مخلوق کيس ٻن نالن سان سڃاڻي ٿي- ڌرمراج ۽ يما.

ਧਰਮੀ ਡਿਠਾ ਧਰਮਰਾਇ ਪਾਪੁ ਕਮਾਇ ਪਾਪੀ ਜਮ ਡਿਠਾ ।

dharamee dditthaa dharamaraae paap kamaae paapee jam dditthaa |

ماڻهو هن کي ڌرمراج جي روپ ۾ پرهيزگار ۽ پرهيزگار ڏسن ٿا پر بدڪار گنهگار يما جي روپ ۾.

ਪਾਪੀ ਨੋ ਪਛੜਾਇਂਦਾ ਧਰਮੀ ਨਾਲਿ ਬੁਲੇਂਦਾ ਮਿਠਾ ।

paapee no pachharraaeindaa dharamee naal bulendaa mitthaa |

هو بڇڙي ماڻهوءَ کي به ماريندو آهي پر مذهبي ماڻهوءَ سان مٺي ڳالهه ڪندو آهي.

ਵੈਰੀ ਦੇਖਨਿ ਵੈਰ ਭਾਇ ਮਿਤ੍ਰ ਭਾਇ ਕਰਿ ਦੇਖਨਿ ਇਠਾ ।

vairee dekhan vair bhaae mitr bhaae kar dekhan itthaa |

دشمن کيس دشمنيءَ جي نگاهه سان ڏسن ٿا ۽ دوست ماڻهو کيس پيار ڪندڙ ڄاڻن ٿا.

ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਵਿਚਿ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਵਰ ਸਰਾਪ ਜਾਣਨਿ ਅਭਰਿਠਾ ।

narak surag vich pun paap var saraap jaanan abharitthaa |

گناهه ۽ فضيلت، نعمت ۽ لعنت، جنت ۽ جهنم پنهنجي پنهنجي جذبن (محبت ۽ دشمني) جي مطابق معلوم ۽ محسوس ڪيا ويا آهن.

ਦਰਪਣਿ ਰੂਪ ਜਿਵੇਹੀ ਪਿਠਾ ।੫।

darapan roop jivehee pitthaa |5|

آئينو ان جي اڳيان موجود شئي جي مطابق ڇانو کي ظاهر ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੬

paurree 6

(وَنو=رنگ. رونڊا=روئڻ. سِرخائي=بهترين)

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਨਿਰਮਲ ਆਰਸੀ ਸਭਾ ਸੁਧ ਸਭ ਕੋਈ ਦੇਖੈ ।

jiaun kar niramal aarasee sabhaa sudh sabh koee dekhai |

صاف آئيني ۾ هرڪو پنهنجي صحيح شڪل ڏسي ٿو.

ਗੋਰਾ ਗੋਰੋ ਦਿਸਦਾ ਕਾਲਾ ਕਾਲੋ ਵੰਨੁ ਵਿਸੇਖੈ ।

goraa goro disadaa kaalaa kaalo van visekhai |

صاف رنگ صاف ظاهر ٿئي ٿو ۽ ڪارو هڪ خاص طور تي ڪارو آهي.

ਹਸਿ ਹਸਿ ਦੇਖੈ ਹਸਤ ਮੁਖ ਰੋਂਦਾ ਰੋਵਣਹਾਰੁ ਸੁ ਲੇਖੈ ।

has has dekhai hasat mukh rondaa rovanahaar su lekhai |

هڪ کلڻ وارو ماڻهو پنهنجي منهن کي کلندي ڏسي ٿو ۽ روئي رهيو آهي جيئن ان ۾ روئي رهيو آهي.

ਲੇਪੁ ਨ ਲਗੈ ਆਰਸੀ ਛਿਅ ਦਰਸਨੁ ਦਿਸਨਿ ਬਹੁ ਭੇਖੈ ।

lep na lagai aarasee chhia darasan disan bahu bhekhai |

ان ۾ ڇهن فلسفين جا پيروڪار مختلف انداز ۾ نظر اچن ٿا، پر آئينو انهن سڀني کان لاتعلق رهي ٿو.

ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ਕਰੋਧੁ ਕੁਲੇਖੈ ।

duramat doojaa bhaau hai vair virodh karodh kulekhai |

احساس دوئي آهي، اها بڇڙي عقل آهي، جيڪا دشمني، مخالفت ۽ ڪاوڙ جو ٻيو نالو آهي.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸਮਦਰਸੀ ਸਮਦਰਸ ਸਰੇਖੈ ।

guramat niramal niramalaa samadarasee samadaras sarekhai |

گرو جي حڪمت جا پرهيزگار پيروڪار هميشه خالص ۽ برابر رهن ٿا.

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਹੁਇ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖੈ ।੬।

bhalaa buraa hue roop na rekhai |6|

ٻي صورت ۾ نيڪي ۽ بديءَ جو ٻيو ڪو به فرق ڪونهي.

ਪਉੜੀ ੭

paurree 7

ਇਕਤੁ ਸੂਰਜਿ ਆਥਵੈ ਰਾਤਿ ਅਨੇਰੀ ਚਮਕਨਿ ਤਾਰੇ ।

eikat sooraj aathavai raat aneree chamakan taare |

جڏهن پٽ شام جو سج لهي ٿو ته اونداهي رات ۾ تارا چمڪندا آهن.

ਸਾਹ ਸਵਨਿ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਚੋਰ ਫਿਰਨਿ ਘਰਿ ਮੁਹਣੈਹਾਰੇ ।

saah savan ghar aapanai chor firan ghar muhanaihaare |

امير ماڻهو پنهنجن گهرن ۾ سمهن ٿا پر چور چوري ڪرڻ لاءِ گهمندا ڦرندا آهن.

ਜਾਗਨਿ ਵਿਰਲੇ ਪਾਹਰੂ ਰੂਆਇਨਿ ਹੁਸੀਆਰ ਬਿਦਾਰੇ ।

jaagan virale paaharoo rooaaein huseeaar bidaare |

ڪجھ محافظ جاڳندا رھن ٿا ۽ ٻين کي خبردار ڪرڻ لاءِ رڙ ڪندا رھن ٿا.

ਜਾਗਿ ਜਗਾਇਨਿ ਸੁਤਿਆਂ ਸਾਹ ਫੜੰਦੇ ਚੋਰ ਚਗਾਰੇ ।

jaag jagaaein sutiaan saah farrande chor chagaare |

اهي جاڳندڙ چوکيدار ننڊ ۾ پيل ماڻهن کي جاڳائيندا آهن ۽ اهڙيءَ طرح چورن ۽ ڀوتارن کي پڪڙيندا آهن.

ਜਾਗਦਿਆਂ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਸੁਤੇ ਘਰ ਮੁਸਨਿ ਵੇਚਾਰੇ ।

jaagadiaan ghar rakhiaa sute ghar musan vechaare |

جيڪي جاڳندا آھن سي پنھنجي گھر جي حفاظت ڪن ٿا پر گھر لٽجي وڃن ٿا انھن جا جيڪي ننڊ ۾ آھن.

ਸਾਹ ਆਏ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਚੋਰ ਜਾਰਿ ਲੈ ਗਰਦਨਿ ਮਾਰੇ ।

saah aae ghar aapanai chor jaar lai garadan maare |

مالدار چورن کي (حڪومتن جي حوالي ڪري) خوشيءَ سان گهر موٽي وڃن ٿا، پر سندن ڳچيءَ مان چور پڪڙيو وڃي ٿو.

ਭਲੇ ਬੁਰੇ ਵਰਤਨਿ ਸੈਸਾਰੇ ।੭।

bhale bure varatan saisaare |7|

برائي ۽ نيڪي ٻئي هن دنيا ۾ سرگرم آهن.

ਪਉੜੀ ੮

paurree 8

ਮਉਲੇ ਅੰਬ ਬਸੰਤ ਰੁਤਿ ਅਉੜੀ ਅਕੁ ਸੁ ਫੁਲੀ ਭਰਿਆ ।

maule anb basant rut aaurree ak su fulee bhariaa |

بهار جي موسم ۾ انبن ۾ گل ڦٽي پوندا آهن ۽ سٽي واري علائقي جو ڪچو جهنگلي ٻوٽو به گلن سان ڀرپور ٿيندو آهي.

ਅੰਬਿ ਨ ਲਗੈ ਖਖੜੀ ਅਕਿ ਨ ਲਗੈ ਅੰਬੁ ਅਫਰਿਆ ।

anb na lagai khakharree ak na lagai anb afariaa |

اَکَ جي ٻج مان ميوو نٿو پيدا ٿئي ۽ بي ميوو اَڪَ ان جي وڻ تي اُڀري نٿو سگهي.

ਕਾਲੀ ਕੋਇਲ ਅੰਬ ਵਣਿ ਅਕਿਤਿਡੁ ਚਿਤੁ ਮਿਤਾਲਾ ਹਰਿਆ ।

kaalee koeil anb van akitidd chit mitaalaa hariaa |

انبڙيءَ جي وڻ تي ويٺي رات جو تارو ڪارا ۽ اَکَ جو ٿلهو هڪ يا سائو هوندو آهي.

ਮਨ ਪੰਖੇਰੂ ਬਿਰਖ ਭੇਦੁ ਸੰਗ ਸੁਭਾਉ ਸੋਈ ਫਲੁ ਧਰਿਆ ।

man pankheroo birakh bhed sang subhaau soee fal dhariaa |

دماغ هڪ پکي آهي ۽ مختلف ڪمن جي نتيجن جي فرق جي ڪري، اهو ان وڻ جو ميوو حاصل ڪري ٿو جنهن تي هو ويهڻ لاءِ چونڊيندو آهي.

ਗੁਰਮਤਿ ਡਰਦਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਦੁਰਮਤਿ ਸੰਗਿ ਅਸਾਧ ਨ ਡਰਿਆ ।

guramat ddaradaa saadhasang duramat sang asaadh na ddariaa |

دماغ مقدس جماعت ۽ گرو جي حڪمت کان ڊڄي ٿو پر بڇڙي صحبت ۽ بڇڙي عقل کان نٿو ڊڄي يعني سٺي صحبت ۾ وڃڻ نٿو چاهي ۽ بڇڙي صحبت ۾ دلچسپي وٺي ٿو.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭੀ ਆਖੀਐ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣਿ ਪਤਿਤ ਉਧਰਿਆ ।

bhagat vachhal bhee aakheeai patit udhaaran patit udhariaa |

خدا کي چيو ويندو آهي ته هو بزرگن سان پيار ڪندڙ ۽ زوال وارن کي آزاد ڪرڻ وارو.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸੋਈ ਤਰਿਆ ।੮।

jo tis bhaanaa soee tariaa |8|

هن ڪيترن ئي زوال پذير ماڻهن کي بچايو آهي ۽ صرف اهو پار ڪري ٿو جيڪو هن کي قبول ڪيو وڃي.

ਪਉੜੀ ੯

paurree 9

ਜੇ ਕਰਿ ਉਧਰੀ ਪੂਤਨਾ ਵਿਹੁ ਪੀਆਲਣੁ ਕੰਮੁ ਨ ਚੰਗਾ ।

je kar udharee pootanaa vihu peeaalan kam na changaa |

جيڪڏهن پفتانه (عورت شيطان) به آزاد ٿي وئي ته ان جو مطلب اهو ناهي ته ڪنهن کي زهر ڏيڻ سٺو عمل آهي.

ਗਨਿਕਾ ਉਧਰੀ ਆਖੀਐ ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਇ ਨ ਲਈਐ ਪੰਗਾ ।

ganikaa udharee aakheeai par ghar jaae na leeai pangaa |

گريڪا (هڪ طوائف) کي آزاد ڪيو ويو پر هڪ ٻئي جي گهر ۾ داخل ٿيڻ ۽ مصيبت کي دعوت نه ڏيڻ گهرجي.

ਬਾਲਮੀਕੁ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ਮਾਰੈ ਵਾਟ ਨ ਹੋਇ ਨਿਸੰਗਾ ।

baalameek nisataariaa maarai vaatt na hoe nisangaa |

جڏهن کان والمليڪي کي برڪت ملي آهي، تڏهن کان ڪنهن کي به شاهراهه تي ڦرلٽ جو رستو نه اختيار ڪرڻ گهرجي.

ਫੰਧਕਿ ਉਧਰੈ ਆਖੀਅਨਿ ਫਾਹੀ ਪਾਇ ਨ ਫੜੀਐ ਟੰਗਾ ।

fandhak udharai aakheean faahee paae na farreeai ttangaa |

پکين کي پڪڙيندڙ کي به آزاد چئبو آهي، پر اسان کي ڦاسيءَ ذريعي ٻين جي ٽنگ نه پڪڙڻ گهرجي.

ਜੇ ਕਾਸਾਈ ਉਧਰਿਆ ਜੀਆ ਘਾਇ ਨ ਖਾਈਐ ਭੰਗਾ ।

je kaasaaee udhariaa jeea ghaae na khaaeeai bhangaa |

جيڪڏهن ساڌنا، قصاب (دنيا جو سمنڊ) پار ٿي ويو، ته اسان کي ٻين کي مارڻ کان پاڻ کي نقصان پهچائڻ نه گهرجي.

ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੈ ਬੋਹਿਥਾ ਸੁਇਨਾ ਲੋਹੁ ਨਾਹੀ ਇਕ ਰੰਗਾ ।

paar utaarai bohithaa sueinaa lohu naahee ik rangaa |

جهاز لوهه ۽ سون ٻنهي طرفن کان وٺي وڃي ٿو پر پوءِ به انهن جي شڪل ۽ رنگ هڪجهڙا نه آهن.

ਇਤੁ ਭਰਵਾਸੈ ਰਹਣੁ ਕੁਢੰਗਾ ।੯।

eit bharavaasai rahan kudtangaa |9|

حقيقت ۾، اهڙين اميدن تي رهڻ هڪ خراب طرز زندگي آهي.

ਪਉੜੀ ੧੦

paurree 10

ਪੈ ਖਾਜੂਰੀ ਜੀਵੀਐ ਚੜ੍ਹਿ ਖਾਜੂਰੀ ਝੜਉ ਨ ਕੋਈ ।

pai khaajooree jeeveeai charrh khaajooree jhrrau na koee |

کجيءَ جي وڻ کان بچڻ جو مطلب اهو ناهي ته ماڻهو ان وڻ تي چڙهڻ لاءِ ان تان ڪري.

ਉਝੜਿ ਪਇਆ ਨ ਮਾਰੀਐ ਉਝੜ ਰਾਹੁ ਨ ਚੰਗਾ ਹੋਈ ।

aujharr peaa na maareeai ujharr raahu na changaa hoee |

ويران هنڌن ۽ طريقن ۾ جيڪڏهن قتل نه ڪيو وڃي ته به ويران هنڌن تي هلڻ به محفوظ نه آهي.

ਜੇ ਸਪ ਖਾਧਾ ਉਬਰੇ ਸਪੁ ਨ ਫੜੀਐ ਅੰਤਿ ਵਿਗੋਈ ।

je sap khaadhaa ubare sap na farreeai ant vigoee |

سئنڪ کي ڇهڻ جي باوجود به ماڻهو بچي سگهي ٿو، پوءِ به ان کي پڪڙڻ نقصانڪار ٿيندو.

ਵਹਣਿ ਵਹੰਦਾ ਨਿਕਲੈ ਵਿਣੁ ਤੁਲਹੇ ਡੁਬਿ ਮਰੈ ਭਲੋਈ ।

vahan vahandaa nikalai vin tulahe ddub marai bhaloee |

درياءَ جي وهڪري سان ڌوڏي وڃڻ جو جيڪڏهن ڪو ماڻهو اڪيلو ئي ٻاهر نڪرندو آهي ته پوءِ به درياهه ۾ لهڻ کان سواءِ ٻڏڻ جو وڌيڪ امڪان آهي.

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਆਖੀਐ ਵਿਰਤੀਹਾਣੁ ਜਾਣੁ ਜਾਣੋਈ ।

patit udhaaran aakheeai virateehaan jaan jaanoee |

هر قسم جا ماڻهو چڱيءَ طرح ڄاڻن ٿا ته الله تعاليٰ زوال وارن کي آزاد ڪرڻ وارو آهي.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਗਹ ਲਹੈ ਨ ਢੋਈ ।

bhaau bhagat guramat hai duramat daragah lahai na dtoee |

گرو جي فرمانبرداري (گرميت) محبت واري عقيدت آهي ۽ خراب عقل وارا ماڻهو رب جي درٻار ۾ پناهه نٿا وٺن.

ਅੰਤਿ ਕਮਾਣਾ ਹੋਇ ਸਥੋਈ ।੧੦।

ant kamaanaa hoe sathoee |10|

زندگيءَ ۾ ڪيل عمل ئي آخر ۾ ساٿي آهن.

ਪਉੜੀ ੧੧

paurree 11

ਥੋਮ ਕਥੂਰੀ ਵਾਸੁ ਜਿਉਂ ਕੰਚਨੁ ਲੋਹੁ ਨਹੀਂ ਇਕ ਵੰਨਾ ।

thom kathooree vaas jiaun kanchan lohu naheen ik vanaa |

جيئن لوڻ ۽ مشڪ جي بوءَ مختلف آهي، تيئن سون ۽ لوهه به هڪجهڙا نه آهن.

ਫਟਕ ਨ ਹੀਰੇ ਤੁਲਿ ਹੈ ਸਮਸਰਿ ਨੜੀ ਨ ਵੜੀਐ ਗੰਨਾ ।

fattak na heere tul hai samasar narree na varreeai ganaa |

شيشي جو ڪرسٽل به هيرن جي برابر نه هوندو آهي ۽ ساڳيءَ طرح ڪمند ۽ ٿلهو ڳچ به هڪجهڙو نه هوندو آهي.

ਤੁਲਿ ਨ ਰਤਨਾ ਰਤਕਾਂ ਮੁਲਿ ਨ ਕਚੁ ਵਿਕਾਵੈ ਪੰਨਾ ।

tul na ratanaa ratakaan mul na kach vikaavai panaa |

ڳاڙهو ۽ ڪارو ٻج (رتا) زيور جي برابر ناهي ۽ شيشي زمرد جي قيمت تي وڪرو نٿو ڪري سگهجي.

ਦੁਰਮਤਿ ਘੁੰਮਣਵਾਣੀਐ ਗੁਰਮਤਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਬੋਹਿਥੁ ਬੰਨਾ ।

duramat ghunmanavaaneeai guramat sukrit bohith banaa |

بڇڙائي عقل هڪ ٻرندڙ آهي پر گرو جي حڪمت (گرمت) چڱن ڪمن جو ٻيڙو آهي جيڪو پار ڪري ٿو.

ਨਿੰਦਾ ਹੋਵੈ ਬੁਰੇ ਦੀ ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਭਲੇ ਧੰਨੁ ਧੰਨਾ ।

nindaa hovai bure dee jai jaikaar bhale dhan dhanaa |

بڇڙي ماڻهوءَ جي هميشه مذمت ڪئي ويندي آهي ۽ سٺي ماڻهوءَ کي هر وقت ساراهيو ويندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਜਾਣੀਐ ਮਨਮੁਖ ਸਚੁ ਰਹੈ ਪਰਛੰਨਾ ।

guramukh paragatt jaaneeai manamukh sach rahai parachhanaa |

گرومخن جي ذريعي، سچ پڌرو ٿئي ٿو ۽ اهڙيءَ طرح سڀني کي معلوم ٿئي ٿو، پر انسانن ۾، هڪ ئي سچ کي دٻايو ۽ لڪايو وڃي ٿو.

ਕੰਮਿ ਨ ਆਵੈ ਭਾਂਡਾ ਭੰਨਾ ।੧੧।

kam na aavai bhaanddaa bhanaa |11|

ٽٽل ٿانءَ وانگر، اُن جو ڪوبه فائدو نه آهي.

ਪਉੜੀ ੧੨

paurree 12

ਇਕ ਵੇਚਨਿ ਹਥੀਆਰ ਘੜਿ ਇਕ ਸਵਾਰਨਿ ਸਿਲਾ ਸੰਜੋਆ ।

eik vechan hatheeaar gharr ik savaaran silaa sanjoaa |

ڪيترائي ماڻھو ھٿيار تيار ڪري وڪڻندا آھن ۽ ڪيترائي ھٿيار صاف ڪندا آھن.

ਰਣ ਵਿਚਿ ਘਾਉ ਬਚਾਉ ਕਰਿ ਦੁਇ ਦਲ ਨਿਤਿ ਉਠਿ ਕਰਦੇ ਢੋਆ ।

ran vich ghaau bachaau kar due dal nit utth karade dtoaa |

جنگ ۾ هٿيار زخمي ٿين ٿا ۽ هٿيارن جي حفاظت ڪن ٿا جيئن ٻنهي فوجن جا ويڙهاڪ بار بار لڙهندا رهن.

ਘਾਇਲੁ ਹੋਇ ਨੰਗਾਸਣਾ ਬਖਤਰ ਵਾਲਾ ਨਵਾਂ ਨਿਰੋਆ ।

ghaaeil hoe nangaasanaa bakhatar vaalaa navaan niroaa |

جيڪي اڻڄاتل آھن سي زخمي آھن پر جن ھٿيار پھرايا آھن سي چڱيءَ طرح برقرار آھن.

ਕਰਨਿ ਗੁਮਾਨੁ ਕਮਾਨਗਰ ਖਾਨਜਰਾਦੀ ਬਹੁਤੁ ਬਖੋਆ ।

karan gumaan kamaanagar khaanajaraadee bahut bakhoaa |

ڪمان ساز پڻ پنهنجن خاص ڪمانن تي فخر محسوس ڪن ٿا.

ਜਗ ਵਿਚਿ ਸਾਧ ਅਸਾਧ ਸੰਗੁ ਸੰਗ ਸੁਭਾਇ ਜਾਇ ਫਲੁ ਭੋਆ ।

jag vich saadh asaadh sang sang subhaae jaae fal bhoaa |

هن دنيا ۾ ٻن قسمن جون صحبتون آهن، هڪ ساڌو ۽ ٻيو شرير ۽ انهن جي ملڻ سان مختلف نتيجا نڪرندا آهن.

ਕਰਮ ਸੁ ਧਰਮ ਅਧਰਮ ਕਰਿ ਸੁਖ ਦੁਖ ਅੰਦਰਿ ਆਇ ਪਰੋਆ ।

karam su dharam adharam kar sukh dukh andar aae paroaa |

ان ڪري انسان پنهنجي چڱائي ۽ برائيءَ جي ڪري پنهنجي خوشين يا ڏکن ۾ مگن رهي ٿو.

ਭਲੇ ਬੁਰੇ ਜਸੁ ਅਪਜਸੁ ਹੋਆ ।੧੨।

bhale bure jas apajas hoaa |12|

نيڪي ۽ بدي کي ترتيب سان شهرت ۽ بدنامي ملي ٿي.

ਪਉੜੀ ੧੩

paurree 13

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਅਰਥ ਸੁਗਰਥੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਆਵੈ ।

sat santokh deaa dharam arath sugarath saadhasang aavai |

سچائي، سڪون، شفقت، ڌرم، دولت ۽ ٻيون بهترين شيون مقدس جماعت ۾ حاصل ٿين ٿيون.

ਕਾਮੁ ਕਰੋਧੁ ਅਸਾਧ ਸੰਗਿ ਲੋਭਿ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰ ਮਚਾਵੈ ।

kaam karodh asaadh sang lobh mohu ahankaar machaavai |

بڇڙن سان لاڳاپو، لالچ، لالچ، لالچ ۽ انا وڌائي ٿو.

ਦੁਕ੍ਰਿਤੁ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਕਰਮ ਕਰਿ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਹੁਇ ਨਾਉਂ ਧਰਾਵੈ ।

dukrit sukrit karam kar buraa bhalaa hue naaun dharaavai |

سٺو يا خراب نالو بالترتيب سٺي يا خراب ڪمن جي ڪري ڪمايو ويندو آهي.

ਗੋਰਸੁ ਗਾਈਂ ਖਾਇ ਖੜੁ ਇਕੁ ਇਕੁ ਜਣਦੀ ਵਗੁ ਵਧਾਵੈ ।

goras gaaeen khaae kharr ik ik janadee vag vadhaavai |

گھاس ۽ تيل کائڻ سان ڳئون کير ڏئي ٿي ۽ ٻڪرين کي جنم ڏئي رڍ وڌائي ٿي.

ਦੁਧਿ ਪੀਤੈ ਵਿਹੁ ਦੇਇ ਸਪ ਜਣਿ ਜਣਿ ਬਹਲੇ ਬਚੇ ਖਾਵੈ ।

dudh peetai vihu dee sap jan jan bahale bache khaavai |

کير پيئڻ سان نانگ زهر الٽي ٿو ۽ پنهنجي اولاد کي کائي ٿو.

ਸੰਗ ਸੁਭਾਉ ਅਸਾਧ ਸਾਧੁ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ।

sang subhaau asaadh saadh paap pun dukh sukh fal paavai |

ساڌن ۽ بدڪارن سان صحبت مختلف طرح سان گناهه ۽ ميرٽ، غم ۽ خوشيون پيدا ڪري ٿي.

ਪਰਉਪਕਾਰ ਵਿਕਾਰੁ ਕਮਾਵੈ ।੧੩।

praupakaar vikaar kamaavai |13|

ڀرڻ، ڀلائي يا برائي جي جذبي کي جنم ڏئي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੪

paurree 14

ਚੰਨਣੁ ਬਿਰਖੁ ਸੁਬਾਸੁ ਦੇ ਚੰਨਣੁ ਕਰਦਾ ਬਿਰਖ ਸਬਾਏ ।

chanan birakh subaas de chanan karadaa birakh sabaae |

صندل جو وڻ سڀني وڻن کي خوشبو ڏئي ٿو.

ਖਹਦੇ ਵਾਂਸਹੁਂ ਅਗਿ ਧੁਖਿ ਆਪਿ ਜਲੈ ਪਰਵਾਰੁ ਜਲਾਏ ।

khahade vaansahun ag dhukh aap jalai paravaar jalaae |

بانس جي رگڻ سان (ٻئي طرف) بانس پاڻ سڙي وڃي ٿو ۽ سڄي خاندان کي ساڙي ٿو.

ਮੁਲਹ ਜਿਵੈ ਪੰਖੇਰੂਆ ਫਾਸੈ ਆਪਿ ਕੁਟੰਬ ਫਹਾਏ ।

mulah jivai pankherooaa faasai aap kuttanb fahaae |

ٻهراڙيءَ واري ٻٽي نه رڳو پڪڙي ٿي پر سڄي خاندان کي به ڦاسائي ٿي.

ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਹੁਇ ਪਰਬਤਹੁ ਪਾਰਸੁ ਕਰਿ ਕੰਚਨੁ ਦਿਖਲਾਏ ।

asatt dhaat hue parabatahu paaras kar kanchan dikhalaae |

جبلن مان مليل اٺن دھاتن کي فلسفي جي پٿر ذريعي سون ۾ تبديل ڪيو ويو آهي.

ਗਣਿਕਾ ਵਾੜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਹੋਵਨਿ ਰੋਗੀ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ।

ganikaa vaarrai jaae kai hovan rogee paap kamaae |

طوائفن ڏانهن وڃڻ وارا ماڻهو وبائي مرضن کان علاوه گناهه به ڪمائيندا آهن.

ਦੁਖੀਏ ਆਵਨਿ ਵੈਦ ਘਰ ਦਾਰੂ ਦੇ ਦੇ ਰੋਗੁ ਮਿਟਾਏ ।

dukhee aavan vaid ghar daaroo de de rog mittaae |

بيماريءَ جا مريض طبيب وٽ ايندا آهن ۽ هو دوا ڏئي کين شفا ڏيندو آهي.

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਦੁਇ ਸੰਗ ਸੁਭਾਏ ।੧੪।

bhalaa buraa due sang subhaae |14|

ڪمپني جي فطرت جي ڪري، هڪ سٺو يا خراب ٿيندو.

ਪਉੜੀ ੧੫

paurree 15

ਭਲਾ ਸੁਭਾਉ ਮਜੀਠ ਦਾ ਸਹੈ ਅਵਟਣੁ ਰੰਗੁ ਚੜ੍ਹਾਏ ।

bhalaa subhaau majeetth daa sahai avattan rang charrhaae |

مدهوش جي طبيعت نرم آهي؛ اهو گرمي برداشت ڪري ٿو پر ٻين کي تيز رنگ ۾ رنگي ٿو.

ਗੰਨਾ ਕੋਲੂ ਪੀੜੀਐ ਟਟਰਿ ਪਇਆ ਮਿਠਾਸੁ ਵਧਾਏ ।

ganaa koloo peerreeai ttattar peaa mitthaas vadhaae |

ڪمند کي پهرين ڪڙيءَ ۾ پسايو ويندو آهي ۽ پوءِ ڪڪڙ ۾ باھ تي رکيو ويندو آهي جتي ان ۾ بيڪنگ سوڊا وجهڻ سان ان جي مٺائي وڌيڪ وڌي ويندي آهي.

ਤੁੰਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਜੀਐ ਕਉੜਤਣ ਦੀ ਬਾਣਿ ਨ ਜਾਏ ।

tunme amrit sinjeeai kaurratan dee baan na jaae |

ڪولوسنٿ (Colocynth) کي جيڪڏهن امرت سان سيراب ڪيو وڃي، تڏهن به ان جي تلخي نه نڪرندي آهي.

ਅਵਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਕਰੈ ਭਲਾ ਨ ਅਵਗਣੁ ਚਿਤਿ ਵਸਾਏ ।

avagun keete gun karai bhalaa na avagan chit vasaae |

سڳورو ماڻهو پنهنجي دل ۾ عيب نه رکندو آهي ۽ بدڪار سان نيڪي ڪندو آهي.

ਗੁਣੁ ਕੀਤੇ ਅਉਗੁਣੁ ਕਰੈ ਬੁਰਾ ਨ ਮੰਨ ਅੰਦਰਿ ਗੁਣ ਪਾਏ ।

gun keete aaugun karai buraa na man andar gun paae |

پر بڇڙو ڪم ڪندڙ پنهنجي دل ۾ نيڪيون نه رکندو آهي، ۽ نيڪين جي برائي ڪندو آهي.

ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਖਾਏ ।੧੫।

jo beejai soee fal khaae |15|

جيڪو پوکيندو سو لڻيندو.

ਪਉੜੀ ੧੬

paurree 16

ਪਾਣੀ ਪਥਰੁ ਲੀਕ ਜਿਉਂ ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਪਰਕਿਰਤਿ ਸੁਭਾਏ ।

paanee pathar leek jiaun bhalaa buraa parakirat subhaae |

جيئن پاڻي ۽ پٿر جو معاملو آهي، شيون پنهنجي فطرت مطابق سٺيون يا خراب هونديون آهن.

ਵੈਰ ਨ ਟਿਕਦਾ ਭਲੇ ਚਿਤਿ ਹੇਤੁ ਨ ਟਿਕੈ ਬੁਰੈ ਮਨਿ ਆਏ ।

vair na ttikadaa bhale chit het na ttikai burai man aae |

سڳوري دل ۾ ڪا دشمني ناهي، ۽ محبت بڇڙي دل ۾ نه رهندي آهي.

ਭਲਾ ਨ ਹੇਤੁ ਵਿਸਾਰਦਾ ਬੁਰਾ ਨ ਵੈਰੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਰਾਏ ।

bhalaa na het visaaradaa buraa na vair manahu visaraae |

عظيم انسان پنهنجي ڪيل نيڪي کي ڪڏهن به نه وساريندو آهي جڏهن ته بدڪار ماڻهو دشمني نه وساريندو آهي.

ਆਸ ਨ ਪੁਜੈ ਦੁਹਾਂ ਦੀ ਦੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਤਿ ਲਖਾਏ ।

aas na pujai duhaan dee duramat guramat ant lakhaae |

ٻنهي جون خواهشون آخر ۾ پوريون نه ٿيون ڇو ته برائي اڃا به برائي ڪرڻ چاهي ٿو ۽ عظيم چاهي ٿو ته خيرات پکيڙيندو وڃي.

ਭਲਿਅਹੁਂ ਬੁਰਾ ਨ ਹੋਵਈ ਬੁਰਿਅਹੁਂ ਭਲਾ ਨ ਭਲਾ ਮਨਾਏ ।

bhaliahun buraa na hovee buriahun bhalaa na bhalaa manaae |

شريف ماڻهو برائي نه ٿو ڪري سگهي پر امير کي ڪنهن بڇڙي ماڻهو ۾ شرافت جي اميد نه رکڻ گهرجي.

ਵਿਰਤੀਹਾਣੁ ਵਖਾਣਿਆ ਸਈ ਸਿਆਣੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਏ ।

virateehaan vakhaaniaa see siaanee sikh sunaae |

اهو آهي سٺن ماڻهن جي عقل جو نچوڙ ۽ ان جي مطابق مون پنهنجي چوڌاري رائج خيالن کي بيان ڪيو آهي.

ਪਰਉਪਕਾਰੁ ਵਿਕਾਰੁ ਕਮਾਏ ।੧੬।

praupakaar vikaar kamaae |16|

احسان (ڪڏهن) برائي جي صورت ۾ ادا ڪري سگهجي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੭

paurree 17

ਵਿਰਤੀਹਾਣੁ ਵਖਾਣਿਆ ਭਲੇ ਬੁਰੇ ਦੀ ਸੁਣੀ ਕਹਾਣੀ ।

virateehaan vakhaaniaa bhale bure dee sunee kahaanee |

ٻڌايل ڪهاڻين جي آڌار تي، مون موجوده صورتحال کي بيان ڪيو آهي.

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਦੁਇ ਚਲੇ ਰਾਹਿ ਉਸ ਥੈ ਤੋਸਾ ਉਸ ਥੈ ਪਾਣੀ ।

bhalaa buraa due chale raeh us thai tosaa us thai paanee |

هڪ بڇڙو ۽ شريف ماڻهو سفر تي نڪتو. وڏيرن وٽ ماني هئي ۽ بدڪار وٽ پاڻي هو.

ਤੋਸਾ ਅਗੈ ਰਖਿਆ ਭਲੇ ਭਲਾਈ ਅੰਦਰਿ ਆਣੀ ।

tosaa agai rakhiaa bhale bhalaaee andar aanee |

نيڪ طبيعت هئڻ ڪري، نيڪ ماڻهو کائڻ لاءِ ماني رکيائين.

ਬੁਰਾ ਬੁਰਾਈ ਕਰਿ ਗਇਆ ਹਥੀਂ ਕਢਿ ਨ ਦਿਤੋ ਪਾਣੀ ।

buraa buraaee kar geaa hatheen kadt na dito paanee |

بڇڙي دماغ پنهنجي بڇڙائي ڪئي (۽ پنهنجي ماني کائي) توت هن کي پاڻي نه ڏنو.

ਭਲਾ ਭਲਾਈਅਹੁਂ ਸਿਝਿਆ ਬੁਰੇ ਬੁਰਾਈਅਹੁਂ ਵੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ।

bhalaa bhalaaeeahun sijhiaa bure buraaeeahun vain vihaanee |

وڏيرن کي سندس شرافت جو ميوو مليو (۽ آزاد ٿي ويو) پر ان بڇڙيءَ کي زندگيءَ جي اها رات روئيندي ۽ روئيندي گذارڻي هئي.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਜੀਆਂ ਦਾ ਜਾਣੋਈ ਜਾਣੀ ।

sachaa saahib niaau sach jeean daa jaanoee jaanee |

اهو ئي رب سچو آهي ۽ سندس انصاف به سچو آهي.

ਕੁਦਰਤਿ ਕਾਦਰ ਨੋ ਕੁਰਬਾਣੀ ।੧੭।

kudarat kaadar no kurabaanee |17|

مان قربان آهيان خالق ۽ ان جي مخلوق تي (ڇاڪاڻ ته هڪ ئي رب جي ٻن ٻارن جي نيت مختلف آهي).

ਪਉੜੀ ੧੮

paurree 18

ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਸੈਸਾਰ ਵਿਚਿ ਜੋ ਆਇਆ ਤਿਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ ।

bhalaa buraa saisaar vich jo aaeaa tis sarapar maranaa |

هن دنيا ۾ برائي ۽ شرافت موجود آهي ۽ جيڪو به هتي آيو آهي، ان کي هڪ ڏينهن مرڻو آهي.

ਰਾਵਣ ਤੈ ਰਾਮਚੰਦ ਵਾਂਗਿ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਲੜਿ ਕਾਰਣੁ ਕਰਣਾ ।

raavan tai raamachand vaang mahaan balee larr kaaran karanaa |

راون ۽ رام جهڙا بهادر ماڻهو به جنگين جا سبب بڻيا.

ਜਰੁ ਜਰਵਾਣਾ ਵਸਿ ਕਰਿ ਅੰਤਿ ਅਧਰਮ ਰਾਵਣਿ ਮਨ ਧਰਣਾ ।

jar jaravaanaa vas kar ant adharam raavan man dharanaa |

زبردست عمر کي قابو ڪري، يعني وقت کي فتح ڪري، راون پنهنجي دل ۾ برائي اختيار ڪئي (۽ سيتا کي چورايو).

ਰਾਮਚੰਦੁ ਨਿਰਮਲੁ ਪੁਰਖੁ ਧਰਮਹੁਂ ਸਾਇਰ ਪਥਰ ਤਰਣਾ ।

raamachand niramal purakh dharamahun saaeir pathar taranaa |

رام هڪ بي داغ ماڻهو هو ۽ پنهنجي ذميداري جي احساس سبب سمنڊ ۾ پٿر به ترندا هئا.

ਬੁਰਿਆਈਅਹੁਂ ਰਾਵਣੁ ਗਇਆ ਕਾਲਾ ਟਿਕਾ ਪਰ ਤ੍ਰਿਅ ਹਰਣਾ ।

buriaaeeahun raavan geaa kaalaa ttikaa par tria haranaa |

بڇڙائيءَ جي ڪري راون هليو ويو (ماريو ويو) ٻئي جي زال چوري ڪرڻ جي بدنامي سان.

ਰਾਮਾਇਣੁ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਅਟਲੁ ਸੇ ਉਧਰੇ ਜੋ ਆਏ ਸਰਣਾ ।

raamaaein jug jug attal se udhare jo aae saranaa |

رامائن (رام جي ڪهاڻي) هميشه (ماڻهن جي ذهن ۾) مضبوط آهي ۽ جيڪو (ان ۾) پناهه گهري ٿو سو (دنيا جي سمنڊ) پار ٿي وڃي ٿو.

ਜਸ ਅਪਜਸ ਵਿਚਿ ਨਿਡਰ ਡਰਣਾ ।੧੮।

jas apajas vich niddar ddaranaa |18|

ڌرم جي پيروي ڪندڙ دنيا ۾ عزت حاصل ڪن ٿا ۽ جيڪي بڇڙا ڪم ڪن ٿا تن کي بدنامي ٿئي ٿي.

ਪਉੜੀ ੧੯

paurree 19

ਸੋਇਨ ਲੰਕਾ ਵਡਾ ਗੜੁ ਖਾਰ ਸਮੁੰਦ ਜਿਵੇਹੀ ਖਾਈ ।

soein lankaa vaddaa garr khaar samund jivehee khaaee |

گولڊن لنڪا هڪ عظيم الشان قلعو هو ۽ ان جي چوڌاري سمنڊ هڪ وسيع خندق جهڙو هو.

ਲਖ ਪੁਤੁ ਪੋਤੇ ਸਵਾ ਲਖੁ ਕੁੰਭਕਰਣੁ ਮਹਿਰਾਵਣੁ ਭਾਈ ।

lakh put pote savaa lakh kunbhakaran mahiraavan bhaaee |

راون کي هڪ لک پُٽ، اڍائي لک پوٽا پُٽ ۽ ڀائر هئا جهڙوڪ ڪنڀڪرن ۽ مهاراواري.

ਪਵਣੁ ਬੁਹਾਰੀ ਦੇਇ ਨਿਤਿ ਇੰਦ੍ਰ ਭਰੈ ਪਾਣੀ ਵਰ੍ਹਿਆਈ ।

pavan buhaaree dee nit indr bharai paanee varhiaaee |

هوا هن جي محلات کي ٻوڙيندي هئي، جڏهن ته اندرا مينهن ذريعي پاڻي کڻي ويندا هئا.

ਬੈਸੰਤਰੁ ਰਾਸੋਈਆ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਚਰਾਗ ਦੀਪਾਈ ।

baisantar raasoeea sooraj chand charaag deepaaee |

باھ سندس ڀاڄائي هئي ۽ سج ۽ چنڊ سندس چراغ جلندڙ.

ਬਹੁ ਖੂਹਣਿ ਚਤੁਰੰਗ ਦਲ ਦੇਸ ਨ ਵੇਸ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ।

bahu khoohan chaturang dal des na ves na keemat paaee |

هن جي گهوڙن، هاٿين، رٿن ۽ پيادل فوجن جو وڏو لشڪر جنهن ۾ ڪيترائي کاهوڙا شامل هئا (اڪيائو هاٿ، هڪ اکسوهاني 21870 هاٿين، 21870 رٿن، 65610 گهوڙن ۽ 109350 پيادل سپاهين جي مخلوط فوج جي نالي سان مشهور آهي) اهڙي هئي جنهن جي طاقت ۽ عظمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي.