Eén Oankaar, de oerenergie, gerealiseerd door de genade van een goddelijke leermeester
Sikh-spirit is subtieler dan een trichoom en scherper dan de scherpte van een zwaard.
Er kan niets over worden gezegd of uitgelegd en het onbeschrijfelijke verslag ervan kan niet worden geschreven.
Gedefinieerd als de weg van de Gurmukhs, kan deze niet met één enkele stap worden bereikt.
Het is als het likken van een smakeloze steen, maar de vreugde van zelfs het sap van miljoenen zoete suikerriet is er niet mee te vergelijken.
De gurmukhs hebben de genotsvrucht van liefdevolle toewijding verworven die aan zeldzame bomen groeit.
Door de genade van de ware Guru, het volgen van de wijsheid van de Guru en alleen in de heilige gemeente wordt de Sikh-geest bereikt.
De bedelaars smeken om vier levensidealen (dharma, art, katm en torens).
De ware Guru schenkt zelf de vier idealen; de Sikh van de Guru doet een verzoek voor hen.
De gurmukh draagt nooit de negen schatten en acht wonderbaarlijke krachten op zijn rug.
Wensvervullende koe en miljoenen Laksami's: 'Met hun fijne gebaren kunnen ze geen gursikh bereiken - Sikh van de Guru.
De sikh van de goeroe raakt nooit de steen van de filosoof of de vergankelijke vruchten van miljoenen wensbomen aan.
Miljoenen tantristen die mantra's en tantra's kennen, zijn slechts naakte acrobaten voor een sikh van de goeroe.
De relatie tussen de Goeroe-discipelen is zeer complex, omdat er veel wetten en verordeningen zijn.
De sikh van de goeroe schuwt altijd het gevoel van dualiteit.
De discipline van het discipelschap van de Guru is onuitsprekelijk voor de Veda's en alle melodieën.
Zelfs Chitragupt, de schrijver van de verslagen van de daden van de mensen, weet niet hoe hij moet schrijven over de geest van het Sikh-leven.
De glorie van Simaran, de herinnering aan de naam van de Heer, kan niet gekend worden door ontelbare Seanags (duizend mythische slangen met een kap).
Het gedrag van de Sikh-geest kan alleen gekend worden door voorbij de wereldse verschijnselen te gaan.
Hoe kan iemand de Sikh-manier van leven of Gursikhi begrijpen door alleen te leren en te contempleren?
Door de genade van de Guru verliest de Guru, die zijn bewustzijn op het Woord concentreert, in de heilige gemeente zijn trots en wordt hij nederig.
Een zeldzame persoon kan genieten van het plezier van liefdevolle toewijding.
De manier om het gedrag van een Sikh van de Guru te leren kennen, is door de heilige gemeente te zijn.
Dit mysterie was zelfs bij de tien incarnaties (van Visrnu) niet bekend; dit mysterie gaat de Gita en discussies te boven.
Dan kennen de Veda's het geheim ervan niet, ook al worden ze bestudeerd door goden en godinnen.
De diepe meditaties van de siddhs, naths en zelfs de tanttatras konden de leringen en praktijken van de Sikh-manier van leven niet doorkruisen.
Miljoenen toegewijden floreerden in deze wereld, maar zij konden ook de levensdiscipline van de Sikhs van de Guru niet begrijpen.
Dit leven is vergelijkbaar met het likken van de zoutloze steen, maar de smaak is zelfs onvergelijkbaar met de miljoenen vruchten.
Het opgaan in het woord van de Guru in de heilige gemeente is de voltooiing van het leven van een Guru.
Om meer te weten te komen over het Sikh-leven moet men zijn bewustzijn laten samensmelten met het Woord in de heilige gemeente.
Schrijven over het Sikh-leven is blijven luisteren, begrijpen en voortdurend schrijven.
Simran, meditatie in het Sikh-leven is het leren van de Guru-mantra (Vahiguru), die zoet is als suikerrietsap.
De geest van het sikhisme is als geur die in sandelhoutbomen huist.
Het begrip van een Sikh van de Goeroe bestaat uit het feit dat hij, zelfs nadat hij de begaafde aalmoezen (van nom) had ontvangen en volledig op de hoogte was, zichzelf als onwetend beschouwde.
De Sikh van de Guru luistert in de heilige gemeente naar het woord van de Guru en beoefent meditatie, liefdadigheid en wassing,
En zo gaat het verleden heden over naar een nieuwe toekomst.
In het Sikh-leven praat men zachtjes en wordt men nooit opgemerkt, dat wil zeggen dat het ego wordt bedorven.
Het handhaven van de Sikh-vorm en het bewegen in de vrees voor de Heer vormen de Sikh-manier van leven.
Sikh-leven betekent het volgen van de voetsporen van de gursikhs.
Men moet de vrucht van zijn eigen arbeid eten, dienstbaar zijn en altijd geïnspireerd blijven door de leringen van de Guru.
De allerhoogste r wordt niet bereikt door egoïsme en pas nadat hij het gevoel van ego heeft verloren, kan hij zichzelf identificeren met de vormloze en grenzeloze Heer.
Een discipel die als een dode komt en het goeroegraf binnentreedt, kan opgaan in de onmerkbare Heer die boven alle bewoordingen staat.
Sesanags konden het mysterie van Zijn mantra niet begrijpen.
Het leren van de Sikh-manier van leven is zo moeilijk als de bliksemschicht en alleen de Sikhs van de Guru leren het.
Schrijven over het Sikh-leven gaat ook alle verhalen te boven; niemand kan schrijven.
Geen enkele weegschaal kan de Sikh-manier van leven wegen.
Een glimp van het Sikh-leven kan alleen worden opgevangen in de heilige gemeente en de Gurdvara, de deur van de Heer.
Het nadenken over het woord van de Guru in de heilige gemeente is als het proeven van de Sikh-manier van leven.
Het begrijpen van het Sikh-leven is als het aansteken van de vlam van de Heer.
De genotsvrucht van de Gurmukhs is de liefde van de dierbare Heer.
Iemand die het Sikh-leven heeft bereikt, wil van niemand (god, godin) een glimp opvangen behalve van de Heer.
Voor iemand die het Sikh-leven heeft geproefd, smaken miljoenen ambrosiale vruchten raar.
Als je naar de melodie van het Sikh-leven luistert, geniet je van de wonderbaarlijke vreugde van miljoenen ongeslagen melodieën.
Degenen die in contact zijn gekomen met de Sikh-geest zijn verder gegaan dan de gevolgen van: warm en koud, vermomming en vermomming.
Nadat je de geur van het Sikh-leven hebt ingeademd, voel je alle andere geuren als een geur.
Iemand die de Sikh-manier van leven is gaan leven, leeft elk moment in liefdevolle toewijding.
Ondergedompeld in het 'woord van de Guru' blijft hij onthecht van de wereld.
De weg van de gurmukhs is de weg van het bewandelen van de waarheid, die de Sikh automatisch stabiliseert in zijn aangeboren aard.
Het gedrag van gurmukhs is waar; het aanraken van de voeten en het verworden van stof tot het stof van de voeten, dat wil zeggen het meest nederig worden is hun actieve gedrag.
De wassing in het Sikh-leven wast kwade neigingen weg door de wijsheid van de Guru (gurmat) over te nemen.
Aanbidding in het Sikh-leven is de aanbidding (dienst) aan de Sikhs van de Guru en het ondergedompeld raken in de douche van liefde van de lieve Heer.
Het dragen van de woorden van de Guru als een bloemenkrans betekent het aanvaarden van de wil van de Heer.
Het leven van een Gursikh is dood zijn, dat wil zeggen: je ego verliezen terwijl je nog leeft.
In zo'n leven wordt het woord van de Guru in de heilige gemeente gekarnd.
De gurmukhs nemen plezier en pijn in gelijke mate over en eten de vrucht van verrukking.
Muziek in de Sikh-manier van leven is de voortdurende stroom (zang) van ambrosiale hymnen van de Guru.
Standvastigheid en plicht in het Sikh-leven zijn de dragers van de ondraaglijke kracht van de beker van liefde.
De praktijk van onthouding in het Sikhisme wordt onbevreesd in deze beangstigende wereld en beweegt zich altijd in de vreze des Heren.
Een andere doctrine van het Sikh-leven is dat de mens door zich bij de heilige gemeente aan te sluiten en zijn geest op het woord te concentreren, de wereldoceaan oversteekt.
Handelen volgens de instructies van de Guru is de uitvoering van het Sikh-leven.
Bij de gratie van de Guru blijft de discipel (Sikh) in de beschutting van de Guru.
De gurmukh verspreidt zich op alle plaatsen als geurstoffen en maakt zelfs de geestgerichte manmukh geurig door hem plezierfruit te geven.
Hij verandert ijzerslakken in goud en de kraaien in zwanen van de hoogste orde (param hails).
Als gevolg van de dienst van de ware Guru worden dieren en geesten ook goden.
Met alle schatten in Zijn hand (schelphoorn) blijft Hij ze dag en nacht met Zijn hand onder de mensen verdelen.
Geroepen als de verlosser van de zondaars, laat de Heer, liefhebbend voor de toegewijden, Zichzelf misleiden door de toegewijden.
De hele wereld is alleen goed voor de weldoener, maar de Goeroe doet graag goed, zelfs voor de kwaaddoener.
Guru is naar de wereld gekomen als een welwillende entiteit.
Een boom geeft vruchten aan de steenwerper en een houten boot aan de kotter om hem over te steken.
Water, de vader (van de boom) die zich de slechte daden (van de timmerman) niet herinnert, verdrinkt de boot niet samen met de timmerman.
Als het regent worden het duizenden stromingen en stroomt het water in duizenden stromen naar de lager gelegen plaatsen.
Het hout van de agarboom verdrinkt, maar het ego verwerpt, water redt de eer van zijn zoon, het hout van de boom [in feite drijft agar (adelaarshout) onder het wateroppervlak].
Hij die op het water (van de liefde) blijft zwemmen, kan worden gezien als verdronken en hij die in liefde verdrinkt, kan worden beschouwd als iemand die naar de overkant is gezwommen.
Op dezelfde manier verliest de winnaar in de wereld en raakt hij onthecht, en de verliezer wint (uiteindelijk).
Het omgekeerde is de traditie van liefde die het hoofd doet buigen voor de voeten. De altruïstische Sikh beschouwt niemand als het slechte of het ergste.
De aarde ligt onder onze voeten, maar onder de aarde bevindt zich water.
Water stroomt naar beneden en maakt anderen koel en schoon.
Gemengd met verschillende kleuren neemt het die kleuren aan, maar op zichzelf is het voor iedereen kleurloos.
Het wordt heet in de zon en koel in de schaduw, dat wil zeggen dat het in harmonie handelt met zijn metgezellen (zon en schaduw).
Of het nu warm of koud is, het doel ervan is altijd het welzijn van anderen.
Hoewel het zelf warm is, dooft het het vuur en het duurt niet lang voordat het weer koud wordt.
Dit zijn de deugdzame kenmerken van de Sikh-cultuur.
De aarde ligt in water en in de aarde zit ook water.
De aarde heeft geen kleur, maar toch bevat ze alle kleuren (in de vorm van verschillende vegetatie).
De aarde heeft geen smaak en toch zitten alle smaken erin besloten.
Er is geen geur in de aarde, en toch verblijven alle geuren erin.
De aarde is een veld voor acties; hier oogst men wat men zaait.
Gepleisterd met sandelpasta, hecht het zich er niet aan en vervuilt het niet door de uitwerpselen van wezens en zinkt het niet weg van woede en schaamte.
Na een regenbui zaaien mensen er maïs in en zelfs na (het krijgen van hitte) vuur komen er nieuwe zaailingen uit. Het jammert niet in lijden, noch lacht het in plezier.
De Sikh wordt vóór zonsopgang wakker en mediteert op Nan, hij wordt alert op wassing en liefdadigheid.
Hij spreekt vriendelijk, beweegt nederig en iets met zijn handen weggeven voor het welzijn van anderen voelt zich gelukkig.
Omdat hij goed slaapt en eet, zegt hij, volgens de leringen van de Guru, ook niet veel.
Hij zwoegt om geld te verdienen, verricht goede daden en hoewel hij geweldig is, wordt zijn grootheid nooit opgemerkt.
Dag en nacht lopend bereikt hij de plaats waar Gurbant in de gemeente wordt gezongen.
Hij zorgt ervoor dat zijn bewustzijn opgaat in het Woord en behoudt in zijn geest liefde voor de ware Guru.
Te midden van hoop en verlangens blijft hij afstandelijk.
Na naar de leringen van de Guru te hebben geluisterd, worden de discipel en de Guru één (in vorm en geest).
Hij met een enkele geest aanbidt de ene Heer en houdt zijn afdwalende geest onder controle.
Hij wordt een gehoorzame dienaar van de heer en houdt van Zijn wil en gebod.
Elke zeldzame Sikh die discipel wordt of een dode persoon is, gaat het goeroegraf binnen.
Terwijl hij op de voeten valt en stof van de voeten wordt, laat hij zijn hoofd op de voeten van de Guru rusten.
Door één te worden met Hem verliest hij zijn ego en nu is het gevoel van dualiteit bij hem nergens meer zichtbaar.
Een dergelijke prestatie wordt alleen behaald door Sikh van de Guru.
Zeldzaam zijn die mensen die als een mot naar de vlam van de glimp (van de Heer) snellen.
Het zijn ook zeldzaam in de wereld die hun bewustzijn in het Woord versmelten en als een hert sterven.
Zeldzaam zijn er in deze wereld die als zwarte bijen de lotusvoeten van de Guru aanbidden.
Zeldzaam zijn (de Sikhs) in de wereld die vol liefde zwemmen als vissen.
Dergelijke Sikhs van de Guru zijn ook zeldzaam die andere Sikhs van de Guru dienen.
Door geboorte te nemen en in Zijn bevel (angst) te leven, zijn de Sikhs van de Guru die levend sterven (ook zeldzaam).
Zo worden ze gurmukhs en proeven ze de vrucht van vreugde.
Miljoenen recitaties, disciplines, continenties, brandoffers en vasten worden uitgevoerd.
Miljoenen heilige reizen, liefdadigheidsinstellingen worden ondernomen en miljoenen heilige gelegenheden worden gevierd.
In de verblijfplaatsen van godinnen en in de tempels verrichten miljoenen priesters aanbidding.
Miljoenen beoefenaars van dharma-georiënteerde activiteiten rennen op aarde en in de lucht heen en weer.
Miljoenen mensen die zich geen zorgen meer maken over wereldse zaken, blijven zich verplaatsen in de bergen en bossen.
Miljoenen zijn er die sterven door zichzelf te verbranden en miljoenen zijn er die sterven door zichzelf te bevriezen in de besneeuwde bergen.
Maar ze kunnen allemaal niet eens een fractie van de vreugde verdragen, haalbaar in het leven van een sikh van de goeroe.
Die Heer is verspreid in alle vier de varna's, maar Zijn eigen kleur en merkteken zijn niet waarneembaar.
De volgelingen van de zes filosofische ordes (van India) konden Hem niet in hun filosofieën zien.
Sannyasis gaf tien namen aan hun sekten, telde Zijn vele namen maar dacht niet na over de Nam.
Ravals (yogi's) vormden hun twaalf sekten, maar de onmerkbare weg van de gurmukhs kon door hen niet worden gekend.
De nabootsers namen vele vormen aan, maar zelfs toen konden ze het bevel (opgeschreven door de Heer) niet uitwissen, dat wil zeggen dat ze geen bevrijding van transmigratie konden bereiken.
Hoewel miljoenen mensen zich gezamenlijk bewegen en verschillende bonden en sekten creëren, konden zij hun geest ook niet verven in de (standvastige) kleur van de heilige gemeente.
Zonder de perfecte goeroe zijn ze allemaal verliefd op maya.
Zelfs boeren die hun landbouw hebben verricht, kunnen niet de vrucht van geestelijke ontspanning verkrijgen.
De handelaren die zich bezighouden met winstgevende handel blijven zelf niet gestabiliseerd.
De dienaren gaan door met hun werk, maar schuwen het ego niet. Alley ontmoet de Heer niet.
Mensen blijven, ondanks hun deugden en liefdadigheidsinstellingen en ondanks hun vele plichten, niet gestabiliseerd.
Door heersers en onderdanen te worden, maken mensen veel ruzie, maar gaan niet de hele wereld over.
Sikhs van de Guru nemen de leringen van de Guru over en sluiten zich aan bij de heilige gemeente om die allerhoogste Heer te bereiken.
Alleen zeldzame exemplaren gedragen zich in overeenstemming met de wijsheid van de Guru, de Gurmati.
De stomme persoon kan niet zingen en de dove kan niet horen, zodat er niets in hun begrip binnenkomt.
De blinde kan in het donker niet zien en kan het huis (waar hij in woont) niet identificeren.
Een kreupele kan geen gelijke tred houden en een gehandicapte kan hem niet omhelzen om zijn liefde te tonen.
Een onvruchtbare vrouw kan geen zoon krijgen, noch kan zij genieten van gemeenschap met een eunuch.
De moeders die hun zonen ter wereld brengen, geven ze liefdevol koosnaampjes (maar louter goede namen kunnen geen goede man maken).
Sikh-leven zonder de ware Guru is onmogelijk omdat een glimworm de zon niet kan verlichten.
In de heilige gemeente wordt het woord van de Guru uitgelegd (en de jiv cultiveert begrip).
Miljoenen meditatiehoudingen en concentraties kunnen de vorm van de gurmukh niet evenaren.
Miljoenen werden moe van het leren en de uitwerkingen en van de vlucht van bewustzijn om het goddelijke Woord te bereiken.
Miljoenen mensen spreken met behulp van hun intellect en vermogens over wijsheid, maar ze vallen en wankelen, en bij de deur van de Heer krijgen ze schokken en slagen.
Miljoenen yogi's, plezierzoekers en kluizenaars kunnen de hartstochten en de geur van de drie kwaliteiten van de natuur (sattv, rajas en tamas) niet verdragen.
Miljoenen verbaasde mensen zijn de ongemanifesteerde aard van de ongemanifesteerde Heer beu geworden.
Miljoenen mensen zijn onder de indruk van het onuitsprekelijke verhaal van die wonderbaarlijke Heer.
Ze zijn allemaal gelijk aan de vreugde van één moment uit het leven van een Sikh van de Guru.