وارن بھائی گرداس جی

صفحه - 32

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

یک اوانکار، انرژی اولیه، از طریق فیض واعظ الهی تحقق یافت

ਪਉੜੀ ੧

paurree 1

ਪਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਲੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੋਇ ਇਆਣਾ ।

pahilaa guramukh janam lai bhai vich varatai hoe eaanaa |

گورمخ پس از تولد در این دنیا، بی گناه و جاهل می شود و از ترس پروردگار خود را مجرای می کند.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਲੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਹੋਇ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਵਿਚਿ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ।

gur sikh lai gurasikh hoe bhaae bhagat vich kharaa siaanaa |

پذیرش تعلیم گورو تبدیل به سیک گورو می شود و خود را در عبادت محبت آمیز حفظ می کند، و زندگی پاک و هوشمندانه ای را پیش می برد.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਮੰਨੈ ਸਮਝਿ ਮਾਣਿ ਮਹਤਿ ਵਿਚਿ ਰਹੈ ਨਿਮਾਣਾ ।

gur sikh sun manai samajh maan mahat vich rahai nimaanaa |

پس از گوش دادن و درک آن، e آموزه های گورو را می پذیرد و حتی کسب افتخارات همچنان فروتن است.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪੂਜਦਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਲੁਭਾਣਾ ।

gur sikh gurasikh poojadaa pairee pai raharaas lubhaanaa |

مطابق آموزه‌های گورو، سیک‌ها را می‌پرستد و پاهایشان را لمس می‌کند و با پیروی از راه فضیلت‌شان، محبوب همه می‌شود.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਜੁਗਤਿ ਮਿਹਮਾਣਾ ।

gur sikh manahu na visarai chalan jaan jugat mihamaanaa |

آموزش گورو هرگز توسط سیک فراموش نمی شود و او با آموختن نحوه تلقی کردن خود به عنوان مهمان گذرا، زندگی خود را (عمداً) در اینجا می گذراند.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਿਠਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਵਿ ਚਲਣਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur sikh mitthaa bolanaa niv chalanaa gurasikh paravaanaa |

سیک گورو شیرین صحبت می کند و فروتنی را به عنوان روش مناسب زندگی می پذیرد.

ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਲਿ ਖਾਣਾ ।੧।

ghaal khaae gurasikh mil khaanaa |1|

گورومحور گورومحور با کار سخت امرار معاش می کند و مایحتاج خود را با سایر سیک های کشور به اشتراک می گذارد.

ਪਉੜੀ ੨

paurree 2

ਦਿਸਟਿ ਦਰਸ ਲਿਵ ਸਾਵਧਾਨੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਚੇਤੰਨੁ ਸਿਆਣਾ ।

disatt daras liv saavadhaan sabad surat chetan siaanaa |

رؤیای یک گورموک در میل او به نگاه اجمالی خداوند نشسته می ماند و به واسطه درک هوشیارانه او از سباد، خرد به دست می آورد.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦਿੜੁ ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਕਰੈ ਮੇਲਾਣਾ ।

naam daan isanaan dirr man bach karam karai melaanaa |

او با استواری در مراقبه در نعنا، صدقه و وضو، هماهنگی را در ذهن، گفتار و کردار خود حفظ می کند.

ਗੁਰਸਿਖ ਥੋੜਾ ਬੋਲਣਾ ਥੋੜਾ ਸਉਣਾ ਥੋੜਾ ਖਾਣਾ ।

gurasikh thorraa bolanaa thorraa saunaa thorraa khaanaa |

سیک گورو کمتر صحبت می کند، کمتر می خوابد و کم غذا می خورد.

ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਪਰਹਰੈ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।

par tan par dhan paraharai par nindaa sun man saramaanaa |

از انكار جسم و مال ديگري (زن) و از شنيدن تهمت ديگران پرهيز مي كند.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਮਸਰਿ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur moorat satigur sabad saadhasangat samasar paravaanaa |

او حضور گورو را در صباد (کلمه) و جماعت مقدس به طور یکسان می پذیرد.

ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਣਾ ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਭਾਵੈ ਭਾਣਾ ।

eik man ik araadhanaa duteea naasat bhaavai bhaanaa |

او با یکدلی، پروردگار یکتا را می پرستد و بدون احساس دوگانگی، از اراده پروردگار خوشحال می شود.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣਾ ।੨।

guramukh hodai taan nitaanaa |2|

گورمخ علیرغم تمام قدرت هایش خود را فروتن و فروتن می داند.

ਪਉੜੀ ੩

paurree 3

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗੁ ਨ ਦਿਸਈ ਹੋਂਦੀ ਅਖੀਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਸੋਈ ।

guramukh rang na disee hondee akheen anhaa soee |

کسی که ابهت گورمخ ها را نمی بیند با چشم نابیناست.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਮਝਿ ਨ ਸਕਈ ਹੋਂਦੀ ਕੰਨੀਂ ਬੋਲਾ ਹੋਈ ।

guramukh samajh na sakee hondee kaneen bolaa hoee |

کسی که تصور گورمخ را نمی فهمد با وجود گوشش ناشنوا است.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਗਾਵਈ ਹੋਂਦੀ ਜੀਭੈ ਗੁੰਗਾ ਗੋਈ ।

guramukh sabad na gaavee hondee jeebhai gungaa goee |

او که سرودهای گورمخ را نمی خواند لال است اگرچه زبان دارد.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸ ਵਿਣੁ ਨਕਟਾ ਹੋਂਦੇ ਨਕਿ ਅਲੋਈ ।

charan kaval dee vaas vin nakattaa honde nak aloee |

عاری از عطر پای نیلوفر آبی گورو، قرار است با وجود بینی دوست داشتنی اش، با بینی بریده شده (صورت گستاخ) باشد.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਵਿਹੂਣਿਆਂ ਹੋਂਦੀ ਕਰੀਂ ਲੁੰਜਾ ਦੁਖ ਰੋਈ ।

guramukh kaar vihooniaan hondee kareen lunjaa dukh roee |

کسى که از حس خدمت گورمخ تهى باشد، ناله زارى است، با وجود دستان سالم، و همچنان گريه مى کند.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਵਸਈ ਸੋ ਮਤਿ ਹੀਣੁ ਲਹਦਾ ਢੋਈ ।

guramat chit na vasee so mat heen lahadaa dtoee |

کسی که در قلبش خرد گورو پایدار نیست، احمقی است که هیچ سرپناهی پیدا نمی کند.

ਮੂਰਖ ਨਾਲਿ ਨ ਕੋਇ ਸਥੋਈ ।੩।

moorakh naal na koe sathoee |3|

احمق همدمی ندارد.

ਪਉੜੀ ੪

paurree 4

ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝਈ ਵਸਦੀ ਛਡਿ ਰਹੈ ਓਜਾੜੀ ।

ghughoo sujh na sujhee vasadee chhadd rahai ojaarree |

جغد درک متفکرانه ای ندارد و ترک زیستگاه در مکان های متروک زندگی می کند.

ਇਲਿ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨ ਪੜ੍ਹੈ ਚੂਹੇ ਖਾਇ ਉਡੇ ਦੇਹਾੜੀ ।

eil parrhaaee na parrhai choohe khaae udde dehaarree |

به بادبادک نمی توان متون آموزش داد و خوردن موش ها در تمام روز به پرواز ادامه می دهد.

ਵਾਸੁ ਨ ਆਵੈ ਵਾਂਸ ਨੋ ਹਉਮੈ ਅੰਗਿ ਨ ਚੰਨਣ ਵਾੜੀ ।

vaas na aavai vaans no haumai ang na chanan vaarree |

بامبوی خودخواه حتی در باغ چوب صندل هم معطر نمی شود.

ਸੰਖੁ ਸਮੁੰਦਹੁ ਸਖਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਹੀਣਾ ਦੇਹ ਵਿਗਾੜੀ ।

sankh samundahu sakhanaa guramat heenaa deh vigaarree |

از آنجایی که صدف حلزونی با وجود زندگی در دریا خالی می ماند، شخصی که از خرد گورو (گورماتی) بی بهره است، بدن خود را خراب می کند.

ਸਿੰਮਲੁ ਬਿਰਖੁ ਨ ਸਫਲੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ਵਡਾ ਅਨਾੜੀ ।

sinmal birakh na safal hoe aap ganaae vaddaa anaarree |

درخت پنبه ابریشم آنقدر میوه نمی دهد که بی رنگ به عظمت خود ببالد.

ਮੂਰਖੁ ਫਕੜਿ ਪਵੈ ਰਿਹਾੜੀ ।੪।

moorakh fakarr pavai rihaarree |4|

فقط احمق ها بر سر چیزهای بی اهمیت دعوا می کنند.

ਪਉੜੀ ੫

paurree 5

ਅੰਨ੍ਹੇ ਅਗੈ ਆਰਸੀ ਨਾਈ ਧਰਿ ਨ ਵਧਾਈ ਪਾਵੈ ।

anhe agai aarasee naaee dhar na vadhaaee paavai |

آرایشگری که آینه ای را به یک نابینا نشان می دهد هرگز پاداشی دریافت نمی کند.

ਬੋਲੈ ਅਗੈ ਗਾਵੀਐ ਸੂਮੁ ਨ ਡੂਮੁ ਕਵਾਇ ਪੈਨ੍ਹਾਵੈ ।

bolai agai gaaveeai soom na ddoom kavaae painhaavai |

آواز خواندن در برابر ناشنوا بیهوده است و بخیل نیز عبایی را به عنوان هدیه به منکر خود نمی دهد.

ਪੁਛੈ ਮਸਲਤਿ ਗੁੰਗਿਅਹੁ ਵਿਗੜੈ ਕੰਮੁ ਜਵਾਬੁ ਨ ਆਵੈ ।

puchhai masalat gungiahu vigarrai kam javaab na aavai |

اگر در هر موضوعی با لال مشورت شود، موضوع بدتر می شود و نمی تواند پاسخ دهد.

ਫੁਲਵਾੜੀ ਵੜਿ ਗੁਣਗੁਣਾ ਮਾਲੀ ਨੋ ਨ ਇਨਾਮੁ ਦਿਵਾਵੈ ।

fulavaarree varr gunagunaa maalee no na inaam divaavai |

اگر فردی فاقد حس بویایی به باغی برود، نمی تواند باغبان را برای جایزه توصیه کند.

ਲੂਲੇ ਨਾਲਿ ਵਿਆਹੀਐ ਕਿਵ ਗਲਿ ਮਿਲਿ ਕਾਮਣਿ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।

loole naal viaaheeai kiv gal mil kaaman gal laavai |

چگونه زنی که با یک معلول ازدواج کرده می تواند او را در آغوش بگیرد.

ਸਭਨਾ ਚਾਲ ਸੁਹਾਵਣੀ ਲੰਗੜਾ ਕਰੇ ਲਖਾਉ ਲੰਗਾਵੈ ।

sabhanaa chaal suhaavanee langarraa kare lakhaau langaavai |

در جایی که دیگران راه رفتن منصفانه ای دارند، لنگ هر قدر که وانمود کند، قطعاً لنگ می زند.

ਲੁਕੈ ਨ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵੈ ।੫।

lukai na moorakh aap lakhaavai |5|

بنابراین، احمق هرگز پنهان نمی ماند و قطعاً خود را آشکار می کند.

ਪਉੜੀ ੬

paurree 6

ਪਥਰੁ ਮੂਲਿ ਨ ਭਿਜਈ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਜਲਿ ਅੰਦਰਿ ਵਸੈ ।

pathar mool na bhijee sau varhiaa jal andar vasai |

حتی پس از صد سال ماندن در آب، سنگ به هیچ وجه خیس نمی شود.

ਪਥਰ ਖੇਤੁ ਨ ਜੰਮਈ ਚਾਰਿ ਮਹੀਨੇ ਇੰਦਰੁ ਵਰਸੈ ।

pathar khet na jamee chaar maheene indar varasai |

ممکن است چهار ماه مداوم باران ببارد، اما سنگی در مزرعه جوانه نزند.

ਪਥਰਿ ਚੰਨਣੁ ਰਗੜੀਏ ਚੰਨਣ ਵਾਂਗਿ ਨ ਪਥਰੁ ਘਸੈ ।

pathar chanan ragarree chanan vaang na pathar ghasai |

صندل سنگ زنی، هرگز مانند صندل از بین نمی رود.

ਸਿਲ ਵਟੇ ਨਿਤ ਪੀਸਦੇ ਰਸ ਕਸ ਜਾਣੇ ਵਾਸੁ ਨ ਰਸੈ ।

sil vatte nit peesade ras kas jaane vaas na rasai |

سنگ‌های آسیاب همیشه مواد را آسیاب می‌کنند، اما هرگز از مزه و فضیلت چیزهای آسیاب شده خبر ندارند.

ਚਕੀ ਫਿਰੈ ਸਹੰਸ ਵਾਰ ਖਾਇ ਨ ਪੀਐ ਭੁਖ ਨ ਤਸੈ ।

chakee firai sahans vaar khaae na peeai bhukh na tasai |

سنگ تراش هزاران بار به اطراف حرکت می کند اما هرگز احساس گرسنگی و تشنگی نمی کند.

ਪਥਰ ਘੜੈ ਵਰਤਣਾ ਹੇਠਿ ਉਤੇ ਹੋਇ ਘੜਾ ਵਿਣਸੈ ।

pathar gharrai varatanaa hetth ute hoe gharraa vinasai |

رابطه بین سنگ و پارچ به گونه ای است که پارچ باید از بین برود چه سنگ به پارچ برخورد کند و چه برعکس.

ਮੂਰਖ ਸੁਰਤਿ ਨ ਜਸ ਅਪਜਸੈ ।੬।

moorakh surat na jas apajasai |6|

احمق فرق بین شهرت و بدنامی را نمی فهمد.

ਪਉੜੀ ੭

paurree 7

ਪਾਰਸ ਪਥਰ ਸੰਗੁ ਹੈ ਪਾਰਸ ਪਰਸਿ ਨ ਕੰਚਨੁ ਹੋਵੈ ।

paaras pathar sang hai paaras paras na kanchan hovai |

سنگ معمولی ممکن است با سنگ فلسفی در تماس باشد اما به طلا تبدیل نمی شود.

ਹੀਰੇ ਮਾਣਕ ਪਥਰਹੁ ਪਥਰ ਕੋਇ ਨ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ।

heere maanak patharahu pathar koe na haar parovai |

الماس و یاقوت از سنگ‌ها استخراج می‌شود، اما نمی‌توان آن‌ها را به‌عنوان گردنبند به رشته‌ای درآورد.

ਵਟਿ ਜਵਾਹਰੁ ਤੋਲੀਐ ਮੁਲਿ ਨ ਤੁਲਿ ਵਿਕਾਇ ਸਮੋਵੈ ।

vatt javaahar toleeai mul na tul vikaae samovai |

جواهرات با وزن سنجیده می شوند اما وزن دومی نمی تواند از نظر ارزش با جواهرات برابر باشد.

ਪਥਰ ਅੰਦਰਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਸੁਵੰਨੁ ਅਲੋਵੈ ।

pathar andar asatt dhaat paaras paras suvan alovai |

هشت فلز (آلیاژ) در میان سنگ‌ها باقی می‌مانند اما تنها با لمس سنگ فلسفی به طلا تبدیل می‌شوند.

ਪਥਰੁ ਫਟਕ ਝਲਕਣਾ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਹੋਇ ਰੰਗੁ ਨ ਗੋਵੈ ।

pathar fattak jhalakanaa bahu rangee hoe rang na govai |

سنگ کریستال در رنگ های زیادی می درخشد اما همچنان یک سنگ صرف باقی می ماند.

ਪਥਰ ਵਾਸੁ ਨ ਸਾਉ ਹੈ ਮਨ ਕਠੋਰੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵੈ ।

pathar vaas na saau hai man katthor hoe aap vigovai |

سنگ نه عطر دارد و نه مزه. سخت دل به سادگی خود را نابود می کند.

ਕਰਿ ਮੂਰਖਾਈ ਮੂਰਖੁ ਰੋਵੈ ।੭।

kar moorakhaaee moorakh rovai |7|

احمق همچنان از حماقت خود ناله می کند.

ਪਉੜੀ ੮

paurree 8

ਜਿਉਂ ਮਣਿ ਕਾਲੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਵਿਸੂ ਭਰਿਆ ।

jiaun man kaale sap sir saar na jaanai visoo bhariaa |

مار با داشتن جواهر در سر و عدم آگاهی از آن، پر از سم می ماند.

ਜਾਣੁ ਕਥੂਰੀ ਮਿਰਗ ਤਨਿ ਝਾੜਾਂ ਸਿੰਙਦਾ ਫਿਰੈ ਅਫਰਿਆ ।

jaan kathooree mirag tan jhaarraan singadaa firai afariaa |

معلوم است که مشک در بدن آهو باقی می‌ماند، اما در بوته‌ها آن را دیوانه‌وار می‌بوید.

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਮੋਤੀ ਸਿਪ ਵਿਚਿ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਦਰਿ ਧਰਿਆ ।

jiaun kar motee sip vich maram na jaanai andar dhariaa |

مروارید در صدف ساکن است اما صدف راز را نمی داند.

ਜਿਉਂ ਗਾਈਂ ਥਣਿ ਚਿਚੁੜੀ ਦੁਧੁ ਨ ਪੀਐ ਲੋਹੂ ਜਰਿਆ ।

jiaun gaaeen than chichurree dudh na peeai lohoo jariaa |

کنه گیر کرده با پستانک گاو، شیر آن را نمی گیرد، بلکه فقط خون را می مکد.

ਬਗਲਾ ਤਰਣਿ ਨ ਸਿਖਿਓ ਤੀਰਥਿ ਨ੍ਹਾਇ ਨ ਪਥਰੁ ਤਰਿਆ ।

bagalaa taran na sikhio teerath nhaae na pathar tariaa |

جرثقیل با زندگی در آب هرگز شنا را یاد نمی گیرد و سنگ با وجود وضو گرفتن در مراکز مختلف زیارتی نمی تواند شنا کند و عبور کند.

ਨਾਲਿ ਸਿਆਣੇ ਭਲੀ ਭਿਖ ਮੂਰਖ ਰਾਜਹੁ ਕਾਜੁ ਨ ਸਰਿਆ ।

naal siaane bhalee bhikh moorakh raajahu kaaj na sariaa |

به همین دلیل است که گدایی در جمع افراد عاقل بهتر از حکومت کردن بر یک پادشاهی همراه با هوتس است.

ਮੇਖੀ ਹੋਇ ਵਿਗਾੜੈ ਖਰਿਆ ।੮।

mekhee hoe vigaarrai khariaa |8|

زیرا آن که خود جعلی است، پاک را هم خراب می کند.

ਪਉੜੀ ੯

paurree 9

ਕਟਣੁ ਚਟਣੁ ਕੁਤਿਆਂ ਕੁਤੈ ਹਲਕ ਤੈ ਮਨੁ ਸੂਗਾਵੈ ।

kattan chattan kutiaan kutai halak tai man soogaavai |

سگ فقط گاز می گیرد و می لیسد اما اگر دیوانه شود ذهن آدم از آن می ترسد.

ਠੰਢਾ ਤਤਾ ਕੋਇਲਾ ਕਾਲਾ ਕਰਿ ਕੈ ਹਥੁ ਜਲਾਵੈ ।

tthandtaa tataa koeilaa kaalaa kar kai hath jalaavai |

زغال سرد یا داغ دست را سیاه می کند یا می سوزاند.

ਜਿਉ ਚਕਚੂੰਧਰ ਸਪ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕੋੜ੍ਹੀ ਕਰਿ ਦਿਖਲਾਵੈ ।

jiau chakachoondhar sap dee anhaa korrhee kar dikhalaavai |

خال صید شده توسط مار آن را کور یا جذامی می کند.

ਜਾਣੁ ਰਸਉਲੀ ਦੇਹ ਵਿਚਿ ਵਢੀ ਪੀੜ ਰਖੀ ਸਰਮਾਵੈ ।

jaan rsaulee deh vich vadtee peerr rakhee saramaavai |

تومور در بدن هنگام عمل باعث درد می شود و اگر دست نخورده بماند مایه خجالت است.

ਵੰਸਿ ਕਪੂਤੁ ਕੁਲਛਣਾ ਛਡੈ ਬਣੈ ਨ ਵਿਚਿ ਸਮਾਵੈ ।

vans kapoot kulachhanaa chhaddai banai na vich samaavai |

یک پسر شرور را نه می توان انکار کرد و نه می توان او را در خانواده تطبیق داد.

ਮੂਰਖ ਹੇਤੁ ਨ ਲਾਈਐ ਪਰਹਰਿ ਵੈਰੁ ਅਲਿਪਤੁ ਵਲਾਵੈ ।

moorakh het na laaeeai parahar vair alipat valaavai |

بنابراین، احمق را نباید دوست داشت و در عین حال که باید از دشمنی با او پرهیز کرد، نسبت به او بی‌اعتنا بود.

ਦੁਹੀਂ ਪਵਾੜੀਂ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।੯।

duheen pavaarreen dukh vihaavai |9|

در غیر این صورت، در هر دو راه، رنج به وجود می آید.

ਪਉੜੀ ੧੦

paurree 10

ਜਿਉ ਹਾਥੀ ਦਾ ਨ੍ਹਾਵਣਾ ਬਾਹਰਿ ਨਿਕਲਿ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ।

jiau haathee daa nhaavanaa baahar nikal kheh uddaavai |

فیل چون بدنش را می‌شوید و از آب بیرون می‌آید، روی آن گل می‌اندازد.

ਜਿਉ ਊਠੈ ਦਾ ਖਾਵਣਾ ਪਰਹਰਿ ਕਣਕ ਜਵਾਹਾਂ ਖਾਵੈ ।

jiau aootthai daa khaavanaa parahar kanak javaahaan khaavai |

همانطور که شتر از گندم دوری می‌کند، ذرت کمی به نام جاوا را می‌خورد.

ਕਮਲੇ ਦਾ ਕਛੋਟੜਾ ਕਦੇ ਲਕ ਕਦੇ ਸੀਸਿ ਵਲਾਵੈ ।

kamale daa kachhottarraa kade lak kade sees valaavai |

پارچه کمر مرد دیوانه را گاه به کمر و گاه بر سر می پوشاند.

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਟੁੰਡੇ ਹਥੜਾ ਸੋ ਚੁਤੀਂ ਸੋ ਵਾਤਿ ਵਤਾਵੈ ।

jiaun kar ttundde hatharraa so chuteen so vaat vataavai |

دست یک معلول گاهی هنگام خمیازه به باسنش می رود و همان گاهی به دهانش.

ਸੰਨ੍ਹੀ ਜਾਣੁ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਖਿਣੁ ਜਲਿ ਵਿਚਿ ਖਿਨ ਅਗਨਿ ਸਮਾਵੈ ।

sanhee jaan luhaar dee khin jal vich khin agan samaavai |

انبر آهنگر را گاهی در آتش و لحظه‌ی بعد در آب می‌گذارند.

ਮਖੀ ਬਾਣੁ ਕੁਬਾਣੁ ਹੈ ਲੈ ਦੁਰਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਨ ਭਾਵੈ ।

makhee baan kubaan hai lai duragandh sugandh na bhaavai |

بد ذات مگس است، بوی بد را به عطر ترجیح می دهد.

ਮੂਰਖ ਦਾ ਕਿਹੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।੧੦।

moorakh daa kihu hath na aavai |10|

به همین ترتیب، احمق چیزی به دست نمی آورد.

ਪਉੜੀ ੧੧

paurree 11

احمق خود را به دام می اندازد و دروغگو است

ਤੋਤਾ ਨਲੀ ਨ ਛਡਈ ਆਪਣ ਹਥੀਂ ਫਾਥਾ ਚੀਕੈ ।

totaa nalee na chhaddee aapan hatheen faathaa cheekai |

طوطی میله را رها نمی کند و گرفتار آن می شود گریه و زاری می کند.

ਬਾਂਦਰੁ ਮੁਠਿ ਨ ਛਡਈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਨਚੈ ਝੀਕਣੁ ਝੀਕੈ ।

baandar mutth na chhaddee ghar ghar nachai jheekan jheekai |

میمون هم مشت ذرت (در پارچ) را رها نمی کند و از در به در از رقص و دندان قروچه رنج می برد.

ਗਦਹੁ ਅੜੀ ਨ ਛਡਈ ਚੀਘੀ ਪਉਦੀ ਹੀਕਣਿ ਹੀਕੈ ।

gadahu arree na chhaddee cheeghee paudee heekan heekai |

الاغ هم وقتی کتک می زند، لگد می زند و با صدای بلند می کوبد اما لجبازی اش را نمی ریزد.

ਕੁਤੇ ਚਕੀ ਚਟਣੀ ਪੂਛ ਨ ਸਿਧੀ ਧ੍ਰੀਕਣਿ ਧ੍ਰੀਕੈ ।

kute chakee chattanee poochh na sidhee dhreekan dhreekai |

سگ لیسیدن آسیاب آرد را رها نمی کند و دمش هر چند کشیده باشد، هرگز صاف نمی گردد.

ਕਰਨਿ ਕੁਫਕੜ ਮੂਰਖਾਂ ਸਪ ਗਏ ਫੜਿ ਫਾਟਨਿ ਲੀਕੈ ।

karan kufakarr moorakhaan sap ge farr faattan leekai |

احمق ها احمقانه به خود می بالند و در حالی که مار رفته است، مسیر را می زنند.

ਪਗ ਲਹਾਇ ਗਣਾਇ ਸਰੀਕੈ ।੧੧।

pag lahaae ganaae sareekai |11|

حتی زمانی که عمامه از سرشان برداشته می شود، خود را برتر از وثیقه خود می دانند.

ਪਉੜੀ ੧੨

paurree 12

ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਖੇ ਲੜਿ ਮਰੈ ਖੁਸੀ ਹੋਵੈ ਸੁਣਿ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ।

anhaa aakhe larr marai khusee hovai sun naau sujaakhaa |

احمق نابینا اگر کور خوانده شود (از نظر فکری) تا آخر می جنگد و اگر چشم (عاقل) خوانده شود احساس تملق می کند.

ਭੋਲਾ ਆਖੇ ਭਲਾ ਮੰਨਿ ਅਹਮਕੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣਿ ਨ ਭਾਖਾ ।

bholaa aakhe bhalaa man ahamak jaan ajaan na bhaakhaa |

ساده لوح خطاب کردن او به او احساس خوبی می دهد اما با کسی که به او می گوید فرد احمقی است صحبت نمی کند.

ਧੋਰੀ ਆਖੈ ਹਸਿ ਦੇ ਬਲਦ ਵਖਾਣਿ ਕਰੈ ਮਨਿ ਮਾਖਾ ।

dhoree aakhai has de balad vakhaan karai man maakhaa |

وقتی به او می گویند حامل بار (همه) لبخند می زند، اما وقتی به او می گویند که او فقط یک گاو است، عصبانی می شود.

ਕਾਉਂ ਸਿਆਣਪ ਜਾਣਦਾ ਵਿਸਟਾ ਖਾਇ ਨ ਭਾਖ ਸੁਭਾਖਾ ।

kaaun siaanap jaanadaa visattaa khaae na bhaakh subhaakhaa |

کلاغ مهارت‌های زیادی می‌داند، اما با صدای بلند می‌خواند و مدفوع می‌خورد.

ਨਾਉ ਸੁਰੀਤ ਕੁਰੀਤ ਦਾ ਮੁਸਕ ਬਿਲਾਈ ਗਾਂਡੀ ਸਾਖਾ ।

naau sureet kureet daa musak bilaaee gaanddee saakhaa |

احمق به آداب و رسوم بد به عنوان رفتار نیک یاد می کند و مدفوع سفت شده گربه را معطر می نامد.

ਹੇਠਿ ਖੜਾ ਥੂ ਥੂ ਕਰੈ ਗਿਦੜ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਦਾਖਾ ।

hetth kharraa thoo thoo karai gidarr hath na aavai daakhaa |

همان طور که شغال نمی تواند به انگور روی درخت برسد و بخورد روی آن تف می اندازد، در مورد احمق نیز چنین است.

ਬੋਲ ਵਿਗਾੜੁ ਮੂਰਖੁ ਭੇਡਾਖਾ ।੧੨।

bol vigaarr moorakh bheddaakhaa |12|

احمق مانند گوسفند پیرو کوری است و گستاخی او رابطه او را با همه خراب می کند.

ਪਉੜੀ ੧੩

paurree 13

ਰੁਖਾਂ ਵਿਚਿ ਕੁਰੁਖੁ ਹੈ ਅਰੰਡੁ ਅਵਾਈ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।

rukhaan vich kurukh hai arandd avaaee aap ganaae |

بدترین ممکن در میان درختان، درخت کرچک است که به طور نامحسوس خود را مورد توجه قرار می دهد.

ਪਿਦਾ ਜਿਉ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਬਹਿ ਬਹਿ ਡਾਲੀ ਬਹੁਤੁ ਬਫਾਏ ।

pidaa jiau pankherooaan beh beh ddaalee bahut bafaae |

پید جیو، یک پرنده بسیار کوچک در میان پرندگان، از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد و احساس می کند که بسیار متورم شده است.

ਭੇਡ ਭਿਵਿੰਗਾ ਮੁਹੁ ਕਰੈ ਤਰਣਾਪੈ ਦਿਹਿ ਚਾਰਿ ਵਲਾਏ ।

bhedd bhivingaa muhu karai taranaapai dihi chaar valaae |

گوسفند نیز در دوران جوانی کوتاه خود با صدای بلند (با غرور) نفخ می کند.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕਨ ਜਿਉਂ ਇੰਦ੍ਰੀਆਂ ਵਿਚਿ ਗਾਂਡਿ ਸਦਾਏ ।

muhu akhee nak kan jiaun indreean vich gaandd sadaae |

مقعد همچنین از اینکه یکی از اندام هایی مانند چشم، گوش، بینی و دهان نامیده می شود احساس غرور می کند.

ਮੀਆ ਘਰਹੁ ਨਿਕਾਲੀਐ ਤਰਕਸੁ ਦਰਵਾਜੇ ਟੰਗਵਾਏ ।

meea gharahu nikaaleeai tarakas daravaaje ttangavaae |

شوهر حتی زمانی که همسرش را از خانه بیرون می کند، کتک خود را به در می آویزد (برای نشان دادن مردانگی خود).

ਮੂਰਖ ਅੰਦਰਿ ਮਾਣਸਾਂ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੈ ਆਖਾਏ ।

moorakh andar maanasaan vin gun garab karai aakhaae |

به همین ترتیب در بین انسانها، احمق فاقد همه فضایل، به خود افتخار می کند و پیگیرانه سعی می کند مورد توجه قرار گیرد.

ਮਜਲਸ ਬੈਠਾ ਆਪੁ ਲਖਾਏ ।੧੩।

majalas baitthaa aap lakhaae |13|

او در یک مجلس فقط خود (و نه خرد دیگران) را می بیند.

ਪਉੜੀ ੧੪

paurree 14

ਮੂਰਖ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਬੋਲੁ ਨ ਸਮਝੈ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ।

moorakh tis no aakheeai bol na samajhai bol na jaanai |

احمق است کسی که نه موضوع را می فهمد و نه خوب صحبت می کند.

ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਪੁਛੀਐ ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।

horo kihu kar puchheeai horo kihu kar aakh vakhaanai |

از او چیز دیگری می پرسند و او کلاً در مورد چیز دیگری پاسخ می دهد.

ਸਿਖ ਦੇਇ ਸਮਝਾਈਐ ਅਰਥੁ ਅਨਰਥੁ ਮਨੈ ਵਿਚਿ ਆਣੈ ।

sikh dee samajhaaeeai arath anarath manai vich aanai |

بد نصیحت می کند، آن را اشتباه تعبیر می کند و معنای مخالف را از ذهن خود بیرون می آورد.

ਵਡਾ ਅਸਮਝੁ ਨ ਸਮਝਈ ਸੁਰਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣੈ ।

vaddaa asamajh na samajhee surat vihoonaa hoe hairaanai |

او یک احمق بزرگ است که نمی فهمد و بی هوش بودن همیشه متعجب و گیج می شود.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣਈ ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਤ੍ਰੁ ਸਤ੍ਰੁ ਪਰਵਾਣੈ ।

guramat chit na aanee duramat mitru satru paravaanai |

او هیچ گاه خرد صمغ را در دل نمی نهد و به دلیل عقل پلید دوست خود را دشمن می شمارد.

ਅਗਨੀ ਸਪਹੁਂ ਵਰਜੀਐ ਗੁਣ ਵਿਚਿ ਅਵਗੁਣ ਕਰੈ ਧਿਙਾਣੈ ।

aganee sapahun varajeeai gun vich avagun karai dhingaanai |

حکمت نزدیک نشدن به مار و آتش را در غیر این صورت می گیرد و فضیلت را به زور تبدیل به رذیلت می کند.

ਮੂਤੈ ਰੋਵੈ ਮਾ ਨ ਸਿਞਾਣੈ ।੧੪।

mootai rovai maa na siyaanai |14|

او مانند نوزادی رفتار می کند که مادرش را نمی شناسد و به گریه و عصبانیت ادامه می دهد.

ਪਉੜੀ ੧੫

paurree 15

ਰਾਹੁ ਛਡਿ ਉਝੜਿ ਪਵੈ ਆਗੂ ਨੋ ਭੁਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ।

raahu chhadd ujharr pavai aagoo no bhulaa kar jaanai |

کسى که راه را رها کند، به دنبال ضایعاتى برود و رهبر خود را گمراه بداند، احمق است.

ਬੇੜੇ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲੀਐ ਕੁਦਿ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਵਹਣ ਧਿਙਾਣੈ ।

berre vich bahaaleeai kud pavai vich vahan dhingaanai |

او که در قایق نشسته است، به شدت به داخل جریان می پرد.

ਸੁਘੜਾਂ ਵਿਚਿ ਬਹਿਠਿਆਂ ਬੋਲਿ ਵਿਗਾੜਿ ਉਘਾੜਿ ਵਖਾਣੈ ।

sugharraan vich bahitthiaan bol vigaarr ughaarr vakhaanai |

در میان بزرگواران نشسته بود، به دلیل بد گفتاری خود آشکار شد.

ਸੁਘੜਾਂ ਮੂਰਖ ਜਾਣਦਾ ਆਪਿ ਸੁਘੜੁ ਹੋਇ ਵਿਰਤੀਹਾਣੈ ।

sugharraan moorakh jaanadaa aap sugharr hoe virateehaanai |

عاقل را احمق می داند و رفتار خود را به عنوان یک رفتار زیرکانه پنهان می کند.

ਦਿਹ ਨੋ ਰਾਤਿ ਵਖਾਣਦਾ ਚਾਮਚੜਿਕ ਜਿਵੇਂ ਟਾਨਾਣੈ ।

dih no raat vakhaanadaa chaamacharrik jiven ttaanaanai |

مانند خفاش و کرم درخشنده او روز را شب توصیف می کند.

ਗੁਰਮਤਿ ਮੂਰਖੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣੈ ।੧੫।

guramat moorakh chit na aanai |15|

حکمت آدامس هرگز در دل آدم نادان نمی ماند.

ਪਉੜੀ ੧੬

paurree 16

ਵੈਦਿ ਚੰਗੇਰੀ ਊਠਣੀ ਲੈ ਸਿਲ ਵਟਾ ਕਚਰਾ ਭੰਨਾ ।

vaid changeree aootthanee lai sil vattaa kacharaa bhanaa |

پزشكی برای درمان شتر ماده كه از خربزه در گلویش گیر كرده بود، خربزه را در گلویش له كرد و با هاون و هاون خود به گردنش زد.

ਸੇਵਕਿ ਸਿਖੀ ਵੈਦਗੀ ਮਾਰੀ ਬੁਢੀ ਰੋਵਨਿ ਰੰਨਾ ।

sevak sikhee vaidagee maaree budtee rovan ranaa |

خادمش (که نظاره گر بود) فکر کرد که در این هنر مسلط شده و پیرزنی بیمار را به همین ترتیب کشت و باعث ناله عمومی زنان شد.

ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਰਾਵਲੈ ਪਉਦੀ ਉਘੜਿ ਗਏ ਸੁ ਕੰਨਾ ।

pakarr chalaaeaa raavalai paudee ugharr ge su kanaa |

مردم پزشک متظاهر را گرفتند و به حضور پادشاه رساندند که دستور ضرب و شتم کامل به او داد و او به هوش آمد.

ਪੁਛੈ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਉਨੁ ਉਘੜਿ ਗਇਆ ਪਾਜੁ ਪਰਛੰਨਾ ।

puchhai aakh vakhaaniaun ugharr geaa paaj parachhanaa |

وقتی از او سؤال شد، او به تمام شرایط اعتراف کرد و بدین ترتیب خیانت او آشکار شد.

ਪਾਰਖੂਆ ਚੁਣਿ ਕਢਿਆ ਜਿਉ ਕਚਕੜਾ ਨ ਰਲੈ ਰਤੰਨਾ ।

paarakhooaa chun kadtiaa jiau kachakarraa na ralai ratanaa |

خردمندان او را بیرون انداختند زیرا یک تکه شیشه نمی تواند با جواهرات رتبه بندی کند.

ਮੂਰਖੁ ਅਕਲੀ ਬਾਹਰਾ ਵਾਂਸਹੁ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵੀ ਗੰਨਾ ।

moorakh akalee baaharaa vaansahu mool na hovee ganaa |

یک احمق عقل ندارد، همانطور که یک بامبو هرگز نمی تواند با نیشکر برابری کند.

ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ਪਸੂ ਉਪੰਨਾ ।੧੬।

maanas dehee pasoo upanaa |16|

او در واقع حیوانی است که به شکل انسان متولد شده است.

ਪਉੜੀ ੧੭

paurree 17

ਮਹਾਦੇਵ ਦੀ ਸੇਵ ਕਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਸਾਹੈ ਦੇ ਪੁਤੈ ।

mahaadev dee sev kar var paaeaa saahai de putai |

پسر یک بانکدار به مهادف خدمت کرد و یک موهبت (دستیابی به ثروت) گرفت.

ਦਰਬੁ ਸਰੂਪ ਸਰੇਵੜੈ ਆਏ ਵੜੇ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਉਤੈ ।

darab saroop sarevarrai aae varre ghar andar utai |

ثروت در کسوت صدوهای سنت گرامانی به خانه او آمد.

ਜਿਉ ਹਥਿਆਰੀ ਮਾਰੀਅਨਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦਰਬ ਹੋਇ ਧੜਧੁਤੈ ।

jiau hathiaaree maareean tiau tiau darab hoe dharradhutai |

وقتی آنها را کتک زدند، انبوهی از پول در خانه او ظاهر شد.

ਬੁਤੀ ਕਰਦੇ ਡਿਠਿਓਨੁ ਨਾਈ ਚੈਨੁ ਨ ਬੈਠੇ ਸੁਤੈ ।

butee karade dditthion naaee chain na baitthe sutai |

آرایشگری که در خانه کار می کرد نیز این صحنه را دید و ناآرام شد و خوابش را از دست داد.

ਮਾਰੇ ਆਣਿ ਸਰੇਵੜੇ ਸੁਣਿ ਦੀਬਾਣਿ ਮਸਾਣਿ ਅਛੁਤੈ ।

maare aan sarevarre sun deebaan masaan achhutai |

با استفاده از فرصت، همه سادوها را کشت و موضوع قربانیان بی گناه به دادگاه رسید.

ਮਥੈ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਆ ਵਾਲ ਛਡਾਇਅਨਿ ਕਿਸ ਦੈ ਬੁਤੈ ।

mathai vaal pachhaarriaa vaal chhaddaaeian kis dai butai |

از موهایش چنگ انداخته بود. حالا با چه قدرتی خواهد داد که از آن چنگال نجات یابد.

ਮੂਰਖੁ ਬੀਜੈ ਬੀਉ ਕੁਰੁਤੈ ।੧੭।

moorakh beejai beeo kurutai |17|

نادان بذر را خارج از فصل می کارد (و زیان می بیند).

ਪਉੜੀ ੧੮

paurree 18

ਗੋਸਟਿ ਗਾਂਗੇ ਤੇਲੀਐ ਪੰਡਿਤ ਨਾਲਿ ਹੋਵੈ ਜਗੁ ਦੇਖੈ ।

gosatt gaange teleeai panddit naal hovai jag dekhai |

بحثی بین گانگو، مرد نفتی و یک پاندیت توسط یکی و همه شاهد بود.

ਖੜੀ ਕਰੈ ਇਕ ਅੰਗੁਲੀ ਗਾਂਗਾ ਦੁਇ ਵੇਖਾਲੈ ਰੇਖੈ ।

kharree karai ik angulee gaangaa due vekhaalai rekhai |

نشان دادن یک انگشت به گنگ/ پاندیت نشان داد که خداوند یکی است. اما گانگو فکر کرد که می‌خواهد یک چشم او (گنگ) را بیرون بیاورد و از این رو دو انگشت خود را نشان داد که نشان می‌دهد هر دو چشم او (پندیت) را بیرون خواهد آورد.

ਫੇਰਿ ਉਚਾਇ ਪੰਜਾਂਗੁਲਾ ਗਾਂਗਾ ਮੁਠਿ ਹਲਾਇ ਅਲੇਖੈ ।

fer uchaae panjaangulaa gaangaa mutth halaae alekhai |

اما پاندیت فکر کرد که گانگو به دو بعد پروردگار اشاره می کند - نیرگون (فراتر از همه فضایل) و ساگون (با همه فضایل).

ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਉਠਿ ਚਲਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਹਾਰਿ ਭੁਲਾਵੈ ਭੇਖੈ ।

paireen pai utth chaliaa panddit haar bhulaavai bhekhai |

پاندیت اکنون پنج انگشت خود را بلند کرد تا نشان دهد که دو شکل او ناشی از این پنج عنصر است، اما با توجه به اینکه پاندیت نشان می دهد که با پنج انگشت او صورت گانگو را خواهد خراشید،

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਅੰਗ ਦੁਇ ਪਰਮੇਸਰੁ ਪੰਜਿ ਮਿਲਨਿ ਸਰੇਖੈ ।

niragun saragun ang due paramesar panj milan sarekhai |

گروهک ها مشت او را تکان دادند و نشان دادند که با ضربه مشت او را خواهد کشت. اکنون پاندیت احساس می‌کرد که دارد به او می‌فهمد که وحدت پنج عنصر علت خلقت است.

ਅਖੀਂ ਦੋਵੈਂ ਭੰਨਸਾਂ ਮੁਕੀ ਲਾਇ ਹਲਾਇ ਨਿਮੇਖੈ ।

akheen dovain bhanasaan mukee laae halaae nimekhai |

پاندیت به اشتباه شکست خود را پذیرفت و به پای حریف افتاد و محل را ترک کرد. در واقع احمق قصد داشت که چشمانش را بیرون بیاورد و با مشت محکم حمله کند، اما این موضوع توسط پاندیت متفاوت تفسیر شد.