Como Goyaa, aqueles con feridas do teu amor e cativados pola túa devoción,
Sintoniza sempre as súas voces en melodías coa túa fragancia. (22) (8)
Oh Guru, meu bo amigo! O resplandor dos teus ollos non pode igualar a luz do día.
Incluso o sol no ceo non é rival para o refulxencia do teu rostro. (23) (1)
Para capturar o corazón do amado cazador da morte,
Non hai mellor trampa como a soga do teu mechón de cabelo. (23) (2)
Esta vida inestimable que nos concedeu debe ser considerada bendita,
Porque, aínda non vimos unha mañá (mocidade) que non tivese velada (vellez). (23) (3)
Oh Guru, corazón de corazón! Canto tempo podo seguir consolando a miña mente?
O caso é que non recibo socorro nin consolo sen albiscar o teu fermoso rostro." (23) (4) O ollo que chove de xoias, O Goyaa, fíxose profundo coma un océano, a mente non se consola sen o teu reconfortante ollar (23) (5) ¡Oh Guru, ata que os teus beizos vermellos que se prolongan a vida non pronuncien algunha expresión, a cura das nosas dores e agonías non se pode producir". (24) (1)