گورو دوم، گورو انگاد دیو جی. گورو دوم، گورو آنگاد دو جی، اولین شاگرد دعا کننده گورو ناناک صاحب شد. سپس خود را به یک مربی تبدیل کرد که ارزش دعا کردن را داشت. نور ساطع شده از شعله ایمان راسخ او به حقیقت و عقیده، به دلیل خلق و خو و شخصیتش، بسیار بیشتر از آن روز بود. هم او و هم مرشدش، گورو ناناک، در واقع یک روح داشتند، اما در ظاهر دو مشعل بودند تا ذهن و قلب مردم را بدرخشند. ذاتاً آنها یکی بودند اما آشکارا دو جرقه بودند که می توانستند همه چیز را به جز حقیقت بخوانند. گورو دوم، ثروت و گنج و رهبر افراد ویژه دربار آکاالپوراخ بود. او لنگر مردمی شد که در بارگاه الهی مقبول بودند. او یکی از اعضای برگزیده دربار ملکوتی واهگورو باشکوه و هیبتانگیز بود و از او ستایشهای عالی دریافت کرده بود. حرف اول نام او «علیف» عبارت است از فضایل و برکات بلند و پست، غنی و فقیر، و پادشاه و منکر. عطر حرف پر از حقیقت «نون» به نام او، فرمانروایان عالی و فرومایگان را عطا می کند و از آنها مراقبت می کند. حرف بعدی به نام او «غاف» نشان دهنده مسافر راه به سوی جماعت جاودانه و ماندگاری جهان در بالاترین روحیه است. آخرین حرف او «دال» شفای همه بیماری ها و دردهاست و فراتر از پیشرفت و رکود است.
واهگورو حقیقت است،
Waaheguru همه جا حاضر است
گورو آنگاد پیامبر هر دو جهان است،
به لطف آکاالپوراخ، او مایه خیر و برکت گناهکاران است. (55)
فقط از دو دنیا چه باید گفت! با عطای او،
هزاران جهان موفق به رستگاری شده اند. (56)
بدن او گنجینه فیض واهگورو بخشنده است،
از او تجلی کرد و سرانجام در او نیز جذب شد. (57)
او هميشه آشكار است، چه آشكار باشد و چه پنهان،
او همه جا اینجا و آنجا حضور دارد، در داخل و خارج. (58)
ستایشگر او در واقع یک ستایشگر آکالپوراخ است.
و منش او صفحه ای از مقبره خدایان است. (59)
او را نمی توان به اندازه کافی توسط زبان هر دو جهان تحسین کرد،
و برای او حیاط وسیع روح به اندازه کافی بزرگ نیست. (60)
پس بر ما احتیاط می شود که از تقوا و احسان او بکوشیم
و احسان و سخاوت او، فرمان او را به دست آورید. (61)
پس سرهای ما باید همیشه در برابر پای نیلوفر آبی او خم شود،
و قلب و روح ما باید همیشه حاضر باشد که خود را فدای او کنیم. (62)