ਚੌਥੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਮੁਬਾਰਕ ਫਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਚਵ੍ਹਾਂ ਸ਼ਰੇਨੀਆਂ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਤੋਂ ਵਡੇਰਾ ਹੈ । ਰੱਬੀ ਦਰਗਾਹ ਦੇ ਪਰਵਾਨ ਪਿਆਰੇ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਸਦਾ ਤਿਆਰ ਬਰ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਹਰ ਮੰਦ-ਭਾਗੀ ਅਤੇ ਕਮੀਨਾ ਪੁਰਸ਼, ਜਿਸਨੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਸ਼ਰਨ ਮੰਗੀ, ਸਮਝੋ ਉਹ ਚੌਥੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਦੀਆਂ ਬਰਕਤਾਂ ਸਦਕਾ ਮਾਨ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਗੱਦੀ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ । ਜਿਸ ਪਾਪੀ ਅਤੇ ਨੀਚ ਨੇ ਉਸ (ਗੁਰੂ) ਦਾ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ, ਉਸਨੇ ਮਾਣੋ ਪਾਪਾਂ ਤੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮਿੱਟੀ ਘੱਟਾ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਪੱਲੇ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹਾਂ ਝਾੜ ਮਾਰਿਆ । ਹੱਦ ਦਰਜੇ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਵਾਲੀ ਰੇ ਹਰ ਸਰੀਰ ਲਈ ਆਤਮਾ ਹੈ । ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਲਿਫ ਹਰ ਨਾਮ ਨਾਲੋਂ ਉਚੇਰਾ ਅਤੇ ਵਡੇਰਾ ਹੈ । ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਮੀਮ ਜਿਹੜੀ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤਕ ਮਿਹਰ ਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ, ਉਸ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਰੱਬ ਦੀ ਪਿਆਰੀ ਹੈ । ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਲ ਸਮੇਤ ਅਲਿਫ ਦੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੱਬ ਨਾਲ ਜੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ । ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਸੀਨ ਹਰ ਉੜੇ ਥੁੜੇ ਨੂੰ ਮਾਨ ਬਖਸ਼ਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਹਾਂ ਜਹਾਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਣ ਲਈ ਕਾਫੀ ਹੈ ।
ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜਿਹੜਾ ਸਾਰੀ ਲੁਕਾਈ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਹੈ,
ਅਤੇ ਸਿਦਕ ਸਫਾਈ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਰਖਵਾਲਾ ਹੈ ।
ਉਸ ਵਿਚ ਰਾਜ ਅਤੇ ਜੋਗ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਚਿੰਨ ਹਨ,
ਉਹ ਤਾਜ ਵਾਲਿਆਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਭੀ ਤਾਜਦਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹੈ ।
ਉਸ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਤਿੰਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੀਭਾ ਅਸਮਰਥ ਹੈ,
ਉਸ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ਤੋਂ ਚੋਹਾਂ ਵੇਦਾਂ ਅਤੇ ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀ ਕਿਰਦੇ ਹਨ ।
ਰੱਬ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖਾਸ ਨਿਕਟ-ਵਰਤੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਚੁਨਿਆ ਹੈ,
ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਰੂਹਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ੳਚੇਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ।
ਸਾਰੇ ਹੀ ਸੱਚੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੇ ਹਨ,
ਕੀ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਕੀ ਛੋਟਾ, ਕੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਕੀ ਫਕੀਰ ।