تیسری پاتشاہی، گرو امر داس جی، سچّ دے پالنہارے، دیشاں دے سلتان اتے سخاوت اتے بخشش دے سنسار ساغر سن ۔ اکّ، موت دا ڈاڈھا فرشتا جس دے ادھین سی، اتے دوسرا، ہساب کتاب رکھن والیاں دیوتیاں دے سلتان جس دے لیکھے وچ سن ۔ اہناں دوہاں دی چمک دا پہراوا سچّ دی مشال اتے بند-پتیاں والی ہر کلی دی خشی اتے کھیڑا سی ۔ انھاں دے پوتر نام دا الپھ ہر بھٹک رہے بندے لئی سکھّ آرام بخشن والا ہے اتے مبارک میم ہر آتر اتے لاچار دے کناں نوں کاوِ-رس بخشدا ہے ۔ انھاں دے نام دی چنگے بھاگاں والی رے امر مکھڑے دی سوبھا اتے رونک ہے ۔ نیک-بختی بھرپور دال ہر نراسے دی سہائی ہندی ہے ۔ انھاں دے نام دا دوجا الپھ ہر پاپی اتے دوشی نوں شرن اتے پناہ دین والا ہے، اتے انتلا سین اس کرتار دا پرچھاواں ہے ۔
گرو امر داس اس مہان گھرانے وچوں سن،
جس دی ہستی نوں ربّ دے فزل اتے کرم توں سمگری ملی ہے ۔
سفت شلاگھا کرکے اہ سبھ توں اچیرا ہے،
اہ ربّ سچّ دے آسن تے چوکڑی ماری بیٹھا ہے ۔
اس دے بچناں دے نور نال اہ سنسار جگمگا رہا ہے،
اتے اس دے انساف نال اہ دھرتی اتے دنیا اکّ باغ بنیا ہویا ہے ۔
اسی ہزار لوکائی تاں کی، دوویں جہان ہی اس دے غلام ہن،
اس دی وڈیائی اتے مہر گنتی توں باہر ہے ۔