پنھنجي شعور ۾ انھيءَ جو قدر ڪر جنھن توکي پيدا ڪيو. اي نانڪ، هو اڪيلو توهان سان گڏ هلندو. ||1||
اشتاپدي:
اي انسان، تمام وسيع رب جي شان جي باري ۾ سوچيو.
توهان جو اصل ڇا آهي، ۽ توهان جي ظاهر ڇا آهي؟
جنهن توکي سينگاريو، سينگاريو ۽ سينگاريو
پيٽ جي باهه ۾، هن توهان کي بچايو.
توهان جي ننڍپڻ ۾، هن توهان کي پيئڻ لاء کير ڏنو.
توهان جي جوانيء جي گلن ۾، هن توهان کي کاڌو، خوشي ۽ سمجھ ڏني.
جيئن توهان پوڙها ٿيندا آهيو، خاندان ۽ دوست،
اتي توهان کي کارائڻ لاء آهن جيئن توهان آرام ڪيو.
هن بيوقوف ماڻهوءَ گهٽ ۾ گهٽ ساراهه نه ڪئي آهي، هن لاءِ ڪيل تمام چڱا ڪم.
اي نانڪ، جيڪڏهن توهان هن کي بخشش سان نوازيو، تڏهن ئي هو بچي سگهندو. ||1||
هن جي فضل سان، توهان زمين تي آرام سان رهندا آهيو.
توهان جي ٻارن، ڀائرن، دوستن ۽ زالن سان، توهان کلندا آهيو.
سندس فضل سان، توهان ٿڌو پاڻي پيئندا آهيو.
توهان وٽ پرامن هوا ۽ قيمتي باهه آهي.
هن جي فضل سان، توهان کي هر قسم جون خوشيون حاصل ٿينديون آهن.
توهان کي زندگي جي سڀني ضرورتن سان مهيا ڪيل آهي.
هن توکي هٿ، پير، ڪن، اکيون ۽ زبان ڏني.
۽ اڃا تائين، توهان هن کي ڇڏي ڏيو ۽ پاڻ کي ٻين سان ڳنڍيو.