Sukhmani Sahib

(Páxina: 14)

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਸੁ ਚੀਤਿ ਰਖੁ ਨਾਨਕ ਨਿਬਹੀ ਨਾਲਿ ॥੧॥

jin keea tis cheet rakh naanak nibahee naal |1|

Aprecia na túa conciencia a Aquel que te creou; Oh Nanak, só El acompañará contigo. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

asattapadee |

Ashtapadee:

ਰਮਈਆ ਕੇ ਗੁਨ ਚੇਤਿ ਪਰਾਨੀ ॥

rameea ke gun chet paraanee |

Pensa na gloria do Señor omnipresente, oh mortal;

ਕਵਨ ਮੂਲ ਤੇ ਕਵਨ ਦ੍ਰਿਸਟਾਨੀ ॥

kavan mool te kavan drisattaanee |

cal é a túa orixe e cal é o teu aspecto?

ਜਿਨਿ ਤੂੰ ਸਾਜਿ ਸਵਾਰਿ ਸੀਗਾਰਿਆ ॥

jin toon saaj savaar seegaariaa |

El que te modelou, adornou e decorou

ਗਰਭ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਜਿਨਹਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥

garabh agan meh jineh ubaariaa |

no lume do ventre, El te preservou.

ਬਾਰ ਬਿਵਸਥਾ ਤੁਝਹਿ ਪਿਆਰੈ ਦੂਧ ॥

baar bivasathaa tujheh piaarai doodh |

Na túa infancia, deuche leite para beber.

ਭਰਿ ਜੋਬਨ ਭੋਜਨ ਸੁਖ ਸੂਧ ॥

bhar joban bhojan sukh soodh |

Na flor da túa mocidade, El deuche comida, pracer e comprensión.

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਊਪਰਿ ਸਾਕ ਸੈਨ ॥

biradh bheaa aoopar saak sain |

A medida que envelleces, a familia e os amigos,

ਮੁਖਿ ਅਪਿਆਉ ਬੈਠ ਕਉ ਦੈਨ ॥

mukh apiaau baitth kau dain |

Está aí para alimentarche mentres descansas.

ਇਹੁ ਨਿਰਗੁਨੁ ਗੁਨੁ ਕਛੂ ਨ ਬੂਝੈ ॥

eihu niragun gun kachhoo na boojhai |

Esta persoa sen valor non apreciou o máis mínimo, todas as boas accións realizadas por el.

ਬਖਸਿ ਲੇਹੁ ਤਉ ਨਾਨਕ ਸੀਝੈ ॥੧॥

bakhas lehu tau naanak seejhai |1|

Se o bendís con perdón, oh Nanak, só así será salvado. ||1||

ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਧਰ ਊਪਰਿ ਸੁਖਿ ਬਸਹਿ ॥

jih prasaad dhar aoopar sukh baseh |

Pola súa graza, habitas con comodidade na terra.

ਸੁਤ ਭ੍ਰਾਤ ਮੀਤ ਬਨਿਤਾ ਸੰਗਿ ਹਸਹਿ ॥

sut bhraat meet banitaa sang haseh |

Cos teus fillos, irmáns, amigos e cónxuxe, rías.

ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪੀਵਹਿ ਸੀਤਲ ਜਲਾ ॥

jih prasaad peeveh seetal jalaa |

Pola súa gracia, bebes en auga fría.

ਸੁਖਦਾਈ ਪਵਨੁ ਪਾਵਕੁ ਅਮੁਲਾ ॥

sukhadaaee pavan paavak amulaa |

Tes brisas pacíficas e lume impagable.

ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭੋਗਹਿ ਸਭਿ ਰਸਾ ॥

jih prasaad bhogeh sabh rasaa |

Pola súa Graza, gozas de todo tipo de praceres.

ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਬਸਾ ॥

sagal samagree sang saath basaa |

Estás provisto de todas as necesidades da vida.

ਦੀਨੇ ਹਸਤ ਪਾਵ ਕਰਨ ਨੇਤ੍ਰ ਰਸਨਾ ॥

deene hasat paav karan netr rasanaa |

Deuche mans, pés, orellas, ollos e lingua,

ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਰਚਨਾ ॥

tiseh tiaag avar sang rachanaa |

e aínda así, o abandonas e apúntate aos demais.