آسا کی وار

(صفحو: 37)


ਆਪੇ ਭਾਂਡੇ ਸਾਜਿਅਨੁ ਆਪੇ ਪੂਰਣੁ ਦੇਇ ॥
aape bhaandde saajian aape pooran dee |

هن پاڻ ئي جسم جو برتن ٺاهيو آهي، ۽ هو پاڻ ان کي ڀريندو آهي.

ਇਕਨੑੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਈਐ ਇਕਿ ਚੁਲੑੈ ਰਹਨਿੑ ਚੜੇ ॥
eikanaee dudh samaaeeai ik chulaai rahani charre |

ڪجھ ۾، کير ڀريو ويندو آھي، جڏهن ته ٻيا باھ تي رھندا آھن.

ਇਕਿ ਨਿਹਾਲੀ ਪੈ ਸਵਨਿੑ ਇਕਿ ਉਪਰਿ ਰਹਨਿ ਖੜੇ ॥
eik nihaalee pai savani ik upar rahan kharre |

ڪي ليٽندا آهن ۽ نرم بسترن تي سمهندا آهن، جڏهن ته ٻيا بيدار رهندا آهن.

ਤਿਨੑਾ ਸਵਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੧॥
tinaa savaare naanakaa jina kau nadar kare |1|

هو انهن کي سينگاريندو آهي، اي نانڪ، جن تي هو پنهنجي فضل جي نظر رکي ٿو. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਕਰੇ ਆਪਿ ਜਾਈ ਭਿ ਰਖੈ ਆਪਿ ॥
aape saaje kare aap jaaee bhi rakhai aap |

هو پاڻ ئي دنيا ٺاهي ۽ ٺاهي ٿو، ۽ هو پاڻ ان کي ترتيب ڏئي ٿو.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਦੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
tis vich jant upaae kai dekhai thaap uthaap |

هن جي اندر مخلوق پيدا ڪري، هو انهن جي ڄمڻ ۽ موت جي نگراني ڪندو آهي.

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੨॥
kis no kaheeai naanakaa sabh kichh aape aap |2|

اي نانڪ، اسان کي ڪنهن سان ڳالهائڻ گهرجي، جڏهن هو پاڻ سڀني ۾ آهي؟ ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਵਡੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
vadde keea vaddiaaeea kichh kahanaa kahan na jaae |

عظيم رب جي عظمت جو بيان نٿو ڪري سگهجي.

ਸੋ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰ ਕਰੀਮੁ ਦੇ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
so karataa kaadar kareem de jeea rijak sanbaeh |

اھو خالق آھي، تمام طاقتور ۽ ٻاجھارو؛ هو سڀني مخلوقن کي روزي ڏيندو آهي.

ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਤਿੰਨੈ ਪਾਇ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur chhoddee tinai paae |

انسان اهو ڪم ڪري ٿو، جيڪو شروع کان ئي مقدر ۾ آهي.

ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰੀ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
naanak ekee baaharee hor doojee naahee jaae |

اي نانڪ، هڪ رب کان سواءِ، ٻيو ڪو به هنڌ ڪونهي.

ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥੧॥ ਸੁਧੁ
so kare ji tisai rajaae |24|1| sudhu

هو جيڪو چاهي ٿو سو ڪري ٿو. ||24||1|| سوڍ ||