वाहेगुरु सर्वव्यापी आहेत
दररोज सकाळी आणि संध्याकाळी, माझे हृदय आणि आत्मा,
माझे डोके आणि कपाळ विश्वास आणि स्पष्टतेने (1)
माझ्या गुरूसाठी त्याग करू,
आणि लाखो वेळा डोके टेकवून नम्रतेने त्याग कर. (२)
कारण, त्याने सामान्य माणसांमधून देवदूत निर्माण केले,
आणि, त्याने पृथ्वीवरील प्राण्यांचा दर्जा आणि सन्मान उंचावला. (३)
ज्यांना त्याने सन्मानित केले आहे ते खरे तर त्याच्या पायाची धूळ आहेत.
आणि, सर्व देवी-देवता त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत. (४)
जरी, हजारो चंद्र आणि सूर्य चमकत असतील,
तरीही संपूर्ण जग त्याच्याशिवाय अंधारात असेल. (५)
पवित्र आणि पवित्र गुरू हे स्वतः अकालपुराखांचे प्रतिरूप आहेत,
हेच कारण आहे की मी त्याला माझ्या हृदयात वसवले आहे. (६)
जे लोक त्याचे चिंतन करत नाहीत,
हे घ्या की त्यांनी त्यांच्या हृदयाचे आणि आत्म्याचे फळ विनाकारण वाया घालवले आहे. (७)
स्वस्त फळांनी भरलेले हे शेत,
जेव्हा तो त्यांच्याकडे त्याच्या मनातील समाधानाने पाहतो, (8)
मग त्यांच्याकडे बघण्यात त्याला एक विशेष आनंद मिळतो,
आणि, तो त्यांना तोडण्यासाठी त्यांच्याकडे धावतो. (९)
तथापि, त्याच्या शेतातून त्याला कोणतेही परिणाम मिळत नाहीत,
आणि, निराश भुकेने, तहानलेल्या आणि दुर्बल होऊन परततो. (१०)
सतगुरुशिवाय सर्व काही जसेच्या तसे समजावे
शेत पिकलेले आणि वाढलेले आहे परंतु तण आणि काटेरी झाडांनी भरलेले आहे. (११)
पहिली पातशाही (श्री गुरु नानक देव जी). पहिले शीख गुरू, गुरू नानक देव जी, हे सर्वशक्तिमान देवाचे खरे आणि सर्वशक्तिमान तेज चमकणारे आणि त्याच्यावरील पूर्ण विश्वासाच्या ज्ञानाचे महत्त्व अधोरेखित करणारे होते. शाश्वत अध्यात्माचा ध्वज उंचावणारा आणि परमात्मज्ञानाचा अज्ञानाचा अंधार दूर करणारा आणि अकालपुराखाच्या संदेशाचा प्रसार करण्याची जबाबदारी स्वतःच्या खांद्यावर घेणारे तेच होते. अगदी सुरुवातीच्या काळापासून ते आजच्या जगापर्यंत प्रत्येकजण स्वतःला आपल्या दारातील धूळ समजतो; सर्वोच्च स्थानी, परमेश्वर, स्वतः त्याची स्तुती गातो; आणि त्याचा शिष्य-विद्यार्थी हा स्वतः वाहेगुरुंचा दैवी वंश आहे. प्रत्येक चौथा आणि सहावा देवदूत त्यांच्या अभिव्यक्तींमध्ये गुरूच्या आनंदाचे वर्णन करण्यास असमर्थ आहे; आणि त्याचा तेजस्वी झेंडा दोन्ही जगावर फडकत आहे. त्याच्या आज्ञेची उदाहरणे म्हणजे प्रॉव्हिडंटमधून निघणारे तेजस्वी किरण आणि त्याच्याशी तुलना केली तर लाखो सूर्य आणि चंद्र अंधाराच्या महासागरात बुडून जातात. त्याचे शब्द, संदेश आणि आदेश जगातील लोकांसाठी सर्वोच्च आहेत आणि त्याच्या शिफारसी दोन्ही जगात प्रथम स्थानावर आहेत. त्याची खरी उपाधी दोन्ही जगांसाठी मार्गदर्शक आहेत; आणि त्याचा खरा स्वभाव म्हणजे पापी लोकांसाठी करुणा. वाहेगुरुच्या दरबारातील देवता त्याच्या कमळाच्या पायांची धूळ चुंबन घेणे हा एक सौभाग्य मानतात आणि उच्च न्यायालयाचे कोन या गुरूचे दास आणि सेवक आहेत. त्याच्या नावातील दोन्ही N मध्ये पालनपोषण करणारा, पोषण करणारा आणि शेजारी (वरदान, आधार आणि उपकार) असे चित्र आहे; मधला अ अकालपुराख दर्शवतो आणि शेवटचा K अंतिम महान संदेष्ट्याचे प्रतिनिधित्व करतो. त्याची दुष्टता सांसारिक विचलनापासून अलिप्ततेच्या पट्टीला सर्वोच्च पातळीवर आणते आणि त्याची औदार्य आणि परोपकार दोन्ही जगांत प्रचलित आहे.
वाहेगुरु हेच सत्य आहे,
वाहेगुरु सर्वव्यापी आहेत
त्याचे नाव नानक, सम्राट आणि त्याचा धर्म सत्य आहे,
आणि तो, त्याच्यासारखा दुसरा पैगंबर या जगात आला नाही. (१३)
त्याची बुद्धी (उपदेश आणि आचरणाने) साधु जीवन जगणाऱ्याचे डोके बुलंद करते,
आणि, त्याच्या मते, प्रत्येकाने सत्य आणि उदात्त कर्मांच्या तत्त्वांसाठी आपले जीवन वेचण्यासाठी तयार असले पाहिजे. (१४)
उच्च दर्जाची विशेष व्यक्ती असो की सामान्य माणसे, देवदूत असोत की
स्वर्गीय दरबाराचे प्रेक्षक असोत, ते सर्व त्याच्या कमळाच्या चरणांची धूळ मागणारे आहेत. (१५)
जेव्हा देव स्वतः त्याच्यावर स्तुतीचा वर्षाव करत असतो, तेव्हा मी त्यात काय भर घालू शकतो?
किंबहुना, मी अनुमोदनाच्या मार्गावर कसा प्रवास करावा? (१६)
आत्म्याच्या जगातून लाखो देवदूत त्याचे भक्त आहेत,
आणि या जगातील लाखो लोक त्यांचे शिष्य आहेत. (१७)
आधिभौतिक जगाचे देव सर्व त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत,
आणि, आध्यात्मिक जगाचे सर्व देवदूत देखील त्याचे अनुसरण करण्यास तयार आहेत. (१८)
या जगातील लोक देवदूत म्हणून त्याची सर्व निर्मिती आहेत,
आणि, त्याची झलक प्रत्येकाच्या ओठांवर स्पष्टपणे उमटते. (१९)
त्याच्या सहवासाचा उपभोग घेणारे त्याचे सर्व सहकारी (अध्यात्मवादाचे) ज्ञानी होतात.
आणि, ते त्यांच्या भाषणात वाहेगुरुचे महिमा वर्णन करू लागतात. (२०)
त्यांचा मान-सन्मान, दर्जा, पद, नाव आणि ठसे या जगात सदैव राहतात;
आणि, पवित्र निर्माणकर्ता त्यांना इतरांपेक्षा उच्च दर्जा देतो. (२१)
जेव्हा दोन्ही जगाचे पैगंबर संबोधित होते
त्याच्या उपकाराने, सर्वशक्तिमान वाहेगुरु, तो म्हणाला (२२)
मग तो म्हणाला, "मी तुझा सेवक आहे आणि मी तुझा दास आहे.
आणि, मी तुझ्या सर्व सामान्य आणि विशेष लोकांच्या पायाची धूळ आहे." (23)
अशाप्रकारे जेव्हा त्याने त्याला असे संबोधले (अगदी नम्रतेने)
त्यानंतर पुन्हा पुन्हा तोच प्रतिसाद मिळाला. (२४)
"मी, अकालपुरख, तुझ्यामध्ये राहतो आणि मी तुझ्याशिवाय इतर कोणालाही ओळखत नाही,
जे काही मी, वाहेगुरु, इच्छा करतो, मी करतो; आणि मी फक्त न्याय करतो." (25)
"तुम्ही सर्व जगाला (माझ्या नामाचे) ध्यान दाखवावे,
आणि, माझ्या (अकालपुराखांच्या) कृतज्ञतेने प्रत्येकाला पवित्र आणि पवित्र बनवा." (26)
"मी सर्व ठिकाणी आणि सर्व परिस्थितीत तुमचा मित्र आणि शुभचिंतक आहे आणि मी तुमचा आश्रय आहे;
मी तुम्हाला पाठिंबा देण्यासाठी आहे आणि मी तुमचा उत्साही चाहता आहे." (27)
"जो कोणी तुमचे नाव उंचावण्याचा आणि तुम्हाला प्रसिद्ध करण्याचा प्रयत्न करेल,
तो, खरं तर, मनापासून आणि आत्म्याने माझी प्रशंसा करत असेल." (28)
मग, कृपया मला तुमची अमर्याद अस्तित्व दाखवा,
आणि, अशा प्रकारे माझे कठीण निराकरण आणि परिस्थिती सुलभ करा. (२९)
"तुम्ही या जगात यावे आणि मार्गदर्शक आणि कर्णधारासारखे वागले पाहिजे,
कारण या जगाला माझ्या, अकालपुराशिवाय जवाच्या दाण्यालाही किंमत नाही.'' (३०)
"वास्तविक, जेव्हा मी तुमचा मार्गदर्शक आणि मार्गदर्शक असतो,
मग या जगाचा प्रवास स्वतःच्या पायाने पार पाडावा." (३१)
"मला ज्याला आवडते आणि मी त्याला या जगात दिशा दाखवतो,
मग, त्याच्या फायद्यासाठी मी त्याच्या हृदयात आनंद आणि आनंद आणतो." (32)
"ज्याला मी चुकीचा मार्ग दाखवीन आणि माझ्या रागाच्या भरात त्याला चुकीच्या मार्गावर आणीन,
तुमचा सल्ला आणि सल्ला असूनही तो माझ्यापर्यंत, अकालपुराखापर्यंत पोहोचू शकणार नाही." (33)
हे जग माझ्याशिवाय दिशाभूल आणि भरकटले आहे,
माझी चेटकीण स्वतः चेटूक झाली आहे. (३४)
माझे आकर्षण आणि जादू मृतांना जिवंत करतात,
आणि, जे (पापात) जगत आहेत त्यांना मारतात. (३५)
माझे आकर्षण 'अग्नी' सामान्य पाण्यात बदलते,
आणि, सामान्य पाण्याने, ते आग विझवतात आणि थंड करतात. (३६)
माझे चार्म त्यांना जे आवडेल ते करतात;
आणि, ते त्यांच्या जादूने सर्व भौतिक आणि गैर-भौतिक गोष्टी गूढ करतात. (३७)
कृपया त्यांचा मार्ग माझ्या दिशेने वळवा,
जेणेकरून ते माझे शब्द आणि संदेश स्वीकारू शकतील आणि आत्मसात करू शकतील. (३८)
ते माझ्या ध्यानाशिवाय कोणत्याही जादूसाठी जात नाहीत,
आणि, ते माझ्या दरवाजाशिवाय इतर कोणत्याही दिशेने जात नाहीत. (३९)
कारण ते अधोलोकापासून वाचले आहेत,
नाहीतर हात बांधून पडतील. (४०)
हे संपूर्ण जग, एका टोकापासून दुसऱ्या टोकापर्यंत,
हे जग क्रूर आणि भ्रष्ट असल्याचा संदेश देत आहे. (४१)
माझ्यामुळे त्यांना दु:ख, आनंद कळत नाही.
आणि, माझ्याशिवाय, ते सर्व गोंधळलेले आणि गोंधळलेले आहेत. (४२)
ते एकत्र येतात आणि ताऱ्यांपासून
ते दु:खाचे आणि सुखाचे दिवस मोजतात. (४३)
मग ते त्यांच्या कुंडलीत त्यांचे चांगले आणि नसलेले भविष्य लिहितात,
आणि म्हणा, कधी आधी तर कधी नंतर, जसे: (४४)
ते त्यांच्या ध्यानाच्या कामात दृढ आणि सातत्यपूर्ण नसतात,
आणि, ते गोंधळलेल्या आणि गोंधळलेल्या व्यक्तींसारखे बोलतात आणि स्वतःला प्रोजेक्ट करतात. (४५)
त्यांचे लक्ष आणि चेहरा माझ्या ध्यानाकडे वळवा
जेणेकरून ते माझ्याबद्दलच्या प्रवचनांशिवाय इतर कशालाही आपला मित्र मानणार नाहीत. (४६)
जेणेकरून मी त्यांची सांसारिक कार्ये योग्य मार्गावर ठेवू शकेन,
आणि, मी दैवी तेजाने त्यांचे कल आणि प्रवृत्ती सुधारू आणि परिष्कृत करू शकलो. (४७)
मी तुला याच हेतूने निर्माण केले आहे
जेणेकरून संपूर्ण जगाला योग्य मार्गावर नेण्यासाठी तुम्ही नेता व्हावे. (४८)
त्यांच्या हृदयातून आणि मनातून द्वैतवादाचे प्रेम काढून टाकावे.
आणि, आपण त्यांना खऱ्या मार्गाकडे निर्देशित केले पाहिजे. (४९)
गुरू (नानक) म्हणाले, "मी या विलक्षण कार्यात इतका सक्षम कसा होऊ शकतो?
की मी सर्वांची मने खऱ्या मार्गाकडे वळवू शकेन.'' (50)
गुरु म्हणाले, "अशा चमत्काराच्या जवळ मी कुठेच नाही.
अकालपुराखाच्या रूपाच्या भव्य आणि उत्कृष्टतेच्या तुलनेत मी कोणत्याही गुणांशिवाय नीच आहे." (51)
"तथापि, तुझी आज्ञा माझ्या हृदयाला आणि आत्म्याला पूर्णपणे मान्य आहे,
आणि, मी क्षणभरही तुझ्या आदेशाकडे दुर्लक्ष करणार नाही." (52)
लोकांना योग्य मार्गावर नेण्यासाठी फक्त तुम्हीच मार्गदर्शक आहात आणि सर्वांसाठी तुम्हीच मार्गदर्शक आहात;
तुम्हीच मार्ग दाखवू शकता आणि सर्व लोकांच्या मनाला तुमच्या विचारपद्धतीनुसार बनवू शकता. (५३)