ஆசா கி வார

(பக்கம்: 31)

ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥

pahilaa suchaa aap hoe suchai baitthaa aae |

முதலில், தன்னைத் தூய்மைப்படுத்திக் கொண்டு, பிராமணர் தனது சுத்திகரிக்கப்பட்ட உறையில் வந்து அமர்ந்தார்.

ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥

suche agai rakhion koe na bhittio jaae |

யாரும் தொடாத தூய்மையான உணவுகள் அவர் முன் வைக்கப்படுகின்றன.

ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥

suchaa hoe kai jeviaa lagaa parran salok |

சுத்திகரிக்கப்பட்டு, அவர் தனது உணவை எடுத்து, தனது புனித வசனங்களைப் படிக்கத் தொடங்குகிறார்.

ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥

kuhathee jaaee sattiaa kis ehu lagaa dokh |

ஆனால் அது ஒரு அசுத்தமான இடத்தில் வீசப்படுகிறது - இது யாருடைய தவறு?

ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ॥

an devataa paanee devataa baisantar devataa loon |

சோளம் புனிதமானது, தண்ணீர் புனிதமானது; நெருப்பும் உப்பும் புனிதமானவை;

ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥

panjavaa paaeaa ghirat | taa hoaa paak pavit |

ஐந்தாவது பொருளான நெய் சேர்ந்தால், உணவு தூய்மையாகவும் புனிதமாகவும் மாறும்.

ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥

paapee siau tan gaddiaa thukaa peea tith |

பாவமுள்ள மனித உடலுடன் தொடர்பு கொள்ளும்போது, உணவு மிகவும் அசுத்தமாகிறது, அது துப்பப்படுகிறது.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥

jit mukh naam na aoochareh bin naavai ras khaeh |

நாமம் ஜபிக்காத, நாமம் இல்லாத அந்த வாய் சுவையான உணவுகளை உண்ணும்

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥

naanak evai jaaneeai tith mukh thukaa paeh |1|

- ஓ நானக், இதைத் தெரிந்து கொள்: அத்தகைய வாயில் துப்ப வேண்டும். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥

bhandd jameeai bhandd ninmeeai bhandd mangan veeaahu |

பெண்ணிலிருந்து, ஆண் பிறக்கிறான்; பெண்ணுக்குள், ஆண் கருத்தரிக்கப்படுகிறான்; பெண்ணுடன் அவர் நிச்சயதார்த்தம் செய்து திருமணம் செய்து கொண்டார்.

ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥

bhanddahu hovai dosatee bhanddahu chalai raahu |

பெண் அவனுடைய தோழியாகிறாள்; பெண் மூலம் வருங்கால சந்ததி வரும்.

ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥

bhandd muaa bhandd bhaaleeai bhandd hovai bandhaan |

அவனுடைய பெண் இறந்துவிட்டால், அவன் வேறொரு பெண்ணைத் தேடுகிறான்; பெண்ணுக்கு அவன் கட்டுப்பட்டவன்.

ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥

so kiau mandaa aakheeai jit jameh raajaan |

அப்படியானால் அவளை ஏன் கெட்டது என்று அழைப்பது? அவளிடமிருந்து அரசர்கள் பிறக்கிறார்கள்.

ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥

bhanddahu hee bhandd aoopajai bhanddai baajh na koe |

பெண்ணிலிருந்து, பெண் பிறக்கிறாள்; பெண் இல்லாமல் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள்.

ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

naanak bhanddai baaharaa eko sachaa soe |

ஓ நானக், உண்மையான இறைவன் மட்டுமே பெண் இல்லாமல் இருக்கிறார்.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥

jit mukh sadaa saalaaheeai bhaagaa ratee chaar |

எப்பொழுதும் இறைவனைத் துதிக்கும் வாய் அருளும் அழகும் உடையது.

ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥

naanak te mukh aoojale tith sachai darabaar |2|

ஓ நானக், அந்த முகங்கள் உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் பிரகாசமாக இருக்கும். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥

sabh ko aakhai aapanaa jis naahee so chun kadteeai |

எல்லாரும் உங்களைத் தங்கள் சொந்தக்காரர் என்று அழைக்கிறார்கள், ஆண்டவரே; உனக்குச் சொந்தமில்லாதவன் தூக்கி எறியப்படுகிறான்.