ஆசா கி வார

(பக்கம்: 32)

ਕੀਤਾ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਲੇਖਾ ਸੰਢੀਐ ॥

keetaa aapo aapanaa aape hee lekhaa sandteeai |

ஒவ்வொருவரும் அவரவர் செயல்களின் பலனைப் பெறுகிறார்கள்; அவரது கணக்கு அதற்கேற்ப சரிசெய்யப்படுகிறது.

ਜਾ ਰਹਣਾ ਨਾਹੀ ਐਤੁ ਜਗਿ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਗਾਰਬਿ ਹੰਢੀਐ ॥

jaa rahanaa naahee aait jag taa kaaeit gaarab handteeai |

ஒருவன் எப்படியும் இவ்வுலகில் நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்ற விதி இல்லாததால், அவன் ஏன் பெருமையில் தன்னை அழித்துக் கொள்ள வேண்டும்?

ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖੀਐ ਪੜਿ ਅਖਰੁ ਏਹੋ ਬੁਝੀਐ ॥

mandaa kisai na aakheeai parr akhar eho bujheeai |

யாரையும் கெட்டுப் பேசாதே; இந்த வார்த்தைகளை படித்து புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

ਮੂਰਖੈ ਨਾਲਿ ਨ ਲੁਝੀਐ ॥੧੯॥

moorakhai naal na lujheeai |19|

முட்டாள்களுடன் வாக்குவாதம் செய்யாதே. ||19||

ਗੁਰਸਿਖਾ ਮਨਿ ਵਾਧਾਈਆ ਜਿਨ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਡਿਠਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

gurasikhaa man vaadhaaeea jin meraa satiguroo dditthaa raam raaje |

குர்சிக்குகளின் மனம் மகிழ்கிறது, ஏனென்றால் அவர்கள் என் உண்மையான குரு, ஓ லார்ட் கிங்.

ਕੋਈ ਕਰਿ ਗਲ ਸੁਣਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕੀ ਸੋ ਲਗੈ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮਨਿ ਮਿਠਾ ॥

koee kar gal sunaavai har naam kee so lagai gurasikhaa man mitthaa |

இறைவனின் திருநாமக் கதையை யாராவது அவர்களுக்குச் சொன்னால், அந்த குர்சிக்குகளின் மனதுக்கு அது மிகவும் இனிமையாகத் தெரிகிறது.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਗੁਰਸਿਖ ਪੈਨਾਈਅਹਿ ਜਿਨੑਾ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ॥

har daragah gurasikh painaaeeeh jinaa meraa satigur tutthaa |

குர்சிக்குகள் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மரியாதைக்குரிய ஆடைகளை அணிந்துள்ளனர்; என் உண்மையான குரு அவர்களால் மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹੋਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ॥੪॥੧੨॥੧੯॥

jan naanak har har hoeaa har har man vutthaa |4|12|19|

வேலைக்காரன் நானக் இறைவன், ஹர், ஹர் ஆகிவிட்டார்; இறைவன், ஹர், ஹர், அவன் மனதில் நிலைத்திருக்கிறான். ||4||12||19||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਨਾਨਕ ਫਿਕੈ ਬੋਲਿਐ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫਿਕਾ ਹੋਇ ॥

naanak fikai boliaai tan man fikaa hoe |

ஓ நானக், அநாகரீகமான வார்த்தைகளைப் பேசினால், உடலும் மனமும் செயலற்றதாகிவிடும்.

ਫਿਕੋ ਫਿਕਾ ਸਦੀਐ ਫਿਕੇ ਫਿਕੀ ਸੋਇ ॥

fiko fikaa sadeeai fike fikee soe |

அவர் மிகவும் முட்டாள்தனமானவர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்; முட்டாள்தனத்தில் மிகவும் முட்டாள்தனமானது அவரது புகழ்.

ਫਿਕਾ ਦਰਗਹ ਸਟੀਐ ਮੁਹਿ ਥੁਕਾ ਫਿਕੇ ਪਾਇ ॥

fikaa daragah satteeai muhi thukaa fike paae |

முட்டாள்தனமான நபர் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் நிராகரிக்கப்படுகிறார், மேலும் ஒரு முட்டாள் முகத்தில் துப்பினார்.

ਫਿਕਾ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਪਾਣਾ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥

fikaa moorakh aakheeai paanaa lahai sajaae |1|

முட்டாள்தனமானவன் முட்டாள் என்று அழைக்கப்படுகிறான்; தண்டனையாக காலணியால் அடிக்கப்படுகிறான். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਅੰਦਰਹੁ ਝੂਠੇ ਪੈਜ ਬਾਹਰਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਫੈਲੁ ॥

andarahu jhootthe paij baahar duneea andar fail |

உள்ளுக்குள் பொய்யாகவும், வெளியில் கௌரவமாகவும் இருப்பவர்கள் இவ்வுலகில் மிகவும் பொதுவானவர்கள்.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਜੇ ਨਾਵਹਿ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਮੈਲੁ ॥

atthasatth teerath je naaveh utarai naahee mail |

அறுபத்தெட்டு புனிதத் தலங்களில் நீராடினாலும், அவர்களின் அசுத்தங்கள் விலகுவதில்லை.

ਜਿਨੑ ਪਟੁ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਗੁਦੜੁ ਤੇ ਭਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥

jina patt andar baahar gudarr te bhale sansaar |

உள்ளுக்குள் பட்டு, வெளியில் கந்தல் உடை உள்ளவர்களே இவ்வுலகில் நல்லவர்கள்.

ਤਿਨੑ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਰਬ ਸੇਤੀ ਦੇਖਨੑੇ ਵੀਚਾਰਿ ॥

tina nehu lagaa rab setee dekhanae veechaar |

அவர்கள் இறைவனின் மீது அன்பைத் தழுவி, அவரைப் பார்த்து தியானிக்கிறார்கள்.

ਰੰਗਿ ਹਸਹਿ ਰੰਗਿ ਰੋਵਹਿ ਚੁਪ ਭੀ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ॥

rang haseh rang roveh chup bhee kar jaeh |

கர்த்தருடைய அன்பில், அவர்கள் சிரிக்கிறார்கள், கர்த்தருடைய அன்பில், அவர்கள் அழுகிறார்கள், மேலும் அமைதியாக இருக்கிறார்கள்.

ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ਬਾਝੁ ਸਚੇ ਨਾਹ ॥

paravaah naahee kisai keree baajh sache naah |

அவர்கள் தங்கள் உண்மையான கணவனைத் தவிர, வேறு எதற்கும் கவலைப்படுவதில்லை.