ஆசா கி வார

(பக்கம்: 33)

ਦਰਿ ਵਾਟ ਉਪਰਿ ਖਰਚੁ ਮੰਗਾ ਜਬੈ ਦੇਇ ਤ ਖਾਹਿ ॥

dar vaatt upar kharach mangaa jabai dee ta khaeh |

கர்த்தருடைய வாசலில் உட்கார்ந்து, அவர்கள் உணவுக்காகக் கெஞ்சுகிறார்கள், அவர் அவர்களுக்குக் கொடுத்தால், அவர்கள் சாப்பிடுகிறார்கள்.

ਦੀਬਾਨੁ ਏਕੋ ਕਲਮ ਏਕਾ ਹਮਾ ਤੁਮੑਾ ਮੇਲੁ ॥

deebaan eko kalam ekaa hamaa tumaa mel |

இறைவனுக்கு ஒரே ஒரு நீதிமன்றம் உள்ளது, அவருக்கு ஒரே ஒரு பேனா உள்ளது; அங்கே நீயும் நானும் சந்திப்போம்.

ਦਰਿ ਲਏ ਲੇਖਾ ਪੀੜਿ ਛੁਟੈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਉ ਤੇਲੁ ॥੨॥

dar le lekhaa peerr chhuttai naanakaa jiau tel |2|

கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில், கணக்குகள் ஆராயப்படுகின்றன; ஓ நானக், பாவிகள் அச்சகத்தில் எண்ணெய் வித்துக்கள் போல நசுக்கப்பட்டனர். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਆਪੇ ਹੀ ਕਰਣਾ ਕੀਓ ਕਲ ਆਪੇ ਹੀ ਤੈ ਧਾਰੀਐ ॥

aape hee karanaa keeo kal aape hee tai dhaareeai |

நீயே படைப்பைப் படைத்தாய்; நீங்களே உங்கள் சக்தியை அதில் செலுத்தினீர்கள்.

ਦੇਖਹਿ ਕੀਤਾ ਆਪਣਾ ਧਰਿ ਕਚੀ ਪਕੀ ਸਾਰੀਐ ॥

dekheh keetaa aapanaa dhar kachee pakee saareeai |

பூமியின் தோற்றுப்போகும் பகடை போல உனது படைப்பை நீ காண்கிறாய்.

ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਚਲਸੀ ਸਭੁ ਕੋਈ ਆਈ ਵਾਰੀਐ ॥

jo aaeaa so chalasee sabh koee aaee vaareeai |

வந்தவன் புறப்படுவான்; அனைவருக்கும் அவர்களின் முறை வரும்.

ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਣ ਹਹਿ ਕਿਉ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥

jis ke jeea paraan heh kiau saahib manahu visaareeai |

நம் ஆன்மாவிற்கும், நமது உயிர் மூச்சிற்கும் சொந்தக்காரர் - அந்த இறைவனையும் குருவையும் நாம் ஏன் நம் மனதில் இருந்து மறக்க வேண்டும்?

ਆਪਣ ਹਥੀ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕਾਜੁ ਸਵਾਰੀਐ ॥੨੦॥

aapan hathee aapanaa aape hee kaaj savaareeai |20|

நம் சொந்தக் கைகளால், நம் விவகாரங்களை நாமே தீர்த்துக் கொள்வோம். ||20||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ஆசா, நான்காவது மெஹல்:

ਜਿਨੑਾ ਭੇਟਿਆ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jinaa bhettiaa meraa pooraa satiguroo tin har naam drirraavai raam raaje |

எனது உண்மையான உண்மையான குருவை சந்திப்பவர்கள் - அவர் இறைவனின் பெயரை அவர்களுக்குள் பதிக்கிறார், இறைவன் அரசர்.

ਤਿਸ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

tis kee trisanaa bhukh sabh utarai jo har naam dhiaavai |

இறைவனின் திருநாமத்தை தியானிப்பவர்களுக்கு ஆசை, பசி அனைத்தும் நீங்கும்.

ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨੑ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥

jo har har naam dhiaaeide tina jam nerr na aavai |

இறைவன், ஹர், ஹர் - மரணத்தின் தூதர் என்று தியானிப்பவர்களால் அவர்களை நெருங்க முடியாது.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਨਿਤ ਜਪੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਵੈ ॥੧॥

jan naanak kau har kripaa kar nit japai har naam har naam taraavai |1|

ஆண்டவரே, வேலைக்காரன் நானக் மீது உமது கருணையைப் பொழியும், அவர் எப்போதும் இறைவனின் பெயரை உச்சரிக்கட்டும்; கர்த்தருடைய நாமத்தினாலே அவன் இரட்சிக்கப்படுகிறான். ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਆਸਕੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

eh kinehee aasakee doojai lagai jaae |

இது என்ன வகையான காதல், இது இருமையில் ஒட்டிக்கொண்டது?

ਨਾਨਕ ਆਸਕੁ ਕਾਂਢੀਐ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

naanak aasak kaandteeai sad hee rahai samaae |

ஓ நானக், அவர் மட்டுமே காதலர் என்று அழைக்கப்படுகிறார், அவர் எப்போதும் உறிஞ்சுதலில் மூழ்கியிருப்பார்.

ਚੰਗੈ ਚੰਗਾ ਕਰਿ ਮੰਨੇ ਮੰਦੈ ਮੰਦਾ ਹੋਇ ॥

changai changaa kar mane mandai mandaa hoe |

ஆனால், தனக்கு நல்லது நடந்தால் மட்டுமே நன்றாக இருப்பதாகவும், மோசமாக நடக்கும்போது மோசமாக இருப்பதாகவும் நினைப்பவன்

ਆਸਕੁ ਏਹੁ ਨ ਆਖੀਐ ਜਿ ਲੇਖੈ ਵਰਤੈ ਸੋਇ ॥੧॥

aasak ehu na aakheeai ji lekhai varatai soe |1|

- அவரை ஒரு காதலன் என்று அழைக்காதே. அவர் தனது சொந்த கணக்கிற்கு மட்டுமே வர்த்தகம் செய்கிறார். ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

இரண்டாவது மெஹல்: