Ang bawat isa ay tumatanggap ng mga gantimpala ng kanyang sariling mga aksyon; ang kanyang account ay naaayon sa pagsasaayos.
Dahil hindi naman nakatakdang manatili sa mundong ito ang isang tao, bakit niya sisirain ang sarili sa pagmamataas?
Huwag tawaging masama ang sinuman; basahin ang mga salitang ito, at unawain.
Huwag makipagtalo sa mga tanga. ||19||
Ang isipan ng mga Gursikh ay nagagalak, dahil nakita nila ang aking Tunay na Guru, O Panginoong Hari.
Kung may magbigkas sa kanila ng kwento ng Pangalan ng Panginoon, tila napakatamis sa isipan ng mga Gursikh na iyon.
Ang mga Gursikh ay nakadamit bilang karangalan sa Korte ng Panginoon; ang aking Tunay na Guru ay labis na nasisiyahan sa kanila.
Ang lingkod na si Nanak ay naging Panginoon, Har, Har; ang Panginoon, Har, Har, ay nananatili sa kanyang isipan. ||4||12||19||
Salok, Unang Mehl:
O Nanak, nagsasalita ng mga salitang walang kabuluhan, ang katawan at isip ay nagiging walang laman.
Siya ay tinatawag na pinaka-insipid ng insipid; ang pinaka insipid sa insipid ay ang kanyang reputasyon.
Ang taong walang laman ay itinatapon sa Hukuman ng Panginoon, at ang mukha ng taong walang laman ay niluluraan.
Ang mahina ay tinatawag na tanga; pinapalo siya ng sapatos bilang parusa. ||1||
Unang Mehl:
Ang mga huwad sa loob, at marangal sa labas, ay karaniwan sa mundong ito.
Kahit na maliligo sila sa animnapu't walong sagradong dambana ng peregrinasyon, hindi pa rin nawawala ang kanilang dumi.
Ang mga may sutla sa loob at basahan sa labas, ay ang mabuti sa mundong ito.
Niyakap nila ang pag-ibig para sa Panginoon, at nagmumuni-muni na pinagmamasdan Siya.
Sa Pag-ibig ng Panginoon, sila ay tumatawa, at sa Pag-ibig ng Panginoon, sila ay umiiyak, at tumahimik din.
Wala silang pakialam sa iba, maliban sa kanilang Tunay na Asawa na Panginoon.