ಆಸಾ ಕೀ ವಾರ್

(ಪುಟ: 31)

ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥

pahilaa suchaa aap hoe suchai baitthaa aae |

ಮೊದಲು, ತನ್ನನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿಕೊಂಡು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ತನ್ನ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥

suche agai rakhion koe na bhittio jaae |

ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಮುಟ್ಟದ ಶುದ್ಧ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ಅವನ ಮುಂದೆ ಇಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥

suchaa hoe kai jeviaa lagaa parran salok |

ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವನು ತನ್ನ ಆಹಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಪವಿತ್ರ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಓದಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥

kuhathee jaaee sattiaa kis ehu lagaa dokh |

ಆದರೆ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಹೊಲಸು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ - ಇದು ಯಾರ ತಪ್ಪು?

ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ॥

an devataa paanee devataa baisantar devataa loon |

ಕಾಳು ಪವಿತ್ರ, ನೀರು ಪವಿತ್ರ; ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಉಪ್ಪು ಪವಿತ್ರವಾಗಿವೆ;

ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥

panjavaa paaeaa ghirat | taa hoaa paak pavit |

ಐದನೆಯ ವಸ್ತುವಾದ ತುಪ್ಪವನ್ನು ಸೇರಿಸಿದಾಗ, ಆಹಾರವು ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ.

ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥

paapee siau tan gaddiaa thukaa peea tith |

ಪಾಪಪೂರ್ಣ ಮಾನವ ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ, ಆಹಾರವು ಅಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ಉಗುಳುತ್ತದೆ.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥

jit mukh naam na aoochareh bin naavai ras khaeh |

ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸದ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬಾಯಿ ರುಚಿಕರವಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥

naanak evai jaaneeai tith mukh thukaa paeh |1|

- ಓ ನಾನಕ್, ಇದನ್ನು ತಿಳಿಯಿರಿ: ಅಂತಹ ಬಾಯಿಯ ಮೇಲೆ ಉಗುಳುವುದು. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥

bhandd jameeai bhandd ninmeeai bhandd mangan veeaahu |

ಮಹಿಳೆಯಿಂದ, ಪುರುಷ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ; ಮಹಿಳೆಯೊಳಗೆ, ಪುರುಷನು ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಮಹಿಳೆಗೆ ಅವನು ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥

bhanddahu hovai dosatee bhanddahu chalai raahu |

ಮಹಿಳೆ ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗುತ್ತಾಳೆ; ಮಹಿಳೆಯ ಮೂಲಕ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ.

ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥

bhandd muaa bhandd bhaaleeai bhandd hovai bandhaan |

ಅವನ ಮಹಿಳೆ ಸತ್ತಾಗ, ಅವನು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ; ಮಹಿಳೆಗೆ ಅವನು ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥

so kiau mandaa aakheeai jit jameh raajaan |

ಹಾಗಾದರೆ ಅವಳನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕರೆಯುವುದು ಏಕೆ? ಅವಳಿಂದ ರಾಜರು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ.

ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥

bhanddahu hee bhandd aoopajai bhanddai baajh na koe |

ಮಹಿಳೆಯಿಂದ, ಮಹಿಳೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ; ಮಹಿಳೆ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

naanak bhanddai baaharaa eko sachaa soe |

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಮಹಿಳೆ ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದಾನೆ.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥

jit mukh sadaa saalaaheeai bhaagaa ratee chaar |

ಭಗವಂತನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ಆ ಬಾಯಿ ಧನ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥

naanak te mukh aoojale tith sachai darabaar |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಮುಖಗಳು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥

sabh ko aakhai aapanaa jis naahee so chun kadteeai |

ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ತಮ್ಮವರೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರಭು; ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.