ആസാ കീ വർ

(പേജ്: 31)

ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥

pahilaa suchaa aap hoe suchai baitthaa aae |

ആദ്യം, സ്വയം ശുദ്ധീകരിച്ച്, ബ്രാഹ്മണൻ തൻ്റെ ശുദ്ധീകരിച്ച ചുറ്റുപാടിൽ വന്ന് ഇരിക്കുന്നു.

ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥

suche agai rakhion koe na bhittio jaae |

മറ്റാരും തൊട്ടിട്ടില്ലാത്ത ശുദ്ധമായ ഭക്ഷണങ്ങൾ അവൻ്റെ മുന്നിൽ വയ്ക്കുന്നു.

ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥

suchaa hoe kai jeviaa lagaa parran salok |

ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട്, അവൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും തൻ്റെ വിശുദ്ധ വാക്യങ്ങൾ വായിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥

kuhathee jaaee sattiaa kis ehu lagaa dokh |

എന്നാൽ അത് പിന്നീട് വൃത്തിഹീനമായ സ്ഥലത്തേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്നു - ഇത് ആരുടെ കുറ്റമാണ്?

ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ॥

an devataa paanee devataa baisantar devataa loon |

ധാന്യം പവിത്രമാണ്, വെള്ളം പവിത്രമാണ്; തീയും ഉപ്പും പവിത്രമാണ്;

ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥

panjavaa paaeaa ghirat | taa hoaa paak pavit |

അഞ്ചാമത്തെ വസ്തുവായ നെയ്യ് ചേർക്കുമ്പോൾ അന്നം ശുദ്ധവും പവിത്രവുമായിത്തീരുന്നു.

ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥

paapee siau tan gaddiaa thukaa peea tith |

പാപപൂർണമായ മനുഷ്യശരീരവുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുമ്പോൾ, ഭക്ഷണം തുപ്പുന്ന അത്രയും അശുദ്ധമായിത്തീരുന്നു.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥

jit mukh naam na aoochareh bin naavai ras khaeh |

നാമം ജപിക്കാത്ത, നാമം പറയാത്ത ആ വായ രുചികരമായ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥

naanak evai jaaneeai tith mukh thukaa paeh |1|

- ഓ നാനാക്ക്, ഇതറിയുക: അത്തരമൊരു വായിൽ തുപ്പണം. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ:

ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥

bhandd jameeai bhandd ninmeeai bhandd mangan veeaahu |

സ്ത്രീയിൽ നിന്ന് പുരുഷൻ ജനിക്കുന്നു; സ്ത്രീയുടെ ഉള്ളിൽ പുരുഷൻ ഗർഭം ധരിക്കുന്നു; അവൻ വിവാഹനിശ്ചയം കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള സ്ത്രീയോട്.

ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥

bhanddahu hovai dosatee bhanddahu chalai raahu |

സ്ത്രീ അവൻ്റെ സുഹൃത്താകുന്നു; സ്ത്രീയിലൂടെയാണ് ഭാവി തലമുറ വരുന്നത്.

ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥

bhandd muaa bhandd bhaaleeai bhandd hovai bandhaan |

അവൻ്റെ സ്ത്രീ മരിക്കുമ്പോൾ അവൻ മറ്റൊരു സ്ത്രീയെ അന്വേഷിക്കുന്നു; സ്ത്രീയോട് അവൻ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥

so kiau mandaa aakheeai jit jameh raajaan |

പിന്നെ എന്തിനാണ് അവളെ ചീത്ത വിളിക്കുന്നത്? അവളിൽ നിന്ന് രാജാക്കന്മാർ ജനിക്കുന്നു.

ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥

bhanddahu hee bhandd aoopajai bhanddai baajh na koe |

സ്ത്രീയിൽ നിന്ന്, സ്ത്രീ ജനിക്കുന്നു; സ്ത്രീ ഇല്ലെങ്കിൽ ആരും ഉണ്ടാകില്ല.

ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

naanak bhanddai baaharaa eko sachaa soe |

ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ കർത്താവ് മാത്രമേ സ്ത്രീയില്ലാതെയുള്ളൂ.

ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥

jit mukh sadaa saalaaheeai bhaagaa ratee chaar |

കർത്താവിനെ നിരന്തരം സ്തുതിക്കുന്ന ആ വായ അനുഗ്രഹീതവും മനോഹരവുമാണ്.

ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥

naanak te mukh aoojale tith sachai darabaar |2|

ഓ നാനാക്ക്, ആ മുഖങ്ങൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ പ്രകാശിക്കും. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥

sabh ko aakhai aapanaa jis naahee so chun kadteeai |

കർത്താവേ, എല്ലാവരും നിന്നെ അവരുടെ സ്വന്തമെന്ന് വിളിക്കുന്നു; നിന്നെ സ്വന്തമാക്കാത്തവനെ എടുത്തു എറിഞ്ഞുകളയുന്നു.