ज़िन्दगी नाम भाई नन्द लालः

पुटः - 1


ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਮਾ ।
ज़िंदगी नामा ।

रजसा नीचमुष्टिं दत्त्वा सूर्यकान्तिं तेजः च। (३५२) ९.

ਆਣ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਿ ਜ਼ਮੀਨੋ ਆਸਮਾਣ ।
आण क़ुदावंदि ज़मीनो आसमाण ।

बोधिसत्प्रभं जातं रजः तदर्थं वयं यजामः ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਖ਼ਸ਼ਿ ਵਜੂਦਿ ਇਨਸੋ ਜਾਣ ।੧।
ज़िंदगी बक़शि वजूदि इनसो जाण ।१।

तथा, यत् सौभाग्यं आसीत् यत् एतादृशान् वरान् आशीर्वादान् च अर्हति स्म। (३५३) ९.

ਖ਼ਾਕਿ ਰਾਹਸ਼ ਤੂਤੀਯਾਇ ਚਸ਼ਮਿ ਮਾਸਤ ।
क़ाकि राहश तूतीयाइ चशमि मासत ।

आश्चर्यं प्रकृतिः सत्यस्य फलं प्रददाति,

ਆਬਰੂ ਅਫ਼ਜ਼ਾਇ ਹਰ ਸ਼ਾਹੋ ਗਦਾ ਸਤ ।੨।
आबरू अफ़ज़ाइ हर शाहो गदा सत ।२।

तथा, यत् विनयशीलं मुष्टिभ्यां रजः वक्तुं शक्तिं आशीर्वादयति। (३५४) ९.

ਹਰ ਕਿਹ ਬਾਸ਼ਦ ਦਾਯਮਾ ਦਰ ਯਾਦਿ ਊ ।
हर किह बाशद दायमा दर यादि ऊ ।

वाहेगुरुस्य ध्यानमेव अस्य जीवनस्य सिद्धिः;

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਹਰ ਦਮ ਬਵਦ ਇਰਸ਼ਾਦਿ ਊ ।੩।
यादि हक हर दम बवद इरशादि ऊ ।३।

अतिशयेन भयभीतः भूत्वा सत्यस्य (ईश्वरस्य) आकृष्टतायाः कृते वयं आत्मनः त्यागं कुर्मः। (३५५) ९.

ਗਰ ਤੂ ਦਰ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਬਾਸ਼ੀ ਮੁਦਾਮ ।
गर तू दर यादि क़ुदा बाशी मुदाम ।

यस्य हृदयस्य ईश्वरस्य प्रेम्णः निर्दोषः उत्सुकता वर्तते, तत् कियत् धन्यम् अस्ति!

ਮੀ ਸ਼ਵੀ ਐ ਜਾਨਿ ਮਨ ਮਰਦਿ ਤਮਾਮ ।੪।
मी शवी ऐ जानि मन मरदि तमाम ।४।

वस्तुतः सः स्वप्रेमस्य उग्रः मुग्धः भक्तः भवति । (३५६) ९.

ਆਫਤਾਬਿ ਹਸਤ ਪਿਨਹਾਣ ਜ਼ੇਰਿ ਅਬਰ ।
आफताबि हसत पिनहाण ज़ेरि अबर ।

धन्यः शिरः यः सत्यस्य वास्तविकमार्गं नमति, ईश्वरः;

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਅਬਰੋ ਨੁਮਾ ਰੁਖਿ ਹਮਚੂ ਬਦਰ ।੫।
बिगुज़र अज़ अबरो नुमा रुखि हमचू बदर ।५।

यश्च, पकडयुक्ता कुटिलयष्टिवत्, उल्लासस्य कन्दुकेन सह पलायितवान्। (३५७) ९.

ਈਣ ਤਨਤ ਅਬਰੇਸਤ ਦਰ ਵੈ ਆਫਤਾਬ ।
ईण तनत अबरेसत दर वै आफताब ।

आश्चर्यं ते हस्ताः ये तस्य स्तुतिं स्तुतिं च लिखितवन्तः;

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਮੀਦਾਣ ਹਮੀਣ ਬਾਸ਼ਦ ਸਵਾਬ ।੬।
यादि हक मीदाण हमीण बाशद सवाब ।६।

धन्याः ते पादाः ये तस्य वीथिं गताः। (३५८) ९.

ਹਰਕਿ ਵਾਕਿਫ਼ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ ਅਸਰਾਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
हरकि वाकिफ़ शुद अज़ असरारि क़ुदा ।

उदात्तं जिह्वा या तस्य नाम ध्यायति;

ਹਰ ਨਫ਼ਸ ਜੁਜ਼ ਹੱਕ ਨ ਦਾਰਦ ਮੁਦਆ ।੭।
हर नफ़स जुज़ हक न दारद मुदआ ।७।

तथा, वाहेगुरुं प्रति स्वविचारं समाहितं मनः गुणवान्। (३५९) ९.

ਕਹ ਚਿਹ ਬਾਸ਼ਦ ਯਾਦਿ ਆਣ ਯਜ਼ਦਾਨਿ ਪਾਕ ।
कह चिह बाशद यादि आण यज़दानि पाक ।

अकलपुरखः अस्माकं शरीरस्य प्रत्येकं अङ्गेषु तिष्ठति,

ਕੈ ਬਿਦਾਨਦ ਕਦਰਿ ਊ ਹਰ ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ।੮।
कै बिदानद कदरि ऊ हर मुशति क़ाक ।८।

तथा, तस्य प्रेम्णः उत्साहः, आक्रोशः च सर्वेषां स्त्रीपुरुषाणां शिरसि समाहितः भवति। (३६०) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਨੇਕਾਣ ਅਗਰ ਬਾਸ਼ਦ ਨਸੀਬ ।
सुहबति नेकाण अगर बाशद नसीब ।

तस्य दिशि समाहिताः सर्वे कामाः कामाः,

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਯਾਬੀ ਐ ਹਬੀਬ ।੯।
दौलति जावीद याबी ऐ हबीब ।९।

तथा, तस्य प्रीतिः अस्माकं शरीरस्य प्रत्येकं केशेषु लीनः भवति। (३६१) ९.

ਦੌਲਤ ਅੰਦਰ ਖ਼ਿਦਮਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਉਸਤ ।
दौलत अंदर क़िदमति मरदानि उसत ।

यदि इच्छसि यत् त्वं दिव्यविचारस्य स्वामी भवसि ।

ਹਰਿ ਗਦਾ ਓ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੁਰਬਾਨਿ ਉਸਤ ।੧੦।
हरि गदा ओ पादशाह कुरबानि उसत ।१०।

ततः, भवन्तः स्वस्य प्रियस्य वाहेगुरुस्य कृते स्वप्राणान् त्यागयन्तु, येन भवन्तः तस्य समानं आकारं रूपं च प्राप्नुयुः। (३६२) ९.

ਖ਼ੂਇ ਸ਼ਾਣ ਗੀਰ ਐ ਬ੍ਰਾਦਰ ਖ਼ੂਇ ਸ਼ਾਣ ।
क़ूइ शाण गीर ऐ ब्रादर क़ूइ शाण ।

सच्चिदानन्दस्य कृते यत्किमपि तत्सर्वं त्याजयेत् ।

ਦਾਯਮਾ ਮੀ ਗਰਦ ਗਿਰਦਿ ਕੂਇ ਸ਼ਾਣ ।੧੧।
दायमा मी गरद गिरदि कूइ शाण ।११।

तथा, तस्य भोजनमेजतः भोजनस्य अवशेषान् केवलं क्षणं यावत् उद्धृत्य। (३६३) ९.

ਹਰ ਕਿਹ ਗਿਰਦਿ ਕੂਇ ਸ਼ਾਣ ਗਰਦੀਦ ਯਾਫ਼ਤ ।
हर किह गिरदि कूइ शाण गरदीद याफ़त ।

यदि त्वं तस्य सत्यं ज्ञानं बोधं च सर्वथा कामुकः भवसि ।

ਦਰ ਦੋ ਆਲਮ ਹਮ ਚੂ ਮਿਹਰੋ ਬਦਰ ਤਾਫ਼ਤ ।੧੨।
दर दो आलम हम चू मिहरो बदर ताफ़त ।१२।

तदा त्वं, अनिवार्यतया, स्वस्य प्रयोजनं साधयिष्यसि। (३६४) ९.

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਬਾਸ਼ਦ ਬੰਦਗੀ ।
दौलति जावीद बाशद बंदगी ।

त्वं स्वजीवनफलं प्राप्स्यसि, २.

ਬੰਦਗੀ ਕੁਨ ਬੰਦਗੀ ਕੁਨ ਬੰਦਗੀ ।੧੩।
बंदगी कुन बंदगी कुन बंदगी ।१३।

यदा दिव्यज्ञानसूर्यः त्वां स्वस्य तेजस्य एकेन किरणेन आशीर्वादं ददाति स्म। (३६५) ९.

ਦਰ ਲਿਬਾਸਿ ਬੰਦਗੀ ਸ਼ਾਹੀ ਤੁਰਾਹਸਤ ।
दर लिबासि बंदगी शाही तुराहसत ।

तव नाम प्रसिद्धं प्रकाशितं च स्यात्;

ਦੌਲਤੇ ਅਜ਼ ਮਾਹ ਤਾ ਮਾਹੀ ਤੁਰਾਹਸਤ ।੧੪।
दौलते अज़ माह ता माही तुराहसत ।१४।

तथा, भवतः दिव्यज्ञानस्य आक्रोशः भवन्तं अस्मिन् जगति अत्यन्तं लोकप्रियं करिष्यति स्म। (३६६) ९.

ਹਰ ਕਿਹ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ੂ ਨਾਦਾਣ ਬਵਦ ।
हर किह ग़ाफ़िल शुद अज़ू नादाण बवद ।

यस्य दिव्यप्रेमस्य विशेषः स्नेहः प्रीतिः च विकसितः ।

ਗਰ ਗਦਾ ਬਾਸ਼ਦ ਵਗਰ ਸੁਲਤਾਣ ਬਵਦ ।੧੫।
गर गदा बाशद वगर सुलताण बवद ।१५।

तस्य कुञ्जिकायाः सह हृदयानाम् सर्वाणि कुण्डलानि उद्घाटितानि अभवन् (वास्तविकता ज्ञाता अभवत्)। (३६७) ९.

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਅਜ਼ ਹਮਾ ਬਾਲਾ ਤਰ ਅਸਤ ।
शौकि मौला अज़ हमा बाला तर असत ।

त्वया अपि हृदयस्य कुण्डलं उद्घाटयितव्यं, गुप्तात् च

ਸਾਯਾਇ ਊ ਬਰ ਸਰਿ ਮਾ ਅਫ਼ਸਰ ਅਸਤ ।੧੬।
सायाइ ऊ बर सरि मा अफ़सर असत ।१६।

निधिः, असीमितं सुखं आनन्दं च व्युत्पादयेत्। (३६८) ९.

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਮਾਅਨੀਏ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
शौकि मौला माअनीए ज़िकरि क़ुदा-सत ।

तव हृदयस्य कोणेषु असंख्याकाः रत्नाः हीरकाः च निगूढाः शयिताः सन्ति;

ਕਾਣ ਤਲਿਸਮਿ ਚਸ਼ਮ ਮਾ ਰਾ ਕੀਮੀਆ ਸਤ ।੧੭।
काण तलिसमि चशम मा रा कीमीआ सत ।१७।

तथा, तव निधिं धनं च बहूनि राजमौक्तिकानि सन्ति। (३६९) ९.

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀਇ ਜਾਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।
शौकि मौला ज़िंदगीइ जानि मा-सत ।

अतोऽस्मात् अनन्तनिधितः यत्किमपि प्राप्तुम् इच्छसि ।

ਜ਼ਿਕਰਿ ਊ ਸਰਮਾਯਾਇ ਈਮਾਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।੧੮।
ज़िकरि ऊ सरमायाइ ईमानि मा-सत ।१८।

हे उच्चपदस्थ व्यक्ति ! भवन्तः प्राप्तुं शक्नुवन्ति स्म। (३७०) ९.

ਰੂਜ਼ਿ ਜੁਮਆ ਮੋਮਨਾਨਿ ਪਾਕਬਾਜ਼ ।
रूज़ि जुमआ मोमनानि पाकबाज़ ।

अतः आकालपुरखस्य श्रद्धावान् भक्तान् त्वया आह्वानं कर्तव्यम्,

ਗਿਰਦ ਮੀ ਆਇੰਦ ਅਜ਼ ਬਹਿਰਿ ਨਿਮਾਜ਼ ।੧੯।
गिरद मी आइंद अज़ बहिरि निमाज़ ।१९।

यथा भवन्तः तस्य प्रति एतादृशं आक्रोशं, उत्साहं च प्रवर्तयितुं शक्नुवन्ति। (३७१) ९.

ਹਮਚੁਨਾਣ ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਸਾਧ ਸੰਗ ।
हमचुनाण दर मज़हबि मा साध संग ।

यदि त्वं वाहेगुरुप्रेमस्य प्रबलं कामं प्राप्तुं शक्नोषि ।

ਕਜ਼ ਮੁਹੱਬਤ ਬਾ-ਖ਼ੁਦਾ ਦਾਰੰਦ ਰੰਗ ।੨੦।
कज़ मुहबत बा-क़ुदा दारंद रंग ।२०।

तदा, तेषां सङ्गतिः आशीर्वादः भवन्तं भवतः व्यक्तित्वं च प्रभावितं कर्तुं निश्चितः अस्ति। (३७२) ९.

ਗਿਰਦ ਮੀ ਆਇੰਦ ਦਰ ਮਾਹੇ ਦੋ ਬਾਰ ।
गिरद मी आइंद दर माहे दो बार ।

यद्यपि, अन्यत् किमपि नास्ति, किन्तु सर्वशक्तिमान् प्रत्येकस्य हृदयेषु तिष्ठति।

ਬਹਿਰਿ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ਾਸਾਇ ਪਰਵਰਦਗਾਰ ।੨੧।
बहिरि ज़िकरि क़ासाइ परवरदगार ।२१।

तथापि सत्यानां निश्छलानां च प्रबुद्धानां उच्चपदवी, उन्नतगन्तव्यं च भवति । (३७३) ९.

ਆਣ ਹਜੂਮਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਕਿ ਅਜ਼ ਬਹਿਰਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
आण हजूमि क़ुश कि अज़ बहिरि क़ुदा-सत ।

अकालपुरखस्य स्थितिः (स्थितिः) ज्ञात्वा अन्यः कोऽपि न जानाति,

ਆਣ ਹਜੂਮਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਕਿ ਅਜ਼ ਦਫ਼ਾਇ ਬਲਾ-ਸਤ ।੨੨।
आण हजूमि क़ुश कि अज़ दफ़ाइ बला-सत ।२२।

वाहेगुरुनामप्रवचनध्यानव्यतिरिक्तं वचनं न वदन्ति बुद्धाः। (३७४) ९.

ਆਣ ਹਜੂਮਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਕਿ ਅਜ਼ ਬਹਿਰਿ ਯਾਦਿ ਊ-ਸਤ ।
आण हजूमि क़ुश कि अज़ बहिरि यादि ऊ-सत ।

नृपाः विहाय सिंहासनानि विलासिनीं राजशक्तिं च ।

ਆਣ ਹਜੂਮਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਕਿ ਹੱਕ ਬੁਨਿਆਦਿ ਊ-ਸਤ ।੨੩।
आण हजूमि क़ुश कि हक बुनिआदि ऊ-सत ।२३।

ते च वीथितः वीथिं याचकाः इव भ्रमन्तः आसन्। (३७५) ९.

ਆਣ ਹਜੂਮਿ ਬਦ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਬਵਦ ।
आण हजूमि बद कि शैतानी बवद ।

तेषां सर्वेषां कृते सर्वशक्तिमान् यथार्थस्मृतौ निरन्तरं नियोजितुं अत्यावश्यकम्;

ਆਕਬਤ ਅਜ਼ ਵੈ ਪਸ਼ੇਮਾਨੀ ਬਵਦ ।੨੪।
आकबत अज़ वै पशेमानी बवद ।२४।

तथा च, उभयलोकेषु जन्ममरणचक्रेभ्यः मोक्षं प्राप्नुत। (३७६) ९.

ਈਣ ਜਹਾਨੋ ਆਣ ਜਹਾਣ ਅਫ਼ਸਾਨਾ ਈਸਤ ।
ईण जहानो आण जहाण अफ़साना ईसत ।

यदि कदापि कश्चित् अस्य मार्गस्य परम्परस्य च परिचितस्य सम्मुखीभवितुं शक्नोति ।

ਈਨੋ ਆਣ ਅਜ਼ ਖ਼ਿਰਮਨਸ਼ ਯੱਕ ਦਾਨਾ ਈਸਤ ।੨੫।
ईनो आण अज़ क़िरमनश यक दाना ईसत ।२५।

तदा, सर्वकारप्रशासनस्य सर्वे उद्देश्याः उद्देश्याः च सिद्धाः भवन्ति स्म । (३७७) ९.

ਈਣ ਜਹਾਨੋ ਆਣ ਜਹਾਣ ਫ਼ੁਰਮਾਨਿ ਹੱਕ ।
ईण जहानो आण जहाण फ़ुरमानि हक ।

यदि सेनायाः सर्वाणि बलानि दिव्यशक्तिसाधकाः भवेयुः ।

ਔਲੀਆ ਓ ਅਬੀਆ ਕੁਰਬਾਨਿ ਹੱਕ ।੨੬।
औलीआ ओ अबीआ कुरबानि हक ।२६।

तदा वस्तुतः ते सर्वे बुद्धाः भवितुम् अर्हन्ति खलु । (३७८) ९.

ਹਰ ਕਿ ਦਰ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਕਾਇਮ ਬਵਦ ।
हर कि दर यादि क़ुदा काइम बवद ।

यदि वयं अस्य मार्गस्य सहयात्रिकं धावितुं शक्नुमः, तस्य यथार्थपरम्परायाः विषये च पृच्छितुं शक्नुमः;

ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਕਾਇਮ ਬਵਦ ਦਾਇਮ ਬਵਦ ।੨੭।
ता क़ुदा काइम बवद दाइम बवद ।२७।

अथ कथं तस्य मनः अस्मात् राजराज्यात् निवर्तते । (३७९) ९.

ਈਣ ਦੋ ਆਲਮ ਜ਼ੱਰਾਇ ਅਜ਼ ਨੂਰਿ ਊਸਤ ।
ईण दो आलम ज़राइ अज़ नूरि ऊसत ।

यदि मनसः क्षेत्रेषु सत्यबीजं संवर्धयितुं शक्यते ।

ਮਿਹਰੋ ਮਾਹ ਮਸ਼ਅਲ-ਕਸ਼ਿ ਮਜ਼ਦੂਰਿ ਊਸਤ ।੨੮।
मिहरो माह मशअल-कशि मज़दूरि ऊसत ।२८।

तदा, अस्माकं मनसः सर्वे शङ्काः, भ्रमाः च निराकृताः भविष्यन्ति। (३८०) ९.

ਹਾਸਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਹਮੀਣ ਦਰਦਿ-ਸਰ ਅਸਤ ।
हासिलि दुनिआ हमीण दरदि-सर असत ।

ते हीरकयुक्ते सिंहासने हिताय उपविष्टुं शक्नुवन्ति

ਹਰ ਕਿ ਗਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦ ਜ਼ਿ ਹੱਕ ਗਾਓ ਖ਼ਰ ਅਸਤ ।੨੯।
हर कि गाफ़िल शुद ज़ि हक गाओ क़र असत ।२९।

अकालपुरखध्यानं मनसि प्रवर्तयितुं शक्नुवन्ति चेत्, (३८१) ।

ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਅਜ਼ ਵੈ ਯੱਕ ਜ਼ਮਾਣ ਸਦ ਮਰਗ ਦਾਣ ।
ग़फ़लत अज़ वै यक ज़माण सद मरग दाण ।

तेषां प्रत्येकं केशात् सत्यगन्धः निर्गच्छति,

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯਾਦ ਅਸਤ ਨਿਜ਼ਦਿ ਆਰਿਫ਼ਾਣ ।੩੦।
ज़िंदगी याद असत निज़दि आरिफ़ाण ।३०।

वस्तुतः प्रत्येकं तादृशानां जनानां सङ्गतिः गन्धेन जीवितः भवति, स्फूर्तिः च भवति । (३८२) ९.

ਹਰ ਦਮੇ ਕੁ ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਦਰ ਯਾਦਿ ਊ ।
हर दमे कु बिगुज़रद दर यादि ऊ ।

वाहेगुरुस्य नाम तेषां शरीरात् बहिः न स्यात्,

ਬਾ ਖ਼ੁਦਾ ਕਾਇਮ ਬਵਦ ਬੁਨਿਯਾਦਿ ਊ ।੩੧।
बा क़ुदा काइम बवद बुनियादि ऊ ।३१।

यदि सिद्धगुरुः स्वस्य स्थलस्य स्थानस्य च सूचनायाः सह तान् सूचितवान् स्यात्। (बहिः पश्यितुं स्थाने स्वहृदयात् तस्य समागमं प्राप्तुं शक्नुवन्ति स्म ।)(३८३)

ਹਰ ਸਰੇ ਕੂ ਸਿਜਦਾਇ ਸੁਬਹਾ ਨਾ ਕਰਦ ।
हर सरे कू सिजदाइ सुबहा ना करद ।

जीवनस्य अमृतं वस्तुतः हृदयस्य तथाकथितस्य निवासस्य अन्तः अस्ति,

ਹੱਕ ਮਰ ਊ ਰਾ ਸਾਹਿਬਿ ਈਮਾਨ ਕਰਦ ।੩੨।
हक मर ऊ रा साहिबि ईमान करद ।३२।

परन्तु सिद्धगुरुं विना जगत् एतत् तथ्यं न ज्ञास्यति स्म। (३८४) ९.

ਸਰ ਬਰਾਇ ਸਿਜਦਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਅੰਦ ।
सर बराइ सिजदा पैदा करदा अंद ।

यदा भवतः मुख्यधमनीया अपि समीपस्थः सच्चिदानन्दः ।

ਦਰਦਿ ਹਰ ਸਰ ਰਾ ਮਦਾਵਾ ਕਰਦਾ ਅੰਦ ।੩੩।
दरदि हर सर रा मदावा करदा अंद ।३३।

हे अज्ञानी शौकिया व्यक्ति ! तर्हि किमर्थं त्वं वने प्रान्तरेषु च भ्रमसि। (३८५) ९.

ਪਸ ਤੁਰਾ ਬਾਇਦ ਕੁਨੀ ਹਰਦਮ ਸਜੂਦ ।
पस तुरा बाइद कुनी हरदम सजूद ।

यदा कश्चन परिचितः सुविदितः मार्गः भवतः मार्गदर्शकः भवति ।

ਆਰਿਫ਼ ਅਜ਼ ਵੈ ਯੱਕ ਜ਼ਮਾਣ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਨ ਬੂਦ ।੩੪।
आरिफ़ अज़ वै यक ज़माण ग़ाफ़िल न बूद ।३४।

आर्यजनसङ्गमे एकान्ततां प्राप्तुं शक्नुथ । (३८६) ९.

ਹਰ ਕਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦ ਚਿਰਾ ਆਕਿਲ ਬਵਦ ।
हर कि ग़ाफ़िल शुद चिरा आकिल बवद ।

तेषां यानि लौकिकानि वस्तूनि सन्ति, .

ਹਰ ਕਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਗਸ਼ਤ ਊ ਜ਼ਾਹਿਲ ਬਵਦ ।੩੫।
हर कि ग़ाफ़िल गशत ऊ ज़ाहिल बवद ।३५।

एकस्मिन् किस्तेन तान् त्यक्तुम् इच्छन्ति तत्क्षणमेव। (३८७) ९.

ਮਰਦਿ ਆਰਿਫ਼ ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਅਜ਼ ਚੁਨੋ ਚਿਰਾ-ਸਤ ।
मरदि आरिफ़ फ़ारिग़ अज़ चुनो चिरा-सत ।

यथा ते परमसत्तां प्राप्तुं शक्नुवन्ति स्म,

ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰਸ਼ ਹਮੀਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।੩੬।
हासिलि उमरश हमीण यादि क़ुदा-सत ।३६।

अत एव ते सम्यक्संबुद्धान् सम्पूर्णतया अनुवर्तन्ते । (३८८) ९.

ਸਾਹਿਬਿ ਈਮਾਣ ਹਮਾਣ ਬਾਸ਼ਦ ਹਮਾਣ ।
साहिबि ईमाण हमाण बाशद हमाण ।

सिद्धाः सन्तः भवन्तं अपि सिद्धसन्तरूपेण परिणतुं शक्नुवन्ति;

ਕੂ ਨ ਬਾਸ਼ਦ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਅਜ਼ ਵੈ ਯੱਕ ਜ਼ਮਾਣ ।੩੭।
कू न बाशद ग़ाफ़िल अज़ वै यक ज़माण ।३७।

तथा, ते भवतः सर्वान् इच्छान् इच्छान् च पूरयितुं शक्नुवन्ति। (३८९) ९.

ਕੁਫ਼ਰ ਬਾਸ਼ਦ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦਨ ।
कुफ़र बाशद अज़ क़ुदा ग़ाफ़िल शुदन ।

तस्मिन् सत्यं यत् भगवन्तं प्रति गच्छन्तं मार्गं स्वीकुर्वन्तु,

ਬਰ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀ ਮਾਇਲ ਸ਼ੁਦਨ ।੩੮।
बर लिबासि दुनयवी माइल शुदन ।३८।

यथा त्वमपि सूर्यस्य तेजः इव प्रकाशयितुं शक्नोषि। (३९०) ९.

ਚੀਸਤ ਦੁਨਿਆ ਓ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀ ।
चीसत दुनिआ ओ लिबासि दुनयवी ।

सच्चः अकालपुरखः भवतः हृदये स्थितः भवतः प्रति स्वस्य प्रेमं प्रसारयति;

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦਨ ਐ ਮੌਲਵੀ ।੩੯।
अज़ क़ुदा ग़ाफ़िल शुदन ऐ मौलवी ।३९।

तथा, सत्यमित्रवत् सिद्धः पूर्णः च गुरुः अस्मिन् क्रमे भवतः सहायतां करोति। (३९१) ९.

ਈਣ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀ ਫ਼ਾਨੀ ਬਵਦ ।
ईण लिबासि दुनयवी फ़ानी बवद ।

यदि त्वं कस्यचित् अस्य (दिव्यस्य) मार्गस्य परिचितस्य सम्मुखीभवितुं शक्नोषि ।

ਬਰ ਖ਼ੁਦਾ ਵੰਦੀਸ਼ ਅਰਜ਼ਾਨੀ ਬਵਦ ।੪੦।
बर क़ुदा वंदीश अरज़ानी बवद ।४०।

ततः, भवन्तः स्वस्य अन्तः सर्वविधं भौतिकं अभौतिकं च धनं निधिं च आविष्करिष्यन्ति । (३९२) ९.

ਦੀਨੋ ਦੁਨਿਆ ਬੰਦਾਇ ਫ਼ਰਮਾਨਿ ਊ ।
दीनो दुनिआ बंदाइ फ़रमानि ऊ ।

यस्य सच्चिदानन्दः गुरुः समागतः ।

ਈਣ ਅਜ਼ਾਣ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾਇ ਇਹਸਾਨਿ ਊ ।੪੧।
ईण अज़ाण शरमिंदाइ इहसानि ऊ ।४१।

सच्चो गुरुः सच्चिदानीं ज्ञानमुकुटं शिरसि धारयिष्यति। (३९३) ९.

ਚੀਸਤ ਐਹਸਾਨਿ ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ।
चीसत ऐहसानि सुहबति मरदानि हक ।

सत्यः सिद्धः गुरुः वाहेगुरुस्य रहस्यैः प्रेमैः च परिचितं कर्तुं शक्नोति,

ਆਣ ਕਿ ਮੀਖ਼ਾਨੰਦ ਅਜ਼ ਇਸ਼ਕਸ਼ ਸਬਕ ।੪੨।
आण कि मीक़ानंद अज़ इशकश सबक ।४२।

तथा, शाश्वतं दिव्यं धनं प्राप्तुं साहाय्यं करोति। (३९४) ९.

ਯਾਦਿ ਊ ਸਰਮਾਯਾਇ ਈਮਾਣ ਬਵਦ ।
यादि ऊ सरमायाइ ईमाण बवद ।

उभयलोकात्पुरुषाः स्वतःस्फूर्ततया तस्य (गुरुस्य) आज्ञां पालन्ते,

ਹਰ ਗਦਾ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਊ ਸੁਲਤਾਣ ਬਵਦ ।੪੩।
हर गदा अज़ यादि ऊ सुलताण बवद ।४३।

तथा, उभौ लोकौ तस्य कृते स्वप्राणान् स्थापयितुं इच्छुकौ स्तः। (३९५) ९.

ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ੰਦ ਸ਼ਾਦ ।
रूज़ो शब दर बंदगी बाशंद शाद ।

अकालपुरखस्य वास्तविकं कृतज्ञता सत्यं दिव्यज्ञानस्य (सिद्धिः),

ਬੰਦਗੀ ਓ ਬੰਦਗੀ ਓ ਯਾਦੋ ਯਾਦ ।੪੪।
बंदगी ओ बंदगी ओ यादो याद ।४४।

तथा, बोधिभ्यः मुखं दर्शयन् अमरः धनं उद्भवति। (३९६) ९.

ਚੀਸਤ ਸੁਲਤਾਨੀ ਵਾ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਬਿਦਾਣ ।
चीसत सुलतानी वा दरवेशी बिदाण ।

यदा हृदि स्थित्वा सर्वशक्तिमान् स्वसत्तां ज्ञात्वा ।

ਯਾਦਿ ਆਣ ਜਾਣ ਆਫਰੀਨਿ ਇਨਸੋ ਜਾਣ ।੪੫।
यादि आण जाण आफरीनि इनसो जाण ।४५।

अनादिजीवनस्य निधिं प्राप्तम् इति गृहाण। (३९७) ९.

ਯਾਦਿ ਊ ਗਰ ਮੂਨਸਿ ਜਾਨਤ ਬਵਦ ।
यादि ऊ गर मूनसि जानत बवद ।

सः सर्वशक्तिमान् प्रभुः तव हृदयस्य अन्तः तिष्ठति, त्वं तु बहिः धावसि,

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਜ਼ੇਰਿ ਫ਼ਰਮਾਨਤ ਬਵਦ ।੪੬।
हर दो आलम ज़ेरि फ़रमानत बवद ।४६।

सः भवतः गृहस्य अन्तः एव अस्ति, परन्तु भवन्तः तस्य अन्वेषणार्थं हजस्य कृते (बहिः) गच्छन्ति। (३९८) ९.

ਬਸ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਹਸਤ ਅੰਦਰ ਯਾਦਿ ਊ ।
बस बज़ुरगी हसत अंदर यादि ऊ ।

यदा तव शरीरस्य प्रत्येकं केशात् स्वं प्रकटयति ।

ਯਾਦਿ ਊ ਕੁਨ ਯਾਦਿ ਊ ਕੁਨ ਯਾਦਿ ਊ ।੪੭।
यादि ऊ कुन यादि ऊ कुन यादि ऊ ।४७।

तं अन्वेष्टुं (तस्य मृगयायै) कुत्र बहिः भ्रमसि। (३९९) ९.

ਗਰ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਬਾਇਦਤ ਕੁਨ ਬੰਦਗੀ ।
गर बज़ुरगी बाइदत कुन बंदगी ।

अकालपुरखस्य वैभवं तव गृहसदृशहृदये एवमेव विकिरणं करोति,

ਵਰਨਾ ਆਖ਼ਿਰ ਮੀ-ਕਸ਼ੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ।੪੮।
वरना आक़िर मी-कशी शरमिंदगी ।४८।

यथा उज्ज्वलः सोमः (चन्द्रप्रकाशेषु) आकाशे प्रकाशते। (४००) ९.

ਸ਼ਰਮ ਕੁਨ ਹਾਣ ਸ਼ਰਮ ਕੁਨ ਹਾਣ ਸ਼ਰਮ ਕੁਨ ।
शरम कुन हाण शरम कुन हाण शरम कुन ।

अश्रुपूर्णनेत्रेण त्वां दर्शनं समर्थयति प्रजापतिः ।

ਈਣ ਦਿਲਿ ਚੂੰ ਸੰਗਿ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਨਰਮ ਕੁਨ ।੪੯।
ईण दिलि चूं संगि क़ुद रा नरम कुन ।४९।

तथा, तस्य आज्ञा एव भवतः जिह्वातः वदति। (४०१) ९.

ਮਾਅਨੀਏ ਨਰਮੀ ਗ਼ਰੀਬੀ ਆਮਦਾ ।
माअनीए नरमी ग़रीबी आमदा ।

अकालपुरखस्य तेजसा इदं तव शरीरं दीप्तम्,

ਦਰਦਿ ਹਰ ਕਸ ਕਾ ਤਬੀਬੀ ਆਮਦਾ ।੫੦।
दरदि हर कस का तबीबी आमदा ।५०।

तस्य तेजसा सर्वं जगत् विराजते। (४०२) ९.

ਹੱਕ ਪ੍ਰਸਤਾਣ ਖ਼ੁਦ-ਪ੍ਰਸਤੀ ਚੂੰ ਕੁਨੰਦ ।
हक प्रसताण क़ुद-प्रसती चूं कुनंद ।

परन्तु भवन्तः स्वस्य अन्तः स्थितिं, स्थितिं च न जानन्ति,

ਸਰ-ਬੁਲੰਦਾਣ ਮੋਲਿ ਪ੍ਰਸਤੀ ਚੂੰ ਕੁਨੰਦ ।੫੧।
सर-बुलंदाण मोलि प्रसती चूं कुनंद ।५१।

अहोरात्रं विक्षिप्तोऽसि स्वकर्मकर्मणाम् । (४०३) ९.

ਖ਼ੁਦ-ਪ੍ਰਸਤੀ ਕਤਰਾਇ ਨਾਪਾਕਿ ਤੂ ।
क़ुद-प्रसती कतराइ नापाकि तू ।

सिद्धः सच्चः गुरुः भवन्तं वाहेगुरुस्य विश्वासपात्रं करोति,

ਆਣ ਕਿ ਜਾ ਕਰਦਾ ਬ-ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕਿ ਤੂ ।੫੨।
आण कि जा करदा ब-मुशति क़ाकि तू ।५२।

विरहव्रणदुःखाय लेपं बन्धनं च प्रयच्छति। (४०४) ९.

ਖ਼ੁਦ-ਪ੍ਰਸਤੀ ਖ਼ਾਸਾਇ ਨਾਦਾਨਿ ਤੂ ।
क़ुद-प्रसती क़ासाइ नादानि तू ।

यथा भवन्तः अपि वाहेगुरुस्य निकटसहचरानाम् एकः भवितुम् अर्हन्ति,

ਹੱਕ ਪ੍ਰਸਤੀ ਮਾਇਆਇ ਈਮਾਨਿ ਤੂ ।੫੩।
हक प्रसती माइआइ ईमानि तू ।५३।

तथा, त्वं उदात्तचरित्रेण सह हृदयस्य स्वामी भवितुम् अर्हसि। (४०५) ९.

ਜਿਸਮਿ ਤੂ ਅਜ਼ ਬਾਦੋ ਖ਼ਾਕੋ ਆਤਿਸ਼ ਅਸਤ ।
जिसमि तू अज़ बादो क़ाको आतिश असत ।

अकालपुरखं प्रति भ्रान्तं भ्रान्तं च त्वं कदापि,

ਕਤਰਾਇ ਆਬੀ ਨੂਰਿ ਜ਼ਾਤਿਸ਼ ਅਸਤ ।੫੪।
कतराइ आबी नूरि ज़ातिश असत ।५४।

यतः, त्वं तं अन्वेष्य युगपर्यन्तं व्याकुलः असि। (४०६) ९.

ਖ਼ਾਨਾਅਤ ਅਜ਼ ਨੂਰਿ ਹੱਕ ਰੌਸ਼ਨ ਸ਼ੁਦਾ ।
क़ानाअत अज़ नूरि हक रौशन शुदा ।

किं त्वमेव ! तस्य कृते सर्वं जगत् भ्रान्तं खलु,

ਯੱਕ ਗੁਲੇ ਬੁਦੀ ਕਨੂੰ ਗੁਲਸ਼ਨ ਸ਼ੁਦਾ ।੫੫।
यक गुले बुदी कनूं गुलशन शुदा ।५५।

आकाशोऽयं चतुर्थं च सर्वं तस्य विषये व्यथितौ। (४०७) ९.

ਪਸ ਦਰੂਨਿ ਗੁਲਸ਼ਨਿ ਖ਼ੁਦ ਸੈਰ ਕੁਨ ।
पस दरूनि गुलशनि क़ुद सैर कुन ।

कारणात् तम् इदम् आकाशं परिभ्रमति

ਹਮਚੂ ਮੁਰਗ਼ਿ ਮਕੁੱਦਸਿ ਦਰ ਵੈ ਤੈਰ ਕੁਨ ।੫੬।
हमचू मुरग़ि मकुदसि दर वै तैर कुन ।५६।

सोऽपि तद्प्रेमात् उदात्तगुणान् स्वीकुर्वितुं शक्नोति इति। (४०८) ९.

ਸਦ ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਖ਼ੁਲਦ ਅੰਦਰ ਗ਼ੋਸ਼ਾ ਅਸ਼ ।
सद हज़ाराण क़ुलद अंदर ग़ोशा अश ।

वाहेगुरुं विस्मिताः सम्भ्रान्ताः च सर्वलोकजनाः,

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਦਾਨਾਇ ਅਜ਼ ਖ਼ੋਸ਼ਾ ਅਸ਼ ।੫੭।
हर दो आलम दानाइ अज़ क़ोशा अश ।५७।

यथा याचकाः तं वीथितः वीथिं अन्वेषयन्ति। (४०९) ९.

ਕੂਤਿ ਆਣ ਮੁਰਗ਼ਿ ਮੁਕੱਦਸ ਯਾਦਿ ਊ ।
कूति आण मुरग़ि मुकदस यादि ऊ ।

उभयलोकस्य राजा हृदयस्य अन्तः वसति।

ਯਾਦਿ ਊ ਹਾਣ ਯਾਦਿ ਊ ਹਾਣ ਯਾਦਿ ਊ ।੫੮।
यादि ऊ हाण यादि ऊ हाण यादि ऊ ।५८।

अस्माकं तु एतत् शरीरं जले पङ्के च मग्नम् अस्ति। (४१०) ९.

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਮਾਇਲਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
हर कसे कू माइलि क़ुदा-सत ।

यदा वाहेगुरुस्य सत्यप्रतिमा निश्चितरूपेण कठोरप्रतिमां कृत्वा भवतः हृदये निवसति स्म।

ਖ਼ਾਕਿ ਰਾਹਸ਼ ਤੂਤਿਆਇ ਚਸ਼ਮਿ ਮਾ-ਸਤ ।੫੯।
क़ाकि राहश तूतिआइ चशमि मा-सत ।५९।

अथ हे सच्चे अकालपुरख भक्त ! भवतः सर्वं कुटुम्बं उल्लासात्, आनन्दात् च तस्य प्रतिरूपेण परिणमिष्यति । (४११) ९.

ਗਰ ਤੁਰਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਸਿਲ ਸ਼ਵਦ ।
गर तुरा यादि क़ुदा हासिल शवद ।

अकालपुरखस्य रूपं वस्तुतः तस्य नामस्य प्रतीकं भवति,

ਹੱਲਿ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਤੁਰਾ ਐ ਦਿਲ ਸ਼ਵਦ ।੬੦।
हलि हर मुशकिल तुरा ऐ दिल शवद ।६०।

अतः सत्यस्य चषकात् अमृतं पिबेत् । (४१२) ९.

ਹੱਲਿ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹਮੀਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
हलि हर मुशकिल हमीण यादि क़ुदा-सत ।

गृहे गृहे अन्विष्यमाणः प्रभुः,

ਹਰ ਕਿ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਕੁਨਦ ਜ਼ਾਤਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।੬੧।
हर कि यादि हक कुनद ज़ाति क़ुदा-सत ।६१।

सहसा अहं तं स्वस्य गृहस्य (शरीरस्य) अन्तः आविष्कृतवान्। (४१३) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਗ਼ੈਰ ਹੱਕ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨੀਸਤ ।
दर हकीकत ग़ैर हक मनज़ूर नीसत ।

अयं आशीर्वादः सत्सिद्धगुरुतः,

ਕੀਸਤ ਐ ਜਾਨ ਕੂ ਸਰਾਪਾ ਨੂਰ ਨੀਸਤ ।੬੨।
कीसत ऐ जान कू सरापा नूर नीसत ।६२।

यत्किमपि मम इष्टं वा आवश्यकं वा तत् तस्मात् प्राप्तुं शक्नोमि स्म । (४१४) ९.

ਕਤਰਾਇ ਨੂਰੀ ਸਰਾਪਾ ਨੂਰ ਬਾਸ਼ ।
कतराइ नूरी सरापा नूर बाश ।

न कश्चित् तस्य हृदयस्य इच्छां पूरयितुं शक्नोति,

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਗ਼ਮ ਦਾਇਮਾ ਮਸਰੂਰ ਬਾਸ਼ ।੬੩।
बिगुज़र अज़ ग़म दाइमा मसरूर बाश ।६३।

तथा, प्रत्येकं याचकः राजधनं प्राप्तुं न शक्नोति। (४१५) ९.

ਤਾ ਬਕੈ ਦਰ ਬੰਦਿ ਗ਼ਮ ਬਾਸ਼ੀ ਮਦਾਮ ।
ता बकै दर बंदि ग़म बाशी मदाम ।

गुरुनामादन्यं नाम जिह्वायां मा आनय,

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਗ਼ਮ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਕੁਨ ਵ-ਸਲਾਮ ।੬੪।
बिगुज़र अज़ ग़म यादि हक कुन व-सलाम ।६४।

वस्तुतः एकः सिद्धः गुरुः एव अस्मान् अकालपुरखस्य सम्यक् स्थानं दातुं शक्नोति। (४१६) ९.

ਗ਼ਮ ਚਿਹ ਬਾਸ਼ਦ ਗ਼ਫਲਤ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
ग़म चिह बाशद ग़फलत अज़ यादि क़ुदा ।

प्रत्येकं वस्तु (अस्मिन् जगति) कृते असंख्याकाः शिक्षकाः, प्रशिक्षकाः च स्युः,

ਚੀਸਤ ਸ਼ਾਦੀ ਯਾਦਿ ਆਣ ਬੇ-ਮਿਨਤਹਾ ।੬੫।
चीसत शादी यादि आण बे-मिनतहा ।६५।

तथापि सिद्धगुरुं कदा मिलितुं शक्यते ? (४१७) ९.

ਮਾਅਨੀਇ ਬੇ-ਮਿੰਤਹਾ ਦਾਨੀ ਕਿ ਚੀਸਤ ।
माअनीइ बे-मिंतहा दानी कि चीसत ।

पतिव्रता वाहेगुरुः मम हृदयस्य तीक्ष्णकामनाम् अकरोत् ।

ਆਣ ਕਿ ਊ ਨਾਇਦ ਬਕੈਦਿ ਮਰਗੋ ਜ਼ੀਸਤ ।੬੬।
आण कि ऊ नाइद बकैदि मरगो ज़ीसत ।६६।

हृदयविदारितानां च साहाय्यं प्रदत्तवान्। (४१८) ९.

ਦਰ ਸਰਿ ਹਰ ਮਰਦੋ ਜ਼ਨ ਸੌਦਾਇ ਊ-ਸਤ ।
दर सरि हर मरदो ज़न सौदाइ ऊ-सत ।

सिद्धगुरुं मिलितुं अकालपुरखस्य वास्तविकं प्राप्तिः, २.

ਦਰ ਦੋ ਆਲਮ ਸ਼ੋਰਸ਼ੇ ਗ਼ੌਗ਼ਾਇ ਊ-ਸਤ ।੬੭।
दर दो आलम शोरशे ग़ौग़ाइ ऊ-सत ।६७।

यतः स एव मनसा आत्मानं च शान्तिं दातुं शक्नोति। (४१९) ९.

ਮੰਜ਼ਲਿ ਊ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਨਿ ਔਲੀਆ-ਸਤ ।
मंज़लि ऊ बर ज़ुबानि औलीआ-सत ।

हे हृदये ! प्रथमं भवता स्वस्य आडम्बरं अहङ्कारं च मुक्तव्यम्,

ਰੂਜ਼ੇ ਸ਼ਬ ਕਾਣਦਰ ਦਿਲਸ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।੬੮।
रूज़े शब काणदर दिलश यादि क़ुदा-सत ।६८।

यथा भवन्तः तस्य वीथितः सत्यस्य मार्गं प्रति सम्यक् दिशां प्राप्तुं शक्नुवन्ति। (४२०) ९.

ਚਸ਼ਮਿ ਊ ਬਰ ਗ਼ੈਰ ਹਰਗ਼ਿਜ਼ ਵਾ ਨਾ-ਸ਼ੁਦ ।
चशमि ऊ बर ग़ैर हरग़िज़ वा ना-शुद ।

यदि सिद्धं पूर्णं च सत्यं गुरुं ज्ञातुं शक्नुथ तर्हि

ਕਤਰਾਇ ਊ ਜੁਜ਼ ਸੂਇ ਦਰਿਆ ਨਭਸ਼ੁਦ ।੬੯।
कतराइ ऊ जुज़ सूइ दरिआ नभशुद ।६९।

तदा, भवन्तः अस्य हृदयस्य स्वामी भवितुम् अर्हन्ति विना कस्यापि (संस्कारस्य) समस्यायाः। (४२१) ९.

ਬੰਦਾਇ ਊ ਸਾਹਿਬ ਹਰ ਦੋ ਸਰਾ ।
बंदाइ ऊ साहिब हर दो सरा ।

आत्महंकारं निर्मूलयितुं न शक्तः यस्य सः ।

ਕੂ ਨ ਬੀਨਦ ਗ਼ੈਰ ਨਕਸ਼ਿ ਕਿਬਰੀਆ ।੭੦।
कू न बीनद ग़ैर नकशि किबरीआ ।७०।

अकालपुरखः तस्मै तस्य रहस्यं न प्रकाशयति। (४२२) ९.

ਈਣ ਜਹਾਨੋ ਆਣ ਜਹਾਣ ਫ਼ਾਨੀ ਬਵਦ ।
ईण जहानो आण जहाण फ़ानी बवद ।

यद् अस्ति, तत् गृहस्य अन्तः, मानवशरीरम्,

ਗ਼ੈਰਿ ਯਾਦਸ਼ ਜੁਮਲਾ ਨਾਦਾਨੀ ਬਵਦ ।੭੧।
ग़ैरि यादश जुमला नादानी बवद ।७१।

त्वं हृदयस्य सस्यक्षेत्रं परितः भ्रमतु; बोधकणिका तस्य अन्तः एव अस्ति। (४२३) ९.

ਯਾਦ ਕੁਨ ਹਾਣ ਤਾਣ ਤਵਾਨੀ ਯਾਦ ਕੁਨ ।
याद कुन हाण ताण तवानी याद कुन ।

यदा पूर्णः सिद्धः सच्चः गुरुः भवतः मार्गदर्शकः गुरुः च भवति,

ਖ਼ਾਨਾ ਰਾ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਆਬਾਦ ਕੁਨ ।੭੨।
क़ाना रा अज़ यादि हक आबाद कुन ।७२।

तदा त्वं स्वस्य वाहेगुरुविषये अतीव सुविज्ञः, परिचितः च भवसि स्म । (४२४) ९.

ਈਣ ਦਿਲਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾਇ ਹੱਕ ਬੂਦਾ ਅਸਤ ।
ईण दिलि तू क़ानाइ हक बूदा असत ।

यदि भवतः हृदयं सर्वशक्तिमान् प्रति प्रेरितं प्रेरितं च भवितुम् अर्हति तर्हि

ਮਨ ਕਿਹ ਗੋਇਮ ਹੱਕ ਚੁਨੀਣ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਅਸਤ ।੭੩।
मन किह गोइम हक चुनीण फ़रमूदा असत ।७३।

तदा, भवतः शरीरस्य प्रत्येकं केशेषु तस्य नामस्य वर्षणं स्यात्। (४२५) ९.

ਸ਼ਾਹ ਬਾ ਤੂ ਹਮਨਸ਼ੀਨੋ ਹਮ ਜ਼ੁਬਾਣ ।
शाह बा तू हमनशीनो हम ज़ुबाण ।

तदा, तव लोके सर्वे कामाः सिद्धाः स्युः,

ਤੂ ਬ-ਸੂਇ ਹਰ ਕਸੋ ਨਾਕਸ ਦਵਾਣ ।੭੪।
तू ब-सूइ हर कसो नाकस दवाण ।७४।

तथा, भवन्तः तत्कालीनाः सर्वाः चिन्ताः, आशङ्काः च दफनयिष्यन्ति। (४२६) ९.

ਵਾਇ ਤੂ ਬਰ ਜਾਨਿ ਤੂ ਅਹਿਵਾਲਿ ਤੂ ।
वाइ तू बर जानि तू अहिवालि तू ।

न तव शरीरात् बहिः किञ्चन लोके विद्यते,

ਵਾਇ ਬਰ ਈਣ ਗ਼ਫਲਤੋ ਅਫ਼ਆਲਿ ਤੂ ।੭੫।
वाइ बर ईण ग़फलतो अफ़आलि तू ।७५।

भवता स्वस्य आत्मनः साक्षात्कारार्थं क्षणमात्रं यावत् अन्तःकरणं करणीयम्। (४२७) ९.

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਦੀਦਾਰ ਸ਼ੁਦ ।
हर कसे कू तालिबि दीदार शुद ।

वाहेगुरुस्य सच्चिदानन्देन सदा भविष्यसि ।

ਪੇਸ਼ਿ ਚਸ਼ਮਸ਼ ਜੁਮਲਾ ਨਕਸ਼ਿ ਯਾਰ ਸ਼ੁਦ ।੭੬।
पेशि चशमश जुमला नकशि यार शुद ।७६।

यदि भवन्तः (तीव्रं भेदं) प्रशंसितुं शक्नुवन्ति यत् भवन्तः कोऽस्ति, ईश्वरः कोऽस्ति? (४२८) ९.

ਦਰਮਿਆਨਿ ਨਕਸ਼ ਨੱਕਾਸ਼ ਅਸਤੋ ਬਸ ।
दरमिआनि नकश नकाश असतो बस ।

अहं कः ? अहं केवलं मुष्टिभ्यां शीर्षस्तरस्य रजः एकः कणः अस्मि,

ਈਂ ਸਖ਼ੁਨ ਰਾ ਦਰ ਨਯਾਬਦ ਬੂਅਲ-ਹਵਸ ।੭੭।
ईं सक़ुन रा दर नयाबद बूअल-हवस ।७७।

एषः सर्वः आशीर्वादः मम सौभाग्यात् मम सच्चिदानन्दगुरुणा दत्तः। (४२९) ९.

ਗਰ ਤੂ ਮੀਖ਼ਾਨੀ ਜ਼ਿ ਇਸ਼ਕਿ ਹੱਕ ਸਬਕ ।
गर तू मीक़ानी ज़ि इशकि हक सबक ।

अकालपुरखस्य पवित्रं नाम यः मम सच्चिदानन्दः गुरुः महान् अस्ति,

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਕੁਨ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਕੁਨ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ।੭੮।
यादि हक कुन यादि हक कुन यादि हक ।७८।

अस्य रजः मुष्टिम् अस्य महतीं दयालुतया करुणया च। (४३०) ९.

ਐ ਬਰਾਦਰ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਦਾਨੀ ਕਿ ਚੀਸਤ ।
ऐ बरादर यादि हक दानी कि चीसत ।

महान् सच्चो गुरुः यस्य, मम सदृशाः अन्धाः मनः,

ਅੰਦਰੂਨਿ ਜੁਮਲਾ ਦਿਲਹਾਇ ਜਾਇ ਕੀਸਤ ।੭੯।
अंदरूनि जुमला दिलहाइ जाइ कीसत ।७९।

पृथिव्यां च आकाशे च तान् प्रतिदीप्तान् कृतवान्। (४३१) ९.

ਚੂੰ ਦਰੂਨਿ ਜੁਮਲਾ ਦਿਲਹਾ ਸਾਇ ਊਸਤ ।
चूं दरूनि जुमला दिलहा साइ ऊसत ।

महान् सच्चः गुरुः यः मम हृदयं तीक्ष्णकामप्रियाणा च आशीर्वादं दत्तवान्।

ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਮੰਜ਼ਲੋ ਮਾਵਾਇ ਊਸਤ ।੮੦।
क़ानाइ दिल मंज़लो मावाइ ऊसत ।८०।

धन्यः सच्चः गुरुः यः मम हृदयस्य सर्वाः सीमाः, शृङ्खलाः च भग्नाः। (४३२) ९.

ਚੂੰ ਬਿਦਾਨਿਸਤੀ ਕਿ ਦਰ ਦਿਲਹਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
चूं बिदानिसती कि दर दिलहा क़ुदा-सत ।

महान् सच्चो गुरुः गुरु गोविन्दसिंहः, यः मां भगवतः परिचयं कृतवान्,

ਪਸ ਤੁਰਾ ਆਦਾਬਿ ਹਰ ਦਿਲ ਮੁਦਆ-ਸਤ ।੮੧।
पस तुरा आदाबि हर दिल मुदआ-सत ।८१।

तथा, मां लौकिकचिन्ताभ्यः शोकेभ्यः च मोचितवान्। (४३३) ९.

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਈਨਸਤੋ ਦੀਗਰ ਯਾਦ ਨੀਸਤ ।
यादि हक ईनसतो दीगर याद नीसत ।

महान् सच्चो गुरुः यः मम सदृशानां जनानां नित्यं जीवनमात्रं आशीर्वादितवान्

ਹਰ ਕਿਰਾ ਈਣ ਗ਼ਮ ਨਭਬਾਸ਼ਦ ਸ਼ਾਦ ਨੀਸਤ ।੮੨।
हर किरा ईण ग़म नभबाशद शाद नीसत ।८२।

अननुसन्धानस्य अकालपुरखस्य नाम कारणात्। (४३४) ९.

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇ ਆਰਿਫ਼ਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
ज़िंदगी इ आरिफ़ाण यादि क़ुदा-सत ।

महान् सिद्धः सच्चः गुरुः, यस्य अस्ति

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਦੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਕੂ ਖ਼ੁਦ-ਨੁਮਾਸਤ ।੮੩।
अज़ क़ुदा दूर असत हर कू क़ुद-नुमासत ।८३।

चन्द्रसूर्यकान्तिवत् जलबिन्दुमात्रं प्रकाशितम्। (४३५) ९.

ਕੀਸਤ ਗੋਯਾ ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕਿ ਬੇਸ਼ ਨੀਸਤ ।
कीसत गोया मुशति क़ाकि बेश नीसत ।

धन्यः स सच्चो गुरुः धन्यश्च तस्य असंख्याकाः वरदानाः,

ਆਣ ਹਮ ਅੰਦਰ ਅਖ਼ਤਿਆਰ ਖ਼ੇਸ਼ ਨੀਸਤ ।੮੪।
आण हम अंदर अक़तिआर क़ेश नीसत ।८४।

यस्य कृते मम सदृशाः कोटिकोटिजनाः आत्मत्यागं कर्तुं इच्छन्ति। (४३६) ९.

ਹੱਕ ਕਿ ਹਫ਼ਤਾਦੋ ਦੋ ਮਿੱਲਤ ਆਫਰੀਦ ।
हक कि हफ़तादो दो मिलत आफरीद ।

तस्य नाम व्याप्तं व्याप्तं च पृथिव्यां आकाशे च,

ਫ਼ਿਰਕਾਇ ਨਾਜੀ ਅਜ਼ੀਹਾਣ ਬਰ ਗੁਜ਼ੀਦ ।੮੫।
फ़िरकाइ नाजी अज़ीहाण बर गुज़ीद ।८५।

स एव शिष्याणां सर्वान् प्रबलान् कामान् पूरयति। (४३७) ९.

ਫ਼ਿਰਕਾਇ ਨਾਜੀ ਬਿਦਾਣ ਬੇ-ਇਸ਼ਤਬਾਹ ।
फ़िरकाइ नाजी बिदाण बे-इशतबाह ।

तस्य संभाषणं श्रुत्वा यः प्रमुदितः सन्तुष्टः ।

ਹਸਤ ਹਫ਼ਤਾਦੋ ਦੋ ਮਿੱਲਤ ਰਾ ਪਨਾਹ ।੮੬।
हसत हफ़तादो दो मिलत रा पनाह ।८६।

सदा सर्वशक्तिमान् सम्मुखीभवति इति गृहाण। (४३८) ९.

ਮਰਦਮਾਨਸ਼ ਹਰ ਯਕੇ ਪਾਕੀਜ਼ਾ ਤਰ ।
मरदमानश हर यके पाकीज़ा तर ।

अकालपुरखः तस्य पुरतः सदा वर्तते,

ਖ਼ੂਬ-ਰੂ ਓ ਖ਼ੂਬ-ਖ਼ੂ ਓ ਖ਼ੁਸ਼-ਸੀਅਰ ।੮੭।
क़ूब-रू ओ क़ूब-क़ू ओ क़ुश-सीअर ।८७।

तथा, वाहेगुरुस्य ध्यानं स्मरणं च तस्य हृदये सदा तिष्ठति। (४३९) ९.

ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾਣ ਜੁਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨੀਸਤ ।
पेशि शाण जुज़ यादि हक मनज़ूर नीसत ।

यदि भवतः सर्वशक्तिमान् सम्मुखीभवितुं तृष्णा अस्ति ।

ਗ਼ੈਰ ਹਰਫ਼ਿ ਬੰਦਗੀ ਦਸਤੂਰ ਨੀਸਤ ।੮੮।
ग़ैर हरफ़ि बंदगी दसतूर नीसत ।८८।

ततः, भवन्तः सिद्धस्य पूर्णस्य च गुरुस्य सम्मुखं भवितुं प्रयतन्ते। (४४०) ९.

ਮੀਚਕਦ ਅਜ਼ ਹਰਫ਼ਿ ਸ਼ਾਣ ਕੰਦੋ ਨਬਾਤ ।
मीचकद अज़ हरफ़ि शाण कंदो नबात ।

सिद्धः गुरुः वस्तुतः सर्वगतस्य प्रतिबिम्बः एव,

ਬਾਰਦ ਅਜ਼ ਹਰ ਮੂਇ ਸ਼ਾਣ ਆਬਿ ਹਯਾਤ ।੮੯।
बारद अज़ हर मूइ शाण आबि हयात ।८९।

एतादृशस्य सिद्धस्य गुरुस्य दर्शनेन हृदयस्य आत्मानस्य च सहायता, शान्तिः च प्राप्यते। (४४१) ९.

ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਅੰਦ ਅਜ਼ ਬੁਗ਼ਜ਼ੋ ਕੀਨਾ ਓ ਜ਼ਿ ਹਸਦ ।
फ़ारिग़ अंद अज़ बुग़ज़ो कीना ओ ज़ि हसद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः खलु अकालपुरखस्य प्रतिबिम्बः,

ਬਰ ਨਮੀ-ਆਇਦ ਅਜ਼ ਏਸ਼ਾਣ ਫ਼ਿਅਲਿ ਬਦ ।੯੦।
बर नमी-आइद अज़ एशाण फ़िअलि बद ।९०।

यः कश्चित् तस्मात् आत्मानं निवृत्तः, सः परित्यक्तः, कचरा इव क्षिप्तः च आसीत् । (४४२) ९.

ਹਰ ਕਸੇ ਰਾ ਇੱਜ਼ਤੋ ਹੁਰਮਤ ਕੁਨੰਦ ।
हर कसे रा इज़तो हुरमत कुनंद ।

सिद्धः सच्चः च गुरुः सत्यं विना अन्यत् किमपि न वदति,

ਮੁਫ਼ਲਸੇ ਰਾ ਸਾਹਿਬਿ ਦੌਲਤ ਕੁਨੰਦ ।੯੧।
मुफ़लसे रा साहिबि दौलत कुनंद ।९१।

अस्य आध्यात्मिकविचारस्य मौक्तिकं वेधितुं न शक्तवान् अन्यः । (४४३) ९.

ਮੁਰਦਾ ਰਾ ਆਬਿ-ਹੈਵਾਣ ਮੀਦਿਹੰਦ ।
मुरदा रा आबि-हैवाण मीदिहंद ।

कियत् दूरं कियत् च तस्य दानार्थं धन्यवादं दातुं शक्नोमि ?

ਹਰ ਦਿਲੇ ਪਜ਼ਮੁਰਦਾ ਰਾ ਜਾਣ ਮੀਦਿਹੰਦ ।੯੨।
हर दिले पज़मुरदा रा जाण मीदिहंद ।९२।

अधरजिह्वायां यत् किमपि आगच्छति तत् वरं मन्ये । (४४४) ९.

ਸਬਜ਼ ਮੀਸਾਜ਼ੰਦ ਚੋਬਿ ਖ਼ੁਸ਼ਕ ਰਾ ।
सबज़ मीसाज़ंद चोबि क़ुशक रा ।

यदा अकालपुरखः हृदयं मलिन-अश्लील-मल-शुद्धिम् अकरोत्

ਬੂਏ ਮੀਬਖਸ਼ੰਦ ਰੰਗਿ ਮੁਸ਼ਕ ਰਾ ।੯੩।
बूए मीबखशंद रंगि मुशक रा ।९३।

पूर्णः सिद्धः गुरुः तस्मै सद्भावं दत्तवान्। (४४५) ९.

ਜੁਮਲਾ ਅਸ਼ਰਾਫ਼ ਅੰਦ ਦਰ ਜ਼ਾਤੋ ਸਿਫ਼ਾਤ ।
जुमला अशराफ़ अंद दर ज़ातो सिफ़ात ।

अन्यथा ईश्वरस्य यथार्थमार्गं कथं ज्ञातुं शक्नुमः ?

ਤਾਲਿਬਿ ਜ਼ਾਤ ਅੰਦ ਖ਼ੁਦ ਹਮ ਆਨਿ ਜ਼ਾਤ ।੯੪।
तालिबि ज़ात अंद क़ुद हम आनि ज़ात ।९४।

तथा च, सत्यपुस्तकात् कदा कथं च पाठं ज्ञातुं शक्नुमः? (४४६) ९.

ਖ਼ੂਇ ਸ਼ਾਣ ਇਲਮੋ ਅਦਬ ਰਾ ਮੁਜ਼ਹਰ ਅਸਤ ।
क़ूइ शाण इलमो अदब रा मुज़हर असत ।

यदिदं सर्वं सच्चिद्गुरोः करुणादयादया दानम्।

ਰੂਇ ਸ਼ਾਣ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਿ ਮਿਹਰਿ ਅਨਵਰ ਅਸਤ ।੯੫।
रूइ शाण रौशन ज़ि मिहरि अनवर असत ।९५।

अथ ये गुरुं न जानन्ति न प्रशंसन्ति, ते खलु धर्मत्यागिनः। (४४७) ९.

ਮਿੱਲਤਿ ਸ਼ਾਣ ਕੌਮਿ ਮਸਕੀਨਾਣ ਬਵਦ ।
मिलति शाण कौमि मसकीनाण बवद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः हृदयस्य व्याधिं हरति,

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਸ਼ਾਇਕਿ ਈਨਾਣ ਬਵਦ ।੯੬।
हर दो आलम शाइकि ईनाण बवद ।९६।

वस्तुतः ते सर्वे तृष्णाः हृदये एव पूर्णाः भवन्ति (४४८) ।

ਕੌਮਿ ਮਿਸਕੀਣ ਕੌਮਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
कौमि मिसकीण कौमि मरदानि क़ुदा-सत ।

यदा सम्यक् गुरुः हृदयस्य नाडीं सम्यक् निदानं कृतवान् ।

ਈਣ ਹਮਾ ਫ਼ਾਨੀ ਵ ਊ ਦਾਇਮ ਬਕਾਸਤ ।੯੭।
ईण हमा फ़ानी व ऊ दाइम बकासत ।९७।

अथ जीवनं तस्य अस्तित्वस्य प्रयोजनं प्राप्तम्। (४४९) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਖ਼ਾਕ ਰਾ ਅਕਸੀਰ ਕਰਦ ।
सुहबति शाण क़ाक रा अकसीर करद ।

सिद्धस्य सत्यस्य च गुरुस्य कारणात् मनुष्यस्य शाश्वतं जीवनं प्राप्नोति,

ਲੁਤਫ਼ਿ ਸ਼ਾਣ ਬਰ ਹਰ ਦਿਲੇ ਤਾਸੀਰ ਕਰਦ ।੯੮।
लुतफ़ि शाण बर हर दिले तासीर करद ।९८।

तस्य प्रसादेन दयालुतया च हृदयस्य स्वामित्वं नियन्त्रणं च लभते । (४५०) ९.

ਹਰ ਕਿ ਬ-ਏਸ਼ਾਣ ਨਸ਼ੀਨਦ ਯੱਕ ਦਮੇ ।
हर कि ब-एशाण नशीनद यक दमे ।

अयम् मानवः केवलम् अकालपुरखं प्राप्तुं जगति आगतः,

ਰੂਜ਼ਿ ਫ਼ਰਦਾ ਰਾ ਕੁਜਾ ਦਾਰਦ ਗ਼ਮੇਣ ।੯੯।
रूज़ि फ़रदा रा कुजा दारद ग़मेण ।९९।

तथा, उन्मत्तः इति स्वस्य वियोगे भ्रमति एव। (४५१) ९.

ਆਣ ਚਿ ਦਰ ਸਦ-ਸਾਲਾ ਉਮਰਸ਼ ਨਭਯਾਫ਼ਤ ।
आण चि दर सद-साला उमरश नभयाफ़त ।

एषः सत्यः सौदाः केवलं सत्यस्य दुकाने एव उपलभ्यते,

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਹਮਚੂ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦਸ਼ ਬਿਤਾਖ਼ਤ ।੧੦੦।
सुहबति शाण हमचू क़ुरशीदश बिताक़त ।१००।

पूर्णः सिद्धः गुरुः स्वयं अकालपुरखस्य प्रतीकात्मकः प्रतिमा अस्ति। (४५२) ९.

ਮਾ ਕਿ ਅਜ਼ ਇਹਸਾਨਿ ਸ਼ਾਣ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ-ਏਮ ।
मा कि अज़ इहसानि शाण शरमिंदा-एम ।

सिद्धः गुरुः, अत्र सन्दर्भः गुरुगोविन्दसिंहजीः, भवतः पतिव्रता पवित्रतां च प्रयच्छति;

ਬੰਦਾਇ ਇਹਸਾਨਿ ਸ਼ਾਣ ਰਾ ਬੰਦਾ ਏਮ ।੧੦੧।
बंदाइ इहसानि शाण रा बंदा एम ।१०१।

तथा, भवन्तं शोकशोककूपात् (गहनात्) बहिः कर्षति। (४५३) ९.

ਸਦ ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਹਮਚੂ ਮਨ ਕੁਰਬਾਨਿ ਸ਼ਾਣ ।
सद हज़ाराण हमचू मन कुरबानि शाण ।

सिद्धः सच्चः गुरुः हृदयस्य व्याधिं हरति,

ਹਬ ਚਿ ਗੋਇਮ ਕਮ ਬਵਦ ਦਰ ਸ਼ਾਨਿ ਸ਼ਾਣ ।੧੦੨।
हब चि गोइम कम बवद दर शानि शाण ।१०२।

येन, हृदयस्य सर्वे कामाः हृदयस्य अन्तः एव सिद्धाः (पूरिताः) भवन्ति। (४५४) ९.

ਸ਼ਾਨਿ ਸ਼ਾਣ ਬੀਰੂੰ ਬਵਦ ਅਜ਼ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ।
शानि शाण बीरूं बवद अज़ गुफ़तगू ।

आर्यात्मनः सङ्गतिः स्वयमेव असाधारणं धनम्,

ਜਾਮਾਇ ਸ਼ਾਣ ਪਾਕ ਅਜ਼ ਸ਼ੁਸਤੋ ਸ਼ੂ ।੧੦੩।
जामाइ शाण पाक अज़ शुसतो शू ।१०३।

एतत् सर्वं (एते) आर्यजनसङ्घस्य आश्रयेण एव प्राप्यते। (४५५) ९.

ਦਾਣ ਯਕੀਣ ਤਾ ਚੰਦ ਈਣ ਦੁਨਿਆ ਬਵਦ ।
दाण यकीण ता चंद ईण दुनिआ बवद ।

हे मम प्रिये ! मम वक्तव्यं शृणुत,

ਆਖ਼ਰਿਸ਼ ਕਾਰਿ ਤੂ ਬਾ ਮੌਲਾ ਬਵਦ ।੧੦੪।
आक़रिश कारि तू बा मौला बवद ।१०४।

यथा भवन्तः जीवनस्य शरीरस्य च रहस्यं रहस्यं च ज्ञातुं शक्नुवन्ति। (४५६) ९.

ਪਸ ਜ਼ ਅੱਵਲ ਕੁਨ ਹਦੀਸਿ ਸ਼ਾਹ ਰਾ ।
पस ज़ अवल कुन हदीसि शाह रा ।

वाहेगुरुभक्तानां साधकैः सह मित्रतां भवसि,

ਪੈਰਵੀ ਕੁਨ ਹਾਦੀਏ ਈਣ ਰਾਹ ਰਾ ।੧੦੫।
पैरवी कुन हादीए ईण राह रा ।१०५।

न च अकालपुरखनामध्यानात् परं वचनं जिह्वाधरयोः आनयेत्। (४५७) ९.

ਤਾ ਤੂ ਹਮ ਯਾਬੀ ਮੁਰਾਦਿ ਉਮਰ ਰਾ ।
ता तू हम याबी मुरादि उमर रा ।

त्वं रजः इव भूत्वा कार्यं कर्तव्यः अर्थात् विनयः भूत्वा पवित्रपुरुषाणां मार्गस्य रजः भवितुमर्हति।

ਲਜ਼ਤੇ ਯਾਬੀ ਜ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਕਿਬਰੀਆ ।੧੦੬।
लज़ते याबी ज़ शौकि किबरीआ ।१०६।

तथा, अस्य तुच्छस्य अनादरस्य च जगतः चिन्ता मा कुरुत। (४५८) ९.

ਜਾਹਿਲ ਆਣ-ਜਾ ਸਾਹਿਬਿ-ਦਿਲ ਮੀਸ਼ਵਦ ।
जाहिल आण-जा साहिबि-दिल मीशवद ।

यदि भवन्तः रोमान्सस्य महिमा पुस्तकं पठितुं शक्नुवन्ति तर्हि

ਗ਼ਰਕਿ ਦਰਅਿਾਓ ਬਸਾਹਿਲ ਮੀਸ਼ਵਦ ।੧੦੭।
ग़रकि दरअिाओ बसाहिल मीशवद ।१०७।

ततः, भवन्तः प्रेमपुस्तकस्य सम्बोधनं शीर्षकं च भवितुम् अर्हन्ति स्म। (४५९) ९.

ਨਾ ਕਿਸ ਆਣ ਜਾ ਆਰਿਫ਼ ਕਾਮਿਲ ਸ਼ਵਦ ।
ना किस आण जा आरिफ़ कामिल शवद ।

वाहेगुरुप्रेम भवन्तं वाहेगुरुस्य एव प्रतिबिम्बे परिणमयति,

ਯਾਦਿ ਮੌਲਾ ਹਰ ਕਿ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਸ਼ਵਦ ।੧੦੮।
यादि मौला हर कि रा हासिल शवद ।१०८।

तथा, त्वां लोकद्वये उदात्तं प्रसिद्धं च करोति। (४६०) ९.

ਈਣ ਅਸਬ ਤਾਜਸਤ ਬਰ ਅਫ਼ਰਾਕਿ ਕਸ ।
ईण असब ताजसत बर अफ़राकि कस ।

हे मम अकालपुरख ! मम हृदयं भक्त्या प्रेम्णा च आशीर्वादं ददातु ।

ਆਣ ਕਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਨੀਸਤ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ।੧੦੯।
आण कि ग़ाफ़िल नीसत अज़ हक यक नफ़स ।१०९।

तथा, तव प्रेम्णः आनन्दस्य रसं च मम प्रयच्छ। (४६१) ९.

ਹਰ ਕਸੇ ਰਾ ਨੀਸਤ ਈਣ ਦੌਲਤ ਨਸੀਬ ।
हर कसे रा नीसत ईण दौलत नसीब ।

यथा, अहं त्वां स्मरन् दिनरात्रौ व्यतीतुं शक्नोमि,

ਦਰਦਿ ਸ਼ਾਣ ਰਾ ਨੀਸਤ ਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਤਬੀਬ ।੧੧੦।
दरदि शाण रा नीसत ग़ैर अज़ हक तबीब ।११०।

तथा, त्वं मां संसारस्य चिन्ताशोकशृङ्खलाभ्यः मोक्षेण आशीर्वादं ददासि। (४६२) ९.

ਦਾਰੂਇ ਹਰ ਦਰਦ ਰਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾਸਤ ।
दारूइ हर दरद रा यादि क़ुदासत ।

तादृशं निधिं स्थायिनित्यं च मां कृपां कुरु ।

ਜ਼ਾਣ ਕਿ ਦਰ ਹਰ ਹਾਲ ਹੱਕ ਦਾਰਦ ਰਵਾ-ਸਤ ।੧੧੧।
ज़ाण कि दर हर हाल हक दारद रवा-सत ।१११।

मम सर्वाणि चिन्तानि शोकानि च दूरीकर्तुं शक्नुवन्तं (एतादृशानां) सङ्गतिं च मां आशीर्वादं ददातु। (४६३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਹਮਾ ਰਾ ਆਰਜ਼ੂ ।
मुरशदि कामिल हमा रा आरज़ू ।

एतादृशैः अभिप्रायैः प्रयोजनैः च मां कृपां कुरु यत् सत्यं पूजनीयम् ।

ਗ਼ੈਰਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਸ ਨ ਯਾਬਦ ਰਹਿ ਬਦੂ ।੧੧੨।
ग़ैरि मुरशद कस न याबद रहि बदू ।११२।

कृपया मां एतादृशं साहसं धैर्यं च दत्त्वा आशीर्वादं ददातु यत् अहं ईश्वरस्य मार्गे गन्तुं उद्यमं कर्तुं स्वप्राणान् त्यागयितुं सज्जः भवेयम्। (४६४) ९.

ਰਾਹ-ਰਵਾਣ ਰਾ ਰਾਹ ਬਿਸੀਆਰ ਆਮਦਾ ।
राह-रवाण रा राह बिसीआर आमदा ।

यत्किञ्चित् त्वत्कारणं यज्ञं कर्तुं सज्जः भवेत् ।

ਕਾਰਵਾਣ ਰਾ ਰਾਹ ਦਰਕਾਰ ਆਮਦਾ ।੧੧੩।
कारवाण रा राह दरकार आमदा ।११३।

अकालपुरखमार्गे प्राणान् आत्मानं च त्यागयितुं अपि सज्जाः भवेयुः। (४६५) ९.

ਦਮ ਬਦਮ ਦਰ ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਹਾਜ਼ਰ ਅੰਦ ।
दम बदम दर ज़िकरि मौला हाज़र अंद ।

तव दर्शनस्य मधुररसेन मम नेत्रे आशीर्वादं ददातु,

ਖ਼ੇਸ਼ ਮਨਜ਼ੂਰੋ ਖ਼ੁਦਾ ਰਾ ਨਾਜ਼ਿਰ ਅੰਦ ।੧੧੪।
क़ेश मनज़ूरो क़ुदा रा नाज़िर अंद ।११४।

तथा, मम हृदयं भवतः रहस्यगुह्यनिधिभिः आशीर्वादं ददातु। (४६६) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਹਮਾਣ ਬਾਣਸ਼ਦ ਹਮਾਣ ।
मुरशदि कामिल हमाण बाणशद हमाण ।

अस्माकं ज्वलितहृदयान् प्रसादयतु उत्साहेन (भवतः प्रेमस्य)।

ਕਜ਼ ਕਲਾਮਸ਼ ਬੂਇ ਹੱਕ ਆਦਿ ਅਯਾਣ ।੧੧੫।
कज़ कलामश बूइ हक आदि अयाण ।११५।

तथा, अस्माकं कण्ठेषु ध्यानस्य पट्टिका (कुक्कुर-कालर) कृत्वा आशीर्वादं ददातु। (४६७) ९.

ਹਰ ਕਿ ਆਇਦ ਪੇਸ਼ਿ ਏਸ਼ਾਣ ਜ਼ੱਰਾ ਵਾਰ ।
हर कि आइद पेशि एशाण ज़रा वार ।

अस्माकं "वियोगं (भवतः)" त्वया सह मिलितुं प्रबल-आकांक्षया आशीर्वादं ददातु,

ਜ਼ੂਦ ਗਰਦਦ ਹਮਚੂ ਮਿਹਰਿ ਨੂਰ ਬਾਰ ।੧੧੬।
ज़ूद गरदद हमचू मिहरि नूर बार ।११६।

तथा, अस्माकं शरीरस्य शरद-सदृश-स्थितौ भवतः उपकारं प्रयच्छ। (४६८) ९.

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਈਨਸਤ ਬੇ ਚੁਨੋ ਚਿਰਾ ।
ज़िंदगी ईनसत बे चुनो चिरा ।

मम शरीरे प्रत्येकं केशं जिह्वारूपेण परिणमयतु कृपया भवतः उपकारेन।

ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਈਣ ਉਮਰ ਦਰ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।੧੧੭।
बिगुज़रद ईण उमर दर यादि क़ुदा ।११७।

यथा अहं मम प्रत्येकं निःश्वासे भवतः कुडोस् उच्चारयन् गायन् च भवितुं शक्नोमि। (४६९) ९.

ਖ਼ੁਦ-ਪ੍ਰਸਤੀ ਕਾਰਿ ਨਾਦਾਣ ਆਮਦਾ ।
क़ुद-प्रसती कारि नादाण आमदा ।

अकालपुरखस्य उल्लासः महिमा च कस्यापि वचनस्य वा संभाषणस्य वा परम्,

ਹੱਕ ਪ੍ਰਸਤੀ ਜ਼ਾਤਿ ਈਮਾਣ ਆਮਦਾ ।੧੧੮।
हक प्रसती ज़ाति ईमाण आमदा ।११८।

सच्चिदानन्दस्य एतत् प्रवचनं कथा च प्रत्येकं वीथिषु वीथिषु श्रूयते । (४७०) ९.

ਹਰ ਦਮੇ ਗ਼ਫਲਤ ਬਵਦ ਮਰਗਿ ਅਜ਼ੀਮ ।
हर दमे ग़फलत बवद मरगि अज़ीम ।

किं भवन्तः जानन्ति यत् अस्य वीथिस्य सारः किम् अस्ति ?

ਹੱਕ ਨਿਗਾਹ ਦਾਰਦ ਜ਼ਿ ਸ਼ੈਤਾਨਿ ਰਜ਼ੀਮ ।੧੧੯।
हक निगाह दारद ज़ि शैतानि रज़ीम ।११९।

तस्य अनुमोदनमात्रं त्वया वक्तव्यं नान्यत्। एतत् जीवनम्। (४७१) ९.

ਆਣ ਕਿ ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਬ-ਯਾਦਸ਼ ਮੁਬਤਲਾ-ਸਤ ।
आण कि रूज़ो शब ब-यादश मुबतला-सत ।

तस्य नित्यं ध्यानेन सह जीवितुं उत्तमम्,

ਈਣ ਮਤਾਅ ਅੰਦਰ ਦੁਕਾਨਿ ਔਲੀਆ-ਸਤ ।੧੨੦।
ईण मताअ अंदर दुकानि औलीआ-सत ।१२०।

यद्यपि वयं शिरः पादाङ्गुलीपर्यन्तं शरीरस्य स्वामी भवामः। (४७२) ९.

ਕਿਹਤਰੀਨਿ ਬੰਦਾਇ ਦਰਗਾਹਿ ਸ਼ਾਣ ।
किहतरीनि बंदाइ दरगाहि शाण ।

यदि सर्वसत्यः अकालपुरखः कस्मैचित् साहसेन सामर्थ्येन च आशीर्वादं ददाति।

ਬਿਹਤਰ ਅਸਤ ਅਜ਼ ਮਿਹਤਰਾਨਿ ਈਣ ਜਹਾਣ ।੧੨੧।
बिहतर असत अज़ मिहतरानि ईण जहाण ।१२१।

तदा सः व्यक्तिः ध्यानात् पुरस्कारं अर्जयितुं शक्नोति। (४७३) ९.

ਬਸ ਬਜ਼ੁਰਗ਼ਾਣ ਕੂ ਫ਼ਿਦਾਇ ਰਾਹਿ ਸ਼ਾਣ ।
बस बज़ुरग़ाण कू फ़िदाइ राहि शाण ।

ध्यानं मनुष्यत्वस्य आश्चर्यं कोणशिला च,

ਸੁਰਮਾਇ ਚਸ਼ਮਮ ਜ਼ਿ ਖ਼ਾਕਿ ਰਾਹਿ ਸ਼ਾਣ ।੧੨੨।
सुरमाइ चशमम ज़ि क़ाकि राहि शाण ।१२२।

तथा, ध्यानं जीवितस्य वास्तविकं लक्षणम् अस्ति। (४७४) ९.

ਹਮਚੁਨੀਣ ਪਿੰਦਾਰ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਐ ਅਜ਼ੀਜ਼ ।
हमचुनीण पिंदार क़ुद रा ऐ अज़ीज़ ।

मनुष्यस्य जीवनस्य (प्रयोजनं) खलु अकालपुरखस्य ध्यानम्,

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਐ ਜਾਨਿ ਮਨ ਮਰਦਿ ਤਮੀਜ਼ ।੧੨੩।
ता शवी ऐ जानि मन मरदि तमीज़ ।१२३।

वाहेगुरुस्मरणं जीवनस्य वास्तविकं (उद्देश्यम्)। (४७५) ९.

ਸਾਹਿਬਾਣ ਰਾ ਬੰਦਾ ਬਿਸਆਰ ਆਮਦਾ ।
साहिबाण रा बंदा बिसआर आमदा ।

यदि त्वं स्वस्य कृते जीवनस्य केचन चिह्नानि प्रतीकानि च अन्विष्यसि ।

ਬੰਦਾ ਰਾ ਬਾ-ਬੰਦਗੀ ਕਾਰ ਆਮਦਾ ।੧੨੪।
बंदा रा बा-बंदगी कार आमदा ।१२४।

ततः, भवतः ध्यानं(अकालपुरखस्य नाम) स्थातुं सर्वथा युक्तम्। (४७६) ९.

ਮਸ ਤੁਰਾ ਬਾਇਦ ਕਿ ਖ਼ਿਦਮਤਗਾਰਿ ਸ਼ਾਣ ।
मस तुरा बाइद कि क़िदमतगारि शाण ।

यथाशक्ति भृत्यवत् विनयशीलः भवितव्यः, न तु अभिमानी स्वामिः ।

ਬਾਸ਼ੀ ਓ ਹਰਗਿਜ਼ ਨਭਬਾਸ਼ੀ ਬਾਰਿ ਸ਼ਾਣ ।੧੨੫।
बाशी ओ हरगिज़ नभबाशी बारि शाण ।१२५।

न किञ्चिदन्वेद्येह विभुध्यानं विहाय । (४७७) ९.

ਗਰਚਿਹ ਯਾਰੀ-ਦਿਹ ਨ ਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਸਾਲਕੇ-ਸਤ ।
गरचिह यारी-दिह न ग़ैर अज़ सालके-सत ।

इदं रजःशरीरं केवलं प्रविष्टस्य स्मरणात् पवित्रं भवति,

ਲੇਕ ਕਰ ਗ਼ੁਫ਼ਤਨ ਚੁਨੀਣ ਐਬੇ ਬਸੇ-ਸਤ ।੧੨੬।
लेक कर ग़ुफ़तन चुनीण ऐबे बसे-सत ।१२६।

ध्यानात् परं कस्मिन् अपि संभाषणे प्रवृत्तिः सर्वथा लज्जा एव न भविष्यति । (४७८) ९.

ਜ਼ੱਰਾ ਰਾ ਦੀਦਮ ਕਿ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦਿ ਜਹਾਣ ।
ज़रा रा दीदम कि क़ुरशीदि जहाण ।

यथा त्वं तस्य प्राङ्गणे ग्राह्यः भवसि, तथैव ध्यानं कुरु ।

ਸ਼ੁਦ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਸੁਹਬਤਿ ਸਾਹਿਬ-ਦਿਲਾਣ ।੧੨੭।
शुद ज़ि फ़ैज़ि सुहबति साहिब-दिलाण ।१२७।

तथा, आत्महङ्कारस्य प्रतिमानं, धर्मत्यागी जीवनपद्धतिं च त्यजतु। (४७९) ९.

ਕੀਸਤ ਸਾਹਿਬਿ-ਦਿਲ ਕਿ ਹੱਕ ਬਿਸਨਾਸਦਸ਼ ।
कीसत साहिबि-दिल कि हक बिसनासदश ।

ध्यानं सर्वहृदयस्वामिनः हृदये अत्यन्तं प्रियं भवति,

ਕਜ਼ ਲਕਾਇਸ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ਮੀ-ਬਾਰਦਸ਼ ।੧੨੮।
कज़ लकाइश शौकि हक मी-बारदश ।१२८।

ध्यानमात्रेण तव लोके स्थितिः सर्वदा उच्चा तिष्ठति । (४८०) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।
सुहबति शाण शौकि हक बक़शद तुरा ।

सिद्धः सच्चः गुरुः एवं उक्तवान्।

ਅਜ਼ ਕਿਤਾਬਿ ਹੱਕ ਸਬਕ ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।੧੨੯।
अज़ किताबि हक सबक बक़शद तुरा ।१२९।

सः त्वां निर्जनहृदयं वाहेगुरुस्मरणेन निवसति।" (४८१) सम्यक् सत्यगुरुस्य एतत् आज्ञां हृदये उत्कीर्णं कुर्यात्, येन तव शिरः उभयलोकेषु उच्चं भवेत्। (४८२) एषः आज्ञाः सिद्धः सच्चः गुरुः तव ताम्रशरीरं सुवर्णे परिणमयति, तथा, एतत् सुवर्णं केवलं अकालपुरखस्मृत्या एव साक्षात्कृतं भवति (४८३) एतत् भौतिकं सुवर्णं विनाशनीयं च अनेकसमस्यानां विग्रहाणां च मूलकारणं भ्रामरी च, सुवर्णम् ध्यानस्य तु सर्वगतसत्त्ववत् वाहेगुरुः स्थायित्वं (४८४) (सत्यं) धनं आर्यस्वीकृतात्मनः पादरजसा, तादृशं सत्यं धनं यत् ऊर्ध्वं परं च any damage or loss (४८५) भवद्भिः अवलोकितं स्यात् यत् प्रत्येकं वसन्तः शरदऋतुम् आनयति, यद्यपि वसन्तः पुनः पुनः अस्मिन् जगति आगच्छति (४८६) तथापि वसन्तस्य एतत् ध्यानरूपं प्रलयपर्यन्तं नवीनं नवीनं च तिष्ठति। हे अकालपुरख ! (४८७) यः कश्चित् संयोगेन पवित्राणां पादरजःसङ्ग्रहं प्राप्नोति, तस्य मुखं दिव्यसूर्यस्य तेजः तेजः इव प्रकाशते इति निश्चयं कुरुत। (४८८) आध्यात्मिकसंबुद्धो लोके वसति चेदपि सः वस्तुतः सर्वदा वाहेगुरुस्य साधकभक्तः एव भवति। (489) जीवनस्य प्रत्येकं निःश्वासं ध्यायति वर्णयति च, तथा, तस्य सम्मानार्थं प्रतिक्षणं स्वनामस्य श्लोकान् पठति। (४९०) ते हृदयं निर्दिश्य तस्य विषये विचारान् प्रति एकाग्रतां कुर्वन्ति, ते प्रत्येकं निःश्वासे अकालपुरखबस्मृतेः सुगन्धेन स्वस्य बुद्धिं सुगन्धिं कुर्वन्ति। (४९१) सः सर्वदा एकाग्रः भवति, सर्वदा सर्वशक्तिमान् एकीकृतः च भवति, तथा च, अस्य जीवनस्य वास्तविकं फलं प्राप्तुं समर्थः अभवत्। (४९२) अस्य जीवनस्य वास्तविकं फलं गुरुस्य समीपे एव अस्ति, तथा, तस्य नामस्य मौनपुनरावृत्तिः ध्यानं च तस्य जिह्वायां अधरे च सर्वदा भवति। (493) सच्चो गुरुः अकालपुरखस्य प्रतीयमानः झलकः, अतः तस्य रहस्यानि तस्य जिह्वातः श्रोतव्यम्। (४९४) सच्चा गुरुः खलु ईश्वरस्य प्रतिबिम्बस्य सम्यक् मूर्तरूपः, तथा, अकालपुरखस्य प्रतिबिम्बं तस्य हृदये सर्वदा तिष्ठति। (४९५) यदा तस्य प्रतिबिम्बं कस्यचित् हृदये स्थायिरूपेण निवसति, तदा, अकालपुरखस्य एकमेव वचनं तस्य हृदयस्य गहने निवसति। . (४९७) (इदं संकलनं) यथा चषकं दिव्यमृतेन कण्ठपर्यन्तं पूर्यते, अत एव, तस्य नाम 'जिन्दगी नाम' इति दत्तम्। (498) तस्य भाषणात् दिव्यज्ञानगन्धः उद्भवति, तेन सह जगतः हृदयस्य ग्रन्थिः (रहस्यशङ्का) विमुक्तः। (499) यः पठेत् वाहेगुरुप्रसादेन करुणया च सः बोधिसत्पुरुषेषु पुरस्कारं प्राप्नोति। (५००) अस्मिन् खण्डे पवित्राणां दिव्यपुरुषाणां वर्णनं परिभाषणं च अस्ति; एतेन वर्णनेन बुद्धिः प्रज्ञा च लघुः भवति। (५०१) हे सूचित व्यक्ति ! अस्मिन् खण्डे अकालपुराल्खस्य स्मरण-ध्यान-शब्दान् वा व्यञ्जनान् वा विहाय अन्यः शब्दः व्यञ्जनः वा नास्ति । (५०२) वाहेगुरुस्मरणं प्रबुद्धचित्तानां निधिः, वाहेगुरुध्यानव्यतिरिक्तं सर्वं (निरपेक्षतया) निष्प्रयोजनम्। (५०३) सर्वशक्तिमान् ध्यानं, ईश्वरस्मरणं, आम् ईश्वरस्मरणं, केवलं ईश्वरस्मरणं च विहाय अन्यत् किमपि शब्दं वा व्यञ्जनं वा न पठन्तु, अपि न पश्यन्तु। (५०४) हे अकालपुरख ! कृपया प्रत्येकं शुष्कं निराशं च मनः पुनः हरितं आत्मविश्वासयुक्तं च कुरुत, तथा, प्रत्येकं मृदुं सुस्तं च मनः स्फूर्तिं कायाकल्पं च कुर्वन्तु। (५०५) हे वाहेगुरु ! कृपया अस्य व्यक्तिस्य साहाय्यं कुर्वन्तु, भवतः यथार्थतया, तथा, प्रत्येकं लज्जितं भीरुं च सफलं विजयी च कुर्वन्तु। (५०६) हे अकालपुरख ! (कृपया) गोयायाः हृदयं प्रेमाभिलाषेण (भवतः) आशीर्वादं ददातु, तथा, गोयाजिह्वायां भवतः प्रेमप्रेमस्य एकं कणं प्रयच्छतु। (५०७) यथा भगवतः परं कञ्चित् न ध्यायेत् न स्मरेत्, तथा च, यथा वाहेगुरुप्रेमभक्तिव्यतिरिक्तं अन्यं पाठं न शिक्षेत न पठेत्। (५०८) येन सः अकालपुरखस्य ध्यानं स्मरणं च विहाय अन्यं वचनं न वदेत्, येन सः आध्यात्मिकचिन्तनस्य एकाग्रतायां यः (एकः) व्यतिरिक्तं अन्यं शब्दं वा अभिव्यक्तिं वा न पठेत् न पठेत्। . (510) गञ्ज नम प्रत:प्रभातसन्ध्याहृदयात्मा च श्रद्धया स्फुटतया शिरः ललाटं च (1) गुरवे यज्ञं करिष्ये, कोटिगुणं शिरसा नमस्कृत्य विनयेन यज्ञं करिष्यामि। (२) यतः, सः साधारणेभ्यः मानवेभ्यः दूतान् सृष्टवान्, तथा, सः पार्थिवजीवानां स्थितिं गौरवं च उन्नतवान्। (३) तेन सम्मानिताः सर्वे वस्तुतः तस्य पादरजः एव, तथा, सर्वे देवा देवीः तस्य कृते आत्मत्यागं कर्तुं इच्छन्ति। (४) यद्यपि, सहस्राणि चन्द्रसूर्याणि शिनिग् भवन्ति, तथापि सर्वं जगत् तम् विना अन्धकारे भविष्यति। (५) पवित्रः सती गुरुः स्वयं अकालपुरखस्य प्रतिबिम्बः, तदेव कारणं यत् मया तं हृदयान्तर्गतं निवसितम्। (६) ये जनाः तं न चिन्तयन्ति, तेषां हृदयात्मनः फलं निरर्थकं अपव्ययितम् इति गृह्यताम्। (७) सस्तेन फलैः भारितम् एतत् क्षेत्रम्, यदा सः तान् हृदयार्थम् अवलोकयति, (८) तदा तान् पश्यन् विशेषप्रकारं सुखं प्राप्नोति, तथा च, तान् उद्धर्तुं तान् प्रति धावति। (९) तथापि सः स्वक्षेत्रेभ्यः किमपि परिणामं न प्राप्नोति, तथा, निराशः क्षुधार्तः, तृषितः, दुर्बलः च प्रत्यागच्छति। (10) सतगुरुं विना सर्वं यथा मन्तव्यं क्षेत्रं पक्वं वर्धितं किन्तु तृणकण्टकपूर्णम्। (11) पहली पातशाही (श्रीगुरु नानकदेव जी) प्रथमः सिक्खगुरुः गुरुनानकदेवजी एव सर्वशक्तिमान् यथार्थं सर्वशक्तिमान् च तेजः प्रकाशयति स्म तथा च तस्मिन् पूर्णविश्वासस्य ज्ञानस्य महत्त्वं प्रकाशयति स्म। सः एव नित्याध्यात्मस्य ध्वजं उत्थाप्य दिव्यबोधस्य अज्ञानस्य अन्धकारं निवारयति स्म, अकालपुरखस्य सन्देशस्य प्रचारस्य दायित्वं च स्वस्कन्धेषु गृहीतवान् । प्रारम्भिककालात् आरभ्य वर्तमानलोकपर्यन्तं सर्वे स्वद्वारे रजः इति स्वं मन्यन्ते; उच्चतमः पदस्थः प्रभुः स्वयमेव तस्य स्तुतिं गायति; तस्य च शिष्य-छात्रः वाहेगुरुस्यैव दिव्यवंशः। प्रत्येकं चतुर्थः षष्ठः च दूतः स्वव्यञ्जनेषु गुरुस्य उल्लासस्य वर्णनं कर्तुं असमर्थः भवति; तस्य च कान्तिपूर्णः ध्वजः उभयलोकयोः उपरि उड्डीयते। तस्य आज्ञायाः उदाहरणानि सन्ति प्रॉविडेन्टात् निर्गताः तेजस्वीकिरणाः, तस्य तुलने कोटिकोटिसूर्यचन्द्राः अन्धकारसागरेषु मग्नाः भवन्ति तस्य वचनं, सन्देशः, आदेशः च जगतः जनानां कृते सर्वोच्चः अस्ति तथा च तस्य अनुशंसाः उभयलोकेषु सर्वथा प्रथमस्थाने सन्ति। तस्य सत्या उपाधिः उभयोः लोकयोः मार्गदर्शकः अस्ति; तस्य च यथार्थः स्वभावः पापस्य करुणा। वाहेगुरुस्य प्राङ्गणे देवाः तस्य पादकमलस्य रजः चुम्बनं सौभाग्यं मन्यन्ते तथा च उच्चदरबारस्य कोणाः अस्य गुरुस्य दासाः सेवकाः च सन्ति। तस्य नामनि ens (N's) उभयत्र पोषणकर्ता, पोषकः ans प्रतिवेशिनः (वरदानं, समर्थनं, उपकारं च) चित्रितम् अस्ति; मध्यः क अकालपुरखस्य प्रतिनिधित्वं करोति, अन्तिमः के च परममहानबी इत्यस्य प्रतिनिधित्वं करोति । तस्य भिक्षा लौकिकविक्षेपेभ्यः विरक्तिपट्टिकां उच्चतमस्तरं प्रति उन्नयति तथा च तस्य उदारता परोपकारः च सर्वत्र उभयलोकेषु प्रचलति। (12) वाहेगुरुः सत्यः, वाहेगुरुः सर्वव्यापी तस्य नाम नानकः सम्राट् तस्य धर्मः च सत्यः, तच्च, तस्य सदृशः अन्यः भविष्यद्वादिः न अभवत् यः जगति उद्भूतः। (१३) तस्य भिक्षा (उपदेशाभ्यासेन) साधुजीवनस्य शिरः उच्छ्रितं भवति, तस्य मतेन च सर्वे सत्यार्यकर्मसिद्धान्तेभ्यः स्वजीवनस्य उद्यमं कर्तुं सज्जाः भवेयुः। (१४) उच्चपदवीविशेषः वा सामान्यजनाः वा दूताः वा स्वर्गाङ्गणस्य प्रेक्षकाः वा सर्वे तस्य पादकमजस्य रजः कामका-याचकाः सन्ति। (१५) यदा ईश्वरः एव तस्य उपरि स्तुतिं वर्षयति तदा अहं तस्मिन् किं योजयितुं शक्नोमि? वस्तुतः मया अनुमोदनमार्गे कथं यात्रा कर्तव्या ? (16) आत्मालोकात् कोटिः स्वर्गदूताः तस्य भक्ताः, तथा, संसारात् कोटिजनाः अपि तस्य शिष्याः। (१७) आध्यात्मिकलोकस्य देवाः सर्वे तस्य कृते आत्मत्यागं कर्तुं इच्छन्ति, तथा च, आध्यात्मिकजगत्स्य सर्वे दूताः अपि अनुसरणं कर्तुं सज्जाः सन्ति। (18) जगतः जनाः सर्वे तस्य सृष्टयः स्वर्गदूतरूपेण, तथा, तस्य दृष्टिः सर्वेषां अधरेषु स्पष्टतया प्रकटिता अस्ति। (१९) तस्य सङ्गतिं भोजन्तः सर्वे तस्य सहचराः (आध्यात्मिकतायाः) ज्ञानिनः भवन्ति तथा च, ते वाहेगुरुस्य महिमाम् स्वभाषणेषु वर्णयितुं आरभन्ते। (२०) तेषां मानः, मानः, स्थितिः, पदं च, नाम च, छापाः च अस्मिन् जगति सदा तिष्ठन्ति; तथा, सती प्रजापतिः तेभ्यः अन्येभ्यः अधिकं पदं ददाति। (21) यदा उभयोः जगतः भविष्यद्वादिना स्वोपकारेण सर्वशक्तिमान् वाहेगुरुमुवाच (22) ततोऽहं तव दासः दासः ।

ਜ਼ੱਰਾ ਰਾ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦਿ ਅਨਵਰ ਮੀ-ਕੁਨੰਦ ।
ज़रा रा क़ुरशीदि अनवर मी-कुनंद ।

तथा च, अहं तव सर्वेषां साधारणानां विशेषाणां च पादरजः।" (23) एवम् एवम् उक्तवान् तदा सः पुनः पुनः समानं प्रतिक्रियां प्राप्तवान्। (24) यत् अहं, अकालपुर्खः त्वयि तिष्ठतु अहं च त्वदतिरिक्तं कञ्चित् न परिचिनोमि, यत्किमपि अहं वहीगुरुः इच्छामि, अहं केवलं न्यायं करोमि; (२५) ९.

ਖ਼ਾਕ ਰਾ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਮੁਨੱਵਰ ਮੀ-ਕੁਨੰਦ ।੧੩੦।
क़ाक रा अज़ हक मुनवर मी-कुनंद ।१३०।

त्वया ध्यानं (मम नामस्य) सर्वलोकं दर्शयेत्,

ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਕੀ ਵ ਦਰ ਵੈ ਨੂਰਿ ਹੱਕ ।
चशमि तू क़ाकी व दर वै नूरि हक ।

मम (अकालपुरखस्य) कुडोः च प्रत्येकं पतिव्रतां पवित्रं च कुरु।" (२६) अहं भवतः मित्रं शुभचिन्तकः च सर्वत्र सर्वेषु परिस्थितिषु, अहं च भवतः शरणं, अहं भवतः समर्थनाय तत्र अस्मि, अहं च अस्मि तव आतुरः प्रशंसकः।" (२७) ९.

ਅੰਦਰੂਨਸ਼ ਚਾਰ ਸੂ ਵ ਨਹੁ ਤਬਕ ।੧੩੧।
अंदरूनश चार सू व नहु तबक ।१३१।

यः कश्चित् भवतः नाम उन्नतिं कर्तुं भवन्तं प्रसिद्धिं कर्तुं च प्रयतते स्म ।

ਖ਼ਿਦਮਤਿ ਸ਼ਾਣ ਬੰਦਗੀਇ ਹੱਕ ਬਵਦ ।
क़िदमति शाण बंदगीइ हक बवद ।

सः वस्तुतः मां हृदयात्मना अनुमोदयति स्म।" (28) ततः कृपया मां स्वस्य असीमतां दर्शयतु, एवं च मम कठिनसङ्कल्पान् परिस्थितयः च शिथिलाः कुरु। (29) त्वं जगति आगच्छेत् च मार्गदर्शकः कप्तानः इव कार्यं कुरुत, यतः मया अलपुरखं विना अयं संसारः यवकणिकायाः अपि मूल्यं नास्ति।" (३०) ९.

ਕਾਣ ਕਬੂਲਿ ਕਾਦਰਿ ਮੁਤਲਿਕ ਬਵਦ ।੧੩੨।
काण कबूलि कादरि मुतलिक बवद ।१३२।

वस्तुतः यदा अहं भवतः मार्गदर्शकः, मार्गदर्शकः च अस्मि,

ਬੰਦਗੀ ਕੁਨ ਜਾਣ ਕਿ ਊ ਬਾਸ਼ਦ ਕਬੂਲ ।
बंदगी कुन जाण कि ऊ बाशद कबूल ।

अथ, त्वं स्वपादैः संसारयात्राम् अतिक्रमणीयम्।" (३१) यस्मै मम रोचते, तस्मै च लोके दिक् दर्शयामि, ततः तस्य कृते तस्य हृदये आनन्दं सुखं च आनयामि। (३२) ९.

ਕਦਰਿ ਊ ਰਾ ਕੈ ਬਿਦਾਨਦ ਹਰ ਜਹੂਲ ।੧੩੩।
कदरि ऊ रा कै बिदानद हर जहूल ।१३३।

यं यं तं मम क्रोधात् दुर्मार्गे स्थापयिष्यामि ।

ਹਸਤ ਕਾਰਿ ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਦਰ ਯਾਦਿ ਊ ।
हसत कारि रूज़ो शब दर यादि ऊ ।

स माम् अकालपुरखं तव उपदेशानपरामर्शोऽपि न प्राप्स्यति।" (३३) मया विना लोकोऽयं विमुखो विभ्रष्टः, मम मायावः स्वयं जादूगरः अभवत्। (३४) मम आकर्षणानि मन्त्राणि च आनयन्ति मृताः पुनः जीविताः, ये च (पापे) जीवन्ति ते तान् हन्ति (35) मम आकर्षणानि 'अग्निम्' साधारणं जलं परिणमयन्ति, तथा च, साधारणेन जलेन अग्नयः निर्वापयन्ति, शीतलयन्ति च। मम आकर्षणानि यत् रोचन्ते तत् कुर्वन्ति; न गच्छन्ति मम ध्यानं विहाय अन्यां दिशि गच्छन्ति (39) यतः ते पातालात् मुक्ताः, अन्यथा, ते अधः हस्तौ पतन्ति स्म। इदं सर्वं जगत् एकस्मात् अन्तः यावत् क्रूरः भ्रष्टः च इति सन्देशं प्रसारयति (४१) ते मम कारणात् किमपि शोकं सुखं वा न अवगच्छन्ति, मया विना च सर्वे भ्रान्ताः भ्रान्ताः च सन्ति। (42) समागच्छन्ति ताराभ्यश्च शोकसुखदिनानि गणयन्ति। (43) अथ कुण्डलीषु स्वस्य शुभानि अतत्सुभगवानि च लिखन्ति, वदन्ति च, कदाचित् पूर्वं अन्यदा च पश्चात्, यथा- (44) ते ध्यानकार्य्येषु दृढाः सुसंगताः च न सन्ति, तथा च, वदन्ति भ्रान्ताः भ्रान्ताः च इव प्रक्षेपणं कुर्वन्ति च। (45) मम ध्यानं प्रति ध्यानं मुखं च विमुखं कुर्वन्तु येन ते मम विषये प्रवचनात् परं किमपि मित्रं न मन्यन्ते। (46) यथा अहं तेषां लौकिककार्यं सम्यक् मार्गे स्थापयितुं शक्नोमि, तथा, तेषां प्रवृत्तिप्रवृत्तिषु दिव्यकान्तिना सुधारं परिष्कृत्य च कर्तुं शक्नोमि। (47) मया त्वां एतदर्थं निर्मितं यथा त्वं सर्वं जगत् सम्यक् मार्गं प्रति नेतुम् अग्रणी भवसि। (48) तेषां हृदयात् मनसा च द्वन्द्वप्रेमं दूरीकर्तुं, तथा, सत्यमार्गं प्रति निर्देशयितव्यम्। (49) गुरुः (नानकः) अवदत्- "अस्मिन् अद्भुते कार्ये अहं कथं तावत् समर्थः भवेयम्।"

ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ਖ਼ਾਲੀ ਨਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ਅਜ਼ੂ ।੧੩੪।
यक नफ़स क़ाली नमी बाशद अज़ू ।१३४।

यत् अहं सर्वेषां मनः सत्यमार्गं प्रति विचलितुं समर्थः भवेयम्।" (50) गुरुः अवदत्, "अहं तादृशस्य चमत्कारस्य समीपे कुत्रापि नास्मि,

ਚਸ਼ਮਿ ਸ਼ਾਣ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਿ ਦੀਦਾਰਿ ਅੱਲਾਹ ।
चशमि शाण रौशन ज़ि दीदारि अलाह ।

अकालपुरखरूपस्य भव्यतायाः उत्तमतायाः च अपेक्षया अहं नीचः अस्मि।" (५१) तथापि तव आदेशः मम हृदयात्मनः सर्वथा ग्राह्यः, तथा च, अहं क्षणमपि भवतः आदेशस्य प्रमादं न करिष्यामि। " " . (५२) ९.

ਦਰ ਲਿਬਾਸ ਅੰਦਰ-ਗਦਾ ਓ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ।੧੩੫।
दर लिबास अंदर-गदा ओ बादशाह ।१३५।

केवलं त्वमेव जनान् सम्यक् मार्गे नेतुम् मार्गदर्शकः, सर्वेषां मार्गदर्शकः च;

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਆਣ ਕਿ ਊ ਦਾਇਮ ਬਵਦ ।
बादशाही आण कि ऊ दाइम बवद ।

त्वं एव मार्गं नेतुं शक्नोषि, सर्वेषां मनः भवतः चिन्तनपद्धतिं प्रति ढालितुं शक्नोषि । (५३) ९.

ਹਮਚੂ ਜਾਤਿ ਪਾਕਿ ਹੱਕ ਕਾਇਮ ਬਵਦ ।੧੩੬।
हमचू जाति पाकि हक काइम बवद ।१३६।

द्वितीय गुरु, गुरु अंगद देव जी

ਰਸਮਿ ਸ਼ਾਣ ਆਈਨਿ ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਬਵਦ ।
रसमि शाण आईनि दरवेशी बवद ।

द्वितीय गुरु गुरु अंगद देव जी गुरु नानक साहब के प्रथम विनती शिष्य बने। ततः सः प्रार्थनायोग्यः मार्गदर्शकः अभवत् ।

ਅਸ ਖ਼ੁਦਾ ਓ ਬਾਹਮਾ ਖ਼ੇਸੀ ਬਵਦ ।੧੩੭।
अस क़ुदा ओ बाहमा क़ेसी बवद ।१३७।

तस्य सत्यप्रत्ययस्य दृढविश्वासस्य ज्वालाद् निर्गतं प्रकाशं तस्य स्वभावस्य व्यक्तित्वस्य च कारणेन दिवसस्य अपेक्षया दूरं अधिकम् आसीत्

ਹਰ ਗਦਾ ਰਾ ਇੱਜ਼ੇ ਜਾਹੇ ਮੀਦਿਹੰਦ ।
हर गदा रा इज़े जाहे मीदिहंद ।

तस्य गुरुनानकस्य च वस्तुतः एकः आत्मा आसीत् किन्तु बहिः जनानां मनः हृदयं च स्फुरितुं मशालद्वयम् आसीत्

ਦੌਲਤਿ ਬੇ-ਇਸ਼ਤਬਾਹੀ ਮੀਦਿਹੰਦ ।੧੩੮।
दौलति बे-इशतबाही मीदिहंद ।१३८।

आन्तरिकरूपेण ते एकः आसन् किन्तु प्रकटतया द्वौ स्फुलिङ्गौ आस्ताम् ये सत्यं विहाय सर्वं गायितुं शक्नुवन्ति स्म।

ਨਾਕਸਾਣ ਰਾ ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ਕੁਨੰਦ ।
नाकसाण रा आरिफ़ि कामिल कुनंद ।

द्वितीयः गुरुः धननिधिः, अकालपुरखस्य दरबारस्य विशेषपुरुषाणां च नेता आसीत् ।

ਬੇ-ਦਿਲਾਣ ਰਾ ਸਾਹਿਬਿ-ਦਿਲ ਮੀਕੁਨੰਦ ।੧੩੯।
बे-दिलाण रा साहिबि-दिल मीकुनंद ।१३९।

दिव्यदरबारस्य ग्राह्यानां जनानां लंगरं बभूव ।

ਖ਼ੁਦ-ਪ੍ਰਸਤੀ ਅਜ਼ ਮਿਆਣ ਬਰਦਾਸ਼ਤੰਦ ।
क़ुद-प्रसती अज़ मिआण बरदाशतंद ।

सः भव्यस्य भयङ्करस्य वाहेगुरुस्य स्वर्गदरबारस्य चयनितः सदस्यः आसीत्, तस्मात् उच्चप्रशंसां च प्राप्तवान् आसीत् ।

ਤੁਖ਼ਮਿ ਹੱਕ ਦਰ ਕਿਸ਼ਤਿ ਦਿਲਹਾ ਕਾਸ਼ਤੰਦ ।੧੪੦।
तुक़मि हक दर किशति दिलहा काशतंद ।१४०।

तस्य नामस्य प्रथमं अक्षरं 'अलीफ' इति उच्चनीचस्य, धनिकस्य, दरिद्रस्य च, राजानस्य, भिक्षुकस्य च गुणाः आशीर्वादाः च व्याप्ताः सन्ति।

ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਰਾ ਹੀਚ ਮੀ ਦਾਨੰਦ ਸ਼ਾਣ ।
क़ेशतन रा हीच मी दानंद शाण ।

तस्य नाम्ना 'नून' इति सत्यपूर्णस्य अक्षरस्य गन्धः उच्चशासकानाम्, नीचानां च नीचवत् प्रदाति, परिचर्या च करोति।

ਹਰਫ਼ਿ ਹੱਕ ਰਾ ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਖ਼ਾਨੰਦ ਸ਼ਾਣ ।੧੪੧।
हरफ़ि हक रा रूज़ो शब क़ानंद शाण ।१४१।

तस्य नाम्नः अग्रिमः अक्षरः 'गाफ' शाश्वतसङ्घस्य मार्गस्य यात्रिकस्य प्रतिनिधित्वं करोति तथा च जगतः उच्चतमेषु आत्मासु स्थातुं।

ਤਾ ਕੁਜਾ ਔਸਾਫ਼ਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
ता कुजा औसाफ़ि मरदानि क़ुदा-सत ।

तस्य नाम्ना अन्तिमः अक्षरः 'दाल' इति सर्वेषां रोगानाम्, पीडानां च चिकित्सा अस्ति, प्रगति-मन्दी-उपरि च परं च अस्ति । (५४) ९.

ਅਜ਼ ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਗਰ ਯਕੇ ਗੋਇਮ ਰਵਾ-ਸਤ ।੧੪੨।
अज़ हज़ाराण गर यके गोइम रवा-सत ।१४२।

वाहेगुरु एव सत्यम्, २.

ਹਮਚੁਨੀਣ ਮਰਦੁਮ ਬਜੂ ਕਆਣ ਕੀਸਤੰਦ ।
हमचुनीण मरदुम बजू कआण कीसतंद ।

वाहेगुरुः सर्वव्यापी अस्ति

ਦੀਗਰਾਣ ਮੁਰਦੰਦ ਈਹਾਣ ਜ਼ੀਸਤੰਦ ।੧੪੩।
दीगराण मुरदंद ईहाण ज़ीसतंद ।१४३।

गुरुः अंगदः उभयोः लोकयोः कृते भविष्यद्वादिः अस्ति,

ਜ਼ੀਸਤਨ ਰਾ ਮਾਅਨੀ ਦਾਨੀ ਕਿਹ ਚੀਸਤ ।
ज़ीसतन रा माअनी दानी किह चीसत ।

अकालपुरखप्रसादेन पापिनां आशीर्वादः। (५५) ९.

ਐ ਖ਼ੁਸ਼ਾ ਉਮਰੇ ਕਿ ਦਰ ਯਾਦਸ਼ ਬਜ਼ੀਸਤ ।੧੪੪।
ऐ क़ुशा उमरे कि दर यादश बज़ीसत ।१४४।

किं वक्तव्यं केवलं द्वयोः लोकयोः ! तस्य दानैः सह, २.

ਮਰਦਿ ਆਰਿਫ਼ ਜ਼ਿੰਦਾ ਅਜ਼ ਇਰਫ਼ਾਨਿ ਊ-ਸਤ ।
मरदि आरिफ़ ज़िंदा अज़ इरफ़ानि ऊ-सत ।

सहस्राणि लोकाः मोक्षं प्राप्तुं सफलाः भवन्ति। (५६) ९.

ਨਿਅਮਤਿ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਊ-ਸਤ ।੧੪੫।
निअमति हर दो जहाण दर क़ानाइ ऊ-सत ।१४५।

तस्य शरीरं क्षमाशीलस्य वाहेगुरुस्य प्रसादनिधिः,

ਮਾਅਨੀਏ ਈਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
माअनीए ईण ज़िंदगी यादि क़ुदा-सत ।

सः तस्मात् प्रकटितः अन्ते च तस्मिन् अपि लीनः अभवत्। (५७) ९.

ਕਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਸ਼ ਜ਼ਿੰਦਾ ਜਾਨਿ ਔਲੀਆ-ਸਤ ।੧੪੬।
कज़ तुफ़ैलश ज़िंदा जानि औलीआ-सत ।१४६।

दृश्यमानोऽपि निगूढो वा सदा व्यक्तः ।

ਜ਼ਿਕਰਿ ਊ ਬਰ ਹਰ ਜ਼ਬਾਨਿ ਗੋਯਾ ਸ਼ੁਦ ।
ज़िकरि ऊ बर हर ज़बानि गोया शुद ।

सर्वत्र तत्र तत्राभ्यन्तरबहिः । (५८) ९.

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਜੂਯਾ ਸ਼ੁਦਾ ।੧੪੭।
हर दो आलम राहि हक जूया शुदा ।१४७।

तस्य प्रशंसकः वस्तुतः अकालपुरखस्य प्रशंसकः अस्ति,

ਜੁਮਲਾ ਮੀ-ਖ਼ਾਨੰਦ ਜ਼ਿਕਰਿ ਜ਼ੁਲਜਲਾਲ ।
जुमला मी-क़ानंद ज़िकरि ज़ुलजलाल ।

तथा, तस्य स्वभावः देवानां ग्रन्थात् एकं पृष्ठम् अस्ति। (५९) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਕੀਲੋ ਜ਼ਹੇ ਫ਼ਰਖ਼ੰਦਾ ਕਾਲ ।੧੪੮।
ऐ ज़हे कीलो ज़हे फ़रक़ंदा काल ।१४८।

उभयोः लोकयोः जिह्वाभिः सः पर्याप्तं प्रशंसितुं न शक्नोति,

ਕੀਲੋ ਕਾਲੇ ਗਰ ਬਰਾਇ ਹੱਕ ਬਵਦ ।
कीलो काले गर बराइ हक बवद ।

तस्य च, आत्मानः विशालः प्राङ्गणः पर्याप्तः विशालः नास्ति। (६०) ९.

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਕਾਦਰਿ ਮੁਤਲਿਕ ਬਵਦ ।੧੪੯।
अज़ बराइ कादरि मुतलिक बवद ।१४९।

अतः अस्माकं कृते विवेकपूर्णं स्यात् यत् अस्माभिः कर्तव्यं, तस्य उल्लासात्, उपकारात् च

ਯਾਫ਼ਤ ਈਣ ਸਰਮਾਯਾਇ ਉਮਰਿ ਨਜੀਬ ।
याफ़त ईण सरमायाइ उमरि नजीब ।

तस्य च दयालुता च, तस्य आज्ञां प्राप्नुहि। (६१) ९.

ਹਸਤ ਅੰਦਰ ਸੁਹਬਤਿ ਏਸ਼ਾਣ ਨਸੀਬ ।੧੫੦।
हसत अंदर सुहबति एशाण नसीब ।१५०।

अतः अस्माकं शिरसा तस्य पादपङ्कजं प्रणमयेत् सदा ।

ਆਣ ਰਵਾ ਬਾਸ਼ਦ ਦਿਗਰ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨੀਸਤ ।
आण रवा बाशद दिगर मनज़ूर नीसत ।

तथा, अस्माकं हृदयं आत्मा च तस्य कृते आत्मत्यागं कर्तुं सर्वदा इच्छुकः भवेत्। (६२) ९.

ਗ਼ਰਿ ਹਰਫ਼ਿ ਰਾਸਤੀ ਦਸਤੂਰ ਨੀਸਤ ।੧੫੧।
ग़रि हरफ़ि रासती दसतूर नीसत ।१५१।

तृतीय गुरु गुरु अमर दास जी

ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਨਾਮਿ ਸ਼ਾਣ ਦਰ ਹਿੰਦਵੀਸਤ ।
साध संगत नामि शाण दर हिंदवीसत ।

तृतीयः गुरुः गुरु अमर दास जी सत्यस्य पोषक-धारकः, प्रदेशानां सम्राटः, दानस्य विशालस्य च विस्तृतः सागरः आसीत् ।

ਈਣ ਹਮਾ ਤਾਰੀਫ਼ਿ ਸ਼ਾਣ ਐ ਮੌਲਵੀਸਤ ।੧੫੨।
ईण हमा तारीफ़ि शाण ऐ मौलवीसत ।१५२।

बलवान् शक्तिशाली च मृत्युदूतः तस्य वशी आसीत्, प्रत्येकस्य व्यक्तिस्य लेखापालनस्य देवप्रमुखः च तस्य निरीक्षणे आसीत्

ਸੁਹਬਤਿ ਏਸ਼ਾਣ ਬਵਦ ਲੁਤਫ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
सुहबति एशाण बवद लुतफ़ि क़ुदा ।

सत्यज्वालावेषस्य कान्तिः, निमीलितकलीनां च प्रफुल्लता तेषां आनन्दः सुखं च।

ਤਾ ਨਸੀਬਿ ਕਸ ਸ਼ਵਦ ਈਣ ਰੂ-ਨਮਾ ।੧੫੩।
ता नसीबि कस शवद ईण रू-नमा ।१५३।

तस्य पवित्रनामस्य प्रथमं अक्षरं 'अलिफ' प्रत्येकं आवारस्य कृते आनन्दं, शान्तिं च ददाति ।

ਹਰ ਕਸੇ ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਯਾਫ਼ਤ ।
हर कसे ईण दौलति जावीद याफ़त ।

पवित्रं 'मीम", प्रत्येकस्य शोकग्रस्तस्य पीडितस्य च कर्णं काव्यस्य रसेन आशीर्वादं ददाति। तस्य नामस्य सौभाग्यशालिनी 'किरण' तस्य दिव्यमुखस्य महिमा अनुग्रहः च अस्ति तथा च सुचिन्तितस्य 'दलस्य' आश्रयः अस्ति प्रत्येकं असहायम्।तस्य नामस्य द्वितीयः 'अलिफः' प्रत्येकं पापीं रक्षणं शरणं च ददाति तथा च अन्तिमः 'दृष्टः' सर्वशक्तिमान् वाहेगुरुः प्रतिबिम्बः (63) वाहेगुरुः सर्वत्र अस्ति गुएउ अमर दासः महान् आसीत् family lineage, यस्य व्यक्तित्वं अकालपुरखस्य करुणा सौम्यतायाः च साधनं प्राप्तवान् (६४) सः प्रशंसायाः प्रशंसायाश्च दृष्ट्या सर्वेभ्यः श्रेष्ठः अस्ति, सः सत्यस्य अकालपुराखस्य आसने क्रॉस्-पदः उपविष्टः अस्ति | तस्य दासाः सेवकाः च सन्ति तस्य स्तुतिः स्तुतिः च असंख्यः, अगणनीयः च। (67) चतुर्थ गुरु, गुरु राम दास जी चतुर्थ गुरु गुरु राम दास जी के पद परीत के चतुर्णां पवित्र सम्प्रदायों के पद से अधिक है। ये दिव्यन्यायालये स्वीकृताः ते तस्य सेवां कर्तुं नित्यं सज्जाः भवन्ति । प्रत्येकं अभागलं, अनार्यं, नीचम्, मलिनं, नीचं च व्यक्तिः, यः स्वद्वारे शरणं गतः, सः चतुर्थगुरुस्य आशीर्वादस्य माहात्म्यात् मानस्य, उल्लासस्य च आसने उपविष्टः भवति। यः कश्चित् पापी अनैतिकः च स्वस्य नाम ध्यायति स्म, तत् गृहाण, यत् सः स्वस्य अपराधस्य पापस्य च मलिनतां, मलं च स्वशरीरस्य अन्तेभ्यः दूरं कम्पयितुं समर्थः आसीत्। तस्य नाम्ना नित्यदक्षः 'किरणः' प्रत्येकस्य शरीरस्य आत्मा अस्ति; तस्य नामनि प्रथमः 'अलिफः' अन्येभ्यः सर्वेभ्यः नाम्भ्यः श्रेष्ठः उच्चतरः च अस्ति; शिरःतः अङ्गुष्ठपर्यन्तं परोपकारस्य दयालुतायाः च आदर्शः यः 'मीमः' सः सर्वशक्तिमान् प्रियः अस्ति; तस्य नामनि 'अलिफ' सहितं 'दल' सर्वदा वाहेगुरुनामस्य अनुकूलं भवति। अन्तिमः 'दृष्टः' प्रत्येकं विकलाङ्गं निर्धनं च सम्मानं, उल्लासं च दातुं शक्नोति, उभयलोकेषु साहाय्यं समर्थनं च कर्तुं पर्याप्तः अस्ति। (68) वाहेगुरुः सत्यः, वाहेगुरुः सर्वव्यापी गुरुः राम दासः, सम्पूर्णस्य जगतः सम्पत्तिः निधिः च, श्रद्धा-सतीत्वस्य च क्षेत्रस्य रक्षकः/पालकः अस्ति। (६९) सः राजत्यागयोः प्रतीकं (स्वव्यक्तित्वे) समावेशयति, तथा, सः राजराजः। (७०) पृथिवीपातालाकाशानां च जिह्वाः तस्य उल्लासस्य वर्णनं कर्तुं असमर्थाः सन्ति, चतुःवेदेभ्यः षट् शास्त्रेभ्यः च मुक्तारूपाः सन्देशाः शब्दाः च (उपमानाः व्यञ्जनाश्च) उद्भवन्ति तस्य वाक्यानि । (७१) अकालपुरखः तं स्वस्य विशेषतया निकटप्रियेषु अन्यतमं चयनं कृतवान्, तथा च, स्वस्य व्यक्तिगतपवित्रात्मनापेक्षया अपि उच्चतरस्थानं प्राप्तवान्। (72) सर्वे तस्य पुरतः प्रणामं कुर्वन्ति सत्यविमलमन्तःकरणेन, उच्चः वा नीचः वा राजा वा भिक्षुकः वा। (73) पंचम गुरु, गुरु अर्जन देव जी पंचम गुरु, स्वर्गीय कान्ति के पूर्व चतुर्गुरुओं के ज्वाला प्रज्वलन, गुरु नानक के दिव्य आसन के पंचम उत्तराधिकारी थे। सः सत्यस्य निरोधकः अकालपुरखस्य तेजः प्रसारकः च आसीत्, स्वस्य माहात्म्यात् आध्यात्मिकविलासयुक्तः उच्चपदवीप्राप्तः आचार्यः, समाजस्य पञ्चपवित्रवर्गाणाम् अपेक्षया तस्य पदं एकेन प्रकारेण उच्चतरम् आसीत् सः स्वर्गस्य तीर्थस्य प्रियः आसीत्, असाधारणस्य दिव्यस्य दरबारस्य प्रियः च आसीत् । सः ईश्वरेण सह एकः आसीत् तथा च विपरीतम्। अस्माकं जिह्वा तस्य गुणान् कुडोः च वर्णयितुं असमर्था अस्ति। विशिष्टा व्यक्तिः तस्य मार्गस्य रजः, स्वर्गदूताः च तस्य शुभपालने सन्ति । अर्जनशब्दे यत् 'अलिफ' अक्षरं समग्रं जगत् एकस्मिन् कडिके बुनयितुं अभिप्रेतवान्, वाहेगुरुस्य एकतायाः समर्थकः च अस्ति, तत् प्रत्येकस्य निराशाजनकस्य, शापितस्य, अवमानितस्य च व्यक्तिस्य समर्थकं सहायकं च भवति। तस्य नाम्ना यः 'किरणः' अस्ति सः प्रत्येकस्य श्रान्तस्य, सुस्तस्य, श्रान्तस्य च व्यक्तिस्य मित्रम् अस्ति । स्वर्गीयः सुगन्धितः 'जीम' आस्थावान् ताजगीं आशीर्वादयति तथा च लार्जेस् इत्यस्य सहचरः 'नून' भक्तानां विश्वासिनां संरक्षणं करोति। (74) गुरु अर्जन दान स्तुति मूर्त रूप, तथा, अकालपुरख महिमा वास्तव के अन्वेषक। (75) तस्य समग्रं शरीरं अकालपुरखस्य दयालुतायाः परोपकारस्य च आलोकं प्रतिबिम्बं च, च, नित्यगुणानां प्रचारकः। (76) किं पुनः द्वौ लोकौ, तस्य अनुयायिनः कोटिः आसन्, ते सर्वे तस्य दयालुतायाः दिव्यमृतस्य घूंटं पिबन्ति। (77) दिव्यचिन्तनपूर्णाः श्लोकाः तस्मात् अवतरन्ति, श्रद्धा विश्वासप्रकाशकनिबन्धाः च आध्यात्मिकबोधपूर्णाः निबन्धाः अपि तस्मात् एव सन्ति। (78) दिव्यचिन्तनं संभाषणं च तस्मात् स्फुरणं प्रकाशं च प्राप्नोति, तथा, दिव्यसौन्दर्यं अपि तस्मात् ताजगीं पुष्पं च प्राप्नोति।(79) षष्ठः गुरुः, गुरु हर गोबिन्द जी षष्ठ गुरुः गुरु हर गोबिन्द जी इत्यस्य व्यक्तित्वम् , पवित्रस्फुरणं प्रसारयति स्म, भीतप्रकाशानां रूपं आकारं च प्रतिनिधियति स्म । तस्य आशीर्वादपुञ्जानां भेदककान्तिः जगति दिवसप्रकाशं ददाति स्म, तस्य प्रशंसायाः कान्तिः एव सर्वथा अज्ञानजीविनां कृते अन्धकारं दूरीकरोति स्म तस्य खड्गः अत्याचारिणः शत्रून् नाशयति स्म, तस्य बाणाः च शिलाः सहजतया भङ्गयितुं शक्नुवन्ति स्म । तस्य सती चमत्काराः स्पष्टदिनवत् स्पष्टाः उज्ज्वलाः च आसन्; तस्य उच्छ्रितं प्राङ्गणं च प्रत्येकं उच्चं पवित्रं च आकाशं अपेक्षया अधिकं तेजस्वी आसीत्। सः येषु सङ्घषु आध्यात्मिकशिक्षाप्रदानस्य प्रवचनं भवति स्म, यत्र जगत् अलङ्कृतानां पञ्चमशालानां भव्यतां प्रकाशितं भवति स्म, तत्र सः आनन्दः आसीत् तस्य नामस्य प्रथमः 'हयः' वाहेगुरुनामस्य दिव्यशिक्षायाः दाता आसीत्, उभयलोकस्य मार्गदर्शकः च आसीत् । तस्य नामस्य दयालुः 'रे' सर्वेषां नेत्रस्य शिष्यः प्रियः च आसीत्; फारसी 'काफ' (गाफ) दिव्यस्नेहस्य मित्रतायाः च मोतीं प्रतिनिधियति स्म तथा च प्रथमः 'वायो' ताजगीं प्रदातुं गुलाबः आसीत् । शाश्वतजीवनप्रदः 'बे' अमरसत्यस्य किरणः आसीत्; सार्थकः 'मध्याह्न' नित्यगुरबानीयाः ईश्वरप्रदत्तः वरः आसीत्। तस्य नामनि अन्तिमः 'दालः' गुप्तस्य मुक्तरहस्यानां (प्रकृतेः) ज्ञानेन परिचितः आसीत् तथा च गुरुः सर्वाणि अदृश्यानि अलौकिकं च रहस्यानि स्पष्टतया द्रष्टुं समर्थः आसीत्। (८०) वाहेगुरुः सत्यः, वाहेगुरुः सर्वव्यापी गुरुः हर गोविन्दः शाश्वतप्रसादस्य वरस्य च मूर्तरूपः आसीत्, तस्य कारणात् च अकालपुरखस्य दरबारे अभाग्याः सुस्ताः जनाः अपि स्वीकृताः आसन्। (81) फजालो क्रामश फज़ून' अज़ हिसा शिकोहिश हमा फराहाए किबरीया (82) वजूदश सरआपा करमहाए हक जे ख्वासान' रबाएंदा गूए सबकक (83) हम्म अज फुक्रो हम्म सलातनात नामवर बी-फरमाने ऊ जुमला ज़ायरो ज़बर (84) दो आलम मौन्नावर जे अनवारे ऊ हमा तिश्नाये फैजे दीदारे ऊ (८५) सप्तमः गुरुः गुरु हर राय जी सप्तमः गुरुः गुरु (कर्ता) हर राय जी सप्तविदेशेभ्यः विशेषतया ग्रेट ब्रिटेनस्य नव आकाशेभ्यः च बृहत्तरः आसीत् । सप्तदिशाभ्यः नवसीमाभ्यः च कोटिकोटिजनाः तस्य द्वारे ध्याने स्थिताः सन्ति तथा च पवित्रदूताः देवाः च तस्य आज्ञाकारी सेवकाः सन्ति। स एव मृत्युपाशं भङ्गयितुं शक्नोति; घोरस्य यमराजस्य वक्षःस्थलं तस्य प्रशंसाम् शृण्वन् (ईर्ष्यापूर्वकं) स्फुटति। अमरसिंहासनं धारयन् सदादाय-शाश्वत-अकालपुरख-दरबारे प्रियः अस्ति। आशीर्वादवरदादाता अकालपुरखः एव तस्य कामुकः अस्ति, तस्य शक्तिः च तस्य शक्तिशालिनः स्वभावं प्रबलं करोति। तस्य पवित्रनामस्य 'काफः' वाहेगुरुस्य समीपस्थस्य प्रियस्य च शान्तं भवति। सत्याभिमुखः 'किरणः' स्वर्गदूतानां कृते अमृतं शाश्वतं रसं प्रदाति। तस्य नामधेयेन 'ताय' इत्यनेन सह 'अलिफ्' इत्ययं रुस्तम्, बेहमान इत्यादीनां प्रसिद्धानां मल्लयुद्धानां हस्तान् कुरुकुरु, विकृतं च कर्तुं पर्याप्तं शक्तिशाली अस्ति । 'रे' इत्यनेन सह 'हे' आकाशस्य सशस्त्रान् शस्त्रधारिणः च प्रभावशालिनः दूतान् पराजयितुं शक्नोति। 'अलिफ' इत्यनेन सह 'रे' बलवन्तः सिंहान् अपि वशं कर्तुं शक्नोति, तस्य अन्तिमः 'येह' च प्रत्येकस्य सामान्यस्य विशेषस्य च समर्थकः अस्ति । (८६) वाहेगुरु एव सत्यं वाहेगुरुः सर्वव्यापी गुरुः कर्ता हर राये सत्यस्य पोषकः लंगरः च आसीत्; सः राजकीयः अपि च भिक्षुकः आसीत् । (87) गुरु हर राय उभौ लोकों के लिए बेवगोपुर, गुरु कर्ता हर राय इस उभों परलोकों के प्रमुख। (८८) अकालपुरखोऽपि गुरुहररायप्रदानानां वराणां रसिकः, सर्वे विशेषाः व्यक्तिः गुरु हर रायस्य कारणात् एव सफलाः भवन्ति (८९) गुरु हर रायस्य प्रवचनानि 'सत्यस्य' राजकीयानि सन्ति, तथा, गुरु हरः रायः सर्वाणि नव आकाशानि आज्ञापयति। (९०) गुरु कर्ता हर राय विद्रोहिनां अभिमानिनां च अत्याचारिणां शिरां (तेषां शरीरात्) विच्छिन्दति, अपरतः असहायानां निराकृतानां च मित्रं समर्थकं च, (९१) अष्टमः गुरुः , गुरु हर किशेन् जी अष्टमः गुरुः गुरु हर किशेन जी वाहेगुरुस्य 'स्वीकृतानां' 'सती' विश्वासिनां मुकुटः, तस्मिन् विलीनानां च माननीयः स्वामी आसीत् । तस्य असाधारणः चमत्कारः विश्वप्रसिद्धः अस्ति तथा च तस्य व्यक्तित्वस्य कान्तिः 'सत्यं' प्रकाशयति। विशेषाः समीपस्थाः च तस्य कृते आत्मनः त्यागं कर्तुं प्रवृत्ताः सतीः च तस्य द्वारे नित्यं प्रणमन्ति। तस्य असंख्याकाः अनुयायिनः, येषां वास्तविकगुणानां प्रशंसा वर्तते, ते त्रिलोकस्य षड्दिशानां च अभिजातवर्गाः सन्ति, गुरुगुणानां भोजनालयात्, कुण्डात् च बिट्स्, स्क्रैप्स् च उद्धृत्य असंख्याकाः व्यक्तिः सन्ति तस्य नाम्ना रत्नजटिलः 'हयः' जगत्विजेतान् बलवान् च दिग्गजान् अपि पराजयितुं अवनयितुं च समर्थः अस्ति। सत्यकथकः 'रे' शाश्वतसिंहासनस्य राष्ट्रपतिपदवीं स्वीकृत्य आदरपूर्वकं उपविष्टः भवितुम् अर्हति। तस्य नामनि अरबीभाषायाः 'काफः' उदारतायाः परोपकारस्य च द्वाराणि उद्घाटयितुं शक्नोति, गौरवपूर्णः 'शीन्' च स्वस्य धूमधामेन, प्रदर्शनेन च व्याघ्रासदृशान् प्रबलराक्षसान् अपि वशं कर्तुं, आक्रान्तं च कर्तुं शक्नोति। तस्य नाम्ना अन्तिमः 'मध्याह्नः' जीवने ताजगीं गन्धं च आनयति वर्धयति च, ईश्वरप्रदत्तवराणां निकटतमः मित्रः च अस्ति। (92) वाहेगुरुः सत्यं वाहेगुरुः सर्वव्यापी गुरुः हर किशेनः अनुग्रहस्य उपकारस्य च मूर्तः, अकालपुरखस्य सर्वेषु विशेषेषु चयनितेषु समीपस्थेषु च सर्वाधिकं प्रशंसितः अस्ति। (९३) तस्य अकालपुरखस्य च विभाजनभित्तिः केवलं कृशपत्रम्, तस्य सम्पूर्णं भौतिकं अस्तित्वं वाहेगुरुस्य करुणादानस्य च पुटम् अस्ति। . . (९६) तस्य रक्षणं तस्य सर्वेभ्यः निष्ठावान् अनुयायिभ्यः ईश्वरदत्तं दानं, पातालात् आकाशपर्यन्तं च सर्वे तस्य आज्ञावशिनः सन्ति। (97) नवम गुरु,गुरु तेगबहादुर जी नवम गुरु, गुरु तेगबहादुर जी, नवीन एजेंडा सहित सत्य के रक्षक प्रमुखों के प्रमुख थे। उभयोः लोकेश्वरस्य सम्मानितस्य गौरवस्य सिंहासनस्य अलंकृतः आसीत्। दिव्यशक्तेः स्वामीत्वेऽपि सः अद्यापि वाहेगुरुस्य इच्छायाः आज्ञायाः च पुरतः सर्वदा अनुमोदनं प्रणामं च करोति स्म, ईश्वरीयवैभवस्य, भव्यस्य च भव्यतायाः रहस्यमयं यन्त्रम् आसीत् तस्य व्यक्तित्वं तादृशम् आसीत् यत् तस्य पतिव्रता निष्ठावान् अनुयायिनां तीव्रपरीक्षायां स्थापयितुं, निष्पक्षपद्धतिं अनुसरणं कुर्वतां भक्तानां स्फूर्तिं दातुं च सामर्थ्यम् आसीत् भव्यदिव्यमार्गे यात्रिकाः परलोकनिवासिनः च तस्य व्यक्तित्वस्य कारणेन अस्तित्वं प्राप्तवन्तः यत् सर्वथा सत्याश्रितस्य, परमस्य आध्यात्मिकशक्तेः निकटसहचरस्य च आसीत् सः विशेषचयनितभक्तानाम् मुकुटः, सत्यगुणैः ईश्वरस्य अनुयायिनां समर्थकानां मुकुटः च आसीत् । तस्य नाम्ना धन्यः 'ताय' तस्य इच्छायाः आज्ञायाः च अधीनं जीवनं यापयितुं विश्वासी आसीत् । फारसी 'याय' पूर्णविश्वासस्य सूचकः आसीत्; धन्यः फारसी 'काफ" ('गग्गा') शिरःतः पादपर्यन्तं विनयस्य मूर्तरूपेण स्वस्य देव-धन्यव्यक्तित्वस्य प्रतिनिधित्वं कुर्वन् आसीत्;

ਜ਼ਿੰਦਗੀਏ ਉਮਰ ਰਾ ਉਮੀਦ ਯਾਫ਼ਤ ।੧੫੪।
ज़िंदगीए उमर रा उमीद याफ़त ।१५४।

'हे' इत्यनेन सह 'बे' शिक्षा-अध्यापनयोः सामाजिक-सांस्कृतिक-पक्षस्य अलङ्कारः आसीत् ।

ਈਣ ਹਮਾ ਫ਼ਾਨੀ ਵ ਆਣ ਬਾਕੀ ਬਿਦਾਣ ।
ईण हमा फ़ानी व आण बाकी बिदाण ।

सत्यसंकलितः 'अलिफः' सत्यस्य अलङ्कारः आसीत्; तस्य नाम्ना अनन्तरूपेण निर्मितः 'दालः' उभयोः लोकयोः न्याय्यः न्याय्यः च शासकः आसीत् ।

ਜਾਮਿ ਇਸ਼ਕ ਪਾਕ ਰਾ ਸਾਕੀ ਬਿਦਾਣ ।੧੫੫।
जामि इशक पाक रा साकी बिदाण ।१५५।

अन्तिमः 'किरणः' दिव्यरहस्यान् अवगत्य प्रशंसति स्म, परमसत्यस्य योग्यः आधारः च आसीत् । (९८) ९.

ਹਰ ਚਿ ਹਸਤ ਅਜ਼ ਸੁਹਬਤਿ ਏਸ਼ਾਣ ਬਵਦ ।
हर चि हसत अज़ सुहबति एशाण बवद ।

गुरु तेगबहादुर उन्नतनीतिगुणानां भण्डारः आसीत्,

ਕਜ਼ ਤਫ਼ੈਲਸ਼ ਜੁਮਲਾ ਆਬਾਦਾ ਬਵਦ ।੧੫੬।
कज़ तफ़ैलश जुमला आबादा बवद ।१५६।

तथा, दिव्यपक्षेषु उल्लासस्य, धूमधामस्य, प्रदर्शनस्य च वर्धनार्थं सः सहायकः आसीत् । (९९) ९.

ਈਣ ਹਮਾ ਆਬਾਦੀ ਅਜ਼ ਲੁਤਫ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
ईण हमा आबादी अज़ लुतफ़ि क़ुदा-सत ।

सत्यस्य किरणाः तस्य पुण्यस्य कूर्चाद् तेजः लभन्ते,

ਗ਼ਫਲਤ ਅਜ਼ ਵੈ ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ਮਰਗੋ ਜਫ਼ਾ ਸਤ ।੧੫੭।
ग़फलत अज़ वै यक नफ़स मरगो जफ़ा सत ।१५७।

तथा, तस्य प्रसाद-आशीर्वादात् उभौ लोकौ उज्ज्वलौ स्तः। (१००) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਹਾਸਲਿ ਈਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀਸਤ ।
सुहबति शाण हासलि ईण ज़िंदगीसत ।

अकालपुरखः तं स्वस्य चयनित-अभिजातवर्गेषु चिनोति स्म,

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਈਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਈਣ ਬੰਦਗੀ-ਸਤ ।੧੫੮।
ज़िंदगी ईण ज़िंदगी ईण बंदगी-सत ।१५८।

तथा, सः स्वस्य इच्छां स्वीकुर्वन् उच्चतमं व्यवहारं मन्यते स्म। (१०१) ९.

ਗਰ ਤੂ ਮੀਖ਼ਾਹੀ ਕਿ ਮਰਦਿ ਹੱਕ ਸ਼ਵੀ ।
गर तू मीक़ाही कि मरदि हक शवी ।

तस्य स्थितिः श्रेणी च तेभ्यः चयनितस्वीकृतेभ्यः दूरतरं वर्तते,

ਆਰਿਫ਼ਿ ਊ ਕਾਮਿਲ ਮੁਤਲਿਕ ਸ਼ਵੀ ।੧੫੯।
आरिफ़ि ऊ कामिल मुतलिक शवी ।१५९।

स्वोपकारेण च तम् उभौ लोकेषु पूजनीयम्। (१०२) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਕੀਮੀਆ ਬਾਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।
सुहबति शाण कीमीआ बाशद तुरा ।

सर्वेषां हस्तः तस्य उपकारकवस्त्रस्य कोणं ग्रहीतुं प्रयतते,

ਤਾ ਚਿਹ ਮੀਖ਼ਾਹੀ ਰਵਾ ਬਾਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।੧੬੦।
ता चिह मीक़ाही रवा बाशद तुरा ।१६०।

तथा, तस्य सत्यसन्देशः दिव्यबोधस्य कान्तिः अपेक्षया दूरतरः उन्नतः अस्ति। (१०३) ९.

ਈਣ ਹਮਾ ਕੂ ਸਾਹਿਬਿ ਜਾਣ ਆਮਦੰਦ ।
ईण हमा कू साहिबि जाण आमदंद ।

दशम गुरु,गुरु गोविन्द सिंह जी

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਆਮਦੰਦ ।੧੬੧।
अज़ बराइ सुहबति शाण आमदंद ।१६१।

दशमगुरुगुरुगोविन्दसिंहजी इत्यस्य जगतः पराभूता देव्याः बाहून् विवर्तयितुं सामर्थ्यम् आसीत् ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀਏ ਸ਼ਾਣ ਜ਼ਿਫ਼ੈਜ਼ਿ ਸਹੁਬਤ ਅਸਤ ।
ज़िंदगीए शाण ज़िफ़ैज़ि सहुबत असत ।

सः शाश्वतसिंहासनं उपविष्टः आसीत् यतः सः तस्मै विशेषं गौरवं दत्तवान्।

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਆਇਤਿ ਪੁਰ ਰਹਿਮਤ ਅਸਤ ।੧੬੨।
सुहबति शाण आइति पुर रहिमत असत ।१६२।

सः एव 'सत्यं' प्रदर्शयन्तः, असत्यस्य च अन्धकारस्य रात्रौ नाशयन्तः नवप्रकाशितानां मशालानां विहङ्गमं प्रदर्शयितुं प्रवृत्तः आसीत्

ਹਰ ਕਸੇ ਰਾ ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਬਾਇਦਸ਼ ।
हर कसे रा सुहबति शाण बाइदश ।

अस्य सिंहासनस्य स्वामी प्रथमः अन्तिमः च राजा आसीत् यः आन्तरिकबाह्यघटनानां कल्पनायै दिव्यतया सुसज्जितः आसीत् ।

ਤਾ ਜ਼ਿ ਦਿਲ ਅਕਦਿ ਗੁਹਰ ਬਿਕੁਸ਼ਾਇਦਸ਼ ।੧੬੩।
ता ज़ि दिल अकदि गुहर बिकुशाइदश ।१६३।

सः एव पवित्रचमत्कारयन्त्राणि प्रकाशयितुं सर्वशक्तिमान् वाहेगुरुध्यानस्य च सेवासिद्धान्तान् लघुं कर्तुं च आसीत् ।

ਸਾਹਿਬਿ ਗੰਜੀਨਾਈ ਅ ਬੇ-ਖ਼ਬਰ ।
साहिबि गंजीनाई अ बे-क़बर ।

तस्य वीरा विजयी व्याघ्ररूपाः वीरसैनिकाः प्रतिक्षणं प्रत्येकं स्थानं आच्छादयन्ति स्म । तस्य मोचनं मोक्षं च ध्वजं तस्य सीमासु विजयेन अलङ्कृतम् आसीत् ।

ਲੇਕ ਜ਼ਾਣ ਗੰਜੇ ਤੁਰਾ ਨਭਬਵਦ ਖ਼ਬਰ ।੧੬੪।
लेक ज़ाण गंजे तुरा नभबवद क़बर ।१६४।

तस्य नाम्ना यः शाश्वतः सत्यचित्रकः फार्सी 'काफ' (गाफ) सः एव समग्रं जगत् जितुम्, जितुम् च अर्हति;

ਕੈ ਅਜ਼ਾਣ ਗੰਜੇ ਬ-ਯਾਬੀ ਇਤਲਾਅ ।
कै अज़ाण गंजे ब-याबी इतलाअ ।

प्रथमः 'वायो' पृथिव्याः जगतः च स्थानानां संयोजनम् अस्ति।

ਅੰਦਰੂਨਿ ਕੁਫ਼ਲ ਚੂੰ ਬਾਸ਼ਦ ਮਤਾਅ ।੧੬੫।
अंदरूनि कुफ़ल चूं बाशद मताअ ।१६५।

अमरजीवनस्य 'बे' एव शरणार्थीनां क्षमायाः आशीर्वादं च दातुं शक्नोति;

ਪਸ ਤੁਰਾ ਲਾਜ਼ਿਮ ਬਵਦ ਜੂਈ ਕੁਲੀਦ ।
पस तुरा लाज़िम बवद जूई कुलीद ।

तस्य नाम्ना पवित्रस्य 'मध्याह्नस्य' गन्धः ध्यानिनां सम्मानं करिष्यति।

ਤਾ ਬ-ਬੀਨੀ ਗੰਜਿ ਖ਼ੁਫ਼ੀਆ ਰਾ ਪਦੀਦ ।੧੬੬।
ता ब-बीनी गंजि क़ुफ़ीआ रा पदीद ।१६६।

तस्य नामनि यः 'दालः' अस्ति, सः तस्य गुणानाम्, उल्लासस्य च प्रतिनिधित्वं करोति, सः मृत्युजालं भङ्गयिष्यति तथा च तस्य अत्यन्तं प्रभावशालिनः 'दृष्टः' जीवनस्य सम्पत्तिः अस्ति।

ਕੁਫ਼ਲ ਬਿਕੁਸ਼ਾ ਅਜ਼ ਕੁਲੀਦਿ ਨਾਮਿ ਹੱਕ ।
कुफ़ल बिकुशा अज़ कुलीदि नामि हक ।

तस्य नाम्ना 'मध्याह्न' सर्वशक्तिमान् सङ्घवादी; तथा द्वितीयः फारसी 'काफः' (गाफ) अनाज्ञापालनवने विचलितानां जीवनं विघटयितुं।

ਅਜ਼ ਕਿਤਾਬਿ ਗੰਜ ਮਖ਼ਫ਼ੀ ਖ਼ਾਣ ਸਬਕ ।੧੬੭।
अज़ किताबि गंज मक़फ़ी क़ाण सबक ।१६७।

अन्तिमः 'हे' उभयलोकेषु सम्यक् मार्गं प्रति मार्गदर्शनं कर्तुं सच्चा मार्गदर्शकः अस्ति तथा च तस्य शिक्षायाः आज्ञायाः च बृहत् ढोलाः नव आकाशेषु प्रतिध्वनन्ति।

ਈਣ ਕੁਲੀਦਿ ਨਾਮ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾਣ ਬਵਦ ।
ईण कुलीदि नाम पेशि शाण बवद ।

त्रिब्रह्माण्डानां षड्दिशानां च जनाः तस्य आह्वानं कुर्वन्ति; चतुःसागरेभ्यः नवब्रह्माण्डेभ्यः च सहस्राणि दशदिशाभ्यः च कोटिजनाः तस्य दिव्यं दरबारं प्रशंसन्ति, प्रशंसन्ति च;

ਮਰਹਮਿ ਦਿਲਹਾਇ ਰੇਸ਼ੇ ਜਾਣ ਬਵਦ ।੧੬੮।
मरहमि दिलहाइ रेशे जाण बवद ।१६८।

कोटि-कोटि-ईशर-ब्रह्मा-अर्शे-कुर्श-जनाः तस्य आश्रयं रक्षणं च अन्वेष्टुं उद्विग्नाः सन्ति, कोटि-कोटि-पृथिवी-आकाशाः च तस्य दासाः सन्ति ।

ਚੂੰ ਕਸੇ ਰਾ ਈਣ ਕੁਲੀਦ ਆਇਦ ਬ-ਦਸਤ ।
चूं कसे रा ईण कुलीद आइद ब-दसत ।

शतसहस्राणि सूर्यचन्द्राः तस्य दत्तवस्त्रधारणाशीर्वादं अर्जितवन्तः, तस्य नामस्य बद्धाः कोटिः आकाशाः विश्वाः च तस्य विरहेण पीडिताः सन्ति।

ਸਾਹਿਬਿ ਗੰਜੀਨਾ ਬਾਸ਼ਦ ਹਰ ਕਿ ਹਸਤ ।੧੬੯।
साहिबि गंजीना बाशद हर कि हसत ।१६९।

तथा च कोटि-कोटि-राम-राज-कहान-कृष्णाः तस्य पादकमलस्य रजः ललाटेषु स्थापयन्ति, सहस्राणि च स्वीकृताः चयनिताः च सहस्राणि जिह्वाभिः तस्य उल्लासं पठन्ति।

ਗੰਜ ਰਾ ਚੂੰ ਯਾਫ਼ਤਾ ਜੋਯਾਇ ਗੰਜ ।
गंज रा चूं याफ़ता जोयाइ गंज ।

कोटि-कोटि-ईशर-ब्रह्माः तस्य अनुयायिनः सन्ति तथा च कोटि-कोटि-पवित्र-मातरः, पृथिवी-आकाश-संगठन-सत्यशक्तयः, तस्य सेवायां स्थिताः सन्ति, कोटि-कोटि-शक्तयः च तस्य आज्ञां स्वीकुर्वन्ति |. (१०४) ९.

ਗਸ਼ਤ ਫ਼ਾਰਿਗ ਅਜ਼ ਹਮਾ ਤਸ਼ਵੀਸ਼ੋ ਰੰਜ ।੧੭੦।
गशत फ़ारिग अज़ हमा तशवीशो रंज ।१७०।

वाहेगुरु एव सत्यम्

ਆਣ ਹਮ ਅਜ਼ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਸ਼ੁਦ ਐ ਸ਼ਫ਼ੀਕ ।
आण हम अज़ मरदानि हक शुद ऐ शफ़ीक ।

वाहेगुरुः सर्वव्यापी अस्ति

ਆਣ ਕਿ ਰਾਹੇ ਯਾਫ਼ਤ ਦਰ ਕੂਇ ਰਫ਼ੀਕ ।੧੭੧।
आण कि राहे याफ़त दर कूइ रफ़ीक ।१७१।

गुरु गोविन्द सिंह: निर्धन एवं निर्धन के रक्षक : १.

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਜ਼ੱਰਾ ਰਾ ਚੂੰ ਮਾਹ ਕਰਦ ।
सुहबति शाण ज़रा रा चूं माह करद ।

अकालपुरखस्य रक्षणे, वाहेगुरु-दरबारस्य च स्वीकृतः (१०५) ।

ਹਰ ਗਦਾ ਰਾ ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਸ਼ਾਹ ਕਰਦ ।੧੭੨।
हर गदा रा सुहबति शाण शाह करद ।१७२।

गुरु गोविन्दसिंहः सत्यस्य भण्डारः अस्ति

ਰਹਿਮਤਿ ਹੱਕ ਬਾਦ ਬਰ ਔਜ਼ਾਇ ਸ਼ਾਣ ।
रहिमति हक बाद बर औज़ाइ शाण ।

गुरु गोविन्दसिंह सम्पूर्ण तेजस्वी कृपा। (१०६) ९.

ਬਰ ਪਿਦਰ ਬਰ ਮਾਦਰੇ ਇਬਨਾਇ ਸ਼ਾਣ ।੧੭੩।
बर पिदर बर मादरे इबनाइ शाण ।१७३।

गुरु गोविन्दसिंहः सत्यस्य रसिकानां कृते सत्यः आसीत्,

ਹਰ ਕਿ ਸ਼ਾਣ ਰਾ ਦੀਦ ਹੱਕ ਰਾ ਦੀਦਾ ਅਸਤ ।
हर कि शाण रा दीद हक रा दीदा असत ।

गुरुगोविन्दसिंहः राजानां राजा आसीत् । (१०७) ९.

ਖ਼ੁਸ਼ ਗੁਲ ਅਜ਼ ਬਾਗ਼ਿ ਮੁਹੱਬਤ ਚੀਦਾ ਅਸਤ ।੧੭੪।
क़ुश गुल अज़ बाग़ि मुहबत चीदा असत ।१७४।

गुरु गोविन्दसिंहः उभयलोकस्य राजा आसीत्,

ਗੁਲ ਜ਼ਿ ਬਾਗ਼ਿ ਮਾਅਰਫ਼ਤ ਬਰ-ਚੀਦਨ ਅਸਤ ।
गुल ज़ि बाग़ि माअरफ़त बर-चीदन असत ।

तथा, गुरु गोविन्दसिंहः शत्रु-प्राणानां विजयी आसीत्। (१०८) ९.

ਦੀਦਨਿ ਏਸ਼ਾਣ ਖ਼ੁਦਾ ਰਾ ਦੀਦਨ ਅਸਤ ।੧੭੫।
दीदनि एशाण क़ुदा रा दीदन असत ।१७५।

गुरु गोविन्दसिंह दिव्यकान्तिप्रदाता।

ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆਮਦ ਦੀਦਨਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਆਣ ।
मुशकिल आमद दीदनि हक रा बिआण ।

गुरु गोविन्दसिंहः दिव्य रहस्यप्रकाशकः अस्ति। (१०९) ९.

ਮੀਦਿਹਦ ਈਣ ਜੁਮਲਾ ਰਾ ਕੁਦਰਤ ਨਿਸ਼ਾਣ ।੧੭੬।
मीदिहद ईण जुमला रा कुदरत निशाण ।१७६।

गुरु गोविन्दसिंहः पर्दापृष्ठस्य रहस्यस्य ज्ञाता अस्ति,

ਅਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਿ ਸ਼ਾਣ ਖ਼ੁਦਾ ਰਾ ਦੀਦਾ-ਅਮ ।
अज़ तुफ़ैलि शाण क़ुदा रा दीदा-अम ।

गुरु गोविन्दसिंह एव सर्वत्र आशीर्वादवृष्टिम्। (११०) ९.

ਗੁਲ ਜ਼ ਬਾਗ਼ਿ ਮਾਅਰਫ਼ਤ ਬਰ ਚੀਦਾ-ਅਮ ।੧੭੭।
गुल ज़ बाग़ि माअरफ़त बर चीदा-अम ।१७७।

गुरु गोविन्दसिंहः स्वीकृतः सर्वेषां प्रियः अस्ति।

ਦੀਦਨਿ ਹੱਕ ਮਾਅਨੀਏ ਦਾਰਦ ਸ਼ਰੀਫ਼ ।
दीदनि हक माअनीए दारद शरीफ़ ।

गुरुगोविन्दसिंहः अकालपुरखेन सह सम्बद्धः अस्ति, तेन सह सम्बद्धः भवितुं समर्थः अस्ति। (१११) ९.

ਮਨ ਨਿ-ਅਮ ਈਣ ਜੁਮਲਾ ਆਣ ਜ਼ਾਤਿ ਲਤੀਫ ।੧੭੮।
मन नि-अम ईण जुमला आण ज़ाति लतीफ ।१७८।

गुरु गोविन्दसिंहः जगतः जीवनप्रदः, २.

ਹਰ ਕਿ ਊ ਦਾਨਿਸਤ ਈਣ ਹਰਫ਼ਿ ਤਮਾਮ ।
हर कि ऊ दानिसत ईण हरफ़ि तमाम ।

तथा गुरु गोविन्दसिंह दिव्य आशीर्वाद-कृपा-सागरः। (११२) ९.

ਯਾਫ਼ਤ ਊ ਆਣ ਗੰਜਿ ਮਖ਼ਫ਼ੀ ਰਾ ਮਕਾਮ ।੧੭੯।
याफ़त ऊ आण गंजि मक़फ़ी रा मकाम ।१७९।

गुरु गोविन्दसिंहः वाहेगुरुः प्रियः, २.

ਮਾਅਨੀਏ ਹੱਕ ਸੂਰਤੇ ਦਾਰਦ ਨਿਕੂ-ਸਤ ।
माअनीए हक सूरते दारद निकू-सत ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहः ईश्वरस्य साधकः जनानां प्रियः वांछनीयः च अस्ति। (११३) ९.

ਸੁਰਤਿ ਹੱਕ ਸੁਰਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਊ-ਸਤ ।੧੮੦।
सुरति हक सुरति मरदानि ऊ-सत ।१८०।

गुरु गोविन्दसिंहः खड्गकर्म सम्पन्नः, २.

ਖ਼ਲਵਤਿ ਏਸ਼ਾਣ ਬਵਦ ਦਰ ਅੰਜੁਮਨ ।
क़लवति एशाण बवद दर अंजुमन ।

गुरुगोविन्दसिंहश्च हृदयात्मनः अमृतः। (११४) ९.

ਵਸਫ਼ਿ ਏਸ਼ਾਣ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਨਿ ਮਰਦੋ ਜ਼ਨ ।੧੮੧।
वसफ़ि एशाण बर ज़ुबानि मरदो ज़न ।१८१।

गुरु गोविन्दसिंहः सर्वमुकुटानां स्वामी,

ਜ਼ੀਣ ਖ਼ਬਰ ਵਾਕਿਫ਼ ਕਸੇ ਬਾਸ਼ਦ ਕਿ ਊ ।
ज़ीण क़बर वाकिफ़ कसे बाशद कि ऊ ।

गुरु गोविन्दसिंहः अकालपुरखस्य छायायाः प्रतिमा अस्ति। (११५) ९.

ਦਾਰਦ ਅਜ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਮੁਹੱਬਤ ਗ਼ੁਫ਼ਤਗ਼ੂ ।੧੮੨।
दारद अज़ शौकि मुहबत ग़ुफ़तग़ू ।१८२।

गुरु गोविन्दसिंहः सर्वनिधिकोषाध्यक्षः, २.

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ-ਅਸ਼ ਗਿਰੇਬਾਣ ਗੀਰ ਸ਼ੁਦ ।
शौकि मौला-अश गिरेबाण गीर शुद ।

तथा, गुरु गोविन्दसिंह एव सर्वदुःखदुःखानि दूरयति। (११६) ९.

ਨਾਕਸੇ ਹਮ ਸਾਹਿਬਿ ਤਦਬੀਰ ਸ਼ੁਦ ।੧੮੩।
नाकसे हम साहिबि तदबीर शुद ।१८३।

गुरु गोविन्दसिंहः उभयलोकेषु शासनं करोति,

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾਯਤ ਚੂੰ ਬਾਸ਼ਦ ਦਸਤਗੀਰ ।
शौकि मौलायत चूं बाशद दसतगीर ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहस्य प्रतिद्वन्द्वी लोकद्वये नास्ति। (११७) ९.

ਜ਼ੱਰਾ ਗਰਦਦ ਰਸ਼ਕਿ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦ ਮੁਨੀਰ ।੧੮੪।
ज़रा गरदद रशकि क़ुरशीद मुनीर ।१८४।

वाहेगुरुः स्वयं गुरुगोविन्दसिंहस्य बैलेडियरः अस्ति,

ਬਸਕਿ ਹੱਕ ਮੀਬਾਰਦ ਅਜ਼ ਗ਼ੁਫ਼ਤਾਰਿ ਸ਼ਾਣ ।
बसकि हक मीबारद अज़ ग़ुफ़तारि शाण ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहः सर्वार्यगुणानां समष्टिः। (११८) ९.

ਦੀਦਾਹਾ ਰੌਸ਼ਨ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ ਦੀਦਾਰਿ ਸ਼ਾਣ ।੧੮੫।
दीदाहा रौशन शुद अज़ दीदारि शाण ।१८५।

अकालपुरख के अभिजात वर्ग गुरु गोविन्दसिंह के चरणकमले प्रणाम करते हैं

ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਬਾਸ਼ੰਦ ਦਰ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਮੁਦਾਮ ।
रूज़ो शब बाशंद दर ज़िकरश मुदाम ।

तथा, ये सत्ताः पवित्राः वाहेगुरुस्य समीपे च सन्ति ते गुरुगोविन्दसिंहस्य आज्ञानुसारं सन्ति। (११९) ९.

ਦਰ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀ ਮਰਦਿ ਤਮਾਮ ।੧੮੬।
दर लिबासि दुनयवी मरदि तमाम ।१८६।

वाहेगुरुणा स्वीकृताः व्यक्तिः सत्ताश्च गुरुगोविन्दसिंहस्य प्रशंसकाः सन्ति,

ਬਾ ਹਮਾ ਅਜ਼ ਜੁਮਲਾ ਆਜ਼ਾਦੰਦ ਸ਼ਾਣ ।
बा हमा अज़ जुमला आज़ादंद शाण ।

गुरु गोविन्दसिंह हृदयात्मनौ च शान्तिं शान्तिं च प्रददाति। (१२०) ९.

ਦਰ ਹਮਾ ਹਾਲ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਸ਼ਾਦੰਦ ਸ਼ਾਣ ।੧੮੭।
दर हमा हाल अज़ क़ुदा शादंद शाण ।१८७।

गुरु गोविन्दसिंहस्य चरणकमलं चुम्बयति शाश्वत:,

ਦਰ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀਣ ਵ ਰਸਮਿ ਦੀਣ ।
दर लिबासि दुनयवीण व रसमि दीण ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहस्य केतलीरम् उभयलोकेषु प्रतिध्वन्यते। (१२१) ९.

ਹਮਚੂ ਏਸਾਣ ਸਾਨੀਏ ਦੀਗਰ ਮਬੀਣ ।੧੮੮।
हमचू एसाण सानीए दीगर मबीण ।१८८।

त्रयः अपि ब्रह्माण्डाः गुरुगोविन्दसिंहस्य आज्ञां पालन्ते,

ਹਮ ਚੁਨਾਣ ਦਰ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਦਾਰੰਦ ਦਸਤ ।
हम चुनाण दर यादि हक दारंद दसत ।

तथा, चत्वारः अपि मुख्याः खनिजनिक्षेपाः तस्य मुद्रायाः अधः सन्ति। (१२२) ९.

ਹੱਕ ਸ਼ਨਾਸੋ ਹੱਕ ਪਸੰਦੋ ਹੱਕ ਪ੍ਰਸਤ ।੧੮੯।
हक शनासो हक पसंदो हक प्रसत ।१८९।

गुरुगोविन्दसिंहस्य दासः समस्तं जगत्,

ਦਰ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਯਵੀ ਸਰ ਤਾ ਕਦਮ ।
दर लिबासि दुनयवी सर ता कदम ।

तथा, सः स्वस्य उत्साहेन, उत्साहेन च शत्रून् नाशयति। (१२३) ९.

ਬੀਨੀ ਵਾ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਨਭਬੀਨੀ ਨੀਮ ਦਮ ।੧੯੦।
बीनी वा ग़ाफ़िल नभबीनी नीम दम ।१९०।

गुरु गोविन्दसिंहस्य हृदयं पतिव्रता च कस्यापि प्रकारस्य वैरस्य वा परायाभावस्य वा मुक्तं भवति,

ਆਣ ਖ਼ੁਦਾਇ ਪਾਕ ਸ਼ਾਣ ਰਾ ਪਾਕ ਕਰਦ ।
आण क़ुदाइ पाक शाण रा पाक करद ।

गुरु गोविन्दसिंहः स्वयं सत्यः सत्यदर्पणः। (१२४) ९.

ਗਰ ਚਿਹ ਜਿਸਮਿ ਸ਼ਾਣ ਜ਼ਿ-ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ਕਰਦ ।੧੯੧।
गर चिह जिसमि शाण ज़ि-मुशति क़ाक करद ।१९१।

गुरु गोविन्दसिंहः सत्यस्य सत्यपालकः,

ਈਣ ਵਜੂਦਿ ਖ਼ਾਕ ਪਾਕ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਊ-ਸਤ ।
ईण वजूदि क़ाक पाक अज़ यादि ऊ-सत ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहः भिक्षुकः राजा च अस्ति। (१२५) ९.

ਜ਼ਾਣ ਕਿ ਏਸ਼ਾਣ ਮਜ਼ਹਰਿ ਬੁਨਿਆਦਿ ਊ-ਸਤ ।੧੯੨।
ज़ाण कि एशाण मज़हरि बुनिआदि ऊ-सत ।१९२।

गुरु गोबिन्दसिंहः ईश्वरीय आशीर्वादप्रदः, २.

ਰਸਮਿ ਸ਼ਾਣ ਆਈਨਿ ਦਿਲਦਾਰੀ ਬਵਦ ।
रसमि शाण आईनि दिलदारी बवद ।

तथा, सः धनस्य दिव्यवरस्य च दाता अस्ति। (१२६) ९.

ਦਰ ਹਮਾ ਹਾਲ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਰੀ ਬਵਦ ।੧੯੩।
दर हमा हाल अज़ क़ुदा यारी बवद ।१९३।

गुरु गोविन्दसिंहः उदाराणां कृते ततोऽपि परोपकारी,

ਹਰ ਕਸੇ ਰਾ ਕੈ ਨਸੀਬ ਈਣ ਦੌਲਤ ਅਸਤ ।
हर कसे रा कै नसीब ईण दौलत असत ।

गुरुगोविन्दसिंहः दयालुः कृते अपि दयालुतरः अस्ति। (१२७) ९.

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਅੰਦਰ ਸੁਹਬਤ ਅਸਤ ।੧੯੪।
दौलति जावीद अंदर सुहबत असत ।१९४।

गुरुगोविन्दसिंहः स्वयमेव धन्यानां कृते दिव्यवरदानमपि ददाति;

ਈਣ ਹਮਾ ਅਜ਼ ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਊਸਤ ।
ईण हमा अज़ सुहबति मरदानि ऊसत ।

गुरु गोविन्दसिंहः बोधकानां गुरुः। प्रेक्षकस्य कृते अपि प्रेक्षकः। (१२८) ९.

ਦੌਲਤਿ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਦਰ ਸ਼ਾਨਿ ਊਸਤ ।੧੯੫।
दौलति हर दो जहाण दर शानि ऊसत ।१९५।

गुरु गोविन्दसिंहः स्थिरः सदा जीवितुं गच्छति,

ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਣ ਨਫ਼ੀਆ ਬਿਸੀਆਰ ਆਵੁਰਦ ।
सुहबति शाण नफ़ीआ बिसीआर आवुरद ।

गुरु गोविन्दसिंहः कुलीनः अत्यन्तं भाग्यशाली च अस्ति। (१२९) ९.

ਨਖ਼ਲਿ ਜਿਸਮਿ ਖ਼ਾਕ ਹੱਕ ਬਾਰ ਆਵੁਰਦ ।੧੯੬।
नक़लि जिसमि क़ाक हक बार आवुरद ।१९६।

गुरु गोविन्दसिंहः सर्वशक्तिमान् वाहेगुरुः आशीर्वादः,

ਹਮਚੁਨੀਣ ਸੁਹਬਤ ਕੁਜਾ ਬਾਜ਼ ਆਇਦਤ ।
हमचुनीण सुहबत कुजा बाज़ आइदत ।

गुरु गोविन्दसिंहः दिव्य किरणस्य तेजः पूर्णः प्रकाशः अस्ति। (१३०) ९.

ਕਜ਼ ਬਰਾਏ ਮਰਦਮੀ ਮੀ-ਸ਼ਾਇਦਤ ।੧੯੭।
कज़ बराए मरदमी मी-शाइदत ।१९७।

गुरु गोविन्दसिंह के नाम श्रोता, ९.

ਮਰਦਮੀ ਯਾਅਨੀ ਬ-ਹੱਕ ਪੈਵਸਤਨ ਅਸਤ ।
मरदमी याअनी ब-हक पैवसतन असत ।

तस्य आशीर्वादेन, अकालपुरखं प्रतीतुं समर्थाः भवन्ति। (१३१) ९.

ਗ਼ੈਰ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਅਜ਼ ਹਮਾ ਵਾ ਰਿਸਤਨ ਅਸਤ ।੧੯੮।
ग़ैर ज़िकरश अज़ हमा वा रिसतन असत ।१९८।

गुरु गोविन्द सिंह के व्यक्तित्व के प्रशंसक

ਚੂੰ ਦਿਲਿ ਬੰਦਾ ਬਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਰਾਹ ਯਾਫ਼ਤ ।
चूं दिलि बंदा बज़िकरश राह याफ़त ।

तस्य प्रचुर आशीर्वादस्य वैधग्राहकाः भवन्तु। (१३२) ९.

ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰੋ ਦਿਲ ਆਗਾਹ ਯਾਫ਼ਤ ।੧੯੯।
हासिलि उमरो दिल आगाह याफ़त ।१९९।

गुरु गोविन्दसिंहस्य गुणलेखकः, २.

ਕਾਰਸ਼ ਅਜ਼ ਗਰਦੂਨਿ ਗਰਦਾਂ ਦਰ ਗੂਜ਼ਰਤ ।
कारश अज़ गरदूनि गरदां दर गूज़रत ।

तस्य अनुग्रहाशीर्वादैश्च लभस्व श्रेष्ठतां प्रख्यातां च।। (१३३) ९.

ਬਰ ਸਰਿ ਦੁਨਿਆ ਚੂ ਮਰਦਾਂ ਦਰ ਗੁਜ਼ਰਤ ।੨੦੦।
बर सरि दुनिआ चू मरदां दर गुज़रत ।२००।

गुरुगोविन्दसिंहस्य मुखस्य झलकं येषां सौभाग्यं भवति

ਈਂ ਜਹਾਨੋ ਆਂ ਜਹਾਂ ਤਹਿਸੀਂ ਕੁਨੰਦ ।
ईं जहानो आं जहां तहिसीं कुनंद ।

तस्य वीथिकायां स्थित्वा तस्य प्रेम्णः स्नेहस्य च मोहः मत्तः च भवतु। (१३४) ९.

ਆਂ ਕਿ ਦਿਲ ਅਜ਼ ਜ਼ਿਕਰਿ ਹੱਕ ਰੰਗੀਂ ਕੁਨੰਦ ।੨੦੧।
आं कि दिल अज़ ज़िकरि हक रंगीं कुनंद ।२०१।

गुरुगोविन्दसिंहस्य चरणकमलस्य रजः चुम्बन्ते ये,

ਦਰ ਵਜੂਦਸ਼ ਆਫਤਾਬੇ ਤਾਫ਼ਤਾ ।
दर वजूदश आफताबे ताफ़ता ।

तस्य आशीर्वादवरणाद् (दिव्ये दरबारे) स्वीकृतः भव। (१३५) ९.

ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਦਰ ਸੁਹਬਤਿ ਸ਼ਾਂ ਯਾਫ਼ਤਾ ।੨੦੨।
नामि हक दर सुहबति शां याफ़ता ।२०२।

गुरु गोविन्दसिंहः कस्यापि समस्यायाः मुद्देः च निवारणं कर्तुं समर्थः अस्ति,

ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਅਜ਼ ਬਸਕਿ ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।
नामि हक अज़ बसकि रूज़ो शब ग्रिफ़त ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहः तेषां समर्थकः अस्ति येषां समर्थनं नास्ति। (१३६) ९.

ਦਸਤਿ ਊ ਰਾ ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਬਰ-ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।੨੦੩।
दसति ऊ रा ज़िकरि मौला बर-ग्रिफ़त ।२०३।

गुरु गोविन्दसिंहः पूजकः पूजितः च,

ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਆਂ ਕਿ ਯਾਰੀ ਦਾਦਾ ਸ਼ੁਦ ।
ज़िकरि मौला आं कि यारी दादा शुद ।

गुरु गोविन्दसिंहः अनुग्रहस्य विशालत्वस्य च समष्टिः अस्ति। (१३७) ९.

ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਂ ਜ਼ਿ ਹੱਕ ਆਬਾਦਾ ਸ਼ੁਦ ।੨੦੪।
क़ानाइ वीरां ज़ि हक आबादा शुद ।२०४।

गुरु गोविन्दसिंहः प्रमुखानां मुकुटः, २.

ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਦੌਲਤੇ ਬਾਸ਼ਦ ਅਜ਼ੀਮ ।
ज़िकरि मौला दौलते बाशद अज़ीम ।

तथा, सः सर्वशक्तिमान् प्राप्तुं उत्तमं साधनं साधनं च। (१३८) ९.

ਕੈ ਬਦਸਤ ਆਇਦ ਜ਼ਿ ਗੰਜੋ ਮਾਲੋ ਸੀਮ ।੨੦੫।
कै बदसत आइद ज़ि गंजो मालो सीम ।२०५।

सर्वे पवित्रदूताः गुरुगोविन्दसिंहस्य आज्ञां पालन्ते,

ਹਰ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਖਾਸਤ ਹੱਕ ਊ ਰਾ ਬਖ਼ਾਸਤ ।
हर कि हक रा खासत हक ऊ रा बक़ासत ।

तथा, तस्य असंख्य आशीर्वादस्य प्रशंसकाः सन्ति। (१३९) ९.

ਸ਼ੌੋਕਿ ਮੌਲਾ ਬਿਹਤਰੀਨਿ ਕੀਮੀਆ-ਸਤ ।੨੦੬।
शौोकि मौला बिहतरीनि कीमीआ-सत ।२०६।

विश्वस्य पवित्रः सृष्टिकर्ता गुरु गोविन्दसिंहस्य सेवायां तिष्ठति,

ਗੋਹਰਿ ਮਕਸੂਦ ਤਨ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
गोहरि मकसूद तन यादि क़ुदा-सत ।

तस्य च परिचरः सेवकः च अस्ति। (१४०) ९.

ਲੇਕਨ ਊ ਅੰਦਰ ਜ਼ੁਬਾਨਿ ਔਲੀਆ ਸਤ ।੨੦੭।
लेकन ऊ अंदर ज़ुबानि औलीआ सत ।२०७।

गुरुगोविन्दसिंहस्य समक्षं प्रकृतेः कथं महत्त्वम् ?

ਪਾਰਸਾਈ ਬਿਹ ਕਿ ਬਹਿਰਿ ਹੱਕ ਬਵਦ ।
पारसाई बिह कि बहिरि हक बवद ।

वस्तुतः तदपि बद्धः भवितुम् इच्छति पूजा एव। (१४१) ९.

ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਂਚੀਸਤ ਕਾਂ ਨਾਹੱਕ ਬਵਦ ।੨੦੮।
बादशाही ंचीसत कां नाहक बवद ।२०८।

सप्त आकाशाः सर्वे गुरुगोविन्दसिंहस्य चरणरजः,

ਹਰ ਦੋ ਮੁਸ਼ਤਾਕ ਅੰਦ ਰਿੰਦੋ ਪਾਰਸਾ ।
हर दो मुशताक अंद रिंदो पारसा ।

तथा, तस्य सेवकाः स्मार्टाः चतुराः च सन्ति। (१४२) ९.

ਤਾ ਕਿਰਾ ਖ਼ਾਹਦ ਖ਼ੁਦਾਇ ਕਿਬਰੀਆ ।੨੦੯।
ता किरा क़ाहद क़ुदाइ किबरीआ ।२०९।

आकाशस्य उन्नतसिंहासनं गुरुगोविन्दसिंहस्य अधीनम् अस्ति,

ਬੰਦਾ ਤਾਂ ਬਾਸ਼ਦ ਬਰਾਇ ਬੰਦਗੀਸਤ ।
बंदा तां बाशद बराइ बंदगीसत ।

सः च शाश्वतवातावरणे विहारं करोति। (१४३) ९.

ਗੈਰ ਹਰਫ਼ਿ ਹੱਕ ਹਮਾ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀਸਤ ।੨੧੦॥ ।
गैर हरफ़ि हक हमा शरमिंदगीसत ।२१०॥ ।

गुरुगोविन्दसिंहस्य मूल्यं मूल्यं च सर्वेभ्यः परम्,

ਲੇਕ ਦਰ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਸੇ ਬਾਸ਼ਦ ਦਰੁਸਤ ।
लेक दर ज़ाहिर कसे बाशद दरुसत ।

तथा, सः अविनाशी सिंहासनस्य स्वामी अस्ति। (१४४) ९.

ਆਂ ਕਿ ਆਰਦ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਦਸਤ ।੨੧੧।
आं कि आरद मुरशदि कामिल बदसत ।२११।

गुरुगोविन्दसिंहस्य कारणात् अयं जगत् उज्ज्वलः अस्ति,

ਦੀਨੋ ਦੁਨਿਆ ਹਰ ਦੋ ਫ਼ਰਮਾਂ-ਦਾਰ ਊ ।
दीनो दुनिआ हर दो फ़रमां-दार ऊ ।

तस्य च कारणात् हृदयात्मा च पुष्पोद्यानवत् सुखदौ। (१४५) ९.

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਸ਼ਾਇਕਿ ਦੀਦਾਰਿ ਊ ।੨੧੨।
हर दो आलम शाइकि दीदारि ऊ ।२१२।

गुरुगोविन्दसिंहस्य कदः दिने दिने उदेति,

ਹਰ ਕਿ ਰਾ ਉਲਫ਼ਤ ਜ਼ਿ ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਬਵਦ ।
हर कि रा उलफ़त ज़ि नामि हक बवद ।

तथा, सः सिंहासनस्य स्थानस्य च गौरवः स्तुतिः च अस्ति। (१४६) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਆਰਫ਼ਿ ਮੁਤਲਿਕ ਬਵਦ ।੨੧੩।
दर हकीकत आरफ़ि मुतलिक बवद ।२१३।

गुरु गोविन्दसिंहः उभौ लोकस्य सच्चः गुरुः,

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਰਾ ਤਾਲਿਬਿ ਊ ਮੀ ਕੁਨੰਦ ।
यादि हक रा तालिबि ऊ मी कुनंद ।

तथा, सः प्रत्येकस्य नेत्रस्य प्रकाशः अस्ति। (१४७) ९.

ਆਰਿਫ਼ਿ ਹੱਕ ਜੁਮਲਾ ਨੇਕੋ ਮੀ ਕੁਨੰਦ ।੨੧੪।
आरिफ़ि हक जुमला नेको मी कुनंद ।२१४।

गुरुगोविन्दसिंहस्य आज्ञानुसारं सर्वं जगत्,

ਹੱਕ ਹਮਾਂ ਬਾਸ਼ਦ ਕਿ ਬਾਸ਼ੀ ਬੰਦਾਇ ।
हक हमां बाशद कि बाशी बंदाइ ।

तथा, तस्य उच्चतमं महिमा भव्यता च अस्ति। (१४८) ९.

ਬੇ-ਅਦਬ ਦਾਇਮ ਜ਼ ਹੱਕ ਸ਼ਰਮੰਿਦਾਇ ।੨੧੫।
बे-अदब दाइम ज़ हक शरमंिदाइ ।२१५।

उभौ लोकौ गुरुगोविन्दसिंहस्य कुटुम्बौ, ९.

ਉਮਰ ਆਂ ਬਾਸ਼ਦ ਕਿ ਊ ਦਰ ਯਾਦ ਰਫ਼ਤ ।
उमर आं बाशद कि ऊ दर याद रफ़त ।

सर्वे जनाः तस्य (राजकीय) वस्त्रस्य कोणान् धारयितुम् इच्छन्ति। (१४९) ९.

ਉਮਰ ਨਾ ਬੂਦ ਆਂ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਰਫ਼ਤ ।੨੧੬।
उमर ना बूद आं कि बरबाद रफ़त ।२१६।

गुरु गोविन्दसिंहः आशीर्वादप्रदः परोपकारी,

ਬੰਦਾ ਪੈਦਾ ਸ਼ੁਦ ਬਰਾਏ ਬੰਦਗੀ ।
बंदा पैदा शुद बराए बंदगी ।

स च सर्वद्वाराणि उद्घाटयितुं समर्थः, प्रत्येकं अध्याये परिस्थितौ च विजयी भवति। (१५०) ९.

ਖ਼ੁਸ਼ ਇਲਾਜੇ ਹਸਤ ਬਹਿਰਿ ਬੰਦਗੀ ।੨੧੭।
क़ुश इलाजे हसत बहिरि बंदगी ।२१७।

गुरु गोविन्दसिंहः दयाभिः करुणाभिः पूर्णः,

ਐ ਖ਼ੁਸ਼ਾ ਚਸ਼ਮੇ ਕਿ ਦੀਦਾ ਰੂਇ ਦੂਸਤ ।
ऐ क़ुशा चशमे कि दीदा रूइ दूसत ।

तथा, सगुणाचरणं चरित्रं च सिद्धः। (१५१) ९.

ਮਰਦੁਮਿ ਚਸ਼ਮਿ ਦੋ ਆਲਮ ਸੂਇ ਊ ਸਤ ।੨੧੮।
मरदुमि चशमि दो आलम सूइ ऊ सत ।२१८।

गुरु गोविन्दसिंहः प्रत्येकशरीरे आत्मा आत्मा च,

ਈਂ ਜਹਾਨੋ ਆਂ ਜਹਾਂ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਪੁਰ ਅਸਤ ।
ईं जहानो आं जहां अज़ हक पुर असत ।

तथा, सः एकैकनेत्रे प्रकाशः कान्तिः च अस्ति। (१५२) ९.

ਲੇਕ ਮਰਦਿ ਹੱਕ ਬ-ਆਲਮ ਕਮਤਰ ਅਸਤ ।੨੧੯।
लेक मरदि हक ब-आलम कमतर असत ।२१९।

सर्वे गुरु गोविन्दसिंहस्य द्वारेभ्यः पोषणं लभन्ते,

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਬ-ਖ਼ੁਦਾ ਹਮਰੰਗ ਸ਼ੁਦ ।
हर कसे कू ब-क़ुदा हमरंग शुद ।

तथा, आशीर्वादपूर्णमेघवृष्टिं कर्तुं समर्थः अस्ति। (१५३) ९.

ਵਸਫ਼ਿ ਊ ਦਰ ਮੁਲਕਿ ਰੂਮੋ ਜ਼ੰਗ ਸ਼ੁਦ ।੨੨੦।
वसफ़ि ऊ दर मुलकि रूमो ज़ंग शुद ।२२०।

सप्तविंशतिः विदेशदेशाः भिक्षुकाः सन्ति The door of Guru Gobind Singh,

ਮਾਅਨੀਏ ਯਕਰੰਗੀ ਆਮਦ ਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ।
माअनीए यकरंगी आमद शौकि हक ।

सप्त लोकाः सर्वे तस्य कृते आत्मत्यागं कर्तुम् इच्छन्ति। (१५४) ९.

ਬੰਦਾ ਰਾ ਆਰਾਮ ਅੰਦਰ ਜ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ।੨੨੧।
बंदा रा आराम अंदर ज़ौकि हक ।२२१।

पञ्च इन्द्रियाणि प्रजननाङ्गानि च गुरुगोविन्दसिंहस्य गुणान् स्तुतिषु प्रकाशयन्ति,

ਊ ਬਰੰਗਿ ਸਾਹਿਬੀ ਬਾ ਇੱਜ਼ੋ ਜਾਹ ।
ऊ बरंगि साहिबी बा इज़ो जाह ।

तस्य च निवासस्थानेषु स्वीपराः सन्ति। (१५५) ९.

ਮਾ ਬਾਰੰਗ ਬੰਦਗੀ ਅੰਦਰ ਪਨਾਹ ।੨੨੨।
मा बारंग बंदगी अंदर पनाह ।२२२।

गुरु गोविन्दसिंहस्य आशीर्वादस्य अनुग्रहस्य च हस्तः उभयलोकयोः उपरि अस्ति,

ਊ ਬਰੰਗਿ ਸਾਹਿਬਿ ਫ਼ਰਮਾਂ ਰਵਾ ।
ऊ बरंगि साहिबि फ़रमां रवा ।

गुरुगोविन्दसिंहस्य समक्षं सर्वे स्वर्गदूताः देवाः च केवलं तुच्छाः अपरिणामाः च सन्ति। (१५६) ९.

ਮਾ ਬਰੰਗਿ ਬੰਦਗੀ ਨਿਜ਼ਦਸ਼ ਗਦਾ ।੨੨੩।
मा बरंगि बंदगी निज़दश गदा ।२२३।

(नन्द) लाल गुरु गोविन्दसिंहस्य द्वारे दासकुक्कुरः,

ਊ ਬਰੰਗਿ ਸਾਹਿਬੀ ਦਾਰਦ ਨਜ਼ਰ ।
ऊ बरंगि साहिबी दारद नज़र ।

स च गुरूगोविन्दसिंहस्य नाम्ना लिप्यते (१५७) ।

ਬੰਦਾ ਰਾ ਅਜ਼ ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ਦ ਖ਼ਬਰ ।੨੨੪।
बंदा रा अज़ बंदगी बाशद क़बर ।२२४।

(नन्दलाल) गुरुगोविन्दसिंहस्य दासकुक्कुरेभ्यः नीचतरः,

ਉਮਰ ਹਾ ਜੋਯਾਇ ਈਂ ਦੌਲਤ ਸ਼ੁਦੰਦ ।
उमर हा जोयाइ ईं दौलत शुदंद ।

तथा, सः गुरुस्य भोजनमेजतः क्रम्ब्स्, बिट्स् च उद्धृत्य गच्छति। (१५८) ९.

ਸਾਲਹਾ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਈਂ ਸੁਹਬਤ ਸ਼ੁਦੰਦ ।੨੨੫।
सालहा मुशताकि ईं सुहबत शुदंद ।२२५।

अयं दासः गुरुतः फलं कामयति गोबिन्दसिंहः, २.

ਹਰ ਕਸੇ ਰਾ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਾਂ ਬਾਸ਼ਦ ਨਸੀਬ ।
हर कसे रा ज़रा ज़ां बाशद नसीब ।

तथा, गुरुगोविन्दसिंहस्य चरणरजः आशीर्वादं प्राप्तुं उद्विग्नः अस्ति। (१५९) ९.

ਆਂ ਬਖ਼ੂਬੀ ਗਸ਼ਤ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦਿ ਨਜੀਬ ।੨੨੬।
आं बक़ूबी गशत क़ुरशीदि नजीब ।२२६।

अहं धन्यः भवतु यत् अहं (नंदलालः) गुरुगोविन्दसिंहस्य कृते प्राणान् त्यागं कर्तुं शक्नोमि,

ਗੈਰ ਊ ਯਾਅਨੀ ਜ਼ਿ ਹੱਕ ਗਫ਼ਲਤ ਬਵਦ ।
गैर ऊ याअनी ज़ि हक गफ़लत बवद ।

तथा, मम शिरः गुरुगोविन्दसिंहस्य चरणयोः स्थिरं सन्तुलितं च भवतु इति। (१६०) ९.

ਯਾਦਿ ਊ ਸਰਮਾਯਾਇ ਦੌਲਤ ਬਵਦ ।੨੨੭।
यादि ऊ सरमायाइ दौलत बवद ।२२७।

जोथ बिगास

ਦੀਦਨਿ ਹੱਕ ਤਾ ਮੁਯੱਸਰ ਮੀ-ਸ਼ਵਦ ।
दीदनि हक ता मुयसर मी-शवद ।

ईश्वरदर्शनानि प्राप्यन्ते, २.

ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਂ ਤਅਸੁਰ ਮੀ-ਸ਼ਵਦ ।੨੨੮।
सुहबति मरदां तअसुर मी-शवद ।२२८।

गुरु नानक अकालपुरखस्य सम्पूर्णं रूपं,

ਹਰਫ਼ਿ ਹੱਕ ਦਰ ਦਿਲ ਅਗਰ ਮਾਵਾ ਕੁਨਦ ।
हरफ़ि हक दर दिल अगर मावा कुनद ।

निःसंदेहं निराकारस्य निर्मलस्य च प्रतिबिम्बः। (१) ९.

ਦਰ ਬੁਨਿ ਹਰ ਮੂਇ ਊ ਹੱਕ ਜਾ ਕੁਨਦ ।੨੨੯।
दर बुनि हर मूइ ऊ हक जा कुनद ।२२९।

वाहेगुरुः स्वप्रभातः सृष्टवान् ।

ਹਰ ਕਿ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਸੂਇ ਹੱਕ ਮੀ-ਆਦਰਸ਼ ।
हर कि क़ुद रा सूइ हक मी-आदरश ।

सर्वो जगत् तर्हि असंख्यानि वरान् लभते। (२) ९.

ਅਜ਼ ਰੁਖ਼ਿ ਊ ਨੂਰਿ-ਹੱਕ ਮੀ-ਬਾਰਦਸ਼ ।੨੩੦।
अज़ रुक़ि ऊ नूरि-हक मी-बारदश ।२३०।

अकालपुरखेन सर्वेषु चयनितेषु तं चयनितम्,

ਈਂ ਹਮਾ ਫ਼ੈਜ ਅਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਿ ਸੁਹਬਤ ਅਸਤ ।
ईं हमा फ़ैज अज़ तुफ़ैलि सुहबत असत ।

तथा, सर्वेभ्यः उच्चस्थानेभ्यः उच्चतरस्थाने स्थापयति। (३) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਖ਼ੁਸ਼ ਦੌਲਤ ਅਸਤ ।੨੩੧।
सुहबति मरदानि हक क़ुश दौलत असत ।२३१।

वाहेगुरुः उभयोः लोकस्य भविष्यद्वादित्वेन प्रोक्ता, नियुक्तः च।

ਹੀਚ ਕਸ ਅਜ਼ ਹਾਲਿ ਸ਼ਾਂ ਆਗਾਹ ਨੀਸਤ ।
हीच कस अज़ हालि शां आगाह नीसत ।

निःसंदेह गुरु नानकः स्वर्गमोक्षदानप्रसादः सौम्यता च। (४) ९.

ਹਰ ਕਿ ਓ ਮਿਹ ਰਾ ਦਰਾਂਜਾ ਰਾਹ ਨੀਸਤ ।੨੩੨।
हर कि ओ मिह रा दरांजा राह नीसत ।२३२।

सम्राट् इति जगतः स्वर्गस्य च सम्राट् इति सर्वशक्तिमान् ।

ਦਰ ਨਜ਼ਰ ਆਇੰਦ ਚੂੰ ਜ਼ਾਤਿ ਅੱਲਾਹ ।
दर नज़र आइंद चूं ज़ाति अलाह ।

तस्य शिष्याः अतिप्राकृतिकशक्तयः वसन्तं प्राप्नुवन्ति। (५) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਅਪਨਾਹ ।੨੩੩।
दर हकीकत हर दो आलम अपनाह ।२३३।

स्वयं भगवता स्वस्य (गुरुस्य) उच्छ्रितसिंहासनं अलङ्कृतम्,

ਦਰ ਕਸਬ ਬਾਸ਼ੰਦ ਆਜ਼ਾਦ ਅਜ਼ ਕਸਬ ।
दर कसब बाशंद आज़ाद अज़ कसब ।

तथा, सर्वैः सम्भवैः गुणैः सद्भावैः च तं प्रशंसितवान्। (६) ९.

ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਰਾਨੰਦ ਅੰਦਰ ਯਾਦਿ ਰੱਬ ।੨੩੪।
उमर गुज़रानंद अंदर यादि रब ।२३४।

सर्वान् समीपस्थान् चयनितान् च गुरुचरणयोः पतितुं स्वयं सर्वशक्तिमान् ।

ਖ਼ੇਸ਼ ਰਾ ਚੂੰ ਮੂਰ ਬਿਸ਼ਨਾਸੰਦ ਸ਼ਾਂ ।
क़ेश रा चूं मूर बिशनासंद शां ।

तथा, तस्य ध्वजः, विजयस्य प्रतीकः, एतावत् ऊर्ध्वः यत् सः आकाशं आव्हानं करोति। (७) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਬਿਹਤਰ ਅਜ਼ ਪੀਲਿ ਦਮਾਂ ।੨੩੫।
दर हकीकत बिहतर अज़ पीलि दमां ।२३५।

तस्य साम्राज्यस्य सिंहासनं सदा स्थिरं स्थायि च भविष्यति,

ਹਰ ਚਿ ਮੀ-ਬੀਨੀ ਹਮਾ ਹੈਰਾਨਿ ਸ਼ਾਂ ।
हर चि मी-बीनी हमा हैरानि शां ।

तथा, तस्य उच्चगौरवयुक्तः मुकुटः उल्लासयुक्तः सदा स्थास्यति। (८) ९.

ਸ਼ਾਨਿ ਸ਼ਾਂ ਬਿਹਤਰ ਬਵਦ ਅਜ਼ ਇਮਤਿਹਾਂ ।੨੩੬।
शानि शां बिहतर बवद अज़ इमतिहां ।२३६।

अकालपुरखः तस्मै स्तुतिभिः उदारताभिः च आशीर्वादं दत्तवान्,

ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਬਾਸ਼ਦ ਕਰਮ ।
सुहबति मरदानि हक बाशद करम ।

तथा, तस्यैव कारणात् सर्वाणि नगराणि प्रदेशाश्च एतावन्तः ललितरूपेण सुरुचिपूर्णाः सन्ति। (९) ९.

ਦੌਲਤੇ ਕਆਂ ਰਾ ਨਭਬਾਸ਼ਦ ਹੀਚ ਗ਼ਮ ।੨੩੭।
दौलते कआं रा नभबाशद हीच ग़म ।२३७।

गुरु नानकः पूर्ववर्तीनां भविष्यद्वादिनां पूर्वमपि भविष्यद्वादिः आसीत्,

ਖ਼ੁਦ ਬਜ਼ੁਰਗੋ ਹਰ ਕਸੇ ਸ਼ਾਂ ਨਿਸ਼ਸਤ ।
क़ुद बज़ुरगो हर कसे शां निशसत ।

तथा, सः मूल्ये महत्त्वे च बहु अधिकं मूल्यवान् आसीत्। (१०) ९.

ਊ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਯਾਫ਼ਤ ਤਾਂ ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਹਸਤ ।੨੩੮।
ऊ बज़ुरगी याफ़त तां हर जा कि हसत ।२३८।

सहस्राणि ब्रह्मणा गुरुनानकं प्रशंसन्ति,

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਖ਼ੇਸ਼ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤਾ ।
हर कसे कू क़ेश रा बिशनाक़ता ।

गुरुनानकस्य पदं, पदं च सर्वेषां महापुरुषाणां वैभवात्, वैभवात् च उच्चतरम् अस्ति । (११) ९.

ਦਰ ਤਰੀਕਿ ਬੰਦਗੀ ਪਰਦਾਖ਼ਤਾ ।੨੩੯।
दर तरीकि बंदगी परदाक़ता ।२३९।

गुरुनानकस्य चरणकमलेषु समाहिताः ईशर-इन्दरसहस्राणि |

ਈਂ ਜ਼ਮੀਨੋ ਆਸਮਾਂ ਪੁਰ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
ईं ज़मीनो आसमां पुर अज़ क़ुदा-सत ।

तथा, तस्य स्थितिः स्थानं च सर्वेभ्यः चयनितेभ्यः महान्भ्यः च उच्चतरम् अस्ति। (१२) ९.

ਆਲਮੇ ਹਰ ਸੂ ਦਵਾਂ ਕਆਂ ਸ਼ਹਿ ਕੁਜਾ-ਸਤ ।੨੪੦।
आलमे हर सू दवां कआं शहि कुजा-सत ।२४०।

ध्रूद्या सहस्राणि बिशनादिसहस्राणि तथा तथा ।

ਦੀਦਾ ਬਰ ਦੀਦਾਰਿ ਹੱਕ ਗਰ ਮੁਬਤਲਾ-ਸਤ ।
दीदा बर दीदारि हक गर मुबतला-सत ।

असंख्य रामाः अनेकाः कृष्णाः च (१३) ।

ਹਰ ਚਿਹ ਮੀ ਬੀਨੀ ਬਚਸ਼ਮਤ ਹੱਕ-ਨੁਮਾ-ਸਤ ।੨੪੧।
हर चिह मी बीनी बचशमत हक-नुमा-सत ।२४१।

सहस्राणि देवदेवतानि सहस्राणि गोरखनाथः

ਹਰ ਕਿ ਸ਼ਾਂ ਰਾ ਦੀਦ ਹੱਕ ਰਾ ਦੀਦਾ ਅਸਤ ।
हर कि शां रा दीद हक रा दीदा असत ।

गुरुनानकस्य चरणयोः प्राणान् त्यागं कर्तुं इच्छुकाः। (१४) ९.

ਊ ਤਰੀਕਿ ਬੰਦਗੀ ਫ਼ਹਿਮੀਦਾ ਅਸਤ ।੨੪੨।
ऊ तरीकि बंदगी फ़हिमीदा असत ।२४२।

आकाशसहस्राणि ब्रह्माण्डसहस्राणि च

ਤਰਜ਼ਿ ਯੱਕ-ਰੰਗੀ ਅਜਬ ਰੰਗ ਆਰਦਸ਼ ।
तरज़ि यक-रंगी अजब रंग आरदश ।

सहस्राणि पृथिवीनां पातालानां सहस्राणि च ॥१५॥

ਕਜ਼ ਬਦਨ ਨੂਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ-ਬਾਰਦਸ਼ ।੨੪੩।
कज़ बदन नूरि क़ुदा मी-बारदश ।२४३।

आकाशपीठसहस्राणि सिंहासनसहस्राणि च

ਊ ਬਰੰਗਿ ਸਾਹਿਬੀ ਈਂ ਹਸਤੋ ਬੂਦ ।
ऊ बरंगि साहिबी ईं हसतो बूद ।

गुरुनानकस्य चरणकमलेषु हृदयात्मानं प्रसारयितुं इच्छुकाः। (१६) ९.

ਬੰਦਗੀ ਦਾਇਮ ਬ-ਆਦਾਬ ਸਜੂਦ ।੨੪੪।
बंदगी दाइम ब-आदाब सजूद ।२४४।

सहस्राणां लोकानां देवदूतानां च सहस्राणां च ।

ਊ ਬਰੰਗਿ ਸਾਹਿਬੀ ਅਰਸ਼ਾਦਿ ਊ ।
ऊ बरंगि साहिबी अरशादि ऊ ।

वाहेगुरुरूपप्रतिनिधिप्रदेशसहस्राणि, स्वर्गसहस्राणि च; (१७) ९.

ਬੰਦਗੀ ਤਾ ਸਰ ਕਦਮ ਬੁਬਯਾਦਿ ਊ ।੨੪੫।
बंदगी ता सर कदम बुबयादि ऊ ।२४५।

सहस्राणि निवासिनः सहस्राणि स्थानीयस्थानानि च

ਸਾਹਿਬੇ ਬਾ ਸਾਹਿਬਾਂ ਜ਼ੇਬਦ ਮੁਦਾਮ ।
साहिबे बा साहिबां ज़ेबद मुदाम ।

पृथिव्यां च सहस्राणि युगसहस्राणि च (१८) ।

ਬੰਦਾ ਰਾ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ਦ ਕਿਆਮ ।੨੪੬।
बंदा रा दर बंदगी बाशद किआम ।२४६।

अकालप्रखः गुरुनानकस्य चरणयोः सेवकत्वेन (ते सर्वे) निर्देशितवन्तः,

ਸਾਹਿਬਾਂ ਰਾ ਸਾਹਿਬੀ ਬਾਸ਼ਦ ਸ਼ੁਆਰ ।
साहिबां रा साहिबी बाशद शुआर ।

एतादृशस्य दानस्य दयालुतायाः च कृते वयं वाहेगुरुस्य नित्यं कृतज्ञाः, स्वस्य त्यागं कर्तुं च इच्छुकाः स्मः। (१९) ९.

ਬੰਦਾ ਰਾ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਫ਼ਸਲਿ ਬਹਾਰ ।੨੪੭।
बंदा रा दर बंदगी फ़सलि बहार ।२४७।

उभौ लोकौ केवलं गुरुनानककारणात् प्रज्वलितौ,

ਸਾਹਿਬਾਂ ਰਾ ਸਾਹਿਬੀ ਦਾਇਮ ਬਵਦ ।
साहिबां रा साहिबी दाइम बवद ।

अकालपुरखेन अन्येभ्यः सर्वेभ्यः चयनितकुलीनेभ्यः अभिजातेभ्यः च श्रेष्ठः इति निर्दिष्टः । (२०) ९.

ਬੰਦਾ ਹਮ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਕਾਇਮ ਬਵਦ ।੨੪੮।
बंदा हम दर बंदगी काइम बवद ।२४८।

सहस्राणि जनाः सहस्राणि च वायुः च

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਆਂ ਕਿ ਤੂ ਸਰ-ਗਸ਼ਤਾਈ ।
अज़ बराइ आं कि तू सर-गशताई ।

सहस्राणि देवदेवताः गुरुनानकस्य चरणयोः यज्ञवस्तुरूपेण स्वं स्थापयितुं इच्छन्ति। (२१) ९.

ਅਜ਼ ਪਏ ਦੁਨਿਆ ਜ਼ਿ ਹੱਕ ਬਰ-ਗਸ਼ਤਾਈ ।੨੪੯।
अज़ पए दुनिआ ज़ि हक बर-गशताई ।२४९।

सम्राट् सहस्राणि गुरुनानकस्य दासाः उपस्थिताः सन्ति,

ਦੌਲਤਿ ਗੀਤੀ ਨ ਬਾਸ਼ਦ ਪਾਇਦਾਰ ।
दौलति गीती न बाशद पाइदार ।

सहस्राणि सूर्यचन्द्राः गुरुनानकं नमस्कारं कुर्वन्ति। (२२) ९.

ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਬਸੂਇ ਹੱਕ ਬਿਆਰ ।੨੫੦।
यक नफ़स क़ुद रा बसूइ हक बिआर ।२५०।

नानकं च अङ्गदं च एकमेव, .

ਚੂੰ ਦਿਲਿ ਤੂ ਮਾਇਲਿ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
चूं दिलि तू माइलि यादि क़ुदा-सत ।

तथा, बृहद्-महा-स्तुति-स्वामी अमर दासः अपि तथैव अस्ति। (२३) ९.

ਆਂ ਖ਼ੁਦਾਇ ਪਾਕ ਕੈ ਅਜ਼ ਤੂ ਜੁਦਾ-ਸਤ ।੨੫੧।
आं क़ुदाइ पाक कै अज़ तू जुदा-सत ।२५१।

राम दासश्च अर्जुनश्चैक एव (गुरुनानक इव) ।।

ਗਰ ਤੂ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ-ਬਾਸ਼ੀ ਅਜ਼ ਫ਼ਿਕਰਿ ਬੁਲੰਦ ।
गर तू ग़ाफ़िल-बाशी अज़ फ़िकरि बुलंद ।

महत्तमः सर्वश्रेष्ठश्च हरगोबिन्दोऽपि स एव । (२४) ९.

ਤੂ ਕੁਜਾ ਓ ਊ ਕੁਜਾ ਐ ਹੋਸ਼ਮੰਦ ।੨੫੨।
तू कुजा ओ ऊ कुजा ऐ होशमंद ।२५२।

गुरु हर राय अपि स एव, यस्मै

ਯਾਦਿ ਊ ਦਰਦਿ ਦੋ ਆਲਮ ਰਾ ਦਵਾ-ਸਤ ।
यादि ऊ दरदि दो आलम रा दवा-सत ।

प्रत्येकस्य वस्तुनः अवलोकिताः विपर्यस्ताः च पक्षाः सर्वथा स्पष्टाः स्पष्टाः च भवन्ति । (२५) ९.

ਯਾਦਿ ਊ ਹਰ ਗੁਮ-ਸ਼ੁਦਾ ਰਾ ਰਾਹਨੁਮਾ ਸਤ ।੨੫੩।
यादि ऊ हर गुम-शुदा रा राहनुमा सत ।२५३।

प्रख्यातो विशिष्टश्च हरकिशेनस्तथा, .

ਯਾਦਿ ਊ ਈਂ ਜੁਮਲਾ ਰਾ ਲਾਜ਼ਮ ਬਵਦ ।
यादि ऊ ईं जुमला रा लाज़म बवद ।

यस्मात्, प्रत्येकस्य आवश्यकतावशात् पुरुषस्य इच्छाः पूर्णाः भवन्ति। (२६) ९.

ਹਰ ਕਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ੋ ਮੁਲਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ।੨੫੪।
हर कि ग़ाफ़िल शुद अज़ो मुलज़म शवद ।२५४।

गुरु तेग बहादरः अपि तथैव,

ਯਾ ਇਲਾਹੀ ਬੰਦਾ ਰਾ ਤੌਫ਼ੀਕ ਦਿਹ ।
या इलाही बंदा रा तौफ़ीक दिह ।

यस्य तेजः गोबिन्दसिंहः निर्गतः। (२७) ९.

ਤਾ ਬ-ਯਾਦਤ ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਈਂ ਉਮਰ ਬਿਹ ।੨੫੫।
ता ब-यादत बिगुज़रद ईं उमर बिह ।२५५।

गुरु गोविन्दसिंहः गुरुनानकः च एक एव,

ਉਮਰ ਆਂ ਬਾਸ਼ਦ ਕਿ ਦਰ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
उमर आं बाशद कि दर यादि क़ुदा ।

यस्य वचनं सन्देशं च हीरकमुक्तिकम् | (२८) ९.

ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਦੀਗਰ ਨਭਬਾਸ਼ਦ ਮੁਦਆ ।੨੫੬।
बिगुज़रद दीगर नभबाशद मुदआ ।२५६।

तस्य वचनं बहुमूल्यं रत्नम् अस्ति यत् वास्तविकसत्येन सह संकुचितं भवति,

ਮੁਦਆ ਬਿਹਤਰ ਜੁਜ਼ ਯਾਦ ਨੀਸਤ ।
मुदआ बिहतर जुज़ याद नीसत ।

तस्य वचनं हीरकं यत् वास्तविकसत्यस्य प्रकाशेन धन्यम् अस्ति। (२९) ९.

ਗ਼ੈਰ ਯਾਦਸ਼ ਈਂ ਦਿਲਿ ਮਾ ਸ਼ਾਦ ਨੀਸਤ ।੨੫੭।
ग़ैर यादश ईं दिलि मा शाद नीसत ।२५७।

सः प्रत्येकं पवित्रवचनात् पवित्रतरः अस्ति,

ਸ਼ਾਦੀਇ ਦਾਇਮ ਬਵਦ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
शादीइ दाइम बवद यादि क़ुदा ।

तथा, सः चतुर्णां खनिजसम्पदां षट्प्रकाराणां च अपेक्षया अधिकः उन्नतः अस्ति। (३०) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਦੌਲਤ ਕਿ ਬਾਸ਼ਦ ਰਾਹਨੁਮਾ ।੨੫੮।
ऐ ज़हे दौलत कि बाशद राहनुमा ।२५८।

तस्याज्ञा षड्दिशः सर्वेषु पाल्यते,

ਗਰ ਚਿ ਹੱਕ ਦਰ ਜੁਮਲਾਇ ਦਿਲਹਾ ਬਵਦ ।
गर चि हक दर जुमलाइ दिलहा बवद ।

तथा, तस्य कारणात् सर्वं राज्यं प्रकाशितं भवति। (३१) ९.

ਲੇਕ ਆਰਿਫ਼ ਸਾਹਿਬਿ ਈਮਾਂ ਬਵਦ ।੨੫੯।
लेक आरिफ़ साहिबि ईमां बवद ।२५९।

तस्य केतली-ढोलस्य ताडनं उभयोः लोकयोः प्रतिध्वनितम्,

ਚਸ਼ਮਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਾਬਲਿ ਦੀਦਾਰ ਹਸਤ ।
चशमि आरिफ़ काबलि दीदार हसत ।

तथा, तस्य देवत्वमेव जगतः महिमा। (३२) ९.

ਮਰਦਿ ਆਰਿਫ ਵਾਕਿਫ਼ਿ ਅਸਰਾਰ ਹਸਤ ।੨੬੦।
मरदि आरिफ वाकिफ़ि असरार हसत ।२६०।

तस्योन्नतप्रमुखता उभौ लोकौ प्रकाशयति,

ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਰਾ ਦੂਸਤ ਦਾਰ ।
सुहबति मरदानि हक रा दूसत दार ।

तथा, शत्रून् दहति। (३३) ९.

ਤਾ ਤੂ ਹਮ ਗਰਦੀ ਜ਼ਿ ਯਮਨਸ਼ ਰੁਸਤਗਾਰ ।੨੬੧।
ता तू हम गरदी ज़ि यमनश रुसतगार ।२६१।

पातालस्य मत्स्यात् परं शाश्वतं सीमां यावत् ।

ਹਰ ਚਿਹ ਹਸਤ ਅਜ਼ ਸੁਹਬਤਿ ਈਸ਼ਾਂ ਬਵਦ ।
हर चिह हसत अज़ सुहबति ईशां बवद ।

तस्य पवित्रं नाम सर्वं जगत् हृदयात्मना अनुसरति। (३४) ९.

ਜ਼ਾਂ ਕਿ ਜਿਸਮੋ ਜਾ ਸਰਾਪਾ ਜਾਂ ਬਵਦ ।੨੬੨।
ज़ां कि जिसमो जा सरापा जां बवद ।२६२।

तं स्मरन्ति देवाः च ध्याने पूजयन्ति च।

ਮੁਰਦੁਮਾਨਿ ਦੀਦਾ ਰੋਸ਼ਨ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ੋ ।
मुरदुमानि दीदा रोशन शुद अज़ो ।

तथा, तस्य विश्वासः विश्वासः च अन्येभ्यः सर्वेभ्यः धर्मेभ्यः बहु अधिकं भाग्यशाली उदात्तः च अस्ति। (३५) ९.

ਖ਼ਾਕਿ ਜਿਸਮਮ ਜੁਮਲਾ ਗੁਲਸ਼ਨ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ੋ ।੨੬੩।
क़ाकि जिसमम जुमला गुलशन शुद अज़ो ।२६३।

कथं कोटिकोटिकैसराः, जर्मनीदेशस्य सम्राटाः, कोटिशो मङ्गोलियाराजाः च

ਐ ਜ਼ਹੇ ਸਹੁਬਤ ਕਿ ਖ਼ਾਕ ਅਕਸੀਰ ਕਰਦ ।
ऐ ज़हे सहुबत कि क़ाक अकसीर करद ।

असंख्य नौशीरवानाः इराणस्य असंख्यसम्राट् च कथं (३६) ।

ਨਾਕਸੇ ਰਾ ਸਾਹਿਬਿ ਤਦਬੀਰ ਕਰਦ ।੨੬੪।
नाकसे रा साहिबि तदबीर करद ।२६४।

मिस्रदेशस्य राजानां वा उच्चपदवीधारिणां चीनीयशासकानां वा विषये वदामः वा,

ਗੋਹਰੋ ਲਾਲੋ ਜਵਾਹਰ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾਂ ।
गोहरो लालो जवाहर पेशि शां ।

ते सर्वे तस्य पादाम्बुजस्य रजः ॥३७॥

ਹਰ ਦਮੇ ਕੂ ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਦਰ ਯਾਦਿ ਆਂ ।੨੬੫।
हर दमे कू बिगुज़रद दर यादि आं ।२६५।

एते सर्वे पादपूजकाः सेवकाः आस्तीनाः च ।

ਈਂ ਜਵਾਹਰ-ਹਾ ਹਮਾ ਫ਼ਾਨੀ ਬਵਦ ।
ईं जवाहर-हा हमा फ़ानी बवद ।

तथा, ते सर्वे तस्य दिव्याज्ञानुयायिनः। (३८) ९.

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਬਰ ਬੰਦਾ ਅਰਜ਼ਾਨੀ ਬਵਦ ।੨੬੬।
यादि हक बर बंदा अरज़ानी बवद ।२६६।

इराणस्य सुल्तानः वा, खुटानस्य खानः वा

ਰਸਮਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਦਾਨੀ ਕਿ ਚੀਸਤ ।
रसमि मरदानि क़ुदा दानी कि चीसत ।

टूरानस्य दारा वा, यमनस्य राजा वा (३९) ।

ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਅੰਦ ਅਜ਼ ਕੈਦਹਾਇ ਮਰਜੋ ਜ਼ੀਸਤ ।੨੬੭।
फ़ारिग़ अंद अज़ कैदहाइ मरजो ज़ीसत ।२६७।

रूसस्य जारः, भारतस्य वा शासकः वा

ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ਬੇ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਨਭਗੁਜ਼ਾਸ਼ਤੰਦ ।
यक नफ़स बे यादि हक नभगुज़ाशतंद ।

दक्षिणस्य अधिकारिणः वा ते सौभाग्यशालिनः रावसः (४०) ।

ਖ਼ੁਸ਼ ਆਲਮ ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਅਫਰਾਸ਼ਤੰਦ ।੨੬੮।
क़ुश आलम बर नहु तबक अफराशतंद ।२६८।

सर्वे प्रधानाः राजानः च पूर्वतः पश्चिमतः |

ਖ਼ੈਰਖ਼ਾਹਿ ਜੁਲਗੀ ਪੈਦਾਇਸ਼ ਅੰਦ ।
क़ैरक़ाहि जुलगी पैदाइश अंद ।

प्राणानां व्ययेन अपि तस्य पवित्रं आज्ञां पालन्ते। (४१) ९.

ਜ਼ੇਬ ਬਖ਼ਸ਼ਿ ਈਂ ਹਮਾ ਆਰਾਇਸ਼ ਅੰਦ ।੨੬੯।
ज़ेब बक़शि ईं हमा आराइश अंद ।२६९।

पुरातनस्य इरान्-देशस्य सहस्राणि सम्राट्, रूसस्य ज़ार्-जनाः च

ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਰਾ ਜ਼ੇਵਰ ਅਸਤ ।
नामि हक मरदानि हक रा ज़ेवर असत ।

पार्श्वे स्थिताः, दासवत् कृताञ्जलिः, तस्य सेवार्थं सज्जाः। (४२) ९.

ਚਸ਼ਮਿ ਸ਼ਾਂ ਅਜ਼ ਨੂਰਿ ਹੱਕ ਪੁਰ ਗੌਹਰ ਅਸਤ ।੨੭੦।
चशमि शां अज़ नूरि हक पुर गौहर असत ।२७०।

रुस्तम् इत्यादयः सहस्राणि रुस्तस्य पिता साम च

ਹਰਫ਼ਿ ਸ਼ਾਂ ਤਾਅਲੀਮਿ ਉਮਰਿ ਜਾਵਿਦਾਂ ।
हरफ़ि शां ताअलीमि उमरि जाविदां ।

अस्फन्द यारस् च सहस्राणि गुस्तापसः पुत्रः यः रुस्तम् इत्यनेन बाणेन अन्धः ततः हतः, सः तस्य दासाः सन्ति। (४३) ९.

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਦਾਰੰਦ ਦਾਇਮ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ।੨੭੧।
यादि हक दारंद दाइम बर ज़ुबां ।२७१।

जम्ना गंगा इत्यादयः नद्यः सहस्रशः |

ਹਰ ਚਿਹ ਮੀਗੋਇੰਦ ਅਰਸ਼ਾਦਸਤੋ ਬਸ ।
हर चिह मीगोइंद अरशादसतो बस ।

तस्य पादाम्बुजे शिरसा नमस्कृत्य सादरम् | (४४) ९.

ਬਰ ਨਮੀ ਆਰੰਦ ਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਨਫ਼ਸ ।੨੭੨।
बर नमी आरंद ग़ैर अज़ हक नफ़स ।२७२।

इन्दरादिदेवं ब्रह्मा वा (ब्रह्म) वा

ਈਂ ਹਮਾ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਦੀਦਾਰਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
ईं हमा मुशताकि दीदारि क़ुदा-सत ।

रामादिदेवता वा (४५) ॥४५॥

ਬੋਸਤਾਨਿ ਦਹਿਰ ਗੁਲਜ਼ਾਰਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।੨੭੩।
बोसतानि दहिर गुलज़ारि क़ुदा-सत ।२७३।

सर्वे तस्य उल्लासानां वर्णनं कर्तुं असमर्थाः अपर्याप्ताः च ।

ਹਰ ਕਿ ਬਾ-ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਸ਼ੁਦ ਆਸ਼ਨਾ ।
हर कि बा-मरदानि हक शुद आशना ।

तथा, ते सर्वे तस्य आशीर्वाददानस्य साधकाः सन्ति। (४६) ९.

ਸਾਇਆਇ ਊ ਬਿਹਤਰ ਅਜ਼ ਬਾਲਿ ਹੁਮਾ ।੨੭੪।
साइआइ ऊ बिहतर अज़ बालि हुमा ।२७४।

तस्य कीर्तिः सर्वद्वीपेषु दिक्षु च दुन्दुभिताडनेन आचर्यते,

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਯਾਅਨੀ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦ ਬਿਗ਼ੁਜ਼ਸ਼ਤਨ ਅਸਤ ।
यादि हक याअनी ज़ि क़ुद बिग़ुज़शतन असत ।

तथा, प्रत्येकस्मिन् देशे प्रदेशे च तस्य नाम सम्मानितं भवति। (४७) ९.

ਅਜ਼ ਖ਼ਿਆਲਿ ਗ਼ੈਰਿ ਹੱਕ ਵਾਰੁਸਤਨ ਅਸਤ ।੨੭੫।
अज़ क़िआलि ग़ैरि हक वारुसतन असत ।२७५।

तस्य कथाः प्रत्येकं ब्रह्माण्डे ब्रह्माण्डप्रदेशे च कथ्यन्ते चर्चा च भवन्ति,

ਰਸਤਗੀ ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਵਾਰਸਤਗੀ-ਸਤ ।
रसतगी अज़ क़ेशतन वारसतगी-सत ।

तथा, सर्वे सत्यस्य रसिनः तस्य आज्ञां मनोहरतया स्वीकुर्वन्ति, अनुसरणं च कुर्वन्ति। (४८) ९.

ਬਾ ਖ਼ੁਦਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਦਿਲ-ਬਸਤਗੀ-ਸਤ ।੨੭੬।
बा क़ुदाइ क़ेशतन दिल-बसतगी-सत ।२७६।

पातालात् सप्तम्याकाशपर्यन्तं सर्वे तस्य आदेशानुयायिनः,

ਹਰ ਕਸ ਕੂ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾ ਦਿਲ ਬਸਤਾ ਅਸਤ ।
हर कस कू बा क़ुदा दिल बसता असत ।

तथा, चन्द्रात् आरभ्य पृथिव्याः अधः गभीरं मत्स्यं यावत् सर्वे तस्य सेवकाः दासाः च सन्ति। (४९) ९.

ਊ ਜ਼ ਚਰਖ਼ਿ ਨਹੁ ਤਬਕ ਬਰ-ਜਸਤਾ ਅਸਤ ।੨੭੭।
ऊ ज़ चरक़ि नहु तबक बर-जसता असत ।२७७।

तस्य आशीर्वादः दानानि च अनन्ताः,

ਸੁਹਬਤਿ ਦਿਲ-ਬਸਤਗਾਨਿ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾ ।
सुहबति दिल-बसतगानि बा क़ुदा ।

तथा, तस्य चमत्काराः, प्रलोभनानि च दिव्यानि आकाशीयानि च सन्ति। (५०) ९.

ਕੈ ਮੁਯੱਸਰ ਆਇਦਤ ਈਂ ਕੀਮੀਆ ।੨੭੮।
कै मुयसर आइदत ईं कीमीआ ।२७८।

तस्य स्तुतौ सर्वे जिह्वाः मूकाः भवन्ति,

ਦੀਨੋ ਦੁਨਿਆ ਹਰ ਦੋ ਹੈਰਾਂ ਮਾਂਦਾ ਅੰਦ ।
दीनो दुनिआ हर दो हैरां मांदा अंद ।

न कश्चित् तस्य उल्लासं सीमां यावत् वर्णयितुं शक्नोति, न च पर्याप्तं साहसं करोति । (५१) ९.

ਬਸ ਜ਼ ਹੈਰਾਨੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਾਂ ਮਾਂਦਾ ਅੰਦ ।੨੭੯।
बस ज़ हैरानी प्रीशां मांदा अंद ।२७९।

स्वभावतः उदारः, सौन्दर्यं च तस्य चरित्रे,

ਹਰ ਕਿਹ ਰਾ ਈਂ ਆਰਜ਼ੂਏ ਪਾਕ ਹਸਤ ।
हर किह रा ईं आरज़ूए पाक हसत ।

उदारैः प्रसिद्धः, असीमदानैः स्मृतः च । (५२) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਊ ਸਾਹਿਬਿ ਅਦਰਾਕ ਹਸਤ ।੨੮੦।
मुरशदि ऊ साहिबि अदराक हसत ।२८०।

जनस्य पापं अनुमोदयितुम् इच्छुकः, .

ਵਾਸਿਲਾਨਿ-ਹੱਕ ਤੁਰਾ ਵਾਸਿਲ ਕੁਨੰਦ ।
वासिलानि-हक तुरा वासिल कुनंद ।

स च समस्तसृष्टीनां गारण्टी। (५३) ९.

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨੰਦ ।੨੮੧।
दौलति जावीद रा हासिल कुनंद ।२८१।

सः जनानां मोक्षदाता सर्वेषां कृते न्यासनिक्षेपः;

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਪੇਸ਼ਿ ਆਰਿਫ਼ ਅਸਤ ।
दौलति जावीद पेशि आरिफ़ असत ।

कृष्णतमाः मेघाः अपि तस्य स्पर्शेन प्रकाशन्ते। (५४) ९.

ਈਂ ਸਖ਼ੁਨ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬਸ ਮੁਤਆਰਿਫ਼ ਅਸਤ ।੨੮੨।
ईं सक़ुन मशहूर बस मुतआरिफ़ असत ।२८२।

दाननिधिः आशीर्वादसङ्ग्रहः च महान् ।

ਆਰਿਫ਼ਾਨੋ ਕਾਮਿਲਾਨੋ ਵਾਸਿਲਾਂ ।
आरिफ़ानो कामिलानो वासिलां ।

हितप्रचुरता च उदारतापरमः | (५५) ९.

ਨਾਮਿ ਊ ਦਾਰਦ ਦਾਇਮ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ।੨੮੩।
नामि ऊ दारद दाइम बर ज़ुबां ।२८३।

प्रज्ञान्यायस्य ध्वजं विमोचयति, क्षोभयति च,

ਬੰਦਗੀਇ ਸ਼ਾਂ ਬਵਦ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ।
बंदगीइ शां बवद ज़िकरि क़ुदा ।

सः विश्वासस्य नेत्राणि अधिकं स्फुरति। (५६) ९.

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਬਾਸ਼ਦ ਹੱਕ-ਨੁਮਾ ।੨੮੪।
दौलति जावीद बाशद हक-नुमा ।२८४।

उच्छ्रितप्रासाद-उच्छ्रित-भवन-युक्तः सः ।

ਚੂੰ ਨੁਮਾਇਦ ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਰੂ ।
चूं नुमाइद दौलति जावीद रू ।

उदारः चरित्रे, आदते च, सौम्यः, मुखरूपे च सौम्यः च । (५७) ९.

ਤੂ ਜ਼ ਹੱਕ ਬਾਸ਼ੀ ਵਾ ਹੱਕ ਬਾਸ਼ਦ ਜ਼ ਤੂ ।੨੮੫।
तू ज़ हक बाशी वा हक बाशद ज़ तू ।२८५।

पवित्रं तस्य दरबारं, उच्चतरं तस्य उपाधिः,

ਬਰ ਦਿਲਤ ਗਰ ਪਰਤਵੇ ਹੱਕ ਬਰਫ਼ਗੰਦ ।
बर दिलत गर परतवे हक बरफ़गंद ।

तस्य द्वारे याचन्ते चन्द्रसूर्यसहस्रशः | (५८) ९.

ਖ਼ਾਰਿ ਹਿਜਰਤ ਰਾ ਜ਼ ਪਾਇ ਦਿਲ ਕੁਨੰਦ ।੨੮੬।
क़ारि हिजरत रा ज़ पाइ दिल कुनंद ।२८६।

तस्य पङ्क्तिः उच्चतरः स च महान् आश्रयः,

ਖ਼ਾਰਿ ਹਿਜਰ ਅਜ਼ ਪਾਇ ਦਿਲ ਚੂੰ ਦੂਰ ਸ਼ੁਦ ।
क़ारि हिजर अज़ पाइ दिल चूं दूर शुद ।

स एव शुभाशुभगुह्यवित् | (५९) ९.

ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਮਾਮੂਰ ਸ਼ੁਦ ।੨੮੭।
क़ानाइ दिल अज़ क़ुदा मामूर शुद ।२८७।

नानाप्रदेशानां पूजयति वरदानदाता च ।

ਹਮਚੂ ਕਤਰਾ ਕੂ ਬਦਰਿਆ ਦਰ ਫ਼ਤਾਦ ।
हमचू कतरा कू बदरिआ दर फ़ताद ।

स्थितिमुन्नयति करुणामूर्तिः । (६०) ९.

ਐਨ ਦਰਿਆ ਗਸ਼ਤੋ ਵਸਲਸ਼ ਦਸਤਦਾਦ ।੨੮੮।
ऐन दरिआ गशतो वसलश दसतदाद ।२८८।

आर्यत्वमहत्त्वं च लक्षणैः परमप्रशंसितः,

ਕਤਰਾ ਚੂੰ ਸ਼ੁਦ ਬਦਰਿਆ ਆਸ਼ਨਾ ।
कतरा चूं शुद बदरिआ आशना ।

आचाराभ्यासैः आदरणीयः स्वरूपाकारः प्रशंसनीयः । (६१) ९.

ਬਾਅਦ ਅਜ਼ਾਂ ਤਫ਼ਰੀਕ ਨਤਵਾਂ ਸ਼ੁਦ ਜ਼ ਜਾ ।੨੮੯।
बाअद अज़ां तफ़रीक नतवां शुद ज़ जा ।२८९।

तस्य सौन्दर्यं तेजश्च दिव्यवैभवस्य परिधिः,

ਕਤਰਾ ਚੂੰ ਜਾਨਿਬਿ ਦਰਿਆ ਸ਼ਤਾਫ਼ਤ ।
कतरा चूं जानिबि दरिआ शताफ़त ।

तस्य महिमा, आडम्बरः च शाश्वतः, तस्य उल्लासः च अविनाशी। (६२) ९.

ਅਜ਼ ਰਹਿ ਤਫ਼ਰੀਕ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਕਤਰਾ ਯਾਫ਼ਤ ।੨੯੦।
अज़ रहि तफ़रीक क़ुद रा कतरा याफ़त ।२९०।

उदात्तगुणैः सुन्दरः, गुणैः सिद्धः च ।

ਕਤਰਾ ਰਾ ਈਂ ਦੌਲਤਿ ਚੂੰ ਦਸਤਦਾਦ ।
कतरा रा ईं दौलति चूं दसतदाद ।

पापानुमोदकः संसारकारणस्य समर्थकः वकालतः च। (६३) ९.

ਕਤਰਾ ਸ਼ੁਦ ਅੰਦਰ ਹਕੀਕਤ ਬਾ-ਮੁਰਾਦ ।੨੯੧।
कतरा शुद अंदर हकीकत बा-मुराद ।२९१।

प्रकृत्या उदारः आशीर्वादोदारस्य च स्वामी,

ਗੁਫ਼ਤ ਮਨ ਯੱਕ ਕਤਰਾ ਆਬੀ ਬੂਦਾ ਅਮ ।
गुफ़त मन यक कतरा आबी बूदा अम ।

सर्वे स्वर्गदूताः तस्य पुरतः प्रणामं कुर्वन्ति। (६४) ९.

ਪੈਹਨਿ ਦਰਿਆ ਰਾ ਚੁਨਾਂ ਪੈਮੂਦਾ ਅਮ ।੨੯੨।
पैहनि दरिआ रा चुनां पैमूदा अम ।२९२।

पृथिव्याः आकाशस्य ब्रह्माण्डस्य च सर्वशक्तिमान् स्वामी ।

ਗਰ ਮਰਾ ਦਰ ਬਾਜ਼ ਰਾਹਿ ਲੁਤਫ਼ਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।
गर मरा दर बाज़ राहि लुतफ़ि क़ेश ।

सः जगतः कृष्णतमेषु ओसारासु प्रकाशं ददाति। (६५) ९.

ਵਾਸਿਲ ਖ਼ੁਦ ਕਰਦ ਅਜ਼ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਬੇਸ਼ ।੨੯੩।
वासिल क़ुद करद अज़ अंदाज़ा बेश ।२९३।

सः वस्तुतः प्रौढतायाः सौजन्यस्य च प्रकाशः अस्ति,

ਹਮਚੂ ਮੌਜ ਅਜ਼ ਪੈਹਨਿ ਦਰਿਆ ਰੂ ਨਮੂਦ ।
हमचू मौज अज़ पैहनि दरिआ रू नमूद ।

सः स्थितिः स्तुतिः च स्वामी अस्ति। (६६) ९.

ਮੌਜ ਗਸ਼ਤ ਵਾ ਕਰਦ ਦਰਿਆ ਰਾ ਸਜੂਦ ।੨੯੪।
मौज गशत वा करद दरिआ रा सजूद ।२९४।

सः गुणानाम् आशीर्वादानां च भविष्यद्वादिः अस्ति,

ਹਮ ਚੁਨਾਂ ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੁ ਵਾਸਿਲ ਅਸਤ ।
हम चुनां हर बंदा कु वासिल असत ।

वरदानानां च मूर्त्तिः । (६७) ९.

ਦਰ ਤਰੀਕਿ ਬੰਦਗੀ ਬਸ ਕਾਮਿਲ ਅਸਤ ।੨੯੫।
दर तरीकि बंदगी बस कामिल असत ।२९५।

उदाराणां प्रज्ञाणां च 'प्रचुरता' सः, .

ਮੌਜੌ ਦਰਿਆ ਗਰ ਚਿ ਦਰ ਮਾਅਨੀ ਯਕੇਸਤ ।
मौजौ दरिआ गर चि दर माअनी यकेसत ।

सः सिद्धानां सिद्धानां च 'सङ्ग्रहः' अस्ति। (६८) ९.

ਲੇਕ ਅੰਦਰ ਈਨੋ ਆਂ ਫ਼ਰਕੇ ਬਸੇਸਤ ।੨੯੬।
लेक अंदर ईनो आं फ़रके बसेसत ।२९६।

अर्पणदानानां च व्यक्तः सिद्धः रत्नकारः।

ਮਨ ਯਕੇ ਮੌਜਮ ਤੂ ਬਹਿਰਿ ਬੇਕਰਾਂ ।
मन यके मौजम तू बहिरि बेकरां ।

नीचानां नम्राणां च असहायतां परिजानाति, अनुमन्यते च।(69)

ਫ਼ਰਕ ਬਾਸ਼ਦ ਅਜ਼ ਜ਼ਮੀਨੋ ਆਸਮਾਂ ।੨੯੭।
फ़रक बाशद अज़ ज़मीनो आसमां ।२९७।

वृद्धानां राजानां च गौरवः प्रियस्य च सुवेणानां च प्रमुखः।

ਮਨ ਨੀਅੱਮ ਈਂ ਜੁਮਲਾ ਅਜ਼ ਅਲਤਾਫ਼ਿ ਤੂ ।
मन नीअम ईं जुमला अज़ अलताफ़ि तू ।

आशीर्वादप्रचुरता च समर्थानां निपुणानां बुद्धिमानां च प्रतिनिधिः। (७०) ९.

ਮਨ ਯੱਕ ਮੌਜਮ ਜ਼ ਤਬਆਇ ਸਾਫ਼ਿ ਤੂ ।੨੯੮।
मन यक मौजम ज़ तबआइ साफ़ि तू ।२९८।

तस्य कान्तितः शोभा तेजः वैभवं च लब्धं जगत् ।

ਬਾ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਸੁਹਬਤੇ ਮੀ ਬਾਇਦਤ ।
बा बज़ुरगां सुहबते मी बाइदत ।

तस्य आशीर्वादात् जगत् तस्य जनानां च बहु लाभः अभवत् । (७१) ९.

ਅਜ਼ ਹੁਮਾ ਅੱਵਲ ਹਮੀਂ ਮੀ ਬਾਇਦਤ ।੨੯੯।
अज़ हुमा अवल हमीं मी बाइदत ।२९९।

तस्य हस्ते द्वे हीरकौ सूर्यसदृशे तेजस्वी।

ਕਾਦਰਿ ਮੁਤਲਿਕ ਬਕੁਦਰਤ ਜ਼ਾਹਿਰ ਅਸਤ ।
कादरि मुतलिक बकुदरत ज़ाहिर असत ।

एकः उपकारं प्रतिपादयति अपरः आपदं क्रोधं च। (७२) ९.

ਦਰਮਿਆਨਿ ਕੁਦਰਤਿ ਖ਼ੁਦ ਕਾਦਰ ਅਸਤ ।੩੦੦।
दरमिआनि कुदरति क़ुद कादर असत ।३००।

प्रथमस्य (हीरकस्य) कारणात् अयं लोकः सत्यस्य प्रदर्शनं भवति,

ਕਾਦਰੋ ਕੁਦਰਤ ਬਹਮ ਆਮੇਖ਼ਤੰਦ ।
कादरो कुदरत बहम आमेक़तंद ।

तथा, द्वितीयः सर्वान् अन्धकारं अत्याचारं च दूरीकर्तुं समर्थः अस्ति। (७३) ९.

ਆਂ ਮਤਾਇ ਗ਼ੈਰ ਹੱਕ ਰਾ ਰੇਖ਼ਤੰਦ ।੩੦੧।
आं मताइ ग़ैर हक रा रेक़तंद ।३०१।

तेन संसारात्सर्वं तमः क्रूरता च परिहृता ।

ਪਸ ਤੁਰਾ ਹਮ ਬਾਇਦ ਐ ਯਾਰਿ ਅਜ਼ੀਜ਼ ।
पस तुरा हम बाइद ऐ यारि अज़ीज़ ।

तथा, तस्यैव कारणात् सर्वं जगत् गन्धेन आनन्देन च परिपूर्णं भवति। (७४) ९.

ਹੱਕ ਕੁਦਾਮ ਵਾ ਤੂ ਕੁਦਾਮੀ ਕੁਨ ਤਮੀਜ਼ ।੩੦੨।
हक कुदाम वा तू कुदामी कुन तमीज़ ।३०२।

तस्य मुखं दिव्य-उत्कर्षेण प्रज्वलितम्, .

ਗਰ ਤੂ ਵਾਸਿਲ ਗਸ਼ਤਾਈ ਦਰ ਜ਼ਾਤਿ ਊ ।
गर तू वासिल गशताई दर ज़ाति ऊ ।

अकालपुरखस्य च तेजसा तस्य शरीरं शाश्वतम्। (७५) ९.

ਗ਼ੈਰ ਹਰਫ਼ਿ ਬੰਦਗੀ ਦੀਗਰ ਮਗੂ ।੩੦੩।
ग़ैर हरफ़ि बंदगी दीगर मगू ।३०३।

बृहत् वा लघु वा, उच्चं वा नीचं वा, सर्वं तस्य द्वारे,

ਈਂ ਹਮਾ ਅਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਈਂ ਬੰਦਗੀਸਤ ।
ईं हमा अज़ दौलति ईं बंदगीसत ।

दासाः सेवकाः च प्रणताः शिरसा स्थिताः सन्ति। (७६) ९.

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬੇ-ਬੰਦਗੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗਸਿਤ ।੩੦੪।
ज़िंदगी बे-बंदगी शरमिंदगसित ।३०४।

राजानो वा याचकाः वा सर्वे तस्य दयायाः लाभं लभन्ते।

ਹੱਕ ਤਾਅਲਾ ਬੰਦਗੀ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਅਸਤ ।
हक ताअला बंदगी फ़रमूदा असत ।

स्वर्गा वा पार्थिवाः वा सर्वे तस्य कारणात् आदरणीयाः भवन्ति। (७७) ९.

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਬੰਦਾ ਸ਼ੁਦ ਆਸੂਦਾ ਅਸਤ ।੩੦੫।
हर कसे कू बंदा शुद आसूदा असत ।३०५।

वृद्धाः वा युवानः वा सर्वेषां इच्छाः तस्मात् सिद्धाः भवन्ति ।

ਚੂੰ ਅਨਅਲਹੱਕ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਦ ।
चूं अनअलहक बर ज़ुबां इज़हार करद ।

बुद्धिमान् वा भोला वा सर्वे तस्य कारणात् शुभं, सद्गुणं, दानं च कर्तुं समर्थाः भवन्ति। (७८) ९.

ਸ਼ਰਆ ਆਂ ਮਨਸੂਰ ਰਾ ਬਰ-ਦਾਰ ਕਰਦ ।੩੦੬।
शरआ आं मनसूर रा बर-दार करद ।३०६।

तेन सत्गुज्जं कलजुग्गयुगे एवं प्रकारेण आनयितम्

ਮਸਤੀਏ ਹੱਕ ਮਾਅਨੀਇ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਅਸਤ ।
मसतीए हक माअनीइ हुशिआरी असत ।

स च कुमाराः वृद्धाः सर्वे शिष्याः सत्यानुयायिनः च अभवन्। (७९) ९.

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਰਾ ਖ਼ਾਬ ਹਮ ਬੇਦਾਰੀ ਅਸਤ ।੩੦੭।
आरिफ़ां रा क़ाब हम बेदारी असत ।३०७।

सर्वं मिथ्यावादं च धोखाधड़ीं च निष्कासितम्,

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਬੇ-ਅਦਬ ਯਾਬਦ ਸਜ਼ਾ ।
दर हकीकत बे-अदब याबद सज़ा ।

तथा, तीव्र-अन्धकार-रात्रिः तेजः उत्सर्जयन् उज्ज्वलः अभवत्। (८०) ९.

ਚੂੰ ਆਦਬ ਅਮਦ ਹਮਾ ਰਾ ਰਹਾਨੁਮਾ ।੩੦੮।
चूं आदब अमद हमा रा रहानुमा ।३०८।

राक्षसासुरदोषेभ्यः जगत् मुक्त्वा पवित्रं कृतवान् ।

ਗਰ ਤੂ ਸਰ ਤਾ ਪਾ ਹਮਾ ਹੱਕ ਗਸ਼ਤਾਈ ।
गर तू सर ता पा हमा हक गशताई ।

स च पृथिव्याः सर्वान् तमः अत्याचारः च रजःरूपेण न्यूनीकृतवान्। (८१) ९.

ਵਾਸਿਲਿ ਬੇ-ਚੂਨਿ ਮੁਤਲਿਕ ਗਸ਼ਤਾਈ ।੩੦੯।
वासिलि बे-चूनि मुतलिक गशताई ।३०९।

तस्य कारणेन संसारस्य कृष्णरात्रिः प्रदीप्ता अभवत्,

ਬਾਜ਼ ਰਾਹਿ ਬੰਦਗੀ ਦਰ ਪੇਸ਼ ਗੀਰ ।
बाज़ राहि बंदगी दर पेश गीर ।

तथा, तस्य कारणात् अधिकं अत्याचारिणः न अवशिष्टाः। (८२) ९.

ਬੰਦਾਇ ਊ ਬਾਸ਼ ਵਾ ਰਾਹਿ ਖੇਸ਼ ਗੀਰ ।੩੧੦।
बंदाइ ऊ बाश वा राहि खेश गीर ।३१०।

तस्य प्रज्ञादृष्टिकोणात् अलंकृतोऽयं संसारः,

ਦਰ ਹਮਾ ਹਾਲਤ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਜ਼ਰ ਬਬੀਂ ।
दर हमा हालत क़ुदा हाज़र बबीं ।

तथा, तस्य कारणेन एव बुद्धिः प्रत्येकं स्तरं उत्तेजितं भवति, रागेण च विस्फोटयति। (८३) ९.

ਹਾਜ਼ਿਰੋ ਨਾਜ਼ਿਰ ਹਮਾਂ ਨਾਜ਼ਿਰ ਬਬੀਂ ।੩੧੧।
हाज़िरो नाज़िर हमां नाज़िर बबीं ।३११।

तस्य सर्वं पतिव्रता शरीरं सर्वं नेत्रं चक्षुः केवलम्,

ਦਰ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਜੁਜ਼ ਅਦਬ ਤਾਅਲੀਮ ਨੀਸਤ ।
दर राहि हक जुज़ अदब ताअलीम नीसत ।

तथा, तस्य दृष्टेः पुरतः समग्राः भूताः भविष्याः च घटनाः प्रकटिताः भवन्ति। (८४) ९.

ਤਾਲਿਬਿ ਊ ਰਾ ਬਜੁਜ਼ ਤਸਲੀਮ ਨੀਸਤ ।੩੧੨।
तालिबि ऊ रा बजुज़ तसलीम नीसत ।३१२।

जगतः रहस्यानि सर्वाणि तस्य प्रतीयमानानि सन्ति।

ਤਾਲਿਬਾਨਿ ਹੱਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾ ਅਦਬ ।
तालिबानि हक हमेशा बा अदब ।

तथा, काण्डस्य शुष्ककाष्ठमपि तस्य बलेन फलं दातुं आरभते। (८५) ९.

ਬਾ ਅਦਬ ਬਾਸ਼ੰਦ ਅੰਦਰ ਯਾਦਿ ਰੱਬ ।੩੧੩।
बा अदब बाशंद अंदर यादि रब ।३१३।

तारा वा आकाशाः सर्वे तस्य प्रजाः,

ਬੇਅਦਬ ਰਾ ਕੈ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਸ਼ਾਂ ਖ਼ਬਰ ।
बेअदब रा कै ज़ि राहि शां क़बर ।

उच्चनीचः सर्वे तस्य प्रबन्धने नियन्त्रणे च सन्ति । (८६) ९.

ਬੇਅਦਬ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬੇ-ਅਸਰ ।੩੧੪।
बेअदब अज़ हक हमेशां बे-असर ।३१४।

रजः वा अग्निः वा वायुः वा जलं वा ।

ਬੇਅਦਬ ਹਰਗਿਜ਼ ਬ-ਹੱਕ ਰਾਹਿ ਨਯਾਫ਼ਤ ।
बेअदब हरगिज़ ब-हक राहि नयाफ़त ।

उज्ज्वलसूर्यं वा नक्षत्रसंयुक्तं चन्द्रं वा, (८७) ।

ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਰੀਚ ਗੁਮਰਾਹੇ ਨਯਾਫ਼ਤ ।੩੧੫।
राहि हक रा रीच गुमराहे नयाफ़त ।३१५।

आकाशं ब्रह्माण्डं वा, पार्थिवाः पृथिवी वा (वयं वदामः) सर्वे तस्य दासाः;

ਹਾਦੀਏ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦ ਅਦਬ ।
हादीए राहि क़ुदा आमद अदब ।

सर्वे तस्य पुरतः प्रणम्य शिरसा स्थिताः सेवितुं इच्छुकाः। (८८) ९.

ਬੇ-ਅਦਬ ਖ਼ਾਲੀ-ਸਤ ਅਜ਼ ਅਲਤਾਫ਼ਿ ਰੱਬ ।੩੧੬।
बे-अदब क़ाली-सत अज़ अलताफ़ि रब ।३१६।

अण्डा-नाल-बहिः आर्द्र-ताप-जाः दश इन्द्रिय-प्रजनन-अङ्गाः ।

ਬੇ-ਅਦਬ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਕੈ ਦਾਨਦਸ਼ ।
बे-अदब राहि क़ुदा कै दानदश ।

सर्वे तस्य ध्यानं पूजां च विशेषं विचारयन्ति। (८९) ९.

ਹਰ ਕਿਰਾ ਕਹਿਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀਰਾਨਦਸ਼ ।੩੧੭।
हर किरा कहिरि क़ुदा मीरानदश ।३१७।

प्रज्ञास्तम्भः तस्मात् दुर्गं प्राप्तवान्,

ਦਰ ਪਨਾਹਿ ਸਾਇਆਇ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ।
दर पनाहि साइआइ मरदानि हक ।

तस्य च कारणात् दानानाम् आधारः सीमेण्टयुक्तः, दृढः च अभवत्। (९०) ९.

ਗਰ ਰਵੀ ਆਂ ਜਾ ਅਦਬ ਯਾਬੀ ਸਬਕ ।੩੧੮।
गर रवी आं जा अदब याबी सबक ।३१८।

तस्यैव कारणात् सत्यस्य आधाराः दृढतराः अभवन्,

ਬੇ ਅਦਬ ਈਂਜਾ ਅਦਬ ਆਮੋਜ਼ ਸ਼ੁਦ ।
बे अदब ईंजा अदब आमोज़ शुद ।

तथा, तस्य तेजः तेजश्च जगत् प्रकाशं प्राप्तवान्। (९१) ९.

ਈਂ ਚਰਾਗ਼ਿ ਗੁਲ ਜਹਾਂ ਅਫ਼ਰੋਜ਼ ਸ਼ੁਦ ।੩੧੯।
ईं चराग़ि गुल जहां अफ़रोज़ शुद ।३१९।

यथार्थवादस्य सत्यस्य च अलङ्कृतं सौन्दर्यं लालित्यं च

ਐ ਖ਼ੁਦਾ ਹਰ ਬੇ ਅਦਬ ਰਾ ਦਿਹ ਅਦਬ ।
ऐ क़ुदा हर बे अदब रा दिह अदब ।

अस्मात् जगतः सर्वान् अन्धकारं अत्याचारं च दूरीकर्तुं समर्थः अभवत्, स्वच्छं च सतीं च कृतवान्। (९२) ९.

ਤਾ ਗੁਜ਼ਾਰਦ ਉਮਰ ਰਾ ਦਰ ਯਾਦਿ ਰੱਬ ।੩੨੦।
ता गुज़ारद उमर रा दर यादि रब ।३२०।

न्यायस्य, न्यायस्य, न्यायस्य च मुखं स्फुरति स्म,

ਗਰ ਬਯਾਬੀ ਲੱਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਊ ।
गर बयाबी लज़ते अज़ यादि ऊ ।

तथा, क्रूरतायाः आक्रोशस्य च हृदयं कुण्ठितं भस्म दग्धं च अभवत्। (९३) ९.

ਜ਼ਿੰਦਾ ਬਾਸ਼ੀ ਦਾਇਮਾ ਐ ਨੇਕ-ਖੂ ।੩੨੧।
ज़िंदा बाशी दाइमा ऐ नेक-खू ।३२१।

अत्याचारिणः आधाराः उद्धृताः, २.

ਈਂ ਵਜੂਦਿ ਖ਼ਾਕ ਰਾ ਕਾਇਮ ਬਦਾਂ ।
ईं वजूदि क़ाक रा काइम बदां ।

तथा, न्यायस्य, निष्पक्षक्रीडायाः च शिरः उन्नतः, उच्चैः च उन्नतः आसीत्। (९४) ९.

ਕਾਇਮ ਆਮਦ ਸ਼ੌਕਿ ਊ ਦਰ ਹਿਰਜ਼ਿ ਜਾਂ ।੩੨੨।
काइम आमद शौकि ऊ दर हिरज़ि जां ।३२२।

सः प्रसाद-आशीर्वाद-लतान् पोषयितुं वर्षा मेघः,

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀਏ ਜਾਂ ਬਵਦ ।
शौकि मौला ज़िंदगीए जां बवद ।

तथा, चमत्कारस्य उदारतायाः च आकाशस्य सूर्यः। (९५) ९.

ਯਾਦਿ ਊ ਸਰਮਾਆਇ ਈਮਾਂ ਬਵਦ ।੩੨੩।
यादि ऊ सरमाआइ ईमां बवद ।३२३।

आशीर्वादोदारोद्यानानां सघनः मेघः,

ਸ਼ੌਕਿ ਊ ਦਰ ਹਰ ਦਿਲੇ ਕੈ ਜਾ ਕੁਨਦ ।
शौकि ऊ दर हर दिले कै जा कुनद ।

तथा, सः उपहारदानस्य जगतः प्रबन्धनम् अस्ति। (९६) ९.

ਦਰ ਵਜੂਦਿ ਖ਼ਾਕ ਕੈ ਮਾਵਾ ਕੁਨਦ ।੩੨੪।
दर वजूदि क़ाक कै मावा कुनद ।३२४।

दानसागरः करुणसमुद्रः च ।

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਮਰ ਤੁਰਾ ਚੂੰ ਦਸਤਦਾਦ ।
शौकि मौला मर तुरा चूं दसतदाद ।

तथा, सः बृहत्तापूर्णः मेघः, उदारतायाः वर्षा च अस्ति। (९७) ९.

ਦੌਲਤਿ ਦਾਇਮ ਬਦਸਤਤ ਦਰ-ਫ਼ਤਾਦ ।੩੨੫।
दौलति दाइम बदसतत दर-फ़ताद ।३२५।

सुखदमिदं जगत् तस्यैव निवसति ।

ਖ਼ਾਕਿ ਰਾਹਸ਼ ਸੁਰਮਾਇ ਸਰ ਅਸਤ ।
क़ाकि राहश सुरमाइ सर असत ।

तथा, प्रजाः तृप्ताः सुखिनः च सन्ति तथा च तस्य कारणेन देशः सुखी भवति। (९८) ९.

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਰਾ ਬਿਹ ਜ਼ ਤਾਜ਼ੋ ਅਫ਼ਸਰ ਅਸਤ ।੩੨੬।
आरिफ़ां रा बिह ज़ ताज़ो अफ़सर असत ।३२६।

सामान्यनागरिकात् आरभ्य समग्रसेनापर्यन्तं, वस्तुतः च समग्रं जगत्

ਦੌਲਤਿ ਦੁਨਿਆ ਨਭਬਾਸ਼ਦ ਪਾਇਦਾਰ ।
दौलति दुनिआ नभबाशद पाइदार ।

अस्य आर्यतारकस्य आज्ञां अनुसरणं कुर्वन्तु। (९९) ९.

ਦਰ ਤਰੀਕਿ ਆਰਿਫ਼ਾਨਿ ਹੱਕ ਗੁਜ਼ਾਰ ।੩੨੭।
दर तरीकि आरिफ़ानि हक गुज़ार ।३२७।

तस्य करुणाप्रसादात् संसारस्य मनोरथाः सिद्धाः भवन्ति,

ਯਾਦਿ ਊ ਲਾਜ਼ਿਮ ਬਵਦ ਦਾਇਮ ਤੁਰਾ ।
यादि ऊ लाज़िम बवद दाइम तुरा ।

तथा, तस्य कारणेन एव उभौ लोकौ क्रमबद्धप्रबन्धनेन नियमेन च कार्यं कुर्वतः। (१००) ९.

ਜ਼ਿਕਰਿ ਊ ਕਾਇਮ ਕੁਨਦ ਕਾਇਮ ਤੁਰਾ ।੩੨੮।
ज़िकरि ऊ काइम कुनद काइम तुरा ।३२८।

ईश्वरः तस्मै प्रत्येकस्य समस्यायाः समाधानं दत्तवान्,

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਦਾਰੰਦ ਬਾ ਇਰਫ਼ਾਨਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।
आरिफ़ां दारंद बा इरफ़ानि क़ेश ।

तथा, सः प्रत्येकं सम्मुखीकरणे महत्तमान् अत्याचारिणः अपि पराजितवान्। (१०१) ९.

ਹਾਸਲਿ ਇਰਫ਼ਾਂ ਦਰੂਨਿ ਜਾਨਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।੩੨੯।
हासलि इरफ़ां दरूनि जानि क़ेश ।३२९।

भव्यप्रसादशासनस्य राजा, .

ਮਸਨਦਿ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬੇ-ਜ਼ਵਾਲ ।
मसनदि शौकि इलाही बे-ज़वाल ।

तथा, सः पूज्यपदवीकाव्यसंकलनस्य स्वामी अस्ति। (१०२) ९.

ਵਰਨਾ ਬੀਨੀ ਪੁਰ ਜ਼ਵਾਲੇ ਹਰ ਕਮਾਲ ।੩੩੦।
वरना बीनी पुर ज़वाले हर कमाल ।३३०।

चमत्कारस्य, स्थितिस्य च भव्यतायाः वैभवस्य च रत्नम्,

ਬੇ-ਜ਼ਵਾਲ ਆਮਦ ਕਮਾਲਿ ਜ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ।
बे-ज़वाल आमद कमालि ज़ौकि हक ।

कान्तिं सतीं च तेजसा आशीषयति। (१०३) ९.

ਤਾ ਕਿ ਯਾਬਦ ਜ਼ੱਰਾ ਅਜ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ।੩੩੧।
ता कि याबद ज़रा अज़ शौकि हक ।३३१।

आदरस्य मानस्य च पाषाणानां तेजः ।

ਹਰ ਕਸੇ ਕੂ ਯਾਫ਼ਤ ਊ ਜਾਵੀਦ ਸ਼ੁਦ ।
हर कसे कू याफ़त ऊ जावीद शुद ।

तथा, वृद्धत्वस्य पूजनस्य च सूर्यप्रकाशः। (१०४) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਸਾਹਿਬਿ ਉਮੀਦ ਸ਼ੁਦ ।੩੩੨।
दर हकीकत साहिबि उमीद शुद ।३३२।

आशीषं करोति आदरस्य स्थितिं च सुखी स्वभावेन,

ਚੂੰ ਉਮੀਦਸ਼ ਸੂਰਤਿ ਹਾਸਲ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।
चूं उमीदश सूरति हासल ग्रिफ़त ।

तथा, सः आदरस्य प्रौढतायाः च ध्वजं आकाशे उच्चैः उत्थापयति।(105)

ਜ਼ੱਰਾ ਅਜ਼ ਸ਼ੌਕ ਜਾ ਦਰ ਦਿਲ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।੩੩੩।
ज़रा अज़ शौक जा दर दिल ग्रिफ़त ।३३३।

आशीर्वादौदार्यसमुद्रस्य मौक्तिकम् ।

ਆਬਿ ਹੈਵਾਂ ਮੀਚਕਦ ਅਜ਼ ਮੂਇ ਊ ।
आबि हैवां मीचकद अज़ मूइ ऊ ।

तथा, आशीर्वाददान-अर्पण-आकाशे चन्द्रः। (१०६) ९.

ਜ਼ਿੰਦਾ ਮੀਗਰਦਦ ਜਹਾਂ ਅਜ਼ ਬੂਇ ਊ ।੩੩੪।
ज़िंदा मीगरदद जहां अज़ बूइ ऊ ।३३४।

अनुग्रहकरुणाक्षेत्रस्य निरीक्षकः निरीक्षकः च ।

ਐ ਜ਼ਹੇ ਇਮਸਾਨ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ।
ऐ ज़हे इमसान कि हक रा याफ़ता ।

तथा, उभयोः लोकयोः कार्यकर्मणां सामान्यप्रबन्धकः। (१०७) ९.

ਰੂ ਜ਼ ਯਾਦਿ ਗੈਰਿ ਹੱਕ ਬਰ-ਤਾਫ਼ਤਾ ।੩੩੫।
रू ज़ यादि गैरि हक बर-ताफ़ता ।३३५।

आकाशस्य पीतले स्वभावं (सुवर्णं) परिवर्तयितुं रसायनम् अस्ति।

ਦਰ ਲਿਬਾਸਿ ਦੁਨਿਯਵੀ ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਅਜ਼ਾਂ ।
दर लिबासि दुनियवी फ़ारिग़ अज़ां ।

सः न्यायस्य प्रेमस्य च मुखस्य सुखदः स्वभावः अस्ति। (१०८) ९.

ਹਮਚੂ ਜ਼ਾਤਿਸ਼ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਰਾ ਊ ਨਿਹਾਂ ।੩੩੬।
हमचू ज़ातिश आशिकां रा ऊ निहां ।३३६।

मानधनपदार्थोपकारकः, २.

ਜ਼ਾਹਿਰਿਸ਼ ਦਰ ਕੈਦਿ ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ਹਸਤ ।
ज़ाहिरिश दर कैदि मुशति क़ाक हसत ।

तथा, आज्ञामहात्म्यनेत्रप्रकाशः। (१०९) ९.

ਬਾਤਨਿ ਊ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾਇ ਪਾਕ ਹਸਤ ।੩੩੭।
बातनि ऊ बा क़ुदाइ पाक हसत ।३३७।

स स्वर्गोद्यानानां प्रातःकाले सुगन्धः,

ਜ਼ਾਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮਾਇਲਿ ਫਰਜ਼ੰਦੋ ਜ਼ਨ ।
ज़ाहिर अंदर माइलि फरज़ंदो ज़न ।

तथा, सः उदारतायाः वृक्षस्य कृते नव अंकुरितफलम् अस्ति। (११०) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ।੩੩੮।
दर हकीकत बा क़ुदाइ क़ेशतन ।३३८।

मासवर्षाणां कफानां छटाकरणं सः ।

ਜ਼ਾਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮਾਇਲਿ ਹਿਰਸੋ ਹਵਾ ।
ज़ाहिर अंदर माइलि हिरसो हवा ।

तथा, सः मानवैभवस्य ऊर्ध्वतायाः आकाशः (सीमा) अस्ति। (१११) ९.

ਬਾਤਨਿ ਊ ਪਾਕ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।੩੩੯।
बातनि ऊ पाक अज़ यादि क़ुदा ।३३९।

शूरः, शक्तिशालिनः, युद्धे विजयी शूरः च ।

ਜ਼ਾਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮਾਇਲਿ ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰ ।
ज़ाहिर अंदर माइलि असपो शुतर ।

तथा, न्यायपुष्पस्य गन्धः वर्णाः च। (११२) ९.

ਬਾਤਨਸ਼ ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਜ਼ ਕੈਦਿ ਸ਼ੋਰੋ ਸ਼ਰ ।੩੪੦।
बातनश फ़ारिग़ ज़ कैदि शोरो शर ।३४०।

सः उदारतालोकः आशीर्वादविश्वः च,

ਜ਼ਾਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮਾਇਲਿ ਸੀਮੋ ਜ਼ਰ ਅਸਤ ।
ज़ाहिर अंदर माइलि सीमो ज़र असत ।

तथा, सः दानसमुद्रः प्रसादस्य दयालुतायाः च गहनः समुद्रः। (११३) ९.

ਬਾਤਨ ਅੰਦਰ ਸਾਹਿਬਿ ਬਹਿਰੋ ਬਰ ਅਸਤ ।੩੪੧।
बातन अंदर साहिबि बहिरो बर असत ।३४१।

उच्छ्रितः आकाशः चयनितानां च प्रमुखः,

ਰਫ਼ਤਾ ਰਫ਼ਤਾ ਬਾਤਨਸ਼ ਜ਼ਾਹਿਰ ਸ਼ੁਦਾ ।
रफ़ता रफ़ता बातनश ज़ाहिर शुदा ।

आशीर्वादस्फुटितमेघः विद्यासूर्यः | (११४) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਤਿਬਲਾਇ ਅੰਬਰ ਸ਼ੁਦਾ ।੩੪੨।
दर हकीकत तिबलाइ अंबर शुदा ।३४२।

स सत्यसंवादस्य ललाटस्य ज्योतिः, .

ਜ਼ਾਹਿਰੋ ਬਾਤਨ ਸ਼ੁਦਾ ਯਕਸਾਨਿ ਊ ।
ज़ाहिरो बातन शुदा यकसानि ऊ ।

तथा, न्यायस्य न्यायस्य च मुखस्य कान्तिः। (११५) ९.

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਬੰਦਾਇ ਫ਼ਰਮਾਨਿ ਊ ।੩੪੩।
हर दो आलम बंदाइ फ़रमानि ऊ ।३४३।

सः दीर्घविवाहरात्रौ सङ्गमस्य प्रज्वलितः तैलदीपः,

ਹਮ ਬਦਿਲ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਵਾ ਰਾ ਜ਼ੁਬਾਂ ।
हम बदिल यादि क़ुदा वा रा ज़ुबां ।

तथा, महत्त्व-आर्य-सम्मान-कीर्ति-उद्यानस्य वसन्तः सः अस्ति।(116)

ਈਂ ਜ਼ੁਬਾਨਸ਼ ਦਿਲ ਸ਼ੁਦਾ ਦਿਲ ਸ਼ੁਦ ਜ਼ੁਬਾਂ ।੩੪੪।
ईं ज़ुबानश दिल शुदा दिल शुद ज़ुबां ।३४४।

सः न्यायस्य न्यायस्य च वलयस्य रत्नम्,

ਵਾਸਿਲਾਨਿ ਹੱਕ ਚੁਨੀਂ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਅੰਦ ।
वासिलानि हक चुनीं फ़रमूदा अंद ।

तथा, सः दयालुप्रसादवृक्षस्य फलम्। (११७) ९.

ਬੰਦਾ ਹਾ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਆਸੂਦਾ ਅੰਦ ।੩੪੫।
बंदा हा दर बंदगी आसूदा अंद ।३४५।

स करुणा-बृहत्-खानस्य हीरकम् ।

ਸਾਹਿਬੀ ਬਾਸ਼ਦ ਮੁਸੱਲਮ ਸ਼ਾਹ ਰਾ ।
साहिबी बाशद मुसलम शाह रा ।

तथा, सः एव प्रकाशः यः वरान् कृतज्ञतां च ददाति। (११८) ९.

ਕੁਰਨਸ਼ਿ ਮਨ ਸਾਲਿਕਿ ਈਂ ਰਾਹ ਰਾ ।੩੪੬।
कुरनशि मन सालिकि ईं राह रा ।३४६।

सः अद्वितीयस्य प्राइमलेश्वरस्य लतानां आर्द्रता अस्ति,

ਸਾਲਾਕਿ ਈਂ ਰਾਹ ਬਮੰਜ਼ਲ ਰਾਹ ਯਾਫ਼ਤ ।
सालाकि ईं राह बमंज़ल राह याफ़त ।

तथा, स एव एकैकस्य उद्यानस्य गन्धः। (११९) ९.

ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰਿ ਦਿਲ ਆਗਾਹ ਯਾਫ਼ਤ ।੩੪੭।
हासिलि उमरि दिल आगाह याफ़त ।३४७।

स रणक्षेत्रेषु गर्जन् सिंहः, तथा...

ਬੰਦਾ ਹਾ ਰਾ ਬੰਦਗੀ ਦਰਕਾਰ ਹਸਤ ।
बंदा हा रा बंदगी दरकार हसत ।

सः एव मेघः यः सुखदसामाजिकसांस्कृतिकपक्षे मौक्तिकरत्नवृष्टिं करोति(१२०)

ਜਾਮਿ ਸ਼ੌਕਿ ਬੰਦਗੀ ਸਰਸ਼ਾਰ ਹਸਤ ।੩੪੮।
जामि शौकि बंदगी सरशार हसत ।३४८।

महान् अश्ववाहनः युद्धक्षेत्रेषु, तथा...

ਸਾਹਿਬੀ ਜ਼ੇਬਦ ਖ਼ੁਦਾਇ ਪਾਕ ਰਾ ।
साहिबी ज़ेबद क़ुदाइ पाक रा ।

सः शत्रून् पातयन् जातिः प्रसिद्धः अस्ति। (१२१) ९.

ਆਂ ਕਿ ਜ਼ੀਨਤ ਦਾਦ ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ਰਾ ।੩੪੯।
आं कि ज़ीनत दाद मुशति क़ाक रा ।३४९।

स युद्धाब्धौ क्षुब्धः मगरः, तथा...

ਸ਼ੌਕ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕਸ਼ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਕਰਦ ।
शौक अज़ यादि हकश मुमताज़ करद ।

शत्रुहृदयं बाणमुस्तकैः (१२२) वेधितुं समर्थः ।

ਸਰ ਫ਼ਰਾਜ਼ੋ ਸਾਹਿਬਿ ਹਰ ਰਾਜ਼ ਕਰਦ ।੩੫੦।
सर फ़राज़ो साहिबि हर राज़ करद ।३५०।

सः गालापक्षस्य प्रासादानां दीप्तः सूर्यः, .

ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਰੌਣਕ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।
मुशति क़ाक अज़ यादि हक रौणक ग्रिफ़त ।

तथा, सः युद्धाग्राणां श्वसन् सर्पः अस्ति। (१२३) ९.

ਬਸਕਿ ਦਰ ਦਿਲ ਸ਼ੌਕਿ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ ।੩੫੧।
बसकि दर दिल शौकि यादि हक ग्रिफ़त ।३५१।

सः पौराणिकः पक्षी हुमा, यस्य छाया भाग्यम् आनयति, योग्यतायाः कौशलस्य च ऊर्ध्वतायाः,

ਐ ਜ਼ਹੇ ਕਾਦਰ ਕਿ ਅਜ਼ ਯੱਕ ਕਤਰਾ ਆਬ ।
ऐ ज़हे कादर कि अज़ यक कतरा आब ।

तथा, स्तुति-आदर्शवाद-उन्नतानां दीप्तचन्द्रः। (१२४) ९.

ਖ਼ਾਕ ਰਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਕੁਨਦ ਚੂੰ ਆਫ਼ਤਾਬ ।੩੫੨।
क़ाक रां रौशन कुनद चूं आफ़ताब ।३५२।

सः उद्यानस्य पुष्पाणां अलङ्कारः अस्ति यः पोषणं प्रदाति

ਐ ਜ਼ਹੇ ਖ਼ਾਕੇ ਕਿ ਨੂਰ-ਅਫ਼ਰੋਜ਼ ਸ਼ੁਦ ।
ऐ ज़हे क़ाके कि नूर-अफ़रोज़ शुद ।

मुख्यपोतस्य हृदयस्य चक्षुषः प्रकाशः। (१२५) ९.

ਈਂ ਸਆਦਤ ਹਾ ਨਸੀਬ ਅੰਦੋਜ਼ ਸ਼ੁਦ ।੩੫੩।
ईं सआदत हा नसीब अंदोज़ शुद ।३५३।

महिमा-अलंकार-उद्यान-नव-पुष्पं, तथा

ਐ ਜ਼ਹੇ ਕੁਦਰਤ ਕਿ ਹੱਕ ਬਾਰ ਆਵੁਰਦ ।
ऐ ज़हे कुदरत कि हक बार आवुरद ।

सः उत्थान-अवस्थानां गणितात् परः अस्ति। (१२६) ९.

ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕੀ ਰਾ ਬਗੁਫ਼ਤਾਰ ਆਵੁਰਦ ।੩੫੪।
मुशति क़ाकी रा बगुफ़तार आवुरद ।३५४।

शाश्वतस्य अमरस्य देशस्य वा प्रदेशस्य वा पालकः, च

ਹਾਸਲਿ ਈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
हासलि ईं ज़िंदगी यादि क़ुदा-सत ।

ज्ञानप्रत्ययमाश्रितः स उभयलोकेषु एक एव सत्त्वः। (१२७) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਚਸ਼ਮੇ ਕਿ ਬਰ ਹੱਕ ਮੁਬਤਲਾ-ਸਤ ।੩੫੫।
ऐ ज़हे चशमे कि बर हक मुबतला-सत ।३५५।

सर्वेषां भविष्यद्वादिनां सर्वेषां च सन्तानाम् अस्ति

ਐ ਜ਼ਹੇ ਦਿਲ ਕਿ ਅੰਦਰਸ਼ ਸ਼ੌਕਸ਼ ਬਵਦ ।
ऐ ज़हे दिल कि अंदरश शौकश बवद ।

सर्वे सूफी, मुस्लिम मीमांसकाः, संयमं कुर्वन्तः धार्मिकाः च प्रणामं कृतवन्तः (१२८) ।

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਸਾਹਿਬਿ ਜ਼ੌਕਸ਼ ਬਵਦ ।੩੫੬।
दर हकीकत साहिबि ज़ौकश बवद ।३५६।

तस्य द्वारस्य रजसा अत्यन्तं विनयेन शिरः नत्वा, तथा

ਆਂ ਜ਼ਹੇ ਸਰ ਕੂ ਬਰਾਹਿਸ਼ ਦਰ ਸਜੂਦ ।
आं ज़हे सर कू बराहिश दर सजूद ।

तस्य पादयोः पतिताः सर्वथा आदरेन, मानेन च। (१२९) ९.

ਹਮ ਚੂੰ ਚੌਗਾਂ ਗੁਏ ਸ਼ੌਕਸ਼ ਦਰ ਰਬੂਦ ।੩੫੭।
हम चूं चौगां गुए शौकश दर रबूद ।३५७।

वयं वृद्धानां विषये वदामः वा निश्चिन्ता मुस्लिम तपस्विनां विषये वा,

ਐ ਜ਼ਹੇ ਦਸਤੇ ਕਿ ਵਸਫ਼ਸ਼ ਊ ਨਵਿਸ਼ਤ ।
ऐ ज़हे दसते कि वसफ़श ऊ नविशत ।

कुतबं वा सम्मतं वा पतिव्रताभिप्रायैः वदामः ॥१३०॥

ਐ ਜ਼ਹੇ ਪਾਏ ਕੂ ਦਰ ਕੂਇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ।੩੫੮।
ऐ ज़हे पाए कू दर कूइश गुज़शत ।३५८।

किं वयं सिद्धानां वा नाथानां वा (ये श्वसनं नियन्त्र्य आयुः दीर्घं कुर्वन्ति), अथवा उच्चपदवीधारिणां मुस्लिनसन्तानाम् गौससमूहस्य विषये वदामः, अथवा भविष्यद्वादिनां विषये वदामः, तथा च

ਆਂ ਜ਼ਬਾਨੇ ਬਿਹ ਕਿ ਜ਼ਿਕਰਿ ਊ ਕੁਨਦ ।
आं ज़बाने बिह कि ज़िकरि ऊ कुनद ।

पुण्यानां वा सन्यासीनां वा वदामः, नृपाणां वा याचकानां वा (१३१) ।

ਖ਼ਾਤਰੇ ਆਂ ਬਿਹ ਕਿ ਫ਼ਿਕਰਿ ਊ ਕੁਨਦ ।੩੫੯।
क़ातरे आं बिह कि फ़िकरि ऊ कुनद ।३५९।

सर्वे तस्य नाम दासाः दासाः, च

ਦਰ ਹਮਾ ਉਜ਼ਵੇ ਕਿ ਊ ਅੰਦਰ ਤਨਸਤ ।
दर हमा उज़वे कि ऊ अंदर तनसत ।

ते सर्वे तस्य कामकामानां पूर्तये अत्यन्तं उद्विग्नाः । (१३२) ९.

ਸ਼ੌਕਿ ਊ ਅੰਦਰ ਸਰਿ ਮਰਦੋ ਜ਼ਨ ਅਸਤ ।੩੬੦।
शौकि ऊ अंदर सरि मरदो ज़न असत ।३६०।

दैवश्च प्रकृतिश्च तस्य वशीभूतौ, तथा च

ਆਰਜ਼ੂਏ ਜੁਮਲਾ ਸ਼ੂਇ ਊ ਬਵਦ ।
आरज़ूए जुमला शूइ ऊ बवद ।

आकाशः पृथिवी च तस्य सेवायां (सदा) सज्जौ स्तः। (१३३) ९.

ਸ਼ੌਕਿ ਊ ਆਗੁਸ਼ਤਾ ਦਰ ਹਰ ਮੂ ਬਵਦ ।੩੬੧।
शौकि ऊ आगुशता दर हर मू बवद ।३६१।

उभौ सूर्यचन्द्रौ तस्य द्वारे याचकौ, च

ਗਰ ਤੂ ਖ਼ਾਹੀ ਸਾਹਿਬਿ ਇਰਫ਼ਾਂ ਸ਼ਵੀ ।
गर तू क़ाही साहिबि इरफ़ां शवी ।

जलं भूमिश्च तस्य स्तुतिगुणगुणान् प्रसारयन्ति। (१३४) ९.

ਜਾਂ ਬ-ਜਾਨਾਂ ਦਿਹ ਕਿ ਤਾ ਜਾਨਾਂ ਂਸ਼ਵੀ ।੩੬੨।
जां ब-जानां दिह कि ता जानां ंशवी ।३६२।

अनुसन्धानकर्ता, आशीर्वादस्य च प्रशंसकः च,

ਹਰਚਿ ਦਾਰੀ ਕੁਨ ਹਮਾ ਕੁਰਬਾਨਿ ਊ ।
हरचि दारी कुन हमा कुरबानि ऊ ।

परोपकारस्य वरदानस्य च परमम्। (१३५) ९.

ਰੇਜ਼ਾ-ਚੀਨੀ ਕੁਨ ਦਮੇ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਨਿ ਊ ।੩੬੩।
रेज़ा-चीनी कुन दमे अज़ क़ानि ऊ ।३६३।

तस्य वचनं सन्देशाश्च अरब-इरान्-प्रदेशयोः कृते सुगन्धपूर्णाः सन्ति, तथा च...

ਸ਼ੌਕਿ ਇਰਫ਼ਾਨਸ਼ ਅਗਰ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ।
शौकि इरफ़ानश अगर कामिल बवद ।

तस्य प्रभाया प्रदीप्तौ पूर्वपश्चिमौ च । (१३६) ९.

ਗੌਹਰਿ ਮਕਸੂਦ ਤੂ ਹਾਸਿਲ ਸ਼ਵਦ ।੩੬੪।
गौहरि मकसूद तू हासिल शवद ।३६४।

प्रत्येकं तादृशं यः सती मनसा दृढश्रद्धया च |

ਤੂ ਹਮ ਅਜ਼ ਈਂ ਉਮਰ ਯਾਬੀ ਬਹਿਰਾਇ ।
तू हम अज़ ईं उमर याबी बहिराइ ।

पुण्यपादाब्जेषु शिरः निक्षिप्य, (१३७) ।

ਮਿਹਰਿ ਇਰਫ਼ਾਨਸ਼ ਚੂ ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਜ਼ੱਰਾਇ ।੩੬੫।
मिहरि इरफ़ानश चू बक़शद ज़राइ ।३६५।

प्रिमलेश्वरः तस्मै महापुरुषाणामपि उच्चैः सम्मानैः आशीर्वादं दत्तवान् ।

ਨਾਮਿ ਤੂ ਅੰਦਰ ਜਹਾਂ ਗਰਦਦ ਬੁਲੰਦ ।
नामि तू अंदर जहां गरदद बुलंद ।

तथापि तस्य दुर्भाग्यं तस्य दैवतारकं च निराशाजनकम् आसीत्।(१३८)

ਸ਼ੌਕਿ ਇਰਫ਼ਾਨਤ ਕੁਨਦ ਬਸ ਅਰਜ਼ਮੰਦ ।੩੬੬।
शौकि इरफ़ानत कुनद बस अरज़मंद ।३६६।

प्रत्येकं तादृशः यः सच्चिदानन्देन स्वनाम स्मरति स्म,

ਸ਼ੌਕਿ ਇਰਫ਼ਾਨਿਸ਼ ਕਸੇ ਰਾ ਦਸਤਬਾਦ ।
शौकि इरफ़ानिश कसे रा दसतबाद ।

निःसंदेहं तस्य व्यक्तिस्य प्रत्येकं इच्छा, महत्त्वाकांक्षा च सिद्धा अभवत् । (१३९) ९.

ਕਜ਼ ਕੁਲੀਦਸ਼ ਕੁਫ਼ਲਿ ਦਿਲਹਾ ਰਾ ਕੁਸ਼ਾਦ ।੩੬੭।
कज़ कुलीदश कुफ़लि दिलहा रा कुशाद ।३६७।

प्रत्येकं तादृशं यः श्रुत्वा तस्य पुण्यं नाम शृणोति वा

ਕੁਫ਼ਲ ਰਾ ਬਿਕੁਸ਼ਾ ਵਾ ਮਾਲਿ ਬੇਕਰਾਂ ।
कुफ़ल रा बिकुशा वा मालि बेकरां ।

क्षमितः, प्रत्येकस्य पापस्य दण्डात् मोचितः च आसीत् यत् सः कृतवान्। (१४०) ९.

ਦਰ ਕਫ਼ਿ ਖ਼ੁਦ ਆਰ ਅਜ਼ ਗੰਜਿ ਨਿਹਾਂ ।੩੬੮।
दर कफ़ि क़ुद आर अज़ गंजि निहां ।३६८।

प्रत्येकं तादृशं यस्य संयोगेन तस्य पवित्रदृष्टिः आसीत् ।

ਕੰਦਰਾਂ ਲਾਲੋ ਗੁਹਰ ਬਿਸੀਆਰ ਹਸਤ ।
कंदरां लालो गुहर बिसीआर हसत ।

दिव्यं ज्योतिः तस्य नेत्रेषु दीप्तकान्तिं प्रकटितम्। (१४१) ९.

ਅਜ਼ ਮਤਾਇ ਲੁਲੂਏ ਸ਼ਹਿਵਾਰ ਹਸਤ ।੩੬੯।
अज़ मताइ लुलूए शहिवार हसत ।३६९।

यः कश्चित् संयोगेन तस्य नेत्रयोः अनुग्रहः भवति ।

ਹਰ ਚਿਹ ਮੀਖ਼ਾਹੀ ਜ਼ਿ ਗੰਜਿ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ।
हर चिह मीक़ाही ज़ि गंजि बेशुमार ।

दिव्यसमागमेन धन्यः अभवत् एवं तस्य मानवर्धनम्। (१४२) ९.

ਆਇਦਤ ਦਰ ਦਸਤ ਐ ਆਲੀ ਤਬਾਰ ।੩੭੦।
आइदत दर दसत ऐ आली तबार ।३७०।

तस्य अनुग्रहेण सर्वे पापिनः क्षमिताः मोक्षं च प्राप्नुवन्ति,

ਪਸ ਬਖ਼ਾਨੀ ਸਾਹਿਬਾਨਿ ਸ਼ੌਕ ਰਾ ।
पस बक़ानी साहिबानि शौक रा ।

तस्य पादाम्बुजप्रक्षालनेन मृताः अपि जीवन्ति, पुनः सजीवाः भवन्ति। (१४३) ९.

ਤਾ ਜ਼ਿ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨੀਂ ਈਂ ਜ਼ੌਕ ਰਾ ।੩੭੧।
ता ज़ि हासिल कुनीं ईं ज़ौक रा ।३७१।

तस्य पादाम्बुजप्रक्षालनतुल्यम् अमृतमपि दूरं जघन्यं भवति ।

ਜ਼ੌਕਿ ਸ਼ੌਕਿ ਹੱਕ ਗਰ ਬਾਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।
ज़ौकि शौकि हक गर बाशद तुरा ।

यतः, तस्य वीथिस्य (क्षेत्रस्य) दासत्वं अपि भवति। (१४४) ९.

ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਈਂ ਸੁਹਬਤ ਅਸਰ ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।੩੭੨।
फ़ैज़ि ईं सुहबत असर बक़शद तुरा ।३७२।

यदि मृतं मलम् अनेन प्राणवषेण पुनः सजीवितुं शक्यते ।

ਗਰ ਚਿਹ ਬਾਸ਼ਦ ਦਿਲਹਾ ਨਭਬਾਸ਼ਦ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ।
गर चिह बाशद दिलहा नभबाशद जुज़ क़ुदा ।

अथ अनेन अमृतेन आत्मा हृदयं च जीवन्ति पुनः । (१४५) ९.

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਰਾ ਮੰਜ਼ਲੇ ਬਾਸ਼ਦ ਊਲਾ ।੩੭੩।
आरिफ़ां रा मंज़ले बाशद ऊला ।३७३।

तस्य संभाषणस्य विषयः तादृशः, यत्

ਗ਼ੈਰ ਆਰਿਫ਼ ਵਾਕਿਫ਼ਿ ਈਂ ਹਾਲ ਨੀਸਤ ।
ग़ैर आरिफ़ वाकिफ़ि ईं हाल नीसत ।

शतशः प्राणाण्यमृतानि तत्र समाहिताः भवन्ति। (१४६) ९.

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਰਾ ਗ਼ੈਰ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਕਾਲ ਨੀਸਤ ।੩੭੪।
आरिफ़ां रा ग़ैर ज़िकरश काल नीसत ।३७४।

सः अनेकलोकस्य (लोकस्य परलोकस्य) मृतान् जनान् पुनः सजीवितवान्, तथा च...

ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਸਲਤਨਤ ਬਿ-ਗੁਜ਼ਾਸ਼ਤਦ ।
बादशाहां सलतनत बि-गुज़ाशतद ।

सः सहस्राणि सजीवहृदयेभ्यः सेवकान् कृतवान्। (१४७) ९.

ਚੂ ਗਦਾਯਾਂ ਕੂ ਬਕੂ ਬਿਸ਼ਤਾਫ਼ਤੰਦ ।੩੭੫।
चू गदायां कू बकू बिशताफ़तंद ।३७५।

पवित्रा गङ्गा नदी तस्य अमृतकुण्डस्य, (अमृतसरस्य अमृतसरोवरस्य) सर्वथा कोऽपि तुल्यः नास्ति, यतः...

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਆਂ ਕਿ ਯਾਦਿ ਕੁਨੰਦ ।
अज़ बराइ आं कि यादि कुनंद ।

षष्टिषु तीर्थकेन्द्रेषु प्रत्येकं तस्य मुखे तस्य भृत्यस्य च समीपे अस्ति। (१४८) ९.

ਅਜ਼ ਮਕਾਫ਼ਾਤਿ ਦੋ ਆਲਮ ਵਾ ਰਹੰਦ ।੩੭੬।
अज़ मकाफ़ाति दो आलम वा रहंद ।३७६।

सत्यत्वात् तस्य शरीरं कदम्बं च शाश्वतं अमरः च ।

ਵਾਕਫ਼ਿ ਈਂ ਰਾਹ ਅਗਰ ਦਸਤ ਆਮਦੇ ।
वाकफ़ि ईं राह अगर दसत आमदे ।

अकालपुरखस्य आशीर्वादस्य तेजः कारणात् तस्य हृदयं सदा तेजस्वी प्रकाशमानं च भवति। (१४९) ९.

ਮਕਸਦਸ਼ ਦਰ ਸਲਤਨਤ ਦਸਤ ਆਮਦੇ ।੩੭੭।
मकसदश दर सलतनत दसत आमदे ।३७७।

तस्य 'सत्यस्य' प्रशंसा कर्तुं, ज्ञातुं च सर्वोच्चा दिव्यदृष्टिः अस्ति,

ਜੁਮਲਾ ਲਸ਼ਕਰ ਤਾਲਿਬਾਨਿ ਹੱਕ ਸ਼ੁਦੇ ।
जुमला लशकर तालिबानि हक शुदे ।

सत्यं परीक्ष्य सम्यक् निर्णयं कर्तुं तस्य तीक्ष्णतमः प्रकाशमानः तेजस्वी च दृष्टिः अस्ति । (१५०) ९.

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਆਰਫ਼ਿ ਮੁਤਲਿਕ ਸ਼ੁਦੇ ।੩੭੮।
दर हकीकत आरफ़ि मुतलिक शुदे ।३७८।

सः सर्वेभ्यः अपेक्षया सत्यविषये ज्ञानस्य विषये सर्वाधिकं परिचितः अस्ति, तथा च

ਸਾਲਿਕਿ ਈਂ ਰਾਹ ਅਗਰ ਦਰਯਾਫ਼ਤੇ ।
सालिकि ईं राह अगर दरयाफ़ते ।

प्रज्ञाप्रतीतिराजा । (१५१) ९.

ਦਿਲ ਅਜ਼ੀਂ ਸ਼ਾਹੀ ਕੁਜਾ ਬਰਤਾਫ਼ਤੇ ।੩੭੯।
दिल अज़ीं शाही कुजा बरताफ़ते ।३७९।

अस्य इस्पातसदृशं ललाटं स्वर्गकान्तिं विकीर्णं भवति, तथा च

ਤੁਖ਼ਮਿ ਹੱਕ ਦਰ ਮਜ਼ਰਾਇ ਦਿਲ ਕਾਸ਼ਤੇ ।
तुक़मि हक दर मज़राइ दिल काशते ।

तस्य दिव्यः प्रकाशमानः आत्मा दीप्तः सूर्यः अस्ति। (१५२) ९.

ਤਾ ਗ਼ੁਬਾਰਿ ਦਿਲ ਜ਼ਿ ਦਿਲ ਬਰਦਾਸ਼ਤੇ ।੩੮੦।
ता ग़ुबारि दिल ज़ि दिल बरदाशते ।३८०।

सः करुणा-उदारतायाः दृष्ट्या सर्वथा क्षमाशीलः अस्ति, तथा च

ਬਰ ਸਰਿ ਤਖ਼ਤਿ ਨਗੀਨ ਕਾਇਮ ਬੁਦੇ ।
बर सरि तक़ति नगीन काइम बुदे ।

शिरसाभ्यां पादाङ्गुलीपर्यन्तं प्रसादलंकाराय सर्वः शोभनः। (१५३) ९.

ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਗਰ ਬਦਿਲ ਕਾਇਮ ਸ਼ੁਦੇ ।੩੮੧।
ज़िकरि मौला गर बदिल काइम शुदे ।३८१।

साहसस्य दृष्ट्या सः सर्वेभ्यः अपि साहसिकः, तथा...

ਬੂਇ ਹੱਕ ਮੀਆਇਦ ਅਜ਼ ਹਰ ਮੁਇ ਸ਼ਾਂ ।
बूइ हक मीआइद अज़ हर मुइ शां ।

यावत् पदं, स्थितिं च भवति तावत् सः सर्वेभ्यः भाग्यशाली अस्ति । (१५४) ९.

ਜ਼ਿੰਦਾ ਮੀ ਸ਼ੁਦ ਹਰ ਕਸੇ ਅਜ਼ ਬੂਇ ਸ਼ਾਂ ।੩੮੨।
ज़िंदा मी शुद हर कसे अज़ बूइ शां ।३८२।

तथापि उभयलोकं जितुमर्थम्

ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਬੀਰੂੰ ਨ ਬੂਦ ਅਜ਼ ਜਿਸਮਿ ਸ਼ਾਂ ।
नामि हक बीरूं न बूद अज़ जिसमि शां ।

तस्य खड्गशूलानां आवश्यकता नास्ति, (१५५) ।

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਅਗਰ ਦਾਦੇ ਨਿਸ਼ਾਂ ।੩੮੩।
मुरशदि कामिल अगर दादे निशां ।३८३।

यदा तु तस्य खड्गस्य कौशलं, पराक्रमं, शक्तिः च उद्भवति

ਆਬਿ ਹੈਵਾਂ ਅੰਦਰੂਨਿ ਖ਼ਾਨਾ ਹਸਤ ।
आबि हैवां अंदरूनि क़ाना हसत ।

अथ तस्य प्रकाशेन सह शत्रुहृदयानि गायन्ति। (१५६) ९.

ਲੇਕ ਬੇ-ਹਾਦੀ ਜਹਾਂ ਬੇਗ਼ਾਨਾਂ ਹਸਤ ।੩੮੪।
लेक बे-हादी जहां बेग़ानां हसत ।३८४।

गजहृदयं शूलेन स्तब्धं भवति, च...

ਚੂੰ ਜ਼ ਸ਼ਹਿਰਗ਼ ਹਸਤ ਸ਼ਾਹ ਨਜ਼ਦੀਕ ਤਰ ।
चूं ज़ शहिरग़ हसत शाह नज़दीक तर ।

सिंहस्य हृदयमपि तस्य बाणेन तप्तं भवति। (१५७) ९.

ਚੂੰ ਬਸਹਿਰਾ ਮੀਰਵੀ ਐ ਬੇ-ਖ਼ਬਰ ।੩੮੫।
चूं बसहिरा मीरवी ऐ बे-क़बर ।३८५।

तस्य स्केलपाशेन पशवः उग्रपशवः च स्वजाले गृहीताः,

ਵਾਕਫ਼ਿ ਈਂ ਰਾਹ ਚੂ ਗਰਦਦ ਰਾਹਨੁਮਾ ।
वाकफ़ि ईं राह चू गरदद राहनुमा ।

तथा, तस्य गुरुशूलेन राक्षसानां शैतानानां च अधः मलं प्रसारितम्, (तेषां पराजयेन) (१५८)

ਖ਼ਲਵਤੇ ਦਰ ਅੰਜੁਮਨ ਬਾਸ਼ਦ ਤੁਰਾ ।੩੮੬।
क़लवते दर अंजुमन बाशद तुरा ।३८६।

तस्य तीक्ष्णः बाणः एवं प्रकारेण पर्वतं विदारितवान्

ਹਰ ਚਿ ਸ਼ਾਂ ਅੰਦਰ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ਤ ਦਾਸ਼ਤੰਦ ।
हर चि शां अंदर क़िलाफ़त दाशतंद ।

तत् शूरः अर्जुनोऽपि युद्धदिने कर्तुं न शक्तवान्। (१५९) ९.

ਜਮਲਾ ਰਾ ਯੱਕ ਬਾਰੋਗੀ ਬਿਗੁਜ਼ਾਸ਼ਤੰਦ ।੩੮੭।
जमला रा यक बारोगी बिगुज़ाशतंद ।३८७।

अर्जुनं, भीमं, रुस्तं वा सामं वा वदामः, अथवा...

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਆਂ ਕਿ ਹੱਕ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨੰਦ ।
अज़ बराइ आं कि हक हासिल कुनंद ।

असफन्' दयारस्य, लच्छ्मनस्य, रामस्य वा विषये वदामः वा; एते शूराः के के च आसन् ? (१६०) ९.

ਪੈਰਵੀਇ ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ਕੁਨੰਦ ।੩੮੮।
पैरवीइ आरिफ़ि कामिल कुनंद ।३८८।

महायशसहस्राणि गणयशसहस्राणि च |

ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ਤੁਰਾ ਕਾਮਿਲ ਕੁਨੰਦ ।
आरिफ़ि कामिल तुरा कामिल कुनंद ।

शिरसा नमस्कृत्य विनयेन श्रद्धया च तस्य पादपद्मेषु | (१६१) ९.

ਹਰ ਚਿਹ ਮੀਖ਼ਾਹੀ ਤੁਰਾ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨੰਦ ।੩੮੯।
हर चिह मीक़ाही तुरा हासिल कुनंद ।३८९।

सर्वे अस्य युद्धराजस्य विजयी दासाः, तथा

ਰਾਸਤੀ ਈਨਸਤ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਬਗੀਰ ।
रासती ईनसत राहि हक बगीर ।

उभौ लोकौ तेन गन्धप्रमोदतेजसा । (१६२) ९.

ਤਾ ਤੂ ਹਮ ਗਰਦੀ ਚੂ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦਿ ਮੁਨੀਰ ।੩੯੦।
ता तू हम गरदी चू क़ुरशीदि मुनीर ।३९०।

अलीनां सहस्राणि भविष्यद्वादिनां सहस्राणि च

ਹੱਕ ਦਰੂਨਿ ਦਿਲ ਕਿ ਦਿਲਦਾਰੀ ਕੁਨਦ ।
हक दरूनि दिल कि दिलदारी कुनद ।

सर्वे तस्य पादयोः विनयेन आदरेण च स्वमुख्यतायाः शिरसा नमन्ति। (१६३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਤੁਰਾ ਯਾਰੀ ਕੁਨਦ ।੩੯੧।
मुरशदि कामिल तुरा यारी कुनद ।३९१।

यदा तस्य बाणः प्रचण्डवेगेन संग्रामे धनुषः ।

ਵਾਕਫ਼ਿ ਈਂ ਰਾਹ ਅਗਰ ਆਰੀ ਬਦਸਤ ।
वाकफ़ि ईं राह अगर आरी बदसत ।

शत्रुणां हृदयं वेधयति। (१६४) ९.

ਅੰਦਰੂੰ ਯਾਬੀ ਮਤਾਇ ਹਰ ਚਿ ਹਸਤ ।੩੯੨।
अंदरूं याबी मताइ हर चि हसत ।३९२।

तस्य बाणः कठोरशिलाम् एवं प्रकारेण छिनत्ति,

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਕਸੇ ਰਾ ਦਸਤ ਦਾਦ ।
मुरशदि कामिल कसे रा दसत दाद ।

यथा भारतीयखड्गः तृणं कटयितुं शक्नोति। (१६५) ९.

ਤਾਜਿ ਇਰਫ਼ਾਂ ਰਾ ਬਫ਼ਰਕਿ ਊ ਨਿਹਾਦ ।੩੯੩।
ताजि इरफ़ां रा बफ़रकि ऊ निहाद ।३९३।

न शिला न इस्पातं तस्य बाणस्य तुल्यम्, च

ਮਹਿਰਮਿ ਹੱਕ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਕੁਨਦ ।
महिरमि हक मुरशदि कामिल कुनद ।

बुद्धिजीवीनां प्रज्ञा तस्य योजनानां प्रक्रियाणां च पुरतः बहु हिमं न छिनत्ति। (१६६) ९.

ਦੌਲਤਿ ਜਾਵੀਦ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨਦ ।੩੯੪।
दौलति जावीद रा हासिल कुनद ।३९४।

यदा तस्य गुरुः इस्पातगदा गजशिरसि पतति ।

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਬੰਦਾਇ ਫ਼ਰਮਾਨਿ ਊ ।
हर दो आलम बंदाइ फ़रमानि ऊ ।

तस्मिन् समये गिरित्वेऽपि रजःभागः भविष्यति । (१६७) ९.

ਈਂ ਜਹਾਨੋ ਆਂ ਜਹਾਂ ਕੁਰਬਾਨਿ ਊ ।੩੯੫।
ईं जहानो आं जहां कुरबानि ऊ ।३९५।

तस्य स्तुतिः महिमा च कस्यापि परिधिस्य सीमायाः वा अन्तः न समाहितः भवितुम् अर्हति, तथा च

ਮਾਅਨੀਇੇ ਇਹਸਾਨ ਇਰਫ਼ਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ-ਸਤ ।
माअनीइे इहसान इरफ़ानि क़ुदा-सत ।

तस्य उदात्तत्वं दूतानाम् अपि बुद्धिसामर्थ्यात् बहु परम् अस्ति।(168)

ਆਰਿਫ਼ਾਂ ਰਾ ਦੌਲਤਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਰੂ ਨੁਮਾ ਸਤ ।੩੯੬।
आरिफ़ां रा दौलति क़ुश रू नुमा सत ।३९६।

सः अस्माकं बुद्धेः वा बोधस्य वा अपेक्षया बहु उच्छ्रितः अस्ति, तथा च...

ਤਾ ਖ਼ੁਦਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤਸ਼ ।
ता क़ुदाइ क़ेशतन बिशनाक़तश ।

अस्माकं जिह्वा तस्य स्तुतिं महिमा च वर्णयितुं असमर्था अस्ति। (१६९) ९.

ਨਕਦਿ ਉਮਰਿ ਜਾਵਿਦਾਂ ਦਰਯਾਫ਼ਤਸ਼ ।੩੯੭।
नकदि उमरि जाविदां दरयाफ़तश ।३९७।

तस्य शरीरं अकालपुरखं अन्वेष्टुं योजनायाः छतस्य कृते स्तम्भः स्तम्भः च अस्ति, तथा च

ਊ ਦਰੂਨਿ ਦਿਲ ਤੂ ਬੀਰੂੰ ਮੀ-ਰਵੀ ।
ऊ दरूनि दिल तू बीरूं मी-रवी ।

तस्य मुखं वाहेगुरुस्य उदारता, अनुग्रहेण च सर्वदा दीप्तिमत्, दीप्तिमत् च भवति। (१७०) ९.

ਊ ਬਖ਼ਾਨਾ ਤੂ ਬਹੱਜ ਚੂੰ ਮੀ-ਰਵੀ ।੩੯੮।
ऊ बक़ाना तू बहज चूं मी-रवी ।३९८।

तस्य हृदयं दीप्तं सूर्यं दिव्यप्रभां विराजमानम्,

ਊ ਸਤ ਅਜ਼ ਹਰ ਮੂਇ ਤੂ ਚੂੰ ਆਸ਼ਕਾਰ ।
ऊ सत अज़ हर मूइ तू चूं आशकार ।

विश्वासे सः सर्वेभ्यः सत्यानुयायिभ्यः निष्कपटविश्वासिभ्यः च अग्रे उच्चतरः च अस्ति। (१७१) ९.

ਤੂ ਕੁਜਾ ਬੀਰੂੰ ਰਵੀ ਬਹਿਰਿ ਸ਼ਿਕਾਰ ।੩੯੯।
तू कुजा बीरूं रवी बहिरि शिकार ।३९९।

यः कुत्रापि कस्यचित् च ज्ञातुं शक्यते तस्मात् अधिकं पदं, स्थितिः च अस्ति,

ਅੰਦਰੂਨਿ ਖ਼ਾਨਾ-ਅਤ ਨੂਰਿ ਅੱਲਾਹ ।
अंदरूनि क़ाना-अत नूरि अलाह ।

सः यत् किमपि वर्णयितुं शक्नोति तस्मात् अधिकं आदरपूर्णः अस्ति । (१७२) ९.

ਤਾਫ਼ਤ ਚੂੰ ਬਰ ਆਸਮਾਂ ਰਖ਼ਸ਼ਿੰਦਾ ਮਾਹ ।੪੦੦।
ताफ़त चूं बर आसमां रक़शिंदा माह ।४००।

तस्य व्यक्तित्वानुग्रहेण सर्वे लोकाः संतृप्ताः, तथा च

ਅੰਦਰੂਨਿ ਚਸ਼ਮਿ ਤਰ ਬੀਨਾ ਸ਼ੁਦਾ ।
अंदरूनि चशमि तर बीना शुदा ।

तस्य पराक्रमाः कस्यापि सीमायाः अन्तः निरुद्धाः न भवितुम् अर्हन्ति । (१७३) ९.

ਬਰ ਜ਼ਬਾਨਤ ਹੁਕਮਿ ਹੱਕ ਗੋਯਾ ਸ਼ੁਦਾ ।੪੦੧।
बर ज़बानत हुकमि हक गोया शुदा ।४०१।

यदा तस्य स्तुतिः महिमा च कस्यापि उत्तरदायित्वात् परः भवति ।

ਈਂ ਵਜੂਦਤ ਰੌਸ਼ਨ ਅਜ਼ ਨੂਰਿ ਹੱਕ ਅਸਤ ।
ईं वजूदत रौशन अज़ नूरि हक असत ।

तर्हि कथं ते कस्यचित् पुस्तकस्य पटलेषु (पृष्ठेषु) एव सीमिताः भवेयुः। (१७४) ९.

ਰੌਸ਼ਨ ਅਜ਼ ਨੂਰਿ ਖ਼ੁਦਾਇ ਮੁਤਲਿਕ ਅਸਤ ।੪੦੨।
रौशन अज़ नूरि क़ुदाइ मुतलिक असत ।४०२।

वाहेगुरुप्रसादेन प्रार्थयामि यत् नन्दलालस्य शिरः तस्य नाम कृते बलिदानं भवतु, तत् च

ਲੇਕ ਵਾਕਿਫ਼ ਨੀਸਤੀ ਅਜ਼ ਹਾਲਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।
लेक वाकिफ़ नीसती अज़ हालि क़ेश ।

अकालपुरखस्य दयालुतया नन्दलालस्य आत्मा हृदयं च तस्य समक्षं अर्पितं भवतु। (१७५) ९.

ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬ ਹੈਰਾਨੀ ਅਜ਼ ਅਫ਼ਆਲਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।੪੦੩।
रूज़ो शब हैरानी अज़ अफ़आलि क़ेश ।४०३।

अहोरात्रं विक्षिप्तोऽसि स्वकर्मकर्मणाम् । (४०३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਤੁਰਾ ਮਹਿਰਮ ਕੁਨਦ ।
मुरशदि कामिल तुरा महिरम कुनद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः भवन्तं वाहेगुरुस्य विश्वासपात्रं करोति,

ਦਰਦਿ ਰੇਸ਼ਿ ਹਿਜ਼ਰ ਰਾ ਮਰਹਮ ਕੁਨਦ ।੪੦੪।
दरदि रेशि हिज़र रा मरहम कुनद ।४०४।

विरहव्रणदुःखाय लेपं बन्धनं च प्रयच्छति। (४०४) ९.

ਤਾ ਤੂ ਹਮ ਅਜ਼ ਵਾਸਿਲਾਨਿ ਊ ਸ਼ਵੀ ।
ता तू हम अज़ वासिलानि ऊ शवी ।

यथा भवन्तः अपि वाहेगुरुस्य निकटसहचरानाम् एकः भवितुम् अर्हन्ति,

ਸਾਹਿਬਿ ਦਿਲ ਗਰਦੀ ਵਾ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਸ਼ਵੀ ।੪੦੫।
साहिबि दिल गरदी वा क़ुशबू शवी ।४०५।

तथा, त्वं उदात्तचरित्रेण सह हृदयस्य स्वामी भवितुम् अर्हसि। (४०५) ९.

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਆਂ ਕਿ ਸਰ-ਗਰਦਾਂ ਸ਼ਵੀ ।
अज़ बराइ आं कि सर-गरदां शवी ।

अकालपुरखं प्रति भ्रान्तं भ्रान्तं च त्वं कदापि,

ਉਮਰ ਹਾ ਅੰਦਰ ਤਲਬ ਹੈਰਾਂ ਸ਼ਵੀ ।੪੦੬।
उमर हा अंदर तलब हैरां शवी ।४०६।

यतः, त्वं तं अन्वेष्य युगपर्यन्तं व्याकुलः असि। (४०६) ९.

ਤੂ ਚਿਹ ਬਾਸ਼ੀ ਆਲਮੇ ਹੈਰਾਨਿ ਊ ।
तू चिह बाशी आलमे हैरानि ऊ ।

किं त्वमेव ! तस्य कृते सर्वं जगत् भ्रान्तं खलु,

ਅਰਸ਼ੋ ਕੁਰਸੀ ਜੁਮਲਾ ਸਰ-ਗਰਦਾਨਿ ਊ ।੪੦੭।
अरशो कुरसी जुमला सर-गरदानि ऊ ।४०७।

आकाशोऽयं चतुर्थं च सर्वं तस्य विषये व्यथितौ। (४०७) ९.

ਚਰਖ਼ ਮੀ ਗਰਦਦ ਬਗਿਰਦਿ ਆਂ ਕਿ ਊ ।
चरक़ मी गरदद बगिरदि आं कि ऊ ।

कारणात् तम् इदम् आकाशं परिभ्रमति

ਦਾਰਦ ਅਜ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਫ਼ਰਖ਼ੰਦਾ ਖ਼ੂ ।੪੦੮।
दारद अज़ शौकि क़ुदा फ़रक़ंदा क़ू ।४०८।

सोऽपि तद्प्रेमात् उदात्तगुणान् स्वीकुर्वितुं शक्नोति इति। (४०८) ९.

ਜੁਮਲਾ ਹੈਰਾਨੰਦ ਸਰ-ਗਰਦਾਨਿ ਊ ।
जुमला हैरानंद सर-गरदानि ऊ ।

वाहेगुरुं विस्मिताः सम्भ्रान्ताः च सर्वलोकजनाः,

ਚੂੰ ਗਦਾ ਜੋਇਦ ਊ ਰਾ ਕੂ ਬ-ਕੂ ।੪੦੯।
चूं गदा जोइद ऊ रा कू ब-कू ।४०९।

यथा याचकाः तं वीथितः वीथिं अन्वेषयन्ति। (४०९) ९.

ਬਾਦਸ਼ਾਹਿ ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਦਰ ਦਿਲ ਅਸਤ ।
बादशाहि हर दो आलम दर दिल असत ।

उभयलोकस्य राजा हृदयस्य अन्तः वसति।

ਲੈਕਨ ਈਂ ਆਗ਼ਿਸ਼ਤਾਇ ਆਬੋ ਗਿੱਲ ਅਸਤ ।੪੧੦।
लैकन ईं आग़िशताइ आबो गिल असत ।४१०।

अस्माकं तु एतत् शरीरं जले पङ्के च मग्नम् अस्ति। (४१०) ९.

ਦਰ ਦਿਲਿ ਤੂ ਨਕਸ਼ਿ ਹੱਕ ਚੂੰ ਨਕਸ਼ ਬਸਤ ।
दर दिलि तू नकशि हक चूं नकश बसत ।

यदा वाहेगुरुस्य सत्यप्रतिमा निश्चितरूपेण कठोरप्रतिमां कृत्वा भवतः हृदये निवसति स्म।

ਜੁਮਲਾ ਨਫ਼ਸਿ ਸ਼ੌਕ ਸ਼ੁਦ ਐ ਹੱਕ-ਪ੍ਰਸਤ ।੪੧੧।
जुमला नफ़सि शौक शुद ऐ हक-प्रसत ।४११।

अथ हे सच्चे अकालपुरख भक्त ! भवतः सर्वं कुटुम्बं उल्लासात्, आनन्दात् च तस्य प्रतिरूपेण परिणमिष्यति । (४११) ९.

ਨਕਸ਼ਿ ਹੱਕ ਯਾਅਨੀ ਨਿਸ਼ਾਨਿ ਨਾਮਿ ਹੱਕ ।
नकशि हक याअनी निशानि नामि हक ।

अकालपुरखस्य रूपं वस्तुतः तस्य नामस्य प्रतीकं भवति,

ਆਬਿ ਹੈਵਾਂ ਰਾ ਬਨੋਸ਼ ਅਜ਼ ਜਾਮਿ ਹੱਕ ।੪੧੨।
आबि हैवां रा बनोश अज़ जामि हक ।४१२।

अतः सत्यस्य चषकात् अमृतं पिबेत् । (४१२) ९.

ਆਂ ਕਿ ਊ ਰਾ ਜੁਸਤਮ ਅਜ਼ ਹਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ।
आं कि ऊ रा जुसतम अज़ हर क़ानाइ ।

गृहे गृहे अन्विष्यमाणः प्रभुः,

ਯਾਫ਼ਤਮ ਨਾਗਾਹ ਦਰ ਕਾਸ਼ਾਨਾਇ ।੪੧੩।
याफ़तम नागाह दर काशानाइ ।४१३।

सहसा अहं तं स्वस्य गृहस्य (शरीरस्य) अन्तः आविष्कृतवान्। (४१३) ९.

ਈਂ ਤੁਫ਼ੈਲਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ।
ईं तुफ़ैलि मुरशदि कामिल बवद ।

अयं आशीर्वादः सत्सिद्धगुरुतः,

ਹਰ ਚਿਹ ਮੀ ਖ਼ਾਹੀ ਅਜ਼ੋ ਹਾਸਿਲ ਸ਼ਵਦ ।੪੧੪।
हर चिह मी क़ाही अज़ो हासिल शवद ।४१४।

यत्किमपि मम इष्टं वा आवश्यकं वा तत् तस्मात् प्राप्तुं शक्नोमि स्म । (४१४) ९.

ਈਂ ਮੁਰਾਦਿ ਦਿਲ ਕਸੇ ਬੇ ਆਂ ਨ ਯਾਫ਼ਤ ।
ईं मुरादि दिल कसे बे आं न याफ़त ।

न कश्चित् तस्य हृदयस्य इच्छां पूरयितुं शक्नोति,

ਹਰ ਗਦਾਇ ਦੌਲਤਿ ਸੁਲਤਾਂ ਨ ਯਾਫ਼ਤ ।੪੧੫।
हर गदाइ दौलति सुलतां न याफ़त ।४१५।

तथा, प्रत्येकं याचकः राजधनं प्राप्तुं न शक्नोति। (४१५) ९.

ਨਾਮ ਬੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਮਿਆ ਵਰ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ।
नाम बे मुरशद मिआ वर बर ज़ुबां ।

गुरुनामादन्यं नाम जिह्वायां मा आनय,

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਦਿਹਦ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਨਿਸ਼ਾਂ ।੪੧੬।
मुरशदि कामिल दिहद अज़ हक निशां ।४१६।

वस्तुतः एकः सिद्धः गुरुः एव अस्मान् अकालपुरखस्य सम्यक् स्थानं दातुं शक्नोति। (४१६) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ਬਸੇ ।
मुरशदि हर चीज़ मी बाशद बसे ।

प्रत्येकं वस्तु (अस्मिन् जगति) कृते असंख्याकाः शिक्षकाः, प्रशिक्षकाः च स्युः,

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਕੁਜਾ ਯਾਬਦ ਕਸੇ ।੪੧੭।
मुरशदि कामिल कुजा याबद कसे ।४१७।

तथापि सिद्धगुरुं कदा मिलितुं शक्यते ? (४१७) ९.

ਆਂ ਖ਼ੁਦਾਇ ਪਾਕ ਦਿਲ ਰਾ ਕਾਮ ਦਾਦ ।
आं क़ुदाइ पाक दिल रा काम दाद ।

पतिव्रता वाहेगुरुः मम हृदयस्य तीक्ष्णकामनाम् अकरोत् ।

ਈਂ ਦਿਲਿ ਬਿਸ਼ਕਸਤਾ ਰਾ ਆਰਾਮ ਦਾਦ ।੪੧੮।
ईं दिलि बिशकसता रा आराम दाद ।४१८।

हृदयविदारितानां च साहाय्यं प्रदत्तवान्। (४१८) ९.

ਹਾਸਿਲਿ ਹੱਕ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ।
हासिलि हक मुरशदि कामिल बवद ।

सिद्धगुरुं मिलितुं अकालपुरखस्य वास्तविकं प्राप्तिः, २.

ਜ਼ਾਂ ਕਿ ਊ ਆਰਾਮਿ ਜਾਨੋ ਦਿਲ ਬਵਦ ।੪੧੯।
ज़ां कि ऊ आरामि जानो दिल बवद ।४१९।

यतः स एव मनसा आत्मानं च शान्तिं दातुं शक्नोति। (४१९) ९.

ਅੱਵਲਨ ਐ ਦਿਲ ਫ਼ਨਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਸ਼ੌ ।
अवलन ऐ दिल फ़नाइ क़ेश शौ ।

हे हृदये ! प्रथमं भवता स्वस्य आडम्बरं अहङ्कारं च मुक्तव्यम्,

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਦਰ ਕੂਇ ਓ ।੪੨੦।
ता बयाबी राहि हक दर कूइ ओ ।४२०।

यथा भवन्तः तस्य वीथितः सत्यस्य मार्गं प्रति सम्यक् दिशां प्राप्तुं शक्नुवन्ति। (४२०) ९.

ਵਾਕਿਫ਼ ਅਰ ਅਜ਼ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਸ਼ਵੀ ।
वाकिफ़ अर अज़ मुरशदि कामिल शवी ।

यदि सिद्धं पूर्णं च सत्यं गुरुं ज्ञातुं शक्नुथ तर्हि

ਬੇ ਤਕੱਲਫ਼ ਸਾਹਿਬਿ ਈਂ ਦਿਲ ਸ਼ਵੀ ।੪੨੧।
बे तकलफ़ साहिबि ईं दिल शवी ।४२१।

तदा, भवन्तः अस्य हृदयस्य स्वामी भवितुम् अर्हन्ति विना कस्यापि (संस्कारस्य) समस्यायाः। (४२१) ९.

ਹਰ ਕਿ ਊ ਖ਼ੁਦ ਫ਼ਨਾਇ ਊ ਨ ਕਰਦ ।
हर कि ऊ क़ुद फ़नाइ ऊ न करद ।

आत्महंकारं निर्मूलयितुं न शक्तः यस्य सः ।

ਹੱਕ ਮਰ ਊ ਰਾ ਸਾਹਿਬਿ ਇਰਫ਼ਾਂ ਨ ਕਰਦ ।੪੨੨।
हक मर ऊ रा साहिबि इरफ़ां न करद ।४२२।

अकालपुरखः तस्मै तस्य रहस्यं न प्रकाशयति। (४२२) ९.

ਹਰ ਚਿਹ ਹਸਤ ਆਂ ਅੰਦਰੂਨਿ ਖ਼ਾਨਾ ਅਸਤ ।
हर चिह हसत आं अंदरूनि क़ाना असत ।

यद् अस्ति, तत् गृहस्य अन्तः, मानवशरीरम्,

ਸੈਰ ਕੁਨ ਦਰ ਕਿਸ਼ਤਿ ਦਿਲ ਈਂ ਦਾਨਾ ਹਸਤ ।੪੨੩।
सैर कुन दर किशति दिल ईं दाना हसत ।४२३।

त्वं हृदयस्य सस्यक्षेत्रं परितः भ्रमतु; बोधकणिका तस्य अन्तः एव अस्ति। (४२३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਚੂ ਬਾਸ਼ਦ ਰਾਹਨੁਮਾ ।
मुरशदि कामिल चू बाशद राहनुमा ।

यदा पूर्णः सिद्धः सच्चः गुरुः भवतः मार्गदर्शकः गुरुः च भवति,

ਬਾ ਖ਼ੁਦਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਗਰਦੀ ਆਸ਼ਨਾ ।੪੨੪।
बा क़ुदाइ क़ेश गरदी आशना ।४२४।

तदा त्वं स्वस्य वाहेगुरुविषये अतीव सुविज्ञः, परिचितः च भवसि स्म । (४२४) ९.

ਗਰ ਦਿਲਿ ਤੂ ਜਾਨਬਿ ਹੱਕ ਆਰਦਤ ।
गर दिलि तू जानबि हक आरदत ।

यदि भवतः हृदयं सर्वशक्तिमान् प्रति प्रेरितं प्रेरितं च भवितुम् अर्हति तर्हि

ਅਜ਼ ਬੁਨਿ ਹਰ ਮੂਇ ਹੱਕ ਮੀ ਬਾਰਦਤ ।੪੨੫।
अज़ बुनि हर मूइ हक मी बारदत ।४२५।

तदा, भवतः शरीरस्य प्रत्येकं केशेषु तस्य नामस्य वर्षणं स्यात्। (४२५) ९.

ਹਮ ਦਰੀਂ ਦੁਨਿਆ ਬ-ਯਾਬੀ ਕਾਮ ਰਾ ।
हम दरीं दुनिआ ब-याबी काम रा ।

तदा, तव लोके सर्वे कामाः सिद्धाः स्युः,

ਖ਼ਾਕ ਬਰ ਸਰ ਕੁਨ ਗ਼ਮਿ ਅੱਯਾਮ ਰਾ ।੪੨੬।
क़ाक बर सर कुन ग़मि अयाम रा ।४२६।

तथा, भवन्तः तत्कालीनाः सर्वाः चिन्ताः, आशङ्काः च दफनयिष्यन्ति। (४२६) ९.

ਬੀਰੂੰ ਅਜ਼ ਜਿਸਮਿ ਤੂ ਨਭਬਵਦ ਹੀਚ ਚੀਜ਼ ।
बीरूं अज़ जिसमि तू नभबवद हीच चीज़ ।

न तव शरीरात् बहिः किञ्चन लोके विद्यते,

ਯੱਕ ਦਮੇ ਹਮ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਤਾ ਕੁਨ ਤਮੀਜ਼ ।੪੨੭।
यक दमे हम क़ेशतन ता कुन तमीज़ ।४२७।

भवता स्वस्य आत्मनः साक्षात्कारार्थं क्षणमात्रं यावत् अन्तःकरणं करणीयम्। (४२७) ९.

ਤਾ ਬ-ਯਾਬੀ ਈਂ ਸਆਦਤ ਰਾ ਮਦਾਮ ।
ता ब-याबी ईं सआदत रा मदाम ।

वाहेगुरुस्य सच्चिदानन्देन सदा भविष्यसि ।

ਗਰ ਬਿਦਾਨੀ ਹੱਕ ਕੁਦਾਮੋ ਮਨ ਕੁਦਾਮ ।੪੨੮।
गर बिदानी हक कुदामो मन कुदाम ।४२८।

यदि भवन्तः (तीव्रं भेदं) प्रशंसितुं शक्नुवन्ति यत् भवन्तः कोऽस्ति, ईश्वरः कोऽस्ति? (४२८) ९.

ਮਨ ਚਿਹ ਜ਼ੱਰਾ ਮੁਸ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਗ਼ਰੀਬ ।
मन चिह ज़रा मुशते अज़ क़ाकि ग़रीब ।

अहं कः ? अहं केवलं मुष्टिभ्यां शीर्षस्तरस्य रजः एकः कणः अस्मि,

ਈਂ ਹਮਾ ਦੌਲਤ ਜ਼ ਮੁਰਸ਼ਦ ਸ਼ੁਦ ਨਸੀਬ ।੪੨੯।
ईं हमा दौलत ज़ मुरशद शुद नसीब ।४२९।

एषः सर्वः आशीर्वादः मम सौभाग्यात् मम सच्चिदानन्दगुरुणा दत्तः। (४२९) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਨਾਮਿ ਪਾਕ ਰਾ ।
ऐ ज़हे मुरशद कि नामि पाक रा ।

अकालपुरखस्य पवित्रं नाम यः मम सच्चिदानन्दः गुरुः महान् अस्ति,

ਅਜ਼ ਕਰਮ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਮੁਸ਼ਤਿ ਖ਼ਾਕ ਰਾ ।੪੩੦।
अज़ करम बक़शीद मुशति क़ाक रा ।४३०।

अस्य रजः मुष्टिम् अस्य महतीं दयालुतया करुणया च। (४३०) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਚੂ ਮਾ ਤੀਰਾ ਦਿਲਾਂ ।
ऐ ज़हे मुरशद चू मा तीरा दिलां ।

महान् सच्चो गुरुः यस्य, मम सदृशाः अन्धाः मनः,

ਕਰਦ ਰੌਸ਼ਨ ਦਰ ਜ਼ਮੀਨੋਂ ਆਸਮਾਂ ।੪੩੧।
करद रौशन दर ज़मीनों आसमां ।४३१।

पृथिव्यां च आकाशे च तान् प्रतिदीप्तान् कृतवान्। (४३१) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਦਿਲ ਰਾ ਸ਼ੌਕ ਦਾਦ ।
ऐ ज़हे मुरशद कि दिल रा शौक दाद ।

महान् सच्चः गुरुः यः मम हृदयं तीक्ष्णकामप्रियाणा च आशीर्वादं दत्तवान्।

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਬੰਦਿ ਦਿਲ ਕੁਸ਼ਾਦ ।੪੩੨।
ऐ ज़हे मुरशद कि बंदि दिल कुशाद ।४३२।

धन्यः सच्चः गुरुः यः मम हृदयस्य सर्वाः सीमाः, शृङ्खलाः च भग्नाः। (४३२) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਬਾ ਹੱਕ ਆਸ਼ਨਾ ।
ऐ ज़हे मुरशद कि बा हक आशना ।

महान् सच्चो गुरुः गुरु गोविन्दसिंहः, यः मां भगवतः परिचयं कृतवान्,

ਕਰਦ ਫ਼ਾਰਿਗ਼ ਅਜ਼ ਗ਼ਮਿ ਰੰਜੋ ਬਲਾ ।੪੩੩।
करद फ़ारिग़ अज़ ग़मि रंजो बला ।४३३।

तथा, मां लौकिकचिन्ताभ्यः शोकेभ्यः च मोचितवान्। (४३३) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਉਮਰਿ ਜਾਵਿਦਾਂ ।
ऐ ज़हे मुरशद कि उमरि जाविदां ।

महान् सच्चो गुरुः यः मम सदृशानां जनानां नित्यं जीवनमात्रं आशीर्वादितवान्

ਬਖ਼ਸ਼ਦ ਅਜ਼ ਨਾਮਿ ਖ਼ੁਦਾਇ ਬੇ-ਨਿਸ਼ਾਂ ।੪੩੪।
बक़शद अज़ नामि क़ुदाइ बे-निशां ।४३४।

अननुसन्धानस्य अकालपुरखस्य नाम कारणात्। (४३४) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਕਿ ਊ ਅਜ਼ ਕਤਰਾ ਆਬ ।
ऐ ज़हे मुरशद कि ऊ अज़ कतरा आब ।

महान् सिद्धः सच्चः गुरुः, यस्य अस्ति

ਕਰਦ ਰੌਸ਼ਨ ਹਮਚੂ ਮਾਹੋ ਆਫ਼ਤਾਬ ।੪੩੫।
करद रौशन हमचू माहो आफ़ताब ।४३५।

चन्द्रसूर्यकान्तिवत् जलबिन्दुमात्रं प्रकाशितम्। (४३५) ९.

ਐ ਜ਼ਹੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਜ਼ਹੇ ਇਹਸਾਨਿ ਊ ।
ऐ ज़हे मुरशद ज़हे इहसानि ऊ ।

धन्यः स सच्चो गुरुः धन्यश्च तस्य असंख्याकाः वरदानाः,

ਸਦ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹਮਚੂ ਮਨ ਕੁਰਬਾਨਿ ਊ ।੪੩੬।
सद हज़ारां हमचू मन कुरबानि ऊ ।४३६।

यस्य कृते मम सदृशाः कोटिकोटिजनाः आत्मत्यागं कर्तुं इच्छन्ति। (४३६) ९.

ਦਰ ਜ਼ਮੀਨੋ ਆਸਮਾਂ ਨਾਮਸ਼ ਬਵਦ ।
दर ज़मीनो आसमां नामश बवद ।

तस्य नाम व्याप्तं व्याप्तं च पृथिव्यां आकाशे च,

ਹਰ ਮੁਰੀਦੇ ਸਾਹਿਬਿ ਕਾਮਸ਼ ਬਵਦ ।੪੩੭।
हर मुरीदे साहिबि कामश बवद ।४३७।

स एव शिष्याणां सर्वान् प्रबलान् कामान् पूरयति। (४३७) ९.

ਹਰ ਕਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਬਾਸ਼ਦ ਜ਼ਿ ਗੁਫ਼ਤੋ ਗੂਇ ਊ ।
हर कि क़ुश बाशद ज़ि गुफ़तो गूइ ऊ ।

तस्य संभाषणं श्रुत्वा यः प्रमुदितः सन्तुष्टः ।

ਹੱਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਸ਼ਦ ਊ ਰਾ ਰੂ-ਬਰੂ ।੪੩੮।
हक हमेशा बाशद ऊ रा रू-बरू ।४३८।

सदा सर्वशक्तिमान् सम्मुखीभवति इति गृहाण। (४३८) ९.

ਹੱਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਾਸ਼ਦ ਊ ਰਾ ਦਰ ਹਜ਼ੂਰ ।
हक हमेशां बाशद ऊ रा दर हज़ूर ।

अकालपुरखः तस्य पुरतः सदा वर्तते,

ਜ਼ਿਕਰਿ ਊ ਬਾਸ਼ਦ ਮਰ ਊ ਰਾ ਦਰ ਸਦੂਰ ।੪੩੯।
ज़िकरि ऊ बाशद मर ऊ रा दर सदूर ।४३९।

तथा, वाहेगुरुस्य ध्यानं स्मरणं च तस्य हृदये सदा तिष्ठति। (४३९) ९.

ਗਰ ਹਜ਼ੂਰੀ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾ ਬਾਇਦ ਬ-ਤੌ ।
गर हज़ूरी बा क़ुदा बाइद ब-तौ ।

यदि भवतः सर्वशक्तिमान् सम्मुखीभवितुं तृष्णा अस्ति ।

ਦਰ ਹਜ਼ੂਰਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਿਰੌ ।੪੪੦।
दर हज़ूरि मुरशदि कामिल बिरौ ।४४०।

ततः, भवन्तः सिद्धस्य पूर्णस्य च गुरुस्य सम्मुखं भवितुं प्रयतन्ते। (४४०) ९.

ਸੂਰਤਿ ਹੱਕ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ।
सूरति हक मुरशदि कामिल बवद ।

सिद्धः गुरुः वस्तुतः सर्वगतस्य प्रतिबिम्बः एव,

ਦੀਦਨਸ਼ ਆਰਾਮਿ ਜਾਨੋ ਦਿਲ ਬਵਦ ।੪੪੧।
दीदनश आरामि जानो दिल बवद ।४४१।

एतादृशस्य सिद्धस्य गुरुस्य दर्शनेन हृदयस्य आत्मानस्य च सहायता, शान्तिः च प्राप्यते। (४४१) ९.

ਸੁਰਤਿ ਹੱਕ ਮਾਅਨੀ ਅਜ਼ ਮੁਰਸ਼ਦ ਬਵਦ ।
सुरति हक माअनी अज़ मुरशद बवद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः खलु अकालपुरखस्य प्रतिबिम्बः,

ਹਰ ਕਿ ਬਰ-ਗਰਦਦ ਅਜ਼ਾਂ ਮੁਰਤਦ ਬਵਦ ।੪੪੨।
हर कि बर-गरदद अज़ां मुरतद बवद ।४४२।

यः कश्चित् तस्मात् आत्मानं निवृत्तः, सः परित्यक्तः, कचरा इव क्षिप्तः च आसीत् । (४४२) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਹੱਕ ਨਭਗੁਫ਼ਤ ।
मुरशदि कामिल बग़ैर अज़ हक नभगुफ़त ।

सिद्धः सच्चः च गुरुः सत्यं विना अन्यत् किमपि न वदति,

ਦੁੱਰਿ ਈਂ ਮਾਅਨੀ ਬਗੈਰ ਅਜ਼ ਆਂ ਨ ਗੁਫ਼ਤ ।੪੪੩।
दुरि ईं माअनी बगैर अज़ आं न गुफ़त ।४४३।

अस्य आध्यात्मिकविचारस्य मौक्तिकं वेधितुं न शक्तवान् अन्यः । (४४३) ९.

ਤਾ ਕੁਜਾ ਸ਼ੁਕਰੇ ਜ਼ ਇਹਸਾਨਸ਼ ਕੁਨਮ ।
ता कुजा शुकरे ज़ इहसानश कुनम ।

कियत् दूरं कियत् च तस्य दानार्थं धन्यवादं दातुं शक्नोमि ?

ਹਰ ਚਿਹ ਆਇਦ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ਈਂ ਮੁਗ਼ਤਨਮ ।੪੪੪।
हर चिह आइद बर ज़ुबां ईं मुग़तनम ।४४४।

अधरजिह्वायां यत् किमपि आगच्छति तत् वरं मन्ये । (४४४) ९.

ਅਜ਼ ਗ਼ਿਲਾਜ਼ਤਿ ਦਿਲ ਖ਼ੁਦਾ ਚੂੰ ਪਾਕ ਕਰਦ ।
अज़ ग़िलाज़ति दिल क़ुदा चूं पाक करद ।

यदा अकालपुरखः हृदयं मलिन-अश्लील-मल-शुद्धिम् अकरोत्

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬ-ਈਂ ਇਦਰਾਕ ਕਰਦ ।੪੪੫।
मुरशदि कामिल ब-ईं इदराक करद ।४४५।

पूर्णः सिद्धः गुरुः तस्मै सद्भावं दत्तवान्। (४४५) ९.

ਵਰਨਾ ਈਂ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਕੈ ਜਾਨਦੇ ।
वरना ईं राहि क़ुदा कै जानदे ।

अन्यथा ईश्वरस्य यथार्थमार्गं कथं ज्ञातुं शक्नुमः ?

ਅਜ਼ ਕਿਤਾਬਿ ਹੱਕ ਸਬਕ ਕੈ ਖ਼ਾਨਦੇ ।੪੪੬।
अज़ किताबि हक सबक कै क़ानदे ।४४६।

तथा च, सत्यपुस्तकात् कदा कथं च पाठं ज्ञातुं शक्नुमः? (४४६) ९.

ਈਂ ਹਮਾ ਚੂੰ ਅਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਅਸਤ ।
ईं हमा चूं अज़ तुफ़ैलि मुरशद असत ।

यदिदं सर्वं सच्चिद्गुरोः करुणादयादया दानम्।

ਹਰ ਕਿਹ ਮੁਰਸ਼ਦ ਰਾ ਨਾ-ਦਾਨਦ ਮੁਰਤਦ ਅਸਤ ।੪੪੭।
हर किह मुरशद रा ना-दानद मुरतद असत ।४४७।

अथ ये गुरुं न जानन्ति न प्रशंसन्ति, ते खलु धर्मत्यागिनः। (४४७) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਇਲਾਜਿ ਦਿਲ ਕੁਨਦ ।
मुरशदि कामिल इलाजि दिल कुनद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः हृदयस्य व्याधिं हरति,

ਕਾਮਿ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਦਿਲਤ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨਦ ।੪੪੮।
कामि दिल अंदर दिलत हासिल कुनद ।४४८।

वस्तुतः ते सर्वे तृष्णाः हृदये एव पूर्णाः भवन्ति (४४८) ।

ਨਬਜ਼ਿ ਦਿਲ ਚੂੰ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।
नबज़ि दिल चूं मुरशदि कामिल शनाक़त ।

यदा सम्यक् गुरुः हृदयस्य नाडीं सम्यक् निदानं कृतवान् ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀਇ ਉਮਰ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੪੪੯।
ज़िंदगीइ उमर रा हासिल शनाक़त ।४४९।

अथ जीवनं तस्य अस्तित्वस्य प्रयोजनं प्राप्तम्। (४४९) ९.

ਜ਼ਿੰਦਗੀਇ ਉਮਰ ਹਾਸਿਲ ਮੀ ਸ਼ਵਦ ।
ज़िंदगीइ उमर हासिल मी शवद ।

सिद्धस्य सत्यस्य च गुरुस्य कारणात् मनुष्यस्य शाश्वतं जीवनं प्राप्नोति,

ਅਜ਼ ਤੁਫ਼ੈਲਸ਼ ਸਾਹਿਬਿ ਦਿਲ ਮੀ ਸ਼ਵਦ ।੪੫੦।
अज़ तुफ़ैलश साहिबि दिल मी शवद ।४५०।

तस्य प्रसादेन दयालुतया च हृदयस्य स्वामित्वं नियन्त्रणं च लभते । (४५०) ९.

ਅਜ਼ ਬਰਾਇ ਆਂ ਕਿ ਈਂ ਪੈਦਾ ਸ਼ੁਦਾ ।
अज़ बराइ आं कि ईं पैदा शुदा ।

अयम् मानवः केवलम् अकालपुरखं प्राप्तुं जगति आगतः,

ਦਰ ਫ਼ਿਰਾਕਸ਼ ਵਾਲਾ ਓ ਸ਼ੈਦਾ ਸ਼ੁਦਾ ।੪੫੧।
दर फ़िराकश वाला ओ शैदा शुदा ।४५१।

तथा, उन्मत्तः इति स्वस्य वियोगे भ्रमति एव। (४५१) ९.

ਈਂ ਮਤਾਅ ਅੰਦਰ ਦੁਕਾਨਿ ਹੱਕ ਬਵਦ ।
ईं मताअ अंदर दुकानि हक बवद ।

एषः सत्यः सौदाः केवलं सत्यस्य दुकाने एव उपलभ्यते,

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਿਸ਼ਾਨਿ ਹੱਕ ਬਵਦ ।੪੫੨।
मुरशदि कामिल निशानि हक बवद ।४५२।

पूर्णः सिद्धः गुरुः स्वयं अकालपुरखस्य प्रतीकात्मकः प्रतिमा अस्ति। (४५२) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਦਿਹਦ ਪਾਕੀ ਤੁਰਾ ।
मुरशदि कामिल दिहद पाकी तुरा ।

सिद्धः गुरुः, अत्र सन्दर्भः गुरुगोविन्दसिंहजीः, भवतः पतिव्रता पवित्रतां च प्रयच्छति;

ਮੀ ਕਸ਼ਦ ਅਜ਼ ਚਾਹਿ ਗ਼ਮਨਾਕੀ ਤੁਰਾ ।੪੫੩।
मी कशद अज़ चाहि ग़मनाकी तुरा ।४५३।

तथा, भवन्तं शोकशोककूपात् (गहनात्) बहिः कर्षति। (४५३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਇਲਾਜਿ ਦਿਲ ਕੁਨਦ ।
मुरशदि कामिल इलाजि दिल कुनद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः हृदयस्य व्याधिं हरति,

ਈਂ ਮੁਰਾਦਿ ਦਿਲ ਬਦਿਲ ਹਾਸਿਲ ਕੁਨਦ ।੪੫੪।
ईं मुरादि दिल बदिल हासिल कुनद ।४५४।

येन, हृदयस्य सर्वे कामाः हृदयस्य अन्तः एव सिद्धाः (पूरिताः) भवन्ति। (४५४) ९.

ਸੁਹਬਤਿ ਆਰਿਫ਼ ਅਜਬ ਦੌਲਤ ਬਵਦ ।
सुहबति आरिफ़ अजब दौलत बवद ।

आर्यात्मनः सङ्गतिः स्वयमेव असाधारणं धनम्,

ਈਂ ਹਮਾ ਮੌਕੂਫ਼ ਬਰ ਸੁਹਬਤ ਬਵਦ ।੪੫੫।
ईं हमा मौकूफ़ बर सुहबत बवद ।४५५।

एतत् सर्वं (एते) आर्यजनसङ्घस्य आश्रयेण एव प्राप्यते। (४५५) ९.

ਐ ਅਜ਼ੀਜ਼ਿ ਮਨ ਸ਼ਿਨੌ ਅਜ਼ ਮਨ ਸਖ਼ੁਨ ।
ऐ अज़ीज़ि मन शिनौ अज़ मन सक़ुन ।

हे मम प्रिये ! मम वक्तव्यं शृणुत,

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਰਾਹ ਅੰਦਰ ਜਾਨੋ ਤਨ ।੪੫੬।
ता बयाबी राह अंदर जानो तन ।४५६।

यथा भवन्तः जीवनस्य शरीरस्य च रहस्यं रहस्यं च ज्ञातुं शक्नुवन्ति। (४५६) ९.

ਤਾਲਿਬਿ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਰਾ ਦੂਸਤਦਾਰ ।
तालिबि मरदानि हक रा दूसतदार ।

वाहेगुरुभक्तानां साधकैः सह मित्रतां भवसि,

ਗ਼ੈਰ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਂ ਹਰਫ਼ੇ ਮਯਾਰ ।੪੫੭।
ग़ैर ज़िकरश बर ज़ुबां हरफ़े मयार ।४५७।

न च अकालपुरखनामध्यानात् परं वचनं जिह्वाधरयोः आनयेत्। (४५७) ९.

ਖ਼ਾਕ ਸ਼ੌ ਮਰਦਾਨਿ ਹੱਕ ਰਾ ਖ਼ਾਕ ਬਾਸ਼ ।
क़ाक शौ मरदानि हक रा क़ाक बाश ।

त्वं रजः इव भूत्वा कार्यं कर्तव्यः अर्थात् विनयः भूत्वा पवित्रपुरुषाणां मार्गस्य रजः भवितुमर्हति।

ਨੇ ਪਏ ਦੁਨੀਆਇ ਦੂੰ ਗ਼ਮਨਾਕ ਬਾਸ਼ ।੪੫੮।
ने पए दुनीआइ दूं ग़मनाक बाश ।४५८।

तथा, अस्य तुच्छस्य अनादरस्य च जगतः चिन्ता मा कुरुत। (४५८) ९.

ਗ਼ਰ ਤੂ ਖ਼ਾਨੀ ਨੁਸਖ਼ਾ ਅਜ਼ ਸ਼ਾਨਿ ਇਸ਼ਕ ।
ग़र तू क़ानी नुसक़ा अज़ शानि इशक ।

यदि भवन्तः रोमान्सस्य महिमा पुस्तकं पठितुं शक्नुवन्ति तर्हि

ਮੀਸ਼ਵੀ ਸਰ ਦਫ਼ਤਰਿ ਦੀਵਾਨਿ ਇਸ਼ਕ ।੪੫੯।
मीशवी सर दफ़तरि दीवानि इशक ।४५९।

ततः, भवन्तः प्रेमपुस्तकस्य सम्बोधनं शीर्षकं च भवितुम् अर्हन्ति स्म। (४५९) ९.

ਇਸ਼ਕਿ ਮੌਲਾ ਮਰ ਤੁਰਾ ਮੌਲਾ ਕੁਨਦ ।
इशकि मौला मर तुरा मौला कुनद ।

वाहेगुरुप्रेम भवन्तं वाहेगुरुस्य एव प्रतिबिम्बे परिणमयति,

ਦਰ ਦੋ ਆਲਮ ਮਿਹਤਰੋ ਔਲਾ ਕੁਨਦ ।੪੬੦।
दर दो आलम मिहतरो औला कुनद ।४६०।

तथा, त्वां लोकद्वये उदात्तं प्रसिद्धं च करोति। (४६०) ९.

ਯਾ ਇਲਾਹੀ ਈਂ ਦਿਲਮ ਰਾ ਸ਼ੌਕ ਦਿਹ ।
या इलाही ईं दिलम रा शौक दिह ।

हे मम अकालपुरख ! मम हृदयं भक्त्या प्रेम्णा च आशीर्वादं ददातु ।

ਲਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਸ਼ੌਕਿ ਖ਼ਾਸੋ ਜ਼ੌਕ ਦਿਹ ।੪੬੧।
लज़ते अज़ शौकि क़ासो ज़ौक दिह ।४६१।

तथा, तव प्रेम्णः आनन्दस्य रसं च मम प्रयच्छ। (४६१) ९.

ਤਾ ਬ-ਯਾਦਤ ਬਿਗੁਜ਼ਰਦ ਰੂਜ਼ੋ ਸ਼ਬਮ ।
ता ब-यादत बिगुज़रद रूज़ो शबम ।

यथा, अहं त्वां स्मरन् दिनरात्रौ व्यतीतुं शक्नोमि,

ਦਿਹ ਰਹਾਈ ਬੰਦਾ ਰਾ ਅਜ਼ ਬੰਦਿ ਗ਼ਮ ।੪੬੨।
दिह रहाई बंदा रा अज़ बंदि ग़म ।४६२।

तथा, त्वं मां संसारस्य चिन्ताशोकशृङ्खलाभ्यः मोक्षेण आशीर्वादं ददासि। (४६२) ९.

ਦੌਲਤੇ ਆਂ ਦਿਹ ਕਿ ਬਾਸ਼ਦ ਪਾਇਦਾਰ ।
दौलते आं दिह कि बाशद पाइदार ।

तादृशं निधिं स्थायिनित्यं च मां कृपां कुरु ।

ਸੁਹਬਤੇ ਆਂ ਦਿਹ ਕਿ ਬਾਸ਼ਦ ਗ਼ਮਗ਼ੁਸਾਰ ।੪੬੩।
सुहबते आं दिह कि बाशद ग़मग़ुसार ।४६३।

मम सर्वाणि चिन्तानि शोकानि च दूरीकर्तुं शक्नुवन्तं (एतादृशानां) सङ्गतिं च मां आशीर्वादं ददातु। (४६३) ९.

ਨੀਅਤੇ ਆਂ ਦਿਹ ਕਿ ਬਾਸ਼ਦ ਹੱਕ ਗੁਜ਼ਾਰ ।
नीअते आं दिह कि बाशद हक गुज़ार ।

एतादृशैः अभिप्रायैः प्रयोजनैः च मां कृपां कुरु यत् सत्यं पूजनीयम् ।

ਹਿੰਮਤੇ ਆਂ ਦਿਹ ਕਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਾਂ ਨਿਸਾਰ ।੪੬੪।
हिंमते आं दिह कि बाशद जां निसार ।४६४।

कृपया मां एतादृशं साहसं धैर्यं च दत्त्वा आशीर्वादं ददातु यत् अहं ईश्वरस्य मार्गे गन्तुं उद्यमं कर्तुं स्वप्राणान् त्यागयितुं सज्जः भवेयम्। (४६४) ९.

ਹਰ ਚਿਹ ਦਾਰਦ ਦਰ ਰਹਿਤ ਕੁਰਬਾਂ ਕੁਨਦ ।
हर चिह दारद दर रहित कुरबां कुनद ।

यत्किञ्चित् त्वत्कारणं यज्ञं कर्तुं सज्जः भवेत् ।

ਜਾਨੋ ਦਿਲ ਕੁਰਬਾਂ ਰਹਿ ਸੁਬਹਾਂ ਕੁਨਦ ।੪੬੫।
जानो दिल कुरबां रहि सुबहां कुनद ।४६५।

अकालपुरखमार्गे प्राणान् आत्मानं च त्यागयितुं अपि सज्जाः भवेयुः। (४६५) ९.

ਦੀਦਾ-ਅਮ ਰਾ ਲੱਜ਼ਤਿ ਦੀਦਾਰ ਬਖ਼ਸ਼ ।
दीदा-अम रा लज़ति दीदार बक़श ।

तव दर्शनस्य मधुररसेन मम नेत्रे आशीर्वादं ददातु,

ਸੀਨਾ-ਅਮ ਰਾ ਮਖ਼ਜ਼ਨਿ ਅਸਰਾਰ ਬਖ਼ਸ਼ ।੪੬੬।
सीना-अम रा मक़ज़नि असरार बक़श ।४६६।

तथा, मम हृदयं भवतः रहस्यगुह्यनिधिभिः आशीर्वादं ददातु। (४६६) ९.

ਈਂ ਦਿਲਿ ਬਿਰਯਾਨਿ ਮਾ ਰਾ ਸ਼ੌਕ ਦਿਹ ।
ईं दिलि बिरयानि मा रा शौक दिह ।

अस्माकं ज्वलितहृदयान् प्रसादयतु उत्साहेन (भवतः प्रेमस्य)।

ਦਰ ਗ਼ੁਲਏਮ ਬੰਦਗੀ ਰਾ ਤੌਕ ਦਿਹ ।੪੬੭।
दर ग़ुलएम बंदगी रा तौक दिह ।४६७।

तथा, अस्माकं कण्ठेषु ध्यानस्य पट्टिका (कुक्कुर-कालर) कृत्वा आशीर्वादं ददातु। (४६७) ९.

ਹਿਜਰਿ ਮਾ ਰਾ ਆਰਜ਼ੂਇ ਵਸਲ ਬਖ਼ਸ਼ ।
हिजरि मा रा आरज़ूइ वसल बक़श ।

अस्माकं "वियोगं (भवतः)" त्वया सह मिलितुं प्रबल-आकांक्षया आशीर्वादं ददातु,

ਈਂ ਖ਼ਿਜ਼ਾਨਿ ਜਿਸਮਿ ਮਾ ਰਾ ਫ਼ਜਲ ਬਖ਼ਸ਼ ।੪੬੮।
ईं क़िज़ानि जिसमि मा रा फ़जल बक़श ।४६८।

तथा, अस्माकं शरीरस्य शरद-सदृश-स्थितौ भवतः उपकारं प्रयच्छ। (४६८) ९.

ਹਰ ਸਰਿ ਮੂਏਮ ਜ਼ੁਬਾਂ ਕੁਨ ਅਜ਼ ਕਰਮ ।
हर सरि मूएम ज़ुबां कुन अज़ करम ।

मम शरीरे प्रत्येकं केशं जिह्वारूपेण परिणमयतु कृपया भवतः उपकारेन।

ਤਾ ਬਗੋਏਮ ਵਸਫ਼ਿ ਹੱਕ ਰਾ ਦਮ ਬਦਮ ।੪੬੯।
ता बगोएम वसफ़ि हक रा दम बदम ।४६९।

यथा अहं मम प्रत्येकं निःश्वासे भवतः कुडोस् उच्चारयन् गायन् च भवितुं शक्नोमि। (४६९) ९.

ਵਸਫ਼ਿ ਹੱਕ ਬੀਰੰ ਬਵਦ ਅਜ਼ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ।
वसफ़ि हक बीरं बवद अज़ गुफ़तगू ।

अकालपुरखस्य उल्लासः महिमा च कस्यापि वचनस्य वा संभाषणस्य वा परम्,

ਈਂ ਹਦੀਸਿ ਸ਼ਾਹ ਬਾਸ਼ਦ ਕੂ ਬ ਕੈ ।੪੭੦।
ईं हदीसि शाह बाशद कू ब कै ।४७०।

सच्चिदानन्दस्य एतत् प्रवचनं कथा च प्रत्येकं वीथिषु वीथिषु श्रूयते । (४७०) ९.

ਮਾਅਨੀਇ ਈਂ ਕੂ ਬ-ਕੂ ਦਾਨੀ ਕਿ ਚੀਸਤ ।
माअनीइ ईं कू ब-कू दानी कि चीसत ।

किं भवन्तः जानन्ति यत् अस्य वीथिस्य सारः किम् अस्ति ?

ਹਮਦ ਗੋ ਦੀਗਰ ਮਗੋ ਈਨਸਤ ਜ਼ੀਸਤ ।੪੭੧।
हमद गो दीगर मगो ईनसत ज़ीसत ।४७१।

तस्य अनुमोदनमात्रं त्वया वक्तव्यं नान्यत्। एतत् जीवनम्। (४७१) ९.

ਜ਼ੀਸਤਨ ਦਰ ਬੰਦਗੀ ਊਲਾ ਬਵਦ ।
ज़ीसतन दर बंदगी ऊला बवद ।

तस्य नित्यं ध्यानेन सह जीवितुं उत्तमम्,

ਗਰ ਚਿਹ ਸਰ ਤਾ ਪਾ ਹਮਾ ਮੂਲਾ ਬਵਦ ।੪੭੨।
गर चिह सर ता पा हमा मूला बवद ।४७२।

यद्यपि वयं शिरः पादाङ्गुलीपर्यन्तं शरीरस्य स्वामी भवामः। (४७२) ९.

ਗਰ ਦਿਹਦ ਤੌਫ਼ੀਕ ਫ਼ਜਲਿ ਜ਼ੁਲਜਲਾਲ ।
गर दिहद तौफ़ीक फ़जलि ज़ुलजलाल ।

यदि सर्वसत्यः अकालपुरखः कस्मैचित् साहसेन सामर्थ्येन च आशीर्वादं ददाति।

ਬੰਦਾ ਰਾ ਅਜ਼ ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ਦ ਕਮਾਲ ।੪੭੩।
बंदा रा अज़ बंदगी बाशद कमाल ।४७३।

तदा सः व्यक्तिः ध्यानात् पुरस्कारं अर्जयितुं शक्नोति। (४७३) ९.

ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ਦ ਕਮਾਲਿ ਬੰਦਗੀ ।
बंदगी बाशद कमालि बंदगी ।

ध्यानं मनुष्यत्वस्य आश्चर्यं कोणशिला च,

ਬੰਦਗੀ ਬਾਸ਼ਦ ਨਿਸ਼ਾਨਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ।੪੭੪।
बंदगी बाशद निशानि ज़िंदगी ।४७४।

तथा, ध्यानं जीवितस्य वास्तविकं लक्षणम् अस्ति। (४७४) ९.

ਜ਼ਿੰਦਗੀਇ ਬੰਦਾ ਰਾ ਈਂ ਬੰਦਗੀਸਤ ।
ज़िंदगीइ बंदा रा ईं बंदगीसत ।

मनुष्यस्य जीवनस्य (प्रयोजनं) खलु अकालपुरखस्य ध्यानम्,

ਬੰਦਗੀਇ ਹੱਕ ਕਿ ਐਨ ਜ਼ਿੰਦਗੀਸਤ ।੪੭੫।
बंदगीइ हक कि ऐन ज़िंदगीसत ।४७५।

वाहेगुरुस्मरणं जीवनस्य वास्तविकं (उद्देश्यम्)। (४७५) ९.

ਗਰ ਨਿਸ਼ਾਨਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੀ-ਬਾਇਦਤ ।
गर निशानि ज़िंदगी मी-बाइदत ।

यदि त्वं स्वस्य कृते जीवनस्य केचन चिह्नानि प्रतीकानि च अन्विष्यसि ।

ਬੰਦਗੀਇ ਹੱਕ ਤੁਰਾ ਮੀ-ਸ਼ਾਇਦਤ ।੪੭੬।
बंदगीइ हक तुरा मी-शाइदत ।४७६।

ततः, भवतः ध्यानं(अकालपुरखस्य नाम) स्थातुं सर्वथा युक्तम्। (४७६) ९.

ਤਾ ਤਵਾਨੀ ਬੰਦਾ ਸ਼ੌ ਸਾਹਿਬ ਮਬਾਸ਼ ।
ता तवानी बंदा शौ साहिब मबाश ।

यथाशक्ति भृत्यवत् विनयशीलः भवितव्यः, न तु अभिमानी स्वामिः ।

ਬੰਦਾ ਰਾ ਜੁਜ਼ ਬੰਦਗੀ ਨਬਵਦ ਤਲਾਸ਼ ।੪੭੭।
बंदा रा जुज़ बंदगी नबवद तलाश ।४७७।

न किञ्चिदन्वेद्येह विभुध्यानं विहाय । (४७७) ९.

ਈਂ ਵਜੂਦਿ ਖ਼ਾਕ ਪਾਕ ਅਜ਼ ਬੰਦਗੀਸਤ ।
ईं वजूदि क़ाक पाक अज़ बंदगीसत ।

इदं रजःशरीरं केवलं प्रविष्टस्य स्मरणात् पवित्रं भवति,

ਗੁਫ਼ਤਗੂਹਾਇ ਦਿਗਰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀਸਤ ।੪੭੮।
गुफ़तगूहाइ दिगर शरमिंदगीसत ।४७८।

ध्यानात् परं कस्मिन् अपि संभाषणे प्रवृत्तिः सर्वथा लज्जा एव न भविष्यति । (४७८) ९.

ਬੰਦਗੀ ਕੁਨ ਜ਼ਾਂ ਕਿ ਊ ਬਾਸ਼ਦ ਕਬੂਲ ।
बंदगी कुन ज़ां कि ऊ बाशद कबूल ।

यथा त्वं तस्य प्राङ्गणे ग्राह्यः भवसि, तथैव ध्यानं कुरु ।

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ-ਬੀਨੀ ਓ ਤਰਜ਼ਿ ਜ਼ਹੂਲ ।੪੭੯।
बिगुज़र अज़ क़ुद-बीनी ओ तरज़ि ज़हूल ।४७९।

तथा, आत्महङ्कारस्य प्रतिमानं, धर्मत्यागी जीवनपद्धतिं च त्यजतु। (४७९) ९.

ਦਰ ਦਿਲਿ ਸਾਹਿਬਿ-ਦਿਲਾਂ ਆਇਦ ਪਸੰਦ ।
दर दिलि साहिबि-दिलां आइद पसंद ।

ध्यानं सर्वहृदयस्वामिनः हृदये अत्यन्तं प्रियं भवति,

ਰੁਤਬਾ-ਅਤ ਗਰਦਦ ਅਜ਼ਾਂ ਹਰਦਮ ਬੁਲੰਦ ।੪੮੦।
रुतबा-अत गरदद अज़ां हरदम बुलंद ।४८०।

ध्यानमात्रेण तव लोके स्थितिः सर्वदा उच्चा तिष्ठति । (४८०) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਕਿ ਊ ਅਰਸ਼ਾਦ ਕਰਦ ।
मुरशदि कामिल कि ऊ अरशाद करद ।

सिद्धः सच्चः गुरुः एवं उक्तवान्।

ਈਂ ਦਿਲਤ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਆਬਾਦ ਕਰਦ ।੪੮੧।
ईं दिलत अज़ यादि हक आबाद करद ।४८१।

वाहेगुरुस्मरणेन त्वां निर्जनहृदयं निवसति। (४८१) ९.

ਈਂ ਹਮਾ ਅਰਸ਼ਾਦ ਦਰ ਦਿਲ ਨਕਸ਼-ਬੰਦ ।
ईं हमा अरशाद दर दिल नकश-बंद ।

सम्यक् सत्यगुरुस्य आज्ञां त्वया हृदये उत्कीर्णं कर्तव्यम्,

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਸਰ ਬੁਲੰਦ ।੪੮੨।
ता शवी दर हर दो आलम सर बुलंद ।४८२।

यथा भवतः शिरः उभयलोकेषु उच्चं भवितुम् अर्हति। (४८२) ९.

ਈਂ ਵਜੂਦਿ ਮਿਸ ਤੁਰਾ ਸਾਜ਼ਦ ਤਿਲਾ ।
ईं वजूदि मिस तुरा साज़द तिला ।

एषः सिद्धसत्यगुरोः आज्ञा भवतः ताम्रशरीरं सुवर्णे परिणमयति,

ਈਂ ਤਿਲਾ ਮਾਅਲੂਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।੪੮੩।
ईं तिला माअलूम अज़ यादि क़ुदा ।४८३।

तथा, अकालपुरखस्मृत्या एव एतत् सुवर्णं साक्षात्कृतं भवति। (४८३) ९.

ਆਂ ਤਿਲਾ ਫ਼ਾਨੀ ਵਾ ਸਦ ਮੌਜ਼ਿ ਬਲਾ ।
आं तिला फ़ानी वा सद मौज़ि बला ।

इदं भौतिकं सुवर्णं विनाशनीयं, अनेकसमस्यानां विग्रहानां च मूलकारणं भ्रामरी च ।

ਈਂ ਤਿਲਾ ਬਾਕੀ ਚੂ ਜ਼ਾਤਿ ਕਿਬਰੀਆ ।੪੮੪।
ईं तिला बाकी चू ज़ाति किबरीआ ।४८४।

ध्यानस्य सुवर्णं तु सर्वगतसत्यवहेगुरुसत्त्ववत् स्थायित्वम्। (४८४) ९.

ਦੌਲਤ ਅੰਦਰ ਖ਼ਾਕਿ ਪਾਇ ਮੁਕਬਲਾਂ ।
दौलत अंदर क़ाकि पाइ मुकबलां ।

(सत्यं) धनं आर्यस्वीकृतात्मनः पादरजसा, .

ਦੌਲਤੇ ਕਾਂ ਰਾ ਨਮੀ ਆਯਦ ਜ਼ਿਆਂ ।੪੮੫।
दौलते कां रा नमी आयद ज़िआं ।४८५।

तादृशं सत्यं धनं यत् किमपि क्षतिं वा हानिं वा उपरि परं भवति। (४८५) ९.

ਆਕਬਤ ਦੀਦੀ ਖ਼ਿਜ਼ਾਂ ਆਵੁਰਦ ਬਹਾਰ ।
आकबत दीदी क़िज़ां आवुरद बहार ।

भवता अवश्यं लक्षितं यत् प्रत्येकं वसन्तं शरदं आनयति,

ਵਰਨਾ ਦਰ ਦੁਨਿਆ ਹਮਾ ਫ਼ਸਲਿ ਬਹਾਰ ।੪੮੬।
वरना दर दुनिआ हमा फ़सलि बहार ।४८६।

यद्यपि वसन्तः अस्मिन् लोके पुनः पुनः आगच्छति एव। (४८६) ९.

ਈਂ ਬਹਾਰਿ ਤਾਜ਼ਾ ਬਾਸ਼ਦ ਤਾ ਅਬਦ ।
ईं बहारि ताज़ा बाशद ता अबद ।

तथापि एतत् वसन्तस्य ध्यानरूपं प्रलयपर्यन्तं नवीनं नवीनं च तिष्ठति,

ਯਾ ਇਲਾਹੀ ਦੂਰ ਦਾਰ ਅਜ਼ ਂਚਸ਼ਮਿ ਬਦ ।੪੮੭।
या इलाही दूर दार अज़ ंचशमि बद ।४८७।

हे अकालपुरख ! कृपया दुष्टनेत्रस्य प्रभावं अस्मात् वसन्तात् दूरं स्थापयन्तु | (४८७) ९.

ਹਰ ਕਿ ਖ਼ਾਕਿ ਪਾਇ ਸ਼ਾਂ ਰਾ ਸੁਰਮਾ ਯਾਫ਼ਤ ।
हर कि क़ाकि पाइ शां रा सुरमा याफ़त ।

यः कश्चित् संयोगेन तीर्थानां पादरजसः कोलिरिम् लभते ।

ਬਰ ਰੁਖ਼ਸ਼ ਤਹਿਕੀਕ ਨੂਰਿ ਮਿਹਰ ਤਾਫ਼ਤ ।੪੮੮।
बर रुक़श तहिकीक नूरि मिहर ताफ़त ।४८८।

तस्य मुखं दिव्यसूर्यस्य तेजः तेजः इव प्रकाशते इति निश्चिन्ताः भव । (४८८) ९.

ਆਰਿਫ਼ਿ ਅੱਲਾਹ ਦਰ ਦੁਨੀਆਂ ਬਵਦ ।
आरिफ़ि अलाह दर दुनीआं बवद ।

अध्यात्मसंबुद्धो लोके वसति चेदपि ।

ਦਰ ਹਕੀਕਤ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਵਦ ।੪੮੯।
दर हकीकत तालिबि मौला बवद ।४८९।

सः वस्तुतः वाहेगुरुस्य साधकभक्तः सदा भवति। (४८९) ९.

ਜ਼ਿਕਰਿ ਮੌਲਾ ਦਮ ਬ-ਦਮ ਦਰ ਜਾਨਿ ਊ ।
ज़िकरि मौला दम ब-दम दर जानि ऊ ।

ध्यात्वा वर्णयति च स्वजीवनस्य प्रत्येकं निःश्वासः ।

ਆਇਤਿ ਨਾਮਿ ਖ਼ੁਦਾ ਦਰ ਸ਼ਾਨਿ ਊ ।੪੯੦।
आइति नामि क़ुदा दर शानि ऊ ।४९०।

तथा, सः प्रतिक्षणं स्वस्य सम्मानार्थं स्वस्य नामस्य श्लोकान् पठति। (४९०) ९.

ਹਰ ਨਫ਼ਸ ਦਾਰੰਦ ਦਿਲ ਰਾ ਸੂਇ ਹੱਕ ।
हर नफ़स दारंद दिल रा सूइ हक ।

ते हृदयं निर्दिशन्ति, तस्य विषये विचारान् प्रति एकाग्रतां च कुर्वन्ति,

ਸ਼ੁਦ ਮੁਅੱਤਰ ਮਗ਼ਜ਼ਿ ਸ਼ਾਂ ਅਜ਼ ਬੂਇ ਹੱਕ ।੪੯੧।
शुद मुअतर मग़ज़ि शां अज़ बूइ हक ।४९१।

अकलपुरख्बस्मृतिगन्धेन स्वबुद्धिं सुगन्धं कुर्वन्ति प्रत्येकं निःश्वासे। (४९१) ९.

ਹਰ ਦਮੇ ਕੂ ਬਾ ਖ਼ੁਦਾ ਵਾਸਿਲ ਬਵਦ ।
हर दमे कू बा क़ुदा वासिल बवद ।

सदा समाहितः सर्वदा सर्वविभुेन सह संयुक्तः,

ਹਾਸਿਲਿ ਈਂ ਉਮਰ ਰਾ ਹਾਸਿਲ ਬਵਦ ।੪੯੨।
हासिलि ईं उमर रा हासिल बवद ।४९२।

तथा, सः अस्य जीवनस्य वास्तविकं फलं प्राप्तुं समर्थः अभवत्। (४९२) ९.

ਹਾਸਿਲਿ ਈਂ ਉਮਰ ਪੇਸ਼ਿ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਅਸਤ ।
हासिलि ईं उमर पेशि मुरशिद असत ।

अस्य जीवनस्य वास्तविकं फलं गुरुस्य समीपे एव अस्ति,

ਨਾਮਿ ਹੱਕ ਚੂੰ ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਨਸ਼ ਵਾਰਿਦ ਅਸਤ ।੪੯੩।
नामि हक चूं बर ज़ुबानश वारिद असत ।४९३।

तथा, तस्य नामस्य मौनपुनरावृत्तिः ध्यानं च तस्य जिह्वायां अधरे च सर्वदा भवति। (४९३) ९.

ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ਦੀਦਾਰਿ ਹੱਕ ।
मुरशदि कामिल बवद दीदारि हक ।

सच्चो गुरुः अकालपुरखस्य प्रतीयमानः झलकः,

ਕਜ਼ ਜ਼ੁਬਾਨਿਸ਼ ਬਿਸ਼ਨਵੀ ਅਸਰਾਰਿ ਹੱਕ ।੪੯੪।
कज़ ज़ुबानिश बिशनवी असरारि हक ।४९४।

अतः तस्य रहस्यं तस्य जिह्वातः श्रोतव्यम् । (४९४) ९.

ਸੂਰਤਿ ਹੱਕ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਬਵਦ ।
सूरति हक मुरशदि कामिल बवद ।

सच्चो गुरुः खलु ईश्वरप्रतिबिम्बस्य सम्यक् मूर्तरूपः,

ਨਕਸ਼ਿ ਊ ਦਾਇਮ ਦਰੂਨਿ ਦਿਲ ਬਵਦ ।੪੯੫।
नकशि ऊ दाइम दरूनि दिल बवद ।४९५।

तथा, अकालपुरखस्य प्रतिबिम्बं तस्य हृदये सदा तिष्ठति। (४९५) ९.

ਨਕਸ਼ਿ ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਕਸ ਜਾ ਕੁਨਦ ।
नकशि ऊ दर दिलि कस जा कुनद ।

यदा तस्य प्रतिबिम्बं कस्यचित् हृदये स्थायिरूपेण निवसति ।

ਹਰਫ਼ਿ ਹੱਕ ਅੰਦਰ ਦਿਲਸ਼ ਮਾਵਾ ਕੁਨਦ ।੪੯੬।
हरफ़ि हक अंदर दिलश मावा कुनद ।४९६।

ततः, अकालपुरखस्य एकमेव वचनं तस्य हृदयस्य गहने निवसति। (४९६) ९.

ਖ਼ਾਸਤਮ ਤਰਤੀਬਿ ਈਂ ਦੁੱਰ ਦਾਨਾ ਰਾ ।
क़ासतम तरतीबि ईं दुर दाना रा ।

एते मुक्ताकणिकाः मया हाररूपेण सूत्रिताः,

ਕਿ ਆਸ਼ਨਾ ਸਾਜ਼ਦ ਦਿਲਿ ਬੇਗਾਨਾ ਰਾ ।੪੯੭।
कि आशना साज़द दिलि बेगाना रा ।४९७।

यथा एषा व्यवस्था अज्ञानहृदयान् वाहेगुरुगुह्यविषये अवगतं करोतु। (४९७) ९.

ਆਬਿ ਹੈਵਾਂ ਪੁਰ ਸ਼ੁਦਾ ਚੂ ਜਾਮਿ ਊ ।
आबि हैवां पुर शुदा चू जामि ऊ ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਮਾ ਸ਼ੁਦਾ ਜ਼ਾਂ ਨਾਮਿ ਊ ।੪੯੮।
ज़िंदगी नामा शुदा ज़ां नामि ऊ ।४९८।

अत एव, 'जिन्दगी नाम' इति नाम दत्तम् अस्ति । (४९८) ९.

ਕਜ਼ ਤਕੱਲੁਮ ਬੂਇ ਇਰਫ਼ਾਂ ਆਇਦਸ਼ ।
कज़ तकलुम बूइ इरफ़ां आइदश ।

तस्य भाषणेभ्यः दिव्यज्ञानगन्धः उद्भवति,

ਵਜ਼ ਦਿਲਿ ਆਲਮ ਗਿਰਾਹ ਬਿਕੁਸ਼ਾਇਦਸ਼ ।੪੯੯।
वज़ दिलि आलम गिराह बिकुशाइदश ।४९९।

तेन सह जगतः हृदयस्य ग्रन्थिः (रहस्यशङ्का) विमुक्तः भवति। (४९९) ९.

ਹਰ ਕਿ ਖ਼ਾਨਦ ਅਜ਼ ਰਹਿ ਲੁਤਫ਼ੋ ਕਰਮ ।
हर कि क़ानद अज़ रहि लुतफ़ो करम ।

यो वाहेगुरुप्रसादेन करुणया च पठेत् ।

ਗਰਦਦਸ਼ ਦਰ ਰਾਹਿ ਇਰਫ਼ਾਂ ਮੁਹਤਰਿਮ ।੫੦੦।
गरददश दर राहि इरफ़ां मुहतरिम ।५००।

सः प्रबुद्धानां मध्ये पुरस्कारं प्राप्नोति। (५००) ९.

ਹਸਤ ਜ਼ਿਕਰਿ ਆਰਿਫ਼ਾਨਿ ਪਾਕ ਰਾ ।
हसत ज़िकरि आरिफ़ानि पाक रा ।

अस्मिन् खण्डे पवित्राणां दिव्यपुरुषाणां वर्णनं परिभाषणं च अस्ति;

ਆਂ ਕਿ ਊ ਰੌਸ਼ਨ ਕੁਨਦ ਇਦਰਾਕ ਰਾ ।੫੦੧।
आं कि ऊ रौशन कुनद इदराक रा ।५०१।

एतेन वर्णनेन बुद्धिः प्रज्ञा च लघुः भवति। (५०१) ९.

ਨੀਸਤ ਦਰ ਵੈ ਮੁੰਦਰਜ ਐ ਬਾ-ਖ਼ਬਰ ।
नीसत दर वै मुंदरज ऐ बा-क़बर ।

हे सूचित व्यक्ति ! अस्मिन् खण्डे .

ਗ਼ੈਰ ਹਰਫ਼ਿ ਬੰਦਗੀ ਹਰਫ਼ਿ ਦਿਗਰ ।੫੦੨।
ग़ैर हरफ़ि बंदगी हरफ़ि दिगर ।५०२।

अकालपुराल्खस्य स्मरणध्यानशब्दान् वा व्यञ्जनानि वा विहाय अन्यः शब्दः व्यञ्जनः वा नास्ति। (५०२) ९.

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਸਰਮਾਯਾ-ਇ ਰੌਸ਼ਨ ਦਿਲੀਸਤ ।
यादि हक सरमाया-इ रौशन दिलीसत ।

वाहेगुरुस्मरणं बुद्धचित्तानां निधिः,

ਗ਼ੈਰ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਹਮਾ ਬੇ-ਹਾਸਲੀਅਤ ।੫੦੩।
ग़ैर यादि हक हमा बे-हासलीअत ।५०३।

वाहेगुरुध्यानव्यतिरिक्तं सर्वं (सर्वथा) निष्प्रयोजनम्। (५०३) ९.

ਹਰਫ਼ਿ ਦੀਗਰ ਨੀਸਤ ਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ।
हरफ़ि दीगर नीसत ग़ैर अज़ यादि हक ।

सर्वशक्तिमन्ध्यानविषयान् विहाय कञ्चन शब्दं व्यञ्जनं वा न पठन्तु न पश्यन्तु अपि ।

ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਹਾਂ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ਹਾਂ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ।੫੦੪।
यादि हक हां यादि हक हां यादि हक ।५०४।

ईश्वरस्य स्मरणं, आम् ईश्वरस्य स्मरणं, केवलं ईश्वरस्य स्मरणं च। (५०४) ९.

ਯਾ ਇਲਾਹੀ ਹਰ ਦਿਲਿ ਪਜ਼ਮੁਰਦਾ ਰਾ ।
या इलाही हर दिलि पज़मुरदा रा ।

हे अकालपुरख ! प्रत्येकं शुष्कं निराशं च मनः हरितं आत्मविश्वासयुक्तं पुनः कुरु,

ਸਬਜ਼ ਕੁਨ ਹਰ ਖ਼ਾਤਿਰਿ ਅਫ਼ਸੁਰਦਾ ਰਾ ।੫੦੫।
सबज़ कुन हर क़ातिरि अफ़सुरदा रा ।५०५।

तथा, प्रत्येकं मृदुं सुस्तं च मनः स्फूर्तिं कायाकल्पं च कुर्वन्तु। (५०५) ९.

ਯਾ ਇਲਾਹੀ ਯਾਵਰੀ ਕੁਨ ਬੰਦਾ ਰਾ ।
या इलाही यावरी कुन बंदा रा ।

हे वाहेगुरु ! कृपया अस्य व्यक्तिस्य साहाय्यं कुरुत, भवतः सत्यमेव,

ਸੁਰਖ਼ੁਰੂ ਕੁਨ ਹਰ ਦਿਲਿ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਰਾ ।੫੦੬।
सुरक़ुरू कुन हर दिलि शरमिंदा रा ।५०६।

तथा, प्रत्येकं लज्जितं भीरुं च सफलं विजयी च कुरुत। (५०६) ९.

ਦਰ ਦਿਲਿ ਗੋਯਾ ਹਵਾਇ ਸ਼ੌਕ ਬਖ਼ਸ਼ ।
दर दिलि गोया हवाइ शौक बक़श ।

हे अकालपुरख ! (कृपया) गोयायाः हृदयं प्रेमाभिलाषेण (भवतः) आशीर्वादं ददातु,

ਬਰ ਜ਼ੁਬਾਨਸ਼ ਜ਼ੱਰਾ-ਇ ਅਜ਼ ਜ਼ੌਕ ਬਖ਼ਸ਼ ।੫੦੭।
बर ज़ुबानश ज़रा-इ अज़ ज़ौक बक़श ।५०७।

तथा, गोयायाः जिह्वायां तव प्रेम्णः स्नेहस्य एकं कणं ददातु। (५०७) ९.

ਤਾਂ ਨ ਬਾਸ਼ਦ ਵਿਰਦਿ ਆਂ ਜੁਜ਼ ਯਾਦਿ ਹੱਕ ।
तां न बाशद विरदि आं जुज़ यादि हक ।

यथा भगवतः परं कञ्चित् न ध्यायेत् न स्मरेत्।

ਤਾਂ ਨ ਖ਼ਾਨਦ ਗ਼ੈਰ ਹੱਕ ਦੀਗਰ ਸਬੱਕ ।੫੦੮।
तां न क़ानद ग़ैर हक दीगर सबक ।५०८।

तथा, यथा वाहेगुरुप्रेमभक्तिव्यतिरिक्तं अन्यं पाठं न शिक्षेत न पठेत्। (५०८) ९.

ਤਾ ਨ ਗੀਰਦ ਗ਼ੈਰ ਨਾਮਿ ਜ਼ਿਕਰਿ ਹੱਕ ।
ता न गीरद ग़ैर नामि ज़िकरि हक ।

यथा अकालपुरखस्य ध्यानस्मरणं विहाय अन्यं वचनं न वदेत्,

ਤਾ ਨ ਗੋਇਦ ਹਰਫ਼ਿ ਗ਼ੈਰ ਅਜ਼ ਫ਼ਿਕਰਿ ਹੱਕ ।੫੦੯।
ता न गोइद हरफ़ि ग़ैर अज़ फ़िकरि हक ।५०९।

यथा सः आध्यात्मिकचिन्तनस्य एकाग्रतायां यः (शब्दाः) व्यतिरिक्तं अन्यं शब्दं वा व्यञ्जनं वा न पठेत् न पठेत्। (५०९) ९.

ਦੀਦਾ ਅਜ਼ ਦੀਦਾਰਿ-ਹੱਕ ਪੁਰ-ਨੂਰ ਕੁਨ ।
दीदा अज़ दीदारि-हक पुर-नूर कुन ।

(हे अकालपुरख!) मम नेत्रे प्रभृतिप्रभं कुरु विभुस्य दर्शनेन मे ।

ਗ਼ੈਰ ਹੱਕ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਤਰਿ ਦਿਲਿ ਦੂਰ ਕੁਨ ।੫੧੦।
ग़ैर हक अज़ क़ातरि दिलि दूर कुन ।५१०।

ईश्वरस्य सत्तां विहाय सर्वं मम हृदयात् हरतु कृपया। (५१०) ९.