धुळीच्या या नीच मुठीने सूर्याचे तेज आणि प्रकाश दिला. (३५२)
आपण त्या धूलिकणासाठी स्वतःचा त्याग करूया जी प्रबुद्ध आणि तेजस्वी झाली,
आणि, जे अशा वरदान आणि आशीर्वादांना पात्र होण्यासाठी पुरेसे भाग्यवान होते. (३५३)
सत्याची फळे आणणारा निसर्ग अद्भुत आहे,
आणि, जे नम्र मूठभर धुळीला बोलण्याची शक्ती देते. (३५४)
वाहेगुरुचे ध्यान हेच या जीवनाची प्राप्ती आहे;
ज्या डोळ्याने भारावून जातो आणि सत्याचा (ईश्वराचा) ध्यास होतो त्या डोळ्यासाठी आपण स्वतःचा त्याग करूया. (३५५)
भगवंताच्या प्रेमाची निष्पाप तळमळ असलेले हृदय किती धन्य आहे!
किंबहुना, तो त्याच्या प्रेमासाठी उत्कट आणि मोहित भक्त बनतो. (३५६)
धन्य ते मस्तक जे सत्याच्या खऱ्या मार्गाला, भगवंताकडे झुकते;
आणि, पकडलेल्या वाकड्या काठीप्रमाणे जो आनंदाचा चेंडू घेऊन पळून गेला. (३५७)
ज्या हातांनी त्याची स्तुती व स्तुती केली आहे ते अद्भूत आहेत;
धन्य ते पाय जे त्याच्या रस्त्यावरून गेले. (३५८)
त्याच्या नामाचे चिंतन करणारी जीभ उदात्त आहे;
आणि सद्गुरु म्हणजे मन जे आपले विचार वाहेगुरुवर केंद्रित करते. (३५९)
अकालपुरख आपल्या शरीराच्या प्रत्येक अंगात वास करतो.
आणि, त्याच्या प्रेमाचा आवेश आणि आवेश सर्व स्त्री-पुरुषांच्या डोक्यात सामावलेला आहे. (३६०)
सर्व इच्छा आणि इच्छा त्याच्या दिशेने केंद्रित आहेत,
आणि, त्याच्यासाठी प्रेम आपल्या शरीराच्या प्रत्येक केसांमध्ये शोषले जाते. (३६१)
जर तुम्हाला दैवी विचारांचे स्वामी बनायचे असेल तर
मग, आपण आपल्या प्रिय वाहेगुरुसाठी आपले जीवन त्याग केले पाहिजे, जेणेकरुन आपण त्याच्यासारखेच आकार आणि रूप प्राप्त कराल. (३६२)
तुमच्या खऱ्या प्रेयसीसाठी तुमच्याकडे जे काही आहे ते तुम्ही त्याग केले पाहिजे.
आणि, क्षणभरासाठी त्याच्या जेवणाच्या टेबलावरून अन्नाचे तुकडे उचला. (३६३)
जर तुम्ही त्याच्या खऱ्या ज्ञानाची आणि आत्मज्ञानाची पूर्ण इच्छा बाळगता,
मग, आपण, अपरिहार्यपणे, आपला हेतू साध्य कराल. (३६४)
तुला तुझ्या जीवनाचे फळ मिळेल,
जेव्हा दैवी ज्ञानाचा सूर्य तुम्हाला त्याच्या तेजाच्या फक्त एका किरणाने आशीर्वाद देईल. (३६५)
तुझे नाव प्रसिद्ध आणि उजळून निघेल;
आणि, दैवी ज्ञानाची तुमची तळमळ तुम्हाला या जगात अत्यंत लोकप्रिय बनवेल. (३६६)
ज्याला दैवी प्रेमाबद्दल विशेष स्नेह आणि प्रेम उत्पन्न झाले,
त्याच्या चावीने, हृदयाची सर्व कुलुपे उघडली (वास्तविकता ज्ञात झाली). (३६७)
तुम्ही सुद्धा तुमच्या हृदयाचे कुलूप उघडून लपवले पाहिजे
खजिना, अमर्याद आनंद आणि उत्साह प्राप्त केला पाहिजे. (३६८)
तुझ्या हृदयाच्या कोनाड्यात, असंख्य रत्ने आणि हिरे लपलेले आहेत;
आणि, तुमच्या खजिन्यात आणि संपत्तीमध्ये अनेक राजेशाही मोती आहेत. (३६९)
मग या अनंत खजिन्यातून तुम्हाला जे काही मिळवायचे आहे,
हे उच्च दर्जाच्या व्यक्ती! आपण प्राप्त करण्यास सक्षम असेल. (३७०)
म्हणून तुम्ही अकालपुराखाच्या विश्वासू भक्तांना हाक मारावी.
जेणेकरुन तुम्ही त्याच्यासाठी असा आवेश आणि आवेश निर्माण करण्यास सक्षम व्हाल. (३७१)
वाहेगुरुच्या प्रेमाची तीव्र इच्छा जर तुम्हाला मिळवता आली तर,
मग, त्यांच्या सहवासाचा आशीर्वाद तुमच्यावर आणि तुमच्या व्यक्तिमत्त्वावर प्रभाव पाडेल. (३७२)
जरी, दुसरे काहीही नसले तरी सर्वशक्तिमान प्रत्येकाच्या हृदयात वास करतो,
तरीही, खऱ्या आणि प्रामाणिक ज्ञानी व्यक्तींना उच्च दर्जा आणि उच्च स्थान प्राप्त होते. (३७३)
जाणकारांखेरीज इतर कोणालाही अकालपुराखाची स्थिती माहीत नाही.
ज्ञानी वाहेगुरुच्या नामाचे प्रवचन आणि ध्यान याशिवाय दुसरे कोणतेही शब्द बोलत नाहीत. (३७४)
राजांनी त्यांचे सिंहासन, विलासी राहणीमान आणि राजेशाही सत्ता सोडली,
आणि ते भिकाऱ्यांसारखे रस्त्यावरून रस्त्यावर फिरत राहिले. (३७५)
या सर्वांसाठी, सर्वशक्तिमानाच्या खऱ्या स्मरणात सतत मग्न राहणे आवश्यक आहे;
आणि अशाप्रकारे, दोन्ही लोकांमध्ये जन्म आणि मृत्यूच्या चक्रातून मुक्ती मिळवा. (३७६)
या मार्गाची आणि परंपरेची ओळख असलेला कोणी भेटला तर,
मग सरकारी प्रशासनाची सर्व उद्दिष्टे आणि उद्दिष्टे पूर्ण होतील. (३७७)
जर सैन्याची सर्व शक्ती दैवी शक्तीचे साधक बनली असेल तर
मग, खरं तर, ते सर्व खरोखरच प्रबुद्ध व्यक्ती बनू शकतात. (३७८)
जर आपण या मार्गाच्या सहप्रवाशाकडे धाव घेऊ शकलो आणि त्याला तिची खरी परंपरा विचारू शकलो;
मग त्याचे मन या राजेशाहीपासून दूर कसे जाणार? (३७९)
मनाच्या शेतात सत्याचे बीज रुजवता आले तर,
तेव्हा आपल्या मनातील सर्व संशय व भ्रम नाहीसे होतील. (३८०)
ते चांगल्यासाठी हिरे जडलेल्या सिंहासनावर बसू शकतात
जर ते अकालपुराखाचे ध्यान त्यांच्या मनात बिंबवू शकतील, (३८१)
त्यांच्या प्रत्येक केसातून सत्याचा सुगंध दरवळत आहे.
किंबहुना अशा लोकांच्या सहवासाच्या सुगंधाने प्रत्येकजण जिवंत आणि चैतन्यशील होत आहे. (३८२)
वाहेगुरुचे नाम त्यांच्या शरीराबाहेर नसते.
जर परिपूर्ण गुरूंनी त्यांचा ठावठिकाणा आणि स्थान याबद्दलची माहिती त्यांना सूचित केली असेल. (बाहेर पाहण्याऐवजी, ते स्वतःच्या अंतःकरणातून त्याचे अभिसरण प्राप्त करू शकले असते.) (383)
जीवनाचे अमृत खरे तर हृदयाच्या तथाकथित निवासस्थानात आहे,
पण परिपूर्ण गुरूशिवाय जगाला ही वस्तुस्थिती कळणार नाही. (३८४)
जेव्हा खरा सद्गुरू तुमच्या मुख्य धमनीच्याही जवळ असतो,
हे अज्ञानी आणि हौशी व्यक्ती ! मग तुम्ही जंगलात, रानावनात का फिरताय. (३८५)
जेव्हा कोणीतरी या मार्गाशी परिचित आणि परिचित व्यक्ती तुमचा मार्गदर्शक बनते,
श्रेष्ठ व्यक्तींच्या सहवासात तुम्ही एकांत मिळवू शकाल. (३८६)
त्यांच्याकडे जी काही ऐहिक संपत्ती आहे,
ते एका हप्त्यात त्वरित त्याग करण्यास तयार आहेत. (३८७)
जेणेकरून ते अंतिम अस्तित्व प्राप्त करू शकतील,
या कारणास्तव, ते पूर्णपणे ज्ञानी व्यक्तींचे अनुसरण करतात. (३८८)
परिपूर्ण संत तुम्हाला परिपूर्ण संतांमध्ये देखील बदलू शकतात;
आणि, ते तुमच्या सर्व इच्छा आणि इच्छा पूर्ण करू शकतात. (३८९)
त्यात सत्य हे आहे की तुम्ही परमेश्वराकडे जाणारा मार्ग स्वीकारावा.
जेणेकरून तुम्हीही सूर्याच्या तेजाप्रमाणे चमकू शकाल. (३९०)
खरा अकालपुरख, तुमच्या हृदयात वास करून, तुमचे प्रेम तुमच्यावर वाढवतो;
आणि, खऱ्या मित्राप्रमाणे परिपूर्ण आणि पूर्ण गुरु तुम्हाला या प्रक्रियेत मदत करतात. (३९१)
जर तुम्ही या (दैवी) मार्गाशी परिचित असलेल्या एखाद्या व्यक्तीशी संपर्क साधू शकता,
मग, तुम्हाला तुमच्या आत सर्व प्रकारची भौतिक आणि अभौतिक संपत्ती आणि खजिना सापडेल. (३९२)
ज्याला खरा गुरू भेटला,
खरा गुरू त्याच्या मस्तकावर खऱ्या दिव्य ज्ञानाचा मुकुट घालेल. (३९३)
खरा आणि परिपूर्ण गुरूच माणसाला वाहेगुरुच्या गूढ आणि प्रेमाने अवगत करू शकतो,
आणि, शाश्वत दैवी संपत्ती प्राप्त करण्यास मदत करते. (३९४)
दोन्ही जगांतील लोक त्याच्या (गुरूंच्या) आज्ञेचे उत्स्फूर्तपणे पालन करतात.
आणि, दोन्ही जग त्याच्यासाठी जीव द्यायला तयार आहेत. (३९५)
अकालपुराखाबद्दलची खरी कृतज्ञता हीच खरी ईश्वरी ज्ञानप्राप्ती आहे.
आणि, अमर संपत्ती ज्ञानी व्यक्तींना आपला चेहरा दाखवत उदयास येते. (३९६)
जेव्हा, सर्वशक्तिमानाला हृदयात धारण करून, त्याचे अस्तित्व ओळखले,
त्याला सार्वकालिक जीवनाचा खजिना मिळाला हे घ्या. (३९७)
तो, सर्वशक्तिमान परमेश्वर, तुमच्या अंतःकरणात राहतो, परंतु तुम्ही बाहेर धावत राहता.
तो तुमच्या घरातच आहे, पण तुम्ही त्याच्या शोधात हजला (बाहेर) जात रहा. (३९८)
जेव्हा तो तुमच्या शरीराच्या प्रत्येक केसातून स्वतःला प्रकट करतो,
त्याचा शोध घेण्यासाठी (त्याचा शोध घेण्यासाठी) तुम्ही बाहेर कुठे भटकता. (३९९)
अकालपुराखाचे तेज तुमच्या घरा-हृदयात अशा प्रकारे पसरते,
जसे आकाशात (चांदण्या रात्री) तेजस्वी चंद्र चमकतो. (४००)
तो प्रॉव्हिडंट आहे जो तुम्हाला तुमच्या अश्रूंनी पाहण्यास सक्षम करतो,
आणि, ही त्याची आज्ञा आहे जी तुमच्या जिभेतून बोलते. (४०१)
अकालपुराखाच्या तेजाने तुझे हे शरीर तेजस्वी आहे.
हे सर्व जग त्याच्या तेजाने उजळून निघाले आहे. (४०२)
पण तुम्हाला तुमच्या आतील परिस्थिती आणि परिस्थितीची जाणीव नाही,
तुम्ही रात्रंदिवस तुमच्या स्वतःच्या कर्मामुळे व्याकूळ आहात. (४०३)
परिपूर्ण खरे गुरु तुम्हाला वाहेगुरुचे विश्वासू बनवतात,
तो वियोगाच्या जखमांच्या वेदनांसाठी मलम आणि ड्रेसिंग प्रदान करतो. (४०४)
जेणेकरुन तुम्ही सुद्धा वाहेगुरुच्या जवळच्या साथीदारांपैकी एक व्हाल,
आणि, आपण एका उदात्त वर्णाने आपल्या हृदयाचे स्वामी बनू शकता. (४०५)
अकालपुराखाबद्दल तुम्ही कधीही गोंधळलेले आणि गोंधळलेले आहात,
कारण, तुम्ही त्याच्या शोधात युगानुयुगे त्रस्त आहात. (४०६)
काय बोलावं एकट्याचं! संपूर्ण जग त्याच्यासाठी खरोखर गोंधळलेले आहे,
हे आकाश आणि चौथा आकाश सर्व त्याच्याबद्दल दुःखी आहेत. (४०७)
हे आकाश या कारणास्तव त्याच्याभोवती फिरते
की तो देखील त्याच्यावर असलेल्या प्रेमामुळे उदात्त सद्गुण अंगीकारू शकतो. (४०८)
संपूर्ण जगाचे लोक वाहेगुरुबद्दल आश्चर्यचकित आणि गोंधळलेले आहेत,
जसे भिकारी त्याला गल्ली-गल्लीत शोधत असतात. (४०९)
दोन्ही जगाचा राजा हृदयात वास करतो.
पण आपले हे शरीर पाण्यात आणि चिखलात बुडाले आहे. (४१०)
जेव्हा वाहेगुरुंची खरी प्रतिमा निश्चितपणे आपल्या हृदयात एक कठोर प्रतिमा तयार करते आणि निवास करते.
मग हे खऱ्या अकालपुराखाच्या भक्ता! तुमचे संपूर्ण कुटुंब, आनंद आणि उत्साहाने, त्याच्या प्रतिमेमध्ये स्वतःचे रूपांतर होईल. (४११)
अकालपुराखाचे रूप हे खरोखरच त्यांच्या नामाचे प्रतीक आहे.
म्हणून सत्याच्या प्याल्यातून अमृत प्यावे. (४१२)
ज्या परमेश्वराला मी घरोघरी शोधत होतो,
अचानक, मी त्याला माझ्या स्वतःच्या घरात (शरीरात) शोधून काढले. (४१३)
हा आशीर्वाद खऱ्या आणि परिपूर्ण गुरूंचा आहे,
मला जे काही हवे किंवा आवश्यक आहे ते मी त्याच्याकडून मिळवू शकलो. (४१४)
त्याच्या मनाची इच्छा इतर कोणीही पूर्ण करू शकत नाही,
आणि, प्रत्येक भिकारी राजेशाही संपत्ती मिळवू शकत नाही. (४१५)
गुरूशिवाय दुसरे नाव जिभेवर आणू नका.
किंबहुना, एक परिपूर्ण गुरुच आपल्याला अकालपुराखाचा अचूक ठावठिकाणा देऊ शकतो. (४१६)
प्रत्येक वस्तूसाठी (या जगात) असंख्य शिक्षक आणि प्रशिक्षक असू शकतात.
मात्र, परिपूर्ण गुरू कधी भेटू शकतो? (४१७)
पवित्र वाहेगुरुंनी माझ्या मनाची तीव्र इच्छा पूर्ण केली,
आणि हृदयविकाराला साहाय्य केले. (४१८)
परिपूर्ण गुरू भेटणे हीच अकालपुराखाची खरी प्राप्ती आहे.
कारण तोच (तोच) मन आणि आत्म्याला शांती देऊ शकतो. (४१९)
हे माझे हृदय! प्रथम, आपण आपल्या व्यर्थपणा आणि अहंकारापासून मुक्त होणे आवश्यक आहे,
जेणेकरून तुम्हाला त्याच्या रस्त्यावरून सत्याच्या मार्गाकडे योग्य दिशा मिळू शकेल. (४२०)
जर तुम्ही परिपूर्ण आणि पूर्ण खऱ्या गुरुची ओळख करून घेऊ शकता,
मग, तुम्ही कोणत्याही (विधी) समस्यांशिवाय या हृदयाचे स्वामी होऊ शकता. (४२१)
ज्याला स्वतःचा अहंकार नाहीसा करता आला नाही,
अकालपुरख त्याला त्याचे रहस्य उलगडत नाही. (४२२)
जे काही आहे ते घरात आहे, मानवी शरीर आहे,
आपण आपल्या हृदयाच्या पिकांच्या शेतात फिरावे; ज्ञानाचा कण फक्त त्याच्या आत आहे. (४२३)
जेव्हा पूर्ण आणि परिपूर्ण खरे गुरू तुमचे मार्गदर्शक आणि गुरू होतात,
त्यानंतर तुम्ही तुमच्या Waaheguru बद्दल चांगले माहिती आणि परिचित व्हाल. (४२४)
जर तुमचे हृदय सर्वशक्तिमानाकडे प्रेरित आणि प्रेरित होऊ शकते,
तेव्हा तुमच्या शरीराच्या प्रत्येक केसात त्यांच्या नामाचा वर्षाव होईल. (४२५)
तर, या जगातील सर्व इच्छा पूर्ण होतील,
आणि, तुम्ही त्या काळातील सर्व चिंता आणि आशंका गाडून टाकाल. (४२६)
या जगात तुमच्या शरीराबाहेर काहीही अस्तित्वात नाही,
स्वतःची जाणीव होण्यासाठी तुम्ही क्षणभर आत्मपरीक्षण केले पाहिजे. (४२७)
तुम्हाला वाहेगुरूंचे खरे वरदान सदैव लाभेल,
तुम्ही कोण आहात आणि देव कोण आहे याचं तुम्ही कौतुक करू शकत असाल तर? (४२८)
मी कोण आहे? मी वरच्या थराच्या मुठीभर धुळीचा फक्त एक कण आहे,
हे सर्व आशीर्वाद, माझ्या सौभाग्यामुळे, माझ्या खऱ्या गुरूंनी मला दिले. (४२९)
अकालपुराखाच्या पवित्र नामाचा आशीर्वाद देणारा खरा गुरु महान आहे.
या मुठभर धुळीला त्याच्या अपार दया आणि करुणेने. (४३०)
महान आहे तो खरा गुरु ज्याच्याकडे माझ्यासारखे आंधळे मन आहे,
त्यांना पृथ्वी आणि आकाश दोन्हीवर तेजस्वी केले. (४३१)
ज्याने माझ्या मनाला उत्कट इच्छा आणि प्रेमाने आशीर्वाद दिला तो खरा गुरु महान आहे.
धन्य तो खरा गुरु ज्याने माझ्या अंतःकरणाच्या सर्व मर्यादा आणि बंधने मोडून काढली. (४३२)
महान खरे गुरू, गुरु गोविंद सिंग, ज्यांनी मला परमेश्वराशी ओळख करून दिली,
आणि, मला सांसारिक चिंता आणि दुःखांपासून मुक्त केले. (४३३)
महान ते खरे गुरू ज्यांनी माझ्यासारख्या व्यक्तींनाच अनंतकाळचे जीवन दिले
अगोचर अकालपुराखाच्या नामामुळे. (४३४)
महान आहे परिपूर्ण आणि खरा गुरु, ज्याच्याकडे आहे
चंद्र आणि सूर्याच्या तेजाप्रमाणे फक्त पाण्याचा एक थेंब प्रकाशित केला. (४३५)
धन्य तो खरा गुरु आणि धन्य त्याचे असंख्य वरदान
ज्यांच्यासाठी माझ्यासारखे लाखो लोक आत्मत्याग करण्यास तयार आहेत. (४३६)
त्याचे नाम पृथ्वी आणि आकाशात व्याप्त आणि व्याप्त आहे,
तोच त्याच्या शिष्यांच्या सर्व तीव्र इच्छा पूर्ण करतो. (४३७)
जो कोणी त्याचे संभाषण ऐकून आनंदित आणि समाधानी आहे,
तो सदैव सर्वशक्तिमान देवासमोर असेल हे घ्या. (४३८)
अकालपुरुख सदैव त्याच्यासमोर असतो,
आणि वाहेगुरुंचे ध्यान आणि स्मरण सदैव त्याच्या हृदयात वास करते. (४३९)
जर तुम्हाला सर्वशक्तिमानाला सामोरे जाण्याची तळमळ असेल,
मग, तुम्ही परिपूर्ण आणि पूर्ण गुरूच्या समोरासमोर जाण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे. (४४०)
एक परिपूर्ण गुरू हे खरे तर सर्वव्यापी स्वरूप आहे.
अशा परिपूर्ण गुरूचे दर्शन हृदय आणि आत्म्याला आराम आणि शांतता प्रदान करते. (४४१)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू म्हणजे अकालपुराखाची प्रतिमा आहे.
जो कोणी त्याच्यापासून दूर गेला त्याला टाकून दिले आणि कचऱ्यासारखे फेकून दिले. (४४२)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू सत्याशिवाय काहीही उच्चारत नाहीत,
या अध्यात्मिक कल्पनेचा मोती त्यांच्याशिवाय कोणीही टोचू शकला नाही. (४४३)
त्याच्या देणगीबद्दल मी त्याचे किती आणि किती आभार मानू शकतो?
माझ्या ओठांवर आणि जिभेवर जे काही येईल ते मी वरदान मानेन. (४४४)
जेव्हा अकालपुराखाने मलिनता, अपवित्रता आणि चिखलापासून हृदय शुद्ध केले
पूर्ण आणि परिपूर्ण गुरूंनी त्यास सद्बुद्धी दिली. (४४५)
अन्यथा, आपण देवाचा खरा मार्ग कसा शोधू शकतो?
आणि, सत्याच्या पुस्तकातून आपण कधी आणि कसा धडा शिकू शकतो? (४४६)
जर हे सर्व खरे गुरूंचे त्यांच्या करुणा आणि दयाळूपणाने दिलेले बक्षीस असेल,
मग, जे गुरूंना ओळखत नाहीत किंवा त्यांची प्रशंसा करत नाहीत, ते खरेच धर्मत्यागी आहेत. (४४७)
परिपूर्ण आणि खरा गुरु हृदयातील विकार दूर करतो,
खरं तर, तुमच्या सर्व इच्छा तुमच्या हृदयातच पूर्ण होतात (448)
जेव्हा परिपूर्ण गुरूंनी हृदयाच्या नाडीचे अचूक निदान केले,
मग जीवनाला त्याच्या अस्तित्वाचा उद्देश प्राप्त झाला. (४४९)
परिपूर्ण आणि खऱ्या गुरूमुळे मानवाला अनंतकाळचे जीवन मिळते.
त्याच्या कृपेने आणि दयाळूपणाने, मनुष्य हृदयावर प्रभुत्व आणि नियंत्रण प्राप्त करतो. (४५०)
हा मनुष्य या जगात आला केवळ अकालपुरुषाच्या प्राप्तीसाठी,
आणि त्याच्या वियोगात वेड्यासारखा भटकत राहतो. (४५१)
हा खरा सौदा फक्त सत्याच्या दुकानातच मिळतो.
पूर्ण आणि परिपूर्ण गुरू ही स्वतः अकालपुराखाची प्रतीकात्मक प्रतिमा आहे. (४५२)
परिपूर्ण गुरू, येथे गुरू गोविंद सिंग जी यांचा संदर्भ आहे, ते तुम्हाला पवित्रता आणि पवित्रता देतात;
आणि, तुम्हाला दु:ख आणि दु:खाच्या विहिरीतून (खोलीत) बाहेर काढते. (४५३)
परिपूर्ण आणि खरा गुरु हृदयातील विकार दूर करतो,
ज्याने, हृदयाच्या सर्व इच्छा हृदयातच प्राप्त होतात (पूर्ण). (४५४)
उदात्त आत्म्यांची संगत स्वतःच एक विलक्षण संपत्ती आहे,
हे सर्व (हे) श्रेष्ठ व्यक्तींच्या सहवासानेच प्राप्त होते. (४५५)
हे माझ्या प्रिये! कृपया मला काय म्हणायचे आहे ते ऐका,
जेणेकरून तुम्हाला जीवनाचे आणि शरीराचे रहस्य आणि रहस्य कळू शकेल. (४५६)
वाहेगुरुंच्या भक्तांच्या साधकांशी तुम्ही मैत्रीपूर्ण व्हावे.
आणि जिभेवर आणि ओठांवर अकालपुराखाच्या नामाच्या ध्यानाशिवाय दुसरा शब्द आणू नये. (४५७)
तुम्ही धुळीसारखे व्हा, म्हणजे नम्र व्हा, आणि पवित्र पुरुषांच्या मार्गाची धूळ व्हा,
आणि, या फालतू आणि अप्रतिष्ठित जगाची काळजी करू नका. (४५८)
जर तुम्हाला प्रणयाच्या गौरवाचे पुस्तक वाचता आले तर,
मग, तुम्ही प्रेमाच्या पुस्तकाचा पत्ता आणि शीर्षक होऊ शकता. (४५९)
वाहेगुरुवरील प्रेम तुम्हाला स्वतः वाहेगुरुच्या प्रतिमेत रूपांतरित करते,
आणि, तुम्हाला दोन्ही जगांत उच्च आणि प्रसिद्ध बनवते. (४६०)
हे माझ्या अकालपुराखा! माझ्या या हृदयाला तुमच्या भक्ती आणि प्रेमाने आशीर्वाद द्या,
आणि तुझ्या प्रेमाच्या उत्साहाचा सुगंध मलाही दे. (४६१)
जेणेकरून, मी माझे दिवस आणि रात्र तुझ्या आठवणीत घालवू शकेन,
आणि, तू मला या जगाच्या चिंता आणि दु:खांच्या बंधनातून मुक्त होण्यास आशीर्वाद दे. (४६२)
कृपा करून मला असा खजिना द्या जो शाश्वत आणि चिरंतन असावा,
तसेच मला (अशा व्यक्तींच्या) संगतीने आशीर्वाद द्या जे माझ्या सर्व चिंता आणि दुःख दूर करू शकेल. (४६३)
कृपा करून मला सत्याची उपासना व्हावी अशा हेतूने आणि हेतूने आशीर्वाद द्या,
देवाच्या वाटेवर जाण्यासाठी मी माझे जीवन अर्पण करण्यास तयार व्हावे, असे धैर्य आणि धैर्य मला आशीर्वाद द्या. (४६४)
जे काही आहे, त्याने तुझ्या खात्यावर त्याग करण्याची तयारी ठेवावी.
अकालपुराखाच्या मार्गावर प्राण आणि प्राण या दोघांचीही त्याग करण्याची तयारी ठेवावी. (४६५)
तुझ्या दर्शनाच्या गोड चवीने माझ्या डोळ्यांना आशीर्वाद दे,
आणि, तुझ्या गूढ आणि रहस्यांच्या खजिन्याने माझ्या हृदयाला आशीर्वाद दे. (४६६)
कृपया आमच्या जळलेल्या हृदयांना (तुमच्या प्रेमाचा) आशीर्वाद द्या
आणि, आमच्या गळ्यात ध्यानाचा पट्टा (कुत्रा-कॉलर) आम्हाला आशीर्वाद द्या. (४६७)
तुमच्याशी भेटण्याची तीव्र तळमळ असलेल्या आमच्या "वियोग (तुझ्यापासून)" वर आशीर्वाद द्या,
आणि, आमच्या शरीराच्या शरद ऋतू-सदृश अवस्थेवर तुमचा उपकार करा. (४६८)
कृपा करून, तुझ्या उपकाराने माझ्या शरीरावरील प्रत्येक केसाचे जिभेत रूपांतर कर,
जेणेकरून मी माझ्या प्रत्येक श्वासोच्छवासात तुझे गुणगान उच्चारत आणि गाऊ शकेन. (४६९)
अकालपुराखाचा आनंद आणि महिमा कोणत्याही शब्दांच्या किंवा संभाषणाच्या पलीकडे आहे,
खऱ्या राजाचे हे प्रवचन आणि कथा प्रत्येक गल्ली गल्लीत ऐकायला मिळते. (४७०)
या गल्लीचे सार काय आहे हे तुम्हाला माहीत आहे का?
तुम्ही फक्त त्याची स्वीकृतीच उच्चारली पाहिजे आणि दुसरे काहीही नाही. हे जीवन आहे. (४७१)
त्याच्या निरंतर ध्यानाने जगणे हे उत्कृष्ट आहे,
जरी आपण डोक्यापासून पायापर्यंत शरीराचे स्वामी असू. (४७२)
जर सर्व सत्य अकालपुरुख एखाद्याला धैर्य आणि सामर्थ्य देऊन आशीर्वाद देत असेल,
मग ती व्यक्ती ध्यानामुळे नाव कमवू शकते. (४७३)
ध्यान हा मनुष्य होण्याचा चमत्कार आणि आधारशिला आहे,
आणि, ध्यान हे जिवंत असण्याचे खरे लक्षण आहे. (४७४)
मनुष्याच्या जीवनाचा (उद्देश) खरच अकालपुराखाचे ध्यान आहे,
वाहेगुरूंचे स्मरण हाच जीवनाचा खरा (उद्देश) आहे. (४७५)
जर तुम्ही स्वतःसाठी जीवनाची काही चिन्हे आणि चिन्हे शोधत असाल,
मग, तुम्ही (अकालपुराखाच्या नामाचे) ध्यान करत राहणे अगदी योग्य आहे. (४७६)
शक्यतोवर तुम्ही सेवकासारखे नम्र व्हावे, गर्विष्ठ स्वामी बनू नये.
माणसाने या जगात सर्वशक्तिमान देवाच्या ध्यानाशिवाय काहीही शोधू नये. (४७७)
हे धूलिकण देह केवळ भविष्यकथनाच्या स्मरणानेच पवित्र होतो.
ध्यानाव्यतिरिक्त इतर कोणत्याही संभाषणात सामील होणे ही एक अत्यंत लाजिरवाणी गोष्ट असेल. (४७८)
तुम्ही ध्यान करावे म्हणजे तुम्ही त्याच्या दरबारात मान्य व्हाल.
आणि, आत्म-अहंकाराचा नमुना आणि धर्मत्यागीच्या जीवनाचा मार्ग सोडून द्या. (४७९)
ध्यान सर्व हृदयांच्या स्वामीच्या हृदयाला अत्यंत आनंददायक आहे,
या जगात तुमचा दर्जा सर्वकाळ उच्च राहतो केवळ ध्यानामुळे. (४८०)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू असे म्हणाले,
वाहेगुरुच्या स्मरणाने त्याने तुझ्या उजाड अंतःकरणात वास केला आहे." (481) तू परिपूर्ण खऱ्या गुरूंची ही आज्ञा तुझ्या हृदयात कोरली पाहिजे, जेणेकरून तुझे मस्तक दोन्ही जगांत उंचावेल. (482) ही आज्ञा. परिपूर्ण आणि खरा गुरू तुमच्या तांब्याच्या शरीराचे सोन्यामध्ये रूपांतर करतो, आणि हे सोने केवळ अकालपुराखांच्या स्मरणानेच प्राप्त होते (483) हे भौतिकवादी सोने विनाशकारी आहे आणि असंख्य समस्या आणि संघर्षांचे मूळ कारण आहे. ध्यानाचे, तथापि, सर्वव्यापी आणि खरे वाहेगुरुचे अस्तित्व कायम आहे (484) (खरी) संपत्ती महान आणि स्वीकारलेल्या आत्म्यांच्या पायाच्या धूळमध्ये आहे, ती इतकी खरी संपत्ती आहे की ती त्याहून अधिक आहे. कोणतीही हानी किंवा नुकसान (485) आपण हे लक्षात घेतले असेल की प्रत्येक वसंत ऋतु शरद ऋतूमध्ये आणतो, जरी वसंत ऋतु या जगात पुन्हा पुन्हा येत राहतो (486) तथापि, वसंत ऋतुचे हे ध्यानधारणेचे स्वरूप ताजे आणि नवीन राहते. हे अकालपुरुष, कृपा करून वाईट नजरेचा प्रभाव दूर ठेव. (४८७) जो कोणी पवित्र पुरुषांच्या चरणांची धूळ प्राप्त करतो, त्याचा चेहरा दिव्य सूर्याच्या तेजाने आणि तेजाने उजळून निघेल याची खात्री बाळगा. (४८८) अध्यात्मिक दृष्ट्या ज्ञानी व्यक्ती या जगात वास्तव्य करत असली तरी, तो नेहमीच वाहेगुरूंचा साधक-भक्त असतो. (489) तो त्याच्या जीवनातील प्रत्येक श्वासात त्याच्या सद्गुणांचे चिंतन करतो आणि त्याचे वर्णन करतो आणि त्याच्या सन्मानार्थ प्रत्येक क्षणी त्याच्या नामाचे श्लोक पाठ करतो. (490) ते आपले अंतःकरण निर्देशित करतात आणि त्याच्याबद्दलच्या विचारांकडे लक्ष केंद्रित करतात, प्रत्येक श्वासात अकालपुराखांच्या स्मरणाच्या सुगंधाने ते आपल्या बुद्धीला सुगंधित करतात. (४९१) तो सदैव एकाग्र असतो आणि सर्वकाळ सर्वशक्तिमानाशी एकरूप असतो, आणि त्याला या जीवनाचे खरे फळ प्राप्त होते. (४९२) या जीवनाचे खरे फळ गुरूंकडेच आहे, आणि त्याच्या नामाचा मूक पुनरावृत्ती आणि ध्यान हे त्याच्या जिभेवर आणि ओठांवर असते. (४९३) खरा गुरू म्हणजे अकालपुराखाचे प्रकट दर्शन आहे, म्हणून त्याच्या जिभेने त्याचे रहस्य ऐकावे. (४९४) खरा गुरू हा भगवंताच्या प्रतिमेचा परिपूर्ण अवतार असतो, आणि अकालपुराखाची प्रतिमा त्याच्या हृदयात सदैव वास करते. (४९५) जेव्हा त्याची प्रतिमा एखाद्याच्या हृदयात कायमस्वरूपी राहते, तेव्हा अकालपुराखाचा एकच शब्द त्याच्या हृदयाच्या गाभाऱ्यात स्थिरावतो. (४९६) मी हे मोत्यांचे दाणे गळ्यात बांधले आहेत, जेणेकरून या मांडणीने अज्ञानी अंतःकरणाला वाहेगुरुचे रहस्य कळावे. (४९७) (हे संकलन) जसा प्याला दैवी अमृताने काठोकाठ भरलेला असतो, त्यामुळेच त्याला 'जिंदगी नामा' असे नाव पडले आहे. (४९८) त्यांच्या वाणीतून दिव्य ज्ञानाचा सुगंध दरवळतो, त्याद्वारे जगाच्या हृदयाची गाठ (गूढ आणि शंका) अटळ आहे. (४९९) जो कोणी हे वाहेगुरुंच्या कृपेने आणि करुणेने पाठ करतो, त्याला ज्ञानी लोकांमध्ये गौरव प्राप्त होतो. (500) या खंडात पवित्र आणि दैवी पुरुषांचे वर्णन आणि वर्णन आहे; या वर्णनाने बुद्धिमत्ता आणि बुद्धी उजळते. (५०१) हे जाणकार! या खंडात अकालपुराखचे स्मरण आणि ध्यान या शब्दांशिवाय दुसरा कोणताही शब्द किंवा भाव नाही. (502) वाहेगुरुचे स्मरण हा ज्ञानी मनाचा खजिना आहे, वाहेगुरुच्या ध्यानाशिवाय बाकी सर्व व्यर्थ आहे. (503) सर्वशक्तिमानाचे ध्यान, भगवंताचे स्मरण, होय भगवंताचे स्मरण, आणि केवळ भगवंताचे स्मरण या व्यतिरिक्त कोणताही शब्द किंवा भाव वाचू नका किंवा पाहू नका. (504) हे अकालपुराख! कृपया प्रत्येक कोमेजलेले आणि निराश मन पुन्हा हिरवे आणि आत्मविश्वासाने बनवा आणि प्रत्येक कोमेजलेल्या आणि सुस्त मनाला ताजेतवाने आणि टवटवीत करा. (५०५) हे वाहेगुरु! कृपया या व्यक्तीला, तुमची खरोखर मदत करा, आणि, प्रत्येक लज्जित आणि भित्र्या व्यक्तीला यशस्वी आणि विजयी करा. (५०६) हे अकालपुराख ! (कृपया) गोयाच्या हृदयाला (तुझ्यासाठी) प्रेमाच्या तळमळीने आशीर्वाद द्या आणि गोयाच्या जिभेवर तुझ्या प्रेमाच्या प्रेमाचा एक कण द्या. (507) जेणेकरून तो परमेश्वराशिवाय इतर कोणाचेही ध्यान किंवा स्मरण करणार नाही आणि वाहेगुरुवरील प्रेम आणि भक्ती सोडून इतर कोणताही धडा शिकणार नाही किंवा पाठ करणार नाही. (५०८) जेणेकरुन तो अकालपुराखाचे ध्यान आणि स्मरण याशिवाय दुसरा कोणताही शब्द बोलणार नाही, जेणेकरून तो आध्यात्मिक चिंतनाच्या एकाग्रतेशिवाय दुसरा कोणताही शब्द किंवा वाक्प्रचार वाचणार नाही. (509) (हे अकालपुरा!) कृपा करून मला सर्वशक्तिमान देवाचे दर्शन देऊन माझे डोळे तेजस्वी बनवा, कृपा करून माझ्या हृदयातून ईश्वराचे अस्तित्व सोडून सर्व काही काढून टाका. (510) गंज नामा रोज सकाळ संध्याकाळ, माझे हृदय आणि आत्मा, माझे डोके आणि कपाळ श्रद्धेने आणि स्पष्टतेने (1) माझ्या गुरूसाठी त्याग करू, आणि लाखो वेळा डोके टेकवून नम्रतेने त्याग करू. (२) कारण, त्याने सामान्य मानवातून देवदूत निर्माण केले, आणि, त्याने पृथ्वीवरील प्राण्यांचा दर्जा आणि सन्मान उंचावला. (३) ज्यांना त्याच्याकडून सन्मानित केले जाते ते खरे तर त्याच्या पायाची धूळ आहेत आणि सर्व देवी-देवता त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत. (४) हजारो चंद्र-सूर्य जरी चमकत असले, तरी सर्व जग त्याच्याशिवाय अंधारात असेल. (५) पवित्र आणि पवित्र गुरू हे स्वतः अकालपुराखाचे स्वरूप आहेत, त्यामुळेच मी त्यांना माझ्या हृदयात वसवले आहे. (६) जे लोक त्याचे चिंतन करत नाहीत, त्यांनी आपल्या हृदयाचे आणि आत्म्याचे फळ व्यर्थ वाया घालवले असे समजा. (७) स्वस्त फळांनी भरलेले हे शेत, जेव्हा तो त्यांच्याकडे आपल्या मनाच्या समाधानाने पाहतो, (8) तेव्हा त्यांच्याकडे पाहून त्याला एक विशेष आनंद मिळतो, आणि तो त्यांना तोडण्यासाठी त्यांच्याकडे धावतो. (9) तथापि, त्याला त्याच्या शेतातून कोणतेही फळ मिळत नाही, आणि तो निराश भुकेने, तहानलेल्या आणि दुर्बल अवस्थेत परततो. (१०) सतगुरु शिवाय सर्व काही असे समजावे की, शेत पिकलेले व वाढलेले पण तण व काटेरी झाडांनी भरलेले आहे. (११) पहेले पातशाही (श्री गुरु नानक देव जी) पहिले शीख गुरु, गुरु नानक देव जी, हे सर्वशक्तिमान देवाचे खरे आणि सर्वशक्तिमान तेज चमकणारे आणि त्याच्यावरील पूर्ण विश्वासाच्या ज्ञानाचे महत्त्व अधोरेखित करणारे होते. शाश्वत अध्यात्माचा ध्वज उंचावणारा आणि परमात्मज्ञानाचा अज्ञानाचा अंधार दूर करणारा आणि अकालपुराखाच्या संदेशाचा प्रसार करण्याची जबाबदारी स्वतःच्या खांद्यावर घेणारे तेच होते. अगदी सुरुवातीच्या काळापासून ते आजच्या जगापर्यंत प्रत्येकजण स्वतःला आपल्या दारातील धूळ समजतो; सर्वोच्च स्थानी, परमेश्वर, स्वतः त्याची स्तुती गातो; आणि त्याचा शिष्य-विद्यार्थी हा स्वतः वाहेगुरुंचा दैवी वंश आहे. प्रत्येक चौथा आणि सहावा देवदूत त्यांच्या अभिव्यक्तींमध्ये गुरूच्या आनंदाचे वर्णन करण्यास असमर्थ आहे; आणि त्याचा तेजस्वी झेंडा दोन्ही जगावर फडकत आहे. त्याच्या आज्ञेची उदाहरणे म्हणजे प्रॉव्हिडंटमधून निघणारे तेजस्वी किरण आणि त्याच्याशी तुलना केली तर लाखो सूर्य आणि चंद्र अंधाराच्या महासागरात बुडून जातात. त्याचे शब्द, संदेश आणि आदेश जगातील लोकांसाठी सर्वोच्च आहेत आणि त्याच्या शिफारसी दोन्ही जगात प्रथम स्थानावर आहेत. त्याची खरी उपाधी दोन्ही जगांसाठी मार्गदर्शक आहेत; आणि त्याचा खरा स्वभाव म्हणजे पापी लोकांसाठी करुणा. वाहेगुरुच्या दरबारातील देवता त्याच्या कमळाच्या पायांची धूळ चुंबन घेणे हा एक सौभाग्य मानतात आणि उच्च न्यायालयाचे कोन या गुरूचे दास आणि सेवक आहेत. त्याच्या नावातील दोन्ही अंक (N's) पालनकर्ता, पोषणकर्ता आणि शेजारी (वरदान, आधार आणि उपकार) दर्शवतात; मधला अ अकालपुराख दर्शवतो आणि शेवटचा K अंतिम महान संदेष्ट्याचे प्रतिनिधित्व करतो. त्याची दुष्टता सांसारिक विचलनापासून अलिप्ततेच्या पट्टीला सर्वोच्च पातळीवर आणते आणि त्याची औदार्य आणि परोपकार दोन्ही जगांत प्रचलित आहे. (१२) वाहेगुरु हेच सत्य आहे, वाहेगुरु सर्वव्यापी आहे त्यांचे नाव नानक आहे, सम्राट आहे आणि त्यांचा धर्म सत्य आहे, आणि त्यांच्यासारखा दुसरा पैगंबर या जगात झाला नाही. (१३) त्यांची धर्मशीलता (उपदेश आणि आचरणाद्वारे) संत जीवनाचे डोके बुलंद करते आणि त्यांच्या मते, प्रत्येकाने सत्य आणि उदात्त कर्मांच्या तत्त्वांसाठी आपले जीवन व्यतीत करण्यास तयार असले पाहिजे. (१४) उच्च दर्जाची विशेष व्यक्ती असोत की सामान्य माणसे असोत, देवदूत असोत की स्वर्गीय दरबाराचे प्रेक्षक असोत, हे सर्व त्याच्या कमळाच्या चरणांची धूळ मागणारे आहेत. (15) जेव्हा देव स्वतः त्याच्यावर स्तुतीचा वर्षाव करत असतो, तेव्हा मी त्यात काय भर घालू शकतो? किंबहुना, मी अनुमोदनाच्या मार्गावर कसा प्रवास करावा? (१६) आत्म्याच्या जगातून लाखो देवदूत त्यांचे भक्त आहेत आणि या जगातील लाखो लोक त्यांचे शिष्य आहेत. (17) आधिभौतिक जगाचे देव सर्व त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत, आणि, आध्यात्मिक जगाचे सर्व देवदूत देखील त्याचे अनुसरण करण्यास तयार आहेत. (18) या जगातील लोक ही देवदूतांच्या रूपात त्याची सर्व निर्मिती आहेत आणि त्याची झलक प्रत्येकाच्या ओठांवर स्पष्टपणे प्रकट होते. (१९) त्याच्या सहवासाचा आनंद लुटणारे त्याचे सर्व सहकारी (अध्यात्मवादाचे) जाणकार बनतात आणि ते वाहेगुरुच्या महिमाचे त्यांच्या भाषणात वर्णन करू लागतात. (२०) त्यांचा मान-सन्मान, दर्जा, पद, नाव आणि ठसे या जगात सदैव राहतात; आणि, पवित्र निर्माणकर्ता त्यांना इतरांपेक्षा उच्च दर्जा देतो. (२१) जेव्हा दोन्ही जगाचा पैगंबर आपल्या परोपकारी, सर्वशक्तिमान वाहेगुरुद्वारे संबोधित झाला, तेव्हा तो म्हणाला (२२) मग तो म्हणाला, "मी तुझा सेवक आहे आणि मी तुझा दास आहे,
आणि, मी तुझ्या सर्व सामान्य आणि विशेष लोकांच्या पायाची धूळ आहे." (२३) अशा प्रकारे जेव्हा त्याने त्याला असे संबोधले (अगदी नम्रतेने) तेव्हा त्याला पुन्हा पुन्हा तोच प्रतिसाद मिळाला. (२४) मी, अकालपुरुष, तुझ्यामध्ये राहा आणि मी तुझ्याशिवाय इतर कोणालाही ओळखत नाही, मी जे काही करतो, वाहेगुरु, मी करतो आणि मी फक्त न्याय करतो. (२५)
(माझ्या नामाचे) ध्यान सर्व जगाला दाखवावे.
आणि, माझ्या (अकालपुराखांच्या) कृतज्ञतेने प्रत्येकाला पवित्र आणि पवित्र बनवा." (26) मी सर्व ठिकाणी आणि सर्व परिस्थितीत तुमचा मित्र आणि शुभचिंतक आहे आणि मी तुमचा आश्रय आहे; मी तुम्हाला आधार देण्यासाठी आहे आणि मी आहे. तुमचा उत्साही चाहता." (२७)
जो कोणी तुमचे नाव उंचावण्याचा आणि तुम्हाला प्रसिद्ध करण्याचा प्रयत्न करेल,
तो खरे तर मनापासून आणि आत्म्याने माझी प्रशंसा करत असेल." (२८) मग, कृपया मला तुमचे अमर्याद अस्तित्व दाखवा, आणि अशा प्रकारे माझे कठीण संकल्प आणि परिस्थिती सुलभ करा. (२९) तुम्ही या जगात यावे आणि मार्गदर्शक आणि कर्णधाराप्रमाणे वागा, कारण या जगाला माझ्या, अकालपुराशिवाय जवाच्या दाण्यालाही किंमत नाही. (३०)
खरं तर, जेव्हा मी तुमचा मार्गदर्शक आणि मार्गदर्शक असतो,
मग या जगाचा प्रवास तू स्वतःच्या पायाने पार कर." (३१) ज्याला मला आवडते आणि मी त्याला या जगात दिशा दाखवतो, त्याच्यासाठी मी त्याच्या हृदयात आनंद आणि आनंद आणतो." (३२)
ज्याला मी चुकीचा मार्ग दाखवीन आणि माझ्या रागाच्या भरात त्याला चुकीच्या मार्गावर आणीन,
तुमच्या सल्ल्या आणि सल्ल्यानंतरही तो माझ्यापर्यंत, अकालपुराखापर्यंत पोहोचू शकणार नाही." (33) हे जग माझ्याशिवाय दिशाभूल आणि भरकटले आहे, माझी जादूटोणा स्वत: चेटूक झाली आहे. (34) माझे आकर्षण आणि जादू आणते. मृतांना पुन्हा जिवंत करा, आणि, जे जिवंत आहेत (पापात) त्यांना मारतात (35) माझे आकर्षण 'अग्नी' सामान्य पाण्यात बदलतात, आणि सामान्य पाण्याने ते विझवतात आणि थंड करतात (36) माझे आकर्षण त्यांना जे आवडते ते करतात आणि, ते सर्व भौतिक आणि गैर-भौतिक गोष्टींसह गूढ करतात (37) ते माझे शब्द आणि संदेश स्वीकारू शकतात माझ्या ध्यानाशिवाय कोणत्याही मंत्रासाठी जाऊ नका, आणि ते माझ्या दरवाजाशिवाय इतर कोणत्याही दिशेने जात नाहीत (39) कारण ते अधोलोकापासून वाचलेले आहेत, अन्यथा ते हात बांधून पडतील (40) हे संपूर्ण जग, एका टोकापासून दुसऱ्या टोकापर्यंत, हे जग क्रूर आणि भ्रष्ट आहे असा संदेश देत आहे (41) त्यांना माझ्यामुळे कोणतेही दुःख किंवा आनंद जाणवत नाही, आणि माझ्याशिवाय ते सर्व गोंधळलेले आणि गोंधळलेले आहेत. (42) ते एकत्र येतात आणि ताऱ्यांवरून ते दु:ख आणि आनंदाचे दिवस मोजतात. (43) मग ते त्यांच्या कुंडलीमध्ये त्यांचे चांगले आणि नसलेले भविष्य लिहितात, आणि म्हणतात, कधी आधी आणि इतर वेळी, जसे की: (44) ते त्यांच्या ध्यानाच्या कामात दृढ आणि स्थिर नसतात, आणि ते बोलतात. आणि स्वतःला गोंधळलेल्या आणि गोंधळलेल्या व्यक्तींसारखे प्रोजेक्ट करतात. (45) त्यांचे लक्ष आणि चेहरा माझ्या ध्यानाकडे वळवा म्हणजे ते माझ्याबद्दलच्या प्रवचनांशिवाय इतर कशालाही त्यांचा मित्र मानणार नाहीत. (46) जेणेकरून मी त्यांची सांसारिक कार्ये योग्य मार्गावर ठेवू शकेन, आणि, मी दैवी तेजाने त्यांचे कल आणि प्रवृत्ती सुधारू आणि सुधारू शकेन. (४७) मी तुला या हेतूने निर्माण केले आहे की, संपूर्ण जगाला योग्य मार्गावर नेण्यासाठी तू नेता व्हावा. (48) तुम्ही त्यांच्या हृदयातून आणि मनातून द्वैतवादाचे प्रेम काढून टाकावे आणि त्यांना खऱ्या मार्गाकडे नेले पाहिजे. (49) गुरू (नानक) म्हणाले, "मी या विलक्षण कार्यास सक्षम कसा होऊ शकतो?
की मी सर्वांची मने खऱ्या मार्गाकडे वळवू शकेन." (50) गुरू म्हणाले, "मी अशा चमत्काराच्या जवळ नाही,
अकालपुराखाच्या रूपाच्या भव्य आणि उत्कृष्टतेच्या तुलनेत मी कोणत्याही गुणांशिवाय नीच आहे." (51) तथापि, तुझी आज्ञा माझ्या हृदयाला आणि आत्म्याला पूर्णपणे मान्य आहे, आणि, मी तुझ्या आदेशाकडे क्षणभरही दुर्लक्ष करणार नाही. " (५२)
लोकांना योग्य मार्गावर नेण्यासाठी फक्त तुम्हीच मार्गदर्शक आहात आणि सर्वांसाठी तुम्हीच मार्गदर्शक आहात;
तुम्हीच मार्ग दाखवू शकता आणि सर्व लोकांच्या मनाला तुमच्या विचारपद्धतीनुसार बनवू शकता. (५३)
दुसरे गुरु, गुरु अंगद देव जी
दुसरे गुरू, गुरू अंगद देव जी, गुरू नानक साहिब यांचे पहिले प्रार्थना करणारे शिष्य बनले. मग त्याने स्वत: ला प्रार्थना करण्यायोग्य गुरूमध्ये बदलले.
त्यांच्या स्वभाव आणि व्यक्तिमत्त्वामुळे सत्य आणि विश्वासावरील त्यांच्या दृढ विश्वासाच्या ज्योतीतून बाहेर पडलेला प्रकाश दिवसाच्या तुलनेत खूप मोठा होता.
ते आणि त्यांचे गुरू, गुरु नानक, दोघेही, खरे तर, एक आत्मा होते, परंतु बाह्यतः लोकांची मने आणि अंतःकरण चमकण्यासाठी दोन मशाल होते.
आंतरिकदृष्ट्या, ते एक होते परंतु उघडपणे दोन ठिणग्या होत्या ज्या सत्याशिवाय सर्व काही गाऊ शकतात.
दुसरा गुरू हा संपत्ती आणि खजिना आणि अकालपुराखच्या दरबारातील विशेष व्यक्तींचा नेता होता.
दैवी दरबारात मान्य असलेल्या लोकांसाठी ते अँकर बनले.
ते भव्य आणि विस्मयकारक वाहेगुरुंच्या स्वर्गीय दरबाराचे निवडक सदस्य होते आणि त्यांना त्यांच्याकडून खूप प्रशंसा मिळाली होती.
त्याच्या नावाचे पहिले अक्षर 'अलिफ' हे उच्च-नीच, श्रीमंत-गरीब, राजा आणि भक्त यांच्या सद्गुण आणि आशीर्वादांना सामावलेले आहे.
त्याच्या नावातील सत्याने भरलेल्या 'नून' या अक्षराचा सुगंध उच्च शासकांना आणि नीच माणसांप्रमाणेच त्यांची काळजी घेतो.
त्याच्या नावातील पुढील अक्षर 'गाफ' हे शाश्वत मंडळीकडे जाणाऱ्या आणि जगाला उच्च आत्म्यांमध्ये राहण्याच्या मार्गावरील प्रवासी दर्शवते.
त्यांच्या नावातील शेवटचे अक्षर, 'डाळ' सर्व रोग आणि वेदनांवर उपचार आहे आणि प्रगती आणि मंदीच्या पलीकडे आहे. (५४)
वाहेगुरु हेच सत्य आहे,
वाहेगुरु सर्वव्यापी आहेत
गुरु अंगद हे दोन्ही जगासाठी पैगंबर आहेत,
अकालपुराखाच्या कृपेने तो पापींसाठी वरदान आहे. (५५)
फक्त दोन जगांचं काय बोलायचं! त्याच्या आशीर्वादाने,
सहस्त्र जग मोक्ष मिळवण्यात यशस्वी होतात. (५६)
त्यांचे शरीर हे क्षमाशील वाहेगुरूंच्या कृपेचा खजिना आहे,
तो त्याच्यातून प्रकट झाला आणि शेवटी तो त्याच्यात लीन झाला. (५७)
तो दृश्य असो वा लपलेला असो तो नेहमी प्रकट असतो,
तो इकडे-तिकडे, आत-बाहेर सर्वत्र उपस्थित असतो. (५८)
त्यांचे प्रशंसक खरे तर अकालपुराखाचे चाहते आहेत.
आणि, त्याचा स्वभाव देवतांच्या टोमचे एक पृष्ठ आहे. (५९)
दोन्ही जगाच्या जिभेने त्याचे पुरेसे कौतुक केले जाऊ शकत नाही,
आणि, त्याच्यासाठी, आत्म्याचे विशाल अंगण पुरेसे मोठे नाही. (६०)
म्हणून, त्याच्या आनंद आणि उपकारापासून आपण वागणे आपल्यासाठी विवेकपूर्ण असेल
आणि त्याची दयाळूपणा आणि उदारता, त्याची आज्ञा प्राप्त करा. (६१)
म्हणून आपले मस्तक नेहमी त्याच्या कमळाच्या चरणी नतमस्तक असले पाहिजे.
आणि, आपले हृदय आणि आत्मा नेहमी त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार असले पाहिजे. (६२)
तिसरे गुरु गुरु अमरदास जी
तिसरे गुरू, गुरू अमर दास जी, सत्याचे पालनपोषण करणारे, प्रदेशांचे सम्राट आणि दानशूरांचे विशाल महासागर होते.
मृत्यूचा बलवान आणि सामर्थ्यवान देवदूत त्याच्या अधीन होता आणि प्रत्येक व्यक्तीचा हिशेब ठेवणारा देवतांचा प्रमुख त्याच्या देखरेखीखाली होता.
सत्याच्या ज्योतीच्या वेशभूषेची चमक आणि बंदिस्त कळ्या फुलणे हा त्यांचा आनंद आणि आनंद आहे.
त्याच्या पवित्र नावाचे पहिले अक्षर, 'अलिफ', प्रत्येक भरकटलेल्या व्यक्तीला आनंद आणि शांतता देते.
पवित्र 'मीम', प्रत्येक दुःखी आणि पीडित व्यक्तीच्या कानाला कवितेचा आस्वाद देऊन आशीर्वादित करते. त्यांच्या नावाचा भाग्यवान 'रे' हा त्यांच्या दिव्य चेहऱ्याचा महिमा आणि कृपा आहे आणि चांगल्या हेतूने 'डाळ' हा त्यांचा आधार आहे. प्रत्येक असहाय्य त्याच्या नावाचा दुसरा 'अलिफ' प्रत्येक पाप्याला संरक्षण आणि आश्रय देतो आणि शेवटचा 'देखा' आहे सर्वशक्तिमान वाहेगुरुची प्रतिमा (63) वाहेगुरु हे सर्वव्यापी आहे अमर दास हे एक महान आहे. कौटुंबिक वंश, ज्याच्या व्यक्तिमत्त्वाला अकालपुराखांच्या करुणा आणि सौजन्याने (कार्य पूर्ण करण्यासाठी) प्राप्त झाले आहे (64) तो प्रशंसा आणि प्रशंसाच्या बाबतीत सर्वांपेक्षा वरचढ आहे, तो सत्यवादी अकालपुराखांच्या आसनावर पाय रोवून बसलेला आहे. (६५) त्याच्या संदेशाच्या तेजाने हे जग झगमगते आहे, आणि या पृथ्वीचे आणि जगाचे रूपांतर त्याच्या सुंदरतेने झाले आहे त्याचे दास आणि सेवक आहेत. (६७) चौथे गुरू, गुरु राम दास जी चौथे गुरू, गुरु राम दास जी, देवदूतांच्या चार पवित्र पंथांच्या पदांपेक्षा उच्च आहेत. जे दैवी दरबारात स्वीकारले गेले आहेत ते त्याच्यासाठी सेवा करण्यास सदैव तयार आहेत. प्रत्येक दुर्दैवी, नीच, नीच, नीच आणि नीच माणूस, ज्याने त्यांच्या दारात आश्रय घेतला आहे, तो चौथ्या गुरूंच्या आशीर्वादाच्या महानतेमुळे, सन्मानाच्या आणि गौरवाच्या आसनावर विराजमान होतो. कोणत्याही पापी आणि अनैतिक व्यक्तीने ज्याने त्याच्या नामाचे चिंतन केले होते, ते घ्या की तो त्याच्या शरीराच्या शेवटच्या टोकापासून त्याच्या गुन्ह्यांची आणि पापांची घाण आणि घाण झटकून टाकण्यास सक्षम आहे. त्याच्या नामात सदैव दान असलेला 'रे' प्रत्येक देहाचा आत्मा आहे; त्याच्या नावातील पहिला 'अलिफ' इतर सर्व नावांपेक्षा श्रेष्ठ आणि श्रेष्ठ आहे; डोके ते पायापर्यंत दयाळूपणा आणि दयाळूपणाचा नमुना असलेला 'मीम' सर्वशक्तिमानाचा प्रिय आहे; त्यांच्या नावातील 'अलिफ'सह 'दाल' नेहमीच वाहेगुरुच्या नामाशी जुळलेला असतो. शेवटचे 'दिसले' हे प्रत्येक अपंग आणि निराधारांना सन्मान आणि आनंद देणारे आहे आणि दोन्ही जगामध्ये मदत आणि आधार होण्यासाठी पुरेसे आहे. (६८) वाहेगुरु हे सत्य आहे, वाहेगुरु हे सर्वव्यापी गुरु रामदास आहेत, संपूर्ण जगाची संपत्ती आणि खजिना आहेत आणि श्रद्धा आणि पवित्रतेच्या क्षेत्राचे रक्षक/काळजी आहेत. (६९) तो (त्याच्या व्यक्तिमत्त्वात) राजेशाही आणि त्याग या दोन्ही प्रतीकांचा समावेश करतो आणि, तो राजांचा राजा आहे. (70) पृथ्वी, पाताळ आणि आकाश या तिन्ही लोकांच्या जीभ त्याच्या आनंदाचे वर्णन करण्यास असमर्थ आहेत, आणि चार वेद आणि सहा शास्त्रांमधून मोत्यासारखे संदेश आणि शब्द (रूपक आणि भाव) निघतात. त्याचे उच्चार. (७१) अकालपुराखाने त्याला त्याच्या खास प्रिय व्यक्तींपैकी एक म्हणून निवडले आहे, आणि, त्याला त्याच्या वैयक्तिक पवित्र आत्म्यांपेक्षाही उच्च स्थानावर नेले आहे. (72) प्रत्येकजण त्याला सत्य आणि स्पष्ट विवेकाने साष्टांग दंडवत करतो, मग तो उच्च असो वा नीच, राजा असो वा न्यायकर्ता. (७३) पाचवे गुरू, गुरू अर्जन देव जी, पाचवे गुरु, स्वर्गीय तेजाच्या आधीच्या चार गुरूंच्या ज्वाला पेटवणारे, गुरू नानक यांच्या दैवी आसनाचे पाचवे उत्तराधिकारी होते. ते सत्याचे रक्षण करणारे आणि अकालपुराखाच्या तेजाचा प्रसार करणारे, स्वतःच्या महानतेमुळे उच्च दर्जाचे अध्यात्मिक देखावा असलेले शिक्षक होते आणि त्यांचा दर्जा समाजाच्या पाच पवित्र वर्गांपेक्षा खूप वरचा होता. तो स्वर्गीय मंदिराचा प्रिय आणि असाधारण दैवी दरबाराचा प्रिय होता. तो देवाशी एक होता आणि त्याउलट. त्याच्या गुणांचे आणि गुणांचे वर्णन करण्यास आपली जीभ असमर्थ आहे. विशिष्ट व्यक्ती त्याच्या मार्गाची धूळ आहेत आणि स्वर्गीय देवदूत त्याच्या शुभ आश्रयाखाली आहेत. अर्जन या शब्दातील 'अलिफ' हे अक्षर जे संपूर्ण जगाला एका दुव्यात विणले आहे आणि वाहेगुरुच्या एकतेचे पुरस्कर्ते आहे, प्रत्येक निराश, शापित आणि तिरस्कारित व्यक्तीचे समर्थन आणि मदत करणारे आहे. त्यांच्या नावातील 'रे' हा प्रत्येक थकलेल्या, निस्तेज आणि दमलेल्या व्यक्तीचा मित्र आहे. स्वर्गीय सुगंधित 'जीम' विश्वासूंना ताजेपणा देतो आणि मोठ्यांचा साथीदार, 'नून', एकनिष्ठ श्रद्धावानांना संरक्षण देतो. (७४) गुरु अर्जन हे बक्षीस आणि स्तुती यांचे अवतार आहेत आणि अकालपुराखाच्या वैभवाच्या वास्तवाचा शोध घेणारे आहेत. (75) त्याचे संपूर्ण शरीर हे अकालपुराखाच्या दयाळूपणाचे आणि परोपकाराचे दर्शन आणि प्रतिबिंब आहे, आणि, शाश्वत सद्गुणांचा प्रसारक आहे. (७६) फक्त दोन जगांबद्दल काय सांगायचे, त्याचे लाखो अनुयायी होते, ते सर्वजण त्याच्या दयाळू दैवी अमृताचे घोट पीत आहेत. (77) दैवी विचारांनी परिपूर्ण श्लोक त्याच्याकडून उतरतात, आणि श्रद्धा आणि विश्वास-प्रगट करणारे निबंध, आध्यात्मिक ज्ञानाने भरलेले, हे देखील त्याच्याकडून आहेत. (78) दैवी विचार आणि संभाषण यांना त्याच्याकडून चमक आणि चमक मिळते, आणि, दैवी सौंदर्य देखील त्याच्याकडून ताजेपणा आणि फुलते. (79) सहावे गुरु, गुरु हर गोविंद जी सहावे गुरु, गुरु हर गोविंद जी यांचे व्यक्तिमत्व , पवित्र चकाकी पसरवत होते आणि भयभीत दिव्यांच्या स्वरूपाचे आणि आकाराचे प्रतिनिधित्व करत होते. त्याच्या आशीर्वादाच्या किरणांची भेदक चमक जगाला दिवसाचा प्रकाश देत होती आणि त्याच्या जयजयकाराची तेजस्वीता अज्ञानात जगणाऱ्यांचा अंधार दूर करणारी होती. त्याची तलवार अत्याचारी शत्रूंचा नायनाट करेल आणि त्याचे बाण सहजपणे दगड फोडू शकतील. त्याचे शुद्ध चमत्कार स्पष्ट दिवसासारखे स्पष्ट आणि तेजस्वी होते; आणि त्याचे उंच अंगण प्रत्येक उंच आणि पवित्र आकाशापेक्षा अधिक तेजस्वी होते. जेथे अध्यात्मिक शिक्षण देण्याचे प्रवचन आयोजित केले जात होते आणि जगाला शोभणाऱ्या पाच मशालींची भव्यता ठळकपणे मांडण्यात आली होती, अशा मंडळ्यांचा तो आनंद होता. त्यांच्या नावाचा पहिला 'हे' हा वाहेगुरुच्या नामाच्या दैवी शिकवणीचा दाता होता आणि दोन्ही जगासाठी मार्गदर्शक होता. त्यांच्या नावाचा दयाळू 'रे' सर्वांच्या डोळ्यातील बाहुली आणि प्रिय होता; फारसी 'काफ' (गाफ) हा दैवी स्नेह आणि सौहार्दाचा मोती दर्शवितो आणि पहिला 'वायो' हा ताजेपणा देणारा गुलाब होता. शाश्वत-जीवन देणारी 'बे' ही अमर सत्याची किरण होती; अर्थपूर्ण 'नून' हे चिरस्थायी गुरबानीचे देवाने दिलेले वरदान होते. त्यांच्या नावातील शेवटचा 'डाळ' गुप्त आणि उघड गूढ (निसर्गाच्या) ज्ञानाने परिचित होता आणि गुरूंना सर्व अदृश्य आणि अलौकिक रहस्ये स्पष्टपणे पाहण्यास सक्षम होते. (80) वाहेगुरु हेच सत्य आहे, वाहेगुरु हे सर्वव्यापी गुरु हर गोविंद हे शाश्वत कृपेचे आणि वरदानाचे अवतार होते, आणि त्यांच्यामुळे अकालपुराखाच्या दरबारात दुर्दैवी आणि निराधार लोकही स्वीकारले गेले. (81) Fazaalo Kraamash Fazoon' Az Hisaa Shikohish Hamaa Faraahaaye Kibreeyaa (82) Vajoodash Saraapaa Karamhaaye Haqq Ze Khvaasaan' Rabaaendaa Gooye Sabaqq (83) Hamm Az Fukro Hamm Salatnat Naamvar B-Farmaane Oo Jumlaa Zayro Zabar (84) Do Aalam Maunnavar Ze Anvaare ऊ हमा तिश्नाये फैज दीदारे ऊ (८५) सातवे गुरु, गुरु हर राय जी सातवे गुरु, गुरु (कर्ता) हर रायजी, सात परदेशी देशांपेक्षा मोठे होते, विशेषत: ग्रेट ब्रिटन आणि नऊ आकाश. सातही दिशा आणि नऊ सीमांमधून लाखो लोक त्याच्या गेटवर लक्ष वेधून उभे आहेत आणि पवित्र देवदूत आणि देव त्याचे आज्ञाधारक सेवक आहेत. तोच मृत्यूचे फास तोडू शकतो; भयंकर यमराजाची स्तुती ऐकून (इर्ष्याने) छाती फुटते. तो अमर सिंहासनावर विराजमान आहे आणि सदैव बक्षीस देणाऱ्या-शाश्वत अकालपुराखाच्या दरबारात तो प्रिय आहे. आशीर्वाद आणि वरदान देणारा, अकालपुरख स्वतः त्याला हवाहवासा वाटतो आणि त्याचे सामर्थ्य त्याच्या सामर्थ्यवान निसर्गावर प्रबळ आहे. त्यांच्या पवित्र नावाचा 'काफ' वाहेगुरुच्या जवळच्या आणि प्रिय व्यक्तींसाठी सुखदायक आहे. सत्याकडे झुकलेला 'रे' देवदूतांसाठी अमृतमय शाश्वत सुगंध प्रदान करतो. त्याच्या नावातील 'अलिफ' आणि 'तय' हे रुस्तम आणि बेहमन सारख्या प्रसिद्ध कुस्तीपटूंचे हात चुरचुरण्याइतके शक्तिशाली आहेत. 'रे' सोबत 'हे' सशस्त्र आणि शस्त्रे परिधान केलेल्या आकाशातील प्रभावशाली देवदूतांना पराभूत करू शकतात. 'अलिफ' सोबतचा 'रे' बलाढ्य सिंहांनाही काबूत आणू शकतो आणि त्याचा शेवटचा 'ये' प्रत्येक सामान्य आणि खास माणसाचा समर्थक आहे. (86) वाहेगुरु हेच सत्य आहे वाहेगुरु हे सर्वव्यापी गुरु कर्ता हर राये हे सत्याचे पोषण करणारे आणि लंगर होते; तो राजेशाही तसेच भक्त होता. (87) गुरू हर राय हे दोन्ही जगांसाठी मंत्रमुग्ध आहेत, गुरु कर्ता हर राय हे या आणि पुढील जगाचे प्रमुख आहेत. (८८) अकालपुराख हा गुरू हरराय यांनी दिलेल्या वरदानांचा मर्मज्ञ आहे, सर्व विशेष व्यक्ती केवळ गुरू हर राय यांच्यामुळेच यशस्वी होतात (८९) गुरु हररायांचे प्रवचन हे 'सत्या'चे राजे आहेत, आणि गुरु हर राय सर्व नऊ आकाशांची आज्ञा करीत आहेत. (90) गुरु कर्ता हर राय हे बंडखोर आणि गर्विष्ठ जुलमी लोकांचे (त्यांच्या शरीरातून) मुंडके तोडणारे आहेत, दुसरीकडे, ते असहाय आणि निराधारांचे मित्र आणि आधार आहेत, (91) आठवे गुरु , गुरु हर किशन जी आठवे गुरू, गुरु हर किशन जी, हे 'स्वीकृत' आणि वाहेगुरुच्या 'पावित्र्य' आस्तिकांचे मुकुट होते आणि जे त्यांच्यात विलीन झाले आहेत त्यांचे आदरणीय गुरु होते. त्यांचा असा विलक्षण चमत्कार जगप्रसिद्ध आहे आणि त्यांच्या व्यक्तिमत्त्वाचे तेज 'सत्य' उजळून टाकते. विशेष आणि जवळचे लोक त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार असतात आणि पवित्र सतत त्याच्या दारात नतमस्तक असतात. त्यांचे असंख्य अनुयायी आणि ज्यांना वास्तविक सद्गुणांची कदर आहे ते तिन्ही लोकांचे आणि सहा दिशांचे अभिजात वर्ग आहेत आणि असे असंख्य लोक आहेत जे गुरूंच्या गुणवत्तेचे आणि कुंड्यातून तुकडे आणि भंगार उचलतात. त्याच्या नावातील रत्नजडित 'हे' जग जिंकणाऱ्या आणि बलाढ्य राक्षसांनाही पराभूत करण्यास आणि पाडण्यास सक्षम आहे. सत्य सांगणारा 'रे' शाश्वत सिंहासनावर राष्ट्रपतीच्या दर्जासह सन्मानपूर्वक बसण्यास पात्र आहे. त्याच्या नावातील अरबी 'काफ' औदार्य आणि परोपकाराची दारे उघडू शकतो आणि वैभवशाली 'शीन' त्याच्या थाटात आणि शोभाने वाघासारख्या बलाढ्य राक्षसांनाही काबूत आणू शकतो. त्याच्या नावातील शेवटची 'नून' जीवनात ताजेपणा आणि सुगंध आणते आणि वाढवते आणि देवाने दिलेल्या वरदानांचा सर्वात जवळचा मित्र आहे. (९२) वाहेगुरु हेच सत्य आहे वाहेगुरु हे सर्वव्यापी गुरु हरकिशन हे कृपेचे आणि परोपकाराचे मूर्त स्वरूप आहेत आणि अकालपुराखाच्या सर्व विशेष आणि निवडक जवळच्या व्यक्तींपैकी सर्वात प्रशंसनीय आहेत. (९३) तो आणि अकालपुराख यांच्यामधली दुभंगणारी भिंत फक्त एक पातळ पानं आहे, त्याचे संपूर्ण भौतिक अस्तित्व हे वाहेगुरुंच्या करुणेचा आणि कृपादानांचा गठ्ठा आहे. (९४) त्याच्या दया आणि कृपेमुळे दोन्ही जग सफल होतात, आणि त्याची दयाळूपणा आणि कृपा यामुळेच सूर्याची प्रखर आणि शक्तिशाली प्रकाश अगदी लहान कणातही बाहेर पडतो. (९५) सर्व त्याच्या दैवी निरंतर वरदानासाठी याचना करणारे आहेत, आणि सर्व जग आणि युग त्याच्या आज्ञेचे अनुयायी आहेत. (96) त्याचे संरक्षण हे त्याच्या सर्व निष्ठावान अनुयायांना देवाने दिलेली देणगी आहे, आणि, प्रत्येकजण, अंडरवर्ल्डपासून आकाशापर्यंत, त्याच्या आज्ञेच्या अधीन आहे. (९७) नववे गुरु, गुरु तेग बहादूर जी नववे गुरु, गुरु तेग बहादूर जी, एका नवीन कार्यसूचीसह सत्याच्या रक्षकांच्या प्रमुखांचे प्रमुख होते. ते दोन्ही जगाच्या प्रभूच्या सन्माननीय आणि अभिमानी सिंहासनाचे अलंकृत होते. ते दैवी शक्तीचे स्वामी असूनही, ते अजूनही वाहेगुरुच्या इच्छेला आणि आज्ञेपुढे नतमस्तक व्हायचे आणि ते ईश्वरीय वैभव आणि भव्य भव्यतेचे रहस्यमय साधन होते. त्यांचे व्यक्तिमत्त्व असे होते की जे त्यांचे पवित्र आणि निष्ठावान अनुयायी होते त्यांना कठोर परीक्षेत टाकण्याची आणि निष्पक्ष कार्यपद्धतीचे अनुसरण करणाऱ्या भक्तांना प्रोत्साहन देण्याची क्षमता त्यांच्यात होती. भव्य दिव्य मार्गावरील प्रवासी आणि पुढील जगाचे रहिवासी त्यांच्या व्यक्तिमत्त्वामुळे अस्तित्वात होते जे पूर्णपणे सत्यावर अवलंबून होते आणि सर्वोच्च आध्यात्मिक शक्तीचे जवळचे सहकारी होते. तो विशेष निवडलेल्या भक्तांचा मुकुट होता आणि सत्यनिष्ठ सद्गुणांसह देवाच्या अनुयायांच्या समर्थकांचा राज्याभिषेक होता. त्यांच्या नावातील धन्य 'ताय' त्यांच्या इच्छेनुसार आणि आज्ञेत राहण्यात विश्वास ठेवणारा होता. फारसी 'ये' हा पूर्ण विश्वासाचा सूचक होता; धन्य फारसी 'काफ' ('गग्गा') त्याच्या देव-आशीर्वादित व्यक्तिमत्त्वाचे डोके ते पायांपर्यंत नम्रतेचे मूर्त स्वरूप म्हणून प्रतिनिधित्व करत होते;
'हे' सोबत 'बे' ही शिक्षण आणि अध्यापनातील सामाजिक आणि सांस्कृतिक पक्षाची शोभा होती.
सत्य-संकलित 'अलिफ' ही सत्याची शोभा होती; त्यांच्या नावाने अमर्यादपणे तयार झालेला 'दाल' हा दोन्ही जगाचा न्यायी आणि न्याय्य शासक होता.
शेवटच्या 'रे'ने दैवी रहस्ये समजून घेतली आणि त्यांचे कौतुक केले आणि सर्वोच्च सत्याचा योग्य पाया होता. (९८)
गुरु तेग बहादूर हे उच्च नैतिकता आणि सद्गुणांचे भांडार होते.
आणि, दैवी पक्षांचा उत्साह आणि थाटामाट आणि शो वाढवण्यासाठी त्यांनी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली. (९९)
त्याच्या पवित्र धडातून सत्याची किरणे चमकतात,
आणि, त्याच्या कृपेने आणि आशीर्वादाने दोन्ही जग उजळले आहे. (१००)
अकालपुराखाने त्याला निवडलेल्या अभिजात वर्गातून निवडले.
आणि, त्याने त्याच्या इच्छेचा स्वीकार करणे हे सर्वात उच्च वर्तन मानले. (१०१)
त्याचा दर्जा आणि दर्जा त्या निवडलेल्या स्वीकृत लोकांपेक्षा खूप वरचा आहे,
आणि, स्वतःच्या कृपेने, त्याने त्याला दोन्ही लोकांमध्ये पूज्य केले. (१०२)
प्रत्येकाचा हात त्याच्या हितकारक झग्याचा कोपरा पकडण्याचा प्रयत्न करीत आहे,
आणि, त्याचा सत्याचा संदेश दैवी ज्ञानाच्या प्रकाशापेक्षा कितीतरी अधिक उंच आहे. (१०३)
दहावे गुरु, गुरू गोविंद सिंग जी
दहावे गुरु, गुरू गोविंद सिंग जी यांच्याकडे देवीचे हात फिरवण्याची क्षमता होती ज्याने जगावर प्रभुत्व मिळवले.
तो अनंतकाळच्या सिंहासनावर बसला होता जिथून त्याने त्याला विशेष सन्मान दिला.
'सत्य' दाखवणाऱ्या आणि असत्य आणि असत्याच्या अंधाराच्या रात्रीचा नायनाट करणाऱ्या नऊ-दिव्यांच्या मशालींचे पॅनोरमा प्रदर्शित करणारे तेच होते.
या सिंहासनाचा स्वामी हा पहिला आणि शेवटचा सम्राट होता जो आंतरिक आणि बाह्य घडामोडींची कल्पना करण्यासाठी दैवीपणे सज्ज होता.
पवित्र चमत्कारांची साधने उघडकीस आणणारे आणि सर्वशक्तिमान वाहेगुरु आणि ध्यान यांच्या सेवेच्या तत्त्वांना प्रकाश देणारे ते होते.
त्याचे शूर विजयी वाघासारखे शूर सैनिक प्रत्येक क्षणी प्रत्येक ठिकाणी सावली करत असत. त्याचा उद्धार करणारा आणि मुक्त करणारा ध्वज त्याच्या सीमेवर विजयाने सजला होता.
त्याच्या नावाने शाश्वत सत्य-चित्रण करणारा फारसी 'काफ' (गाफ) संपूर्ण जगावर मात करणारा आणि जिंकणारा आहे;
पहिला 'वायो' म्हणजे पृथ्वी आणि जगाच्या स्थानांना जोडणे.
निर्वासितांना क्षमा आणि आशीर्वाद देण्यासाठी अमर जीवनाचा 'बे' आहे;
त्यांच्या नामातील पवित्र 'नून'चा सुगंध ध्यान करणाऱ्यांना मान देईल.
त्याच्या नावातील 'डाळ', त्याच्या सद्गुणांचे आणि आनंदाचे प्रतिनिधित्व करणारी, मृत्यूचा सापळा तोडेल आणि त्याचे अत्यंत प्रभावी 'सीन' ही जीवनाची संपत्ती आहे.
त्याच्या नावातील 'नून' ही सर्वशक्तिमानाची मंडळी आहे; आणि दुसरा फारसी 'काफ' (गाफ) हा अनाज्ञाकारी जंगलात भरकटलेल्या लोकांचे जीवन विघटित करणारा आहे.
शेवटचा 'हे' हा दोन्ही जगांत योग्य मार्गावर जाण्यासाठी खरा मार्गदर्शक आहे आणि त्याच्या शिकवणीचे आणि आदेशाचे मोठे ढोल नऊ आकाशात घुमत आहेत.
तीन ब्रह्मांड आणि सहा दिशांचे लोक त्याच्या पाठीशी आहेत आणि हाक मारतात; चार महासागर आणि नऊ ब्रह्मांडातील हजारो आणि दहा दिशांमधून लाखो लोक त्याच्या दैवी दरबारची प्रशंसा करतात आणि त्याची स्तुती करतात;
कोट्यवधी ईशर, ब्रह्मा, आर्ष आणि कुर्श हे त्याचे आश्रय आणि संरक्षण मिळविण्यासाठी उत्सुक आहेत आणि लाखो पृथ्वी आणि आकाश त्याचे दास आहेत.
कोट्यवधी सूर्य-चंद्रांनी त्याने दिलेली वस्त्रे धारण करून आशीर्वाद प्राप्त केले आहेत आणि लाखो आकाश आणि विश्व त्याच्या नामाचे बंदीवान आहेत आणि त्याच्या वियोगाने त्रस्त आहेत.
त्याचप्रमाणे लाखो राम, राजे, कहांस आणि कृष्ण त्याच्या कमळाच्या चरणांची धूळ आपल्या कपाळावर लावत आहेत आणि हजारो स्वीकारलेले आणि निवडलेले हजारो जिभेने त्याचा जयघोष करीत आहेत.
कोट्यवधी ईशर आणि ब्रह्मे त्याचे अनुयायी आहेत आणि लाखो पवित्र माता, पृथ्वी आणि आकाश व्यवस्थित करणाऱ्या वास्तविक शक्ती, त्याच्या सेवेत उभ्या आहेत आणि लाखो शक्ती त्याच्या आज्ञा स्वीकारत आहेत. (१०४)
वाहेगुरु हेच सत्य आहे
वाहेगुरु सर्वव्यापी आहेत
गुरु गोविंद सिंग: गरीब आणि निराधारांचे रक्षक:
अकालपुराखाच्या रक्षणार्थ, आणि वाहेगुरुच्या दरबारात स्वीकारले (105)
गुरु गोविंद सिंग हे सत्याचे भांडार आहेत
गुरु गोविंद सिंग हे संपूर्ण तेजाची कृपा आहेत. (१०६)
गुरू गोविंद सिंग हे सत्याच्या जाणकारांसाठी सत्य होते,
गुरु गोविंद सिंग हे राजांचे राजा होते. (१०७)
गुरु गोविंद सिंग हे दोन्ही जगाचे राजा होते.
आणि, गुरू गोविंद सिंग हे शत्रू-जीवांवर विजय मिळवणारे होते. (१०८)
गुरु गोविंद सिंग हे दैवी तेजाचे दाता आहेत.
गुरु गोविंद सिंग हे दैवी रहस्ये प्रकट करणारे आहेत. (१०९)
गुरु गोविंद सिंग हे पडद्यामागील रहस्ये जाणतात,
गुरु गोविंद सिंग हे सर्वत्र आशीर्वादांचा वर्षाव करतात. (110)
गुरु गोविंद सिंग हे सर्वांचे आवडते आणि सर्वमान्य आहेत.
गुरु गोविंद सिंग हे अकालपुराखाशी जोडलेले आहेत आणि त्यांच्याशी जोडण्यास सक्षम आहेत. (१११)
गुरु गोविंद सिंग हे जगाला जीवनदान देणारे आहेत.
आणि गुरु गोविंद सिंग हे दैवी आशीर्वाद आणि कृपेचे महासागर आहेत. (११२)
गुरु गोविंद सिंग हे वाहेगुरुंचे लाडके आहेत,
आणि, गुरु गोविंद सिंग हे देवाचे साधक आहेत आणि लोकांच्या आवडीचे आणि इष्ट आहेत. (११३)
गुरू गोविंद सिंग तलवारबाजीत संपन्न आहेत,
आणि गुरु गोविंद सिंग हे हृदय आणि आत्म्यासाठी अमृत आहेत. (114)
गुरु गोविंद सिंग हे सर्व मुकुटांचे स्वामी आहेत,
गुरु गोविंद सिंग हे अकालपुराखच्या सावलीचे प्रतिरूप आहेत. (११५)
गुरु गोविंद सिंग हे सर्व खजिन्याचे खजिनदार आहेत,
आणि, गुरु गोविंद सिंग हे सर्व दु:ख आणि वेदना दूर करणारे आहेत. (116)
गुरु गोविंद सिंग दोन्ही जगांत राज्य करतात,
आणि, दोन जगात गुरु गोविंद सिंग यांना कोणीही प्रतिस्पर्धी नाही. (११७)
वाहेगुरु हे स्वतः गुरू गोविंद सिंग यांचे बलाढ्य आहेत,
आणि, गुरु गोविंद सिंग हे सर्व उदात्त गुणांचे संमिश्र आहेत. (११८)
अकालपुराखातील उच्चभ्रू गुरू गोविंद सिंग यांच्या कमळाच्या चरणी नतमस्तक होतात
आणि, ज्या संस्था पवित्र आहेत आणि वाहेगुरुच्या जवळ आहेत त्या गुरु गोविंद सिंग यांच्या आज्ञेत आहेत. (119)
वाहेगुरुंनी स्वीकारलेल्या व्यक्ती आणि संस्था हे गुरु गोविंद सिंग यांचे प्रशंसक आहेत,
गुरु गोविंद सिंग हृदय आणि आत्म्याला शांती आणि शांतता देतात. (१२०)
शाश्वत अस्तित्व गुरु गोविंद सिंग यांच्या कमळाच्या चरणांचे चुंबन घेते,
आणि, गुरु गोविंद सिंग यांचा केटलड्रम दोन्ही जगांत गुंजतो. (१२१)
तिन्ही ब्रह्मांड गुरु गोविंद सिंग यांच्या आज्ञेचे पालन करतात,
आणि, चारही प्रमुख खनिज साठे त्याच्या सीलखाली आहेत. (१२२)
संपूर्ण जग गुरु गोविंद सिंग यांचे गुलाम आहे,
आणि, तो त्याच्या आवेशाने आणि उत्साहाने त्याच्या शत्रूंचा नाश करतो. (१२३)
गुरु गोविंद सिंग यांचे हृदय शुद्ध आणि कोणत्याही प्रकारचे शत्रुत्व किंवा परकेपणाच्या भावनांपासून मुक्त आहे,
गुरु गोविंद सिंग हे स्वतः सत्य आहेत आणि सत्यतेचा आरसा आहेत. (१२४)
गुरु गोविंद सिंग हे सत्याचे खरे पालन करणारे आहेत.
आणि, गुरु गोविंद सिंग हे भक्त आणि राजा देखील आहेत. (१२५)
गुरु गोविंद सिंग हे ईश्वरी आशीर्वादाचे दाता आहेत,
आणि, तो संपत्ती आणि दैवी वरदानांचा दाता आहे. (१२६)
गुरु गोविंद सिंग हे उदार लोकांसाठी अधिक दयाळू आहेत,
गुरु गोविंद सिंग दयाळू लोकांसाठी अधिक दयाळू आहेत. (१२७)
गुरू गोविंद सिंग त्यांना दैवी वरदान देतात ज्यांना स्वतः असे करण्यात धन्यता वाटते;
गुरु गोविंद सिंग हे बोधकांसाठी गुरू आहेत. तसेच निरीक्षकासाठी निरीक्षक. (१२८)
गुरु गोविंद सिंग स्थिर आहेत आणि ते कायमचे जगणार आहेत,
गुरु गोविंद सिंग हे महान आणि अत्यंत भाग्यवान आहेत. (१२९)
गुरु गोविंद सिंग हे सर्वशक्तिमान वाहेगुरुंचे आशीर्वाद आहेत,
गुरु गोविंद सिंग हे दिव्य किरणांचा तेजस्वी प्रकाश आहेत. (१३०)
गुरू गोविंद सिंग यांचे नाव ऐकणारे,
त्याच्या आशीर्वादाने अकालपुराखाचे दर्शन घडते. (१३१)
गुरु गोविंद सिंग यांच्या व्यक्तिमत्त्वाचे प्रशंसक
त्याच्या विपुल आशीर्वादांचे कायदेशीर प्राप्तकर्ते व्हा. (१३२)
गुरु गोविंद सिंग यांच्या गुणांचे लेखक,
त्याच्या दयाळूपणाने आणि आशीर्वादाने प्रतिष्ठा आणि प्रतिष्ठा प्राप्त करा. (१३३)
जे भाग्यवान आहेत त्यांना गुरु गोविंद सिंग यांच्या चेहऱ्याचे दर्शन घडते
त्याच्या गल्लीत असताना त्याच्या प्रेमात आणि आपुलकीने मोहित व्हा आणि मादक व्हा. (१३४)
जे गुरु गोविंदसिंगांच्या कमळाच्या चरणांची धूळ चुंबन घेतात,
त्याच्या आशीर्वादाने आणि वरदानांमुळे (दैवी दरबारात) स्वीकृत व्हा. (१३५)
गुरु गोविंद सिंग कोणत्याही समस्या आणि समस्येचे निराकरण करण्यास सक्षम आहेत,
आणि, गुरु गोविंदसिंग हे त्यांचे समर्थक आहेत ज्यांना आधार नाही. (१३६)
गुरु गोविंद सिंग हे उपासक आणि उपासक दोन्ही आहेत,
गुरु गोविंद सिंग हे कृपा आणि मोठे यांचे संमिश्र आहेत. (१३७)
गुरु गोविंद सिंग हे प्रमुखांचे मुकुट आहेत,
आणि, तो सर्वशक्तिमान प्राप्त करण्यासाठी सर्वोत्तम साधन आणि साधन आहे. (१३८)
सर्व पवित्र देवदूत गुरु गोविंद सिंग यांच्या आज्ञेचे पालन करतात,
आणि, त्याच्या असंख्य आशीर्वादांचे प्रशंसक आहेत. (१३९)
जगाचा पवित्र निर्माता गुरु गोविंद सिंग यांच्या सेवेत राहतो,
आणि त्याचा सेवक आणि सेवक आहे. (१४०)
गुरू गोविंद सिंग यांच्यापुढे निसर्ग कसा महत्त्वाचा आहे?
किंबहुना, ती देखील उपासनाच आहे. (१४१)
सातही आकाश ही गुरु गोविंदसिंगांच्या चरणांची धूळ आहे.
आणि, त्याचे नोकर हुशार आणि हुशार आहेत. (१४२)
आकाशाचे उंच सिंहासन गुरु गोविंद सिंग यांच्या खाली आहे,
आणि तो शाश्वत वातावरणात फेरफटका मारतो. (१४३)
गुरु गोविंद सिंग यांचे मूल्य आणि मूल्य सर्वांत श्रेष्ठ आहे,
आणि, तो अविनाशी सिंहासनाचा स्वामी आहे. (१४४)
गुरु गोविंद सिंग यांच्यामुळे हे जग उजळले आहे.
आणि, त्याच्यामुळे, हृदय आणि आत्मा फुलांच्या बागेप्रमाणे आनंददायी आहेत. (१४५)
गुरु गोविंद सिंग यांची उंची दिवसेंदिवस वाढत आहे,
आणि, तो सिंहासन आणि स्थान दोन्हीचा अभिमान आणि स्तुती आहे. (१४६)
गुरु गोविंद सिंग हे दोन्ही जगाचे खरे गुरु आहेत.
आणि, तो प्रत्येक डोळ्याचा प्रकाश आहे. (१४७)
संपूर्ण जग गुरु गोविंद सिंग यांच्या आज्ञेत आहे,
आणि, त्याच्याकडे सर्वात उंच वैभव आणि भव्यता आहे. (१४८)
दोन्ही जग हे गुरु गोविंद सिंग यांचे घराणे आहेत.
सर्व लोकांना त्याच्या (शाही) झग्याचे कोपरे धरून ठेवायचे आहेत. (१४९)
गुरु गोविंद सिंग हे आशीर्वाद देणारे परोपकारी आहेत,
आणि तोच आहे जो सर्व दरवाजे उघडण्यास सक्षम आहे, प्रत्येक अध्यायात आणि परिस्थितीत विजयी आहे. (१५०)
गुरु गोविंद सिंग दया आणि करुणेने भरलेले आहेत,
आणि, तो त्याच्या सद्गुण आचरणात आणि चारित्र्यामध्ये परिपूर्ण आहे. (१५१)
गुरु गोविंद सिंग प्रत्येक शरीरात आत्मा आणि आत्मा आहेत,
आणि, तो प्रत्येक डोळ्यातील प्रकाश आणि तेज आहे. (१५२)
सर्वजण गुरू गोविंद सिंग यांच्या दारातून उदरनिर्वाह शोधतात आणि मिळवतात,
आणि, तो आशीर्वादांनी भरलेल्या ढगांचा वर्षाव करण्यास सक्षम आहे. (१५३)
सत्तावीस परदेशी देश गुरु गोविंद सिंग यांच्या दारात भिकारी आहेत,
सर्व सात जग त्याच्यासाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत. (१५४)
पाचही इंद्रिये आणि पुनरुत्पादक अवयव गुरु गोविंद सिंग यांचे गुण स्तुतीमध्ये ठळक करतात,
आणि त्याच्या राहत्या घरातील सफाई कामगार आहेत. (१५५)
गु गोविंद सिंग यांचा दोन्ही जगावर आशीर्वाद आणि कृपा आहे,
सर्व देवदूत आणि देव हे गुरु गोविंद सिंग यांच्यासमोर क्षुल्लक आणि विसंगत आहेत. (१५६)
(नंद) लाल हा गुरु गोविंद सिंग यांच्या दारातील गुलाम कुत्रा आहे.
आणि त्याच्यावर गुरू गोविंद सिंग (१५७) या नावाने डाग पडलेला आहे.
(नंद लाल) गुरु गोविंद सिंग यांच्या गुलाम कुत्र्यांपेक्षा नीच आहे,
आणि, तो गुरूच्या जेवणाच्या टेबलावरून चुरा आणि तुकडे उचलतो. (१५८)
हा गुलाम गुरु गोविंदसिंग यांच्याकडून बक्षीस हवा आहे,
आणि गुरु गोविंदसिंगांच्या चरणांची धूळ ग्रहण करण्यास उत्सुक आहे. (१५९)
मी (नंदलाल) गुरु गोविंद सिंग यांच्यासाठी माझ्या प्राणाचे बलिदान देऊ शकलो हे मला आशीर्वाद द्या.
आणि, माझे डोके गुरु गोविंद सिंग यांच्या चरणी स्थिर आणि संतुलित असावे. (१६०)
जोथ बिगास
भगवंताचे दर्शन होते,
गुरु नानक हे अकालपुराखचे पूर्ण रूप आहे.
निःसंशयपणे, तो निराकार आणि निष्कलंक प्रतिमा आहे. (१)
वाहेगुरुंनी त्याला स्वतःच्या तेजातून निर्माण केले.
तेव्हा संपूर्ण जगाला त्याच्याकडून असंख्य वरदान मिळतात. (२)
अकालपुराखाने निवडलेल्या सर्वांमधून त्याची निवड केली आहे,
आणि, त्याला सर्व उच्च स्थानांपैकी उच्च स्थानावर ठेवले आहे. (३)
वाहेगुरुंनी त्यांना दोन्ही जगाचा संदेष्टा म्हणून घोषित करून नियुक्त केले आहे,
निःसंशयपणे, गुरु नानक हे स्वर्गीय मोक्ष आणि वरदानाची कृपा आणि सौख्य आहेत. (४)
सर्वशक्तिमानाने त्याला या जगाचा आणि स्वर्गाचा सम्राट म्हणून संबोधले आहे,
त्याच्या शिष्यांना परम नैसर्गिक शक्तींचा झरा प्राप्त होतो. (५)
परमेश्वराने स्वतःचे (गुरुंचे) उच्च सिंहासन सुशोभित केले,
आणि, प्रत्येक संभाव्य सद्गुण आणि चांगुलपणाने त्याचे कौतुक केले. (६)
सर्वशक्तिमानांनी स्वत: सर्व जवळच्या आणि निवडलेल्यांना गुरूंच्या पाया पडण्यास सांगितले,
आणि, त्याचा ध्वज, विजयाचे प्रतीक, इतका उंच आहे की तो आकाशाला आव्हान देतो. (७)
त्याच्या साम्राज्याचे सिंहासन नेहमीच स्थिर आणि कायम राहील,
आणि, त्याचा गौरवशाली मुकुट सदैव टिकेल. (८)
अकालपुराखाने त्याला स्तुती आणि उदारता दिली आहे,
आणि, त्याच्यामुळेच सर्व शहरे आणि प्रदेश अतिशय सुंदर आहेत. (९)
गुरु नानक हे त्यांच्या पूर्ववर्ती संदेष्ट्यांच्याही आधी संदेष्टे होते.
आणि, तो किमतीच्या आणि महत्त्वाच्या बाबतीत अधिक मौल्यवान होता. (१०)
हजारो ब्रह्मदेव गुरु नानकांचे कौतुक करत आहेत.
गुरू नानकांचा दर्जा आणि दर्जा सर्व महान व्यक्तींच्या वैभवापेक्षा उच्च आहे. (११)
गुरु नानकांच्या चरणकमळात हजारो ईशर आणि इंदर आहेत.
आणि, त्याची स्थिती आणि स्थान सर्व निवडलेल्या आणि महान लोकांपेक्षा वरचे आहे. (१२)
ध्रुसारखे हजारो आणि बिशनसारखे हजारो आणि त्याचप्रमाणे,
असंख्य राम आणि असंख्य कृष्ण (१३)
हजारो देवी-देवता आणि गोरखनाथासारखे हजारो
गुरू नानकांच्या चरणी प्राण अर्पण करण्यास तयार आहेत. (१४)
हजारो आकाश आणि हजारो ब्रह्मांड
हजारो पृथ्वी आणि हजारो नेदरवर्ल्ड (15)
आकाशातील हजारो आसने आणि हजारो सिंहासने
गुरू नानकांच्या चरणकमळात त्यांचे हृदय आणि आत्मा पसरवण्यास इच्छुक आहेत. (१६)
हजारो भौतिक जगाला आणि हजारो देव आणि देवदूतांच्या जगाला,
वाहेगुरुच्या रूपांचे प्रतिनिधित्व करणारे हजारो प्रदेश आणि हजारो स्वर्ग; (१७)
हजारो रहिवासी आणि हजारो परिसरांना
आणि, हजारो पृथ्वी आणि हजारो युगांपर्यंत (18)
अकालप्रख यांनी (त्या सर्वांना) गुरु नानकांच्या चरणी सेवक म्हणून निर्देशित केले आहे,
अशा वरदान आणि दयाळूपणासाठी आम्ही वाहेगुरुसाठी सदैव कृतज्ञ आहोत आणि स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहोत. (१९)
गुरू नानकांमुळेच दोन्ही जग तेजस्वी आहे.
अकालपुराखाने त्याला इतर सर्व निवडक श्रेष्ठ आणि उच्चभ्रू लोकांपेक्षा श्रेष्ठ ठरवले आहे. (२०)
हजारो लोक आणि हजारो वारे आणि
हजारो देवी-देवता गुरू नानकांच्या चरणी यज्ञाच्या वस्तू म्हणून झोकून देण्यास तयार आहेत. (२१)
हजारो सम्राट उपस्थित गुरु नानकांचे दास आहेत,
गुरु नानकांना वंदन करण्यासाठी हजारो सूर्य आणि चंद्र वाकतात. (२२)
नानक आणि अंगद एकच आहेत,
आणि, मोठ्या आणि महान स्तुतीचा स्वामी, अमर दास, देखील तोच आहे. (२३)
रामदास आणि अर्जुन हे देखील एकच आहेत (गुरु नानक सारखे)
सर्वांत श्रेष्ठ आणि श्रेष्ठ हरगोविंद हे सुद्धा एकच आहेत. (२४)
गुरु हर राय हे सुद्धा एकच आहेत, ज्याला
प्रत्येक गोष्टीच्या निरीक्षण आणि उलट बाजू पूर्णपणे स्पष्ट आणि उघड होतात. (२५)
प्रख्यात आणि प्रतिष्ठित हरेकिशन हे देखील तेच आहे,
ज्यांच्याकडून प्रत्येक गरजू व्यक्तीच्या मनोकामना पूर्ण होतात. (२६)
गुरु तेग बहादर सुद्धा तोच आहे,
ज्याच्या तेजातून गोविंदसिंग निघाले. (२७)
गुरु गोविंद सिंग आणि गुरु नानक एकच आहेत,
ज्यांचे शब्द आणि संदेश हिरे आणि मोती आहेत. (२८)
त्याचा शब्द हा एक मौल्यवान दागिना आहे जो वास्तविक सत्याशी निगडीत आहे,
त्याचा शब्द हा एक हिरा आहे ज्याला वास्तविक सत्याच्या प्रकाशाने आशीर्वादित केले आहे. (२९)
तो प्रत्येक पवित्र शब्दापेक्षा अधिक पवित्र आहे,
आणि, चारही प्रकारच्या खनिज संपत्ती आणि सहा प्रकारच्या प्रकटीकरणांपेक्षा तो अधिक उन्नत आहे. (३०)
त्याची आज्ञा सहा दिशांनी पाळली जाते.
आणि, त्याच्यामुळे संपूर्ण राज्य प्रकाशित झाले आहे. (३१)
त्याच्या केटल-ड्रमची थाप दोन्ही जगांत गुंजते,
आणि, त्याची देवभक्ती हे जगाचे वैभव आहे. (३२)
त्याची भारदस्त प्रमुखता दोन्ही जगाला प्रकाशित करते,
आणि, ते शत्रूंना जाळून टाकते. (३३)
भूतकाळातील माशांपासून ते सर्वोच्च शाश्वत मर्यादेपर्यंत,
संपूर्ण जग त्यांच्या पवित्र नामाचे मनापासून आणि आत्म्याने अनुसरण करते. (३४)
राजे आणि देव त्यांच्या ध्यानात त्याचे स्मरण करतात आणि त्याची पूजा करतात.
आणि, त्याची श्रद्धा आणि श्रद्धा इतर सर्व धर्मांपेक्षा खूप भाग्यवान आणि उदात्त आहे. (३५)
लाखो कैसर, जर्मनीचे सम्राट आणि लाखो मंगोलियन राजे कसे
इराणच्या असंख्य नौशीरवान आणि अगणित सम्राटांचे काय (36)
आपण इजिप्शियन राजे किंवा उच्च पदावरील चीनी शासकांबद्दल बोलतो,
ते सर्व त्याच्या कमळाच्या पायाची धूळ आहेत (ज्या मार्गावरून तो चालतो त्या मार्गाची धूळ) (३७)
हे सर्व लोक त्याच्या चरणांची पूजा करतात आणि त्याचे सेवक व दास आहेत,
आणि, ते सर्व त्याच्या दैवी आज्ञांचे अनुयायी आहेत. (३८)
मग तो इराणचा सुलतान असो, की खुतानचा खान असो
तूरानचा दारा असो किंवा येमेनचा राजा असो (३९)
मग तो रशियाचा झार असो किंवा भारताचा शासक असो
मग ते दक्षिणेतील अधिकारी असोत की भाग्यवान राव (४०)
पूर्वेकडून पश्चिमेपर्यंत सर्व सरदार आणि राजे
त्यांच्या पवित्र आज्ञेचे पालन करत आहेत. (४१)
जुन्या इराणचे हजारो सम्राट आणि रशियाचे झार
गुलामांसारखे हात जोडून त्याची सेवा करण्यास तयार आहेत. (४२)
रुस्तम आणि साम, रुस्तमचे वडील असे हजारो
आणि हजारो असफंद यार, गुस्तापसचा मुलगा, ज्याला रुस्तमने त्याच्या बाणाने आंधळा केला आणि नंतर मारला, त्याचे गुलाम आहेत. (४३)
जमना आणि गंगासारख्या हजारो नद्या
त्यांच्या कमळाच्या चरणांवर आदरपूर्वक मस्तक टेकवा. (४४)
इंदर किंवा ब्रह्मा सारख्या देवतांबद्दल (आपण बोलतो).
(आम्ही बोलतो) राम किंवा कृष्णासारख्या देवता (४५)
ते सर्व त्याच्या उदात्ततेचे वर्णन करण्यास असमर्थ आणि अपुरे आहेत,
आणि, ते सर्व त्याच्या आशीर्वादाचे आणि बक्षीसांचे साधक आहेत. (४६)
त्याची कीर्ती सर्व बेटांवर आणि दिशांना ढोलाच्या तालावर साजरी केली जात आहे,
आणि, प्रत्येक देशात आणि प्रदेशात त्यांच्या नावाचा गौरव होत आहे. (४७)
त्याच्या कथा प्रत्येक विश्वात आणि वैश्विक प्रदेशात बोलल्या जातात आणि चर्चा केल्या जातात,
आणि, सत्याचे सर्व जाणकार आनंदाने त्याची आज्ञा स्वीकारतात आणि त्यांचे पालन करतात. (४८)
नेथगरवर्ल्डपासून सातव्या आकाशापर्यंत सर्वजण त्याच्या आदेशाचे अनुयायी आहेत,
आणि, चंद्रापासून पृथ्वीच्या खाली असलेल्या माशापर्यंत सर्वजण त्याचे सेवक आणि गुलाम आहेत. (४९)
त्याचे आशीर्वाद आणि बक्षीस असीम आहेत,
आणि, त्याचे चमत्कार आणि कृत्ये दैवी आणि आकाशीय आहेत. (५०)
त्याची स्तुती करताना सर्व जीभ गुंग आहेत,
कोणीही त्याच्या आनंदाचे कोणत्याही मर्यादेपर्यंत वर्णन करू शकत नाही किंवा तसे करण्याचे धैर्यही नाही. (५१)
स्वभावाने, तो उदार आहे, आणि त्याच्या स्वभावात सुंदरता आहे,
तो त्याच्या उदारतेसाठी ओळखला जातो आणि त्याच्या अमर्याद भेटवस्तूंसाठी तो लक्षात ठेवला जातो. (५२)
तो लोकांच्या पापांची क्षमा करण्यास इच्छुक आहे,
आणि तो संपूर्ण सृष्टीचा हमीदार आहे. (५३)
तो लोकांचा उद्धार करणारा आहे आणि तो त्या सर्वांच्या विश्वासाची ठेव आहे;
त्याच्या स्पर्शाने काळे ढगही चमकतात. (५४)
तो बक्षीसांचा खजिना आणि आशीर्वादांचा मोठा संग्रह आहे,
तो परोपकाराची विपुलता आणि उदारतेमध्ये अंतिम आहे. (५५)
तो फडकतो आणि शहाणपणाचा आणि न्यायाचा झेंडा फडकवतो,
तो पुढे भरवशाच्या डोळ्यात चमकतो. (५६)
तो एक आहे ज्यामध्ये उंच महाल आणि उंच वाडे आहेत,
तो त्याच्या चारित्र्य आणि सवयींमध्ये उदार आहे आणि त्याच्या चेहऱ्याच्या वैशिष्ट्यांमध्ये सौम्य आणि सौम्य आहे. (५७)
पवित्र त्याचे दरबार आहे, आणि त्याची पदवी उच्च आहे,
हजारो चंद्र आणि सूर्य त्याच्या दारात भिक्षा मागत आहेत. (५८)
त्याचे पद उच्च आहे आणि तो एक महान आश्रय आहे,
तो सर्व चांगल्या आणि वाईट रहस्यांचा जाणकार आहे. (५९)
तो वेगवेगळ्या प्रदेशांना पवित्र करतो आणि आशीर्वादाचा दाता आहे,
तो दर्जा उंचावतो आणि करुणेचा अवतार असतो. (६०)
तो त्याच्या कुलीनतेमध्ये महान आहे आणि त्याच्या वैशिष्ट्यांसाठी त्याचे सर्वात कौतुक केले जाते,
तो त्याच्या रीतिरिवाज आणि सवयींबद्दल आदरणीय आहे आणि त्याचे स्वरूप आणि आकार यासाठी प्रशंसनीय आहे. (६१)
त्याची अभिजातता आणि तेज दैवी भव्यतेचा परिघ आहे,
त्याचे वैभव आणि वैभव शाश्वत आहे आणि त्याचा आनंद अविनाशी आहे. (६२)
तो त्याच्या उदात्त गुणांमुळे सुंदर आहे, आणि त्याच्या सद्गुणांमध्ये परिपूर्ण आहे,
तो पापांचा क्षमा करणारा आहे आणि जगाच्या कारणाचा समर्थक आणि समर्थन करतो. (६३)
तो स्वभावाने उदार आहे आणि आशीर्वाद आणि उदारतेचा स्वामी आहे,
सर्व देवदूत त्याला नमन करतात. (६४)
तो पृथ्वी, आकाश आणि विश्वाचा सर्वशक्तिमान स्वामी आहे,
तो जगातील सर्वात गडद पोर्चमध्ये प्रकाश प्रदान करतो. (६५)
खरं तर, तो परिपक्वता आणि सौजन्याचा प्रकाश आहे,
तो दर्जा आणि स्तुतीचा स्वामी आहे. (६६)
तो सद्गुण आणि आशीर्वादांचा संदेष्टा आहे,
तो वरदान आणि वरदानांचा अवतार आहे. (६७)
तो उदारता आणि शहाणपणाचा 'विपुलता' आहे,
तो कर्तृत्ववान आणि परिपूर्ण व्यक्तींचा 'संग्रह' आहे. (६८)
तो ऑफर आणि भेटवस्तूंचा प्रकट आणि परिपूर्ण दागिना आहे.
तो नीच आणि नम्र लोकांच्या असहायता ओळखतो आणि स्वीकारतो.(69)
तो वृद्ध आणि राजांचा अभिमान आहे आणि प्रेमळ आणि विनम्रांचा प्रमुख आहे.
तो आशीर्वादांची विपुलता आणि सक्षम, कुशल आणि बुद्धिमान लोकांचा प्रतिनिधी आहे. (७०)
त्याच्या तेजाने जगाला सौंदर्य, वैभव आणि वैभव प्राप्त झाले आहे,
त्याच्या आशीर्वादातून जगाला आणि तेथील लोकांना खूप फायदा झाला आहे. (७१)
त्याच्या हातात दोन हिरे आहेत जे सूर्यासारखे तेजस्वी आहेत,
त्यापैकी एक उपकार आणि दुसरा आपत्ती आणि क्रोध दर्शवितो. (७२)
पहिल्या (हिर्या) मुळे हे जग सत्याचे प्रदर्शन होते,
आणि, दुसरा सर्व अंधार आणि अत्याचार दूर करण्यास सक्षम आहे. (७३)
त्याने या जगातून सर्व अंधार आणि क्रूरता दूर केली आहे,
आणि, त्याच्यामुळेच संपूर्ण जग सुगंध आणि आनंदाने भरलेले आहे. (७४)
त्याचा चेहरा देवीच्या आनंदाने उजळला आहे,
आणि त्याचे शरीर अकालपुराखाच्या तेजामुळे अनादि आहे. (७५)
लहान असो वा मोठा, उच्च असो वा नीच, सर्व त्याच्या दारात,
गुलाम आणि सेवक म्हणून डोके टेकवून उभे आहेत. (७६)
राजे असोत की भिकारी असो, त्याच्या दयाळूपणाचा फायदा होतो.
स्वर्गीय असो वा पार्थिव लोक, सर्व त्याच्यामुळे आदरणीय बनतात. (७७)
वृद्ध असो वा तरुण, सर्वांच्या इच्छा त्याच्याकडून पूर्ण होतात,
ज्ञानी असोत वा भोळे, सर्वच त्याच्यामुळे चांगले, पुण्य आणि परोपकारी कर्म करू शकतात. (७८)
त्यांनी कलजुगच्या काळात सतगुज अशा प्रकारे आणले आहेत
ते, तरुण आणि वृद्ध, सर्व सत्याचे शिष्य आणि अनुयायी झाले आहेत. (७९)
सर्व खोटेपणा आणि फसवणूक दूर केली गेली,
आणि, गडद-काळोखी रात्र उजळली आणि तेज उत्सर्जित झाली. (८०)
त्याने जगाला राक्षस आणि असुरांच्या दुष्कृत्यांपासून वाचवले आणि ते पवित्र केले,
आणि त्याने पृथ्वीवरील सर्व अंधार आणि जुलूम धूळ कमी केला. (८१)
जगाची काळी रात्र त्याच्यामुळे उजळून निघाली.
आणि, त्याच्यामुळे यापुढे कोणतेही अत्याचारी राहिले नाहीत. (८२)
त्याच्या बुद्धी आणि दृष्टिकोनामुळे हे जग अलंकृत आहे,
आणि, त्याच्यामुळेच बुद्धीचा प्रत्येक स्तर उत्तेजित होतो आणि उत्कटतेने उद्रेक होतो. (८३)
त्याचे संपूर्ण पवित्र शरीर सर्व डोळे आणि एकटे डोळे आहेत,
आणि, संपूर्ण भूतकाळ आणि भविष्यातील घटना त्याच्या डोळ्यांसमोर प्रकट होतात. (८४)
जगातील सर्व रहस्ये त्याला जाणतात.
आणि, स्टेमचे कोरडे लाकूड देखील त्याच्या ताकदीने फळ देऊ लागते. (८५)
(आम्ही बोलतो) तारे असो वा आकाश, सर्व त्याचे विषय आहेत,
प्रत्येकजण, उच्च आणि नीच, त्याच्या व्यवस्थापन आणि नियंत्रणाखाली आहे. (८६)
मग ती धूळ असो वा आग, वारा असो वा पाणी,
मग तो तेजस्वी सूर्य असो आणि नक्षत्रांनी जडलेला चंद्र असो, (८७)
(आम्ही बोलतो) आकाश आणि ब्रह्मांड, किंवा पृथ्वी आणि पृथ्वी, हे सर्व त्याचे दास आहेत;
ते सर्व त्याच्यापुढे डोके टेकवून उभे आहेत आणि त्याची सेवा करण्यास इच्छुक आहेत. (८८)
अंडी, नाळेतून आणि आर्द्रता आणि उष्णता आणि ज्ञान आणि पुनरुत्पादन या दहा अवयवांपासून जन्मलेल्या तीन प्रजाती,
सर्वजण त्याच्या ध्यान आणि उपासनेकडे विशेष लक्ष देतात. (८९)
त्याच्याकडून शहाणपणाच्या स्तंभाला तटबंदी मिळाली,
आणि, त्याच्यामुळे, बक्षीसांचा पाया सिमेंट आणि मजबूत झाला. (९०)
त्याच्यामुळेच सत्याचा पाया मजबूत झाला.
आणि, त्याच्या तेज आणि तेजाने जगाला प्रकाश मिळाला. (९१)
सुशोभित सौंदर्य आणि वास्तववाद आणि सत्य अभिजात
या जगातून सर्व अंधार आणि जुलूम दूर करण्यास सक्षम होते आणि ते स्वच्छ आणि पवित्र केले. (९२)
न्याय, समानता आणि न्याय्य खेळाचा चेहरा उजळला,
आणि, क्रूरता आणि संतापाची अंतःकरणे निराश झाली आणि राख झाली. (९३)
जुलमी सत्तेचा पाया उखडला,
आणि, न्याय आणि न्याय्य खेळाचे डोके उंचावले आणि उंच केले गेले. (९४)
कृपा आणि आशीर्वादाच्या वेलींचे पालनपोषण करण्यासाठी तो पाऊस पाडणारा मेघ आहे,
आणि, तो चमत्कार आणि उदारतेच्या आकाशाचा सूर्य आहे. (९५)
तो आशीर्वाद आणि उदारतेच्या बागांसाठी दाट ढग आहे,
आणि, तो भेटवस्तू आणि देणगीच्या जगासाठी व्यवस्थापन आहे. (९६)
तो दानांचा सागर आणि करुणेचा सागर आहे,
आणि, तो विशाल आणि उदारतेच्या वर्षावांनी भरलेला ढग आहे. (९७)
हे जग आल्हाददायक आहे आणि विश्व त्याच्यामुळेच वसले आहे,
आणि, प्रजा समाधानी आणि आनंदी आहेत आणि त्याच्यामुळे देश सुखी आहे. (९८)
एका सामान्य नागरिकापासून ते संपूर्ण सैन्यापर्यंत आणि खरं तर संपूर्ण जग
या महान तारेच्या आज्ञेचे पालन करा. (९९)
त्याच्या करुणा आणि कृपेमुळे या जगाच्या इच्छा पूर्ण होतात,
आणि, त्याच्यामुळेच दोन्ही जग सुव्यवस्थित व्यवस्थापन आणि नियमांनुसार कार्यरत आहे. (१००)
देवाने त्याला प्रत्येक समस्येवर उपाय दिला आहे,
आणि, त्याने प्रत्येक चकमकीत सर्वात मोठ्या जुलमींनाही पराभूत केले आहे. (१०१)
तो भव्यता आणि कृपेच्या शासनाचा राजा आहे,
आणि, तो आदरणीय आणि दर्जाच्या कवितांच्या काव्यसंग्रहाचा मास्टर आहे. (१०२)
तो चमत्कार आणि स्थितीच्या भव्यतेचे आणि वैभवाचे रत्न आहे,
तो तेज आणि शुद्धतेचा आशीर्वाद देतो. (१०३)
तो आदर आणि सन्मानाच्या दगडांचे तेज आहे,
आणि, तो वृद्धत्व आणि आदराच्या सूर्याचा प्रकाश आहे. (१०४)
तो सन्मान आणि स्थितीच्या चेहऱ्याला आनंदी स्वभावाने आशीर्वाद देतो,
आणि, तो पूजेचा आणि परिपक्वतेचा ध्वज आकाशात उंच करतो.(105)
तो आशीर्वाद आणि उदारतेच्या सागराचा मोती आहे,
आणि, तो आशीर्वाद, दान आणि अर्पण यांच्या आकाशातील चंद्र आहे. (१०६)
तो कृपा आणि करुणेच्या क्षेत्राचा पर्यवेक्षक आणि मॉनिटर आहे,
आणि, तो दोन्ही जगाच्या कार्यांचा आणि कृतींचा महाव्यवस्थापक आहे. (१०७)
आकाशातील पितळेचे स्वरूप (सोन्यात) रूपांतरित करणारे ते रसायन आहे.
तो न्याय आणि प्रेमाचा चेहरा आनंदी स्वभाव आहे. (१०८)
तो सन्मान आणि संपत्तीच्या स्थितीसाठी फायदेशीर आहे,
आणि, तो आज्ञा आणि महानतेच्या डोळ्यांचा प्रकाश आहे. (१०९)
तो स्वर्गीय बागांसाठी पहाटेचा सुगंध आहे,
आणि, ते उदारतेच्या झाडासाठी नवीन अंकुरलेले फळ आहे. (110)
तो महिने आणि वर्षांच्या कफांची छाटणी आहे,
आणि, तो सन्मान आणि वैभवाच्या उंचीचे आकाश (मर्यादा) आहे. (१११)
तो शूर, सामर्थ्यवान आणि युद्धात विजयी शूर आहे,
आणि, तो न्यायाच्या फुलाचा सुगंध आणि रंग आहे. (११२)
तो उदारतेचे जग आणि आशीर्वादांचे विश्व आहे,
आणि, तो बक्षीसांचा समुद्र आणि कृपेचा आणि दयाळूपणाचा खोल समुद्र आहे. (११३)
तो उच्च उंचीचा आकाश आहे आणि निवडलेल्यांचा प्रमुख आहे,
तो आशीर्वादाने उधळणारा ढग आणि विद्येचा सूर्य आहे. (114)
तो सत्यवादी संभाषणाच्या कपाळाचा प्रकाश आहे,
आणि, तो न्याय आणि निष्पक्षतेच्या चेहऱ्यावरील तेज आहे. (११५)
तो संगमाच्या लांब आणि लग्नाच्या रात्रीचा तेलाचा दिवा आहे,
आणि, तो महानता, कुलीनता, सन्मान आणि प्रतिष्ठेच्या बागेचा झरा आहे. (116)
तो न्याय आणि निष्पक्षतेच्या अंगठीचा रत्न आहे,
आणि, तो दयाळूपणा आणि कृपेच्या झाडाचे फळ आहे. (११७)
तो करुणेच्या आणि विशालाच्या खाणीचा हिरा आहे,
आणि, तो प्रकाश आहे जो वरदान आणि कृतज्ञता देतो. (११८)
तो एकमेवाद्वितीय प्रभूच्या वेलींचा ओलावा आहे,
आणि, तो एकाच्या आणि एकमेवाच्या बागेचा सुगंध आहे. (119)
तो रणांगणात गर्जना करणारा सिंह आहे, आणि
आनंदी सामाजिक सांस्कृतिक पक्षात मोती आणि रत्नांचा वर्षाव करणारा तो ढग आहे (120)
तो रणांगणातील एक महान घोडदळ आहे, आणि
तो शत्रूंचा पराभव करण्याच्या शर्यतीसाठी प्रसिद्ध आहे. (१२१)
तो युद्धांच्या महासागरात घोरणारा मगर आहे, आणि
तो आपल्या बाणांनी आणि मसकेट्सने शत्रूच्या अंतःकरणात छिद्र पाडण्यास सक्षम आहे (122).
तो उत्सव पक्षांच्या राजवाड्यांचा चमकणारा सूर्य आहे,
आणि, तो रणांगणांचा हिसका मारणारा साप आहे. (१२३)
तो पौराणिक पक्षी, हुमा, ज्याची सावली नशीब घेऊन येते, क्षमता आणि कौशल्याची उंची,
आणि, तो स्तुती आणि आदर्शवादाच्या उंचीचा चमकणारा चंद्र आहे. (१२४)
तो बागेतील फुलांचा सजवणारा आहे
तो मुख्य जहाजाच्या हृदयाचा आणि डोळ्यांचा प्रकाश आहे. (१२५)
तो वैभव आणि सजावट बागेचे ताजे फूल आहे, आणि
तो चढ-उतारांच्या अंकगणिताच्या पलीकडे आहे. (१२६)
तो शाश्वत आणि अमर देश किंवा प्रदेशाचा काळजीवाहक आहे आणि
तो, ज्ञान आणि विश्वासावर आधारित, दोन्ही जगामध्ये एकच अस्तित्व आहे. (१२७)
सर्व संदेष्टे आणि सर्व संत आहेत
सर्व सुफी, मुस्लिम गूढवादी आणि संयम पाळणारे धार्मिक व्यक्ती नतमस्तक झाले आहेत (128)
त्याच्या दाराच्या धूळपाशी अत्यंत नम्रतेने त्यांचे डोके टेकवले, आणि
ते अत्यंत आदराने आणि सन्मानाने त्याच्या पाया पडले आहेत. (१२९)
आपण वडिलांबद्दल बोलू किंवा निश्चिंत मुस्लिम तपस्वी,
आपण कुतब बद्दल बोलतो किंवा पवित्र हेतूने स्वीकारलेल्यांबद्दल (130)
आपण सिध किंवा नाथांबद्दल बोलतो (जे श्वास नियंत्रित करून आपले आयुष्य वाढवतात), किंवा आपण उच्च दर्जाच्या मुस्लीन संतांच्या गौस गटाबद्दल, किंवा पैगंबरांबद्दल बोलतो, आणि
आपण पवित्र व्यक्ती किंवा संन्यासी बद्दल बोलतो किंवा आपण राजे किंवा भिकाऱ्यांबद्दल बोलतो (131)
ते सर्व त्याच्या नामाचे सेवक आणि दास आहेत, आणि
ते सर्व त्याच्या इच्छा आणि इच्छा पूर्ण करण्यासाठी अत्यंत उत्सुक आहेत. (१३२)
नियती आणि निसर्ग दोन्ही त्याच्या अधीन आहेत, आणि
आकाश आणि पृथ्वी दोन्ही त्याच्या सेवेसाठी (सदैव) तत्पर आहेत. (१३३)
सूर्य आणि चंद्र दोघेही त्याच्या दारात भिकारी आहेत, आणि
जल आणि जमीन दोन्हीही त्याची स्तुती, गुण आणि गुण पसरवत आहेत. (१३४)
तो दयाळूपणा आणि आशीर्वादाचा पाठलाग करणारा आणि प्रशंसा करणारा आहे,
तो परोपकाराचा वरदान आहे आणि वरदान देणारा अंतिम आहे. (१३५)
त्याचे शब्द आणि संदेश अरब आणि इराण प्रदेशांसाठी सुगंधाने परिपूर्ण आहेत आणि
त्याच्या तेजाने पूर्व आणि पश्चिम दोन्ही उजळले आहेत. (१३६)
अशी प्रत्येक व्यक्ती जी शुद्ध मनाने आणि दृढ विश्वासाने
त्याचे मस्तक त्याच्या पवित्र कमळाच्या चरणांवर ठेवा, (137)
आद्य प्रभूने त्याला महान व्यक्तींपेक्षाही उच्च सन्मान दिला.
जरी, त्याचे नशीब वाईट होते आणि त्याच्या नशिबाचा तारा अंधकारमय होता.(138)
अशा प्रत्येक व्यक्तीने ज्याने त्यांचे नाव खऱ्या श्रद्धेने स्मरण केले,
त्या व्यक्तीची प्रत्येक इच्छा आणि महत्वाकांक्षा पूर्ण झाली यात शंका नाही. (१३९)
अशा प्रत्येक व्यक्तीने ज्याने त्यांचे पवित्र नाव ऐकले किंवा ऐकले
त्याला क्षमा करण्यात आली आणि त्याने केलेल्या प्रत्येक पापाच्या शिक्षेपासून मुक्त करण्यात आले. (१४०)
घडलेल्या अशा प्रत्येक व्यक्तीला त्याचे पवित्र दर्शन झाले,
दिव्य प्रकाश त्याच्या डोळ्यांत तेजस्वी तेजाने प्रकट झाला. (१४१)
जो कोणी त्याच्या नजरेत कृपा होईल,
दैवी भेटीचे आशीर्वाद मिळाले त्यामुळे त्यांचा सन्मान वाढला. (१४२)
त्याच्या दयाळूपणाने, सर्व पाप्यांना क्षमा केली जाते आणि मोक्ष प्रदान केला जातो,
त्याचे कमळ पाय धुतल्याने मेलेलेही जिवंत होतात, जिवंत होतात. (१४३)
त्याच्या कमळाचे पाय धुण्याच्या तुलनेत अमृतही खूप कनिष्ठ होते,
कारण, तोही त्याच्या गल्लीचा (क्षेत्राचा) गुलाम होतो. (१४४)
या जीवनदायी औषधाने मृत घाण पुन्हा जिवंत करता आली तर,
मग या अमृताने आत्मा आणि हृदय पुन्हा जिवंत होतात. (१४५)
त्याच्या संभाषणाचा कालखंड असा आहे, की
शेकडो जीवनदायी अमृत त्यात सामावलेले आहेत. (१४६)
त्याने असंख्य जगांतील मृत लोकांना जिवंत केले (जगानंतरचे जग), आणि
त्याने हजारो जिवंत हृदयातून सेवक बनवले. (१४७)
पवित्र नदी गंगा त्याच्या अमृताच्या तलावाशी (अमृतसरच्या अमृत सरोवर) अगदीच जुळत नाही, कारण
साठ तीर्थक्षेत्रांपैकी प्रत्येकजण त्याच्या पाठीशी असतो आणि त्याचा सेवक असतो. (१४८)
सत्यतेमुळे, त्याचे शरीर आणि उंची शाश्वत आणि अमर आहे,
अकालपुराखांच्या कृपेच्या तेजामुळे त्यांचे हृदय सदैव तेजस्वी आणि प्रकाशमान असते. (१४९)
त्याला 'सत्य' ओळखण्याची आणि ओळखण्याची सर्वोच्च दैवी अंतर्दृष्टी आहे,
सत्य तपासण्याची आणि योग्य निर्णय घेण्याची त्याच्याकडे प्रखर तेजस्वी आणि तेजस्वी दृष्टी आहे. (१५०)
तो सत्याबद्दलच्या ज्ञानाबद्दल सर्वांपेक्षा परिचित आहे, आणि
तो शहाणपणाचा आणि आकलनाचा राजा आहे. (१५१)
त्याचे स्टीलसारखे कपाळ स्वर्गीय चमकाने पसरते आणि
त्याचा दिव्य आणि तेजस्वी आत्मा एक तेजस्वी सूर्य आहे. (१५२)
तो करुणा आणि उदारतेच्या बाबतीत पूर्णपणे क्षमाशील आहे, आणि
तो कृपेसाठी सर्व सौंदर्य आहे आणि डोक्यापासून पायाच्या बोटांपर्यंत शोभा आहे. (१५३)
धैर्याच्या बाबतीत, तो सर्वांत धैर्यवान आहे, आणि
जोपर्यंत पद आणि स्थितीचा संबंध आहे, तो सर्वांपेक्षा भाग्यवान आहे. (१५४)
जरी, दोन्ही जग जिंकण्यासाठी
त्याला तलवारी आणि भाल्यांची गरज नाही, (155)
पण जेव्हा कौशल्य, पराक्रम आणि त्याच्या तलवारीचे सामर्थ्य उफाळून येते
मग, त्याच्या प्रकाशाने, शत्रूचे हृदय गायन होते. (१५६)
हत्तीचे हृदय त्याच्या भालाने फुगलेले असते, आणि
सिंहाचे हृदयही त्याच्या बाणाने जळते. (१५७)
त्याच्या स्केलिंग दोरीने प्राणी आणि क्रूर पशूंना आपल्या पाशात पकडले आहे,
आणि, त्याच्या भारी भाल्याने भुते आणि सैतानांखाली घाण पसरवली आहे, (त्यांना पराभूत करून) (158)
त्याचा तीक्ष्ण बाण पर्वताला अशा प्रकारे छेदून गेला
जे शूर अर्जुनलाही युद्धाच्या दिवशी करता आले नाही. (१५९)
आपण अर्जुन, भीम, रुस्तम किंवा साम बद्दल बोलू किंवा
असफन दयार, लछमन किंवा राम यांच्याबद्दल बोलू; हे शूर पुरुष कोण आणि कोणते होते? (१६०)
हजारो महायश आणि हजारो गणेश
त्यांच्या कमळाच्या चरणांवर नम्रतेने व श्रद्धेने त्यांचे मस्तक टेकवा. (१६१)
ते सर्व या लढाईतील विजयी राजाचे दास-दास आहेत
दोन्ही जगाला त्याच्याकडून सुगंध, आनंद आणि तेज प्राप्त झाले होते. (१६२)
हजारो अली आणि हजारो संदेष्टे
सर्वजण त्यांच्या सरदारपणाचे मस्तक त्यांच्या चरणी नम्रतेने व आदराने टेकतात. (१६३)
युद्धात जेव्हा त्याचा धनुष्यातून बाण प्रचंड वेगाने सुटतो.
ते शत्रूच्या हृदयात घुसते. (१६४)
त्याचा बाण कठीण दगडाला अशा प्रकारे कापतो,
एखाद्या भारतीय तलवारीप्रमाणे जी गवतातून मारू शकते. (१६५)
दगड किंवा पोलाद दोन्हीही त्याच्या बाणाशी जुळत नाहीत, आणि
त्याच्या योजना आणि कार्यपद्धतींपुढे विचारवंतांच्या शहाणपणाचा फारसा बर्फ पडत नाही. (१६६)
जेव्हा त्याची जड पोलादी गदा हत्तीच्या डोक्यावर पडते,
त्यावेळी तो डोंगर असला तरी धुळीचा भाग होईल. (१६७)
त्याची स्तुती आणि महिमा कोणत्याही परिघात किंवा सीमेत समाविष्ट होऊ शकत नाही, आणि
त्याची उदात्तता देवदूतांच्याही बौद्धिक क्षमतेच्या पलीकडे आहे.(१६८)
तो आपल्या बुद्धीपेक्षा किंवा आकलनापेक्षा खूप उंच आहे, आणि
त्याची स्तुती आणि गौरव वर्णन करण्यास आपली जीभ असमर्थ आहे. (१६९)
त्याचे शरीर अकालपुराख शोधण्याच्या योजनेच्या छतासाठी खांब आणि पोस्ट आहे, आणि
त्यांचा चेहरा, वाहेगुरुंच्या उदारतेने आणि उदारतेने, सदैव तेजस्वी आणि तेजस्वी असतो. (१७०)
त्याचे हृदय दैवी तेजाने चमकणारा तेजस्वी सूर्य आहे,
विश्वासात, तो सर्व खरे अनुयायी आणि प्रामाणिक विश्वासणाऱ्यांपेक्षा पुढे आणि वरचा आहे. (१७१)
त्याला कुठेही आणि कोणाही ओळखता येण्याजोगे कोणापेक्षाही उच्च दर्जा आणि दर्जा आहे,
कोणीही वर्णन करू शकत नाही त्यापेक्षा तो अधिक आदरणीय आहे. (१७२)
सर्व जग त्याच्या व्यक्तिमत्त्वाच्या कृपेने तृप्त झाले आहे, आणि
त्याचे पराक्रम कोणत्याही मर्यादेत बंदिस्त करता येत नाहीत. (१७३)
जेव्हा त्याची स्तुती आणि गौरव कोणत्याही जबाबदारीच्या पलीकडे असते,
मग, ते कोणत्याही पुस्तकाच्या पडद्यावर (पानांवर) कसे मर्यादित असू शकतात. (१७४)
वाहेगुरुच्या कृपेने मी प्रार्थना करतो की नंदलालचे मस्तक त्यांच्या नामासाठी अर्पण करावे आणि ते
अकालपुराखांच्या कृपेने, नंदलालचा आत्मा आणि हृदय त्याच्यापुढे अर्पण केले जावे. (१७५)
तुम्ही रात्रंदिवस तुमच्या स्वतःच्या कर्मामुळे व्याकूळ आहात. (४०३)
परिपूर्ण खरे गुरु तुम्हाला वाहेगुरुचे विश्वासू बनवतात,
तो वियोगाच्या जखमांच्या वेदनांसाठी मलम आणि ड्रेसिंग प्रदान करतो. (४०४)
जेणेकरुन तुम्ही सुद्धा वाहेगुरुच्या जवळच्या साथीदारांपैकी एक व्हाल,
आणि, आपण एका उदात्त वर्णाने आपल्या हृदयाचे स्वामी बनू शकता. (४०५)
अकालपुराखाबद्दल तुम्ही कधीही गोंधळलेले आणि गोंधळलेले आहात,
कारण, तुम्ही त्याच्या शोधात युगानुयुगे त्रस्त आहात. (४०६)
काय बोलावं एकट्याचं! संपूर्ण जग त्याच्यासाठी खरोखर गोंधळलेले आहे,
हे आकाश आणि चौथा आकाश सर्व त्याच्याबद्दल दुःखी आहेत. (४०७)
हे आकाश या कारणास्तव त्याच्याभोवती फिरते
की तो देखील त्याच्यावर असलेल्या प्रेमामुळे उदात्त सद्गुण अंगीकारू शकतो. (४०८)
संपूर्ण जगाचे लोक वाहेगुरुबद्दल आश्चर्यचकित आणि गोंधळलेले आहेत,
जसे भिकारी त्याला गल्ली-गल्लीत शोधत असतात. (४०९)
दोन्ही जगाचा राजा हृदयात वास करतो.
पण आपले हे शरीर पाण्यात आणि चिखलात बुडाले आहे. (४१०)
जेव्हा वाहेगुरुंची खरी प्रतिमा निश्चितपणे आपल्या हृदयात एक कठोर प्रतिमा तयार करते आणि निवास करते.
मग हे खऱ्या अकालपुराखाच्या भक्ता! तुमचे संपूर्ण कुटुंब, आनंद आणि उत्साहाने, त्याच्या प्रतिमेमध्ये स्वतःचे रूपांतर होईल. (४११)
अकालपुराखाचे रूप हे खरोखरच त्यांच्या नामाचे प्रतीक आहे.
म्हणून सत्याच्या प्याल्यातून अमृत प्यावे. (४१२)
ज्या परमेश्वराला मी घरोघरी शोधत होतो,
अचानक, मी त्याला माझ्या स्वतःच्या घरात (शरीरात) शोधून काढले. (४१३)
हा आशीर्वाद खऱ्या आणि परिपूर्ण गुरूंचा आहे,
मला जे काही हवे किंवा आवश्यक आहे ते मी त्याच्याकडून मिळवू शकलो. (४१४)
त्याच्या मनाची इच्छा इतर कोणीही पूर्ण करू शकत नाही,
आणि, प्रत्येक भिकारी राजेशाही संपत्ती मिळवू शकत नाही. (४१५)
गुरूशिवाय दुसरे नाव जिभेवर आणू नका.
किंबहुना, एक परिपूर्ण गुरुच आपल्याला अकालपुराखाचा अचूक ठावठिकाणा देऊ शकतो. (४१६)
प्रत्येक वस्तूसाठी (या जगात) असंख्य शिक्षक आणि प्रशिक्षक असू शकतात.
मात्र, परिपूर्ण गुरू कधी भेटू शकतो? (४१७)
पवित्र वाहेगुरुंनी माझ्या मनाची तीव्र इच्छा पूर्ण केली,
आणि हृदयविकाराला साहाय्य केले. (४१८)
परिपूर्ण गुरू भेटणे हीच अकालपुराखाची खरी प्राप्ती आहे.
कारण तोच (तोच) मन आणि आत्म्याला शांती देऊ शकतो. (४१९)
हे माझे हृदय! प्रथम, आपण आपल्या व्यर्थपणा आणि अहंकारापासून मुक्त होणे आवश्यक आहे,
जेणेकरून तुम्हाला त्याच्या रस्त्यावरून सत्याच्या मार्गाकडे योग्य दिशा मिळू शकेल. (४२०)
जर तुम्ही परिपूर्ण आणि पूर्ण खऱ्या गुरुची ओळख करून घेऊ शकता,
मग, तुम्ही कोणत्याही (विधी) समस्यांशिवाय या हृदयाचे स्वामी होऊ शकता. (४२१)
ज्याला स्वतःचा अहंकार नाहीसा करता आला नाही,
अकालपुरख त्याला त्याचे रहस्य उलगडत नाही. (४२२)
जे काही आहे ते घरात आहे, मानवी शरीर आहे,
आपण आपल्या हृदयाच्या पिकांच्या शेतात फिरावे; ज्ञानाचा कण फक्त त्याच्या आत आहे. (४२३)
जेव्हा पूर्ण आणि परिपूर्ण खरे गुरू तुमचे मार्गदर्शक आणि गुरू होतात,
त्यानंतर तुम्ही तुमच्या Waaheguru बद्दल चांगले माहिती आणि परिचित व्हाल. (४२४)
जर तुमचे हृदय सर्वशक्तिमानाकडे प्रेरित आणि प्रेरित होऊ शकते,
तेव्हा तुमच्या शरीराच्या प्रत्येक केसात त्यांच्या नामाचा वर्षाव होईल. (४२५)
तर, या जगातील सर्व इच्छा पूर्ण होतील,
आणि, तुम्ही त्या काळातील सर्व चिंता आणि आशंका गाडून टाकाल. (४२६)
या जगात तुमच्या शरीराबाहेर काहीही अस्तित्वात नाही,
स्वतःची जाणीव होण्यासाठी तुम्ही क्षणभर आत्मपरीक्षण केले पाहिजे. (४२७)
तुम्हाला वाहेगुरूंचे खरे वरदान सदैव लाभेल,
तुम्ही कोण आहात आणि देव कोण आहे याचं तुम्ही कौतुक करू शकत असाल तर? (४२८)
मी कोण आहे? मी वरच्या थराच्या मुठीभर धुळीचा फक्त एक कण आहे,
हे सर्व आशीर्वाद, माझ्या सौभाग्यामुळे, माझ्या खऱ्या गुरूंनी मला दिले. (४२९)
अकालपुराखाच्या पवित्र नामाचा आशीर्वाद देणारा खरा गुरु महान आहे.
या मुठभर धुळीला त्याच्या अपार दया आणि करुणेने. (४३०)
महान आहे तो खरा गुरु ज्याच्याकडे माझ्यासारखे आंधळे मन आहे,
त्यांना पृथ्वी आणि आकाश दोन्हीवर तेजस्वी केले. (४३१)
ज्याने माझ्या मनाला उत्कट इच्छा आणि प्रेमाने आशीर्वाद दिला तो खरा गुरु महान आहे.
धन्य तो खरा गुरु ज्याने माझ्या अंतःकरणाच्या सर्व मर्यादा आणि बंधने मोडून काढली. (४३२)
महान खरे गुरू, गुरु गोविंद सिंग, ज्यांनी मला परमेश्वराशी ओळख करून दिली,
आणि, मला सांसारिक चिंता आणि दुःखांपासून मुक्त केले. (४३३)
महान ते खरे गुरू ज्यांनी माझ्यासारख्या व्यक्तींनाच अनंतकाळचे जीवन दिले
अगोचर अकालपुराखाच्या नामामुळे. (४३४)
महान आहे परिपूर्ण आणि खरा गुरु, ज्याच्याकडे आहे
चंद्र आणि सूर्याच्या तेजाप्रमाणे फक्त पाण्याचा एक थेंब प्रकाशित केला. (४३५)
धन्य तो खरा गुरु आणि धन्य त्याचे असंख्य वरदान
ज्यांच्यासाठी माझ्यासारखे लाखो लोक आत्मत्याग करण्यास तयार आहेत. (४३६)
त्याचे नाम पृथ्वी आणि आकाशात व्याप्त आणि व्याप्त आहे,
तोच त्याच्या शिष्यांच्या सर्व तीव्र इच्छा पूर्ण करतो. (४३७)
जो कोणी त्याचे संभाषण ऐकून आनंदित आणि समाधानी आहे,
तो सदैव सर्वशक्तिमान देवासमोर असेल हे घ्या. (४३८)
अकालपुरुख सदैव त्याच्यासमोर असतो,
आणि वाहेगुरुंचे ध्यान आणि स्मरण सदैव त्याच्या हृदयात वास करते. (४३९)
जर तुम्हाला सर्वशक्तिमानाला सामोरे जाण्याची तळमळ असेल,
मग, तुम्ही परिपूर्ण आणि पूर्ण गुरूच्या समोरासमोर जाण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे. (४४०)
एक परिपूर्ण गुरू हे खरे तर सर्वव्यापी स्वरूप आहे.
अशा परिपूर्ण गुरूचे दर्शन हृदय आणि आत्म्याला आराम आणि शांतता प्रदान करते. (४४१)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू म्हणजे अकालपुराखाची प्रतिमा आहे.
जो कोणी त्याच्यापासून दूर गेला त्याला टाकून दिले आणि कचऱ्यासारखे फेकून दिले. (४४२)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू सत्याशिवाय काहीही उच्चारत नाहीत,
या अध्यात्मिक कल्पनेचा मोती त्यांच्याशिवाय कोणीही टोचू शकला नाही. (४४३)
त्याच्या देणगीबद्दल मी त्याचे किती आणि किती आभार मानू शकतो?
माझ्या ओठांवर आणि जिभेवर जे काही येईल ते मी वरदान मानेन. (४४४)
जेव्हा अकालपुराखाने मलिनता, अपवित्रता आणि चिखलापासून हृदय शुद्ध केले
पूर्ण आणि परिपूर्ण गुरूंनी त्यास सद्बुद्धी दिली. (४४५)
अन्यथा, आपण देवाचा खरा मार्ग कसा शोधू शकतो?
आणि, सत्याच्या पुस्तकातून आपण कधी आणि कसा धडा शिकू शकतो? (४४६)
जर हे सर्व खरे गुरूंचे त्यांच्या करुणा आणि दयाळूपणाने दिलेले बक्षीस असेल,
मग, जे गुरूंना ओळखत नाहीत किंवा त्यांची प्रशंसा करत नाहीत, ते खरेच धर्मत्यागी आहेत. (४४७)
परिपूर्ण आणि खरा गुरु हृदयातील विकार दूर करतो,
खरं तर, तुमच्या सर्व इच्छा तुमच्या हृदयातच पूर्ण होतात (448)
जेव्हा परिपूर्ण गुरूंनी हृदयाच्या नाडीचे अचूक निदान केले,
मग जीवनाला त्याच्या अस्तित्वाचा उद्देश प्राप्त झाला. (४४९)
परिपूर्ण आणि खऱ्या गुरूमुळे मानवाला अनंतकाळचे जीवन मिळते.
त्याच्या कृपेने आणि दयाळूपणाने, मनुष्य हृदयावर प्रभुत्व आणि नियंत्रण प्राप्त करतो. (४५०)
हा मनुष्य या जगात आला केवळ अकालपुरुषाच्या प्राप्तीसाठी,
आणि त्याच्या वियोगात वेड्यासारखा भटकत राहतो. (४५१)
हा खरा सौदा फक्त सत्याच्या दुकानातच मिळतो.
पूर्ण आणि परिपूर्ण गुरू ही स्वतः अकालपुराखाची प्रतीकात्मक प्रतिमा आहे. (४५२)
परिपूर्ण गुरू, येथे गुरू गोविंद सिंग जी यांचा संदर्भ आहे, ते तुम्हाला पवित्रता आणि पवित्रता देतात;
आणि, तुम्हाला दु:ख आणि दु:खाच्या विहिरीतून (खोलीत) बाहेर काढते. (४५३)
परिपूर्ण आणि खरा गुरु हृदयातील विकार दूर करतो,
ज्याने, हृदयाच्या सर्व इच्छा हृदयातच प्राप्त होतात (पूर्ण). (४५४)
उदात्त आत्म्यांची संगत स्वतःच एक विलक्षण संपत्ती आहे,
हे सर्व (हे) श्रेष्ठ व्यक्तींच्या सहवासानेच प्राप्त होते. (४५५)
हे माझ्या प्रिये! कृपया मला काय म्हणायचे आहे ते ऐका,
जेणेकरून तुम्हाला जीवनाचे आणि शरीराचे रहस्य आणि रहस्य कळू शकेल. (४५६)
वाहेगुरुंच्या भक्तांच्या साधकांशी तुम्ही मैत्रीपूर्ण व्हावे.
आणि जिभेवर आणि ओठांवर अकालपुराखाच्या नामाच्या ध्यानाशिवाय दुसरा शब्द आणू नये. (४५७)
तुम्ही धुळीसारखे व्हा, म्हणजे नम्र व्हा, आणि पवित्र पुरुषांच्या मार्गाची धूळ व्हा,
आणि, या फालतू आणि अप्रतिष्ठित जगाची काळजी करू नका. (४५८)
जर तुम्हाला प्रणयाच्या गौरवाचे पुस्तक वाचता आले तर,
मग, तुम्ही प्रेमाच्या पुस्तकाचा पत्ता आणि शीर्षक होऊ शकता. (४५९)
वाहेगुरुवरील प्रेम तुम्हाला स्वतः वाहेगुरुच्या प्रतिमेत रूपांतरित करते,
आणि, तुम्हाला दोन्ही जगांत उच्च आणि प्रसिद्ध बनवते. (४६०)
हे माझ्या अकालपुराखा! माझ्या या हृदयाला तुमच्या भक्ती आणि प्रेमाने आशीर्वाद द्या,
आणि तुझ्या प्रेमाच्या उत्साहाचा सुगंध मलाही दे. (४६१)
जेणेकरून, मी माझे दिवस आणि रात्र तुझ्या आठवणीत घालवू शकेन,
आणि, तू मला या जगाच्या चिंता आणि दु:खांच्या बंधनातून मुक्त होण्यास आशीर्वाद दे. (४६२)
कृपा करून मला असा खजिना द्या जो शाश्वत आणि चिरंतन असावा,
तसेच मला (अशा व्यक्तींच्या) संगतीने आशीर्वाद द्या जे माझ्या सर्व चिंता आणि दुःख दूर करू शकेल. (४६३)
कृपा करून मला सत्याची उपासना व्हावी अशा हेतूने आणि हेतूने आशीर्वाद द्या,
देवाच्या वाटेवर जाण्यासाठी मी माझे जीवन अर्पण करण्यास तयार व्हावे, असे धैर्य आणि धैर्य मला आशीर्वाद द्या. (४६४)
जे काही आहे, त्याने तुझ्या खात्यावर त्याग करण्याची तयारी ठेवावी.
अकालपुराखाच्या मार्गावर प्राण आणि प्राण या दोघांचीही त्याग करण्याची तयारी ठेवावी. (४६५)
तुझ्या दर्शनाच्या गोड चवीने माझ्या डोळ्यांना आशीर्वाद दे,
आणि, तुझ्या गूढ आणि रहस्यांच्या खजिन्याने माझ्या हृदयाला आशीर्वाद दे. (४६६)
कृपया आमच्या जळलेल्या हृदयांना (तुमच्या प्रेमाचा) आशीर्वाद द्या
आणि, आमच्या गळ्यात ध्यानाचा पट्टा (कुत्रा-कॉलर) आम्हाला आशीर्वाद द्या. (४६७)
तुमच्याशी भेटण्याची तीव्र तळमळ असलेल्या आमच्या "वियोग (तुझ्यापासून)" वर आशीर्वाद द्या,
आणि, आमच्या शरीराच्या शरद ऋतू-सदृश अवस्थेवर तुमचा उपकार करा. (४६८)
कृपा करून, तुझ्या उपकाराने माझ्या शरीरावरील प्रत्येक केसाचे जिभेत रूपांतर कर,
जेणेकरून मी माझ्या प्रत्येक श्वासोच्छवासात तुझे गुणगान उच्चारत आणि गाऊ शकेन. (४६९)
अकालपुराखाचा आनंद आणि महिमा कोणत्याही शब्दांच्या किंवा संभाषणाच्या पलीकडे आहे,
खऱ्या राजाचे हे प्रवचन आणि कथा प्रत्येक गल्ली गल्लीत ऐकायला मिळते. (४७०)
या गल्लीचे सार काय आहे हे तुम्हाला माहीत आहे का?
तुम्ही फक्त त्याची स्वीकृतीच उच्चारली पाहिजे आणि दुसरे काहीही नाही. हे जीवन आहे. (४७१)
त्याच्या निरंतर ध्यानाने जगणे हे उत्कृष्ट आहे,
जरी आपण डोक्यापासून पायापर्यंत शरीराचे स्वामी असू. (४७२)
जर सर्व सत्य अकालपुरुख एखाद्याला धैर्य आणि सामर्थ्य देऊन आशीर्वाद देत असेल,
मग ती व्यक्ती ध्यानामुळे नाव कमवू शकते. (४७३)
ध्यान हा मनुष्य होण्याचा चमत्कार आणि आधारशिला आहे,
आणि, ध्यान हे जिवंत असण्याचे खरे लक्षण आहे. (४७४)
मनुष्याच्या जीवनाचा (उद्देश) खरच अकालपुराखाचे ध्यान आहे,
वाहेगुरूंचे स्मरण हाच जीवनाचा खरा (उद्देश) आहे. (४७५)
जर तुम्ही स्वतःसाठी जीवनाची काही चिन्हे आणि चिन्हे शोधत असाल,
मग, तुम्ही (अकालपुराखाच्या नामाचे) ध्यान करत राहणे अगदी योग्य आहे. (४७६)
शक्यतोवर तुम्ही सेवकासारखे नम्र व्हावे, गर्विष्ठ स्वामी बनू नये.
माणसाने या जगात सर्वशक्तिमान देवाच्या ध्यानाशिवाय काहीही शोधू नये. (४७७)
हे धूलिकण देह केवळ भविष्यकथनाच्या स्मरणानेच पवित्र होतो.
ध्यानाव्यतिरिक्त इतर कोणत्याही संभाषणात सामील होणे ही एक अत्यंत लाजिरवाणी गोष्ट असेल. (४७८)
तुम्ही ध्यान करावे म्हणजे तुम्ही त्याच्या दरबारात मान्य व्हाल.
आणि, आत्म-अहंकाराचा नमुना आणि धर्मत्यागीच्या जीवनाचा मार्ग सोडून द्या. (४७९)
ध्यान सर्व हृदयांच्या स्वामीच्या हृदयाला अत्यंत आनंददायक आहे,
या जगात तुमचा दर्जा सर्वकाळ उच्च राहतो केवळ ध्यानामुळे. (४८०)
परिपूर्ण आणि खरे गुरू असे म्हणाले,
"वाहेगुरुच्या स्मरणाने त्याने तुझ्या निर्जन हृदयात वास केला आहे." (४८१)
खऱ्या गुरूंची ही आज्ञा तुम्ही तुमच्या हृदयात कोरून ठेवा.
जेणेकरुन तुमचे डोके दोन्ही जगांत उंचावेल. (४८२)
परिपूर्ण आणि खऱ्या गुरूची ही आज्ञा तुमच्या तांब्याच्या शरीराचे सोन्यामध्ये रूपांतर करते.
आणि हे सोने अकालपुराखाच्या स्मरणानेच साकार होते. (४८३)
हे भौतिकवादी सोने विनाशकारी आहे आणि असंख्य समस्या आणि संघर्षांचे मूळ कारण आणि वावटळ आहे,
ध्यानाचे सोने मात्र सर्वव्यापी आणि खरे वाहेगुरुच्या अस्तित्वासारखे कायम आहे. (४८४)
(खरी) संपत्ती श्रेष्ठ आणि स्वीकारलेल्या आत्म्यांच्या पायाच्या धुळीत असते.
ही अशी खरी संपत्ती आहे की ती कोणत्याही हानी किंवा हानीच्या पलीकडे आहे. (४८५)
तुमच्या लक्षात आले असेल की प्रत्येक वसंत ऋतु शरद ऋतू घेऊन येतो,
जरी वसंत ऋतु या जगात वारंवार येत राहतो. (४८६)
तथापि, वसंत ऋतूचे हे ध्यानधारणेचे स्वरूप शेवटपर्यंत ताजे आणि नवीन राहते,
हे अकालपुराख ! कृपया या वसंत ऋतूपासून वाईट डोळ्याचा प्रभाव दूर ठेवा. (४८७)
जो कोणी पुण्यपुरुषांच्या चरणांची धूळ प्राप्त करतो,
निश्चिंत रहा की त्याचा चेहरा दिव्य सूर्याच्या तेज आणि तेजासारखा चमकेल. (४८८)
जरी आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी व्यक्ती या जगात राहतात,
खरे तर तो नेहमीच वाहेगुरूंचा साधक-भक्त असतो. (४८९)
जीवनाच्या प्रत्येक श्वासात तो ध्यान करतो आणि त्याच्या गुणांचे वर्णन करतो,
आणि, तो त्याच्या सन्मानार्थ प्रत्येक क्षणी त्याच्या नामाच्या श्लोकांचे पठण करतो. (४९०)
ते त्यांच्या अंतःकरणाला निर्देशित करतात आणि त्याच्याबद्दलच्या विचारांकडे लक्ष केंद्रित करतात,
प्रत्येक श्वासात अकालपुराखबांच्या स्मृतीच्या सुगंधाने ते आपल्या बुद्धीला सुगंधित करतात. (४९१)
तो नेहमी एकाग्र असतो आणि सर्वसमर्थाशी एकरूप असतो,
आणि, तो या जीवनाचे खरे फळ प्राप्त करण्यास सक्षम आहे. (४९२)
या जीवनाचे खरे फळ गुरूकडेच आहे.
आणि, त्याच्या नामाची मूक पुनरावृत्ती आणि ध्यान नेहमी त्याच्या जिभेवर आणि ओठांवर असते. (४९३)
खरा गुरू म्हणजे अकालपुराखाचे प्रकट दर्शन,
म्हणून, तुम्ही त्याच्या जिभेतून त्याचे रहस्य ऐकले पाहिजे. (४९४)
खरा गुरू हा देवाच्या प्रतिमेचा एक परिपूर्ण अवतार असतो.
आणि, अकालपुराखाची प्रतिमा त्याच्या हृदयात कायम असते. (४९५)
जेव्हा त्याची प्रतिमा एखाद्याच्या हृदयात कायमस्वरूपी राहते,
मग अकालपुराखाचा एकच शब्द त्याच्या हृदयाच्या गाभाऱ्यात स्थिरावतो. (४९६)
मी हे मोत्यांचे दाणे गळ्यात बांधले आहेत,
जेणेकरून या व्यवस्थेमुळे अज्ञानी अंतःकरणाला वाहेगुरुचे रहस्य कळावे. (४९७)
(हे संकलन) दैवी अमृताने प्याला काठोकाठ भरल्याप्रमाणे,
त्यामुळेच याला 'जिंदगी नामा' असे नाव देण्यात आले आहे. (४९८)
त्यांच्या भाषणातून दैवी ज्ञानाचा सुगंध दरवळतो.
त्याच्याबरोबर, जगाच्या हृदयाची गाठ (गूढ आणि शंका) उलगडलेली नाही. (४९९)
जो कोणी हे वाहेगुरुंच्या कृपेने आणि करुणेने पाठ करेल,
त्याला ज्ञानी लोकांमध्ये गौरव प्राप्त होतो. (५००)
या खंडात पवित्र आणि दैवी पुरुषांचे वर्णन आणि वर्णन आहे;
या वर्णनाने बुद्धिमत्ता आणि बुद्धी उजळते. (५०१)
हे जाणकार! या खंडात,
अकालपुराखचे स्मरण आणि ध्यान या शब्दांशिवाय दुसरा कोणताही शब्द किंवा भाव नाही. (५०२)
वाहेगुरुंचे स्मरण हा ज्ञानी मनांचा खजिना आहे.
वाहेगुरुच्या ध्यानाखेरीज इतर सर्व काही (पूर्णपणे) व्यर्थ आहे. (५०३)
सर्वशक्तिमानाच्या ध्यानाविषयीच्या शब्दांशिवाय कोणताही शब्द किंवा वाक्प्रचार वाचू नका किंवा पाहू नका,
भगवंताचे स्मरण, होय भगवंताचे स्मरण, आणि केवळ भगवंताचे स्मरण. (५०४)
हे अकालपुराख ! कृपया प्रत्येक कोमेजलेले आणि निराश मन पुन्हा हिरवे आणि आत्मविश्वासाने बनवा,
आणि, प्रत्येक कोमेजलेल्या आणि सुस्त मनाला ताजेतवाने आणि टवटवीत करा. (५०५)
हे वाहेगुरु! कृपया या व्यक्तीला मदत करा, तुमची खरोखर,
आणि, प्रत्येक लज्जित आणि भित्र्या व्यक्तीला यशस्वी आणि विजयी करा. (५०६)
हे अकालपुराख ! (कृपया) गोयाच्या हृदयाला (तुझ्यासाठी) प्रेमाच्या तळमळीने आशीर्वाद द्या,
आणि गोयाच्या जिभेवर तुझ्या प्रेमाचा एक कण अर्पण कर. (५०७)
जेणेकरून तो परमेश्वराशिवाय इतर कोणाचेही ध्यान किंवा स्मरण करणार नाही.
आणि, जेणेकरून तो वाहेगुरूंवरील प्रेम आणि भक्ती सोडून दुसरा कोणताही धडा शिकणार नाही किंवा पाठ करणार नाही. (५०८)
जेणेकरुन तो अकालपुराखाचे ध्यान आणि स्मरण याशिवाय दुसरे कोणतेही शब्द बोलणार नाही.
जेणेकरून तो अध्यात्मिक विचारांच्या एकाग्रतेवर शब्द किंवा अभिव्यक्ती वगळता इतर कोणत्याही शब्दाचे पठण किंवा वाचन करणार नाही. (५०९)
(हे अकालपुरा!) कृपा करून मला सर्वशक्तिमान देवाचे दर्शन देऊन माझे डोळे तेजस्वी बनवा.
देवाच्या अस्तित्वाशिवाय सर्व काही माझ्या हृदयातून काढून टाका. (५१०)