तदा कः आनन्दं दुःखं च अनुभवति स्म?
यदा स्वयं परमेश्वरः सर्वः सर्वः ।
तदा भावात्मकः आसक्तिः कुत्र आसीत्, कस्य च संशयः आसीत्?
सः स्वयमेव स्वस्य नाटकं मञ्चितवान् अस्ति;
नानक, अन्यः प्रजापतिः नास्ति। ||१||
यदा केवलं ईश्वरः स्वामी आसीत्, तदा
तर्हि कः बद्धः मुक्तः वा इति उच्यते स्म?
यदा केवलं भगवता अगाह्यः अनन्तश्च आसीत् ।
ततः के नरकं प्रविष्टवान्, के स्वर्गं प्रविष्टवान्?
यदा ईश्वरः गुणहीनः आसीत्, निरपेक्षविश्वासे,
ततः कुत्र मनः क्व च द्रव्यम् - शिवः शक्तिः कुत्र आसीत्?
यदा सः स्वप्रकाशं स्वयमेव धारयति स्म।
अथ कः निर्भयः, कः भीतः?
सः एव स्वनाट्येषु कलाकारः अस्ति;
अगाधोऽनन्तश्च भगवान् नानक। ||२||
यदा निश्चिन्तमाविष्टः अमरः प्रभुः ।
तदा जन्ममृत्युविलयः कुत्र आसीत्?
यदा केवलं ईश्वरः, सिद्धः प्रजापतिः आसीत्, तदा
तदा कः मृत्युभीतः आसीत्?
यदा केवलमेकेश्वरः अव्यक्तः अविज्ञेयः च आसीत् ।