അപ്പോൾ ആരാണ് സന്തോഷവും സങ്കടവും അനുഭവിച്ചത്?
പരമാത്മാവ് തന്നെ സർവാത്മനാ ആയിരുന്നപ്പോൾ,
പിന്നെ എവിടെയാണ് വൈകാരിക അടുപ്പം, ആർക്കായിരുന്നു സംശയം?
അദ്ദേഹം തന്നെ സ്വന്തം നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു;
ഓ നാനാക്ക്, മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവില്ല. ||1||
യജമാനനായ ദൈവം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
അപ്പോൾ ആരെയാണ് ബന്ധിതനെന്നോ വിമോചിതനെന്നോ വിളിക്കപ്പെട്ടത്?
അഗ്രാഹ്യവും അനന്തവുമായ ഭഗവാൻ മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ
അപ്പോൾ ആരാണ് നരകത്തിൽ പ്രവേശിച്ചത്, ആരാണ് സ്വർഗത്തിൽ പ്രവേശിച്ചത്?
ദൈവം വിശേഷണങ്ങളില്ലാതെ, സമ്പൂർണ്ണ സമനിലയിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ,
അപ്പോൾ മനസ്സ് എവിടെയായിരുന്നു, ദ്രവ്യം എവിടെയായിരുന്നു - ശിവനും ശക്തിയും എവിടെയായിരുന്നു?
അവൻ സ്വന്തം വെളിച്ചം തന്നിലേക്ക് പിടിച്ചപ്പോൾ,
അപ്പോൾ ആരാണ് നിർഭയൻ, ആർ ഭയപ്പെട്ടു?
സ്വന്തം നാടകങ്ങളിലെ അവതാരകൻ അവൻ തന്നെയാണ്;
ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ ഗുരു അഗ്രാഹ്യവും അനന്തവുമാണ്. ||2||
അനശ്വരനായ ഭഗവാൻ സുഖമായി ഇരിക്കുമ്പോൾ,
പിന്നെ ജനനവും മരണവും വിയോഗവും എവിടെയായിരുന്നു?
തികഞ്ഞ സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
അപ്പോൾ ആരാണ് മരണത്തെ ഭയപ്പെട്ടത്?
അവ്യക്തവും അവ്യക്തവുമായ ഏക കർത്താവ് മാത്രമായിരുന്നപ്പോൾ