സുഖ്മനി സഹിബ്

(പേജ്: 87)

ਤਬ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤ ਕਿਸੁ ਪੂਛਤ ਲੇਖਾ ॥

tab chitr gupat kis poochhat lekhaa |

അപ്പോൾ ബോധത്തിൻ്റെയും ഉപബോധമനസ്സിൻ്റെയും റെക്കോർഡിംഗ് എഴുത്തുകാർ ആരെയാണ് കണക്കിന് വിളിച്ചത്?

ਜਬ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਅਗੋਚਰ ਅਗਾਧੇ ॥

jab naath niranjan agochar agaadhe |

നിഷ്കളങ്കനും അഗ്രാഹ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമായ ഗുരു മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,

ਤਬ ਕਉਨ ਛੁਟੇ ਕਉਨ ਬੰਧਨ ਬਾਧੇ ॥

tab kaun chhutte kaun bandhan baadhe |

അപ്പോൾ ആരാണ് മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്, ആരാണ് അടിമത്തത്തിൽ അകപ്പെട്ടത്?

ਆਪਨ ਆਪ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜਾ ॥

aapan aap aap hee acharajaa |

അവൻ തന്നെ, അവനിൽത്തന്നെ, ഏറ്റവും അത്ഭുതകരമാണ്.

ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਰੂਪ ਆਪ ਹੀ ਉਪਰਜਾ ॥੩॥

naanak aapan roop aap hee uparajaa |3|

ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തന്നെ സ്വന്തം രൂപം സൃഷ്ടിച്ചു. ||3||

ਜਹ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖ ਪਤਿ ਹੋਤਾ ॥

jah niramal purakh purakh pat hotaa |

ജീവജാലങ്ങളുടെ നാഥനായ നിഷ്കളങ്കൻ മാത്രമുള്ളപ്പോൾ,

ਤਹ ਬਿਨੁ ਮੈਲੁ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਧੋਤਾ ॥

tah bin mail kahahu kiaa dhotaa |

വൃത്തികേടില്ല, അപ്പോൾ കഴുകി വൃത്തിയാക്കാൻ എന്താണുള്ളത്?

ਜਹ ਨਿਰੰਜਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਬਾਨ ॥

jah niranjan nirankaar nirabaan |

നിർവാണത്തിൽ ശുദ്ധനും രൂപരഹിതനുമായ ഭഗവാൻ മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ

ਤਹ ਕਉਨ ਕਉ ਮਾਨ ਕਉਨ ਅਭਿਮਾਨ ॥

tah kaun kau maan kaun abhimaan |

അപ്പോൾ ആരാണ് ബഹുമാനിക്കപ്പെട്ടത്, ആരാണ് അപമാനിക്കപ്പെട്ടത്?

ਜਹ ਸਰੂਪ ਕੇਵਲ ਜਗਦੀਸ ॥

jah saroop keval jagadees |

പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ രൂപം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,

ਤਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਲਗਤ ਕਹੁ ਕੀਸ ॥

tah chhal chhidr lagat kahu kees |

അപ്പോൾ ആരാണ് വഞ്ചനയും പാപവും കൊണ്ട് മലിനമായത്?

ਜਹ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਜੋਤਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥

jah jot saroopee jot sang samaavai |

പ്രകാശത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവം സ്വന്തം പ്രകാശത്തിൽ മുഴുകിയപ്പോൾ,

ਤਹ ਕਿਸਹਿ ਭੂਖ ਕਵਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥

tah kiseh bhookh kavan tripataavai |

അപ്പോൾ ആർക്കു വിശന്നു, ആർക്കു തൃപ്തി വന്നു?

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

karan karaavan karanaihaar |

അവനാണ് കാരണങ്ങളുടെ കാരണം, സൃഷ്ടാവായ കർത്താവ്.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥੪॥

naanak karate kaa naeh sumaar |4|

ഓ നാനാക്ക്, സ്രഷ്ടാവ് കണക്കുകൂട്ടലുകൾക്കപ്പുറമാണ്. ||4||

ਜਬ ਅਪਨੀ ਸੋਭਾ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਬਨਾਈ ॥

jab apanee sobhaa aapan sang banaaee |

അവൻ്റെ മഹത്വം അവനിൽ തന്നെ അടങ്ങിയിരിക്കുമ്പോൾ,

ਤਬ ਕਵਨ ਮਾਇ ਬਾਪ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਭਾਈ ॥

tab kavan maae baap mitr sut bhaaee |

അപ്പോൾ അമ്മയോ അച്ഛനോ സുഹൃത്തോ കുട്ടിയോ സഹോദരനോ ആരായിരുന്നു?

ਜਹ ਸਰਬ ਕਲਾ ਆਪਹਿ ਪਰਬੀਨ ॥

jah sarab kalaa aapeh parabeen |

എല്ലാ ശക്തിയും ജ്ഞാനവും അവനിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ,

ਤਹ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕਹਾ ਕੋਊ ਚੀਨ ॥

tah bed kateb kahaa koaoo cheen |

അപ്പോൾ വേദങ്ങളും ഗ്രന്ഥങ്ങളും എവിടെയായിരുന്നു, അവ വായിക്കാൻ ആരുണ്ടായിരുന്നു?

ਜਬ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਰਿ ਧਾਰੈ ॥

jab aapan aap aap ur dhaarai |

അവൻ തന്നെത്തന്നെ, എല്ലാത്തിലും, സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചപ്പോൾ,