سکھمنی صاحب

(صفحو: 87)

ਤਬ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤ ਕਿਸੁ ਪੂਛਤ ਲੇਖਾ ॥

tab chitr gupat kis poochhat lekhaa |

پوءِ باشعور ۽ لاشعور جي رڪارڊنگ لکندڙن کان ڪير حساب ورتو ويو؟

ਜਬ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਅਗੋਚਰ ਅਗਾਧੇ ॥

jab naath niranjan agochar agaadhe |

جڏهن ته صرف بي عيب، ناقابل فهم، ناقابل فهم استاد هو،

ਤਬ ਕਉਨ ਛੁਟੇ ਕਉਨ ਬੰਧਨ ਬਾਧੇ ॥

tab kaun chhutte kaun bandhan baadhe |

پوءِ ڪير آزاد ٿيو، ۽ ڪير غلاميءَ ۾ قيد ڪيو ويو؟

ਆਪਨ ਆਪ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜਾ ॥

aapan aap aap hee acharajaa |

هو پاڻ، پاڻ ۾ ۽ پاڻ ۾، سڀ کان وڌيڪ شاندار آهي.

ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਰੂਪ ਆਪ ਹੀ ਉਪਰਜਾ ॥੩॥

naanak aapan roop aap hee uparajaa |3|

اي نانڪ، هن پاڻ پنهنجو روپ ٺاهيو. ||3||

ਜਹ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖ ਪਤਿ ਹੋਤਾ ॥

jah niramal purakh purakh pat hotaa |

جڏهن ته رڳو بي مثال وجود هو، رب العالمين،

ਤਹ ਬਿਨੁ ਮੈਲੁ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਧੋਤਾ ॥

tah bin mail kahahu kiaa dhotaa |

ڪا به گندگي نه هئي، پوءِ ڌوئي صاف ڪرڻ جي ڪهڙي ضرورت هئي؟

ਜਹ ਨਿਰੰਜਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਬਾਨ ॥

jah niranjan nirankaar nirabaan |

جڏهن نروانا ۾ صرف خالص، بي شڪل رب هو،

ਤਹ ਕਉਨ ਕਉ ਮਾਨ ਕਉਨ ਅਭਿਮਾਨ ॥

tah kaun kau maan kaun abhimaan |

پوءِ ڪنهن کي عزت ڏني وئي ۽ ڪنهن جي بي عزتي ڪئي وئي؟

ਜਹ ਸਰੂਪ ਕੇਵਲ ਜਗਦੀਸ ॥

jah saroop keval jagadees |

جڏهن ته فقط رب جو روپ هو،

ਤਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਲਗਤ ਕਹੁ ਕੀਸ ॥

tah chhal chhidr lagat kahu kees |

پوء ڪير فريب ۽ گناهه سان داغدار هو؟

ਜਹ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਜੋਤਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥

jah jot saroopee jot sang samaavai |

جڏهن نور جو مجسمو پنهنجي نور ۾ غرق ٿي ويو،

ਤਹ ਕਿਸਹਿ ਭੂਖ ਕਵਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥

tah kiseh bhookh kavan tripataavai |

پوءِ ڪير بکيو هو ۽ ڪير مطمئن هو؟

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥

karan karaavan karanaihaar |

هو سببن جو سبب آهي، خالق رب.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥੪॥

naanak karate kaa naeh sumaar |4|

اي نانڪ، خالق حساب کان ٻاهر آهي. ||4||

ਜਬ ਅਪਨੀ ਸੋਭਾ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਬਨਾਈ ॥

jab apanee sobhaa aapan sang banaaee |

جڏهن سندس شان پنهنجي اندر سمايل هئي،

ਤਬ ਕਵਨ ਮਾਇ ਬਾਪ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਭਾਈ ॥

tab kavan maae baap mitr sut bhaaee |

پوءِ ڪير هو ماءُ، پيءُ، دوست، ٻار يا ڀاءُ؟

ਜਹ ਸਰਬ ਕਲਾ ਆਪਹਿ ਪਰਬੀਨ ॥

jah sarab kalaa aapeh parabeen |

جڏهن سموري طاقت ۽ حڪمت هن جي اندر ۾ پوشيده هئي،

ਤਹ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕਹਾ ਕੋਊ ਚੀਨ ॥

tah bed kateb kahaa koaoo cheen |

پوءِ ڪٿي هئا ويد ۽ صحيفا، ۽ ڪير هو انهن کي پڙهڻ لاءِ؟

ਜਬ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਰਿ ਧਾਰੈ ॥

jab aapan aap aap ur dhaarai |

جڏهن هن پنهنجو پاڻ کي، سڀني ۾، پنهنجي دل تائين رکيو،