سکھمنی صاحب

(صفحو: 88)

ਤਉ ਸਗਨ ਅਪਸਗਨ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੈ ॥

tau sagan apasagan kahaa beechaarai |

پوءِ ڪنهن شگون کي سٺو يا خراب سمجهيو؟

ਜਹ ਆਪਨ ਊਚ ਆਪਨ ਆਪਿ ਨੇਰਾ ॥

jah aapan aooch aapan aap neraa |

جڏهن هو پاڻ مٿاهون هو، ۽ هو پاڻ کي ويجهو هو،

ਤਹ ਕਉਨ ਠਾਕੁਰੁ ਕਉਨੁ ਕਹੀਐ ਚੇਰਾ ॥

tah kaun tthaakur kaun kaheeai cheraa |

پوءِ ڪنهن کي استاد سڏيو ويو ۽ ڪنهن کي شاگرد سڏيو ويو؟

ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਦ ॥

bisaman bisam rahe bisamaad |

اسان رب جي عجب ۾ حيران ٿي ويا آهيون.

ਨਾਨਕ ਅਪਨੀ ਗਤਿ ਜਾਨਹੁ ਆਪਿ ॥੫॥

naanak apanee gat jaanahu aap |5|

اي نانڪ، هو ئي پنهنجي حالت ڄاڻي ٿو. ||5||

ਜਹ ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਸਮਾਇਆ ॥

jah achhal achhed abhed samaaeaa |

جڏهن ناقابل فراموش، ناقابل تسخير، ناقابل فراموش پاڻ ۾ جذب ٿي ويو،

ਊਹਾ ਕਿਸਹਿ ਬਿਆਪਤ ਮਾਇਆ ॥

aoohaa kiseh biaapat maaeaa |

پوءِ ڪنهن کي مايا متاثر ڪيو؟

ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਆਦੇਸੁ ॥

aapas kau aapeh aades |

جڏهن هن پنهنجو پاڻ کي سجدو ڪيو،

ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਕਾ ਨਾਹੀ ਪਰਵੇਸੁ ॥

tihu gun kaa naahee paraves |

تڏهن اهي ٽي خوبيون غالب نه هيون.

ਜਹ ਏਕਹਿ ਏਕ ਏਕ ਭਗਵੰਤਾ ॥

jah ekeh ek ek bhagavantaa |

جڏهن اتي صرف هڪ، هڪ ۽ واحد رب خدا هو،

ਤਹ ਕਉਨੁ ਅਚਿੰਤੁ ਕਿਸੁ ਲਾਗੈ ਚਿੰਤਾ ॥

tah kaun achint kis laagai chintaa |

پوءِ ڪير پريشان نه هو ۽ ڪنهن پريشاني محسوس ڪئي؟

ਜਹ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਪਤੀਆਰਾ ॥

jah aapan aap aap pateeaaraa |

جڏهن هو پاڻ کان مطمئن هو،

ਤਹ ਕਉਨੁ ਕਥੈ ਕਉਨੁ ਸੁਨਨੈਹਾਰਾ ॥

tah kaun kathai kaun sunanaihaaraa |

پوءِ ڪنهن ڳالهايو ۽ ڪنهن ٻڌو؟

ਬਹੁ ਬੇਅੰਤ ਊਚ ਤੇ ਊਚਾ ॥

bahu beant aooch te aoochaa |

هو وسيع ۽ لامحدود آهي، اعليٰ کان بلند آهي.

ਨਾਨਕ ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਪਹੂਚਾ ॥੬॥

naanak aapas kau aapeh pahoochaa |6|

اي نانڪ، هو اڪيلو پاڻ تائين پهچي سگهي ٿو. ||6||

ਜਹ ਆਪਿ ਰਚਿਓ ਪਰਪੰਚੁ ਅਕਾਰੁ ॥

jah aap rachio parapanch akaar |

جڏهن هن خود تخليق جي ظاهري دنيا کي ترتيب ڏنو،

ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਮਹਿ ਕੀਨੋ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥

tihu gun meh keeno bisathaar |

هن دنيا کي ٽن طريقن جي تابع ڪيو.

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਤਹ ਭਈ ਕਹਾਵਤ ॥

paap pun tah bhee kahaavat |

پوءِ گناهه ۽ نيڪيءَ جو ذڪر ٿيڻ لڳو.

ਕੋਊ ਨਰਕ ਕੋਊ ਸੁਰਗ ਬੰਛਾਵਤ ॥

koaoo narak koaoo surag banchhaavat |

ڪي جهنم ۾ ويا آهن، ۽ ڪي جنت جي آرزو ڪن ٿا.

ਆਲ ਜਾਲ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ ॥

aal jaal maaeaa janjaal |

دنياوي ڦڙا ۽ مايا جا ڦڙا،