सुखमनी साहिब

(पान: 87)


ਤਬ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤ ਕਿਸੁ ਪੂਛਤ ਲੇਖਾ ॥
तब चित्र गुपत किसु पूछत लेखा ॥

मग चेतन आणि अवचेतन यांच्या रेकॉर्डिंग लेखकांद्वारे कोणाला जबाबदार धरण्यात आले?

ਜਬ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਅਗੋਚਰ ਅਗਾਧੇ ॥
जब नाथ निरंजन अगोचर अगाधे ॥

जेव्हा फक्त निष्कलंक, अनाकलनीय, अथांग गुरु होता,

ਤਬ ਕਉਨ ਛੁਟੇ ਕਉਨ ਬੰਧਨ ਬਾਧੇ ॥
तब कउन छुटे कउन बंधन बाधे ॥

मग कोणाची सुटका झाली आणि कोणाला गुलामगिरीत ठेवले गेले?

ਆਪਨ ਆਪ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜਾ ॥
आपन आप आप ही अचरजा ॥

तो स्वतः, त्याच्यात आणि स्वतःमध्ये, सर्वात अद्भुत आहे.

ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਰੂਪ ਆਪ ਹੀ ਉਪਰਜਾ ॥੩॥
नानक आपन रूप आप ही उपरजा ॥३॥

हे नानक, त्यांनी स्वतःचे स्वतःचे रूप निर्माण केले. ||3||

ਜਹ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖ ਪਤਿ ਹੋਤਾ ॥
जह निरमल पुरखु पुरख पति होता ॥

जेव्हा तेथे केवळ निष्कलंक अस्तित्व, सृष्टीचा परमेश्वर होता,

ਤਹ ਬਿਨੁ ਮੈਲੁ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਧੋਤਾ ॥
तह बिनु मैलु कहहु किआ धोता ॥

घाण नव्हती, मग स्वच्छ धुवायचे काय होते?

ਜਹ ਨਿਰੰਜਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਬਾਨ ॥
जह निरंजन निरंकार निरबान ॥

जेव्हा निर्वाणात फक्त शुद्ध, निराकार परमेश्वर होता.

ਤਹ ਕਉਨ ਕਉ ਮਾਨ ਕਉਨ ਅਭਿਮਾਨ ॥
तह कउन कउ मान कउन अभिमान ॥

मग कोणाचा सन्मान झाला आणि कोणाचा अपमान झाला?

ਜਹ ਸਰੂਪ ਕੇਵਲ ਜਗਦੀਸ ॥
जह सरूप केवल जगदीस ॥

जेव्हा विश्वाच्या परमेश्वराचे फक्त रूप होते,

ਤਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਲਗਤ ਕਹੁ ਕੀਸ ॥
तह छल छिद्र लगत कहु कीस ॥

मग फसवणूक आणि पापाने कोण कलंकित झाला?

ਜਹ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਜੋਤਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥
जह जोति सरूपी जोति संगि समावै ॥

जेव्हा प्रकाशाचे अवतार त्याच्या स्वतःच्या प्रकाशात मग्न होते,

ਤਹ ਕਿਸਹਿ ਭੂਖ ਕਵਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
तह किसहि भूख कवनु त्रिपतावै ॥

मग कोण भुकेले होते आणि कोण तृप्त होते?

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
करन करावन करनैहारु ॥

तो कारणांचा कारण, निर्माता परमेश्वर आहे.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥੪॥
नानक करते का नाहि सुमारु ॥४॥

हे नानक, निर्माता गणनेच्या पलीकडे आहे. ||4||

ਜਬ ਅਪਨੀ ਸੋਭਾ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਬਨਾਈ ॥
जब अपनी सोभा आपन संगि बनाई ॥

जेव्हा त्याचा महिमा त्याच्यात सामावलेला होता,

ਤਬ ਕਵਨ ਮਾਇ ਬਾਪ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਭਾਈ ॥
तब कवन माइ बाप मित्र सुत भाई ॥

मग आई, वडील, मित्र, मूल किंवा भावंड कोण होते?

ਜਹ ਸਰਬ ਕਲਾ ਆਪਹਿ ਪਰਬੀਨ ॥
जह सरब कला आपहि परबीन ॥

जेव्हा सर्व शक्ती आणि शहाणपण त्याच्यामध्ये अव्यक्त होते,

ਤਹ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕਹਾ ਕੋਊ ਚੀਨ ॥
तह बेद कतेब कहा कोऊ चीन ॥

मग वेद आणि धर्मग्रंथ कुठे होते आणि ते वाचणारे कोण होते?

ਜਬ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਰਿ ਧਾਰੈ ॥
जब आपन आपु आपि उरि धारै ॥

जेव्हा त्याने स्वतःला, सर्वसमावेशक, त्याच्या स्वतःच्या हृदयात ठेवले,