एतादृशाः पापदोषाः अन्धमूर्खेषु लसन्ति;
नानक: उत्थापय त्राहि देव! ||२||
आदौ अन्ते यावत् सः अस्माकं रक्षकः अस्ति,
तथापि अज्ञानिनः तस्मै स्वप्रेम न ददति।
तं सेवन् नव निधिः लभ्यते, .
तथापि मूर्खाः तस्य सह मनः न सम्बध्दयन्ति।
अस्माकं प्रभुः गुरुः नित्यं नित्यं नित्यं च
तथापि आध्यात्मिकरूपेण अन्धाः मन्यन्ते यत् सः दूरम् अस्ति।
तस्य सेवायां भगवतः प्राङ्गणे गौरवं प्राप्नोति,
तथापि, अज्ञानी मूर्खः तं विस्मरति।
नित्यं नित्यं अयं व्यक्तिः त्रुटिं करोति;
हे नानक अनन्त भगवान् अस्माकं त्राणकृपा। ||३||
मणिं त्यक्त्वा शंखेन निमग्नाः भवन्ति।
सत्यं परित्यागं कुर्वन्ति, अनृतं च आलिंगयन्ति।
यत् गच्छति तत् स्थायित्वं मन्यन्ते।
यत् अन्तर्निहितं तत् दूरं मन्यन्ते।
अन्ते किं त्यक्तव्यं तदर्थं ते संघर्षं कुर्वन्ति।
ते भगवन्तं निवर्तयन्ति, तेषां साहाय्यं समर्थनं च, यः तेषां सह सर्वदा अस्ति।
चन्दनपिष्टं प्रक्षालन्ति;
खर इव पङ्कप्रेमिणः भवन्ति।