آنند صاحب

gaavahu ta sohilaa ghar saachai jithai sadaa sach dhiaavahe |

پنھنجي سچي گھر ۾ ساراھ جا گيت ڳايو؛ اتي هميشه سچي پالڻهار جو غور ڪيو.

sacho dhiaaveh jaa tudh bhaaveh guramukh jinaa bujhaavahe |

اُهي ئي تو تي غور ڪن ٿا، اي سچا پالڻهار، جيڪي تنهنجي مرضيءَ تي راضي آهن. جيئن گرو مُخ، سمجھن ٿا.

eihu sach sabhanaa kaa khasam hai jis bakhase so jan paavahe |

هي سچ سڀني جو رب ۽ مالڪ آهي. جيڪو برڪت وارو آهي، اهو حاصل ڪري ٿو.

kahai naanak sach sohilaa sachai ghar gaavahe |39|

نانڪ چوي ٿو، پنهنجي روح جي سچي گهر ۾ ساراهه جو سچو گيت ڳايو. ||39||

anad sunahu vaddabhaageeho sagal manorath poore |

خوشيءَ جا گيت ٻڌو، اي خوش نصيب ماڻهو. توهان جون سڀ خواهشون پوريون ٿينديون.

paarabraham prabh paaeaa utare sagal visoore |

مون کي رب العالمين ملي ويو آهي، ۽ سڀ غم وساري ويا آهن.

dookh rog santaap utare sunee sachee baanee |

درد، بيماريون ۽ تڪليفون دور ٿي ويون، سچي باني ٻڌي.

sant saajan bhe sarase poore gur te jaanee |

اولياءَ ۽ سندن دوست خوشيءَ ۾ آهن، ڪامل گرو کي سڃاڻي.

sunate puneet kahate pavit satigur rahiaa bharapoore |

ٻڌندڙ خالص آهن ۽ ڳالهائيندڙ خالص آهن. سچو گرو تمام پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.

binavant naanak gur charan laage vaaje anahad toore |40|1|

نانڪ کي دعا آهي، گرو جي پيرن کي ڇهڻ سان، آسماني بگل جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ۽ گونج ٿو. ||40||1||