آنند صاحب

(صفحو: 10)

ਕਿ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ਤੁਧੁ ਸਰੀਰਾ ਜਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥

ki karam kamaaeaa tudh sareeraa jaa too jag meh aaeaa |

۽ اي منھنجا جسم، جڏھن کان تون ھن دنيا ۾ آيو آھين، تو ڪھڙا ڪم ڪيا آھن؟

ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਰਚਨੁ ਰਚਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਮਨਿ ਨ ਵਸਾਇਆ ॥

jin har teraa rachan rachiaa so har man na vasaaeaa |

جنهن رب تنهنجو روپ ٺاهيو، تنهن رب کي پنهنجي ذهن ۾ نه رکيو آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਿਆ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥

guraparasaadee har man vasiaa poorab likhiaa paaeaa |

گرو جي فضل سان، رب ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ ڪنهن جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير پوري ٿي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਆ ਜਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੩੫॥

kahai naanak ehu sareer paravaan hoaa jin satigur siau chit laaeaa |35|

نانڪ چوي ٿو، هي جسم سينگار ۽ عزت وارو آهي، جڏهن انسان جو شعور سچي گرو تي مرکوز آهي. ||35||

ਏ ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਮੇਰਿਹੋ ਹਰਿ ਤੁਮ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਧਰੀ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੇਖਹੁ ਕੋਈ ॥

e netrahu meriho har tum meh jot dharee har bin avar na dekhahu koee |

اي منهنجون اکيون، رب پنهنجي نور کي تو ۾ وجهي ڇڏيو آهي. رب کان سواءِ ڪنهن کي به نه ڏس.

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੇਖਹੁ ਕੋਈ ਨਦਰੀ ਹਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥

har bin avar na dekhahu koee nadaree har nihaaliaa |

رب کان سواءِ ڪنهن کي به نه ڏس. رب اڪيلو ڏسڻ جي لائق آهي.

ਏਹੁ ਵਿਸੁ ਸੰਸਾਰੁ ਤੁਮ ਦੇਖਦੇ ਏਹੁ ਹਰਿ ਕਾ ਰੂਪੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰੂਪੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥

ehu vis sansaar tum dekhade ehu har kaa roop hai har roop nadaree aaeaa |

هيءَ سڄي دنيا جنهن کي تون ڏسين ٿو سو رب جي شڪل آهي. رڳو رب جي تصوير نظر اچي ٿي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝਿਆ ਜਾ ਵੇਖਾ ਹਰਿ ਇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

guraparasaadee bujhiaa jaa vekhaa har ik hai har bin avar na koee |

گرو جي فضل سان، مان سمجهان ٿو، ۽ مان صرف هڪ رب کي ڏسان ٿو. رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹਿ ਨੇਤ੍ਰ ਅੰਧ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਿਬ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਹੋਈ ॥੩੬॥

kahai naanak ehi netr andh se satigur miliaai dib drisatt hoee |36|

چون ٿا نانڪ، اهي اکيون انڌيون هيون. پر سچي گروءَ سان ملي، سڀ ڏسندڙ ٿي ويا. ||36||

ਏ ਸ੍ਰਵਣਹੁ ਮੇਰਿਹੋ ਸਾਚੈ ਸੁਨਣੈ ਨੋ ਪਠਾਏ ॥

e sravanahu meriho saachai sunanai no patthaae |

اي منهنجا ڪن، توهان کي صرف سچ ٻڌڻ لاء پيدا ڪيو ويو آهي.

ਸਾਚੈ ਸੁਨਣੈ ਨੋ ਪਠਾਏ ਸਰੀਰਿ ਲਾਏ ਸੁਣਹੁ ਸਤਿ ਬਾਣੀ ॥

saachai sunanai no patthaae sareer laae sunahu sat baanee |

سچ ٻڌڻ لاءِ تو کي پيدا ڪيو ويو ۽ جسم سان جڙيل. سچي باني کي ٻڌو.

ਜਿਤੁ ਸੁਣੀ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਆ ਰਸਨਾ ਰਸਿ ਸਮਾਣੀ ॥

jit sunee man tan hariaa hoaa rasanaa ras samaanee |

ان کي ٻڌڻ سان، دماغ ۽ جسم تازو ٿي ويندا آهن، ۽ زبان امرت ۾ جذب ٿي ويندي آهي.

ਸਚੁ ਅਲਖ ਵਿਡਾਣੀ ਤਾ ਕੀ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਏ ॥

sach alakh viddaanee taa kee gat kahee na jaae |

سچو رب غيب ۽ عجيب آهي. سندس حالت بيان نه ٿي ڪري سگھجي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਣਹੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੋਵਹੁ ਸਾਚੈ ਸੁਨਣੈ ਨੋ ਪਠਾਏ ॥੩੭॥

kahai naanak amrit naam sunahu pavitr hovahu saachai sunanai no patthaae |37|

نانڪ چوي ٿو، امرت وارو نالو ٻڌو ۽ پاڪ ٿيو؛ توهان کي صرف سچ ٻڌڻ لاءِ پيدا ڪيو ويو آهي. ||37||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਗੁਫਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਵਾਜਾ ਪਵਣੁ ਵਜਾਇਆ ॥

har jeeo gufaa andar rakh kai vaajaa pavan vajaaeaa |

رب روح کي جسم جي غار ۾ رکيو، ۽ جسم جي موسيقي ۾ زندگي جي سانس کي ڦوڪيو.

ਵਜਾਇਆ ਵਾਜਾ ਪਉਣ ਨਉ ਦੁਆਰੇ ਪਰਗਟੁ ਕੀਏ ਦਸਵਾ ਗੁਪਤੁ ਰਖਾਇਆ ॥

vajaaeaa vaajaa paun nau duaare paragatt kee dasavaa gupat rakhaaeaa |

هن جسم جي موسيقيءَ ۾ زندگيءَ جو ساهه ڦوڪيو، ۽ نو دروازا پڌرا ڪيا. پر هن ڏهين دروازي کي لڪائي رکيو.

ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਲਾਇ ਭਾਵਨੀ ਇਕਨਾ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥

guraduaarai laae bhaavanee ikanaa dasavaa duaar dikhaaeaa |

گرودوار جي ذريعي، گرو جي دروازي، ڪجهه محبت سان عقيدت سان برڪت ڪئي وئي آهي، ۽ ڏهين دروازي انهن کي ظاهر ڪيو ويو آهي.

ਤਹ ਅਨੇਕ ਰੂਪ ਨਾਉ ਨਵ ਨਿਧਿ ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਪਾਇਆ ॥

tah anek roop naau nav nidh tis daa ant na jaaee paaeaa |

رب جون ڪيتريون ئي تصويرون آهن، ۽ نالي جا نو خزانا؛ هن جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਪਿਆਰੈ ਜੀਉ ਗੁਫਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਵਾਜਾ ਪਵਣੁ ਵਜਾਇਆ ॥੩੮॥

kahai naanak har piaarai jeeo gufaa andar rakh kai vaajaa pavan vajaaeaa |38|

نانڪ چوي ٿو، رب روح کي جسم جي غار ۾ رکيو، ۽ جسم جي موسيقي ۾ زندگي جي سانس کي ڦوڪيو. ||38||

ਏਹੁ ਸਾਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਾਚੈ ਘਰਿ ਗਾਵਹੁ ॥

ehu saachaa sohilaa saachai ghar gaavahu |

پنهنجي روح جي سچي گهر ۾ ساراهه جو هي سچو گيت ڳايو.