गुरुणा आध्यात्मिकप्रज्ञायाः चिकित्सालेपं दत्तं, अज्ञानस्य अन्धकारं च दूरीकृतम्।
भगवतः प्रसादेन अहं साधुं मिलितवान्; हे नानक मम मनः प्रबुद्धम्। ||१||
अष्टपदीः १.
सन्तसङ्घे अहं ईश्वरं मम सत्तायाः अन्तः गभीरं पश्यामि।
ईश्वरस्य नाम मम कृते मधुरम् अस्ति।
एकस्य हृदि सर्वाणि वस्तूनि समाहितानि, .
यद्यपि एतावता विविधवर्णेषु दृश्यन्ते।
नव निधयः ईश्वरस्य अम्ब्रोसियलनाम्नि सन्ति।
मनुष्यशरीरस्य अन्तः तस्य विश्रामस्थानम् अस्ति ।
गहनतमसमाधिः, नादस्य च अप्रहृतः शब्दप्रवाहः तत्रैव अस्ति।
तस्य आश्चर्यं विस्मयञ्च न वर्णयितुं शक्यते।
स एव तत् पश्यति, यस्मै ईश्वरः एव तत् प्रकाशयति।
हे नानक, सः विनयशीलः जीवः अवगच्छति। ||१||
अनन्तेश्वरः अन्तः, बहिश्च तथा।
प्रत्येकस्य हृदयस्य गहने भगवान् ईश्वरः व्याप्तः अस्ति।
पृथिव्यां आकाशी ईथरेषु पातालस्य पातालप्रदेशेषु च
सर्वेषु लोकेषु सः एव सम्यक् पोषकः अस्ति।
वनेषु क्षेत्रेषु पर्वतेषु स परमेश्वरः ।
यथा आज्ञापयति तथा तस्य प्राणिनः वर्तन्ते।
स वातान् जलान् च व्याप्नोति।