پرڀاتي:
پهريون، الله نور پيدا ڪيو؛ پوء، هن پنهنجي تخليقي طاقت سان، هن سڀني فاني مخلوقات کي ٺاهيو.
هڪڙي روشنيءَ مان، سڄي ڪائنات روشن ٿي وئي. پوءِ ڪير سٺو آهي ۽ ڪير خراب آهي؟ ||1||
اي انسانو، اي تقدير جا ڀائرو، شڪ ۾ گمراهه نه ٿيو.
تخليق خالق ۾ آهي، ۽ خالق مخلوق ۾ آهي، مڪمل طور تي ڦهليل ۽ سڀني هنڌن تي ڦهليل آهي. ||1||روڪ||
مٽي ساڳي آهي، پر فيشنر ان کي مختلف طريقن سان ٺاهيو آهي.
مٽيءَ جي ٿانءَ ۾ ڪا به خرابي نه آهي- پوتر سان به ڪجهه به غلط ناهي. ||2||
ھڪڙو سچو پالڻھار سڀني ۾ رھي ٿو. هن جي ٺاهڻ سان، سڀ ڪجهه ٺهيل آهي.
جنهن کي سندس حڪم جي خبر پوي ٿي، تنهن هڪ رب کي سڃاتو. هن کي اڪيلو رب جو ٻانهو چيو ويندو آهي. ||3||
رب الله غيب آهي. هن کي ڏسي نه ٿو سگهجي. گرو مون کي هن مٺي گل سان نوازيو آهي.
ڪبير چوي ٿو، منهنجي پريشاني ۽ خوف دور ٿي ويو آهي. مان ڏسان ٿو ته رب پاڪ هر طرف پکڙيل آهي. ||4||3||
پاربتيءَ ۾ جيڪي جذبا بيان ڪيا ويا آهن، اهي انتهائي عقيدت جا آهن. اتي هڪ شديد اعتماد ۽ محبت آهي جنهن جي وجود لاءِ وقف آهي. اها محبت علم، عام فهم ۽ تفصيلي مطالعي مان پيدا ٿئي ٿي. تنهن ڪري اتي هڪ سمجھ آهي ۽ هڪ سمجهيو ويندو آهي پاڻ کي انهي اداري ڏانهن وقف ڪرڻ.