Sikh Samridhi - ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥ ਅਵਲਿ ਅਲਹ ਨੂਰੁ ਉਪਾਇਆ ਕੁਦਰਤਿ ਕੇ ਸਭ ਬੰਦੇ ॥

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥

prabhaatee |

Prabhaatee:

ਅਵਲਿ ਅਲਹ ਨੂਰੁ ਉਪਾਇਆ ਕੁਦਰਤਿ ਕੇ ਸਭ ਬੰਦੇ ॥

aval alah noor upaaeaa kudarat ke sabh bande |

Primo, Allah lucem creavit; ergo per potentiam suam omnia mortalia fecit.

ਏਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਭੁ ਜਗੁ ਉਪਜਿਆ ਕਉਨ ਭਲੇ ਕੋ ਮੰਦੇ ॥੧॥

ek noor te sabh jag upajiaa kaun bhale ko mande |1|

Ex uno lumine totus mundus effluxit. Quis est ergo bonus, et quis est malus? ||1||

ਲੋਗਾ ਭਰਮਿ ਨ ਭੂਲਹੁ ਭਾਈ ॥

logaa bharam na bhoolahu bhaaee |

O Plebe, Siblings Parcae, ne dubites ludibrio.

ਖਾਲਿਕੁ ਖਲਕ ਖਲਕ ਮਹਿ ਖਾਲਿਕੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸ੍ਰਬ ਠਾਂਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

khaalik khalak khalak meh khaalik poor rahio srab tthaanee |1| rahaau |

Creatio in Creatore est, et Creator in Creatione est, omnia pervadens ac permeans omnia loca. ||1||Pause||

ਮਾਟੀ ਏਕ ਅਨੇਕ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਸਾਜੀ ਸਾਜਨਹਾਰੈ ॥

maattee ek anek bhaant kar saajee saajanahaarai |

Lutum idem est, sed plasmator varie plasmavit.

ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਮਾਟੀ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਕੁੰਭਾਰੈ ॥੨॥

naa kachh poch maattee ke bhaandde naa kachh poch kunbhaarai |2|

In olla fictili nihil est mali - nihil mali apud Figulum. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਸਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕਛੁ ਹੋਈ ॥

sabh meh sachaa eko soee tis kaa keea sabh kachh hoee |

Unus et verus Dominus in omnibus manet; faciendo, omnia fiunt.

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਨੈ ਬੰਦਾ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੩॥

hukam pachhaanai su eko jaanai bandaa kaheeai soee |3|

Qui Hukam Mandati sui cognoscit, unum Dominum cognoscit. Solus dicitur servus Domini. ||3||

ਅਲਹੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਿ ਗੁੜੁ ਦੀਨਾ ਮੀਠਾ ॥

alahu alakh na jaaee lakhiaa gur gurr deenaa meetthaa |

Dominus Allah Invisibilis; videri non potest. Guru me hac dulci molass benedixit.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਸੰਕਾ ਨਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਰੰਜਨੁ ਡੀਠਾ ॥੪॥੩॥

keh kabeer meree sankaa naasee sarab niranjan ddeetthaa |4|3|

Kabeer, inquit, anxietas et metus adempta sunt; Video Dominum Immaculatum ubique pervadentem. ||4||3||

Informatiuncula de Shabad

Titulus:	Raag Prabhaatee
Auctor:	Bhagat Kabir Ji
Pagina:	1349 - 1350
Numerus Lineae:	18 - 4

Raag Prabhaatee

Affectus in Parbhati summae devotionis sunt; magna fiducia et amore rei vacat. Haec affectio oritur ex cognitione, communi sensu, ac singulari studio. Est igitur intellectus ac voluntas seipsam illi enti incumbere.