Prabhaatee:
Primeiro, Allah creou a Luz; entón, polo seu Poder Creador, fixo todos os seres mortais.
Desde a Única Luz xurdiu o universo enteiro. Entón, quen é bo e quen é malo? ||1||
Ó pobo, ó irmáns do destino, non vaguedes enganados pola dúbida.
A Creación está no Creador, e o Creador está na Creación, impregnando totalmente e impregnando todos os lugares. ||1||Pausa||
A arxila é a mesma, pero o Fashioner fixouna de varias maneiras.
Non hai nada de malo co pote de barro, non hai nada de malo no Potter. ||2||
O único verdadeiro Señor mora en todos; pola súa creación, todo está feito.
Quen entende o Hukam do seu mando, coñece ao único Señor. El só dise que é o escravo do Señor. ||3||
O Señor Allah é invisible; Non se pode ver. O Guru bendiciume con esta doce melaza.
Di Kabeer, quitáronme a ansiedade e o medo; Vexo ao Señor Inmaculado invadindo por todas partes. ||4||3||
As emocións que se transmiten en Parbhati son as de devoción extrema; hai unha intensa confianza e amor pola entidade á que se dedica. Este cariño xorde do coñecemento, do sentido común e dun estudo detallado. Hai pois un entendemento e unha vontade pensada de dedicarse a esa entidade.