सुखमनी साहिब

(पान: 89)

ਹਉਮੈ ਮੋਹ ਭਰਮ ਭੈ ਭਾਰ ॥

हउमै मोह भरम भै भार ॥

अहंकार, आसक्ती, शंका आणि भीतीचे ओझे;

ਦੂਖ ਸੂਖ ਮਾਨ ਅਪਮਾਨ ॥

दूख सूख मान अपमान ॥

वेदना आणि आनंद, सन्मान आणि अपमान

ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀਓ ਬਖੵਾਨ ॥

अनिक प्रकार कीओ बख्यान ॥

हे विविध प्रकारे वर्णन केले गेले.

ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ॥

आपन खेलु आपि करि देखै ॥

तो स्वतःच त्याचे नाटक बनवतो आणि पाहतो.

ਖੇਲੁ ਸੰਕੋਚੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ॥੭॥

खेलु संकोचै तउ नानक एकै ॥७॥

तो नाटक संपवतो, आणि मग, नानक, तो एकटाच राहतो. ||7||

ਜਹ ਅਬਿਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਹ ਆਪਿ ॥

जह अबिगतु भगतु तह आपि ॥

शाश्वत परमेश्वराचा भक्त जिथे जिथे असतो तिथे तो स्वतः असतो.

ਜਹ ਪਸਰੈ ਪਾਸਾਰੁ ਸੰਤ ਪਰਤਾਪਿ ॥

जह पसरै पासारु संत परतापि ॥

तो त्याच्या संताच्या गौरवासाठी त्याच्या निर्मितीचा विस्तार उलगडतो.

ਦੁਹੂ ਪਾਖ ਕਾ ਆਪਹਿ ਧਨੀ ॥

दुहू पाख का आपहि धनी ॥

तो स्वतः दोन्ही जगाचा स्वामी आहे.

ਉਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ਉਨਹੂ ਬਨੀ ॥

उन की सोभा उनहू बनी ॥

त्याची स्तुती फक्त स्वतःची आहे.

ਆਪਹਿ ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਅਨਦ ਚੋਜ ॥

आपहि कउतक करै अनद चोज ॥

तो स्वतः त्याचे मनोरंजन आणि खेळ करतो आणि खेळतो.

ਆਪਹਿ ਰਸ ਭੋਗਨ ਨਿਰਜੋਗ ॥

आपहि रस भोगन निरजोग ॥

तो स्वतः सुखांचा उपभोग घेतो, आणि तरीही तो अप्रभावित आणि अस्पर्शित आहे.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਇ ਲਾਵੈ ॥

जिसु भावै तिसु आपन नाइ लावै ॥

तो ज्याला इच्छितो त्याला त्याच्या नामात जोडतो.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ॥

जिसु भावै तिसु खेल खिलावै ॥

तो ज्याला आवडेल त्याला आपल्या खेळात खेळवतो.

ਬੇਸੁਮਾਰ ਅਥਾਹ ਅਗਨਤ ਅਤੋਲੈ ॥

बेसुमार अथाह अगनत अतोलै ॥

तो गणनेच्या पलीकडे, मोजमापाच्या पलीकडे, अगणित आणि अथांग आहे.

ਜਿਉ ਬੁਲਾਵਹੁ ਤਿਉ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਬੋਲੈ ॥੮॥੨੧॥

जिउ बुलावहु तिउ नानक दास बोलै ॥८॥२१॥

जसे तू त्याला बोलण्यासाठी प्रेरित करतोस, हे प्रभु, तसेच सेवक नानक बोलतो. ||8||21||

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

सालोक:

ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੇ ਠਾਕੁਰਾ ਆਪੇ ਵਰਤਣਹਾਰ ॥

जीअ जंत के ठाकुरा आपे वरतणहार ॥

हे सर्व प्राणीमात्रांचे स्वामी आणि स्वामी, तूच सर्वत्र व्याप्त आहेस.

ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਪਸਰਿਆ ਦੂਜਾ ਕਹ ਦ੍ਰਿਸਟਾਰ ॥੧॥

नानक एको पसरिआ दूजा कह द्रिसटार ॥१॥

हे नानक, एकच सर्वव्यापी आहे; दुसरे कुठे पहायचे आहे? ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

असटपदी ॥

अष्टपदी:

ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਸੁਨਨੈਹਾਰੁ ॥

आपि कथै आपि सुननैहारु ॥

तो स्वतःच वक्ता आहे आणि तो स्वतःच श्रोता आहे.